EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62022TN0622
Case T-622/22: Action brought on 6 October 2022 — Van Oosterwijck v Commission
Sprawa T-622/22: Skarga wniesiona w dniu 6 października 2022 r. – Van Oosterwijck/Komisja
Sprawa T-622/22: Skarga wniesiona w dniu 6 października 2022 r. – Van Oosterwijck/Komisja
OJ C 441, 21.11.2022, p. 29–30
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
21.11.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 441/29 |
Skarga wniesiona w dniu 6 października 2022 r. – Van Oosterwijck/Komisja
(Sprawa T-622/22)
(2022/C 441/41)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Viviane Van Oosterwijck (Kontich, Belgia) (przedstawiciel: F. Moyse, avocat)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
|
— |
stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 7 lipca 2022 r., oraz – w razie potrzeby – decyzji z dnia 15 grudnia 2021 r., na mocy których Komisja wydała odmowę przyznania skarżącej renty rodzinnej; |
|
— |
w konsekwencji – przyznanie skarżącej prawa do renty rodzinnej na mocy art. 19 i 20 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego; |
|
— |
w każdym wypadku – obciążenie Komisji kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi skarżąca podnosi jeden zarzut oparty na niezgodności z prawem art. 20 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej (zwanego dalej „regulaminem pracowniczym”) ze względu na naruszenie zasad równego traktowania i niedyskryminacji w zależności od długości jej relacji z mężem. Skarżąca podnosi w szczególności, że zróżnicowanie, które należy stwierdzić w niniejszym przypadku – a mianowicie fakt, że przesłanka dotycząca minimalnego stażu małżeństwa jest, w sytuacjach objętych wspomnianym art. 20, znacznie bardziej surowa niż w odniesieniu do sytuacji podlegających art. 19 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego, podczas gdy wszystkie te sytuacje są porównywalne – powinno zostać uznane za arbitralne lub oczywiście nieadekwatne w świetle założonego przez prawodawcę i wspólnego tym dwóm przepisom celu.