27.7.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 245/3

1)

Czy stanowi poważne naruszenie prawa Unii Europejskiej sytuacja, w której w sprzeczności z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na podstawie orzeczenia arbitrażowego żąda się wykonania świadczenia wynikającego z nieuczciwego warunku umowy?

2)

Czy możliwe jest dochodzenie odpowiedzialności państwa członkowskiego za naruszenie prawa wspólnotowego zanim strona postępowania wykorzysta wszystkie dostępne jej zgodnie z porządkiem prawnym państwa członkowskiego środki prawne w zakresie postępowania egzekucyjnego; czy uwzględniając okoliczności faktyczne sprawy, możliwe jest w takim przypadku dochodzenie takiej odpowiedzialności państwa członkowskiego przed zakończeniem postępowania egzekucyjnego i przed skorzystaniem przez skarżącą z możliwości dochodzenia roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia?

3)

W razie odpowiedzi twierdzącej, czy – uwzględniając okoliczności faktyczne sprawy, a w szczególności całkowity brak działania ze strony skarżącej i niewyczerpanie wszystkich prawnych środków odwoławczych przyznanych jej w prawie państwa członkowskiego – stanowi wystarczająco istotne naruszenie prawa wspólnotowego działanie organu opisane przez skarżącą?

4)

Jeśli w tym przypadku doszło do wystarczająco istotnego naruszenia prawa wspólnotowego, czy kwota odszkodowania żądana przez skarżącą odpowiada szkodzie, za którą odpowiedzialność ponosi państwo członkowskie; czy można zrównać szkodę w takim rozumieniu z odzyskaną wierzytelnością, która stanowi bezpodstawne wzbogacenie?

5)

Czy roszczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia, jako środek prawny ma pierwszeństwo względem skargi o zasądzenie odszkodowania?