This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 9540cd79-77fc-11ee-99ba-01aa75ed71a1
Commission Regulation (EU) No 717/2014 of 27 June 2014 on the application of Articles 107 and 108 of the Treaty on the Functioning of the European Union to de minimis aid in the fishery and aquaculture sector
Consolidated text: Rozporządzenie Komisji (UE) nr 717/2014 z dnia 27 czerwca 2014 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rybołówstwa i akwakultury
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 717/2014 z dnia 27 czerwca 2014 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rybołówstwa i akwakultury
02014R0717 — PL — 25.10.2023 — 003.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 717/2014 z dnia 27 czerwca 2014 r. (Dz.U. L 190 z 28.6.2014, s. 45) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2020/2008 z dnia 8 grudnia 2020 r. |
L 414 |
15 |
9.12.2020 |
|
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2022/2514 z dnia 14 grudnia 2022 r. |
L 326 |
8 |
21.12.2022 |
|
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2023/2391 z dnia 4 października 2023 r. |
L |
1 |
5.10.2023 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 717/2014
z dnia 27 czerwca 2014 r.
w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rybołówstwa i akwakultury
Artykuł 1
Zakres stosowania
Niniejsze rozporządzenie stosuje się do pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie produkcji podstawowej produktów rybołówstwa i akwakultury, z wyjątkiem:
pomocy, której kwotę ustalono na podstawie ceny lub ilości produktów nabytych lub wprowadzonych do obrotu;
pomocy przyznawanej na działalność związaną z wywozem do państw trzecich lub państw członkowskich, tzn. pomocy bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;
pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem korzystania z towarów krajowych w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;
pomocy na zakup statków rybackich;
pomocy na modernizację lub wymianę głównego lub dodatkowego silnika statku rybackiego;
pomocy na operacje zwiększające zdolność połowową statku rybackiego lub na wyposażenie zwiększające możliwości statku rybackiego w zakresie lokalizacji ryb;
pomocy na budowę nowych statków rybackich lub przywóz statków rybackich;
pomocy na trwałe i tymczasowe zaprzestanie działalności połowowej, z wyjątkiem pomocy spełniającej warunki określone w art. 20 i 21 rozporządzenia (UE) 2021/1139 Parlamentu Europejskiego i Rady ( *1 );
pomocy na zwiad rybacki;
pomocy na przeniesienie własności przedsiębiorstwa;
pomocy na bezpośrednie zarybianie, chyba że zostało ono wyraźnie określone w unijnym akcie prawnym jako środek ochrony lub w przypadku zarybiania eksperymentalnego.
Do celów stosowania niniejszego rozporządzenia ust. 1 lit. d)–g) nie mają zastosowania do przedsiębiorstw znajdujących się w najbardziej oddalonych regionach Unii, o których mowa w art. 349 Traktatu w odniesieniu do statków o długości całkowitej poniżej 12 metrów.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
„produkty rybołówstwa i akwakultury” oznaczają produkty określone w art. 5 lit. a) i b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 ( 1 );
„produkcja podstawowa produktów rybołówstwa i akwakultury” oznacza wszelkie czynności związane z połowami, hodowlą lub uprawą organizmów wodnych, a także czynności wykonywane w gospodarstwie lub na pokładzie, niezbędne, aby przygotować zwierzę lub roślinę do pierwszej sprzedaży, w tym cięcie, filetowanie lub zamrażanie, oraz pierwsza sprzedaż odsprzedawcom lub przetwórcom;
„przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury” oznacza wszelkie czynności, takie jak składowanie, przetwarzanie i przekształcanie, przeprowadzane od chwili wyładunku lub, w przypadku akwakultury, zbioru, które skutkują powstaniem i wprowadzeniem do obrotu produktu przetworzonego.
„przedsiębiorstwa znajdujące się w najbardziej oddalonych regionach Unii, o których mowa w art. 349 Traktatu”, oznaczają przedsiębiorstwa, których główne miejsce rejestracji znajduje się w regionie najbardziej oddalonym, o którym mowa w art. 349 Traktatu, i które prowadzą działalność w tym regionie.
