EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 6180a261-8b3c-11ea-812f-01aa75ed71a1
Council Regulation (EU) No 1352/2014 of 18 December 2014 concerning restrictive measures in view of the situation in Yemen
Consolidated text: Rozporządzenie Rady (UE) nr 1352/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Jemenie
Rozporządzenie Rady (UE) nr 1352/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Jemenie
02014R1352 — PL — 04.04.2020 — 007.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1352/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Jemenie (Dz.U. L 365 z 19.12.2014, s. 60) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
L 143 |
1 |
9.6.2015 |
||
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2015/879 z dnia 8 czerwca 2015 r. |
L 143 |
3 |
9.6.2015 |
|
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2015/1920 z dnia 26 października 2015 r. |
L 281 |
3 |
27.10.2015 |
|
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2016/1737 z dnia 29 września 2016 r. |
L 264 |
13 |
30.9.2016 |
|
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2017/628 z dnia 3 kwietnia 2017 r. |
L 90 |
1 |
4.4.2017 |
|
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2018/689 z dnia 7 maja 2018 r. |
L 117 |
1 |
8.5.2018 |
|
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1163 z dnia 5 lipca 2019 r. |
L 182 |
33 |
8.7.2019 |
|
L 105 |
1 |
3.4.2020 |
ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1352/2014
z dnia 18 grudnia 2014 r.
w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Jemenie
Artykuł 1
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
„roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:
roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi;
roszczenie o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;
roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;
powództwo wzajemne;
żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;
„umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych zobowiązań między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub zabezpieczenia, w szczególności gwarancje finansowe lub zabezpieczenia finansowe, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;
„właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;
„zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego rodzaju rzeczowe aktywa trwałe i wartości niematerialne i prawne, ruchome i nieruchome, które nie są środkami finansowymi, ale mogą być użyte do uzyskania środków finansowych, towarów lub usług;
„zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;
„zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom środków finansowych, ich przekazywaniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;
„środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i dowolnego rodzaju korzyści, między innymi:
gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;
depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;
papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne i kontrakty na instrumenty pochodne;
odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;
kredyty, tytuły do przeprowadzania kompensat, gwarancje, gwarancje należytego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;
akredytywy, konosamenty, dokumenty poświadczające nabycie; oraz
dokumenty poświadczające udział w funduszach lub zasobach finansowych;
„Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy pkt 19 rezolucji RB ONZ nr 2140 (2014);
„terytorium Unii” oznacza wszystkie terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;
„pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, rozwojem, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie, jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe; w tym werbalne formy pomocy.
Artykuł 1a
Zakazuje się:
zapewniania pomocy technicznej związanej z działaniami wojskowymi oraz z dostarczaniem, produkcją, konserwacją i stosowaniem uzbrojenia i wszelkich materiałów z nim związanych, łącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem wojskowym, sprzętem paramilitarnym oraz częściami zapasowymi do wyżej wymienionych, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, wymienionym w załączniku I;
zapewniania finansowania lub pomocy finansowej związanych z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, a także zapewniania ubezpieczeń i reasekuracji, na potrzeby jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, transferu lub eksportu uzbrojenia i materiałów z nim związanych lub na potrzeby świadczenia związanej z nimi pomocy technicznej, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, wymienionym w załączniku I.
Artykuł 2
1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące w posiadaniu, w dyspozycji lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.
2. Nie udostępnia się osobom fizycznym ani prawnym, podmiotom ani organom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz — bezpośrednio lub pośrednio — żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.
Artykuł 3
1. W załączniku I wymieniono osoby fizyczne lub prawne, podmioty i organy wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby, podmioty lub organy prowadzące lub wspierające działania, które zagrażają pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności w Jemenie, w tym między innymi:
działania utrudniające lub zakłócające pomyślne zakończenie transformacji politycznej zgodnie z inicjatywą Rady Współpracy Państw Zatoki i porozumieniem w sprawie mechanizmu wdrażania;
akty utrudniające wdrażanie wyników sprawozdania końcowego kompleksowej Konferencji Dialogu Narodowego przez stosowanie przemocy lub ataki na kluczowe elementy infrastruktury;
planowanie lub popełnianie w Jemenie działań naruszających mające zastosowanie prawo międzynarodowe praw człowieka lub międzynarodowe prawo humanitarne, lub działań stanowiących naruszenia praw człowieka, w tym przemocy seksualnej podczas konfliktów zbrojnych, lub kierowanie takimi działaniami w Jemenie, lub rekrutacja lub wykorzystywanie dzieci w konfliktach zbrojnych z naruszeniem prawa międzynarodowego;
działania naruszające embargo na broń nałożone na mocy art. 1 decyzji 2014/932/WPZiB lub utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej Jemenowi lub dostęp do tej pomocy, lub jej dystrybucję w Jemenie.
