1.

Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym daje Trybunałowi Sprawiedliwości możliwość dokonania po raz pierwszy (o ile się nie mylę) wykładni rozporządzenia (UE) 2015/2283 ( 2 ), które reguluje wprowadzanie nowej żywności do obrotu w Unii.

2.

Rozporządzenie 2015/2283 zastępuje rozporządzenie (WE) nr 258/97 ( 3 ) i rozporządzenie (WE) nr 1852/2001 ( 4 ) oraz ma na celu uproszczenie procedur wydawania zezwoleń na nową żywność, a także uwzględnienie niedawnych zmian w prawie Unii i dostosowanie tego prawa do postępu technologicznego.

3.

Trybunał będzie musiał wyjaśnić, czy żywność uzyskana w wyniku procesu, w którym roztwór wodny bogaty w spermidynę ( 5 ) jest stosowany w celu uprawy kiełków gryki ( 6 ) i wytworzenia z nich wzbogaconej biologicznie mąki, z której przygotowuje się suplement żywnościowy, może być uznana za „nową żywność” w rozumieniu rozporządzenia 2015/2283.

4.

Artykuł 3 ust. 2 lit. a) stanowi:

„Stosuje się również następujące definicje:

[…]”.

5.

Zgodnie z art. 6 („Unijny wykaz dozwolonej nowej żywności”):

„1.   Komisja ustanawia i aktualizuje unijny wykaz nowej żywności, w odniesieniu do której wydano zezwolenie na wprowadzenie na rynek w Unii zgodnie z art. 7, 8 i 9 (zwany dalej »unijnym wykazem«).

2.   Jedynie taka nowa żywność, która uzyskała zezwolenie i jest wpisana do unijnego wykazu, może być wprowadzana na rynek w Unii jako taka lub stosowana w żywności lub na żywności zgodnie z warunkami stosowania i wymogami w zakresie etykietowania określonymi w tym wykazie”.

6.

Artykuł 10 ust. 1 ( 7 ) ma następujące brzmienie:

„1. Postępowanie w sprawie wydania zezwolenia na wprowadzenie nowej żywności na rynek w Unii i aktualizacji unijnego wykazu zgodnie z art. 9 niniejszego rozporządzenia wszczyna się z inicjatywy Komisji lub na podstawie wniosku złożonego do Komisji przez wnioskodawcę, zgodnie ze standardowymi formatami danych, jeżeli takie ustanowiono na podstawie art. 39f rozporządzenia (WE) nr 178/2002. Komisja niezwłocznie udostępnia ten wniosek państwom członkowskim. Komisja podaje streszczenie wniosku, oparte na informacjach, o których mowa w ust. 2 lit. a), b) i e) niniejszego artykułu, do wiadomości publicznej”.

7.

Artykuł 2 stanowi:

„[…]

»Środek spożywczy« nie obejmuje:

[…]”.

8.

Artykuł 3 stanowi:

„Do celów niniejszego rozporządzenia:

[…]

[…]”.

9.

W załączniku do tego rozporządzenia znajdują się tabele 1 i 2 zawierające odpowiednio „nową żywność, na którą wydano zezwolenie” i „specyfikacje nowej żywności, na którą wydano zezwolenie”.

10.

Zgodnie z Bundesgesetz gegen den unlauteren Wettbewerb 1984 ( 10 ) przedsiębiorstwo może zażądać od innego przedsiębiorstwa działającego na tym samym rynku, aby powstrzymało się od wprowadzania do obrotu towarów, w odniesieniu do których wymagane jest uprzednie zezwolenie administracyjne, w przypadku gdy nie posiada ono takiego zezwolenia.

11.

Spółka TLL The Longevity Labs GmbH (zwana dalej „TLL”) produkuje suplement żywnościowy poprzez ekstrakcję spermidyny z kiełków zarodków pszennych bez fermentacji ani kiełkowania.

12.

W dniu 6 grudnia 2017 r. TLL poinformował Komisję o zamiarze wprowadzenia do obrotu ekstraktu z zarodków pszennych (Triticum aestivum) bogatego w spermidynę jako nowego składnika żywności. W odniesieniu do tej nowej żywności wydano zezwolenie i jest ona wymieniona w wykazie znajdującym się w załączniku do rozporządzenia wykonawczego 2017/2470 ( 11 ).