Do celów niniejszego rozporządzenia określenie „jedno przedsiębiorstwo” obejmuje wszystkie jednostki gospodarcze, które są ze sobą powiązane co najmniej jednym z następujących stosunków:
jedna jednostka gospodarcza posiada w drugiej jednostce gospodarczej większość praw głosu akcjonariuszy lub wspólników;
jedna jednostka gospodarcza ma prawo wyznaczyć lub odwołać większość członków organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorczego innej jednostki gospodarczej;
jedna jednostka gospodarcza ma prawo wywierać dominujący wpływ na inną jednostkę gospodarczą zgodnie z umową zawartą z tą jednostką lub postanowieniami w jej akcie założycielskim lub umowie spółki;
jedna jednostka gospodarcza, która jest akcjonariuszem lub wspólnikiem w innej jednostce gospodarczej, samodzielnie kontroluje, zgodnie z porozumieniem z innymi akcjonariuszami lub wspólnikami tej jednostki, większość praw głosu akcjonariuszy lub wspólników tej jednostki.
Jednostki gospodarcze pozostające w jakimkolwiek ze stosunków, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a)–d), poprzez jedną inną jednostkę gospodarczą lub kilka innych jednostek gospodarczych również są uznawane za jedno przedsiębiorstwo.
Artykuł 3
Pomoc de minimis
Pomoc wypłacana w kilku ratach jest dyskontowana do wartości w momencie przyznania pomocy. Stopą procentową stosowaną do dyskontowania jest stopa dyskontowa mająca zastosowanie w momencie przyznania pomocy.
Artykuł 4
Obliczanie ekwiwalentu dotacji brutto
Pomoc w formie pożyczek uznaje się za przejrzystą pomoc de minimis, jeżeli:
beneficjent nie jest przedmiotem zbiorowego postępowania upadłościowego ani nie spełnia określonych właściwym dla niego prawem krajowym kryteriów objęcia zbiorowym postępowaniem upadłościowym na wniosek wierzycieli. W przypadku dużych przedsiębiorstw beneficjent musi znajdować się w sytuacji porównywalnej co najmniej z oceną kredytową B-; oraz
w przypadku środków przyznanych zgodnie z art. 3 ust. 2 pożyczka jest objęta zabezpieczeniem pokrywającym co najmniej 50 % kwoty pożyczki i wynosi albo 150 000 EUR w okresie pięciu lat, albo 75 000 EUR w okresie dziesięciu lat lub – w przypadku środków przyznanych zgodnie z art. 3 ust. 2a – pożyczka jest objęta zabezpieczeniem pokrywającym co najmniej 50 % kwoty pożyczki i wynosi albo 200 000 EUR w okresie pięciu lat, albo 100 000 EUR w okresie dziesięciu lat; jeżeli kwota pożyczki jest niższa niż te kwoty albo pożyczki udzielono na okres krótszy niż odpowiednio pięć lub dziesięć lat, ekwiwalent dotacji brutto pożyczki oblicza się jako odpowiedni odsetek pułapów de minimis określonych w art. 3 ust. 2 lub 2a; lub
ekwiwalent dotacji brutto obliczono na podstawie stopy referencyjnej mającej zastosowanie w momencie przyznania pomocy.