2. Załącznik I zawiera powody umieszczenia w wykazie danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów.
3. Załączniku I zawiera informacje, o ile są dostępne, dostarczone przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji, niezbędne do identyfikacji odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres — o ile jest znany — oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. Załącznik I zawiera także datę wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.
Artykuł 3a
Na zasadzie odstępstwa od art. 1a i 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na:
świadczenie pomocy technicznej, zapewnianie finansowania lub pomocy finansowej związanych z działaniami opisanymi w art. 1a;
zwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych, zasobów gospodarczych lub udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych,
na warunkach, jakie uznają za stosowne, oraz pod warunkiem że Komitet Sankcji ustalił, w poszczególnych przypadkach, że dane odstępstwo jest niezbędne do ułatwienia prac Organizacji Narodów Zjednoczonych i innych organizacji humanitarnych w Jemenie lub w związku z jakimkolwiek innym względem zgodnym z celami rezolucji RB ONZ nr 2140 (2014) i rezolucji RB ONZ nr 2216 (2015).
Artykuł 4
Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, o ile spełnione są następujące warunki:
dany właściwy organ ustalił, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:
niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;
przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów lub zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub
przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub należności za usługi związane ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; oraz
dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o ustaleniu, o którym mowa w lit. a), i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji nie wyraził sprzeciwu w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia.
Artykuł 5
Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, o ile odpowiedni właściwy organ ustalił, że są one niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, a dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o tych ustaleniach i Komitet Sankcji te ustalenia zatwierdził.
Artykuł 6
Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:
dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed datą umieszczenia w załączniku I osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;
dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;
decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I;
uznanie decyzji o zastawie lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz
Komitet Sankcji został powiadomiony przez dane państwo członkowskie o zastawie lub orzeczeniu.
Artykuł 7
Na zasadzie odstępstwa od art. 2 i pod warunkiem że płatność dokonywana przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymieniony w załączniku I jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ lub na mocy zobowiązania je obciążającego zanim ta osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostały wskazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji, właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na zwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, pod warunkiem że dany właściwy organ ustalił, że:
środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymienione w załączniku I;
dokonanie płatności nie narusza art. 2 ust. 2; oraz
Komitet Sankcji został powiadomiony przez dane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia zezwolenia z wyprzedzeniem 10 dni roboczych.
Artykuł 8
1. Art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane im przez osoby trzecie na rachunek ujętych w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o ile wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostają również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.
2. Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:
odsetek lub innych dochodów od tych rachunków;
płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą umieszczenia w załączniku I osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2; lub
płatności należnych z tytułu zastawu lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zgodnie z art. 6;
pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody oraz płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.
Artykuł 9
1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy służbowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:
niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków oraz kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym te osoby fizyczne i prawne, podmioty lub organy mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio albo za pośrednictwem państwa członkowskiego; oraz
współpracują z właściwym organem przy weryfikacji takich informacji.
2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane państwom członkowskim.
3. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.
Artykuł 10
Zakazuje się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2.
Artykuł 11
1. Osoby fizyczne lub prawne lub podmioty lub organy lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrażenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że zostanie dowiedzione, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek zaniedbania.
2. Działania osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowią podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 12
1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji lub odszkodowania, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowania finansowego w jakiejkolwiek formie, o ile zostały one wniesione przez:
wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załączniku I;
wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).
2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.
3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Artykuł 13
1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami dotyczącymi:
środków finansowych zamrożonych na mocy art. 2 oraz zezwoleń udzielonych na podstawie art. 3a, 4, 5, 6 i 7;
naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.
2. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogą mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 14
Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.
