—

Kwestionowane przez pozwaną postępowanie w związku z udzieleniem dwóch zamówień na dostawę produktów rolnych nie naruszało obowiązujących wymogów materialnoprawnych dotyczących organizacji przetargów w ramach przedsięwzięć z zakresu pomocy humanitarnej. W szczególności było ono zgodne z wiążącymi zasadami udzielania zamówień publicznych, w świetle art. 184 ust. 1 przepisów wykonawczych do rozporządzenia finansowego UE z 2009 r. i art. 2 ust. 3 zasad i procedur (Rules and Procedures) określonych w załączniku IV do umowy ramowej o partnerstwie z 2008 r. w zakresie współpracy UE z organizacjami pozarządowymi w dziedzinie pomocy humanitarnej.

—

Kwestionowane postępowanie nie narusza także wymogów w zakresie dokumentacji, określonych w art. 23 ust. 4 postanowień ogólnych zawartych w załączniku III do umowy ramowej o partnerstwie.

—

Nie istnieją także inne podstawy do odzyskania pomocy finansowej. W szczególności wybrane przez stronę skarżącą przedsiębiorstwo dostarczyło zamówione towary terminowo, w pełnym zakresie i z zachowaniem ich dobrej jakości. Ponadto realizacja przedsięwzięcia pomocowego przez skarżącą została uwieńczona sukcesem, co zostało potwierdzone w toku łącznie czterech niezależnych kontroli przeprowadzonych przez podmioty zewnętrzne.

—

Personel strony skarżącej dnie dopuścił się żadnego czynu zabronionego. Staatsanwaltschaft Bonn (prokuratura w Bonn, Niemcy) nie wszczęła dochodzenia ze względu na brak podejrzenia popełnienia czynu zabronionego.

—

Decyzja o odzyskaniu przyznanej pomocy finansowej została wydana przez pozwaną w oparciu o błędne założenie, że jest ona związana zaleceniem Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) co do odzyskania środków. Oznacza to, że pozwana nie skorzystała z przysługującego jej zakresu uznania, wobec czego odzyskanie środków jest bezprawne.

—

Odzyskanie części należności w kwocie 643 627,27 EUR jest ponadto niezgodne z prawem, ze względu na naruszenie zasady proporcjonalności przewidzianej w art. 5 ust. 4 TFUE. Wykracza ono poza to, co konieczne do ochrony budżetu, a wobec uwieńczonej sukcesem realizacji przedsięwzięcia pomocowego jest ono nieproporcjonalne w stosunku do nałożonego na stronę skarżącą obciążenia.