13.

Spółka Optimize Health Solutions mi GmbH (zwana dalej „Optimize Health”) wytwarza suplement żywnościowy „go Optimize Spermidine”, który zawiera mąkę z kiełków gryki o wysokiej zawartości spermidyny (zwany dalej „spornym produktem”).

14.

TLL wniósł do sądu odsyłającego pozew w celu zakazania Optimize Health wprowadzania do obrotu spornego produktu. TLL podniósł, że jest to „nowa żywność”, która wymaga (zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia 2015/2283) uzyskania uprzedniego zezwolenia i włączenia jej do unijnego wykazu, a obie te przesłanki nie są spełnione. Zdaniem TLL bez spełnienia tych przesłanek zachowanie Optimize Health stanowi czyn nieuczciwej konkurencji.

15.

Optimize Health kwestionuje twierdzenie, jakoby jej produkt stanowił nową żywność: jest to całkowicie wysuszony, tradycyjny środek spożywczy uzyskany bez selektywnego i nowatorskiego procesu ekstrakcji. Optimize Health dodaje, że spermidyna jest dostępna w suplementach żywnościowych na rynku europejskim od ponad 25 lat.

16.

Landesgericht für Zivilrechtssachen Graz (sąd okręgowy do spraw cywilnych w Grazu, Austria), który musi rozstrzygnąć spór w dziedzinie nieuczciwej konkurencji, powziął wątpliwości co do kwalifikacji spornego produktu, w szczególności w odniesieniu do procesu jego wytwarzania. W celu rozwiania tych wątpliwości wspomniany sąd kieruje do Trybunału Sprawiedliwości następujące pytania prejudycjalne:

17.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym został złożony w Trybunale w dniu 28 lutego 2022 r.

18.

Uwagi na piśmie zostały przedstawione przez TLL, Optimize Health, rząd grecki i Komisję Europejską.

19.

Nie uznano za konieczne przeprowadzenia rozprawy.

20.

Główną funkcją spermidyny, podobnie jak innych poliamin, jest neutralizacja ładunków kwasów nukleinowych w komórkach i umożliwienie ich funkcjonowania. Najnowsze badania naukowe wskazują, że poprzez wspomaganie procesu autofagii (oczyszczania) komórek spermidyna może sprzyjać zapobieganiu chorobom układu krążenia, a także zapobiegać alergiom pokarmowym i przeciwdziałać objawom cukrzycy ( 12 ). Wskazano nawet, że spermidyna może wydłużyć życie ludzi aż o 5,7 lat ( 13 ).

21.

Biorąc pod uwagę te właściwości, przeciwstawne interesy obydwu przedsiębiorstw będących stronami sporu, produkujących ów suplement żywnościowy, którego rynek może znacznie wzrosnąć, stają się lepiej zrozumiałe.

22.

Istnieją różnice w stosowanych przez oba przedsiębiorstwa metodach uzyskania spermidyny:

23.

Rozporządzenie 2015/2283, podobnie jak poprzednio obowiązujące rozporządzenia, realizuje dwojaki cel: zapewnienie funkcjonowania rynku wewnętrznego nowej żywności i ochrona zdrowia publicznego przed ryzykiem, jakie może ona stanowić ( 14 ). Ponadto realizuje ono cele polegające na ochronie interesów konsumentów oraz zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony środowiska i poprawie jego jakości ( 15 ).

24.

Aby osiągnąć te cele, rozporządzenie 2015/2283, również zgodnie z poprzednio obowiązującym rozporządzeniem, ustanawia analizę ryzyka nowej żywności oraz konieczność uzyskania uprzedniego zezwolenia na wprowadzenie jej do obrotu. Procedura wydawania zezwoleń staje się europejska i jest scentralizowana w Komisji, a także wywołuje skutki erga omnes, ponieważ zezwolenie na nową żywność dotyczy wszystkich, którzy zamierzają ją produkować ( 16 ).

25.

Rozporządzenie 2015/2283 definiuje, co należy rozumieć przez nową żywność, która jest kluczowym pojęciem tego odesłania prejudycjalnego ( 17 ). W art. 3 ust. 2 lit. a) tego rozporządzenia jako nową kwalifikuje się żywność, która spełnia dwie przesłanki:

26.