Artykuł 15
1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji umieści osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w wykazie i przekaże uzasadnienie wskazania, Rada dodaje tę osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do załącznika I. Rada przekazuje swoją decyzję, wraz z uzasadnieniem, danej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi bezpośrednio — gdy adres jest znany — albo poprzez opublikowanie ogłoszenia, umożliwiając danej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.
2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje weryfikacji swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę, podmiot lub organ.
3. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji postanowią usunąć osobę, podmiot lub organ z wykazu lub zmienić dane identyfikacyjne osoby, podmiotu lub organu umieszczonego w wykazie, Rada zmienia odpowiednio załącznik I.
Artykuł 16
1. Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.
Artykuł 17
1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany adresów swoich stron internetowych wymienionych w załączniku II.
2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy, w tym dane kontaktowe tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.
3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego porozumiewania się we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.
Artykuł 18
Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:
na terytorium Unii, w tym także w granicach jej przestrzeni powietrznej;
na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego;
wobec każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;
wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;
wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.
Artykuł 19
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
WYKAZ OSÓB, PODMIOTÓW I ORGANÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2
A. OSOBY
Abdullah Yahya Al Hakim (alias: a) Abu Ali al Hakim; b) Abu-Ali al-Hakim; c) Abdallah al-Hakim; d) Abu Ali Alhakim; e) Abdallah al-Mu'ayyad).
Nazwisko w pisowni oryginalnej:
Rola: Zastępca dowódcy grupy Huthi. Adres: Dahyan, Sa'dah Governorate (muhafaza Sada), Jemen. Data urodzenia: a) ok. 1985 r.; b) między 1984 a 1986 r. Miejsce urodzenia: a) Dahyan, Jemen; b) Sa'dah Governorate (muhafaza Sada), Jemen. Obywatelstwo: jemeńskie. Inne informacje: Płeć: mężczyzna. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5837273. Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 7.11.2014 (zmienione 20.11.2014).
Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:
Abdullah Yahya al Hakim został wskazany do objęcia sankcjami dnia 7 listopada 2014 r. zgodnie z pkt 11 i 15 rezolucji RB ONZ nr 2140 (2014) jako osoba spełniająca kryteria wskazania określone w pkt 17 i 18 rezolucji.
Abdullah Yahya al Hakim był zaangażowany w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Jemenu, takie jak działania zakłócające realizację porozumienia z dnia 23 listopada 2011 r. zawartego między rządem Jemenu a opozycją, przewidującego pokojowe przekazanie władzy w Jemenie, i działania, które utrudniają proces polityczny w Jemenie.
Według doniesień Abdullah Yahya al Hakim zorganizował w czerwcu 2014 r. spotkanie, aby przygotować zamach na prezydenta Jemenu Abdrabuha Mansoura Hadiego. Al Hakim spotkał się z dowódcami wojskowymi i dowódcami służb bezpieczeństwa oraz przywódcami plemiennymi; w spotkaniu wzięli udział również najważniejsi liderzy stronnictw lojalnych wobec byłego prezydenta Jemenu Alego Abdullaha Saleha; celem spotkania była koordynacja działań wojskowych zmierzających do przejęcia Sany — stolicy Jemenu.
Dnia 29 sierpnia 2014 r. przewodniczący Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych wydał publiczne oświadczenie, w którym stwierdził, że Rada potępiła działania sił, którymi dowodzi Abdullah Yahya al Hakim i które w dniu 8 lipca 2014 r. zaatakowały Amran w Jemenie, w tym siedzibę główną brygady armii jemeńskiej. W lipcu 2014 r. Al Hakim dowodził zbrojnym przejęciem prowincji Amran i był dowódcą wojskowym odpowiedzialnym za podejmowanie decyzji dotyczących trwających konfliktów w prowincji Amran oraz okręgu Hamdan w Jemenie.
Na początku września 2014 r. Abdullah Yahya al Hakim przebywał w Sanie w celu nadzorowania operacji bojowych w przypadku rozpoczęcia walk. Jego rolą było organizowanie działań zbrojnych w celu obalenia rządu Jemenu. Był on również odpowiedzialny za zabezpieczenie wszystkich tras do Sany i z Sany oraz za kontrolę nad nimi.
Abd Al-Khaliq Al-Houthi (alias: a) Abd-al-Khaliq al-Huthi; b) Abd-al-Khaliq Badr-al-Din al Huthi; c) 'Abd al-Khaliq Badr al-Din al-Huthi; d) Abd al-Khaliq al-Huthi; e) Abu-Yunus).
