1.

Czy art. 20 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie jest wykluczone, że będącemu obywatelem państwa trzeciego rodzicowi należy przyznać pochodne prawo pobytu w państwie członkowskim, którego obywatelstwo posiada i w którym mieszka jego dziecko, które nie korzystało jeszcze ze związanych ze swoim obywatelstwem praw, w sytuacji gdy taki będący obywatelem państwa trzeciego rodzic posiada już prawo pobytu w innym państwie członkowskim?

Jeżeli nie jest wykluczone, że będącemu obywatelem państwa trzeciego rodzicowi należy przyznać pochodne prawo pobytu w państwie członkowskim, którego obywatelstwo posiada i w którym mieszka jego małoletnie dziecko, które nie korzystało jeszcze ze związanych ze swoim obywatelstwem praw, w sytuacji gdy taki będący obywatelem państwa trzeciego rodzic posiada już prawo pobytu w innym państwie członkowskim:

2.

Czy z art. 20 TFUE, rozpatrywanego w świetle art. 5 lit. a) i b) dyrektywy 2008/115 (2) i art. 6 ust. 2 dyrektywy 2008/115 – w sytuacji istnienia stosunku zależności tego rodzaju, że uzasadnia on przyznanie pochodnego prawa pobytu na podstawie art. 20 TFUE – wynika ciążący na organie wydającym decyzję obowiązek polegający na tym, by organ ten upewnił się – zanim poleci będącemu obywatelem państwa trzeciego rodzicowi, ażeby ten natychmiast udał się do państwa członkowskiego, w którym posiada zezwolenie na pobyt lub inne zezwolenie upoważniające do pobytu – co do tego, czy skorzystanie z prawa do swobodnego przemieszczania się i pobytu leży w najlepszym interesie dziecka oraz czy możliwe jest dalsze korzystanie z prawa do życia rodzinnego, i czy elementy te należy uwzględnić w ramach oceny wniosku o przyznanie pochodnego prawa pobytu?