Jeśli chodzi o pierwszą przesłankę, wydaje się, że sąd odsyłający nie ma wątpliwości i nie zwraca się z pytaniem jej dotyczącym. Moim zdaniem uważa on za ustalone, że sporny produkt nie istniał lub że jego spożycie nie było znaczne w Unii przed dniem 15 maja 1997 r.

27.

Pytania sądu odsyłającego dotyczą natomiast drugiej przesłanki. W szczególności dotyczą one tego, w jaki sposób należy objąć sporny produkt zakresem albo art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (iv), albo art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (vii) rozporządzenia 2015/2283 ( 20 ).

28.

W dniu 3 czerwca 2022 r. (to znaczy kilka miesięcy po skierowaniu tego wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) Austria zgłosiła Komisji, że mąka z kiełków gryki o wysokiej zawartości spermidyny jest nową żywnością w rozumieniu art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (vii) rozporządzenia 2015/2283 ( 21 ).

29.

Okoliczność ta, do której rząd grecki i Komisja odniosły się w swoich uwagach na piśmie ( 22 ), nie może jednak wpłynąć na wynik odesłania prejudycjalnego, ponieważ sąd odsyłający nie mógł wziąć jej pod uwagę w swoim wniosku.

30.

Sąd odsyłający zmierza do ustalenia, czy można zakwalifikować sporny produkt jako nową żywność objętą zakresem art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia 2015/2283.

31.

Zgodnie z tym podpunktem przewidziana w nim kategoria odpowiada żywności „składając[ej] się, wyekstrahowan[ej] lub produkowan[ej] z roślin lub ich części, z wyjątkiem żywności posiadającej historię bezpiecznego stosowania żywności w Unii i składającej się, wyekstrahowanej lub produkowanej z rośliny lub odmiany tego samego gatunku uzyskanych:

32.

Jak już wyjaśniłem, mąka wzbogacona biologicznie spermidyną jest pozyskiwana z gryki. Kiełki tej rośliny, po wysuszeniu i zmieleniu, wykorzystywane są do wytwarzania wspomnianej mąki. Podstawowa przesłanka określona w tej kategorii jest zatem spełniona.

33.

Jeśli chodzi o wymóg dotyczący „historii bezpiecznego stosowania żywności w Unii” jako wyjątek pozwalający na rezygnację z wnioskowania o wydanie zezwolenia, pojęcie to nie zostało zdefiniowane w rozporządzeniu 2015/2283. W art. 3 ust. 2 lit. b) tego rozporządzenia przyjęto jednak, że „historia bezpiecznego stosowania żywności w państwie trzecim” istnieje, gdy „bezpieczeństwo danej żywności zostało potwierdzone na podstawie danych dotyczących składu oraz na podstawie doświadczeń związanych z ciągłym stosowaniem tej żywności przez co najmniej 25 lat w zwyczajowej diecie przez znaczącą liczbę osób w co najmniej jednym państwie trzecim […]”.

34.

Pojęcie historii bezpiecznego stosowania żywności w państwie trzecim można zastosować do pojęcia historii bezpiecznego stosowania żywności w Unii. W przedstawionych informacjach nic nie wskazuje jednak na to, że jest dostępna historia bezpiecznego stosowania tego rodzaju mąki na rynku Unii.

35.

Jako drugi warunek zastosowania wyjątku wymaga się, aby roślinę wykorzystywaną do wytworzenia spornego produktu:

36.

Ponownie, zgodnie bowiem z informacjami zawartymi w aktach sprawy stosowanie roztworu wodnego spermidyny do hydroponicznej uprawy kiełków gryki nie jest techniką rozmnażania (multiplikacji) rośliny, lecz procesem lub techniką produkcji służącą wzbogaceniu jej kiełków w celu uzyskania wysokiej zawartości spermidyny.

37.

Zastosowanie tej techniki powoduje ponadto znaczące zmiany w składzie lub strukturze żywności, mające wpływ na jej wartość odżywczą, co wyjaśnię szerzej w dalszej części opinii. Ponieważ dana żywność ma bardzo wysoki poziom spermidyny (co odróżnia ją od żywności uzyskanej bez użycia roztworu wodnego do kiełkowania nasion gryki), zmiany w składzie żywności mogą wpłynąć na jej wartość odżywczą.