Nazwisko w pisowni oryginalnej:
Rola: Dowódca wojskowy grupy Huthi. Data urodzenia: 1984. Obywatelstwo: jemeńskie. Inne informacje: Płeć: mężczyzna. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5837297. Data umieszczenia w wykazie przez ONZ:7.11.2014 (zmienione 20.11.2014, 26.8.2016).
Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:
Abd al-Khaliq al-Houthi został wskazany do objęcia sankcjami dnia 7 listopada 2014 r. zgodnie z pkt 11 i 15 rezolucji RB ONZ nr 2140 (2014) jako osoba spełniająca kryteria wskazania określone w pkt 17 i 18 rezolucji.
Abd al-Khaliq al-Houthi był zaangażowany w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Jemenu, takie jak działania zakłócające realizację porozumienia z dnia 23 listopada 2011 r. zawartego między rządem Jemenu a opozycją, przewidującego pokojowe przekazanie władzy w Jemenie, i działania, które utrudniają proces polityczny w Jemenie.
Pod koniec października 2013 r. Abd al-Khaliq al-Houthi przewodził grupie bojowników noszących jemeńskie mundury wojskowe w ataku na obiekty w Dimaj w Jemenie. Walki te spowodowały wiele ofiar śmiertelnych.
Pod koniec września 2014 r. nieznana liczba niezidentyfikowanych bojowników była rzekomo przygotowana do ataków na placówki dyplomatyczne w Sanie w Jemenie na rozkaz, który miał wydać Abd al-Khaliq al-Houthi. W dniu 30 sierpnia 2014 r. Al-Houthi koordynował transport broni z prowincji Amran do obozu demonstrantów w Sanie.
Ali Abdullah Saleh (alias: Ali Abdallah Salih).
Nazwisko w pisowni oryginalnej:
Rola: a) prezes jemeńskiej partii Powszechny Kongres Ludowy; b) były prezydent Republiki Jemeńskiej. Data urodzenia: a) 21 marca 1945 r.; b) 21 marca 1946 r.; c) 21 marca 1942 r.; d) 21 marca 1947 r. Miejsce urodzenia: a) Bayt al-Ahmar, Sana'a Governorate (muhafaza Sana), Jemen; b) Sana, Jemen; c) Sana, Sanhan, Al-Rib' al-Sharqi. Obywatelstwo: jemeńskie. Nr paszportu: 00016161 (Jemen). Krajowy numer identyfikacyjny: 01010744444. Inne informacje: Płeć: mężczyzna. Status: według doniesień nie żyje. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5837306. Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 7.11.2014 (zmienione 20.11.2014, 23.4.2018).
Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:
Ali Abdullah Saleh został wskazany do objęcia sankcjami dnia 7 listopada 2014 r. zgodnie z pkt 11 i 15 rezolucji RB ONZ nr 2140 (2014) jako osoba spełniająca kryteria wskazania określone w ust. 17 i 18 rezolucji.
Ali Abdullah Saleh był zaangażowany w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Jemenu, takie jak działania zakłócające realizację porozumienia z dnia 23 listopada 2011 r. zawartego między rządem Jemenu a opozycją, przewidującego pokojowe przekazanie władzy w Jemenie, i działania, które utrudniają proces polityczny w Jemenie.
Na mocy porozumienia z dnia 23 listopada 2011 r. zawartego pod auspicjami Rady Współpracy Państw Zatoki Ali Abdullah Saleh po ponad 30 latach ustąpił ze stanowiska prezydenta Jemenu.
Według doniesień jesienią 2012 r. Ali Abdullah Saleh stał się jednym z głównych zwolenników brutalnych działań Huthi w północnym Jemenie.
Starcia w południowym Jemenie w lutym 2013 r. były wynikiem połączonych działań, które prowadzili Saleh, Al-Ka'ida Półwyspu Arabskiego i secesjonista z południa kraju Ali Salim al-Bayd, aby wywołać zamieszki przed zaplanowaną na dzień 18 marca 2013 r. Konferencją Dialogu Narodowego w Jemenie. Później, we wrześniu 2014 r., Saleh destabilizował Jemen, wykorzystując inne osoby do osłabienia instytucji rządowych na szczeblu centralnym i zmniejszenia stabilności państwa do tego stopnia, by zagrozić zamachem stanu. Zgodnie ze sprawozdaniem opublikowanym we wrześniu 2014 r. przez zespół ekspertów ONZ ds. Jemenu ich rozmówcy twierdzili, że Saleh wspiera brutalne działania niektórych Jemeńczyków, zapewniając im środki finansowe i wsparcie polityczne, a także zapewnia, by członkowie Powszechnego Kongresu Ludowego za pomocą różnych środków nadal przyczyniali się do destabilizacji Jemenu.
Abdulmalik al-Houthi (alias: Abdulmalik al-Huthi)
Inne informacje: przywódca jemeńskiego ugrupowania Houthi. Był zaangażowany w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Jemenu. Data wskazania przez ONZ:14.4.2015 (zmienione 26.08.2016).
Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:
Abdulmalik al-Houthi został wskazany do objęcia sankcjami w dniu 14 kwietnia 2015 r. zgodnie z pkt 11 i 15 rezolucji nr 2140 (2014) i z pkt 14 rezolucji nr 2216 (2015).
Abdul Malik al-Houthi jest jednym z przywódców ugrupowania, które jest zaangażowane w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Jemenu.
We wrześniu 2014 r. siły Houthiego zajęły Sanę, a w styczniu 2015 r. usiłowały samodzielnie zastąpić legalny rząd Jemenu nielegalnym rządem zdominowanym przez członków ugrupowania Houthi. Al-Houthi stanął na czele jemeńskiego ugrupowania Houthi w 2004 r., po śmierci swojego brata, Husseina Badreddena al-Houthiego. Jako przywódca ugrupowania, al-Houthi wielokrotnie groził jemeńskim władzom dalszymi niepokojami, jeżeli nie spełnią one jego żądań, oraz przetrzymywał prezydenta Abda Rabbuha Mansura Hadiego, premiera i czołowych członków rządu. Prezydent Hadi uciekł wtedy do Adenu. Ugrupowanie Houthi rozpoczęło wtedy, z pomocą jednostek wojskowych lojalnych wobec poprzedniego prezydenta Saleha i jego syna, Ahmeda Alego Saleha, kolejną ofensywę w kierunku Adenu.
Ahmed Ali Abdullah Saleh (alias: Ahmed Ali Abdullah Al-Ahmar)
Tytuł: były ambasador, były generał brygady. Data urodzenia:25 lipca 1972 r.Obywatelstwo: jemeńskie. Numer paszportu: a) paszport jemeński numer 17979, wydany na nazwisko Ahmed Ali Abdullah Saleh (do którego odniesienie znajduje się pod numerem tożsamości dyplomaty 31/2013/20/003140 poniżej); b) paszport jemeński numer 02117777, wydany 8.11.2005 na nazwisko Ahmed Ali Abdullah Al-Ahmar; c) paszport jemeński numer 06070777, wydany 3.12.2014 na nazwisko Ahmed Ali Abdullah Al-Ahmar. Adres: Zjednoczone Emiraty Arabskie. Inne informacje: Odegrał kluczową rolę w umożliwieniu militarnej ekspansji ugrupowania Huti. Zaangażowany w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Jemenu. Ahmed Saleh jest synem byłego prezydenta Republiki Jemeńskiej, Alego Abdulaha Saleha (YEi.003). Ahmed Ali Abdullah Saleh pochodzi z miejsca znanego jako Bayt Al-Ahmar, które znajduje się około 20 km na południowy wschód od stolicy, Sany. Numer paszportu dyplomatycznego: 31/2013/20/003140, wydany 7.7.2013 przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Zjednoczonych Emiratów Arabskich na nazwisko Ahmed Ali Abdullah Saleh; obecny status: unieważniony. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5895854. Data umieszczenia w wykazie przez ONZ:14.4.2015 (zmienione 16.9.2015).
Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:
Ahmed Ali Saleh działa w celu podważenia autorytetu prezydenta Abdrabuha Mansoura Hadiego, zablokowania wysiłków Hadiego na rzecz reformy armii oraz utrudnienia pokojowego przekształcenia Jemenu w demokrację. Saleh odegrał kluczową rolę w umożliwieniu militarnej ekspansji ugrupowania Huti. Od połowy lutego 2013 r. Ahmed Ali Saleh wydał tysiące sztuk nowej broni członkom gwardii republikańskiej i niezidentyfikowanym szejkom plemiennym. Broń została pierwotnie zdobyta w 2010 r. i zachowana dla późniejszego pozyskania lojalności jej odbiorców do celów politycznych.
