Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 25 stycznia 2018 r. w sprawie T-91/16, Włochy/Komisja, wniesione w dniu 9 kwietnia 2018 r. przez Republikę Włoską

(Sprawa C-247/18 P)

(2018/C 182/21)

Język postępowania: włoski

Strony

Wnoszący odwołanie: Republika Włoska (przedstawiciele: G. Palmieri, pełnomocnik, P. Gentili, avvocato dello Stato)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Zarzuty i główne argumenty

Republika Włoska wniosła do Trybunału odwołanie od wyroku z dnia 25 stycznia 2018 r. w sprawie T-91/16, w którym Sąd Unii Europejskiej oddalił skargę Włoch na decyzję Komisji C(2015)9413 z dnia 17 grudnia 2015 r., notyfikowaną w dniu 18 grudnia 2015 r., dotyczącą zmniejszenia wkładu Europejskiego Funduszu Społecznego w program operacyjny dla regionu Sycylii, który wpisuje się we wspólnotowe ramy wsparcia na pomoc strukturalną dla włoskich regionów, których dotyczy cel nr 1 rozporządzenia nr 1260/1999 (POR Sycylia 2000–2006).

Zarzut pierwszy. Naruszenie art. 39 rozporządzenia 1260/1999 (1) ; art. 4, 6 i 10 rozporządzenia 438/[2001] (2) ; art. 317 TFUE i zasady ciężaru dowodu.

Sąd nie wskazał, że z samych ustalonych przez niego okoliczności faktycznych wynika, iż ponownie przeprowadzony przez Komisję w 2008 r. audyt dotyczył tych samych wydatków, które były już w latach 2005 i 2006 przedmiotem audytu, który zakończył się wynikiem pozytywnym, przy czym nie zostały ujawnione nowe okoliczności faktyczne.

Zarzut drugi. Naruszenie art. 39 rozporządzenia 1260/99, art. 100 rozporządzenia 1083/2006 (3) , art. 145 rozporządzenia 1303/2013 (4) i zasad dobrej administracji, kontradyktoryjności i uzasadnionych oczekiwań.

Sąd uznał za uzasadniony, bez wskazania powodów, całkowity czas trwania procedury dotyczącej korekty finansowej przez okres ponad siedmiu lat, w toku której to procedury Komisja działała w istocie w taki sposób, aby wiążący termin sześciu miesięcy od przesłuchania przewidziany na wydanie końcowej decyzji rozpoczynał bieg w momencie ustalonym przez nią w sposób dyskrecjonalny, co zniweczyło charakter wiążący.

Zarzut trzeci. Naruszenie art. 39 ust. 2 i 3 rozporządzenia 1260/99 i art. 10 rozporządzenia 438/2001. Przeinaczenie okoliczności faktycznych.

Sąd ustalił, że stwierdzony w niniejszym wypadku odsetek nieprawidłowości istotnie różnił się w czasie w odniesieniu do okresów przed dniem 31 grudnia 2006 r. i po tym dniu, a także w odniesieniu do wydatków dotyczących przedsięwzięć „spójnych” lub innych przedsięwzięć. Niemniej jednak Sąd niezgodnie z prawem uznał za właściwą korektę opartą na ekstrapolacji jednego odsetka nieprawidłowości wynoszącego 32,65 % bez rozróżnienia w odniesieniu do wszystkich lat programowania i do wszystkich rodzajów przedsięwzięć. W konsekwencji Sąd naruszył zasady proporcjonalności korekt i reprezentatywności próbek.

(1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiające przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych (Dz.U. 1999, L 161, s. 1 – wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 14. t. 1, s. 31).

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 438/2001 z dnia 2 marca 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/1999 dotyczącego zarządzania i systemów kontroli pomocy udzielanej w ramach funduszy strukturalnych (Dz.U. L 63, s. 21 – wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 14. t. 1, s. 132).

(3)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz.U. L 210, s. 25).

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.U. L 347, s. 320).