38.

W związku z tym mąka z kiełków gryki o wysokiej zawartości spermidyny jest objęta zakresem art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia 2015/2283. Należy jeszcze ustalić, czy może ona zostać zakwalifikowana w ten sposób również na podstawie ppkt (vii) tego przepisu.

39.

Sąd odsyłający zwraca się z pytaniem, czy art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (vii) rozporządzenia 2015/2283 można interpretować „w ten sposób, że pojęcie procesu produkcji żywności obejmuje również procesy w produkcji podstawowej”.

40.

Zgodnie z tym przepisem nowa żywność oznacza żywność „[…] uzyskan[ą] z wykorzystaniem procesu produkcji niestosowanego w Unii przed dniem 15 maja 1997 r., który to proces produkcji powoduje znaczące zmiany w składzie lub strukturze żywności, mające wpływ na jej wartość odżywczą, metabolizm lub na poziom substancji niepożądanych” (wyróżnienie moje).

41.

Spór dotyczy zatem wyjaśnienia, czy sporny produkt uzyskuje się w wyniku „procesu produkcji” [w wersji hiszpańskiej art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (vii) rozporządzenia 2015/2283 jest mowa o „nuevo proceso de producción”, nowym procesie produkcji – przyp. tłum.] niestosowanego w Unii przed dniem 15 maja 1997 r., który to proces powoduje znaczące zmiany w składzie lub strukturze żywności, mające wpływ na jej wartość odżywczą, metabolizm lub na poziom niepożądanych substancji ( 23 ).

42.

Cecha polegająca na wytwarzaniu w ramach „procesu produkcji” odróżnia nową żywność, która jest objęta zakresem art. 3 ust. 2 lit. a) pkt (vii) rozporządzenia 2015/2283, od żywności objętej zakresem art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (iv), do której odniosłem się powyżej:

43.

Moim zdaniem kiełkowanie nasion gryki w roztworze substancji odżywczej bogatym w spermidynę nie jest – co pragnę powtórzyć – metodą rozmnażania, ponieważ kiełki zbiera się, zanim wyrosną z nich liście, w celu ich ususzenia i zmielenia oraz wytworzenia z nich mąki. Nasiona gryki nie mnożą się podczas kiełkowania, ponieważ z każdego nasiona powstaje kiełek, który jest zbierany, jak twierdzi Optimize Health.

44.

Natomiast uprawa nasion w roztworze wodnym bogatym w syntetyczną spermidynę jest metodą stanowiącą część procesu produkcji składnika żywności.

45.

Rozporządzenie 2015/2283 nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem „procesu produkcji”. Jednakże w art. 3 ust. 1 tego rozporządzenia wskazano, że „[…] stosuje się definicje określone w art. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 178/2002”.

46.

Chociaż rozporządzenie nr 178/2002 również nie definiuje bezpośrednio pojęcia „produkcji”, zawiera ono kilka odniesień do tego pojęcia ( 24 ). W szczególności:

47.

Włączenie produkcji podstawowej do procesu uzyskiwania żywności jest zgodne z głównym celem rozporządzeń nr 178/2002 i 2015/2283, jakim jest zapewnienie jak najpełniejszego bezpieczeństwa żywności.

48.

W związku z tym zawarty w art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (vii) rozporządzenia 2015/2283 termin „proces produkcji” obejmuje produkcję podstawową, jak również wszystkie dalsze etapy przetwarzania nowej żywności ( 26 ).

49.

Stosując te przesłanki do przedmiotu sporu, uważam, że hydroponiczna uprawa nasion gryki w roztworze wodnym zawierającym syntetyczną spermidynę w celu zebrania kiełków, osuszenia ich i wytworzenia mąki wysoce wzbogaconej biologicznie spermidyną stanowi część procesu produkcji w analizowanym powyżej rozumieniu.

50.

Metoda zastosowana w niniejszej sprawie jest bowiem metodą, którą stosuje się w produkcji podstawowej w celu uzyskania suplementu żywnościowego. Jak podnoszą Komisja i TLL, nie różni się ona od metody stosowanej w przypadku innej nowej żywności, która została dopuszczona przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i organy państw członkowskich w ramach procedury przewidzianej w art. 4 rozporządzenia 2015/2283.