Po ustąpieniu przez ojca Saleha – byłego prezydenta Republiki Jemeńskiej Ale Abdullaha Saleha – ze stanowiska w 2011 r., Ahmed Ali Saleh zachował stanowisko dowódcy jemeńskiej gwardii narodowej. Niewiele ponad rok później Saleh został zdymisjonowany przez prezydenta Hadiego, lecz zachował znaczące wpływy wśród jemeńskich wojskowych, nawet po usunięciu go ze stanowiska dowódcy. ONZ wskazała Alego Abdullaha Saleha na mocy rezolucji RB ONZ 2140 w listopadzie 2014 r.
ZAŁĄCZNIK II
STRONY INTERNETOWE ZAWIERAJĄCE INFORMACJE O WŁAŚCIWYCH ORGANACH ORAZ ADRES, NA KTÓRY NALEŻY WYSYŁAĆ POWIADOMIENIA SKIEROWANE DO KOMISJI EUROPEJSKIEJ
BELGIA
https://diplomatie.belgium.be/nl/Beleid/beleidsthemas/vrede_en_veiligheid/sancties
https://diplomatie.belgium.be/fr/politique/themes_politiques/paix_et_securite/sanctions
https://diplomatie.belgium.be/en/policy/policy_areas/peace_and_security/sanctions
BUŁGARIA
https://www.mfa.bg/en/101
REPUBLIKA CZESKA
www.financnianalytickyurad.cz/mezinarodni-sankce.html
DANIA
http://um.dk/da/Udenrigspolitik/folkeretten/sanktioner/
NIEMCY
http://www.bmwi.de/DE/Themen/Aussenwirtschaft/aussenwirtschaftsrecht,did=404888.html
ESTONIA
http://www.vm.ee/est/kat_622/
IRLANDIA
http://www.dfa.ie/home/index.aspx?id=28519
GRECJA
http://www.mfa.gr/en/foreign-policy/global-issues/international-sanctions.html
HISZPANIA
http://www.exteriores.gob.es/Portal/en/PoliticaExteriorCooperacion/GlobalizacionOportunidadesRiesgos/Paginas/SancionesInternacionales.aspx
FRANCJA
http://www.diplomatie.gouv.fr/fr/autorites-sanctions/
CHORWACJA
http://www.mvep.hr/sankcije
WŁOCHY
https://www.esteri.it/mae/it/politica_estera/politica_europea/misure_deroghe
CYPR
http://www.mfa.gov.cy/mfa/mfa2016.nsf/mfa35_en/mfa35_en?OpenDocument
ŁOTWA
http://www.mfa.gov.lv/en/security/4539
LITWA
http://www.urm.lt/sanctions
LUKSEMBURG
https://maee.gouvernement.lu/fr/directions-du-ministere/affaires-europeennes/mesures-restrictives.html
WĘGRY
http://www.kormany.hu/download/9/2a/f0000/EU%20szankci%C3%B3s%20t%C3%A1j%C3%A9koztat%C3%B3_20170214_final.pdf
MALTA
https://foreignaffairs.gov.mt/en/Government/SMB/Pages/Sanctions-Monitoring-Board.aspx
NIDERLANDY
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/internationale-sancties
AUSTRIA
http://www.bmeia.gv.at/view.php3?f_id=12750&LNG=en&version=
POLSKA
https://www.gov.pl/web/dyplomacja
PORTUGALIA
http://www.portugal.gov.pt/pt/ministerios/mne/quero-saber-mais/sobre-o-ministerio/medidas-restritivas/medidas-restritivas.aspx
RUMUNIA
http://www.mae.ro/node/1548
SŁOWENIA
http://www.mzz.gov.si/si/omejevalni_ukrepi
SŁOWACJA
https://www.mzv.sk/europske_zalezitosti/europske_politiky-sankcie_eu
FINLANDIA
http://formin.finland.fi/kvyhteistyo/pakotteet
SZWECJA
http://www.ud.se/sanktioner
ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO
https://www.gov.uk/sanctions-embargoes-and-restrictions
Adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji Europejskiej:
European Commission
Service for Foreign Policy Instruments (FPI)
EEAS 07/99
B-1049 Brussels, Belgia
E-mail: relex-sanctions@ec.europa.eu