9.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 251/7

1)

Jeżeli do właściwego sądu w Irlandii zostanie wniesiony wniosek o likwidację przedsiębiorstwa w upadłości i sąd ten wyznaczy do czasu wydania postanowienia o likwidacji tymczasowego zarządcę), uprawnionego do objęcia majątku przedsiębiorstwa, zarządzania jego sprawami, otwarcia rachunku bankowego i wyznaczenia adwokata, wszystko to skutkujące prawnie pozbawieniem członków zarządu przedsiębiorstwa zdolności do działania, czy to postanowienie razem z wniesieniem wniosku stanowi wszczęcie postępowania upadłościowego w rozumieniu art. 16, interpretowanego w świetle art. 1 i 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1346/2000? (1)

2)

Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 jest negatywna, czy wniesienie w Irlandii wniosku do High Court o przymusową likwidację przedsiębiorstwa przez ten sąd stanowi wszczęcie postępowania upadłościowego dla celów tego rozporządzenia w rozumieniu przepisu irlandzkiego (section 220(2) of the Companies Act, 1963) uznającego, że likwidacja przedsiębiorstwa rozpoczyna się z datą wniesienia wniosku?

3)

Czy art. 3 wspomnianego rozporządzenia w związku z art. 16 wywiera ten skutek, że sąd w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym znajduje się siedziba przedsiębiorstwa określona w statucie i innym niż to, w którym przedsiębiorstwo zarządza swoją działalnością w sposób regularny i rozpoznawalny przez osoby trzecie, ale gdzie postępowanie upadłościowe zostało wszczęte jako pierwsze, jest właściwy do wszczęcia głównego postępowania upadłościowego?

4)

Jeżeli

czy dla określenia „głównego ośrodka podstawowej działalności”, decydującymi elementami są te wymienione w podpunkcie b) powyżej czy też te wymienione w podpunkcie c) powyżej?

5)

Czy Państwo Członkowskie jest zobowiązane, na mocy art. 17 wspomnianego rozporządzenia, do uznawania postanowienia sądów innego Państwa Członkowskiego, wszczynającego postępowanie upadłościowe wobec przedsiębiorstwa, w sytuacji kiedy uznanie skutków prawnych orzeczenia sądu lub organu administracyjnego dotyczącego osób lub organów, których prawo do sprawiedliwego procesu i wysłuchania przed sądem nie zostało uszanowane w procesie wydania takiego postanowienia, pozostaje w oczywistej sprzeczności z jego porządkiem publicznym, oraz kiedy sąd pierwszego Państwa Członkowskiego jest przekonany, że dane postanowienie zostało wydane z naruszeniem tych zasad, a w szczególności kiedy wnioskodawca w innym Państwie Członkowskim mimo wezwania i wbrew zarządzeniu sądu innego Państwa Członkowskiego odmówił dostarczenia tymczasowemu zarządcy przedsiębiorstwa, powołanemu zgodnie z prawem pierwszego Państwa Członkowskiego, kopii istotnych dokumentów stanowiących podstawę wniosku?