51.

Ma to miejsce w przypadku: pieczarek (Agaricus bisporus) wzbogaconych biologicznie o selen, uprawianych w roztworze substancji odżywczej bogatym w selen ( 27 ); kiełków łubinu (Lupinus angustifolius) wzbogaconych biologicznie o żelazo, uzyskanych z dezynfekowanych nasion kiełkujących w roztworze siarczanu żelaza ( 28 ); pieczarek poddanych po zbiorze działaniu promieni ultrafioletowych w celu zwiększenia ich poziomu witaminy D2; oraz biomasy drożdżowej wzbogaconej biologicznie o selen lub chrom poprzez uprawę w podłożu wzbogaconym o jeden z tych minerałów.

52.

Po ustaleniu znaczenia pojęcia „procesu produkcji” i jego zastosowaniu do spornego produktu należy ustalić, czy zastosowana metoda jest nowa i powoduje „znaczące zmiany w składzie lub strukturze żywności, mające wpływ na jej wartość odżywczą, metabolizm lub na poziom substancji niepożądanych”.

53.

Wydaje się, że sąd odsyłający nie ma wątpliwości co do nowatorskiego charakteru metody zastosowanej w niniejszej sprawie ani też nie przedstawia on dowodów na stosowanie przed dniem 15 maja 1997 r. roztworu wodnego o wysokiej zawartości spermidyny w celu hydroponicznej uprawy nasion gryki w sposób opisany powyżej.

54.

Ta metoda uprawy powoduje znaczące zmiany w składzie lub strukturze żywności, mające wpływ na jej wartość odżywczą. Zgodnie z analizami przedstawionymi przez TLL poziom spermidyny w spornym produkcie wynosi 3,51 mg/g, co stanowi sto sześć razy więcej niż poziom tej substancji w normalnych warunkach uprawy w nasionie gryki, który wynosi 0,03305 mg/g.

55.

Wzbogacanie biologiczne spermidyną zmienia skład i wartość odżywczą mąki z kiełków gryki do tego stopnia, że staje się ona nową żywnością. Zwiększone spożycie spermidyny może być korzystne dla zdrowia, ale nadmierne jej spożycie może być szkodliwe dla komórek, jak wynika ze wspomnianych badań naukowych. W związku z tym uprzednie zezwolenie na sporny produkt zgodnie z rozporządzeniem 2015/2283 jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i zapobieżenia zagrożeniom dla konsumenta.

56.

Sąd odsyłający zwraca się do Trybunału – na wypadek, gdyby Trybunał udzielił odpowiedzi twierdzącej na drugie pytanie prejudycjalne (zgodnie z tym, co proponuję) – o wyjaśnienie, czy „dla kwestii nowości procesu produkcji w rozumieniu art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (vii) rozporządzenia 2015/2283 ma znaczenie, czy proces produkcji jako taki jeszcze nigdy nie był stosowany w wytwarzaniu jakiejkolwiek żywności lub nie był stosowany w wytwarzaniu żywności podlegającej ocenie”.

57.

Jednoznaczna odpowiedź na to pytanie nie wynika w całkowicie pewny sposób z art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (vii) rozporządzenia 2015/2283. Konieczne jest zatem dokonanie wykładni tego przepisu w świetle jego kontekstu i celu ( 29 ).

58.

Jeśli chodzi o kontekst, motywy 1 ( 30 ) i 9 ( 31 ) rozporządzenia 2015/2283 przemawiają za wykładnią, która kładzie nacisk na pojedynczy środek spożywczy, którego dotyczy proces produkcji. Należy ocenić właśnie wpływ procesu produkcji na skład i wartość odżywczą tego środka spożywczego.

59.

Cel art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (vii) rozporządzenia 2015/2283 również przemawia za oceną wpływu nowej metody produkcji jedynie w odniesieniu do samej żywności, a nie ogólnie. Ten sam (i nowy) proces produkcji może wpływać na niektóre rodzaje żywności odmiennie niż na inne. Należy zatem ocenić jego skutki wyłącznie w odniesieniu do żywności, której analiza jest przeprowadzana w danym przypadku ( 32 ).