Pomoc w formie gwarancji uznaje się za przejrzystą pomoc de minimis, jeżeli:
beneficjent nie jest przedmiotem zbiorowego postępowania upadłościowego ani nie spełnia określonych właściwym dla niego prawem krajowym kryteriów objęcia zbiorowym postępowaniem upadłościowym na wniosek wierzycieli. W przypadku dużych przedsiębiorstw beneficjent musi znajdować się w sytuacji porównywalnej co najmniej z oceną kredytową B-; oraz
w przypadku środków przyznanych zgodnie z art. 3 ust. 2 gwarancja nie przekracza 80 % wartości pożyczki bazowej oraz albo gwarantowana kwota nie przekracza 225 000 EUR i czas trwania gwarancji wynosi pięć lat, albo gwarantowana kwota nie przekracza 112 500 EUR i czas trwania gwarancji wynosi dziesięć lat lub – w przypadku środków przyznanych zgodnie z art. 3 ust. 2a – gwarancja nie przekracza 80 % wartości pożyczki bazowej oraz albo gwarantowana kwota nie przekracza 300 000 EUR i czas trwania gwarancji wynosi pięć lat, albo gwarantowana kwota nie przekracza 150 000 EUR i czas trwania gwarancji wynosi dziesięć lat; jeżeli gwarantowana kwota jest niższa niż te kwoty albo gwarancji udzielono na okres krótszy niż odpowiednio pięć lub dziesięć lat, ekwiwalent dotacji brutto gwarancji oblicza się jako odpowiedni odsetek pułapów de minimis określonych w art. 3 ust. 2 lub 2a; lub
ekwiwalent dotacji brutto obliczono na podstawie „bezpiecznych stawek” określonych w zawiadomieniu Komisji; lub
przed wdrożeniem:
metoda wykorzystana do obliczania ekwiwalentu dotacji brutto gwarancji została zgłoszona Komisji na podstawie innego rozporządzenia Komisji w obszarze pomocy państwa obowiązującego w danym okresie i zatwierdzona przez Komisję jako zgodna z zawiadomieniem w sprawie gwarancji lub aktem zastępującym to zawiadomienie, oraz
metoda ta wyraźnie odnosi się do przedmiotowego rodzaju gwarancji i rodzaju transakcji bazowej w kontekście stosowania niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 5
Kumulacja
Artykuł 6
Monitorowanie
W przypadku gdy państwo członkowskie przyznaje pomoc zgodnie z art. 3 ust. 2a, musi ono posiadać centralny rejestr pomocy de minimis zawierający pełne informacje dotyczące wszelkiej pomocy de minimis przyznanej przez dowolny organ w tym państwie członkowskim. Ust. 1 przestaje mieć zastosowanie z dniem, w którym informacje zawarte w rejestrze będą obejmować okres trzech lat podatkowych.
Artykuł 7
Przepisy przejściowe
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK
Górny limit krajowy, o którym mowa w art. 3 ust. 3
(w EUR) |
|
Państwo członkowskie |
Maksymalne łączne kwoty pomocy de minimis przyznanej na rzecz przedsiębiorstw prowadzących działalność w zakresie produkcji podstawowej produktów rybołówstwa i akwakultury, w podziale na państwa członkowskie (1) |
Belgia |
4 496 000 |
Bułgaria |
760 118 |
Czechy |
1 208 000 |
Dania |
20 688 000 |
Niemcy |
22 208 000 |
Estonia |
1 572 000 |
Irlandia |
11 969 529 |
Grecja |
25 343 906 |
Hiszpania |
66 336 000 |
Francja |
56 551 178 |
Chorwacja |
6 372 370 |
Włochy |
38 524 000 |
Cypr |
1 324 372 |
Łotwa |
1 780 000 |
Litwa |
3 328 000 |
Luksemburg |
0 |
Węgry |
846 353 |
Malta |
4 234 963 |
Niderlandy |
13 633 923 |
Austria |
613 703 |
Polska |
16 532 000 |
Portugalia |
11 786 313 |
Rumunia |
1 443 731 |
Słowenia |
396 000 |
Słowacja |
344 000 |
Finlandia |
3 149 148 |
Szwecja |
7 544 000 |
Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej |
1 206 336 |
(1)
Maksymalne łączne kwoty pomocy de minimis oparte są na średniej z trzech lat rocznych obrotów z działalności w zakresie połowu i akwakultury w każdym państwie członkowskim, wyliczonej przez wyłączenie wartości najwyższych i najniższych w pięcioletnim okresie od 2014 do 2018 r. Aby zapewnić ciągłość planowania i dystrybucji pomocy de minimis na rzecz produkcji podstawowej produktów rybołówstwa i akwakultury oraz wystarczającą swobodę działania wszystkim państwom członkowskim, Komisja uważa, że żadne państwo członkowskie nie powinno utracić więcej niż 60 % maksymalnych łącznych kwot pomocy określonych wcześniej w niniejszym rozporządzeniu. |
( *1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1139 z dnia 7 lipca 2021 r. ustanawiające Europejski Fundusz Morski, Rybacki i Akwakultury oraz zmieniające rozporządzenie (UE) 2017/1004 (Dz.U. L 247 z 13.7.2021, s. 1).
( *2 ) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowani a art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 1).
( *3 ) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 9).
( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 1).