60.

Do sądu odsyłającego będzie należało zbadanie, czy proces produkcji, polegający na uprawie hydroponicznej w roztworze wodnym bogatym w spermidynę, był stosowany do uprawy kiełków nasion gryki przed dniem 15 maja 1997 r.

61.

Sąd odsyłający zadaje to pytanie na wypadek, gdyby odpowiedź na pytanie drugie była przecząca, co już wykluczyłem powyżej. Przeanalizuję je jednak na wypadek, gdyby ocena Trybunału była odmienna.

62.

Sąd odsyłający zmierza do ustalenia, czy „kiełkowanie nasion gryki w roztworze substancji odżywczej zawierającej spermidynę jest procesem produkcji podstawowej w odniesieniu do rośliny, do której nie mają zastosowania przepisy dotyczące żywności, w szczególności rozporządzenie [2015/2283], ponieważ roślina przed dokonaniem zbiorów nie jest jeszcze żywnością [art. 2 lit. c) rozporządzenia nr 178/2002]”.

63.

Artykuł 2 lit. c) rozporządzenia nr 178/2002 wyłącza niewątpliwie rośliny przed dokonaniem zbiorów z zakresu pojęcia „żywności”.

64.

Na poparcie swojego stanowiska Optimize Health podnosi, że:

65.

Powyższa argumentacja mnie nie przekonuje.

66.

Stosowanie metody uprawy hydroponicznej z użyciem roztworu wodnego bogatego w spermidynę w celu wykiełkowania nasion gryki, a następnie dokonania zbiorów kiełków przed uformowaniem się liści jest formą „zbiorów” tych kiełków, a nie bezpośrednim spożyciem nasion gryki.

67.

Ponadto kiełki nie są produktem końcowym, który należy zakwalifikować lub nie jako nową żywność. Produkt końcowy składa się z mąki uzyskanej po osuszeniu i zmieleniu kiełków. Brakuje analogii z pozyskiwaniem nasion.

68.

Stosowanie w uprawie hydroponicznej roztworu wodnego bogatego w syntetyczną spermidynę również nie może być zrównane ze stosowaniem nawozów. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2003/2003 ( 33 ), zastąpionym następnie rozporządzeniem (UE) 2019/1009 ( 34 ), nie zezwolono na stosowanie żadnego nawozu zawierającego spermidynę, a substancja ta nie jest odchodami zwierzęcymi, takimi jak obornik lub gnojowica, które można stosować bez uprzedniego zezwolenia w uprawie roślin.

69.

Podobnie wykorzystanie roztworu zawierającego spermidynę nie stanowi zwykłego procesu kiełkowania nasion, w którym należy stosować wodę pitną lub czystą wodę ( 35 ).

70.

Podsumowując, na pytanie prejudycjalne czwarte należy udzielić odpowiedzi przeczącej: kiełki gryki kiełkujące w roztworze bogatym w spermidynę nie mogą być uznane za „roślinę przed dokonaniem zbiorów” i należy uznać je za żywność.

71.

Sąd odsyłający zmierza do ustalenia, czy dla udzielenia odpowiedzi na jego pytania nie ma znaczenia to, czy stosowany w uprawie hydroponicznej roztwór substancji odżywczej zawiera naturalną czy syntetyczną spermidynę.

72.

Moim zdaniem naturalny lub syntetyczny charakter spermidyny nie ma wpływu na to, czy sporny produkt można zakwalifikować jako nową żywność.

73.

Zastosowanie roztworu wodnego zawierającego spermidynę w uprawie hydroponicznej ma na celu znaczne zwiększenie zawartości tej poliaminy w kiełkach gryki. Istotny jest poziom czystości użytej spermidyny, niezależnie od tego, czy jest ona syntetyczna czy naturalna ( 36 ). Na tym samym poziomie czystości wzbogacenie biologiczne mąki jest identyczne.

74.

W świetle powyższego proponuję, by na pytania prejudycjalne przedstawione przez Landesgericht für Zivilrechtssachen Graz (sąd okręgowy do spraw cywilnych w Grazu, Austria) Trybunał odpowiedział następująco:

Artykuł 3 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie nowej żywności, zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1852/2001,

należy interpretować w ten sposób, że: