EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62012TJ0253

Wyrok Sądu (siódma izba) z dnia 28 października 2015 r. (Fragmenty).
Hammar Nordic Plugg AB przeciwko Komisji Europejskiej.
Pomoc państwa – Sprzedaż i najem działek oraz jednostki produkcyjnej – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie – Brak postępowania przetargowego – Ustalenie ceny rynkowej – Kryterium inwestora prywatnego – Wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi.
Sprawa T-253/12.

Court reports – general

ECLI identifier: ECLI:EU:T:2015:811

Strony
Sentencja

Strony

W sprawie T‑253/12

Hammar Nordic Plugg AB , z siedzibą w Trollhättan (Szwecja), reprezentowana przez adwokatów I. Otken Eriksson oraz U. Öberga,

strona skarżąca,

przeciwko

Komisji Europejskiej , reprezentowanej przez D. Grespana oraz P.J. Loewenthala, działających w charakterze pełnomocników, wspieranych przez adwokata L. Sandberg-Morch,

strona pozwana,

mającej za przedmiot wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2012/293/UE z dnia 8 lutego 2012 r. w sprawie pomocy państwa SA.28809 (C 29/10) (ex NN 42/10 i ex CP 194/09) udzielonej przez Szwecję na rzecz spółki Hammar Nordic Plugg AB (Dz.U. L 150, s. 78),

SĄD (siódma izba),

w składzie: M. van der Woude, I. Wiszniewska-Białecka i I. Ulloa Rubio (sprawozdawca), sędziowie,

sekretarz: C. Heeren, administrator,

uwzględniając pisemny etap postępowania i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 26 marca 2015 r.,

wydaje następujący

Wyrok (1)

Okoliczności powstania sporu

[ … ]

Postępowanie administracyjne

[ … ]

Zaskarżona decyzja

[ … ]

Przebieg postępowania i żądania stron

25. Pismem złożonym w sekretariacie Sądu w dniu 8 czerwca 2012 r. skarżąca wniosła niniejszą skargę.

26. Skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w całości albo w części;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

27. Komisja wnosi do Sądu o:

– oddalenie skargi jako całkowicie bezpodstawnej;

– obciążenie skarżącej kosztami postępowania.

Co do prawa

[ … ]

W przedmiocie zarzutu pierwszego, dotyczącego błędów w ocenie w ramach kwalifikacji jako pomocy państwa

[…]

32. W celu ustalenia, czy sprzedaż działki osobie prywatnej przez władze publiczne stanowi pomoc państwa, Komisja winna zastosować kryterium inwestora prywatnego działającego w warunkach gospodarki rynkowej, aby sprawdzić, czy cena zapłacona przez domniemanego beneficjenta pomocy odpowiada cenie, jaką inwestor prywatny działający w normalnych warunkach konkurencji mógłby ustalić. Zasadniczo posłużenie się tym kryterium wymaga dokonania przez Komisję złożonej oceny ekonomicznej (ww. w pkt 31 wyrok Komisja/Scott, EU:C:2010:480, pkt 68).

[ … ]

W przedmiocie braku uwzględnienia ceny zbycia w wysokości 8 000 000 SEK

[ … ]

40. Następnie jeśli chodzi o trzeci argument podniesiony przez skarżącą, zgodnie z którym nie było powodu, by przed dokonaniem sprzedaży przeprowadzić formalne postępowanie przetargowe, należy przypomnieć, że Komisja jest związana wydawanymi przez siebie wytycznymi i komunikatami, o ile nie odbiegają one od norm traktatu FUE i są akceptowane przez państwa członkowskie (wyrok z dnia 16 lipca 2014 r., Zweckverband Tierkörperbeseitigung/Komisja, T‑309/12, EU:T:2014:676, pkt 212).

41. W związku z powyższym, wobec braku przeprowadzenia otwartego i bezwarunkowego postępowania przetargowego, Komisja mogła oprzeć się na pozostających do jej dyspozycji wycenach, zgodnie z pkt 2 lit. a) komunikatu.

[ … ]

W przedmiocie braku badania istnienia pomocy państwa przy nabyciu obiektu przez spółkę FABV za kwotę 17 000 000 SEK

[ … ]

60. W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że w streszczeniu swojej decyzji o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego w sprawie sprzedaży przez spółkę FABV obiektu na rzecz skarżącej Komisja wskazała w odniesieniu do sprzedaży wspomnianego obiektu przez spółkę Chips na rzecz spółki FABV, co następuje:

„[…] zdaniem niezależnych konsultantów zewnętrznych cena, jaką zapłaciła spółka FABV przy zakupie obiektu, nie jest [nie wydaje się być] wyższa od jego wartości rynkowej. Można zatem wykluczyć, iż transakcja A [ta pierwsza transakcja] zawiera element pomocy, a więc nie stanowi ona pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE”.

61. W odniesieniu do sprzedaży obiektu przez spółkę Chips na rzecz spółki FABV Komisja wydała zatem decyzję zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. [108 TFUE] (Dz.U. L 83, s. 1), z której brzmienia jasno wynika, że jest ona ostateczna.

62. Otóż jeśli Komisja stwierdza w decyzji, nie wszczynając formalnego postępowania wyjaśniającego przewidzianego w art. 108 ust. 2 TFUE, że dany środek nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE i jeśli zainteresowany zmierza do ochrony uprawnień proceduralnych, które wywodzi ze wspomnianego postanowienia, to powinien on wnieść do Sądu skargę na tę decyzję w terminie wyznaczonym przez art. 263 akapit szósty TFUE (postanowienie z dnia 27 listopada 2001 r., Wöhr/Komisja, T‑222/00, Rec, EU:T:2001:274, pkt 34).

63. W niniejszej sprawie należy stwierdzić, że skarżąca nie wniosła takiej skargi we wspomnianym terminie.

64. W drugiej kolejności, jak wskazuje Komisja, procedura pozwalająca na cofnięcie ostatecznej decyzji, w której instytucja ta stwierdziła, że dany środek nie stanowi pomocy państwa, została ustanowiona w art. 9 rozporządzenia nr 659/1999, na mocy którego Komisja może cofnąć taką decyzję, jeśli została ona wydana na podstawie nieprawidłowych informacji o decydującym znaczeniu.

65. Tymczasem jedyny argument podniesiony przez skarżącą, dotyczący rzekomo nieprawidłowych informacji odnosi się do uwzględnionego w pierwszej wycenie wskaźnika pustostanów. Skarżąca wyjaśnia, że w notatce o sprzedaży obiektu przez spółkę Chips na rzecz spółki FABV zakłada się 10-procentowy wskaźnik pustostanów, chociaż w odniesieniu do pustych lokali wskaźnik ten wynosił w rzeczywistości 100%. Skarżąca podważa również twierdzenie Komisji, że została ona poinformowana przez lokalne władze, iż od dnia 13 lutego 2008 r. znaleziono najemcę.

66. Należy stwierdzić w tym względzie, że skarżąca nie przedstawia żadnych dowodów na poparcie wspomnianych twierdzeń i nie wyjaśnia zresztą nawet, jaki wskaźnik pustostanów był jej zdaniem prawidłowy w odniesieniu do całego obiektu.

67. Pozostałe argumenty skarżącej stanowią jedynie niepoparte dowodami twierdzenia, które nie spełniają wymogów określonych w art. 9 rozporządzenia nr 659/1999.

[ … ]

W przedmiocie braku uwzględnienia kryterium inwestora prywatnego działającego w warunkach gospodarki rynkowej

[ … ]

78. W niniejszej sprawie nie podważa się okoliczności, że tego samego dnia, to znaczy 13 lutego 2008 r., spółka FABV nabyła obiekt za kwotę 17 000 000 SEK i zawarła ze skarżącą umowę przewidującą opcję kupna za kwotę 8 000 000 SEK.

79. W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że wątpliwe jest, by inwestor prywatny dokonał takiej transakcji.

80. W drugiej kolejności należy zaznaczyć, że z pkt 16 decyzji o wszczęciu postępowania wynika, iż spółka FABV zgodziła się na niższą cenę odsprzedaży w nadziei na zapewnienie kontynuowania działalności obiektu oraz ochrony miejsc pracy. Strony są zresztą zgodne co do tego, że gminie zawsze przyświecał opisany cel, co skarżąca sama przypomina w skardze. W pkt 58 zaskarżonej decyzji wskazano również, że jest to jedyny cel, o jakim władze szwedzkie wspomniały Komisji.

81. Poza tym z cytowanego przez skarżącą pisma z dnia 27 listopada 2009 r. wynika, że spółka FABV uznała, iż projekt, zgodnie z którym nabywa ona obiekt, a następnie oddaje go w najem skarżącej, która z kolej oddaje go dalej w najem spółce Nya Topp, pozwoliłby na dalsze wykorzystywanie obiektu i uratowałby zagrożone jego zamknięciem miejsca pracy.

82. Spółka FABV zdecydowała wówczas, jak stwierdzono we wspomnianym piśmie, że zwróci się do gminy o wniesienie wkładu w wysokości 9 000 000 SEK, przeznaczonego na pokrycie straty związanej ze sprzedażą obiektu skarżącej za kwotę 8 000 000 SEK. W tym względzie Komisja przedstawiła kopię wyroku kammarrätt i Göteborg (apelacyjnego sądu administracyjnego w Göteborgu, Szwecja) z dnia 1 grudnia 2012 r. dotyczącego wniosku spółki FABV o odliczenie straty kapitału w następstwie sprzedaży obiektu skarżącej.

[ … ]

W przedmiocie braku rzetelności ostatniej wyceny przyjętej przez Komisję

[ … ]

W przedmiocie braku uwzględnienia późniejszego zbycia obiektu za kwotę 8 000 000 SEK

[ … ]

W przedmiocie umowy najmu pomiędzy skarżącą i spółką Nya Topp

[ … ]

W przedmiocie zarzutu drugiego, dotyczącego wpływu na wymianę handlową między państwami członkowskimi i zakłócenia konkurencji

[ … ]

W przedmiocie zarzutu trzeciego, dotyczącego obowiązków zbadania i uzasadnienia oraz prawa do obrony

[ … ]

W przedmiocie ciążącego na Komisji obowiązku zbadania

[ … ]

W przedmiocie obowiązku uzasadnienia

[ … ]

W przedmiocie prawa skarżącej do obrony

[ … ]

W przedmiocie kosztów

[ … ]

(1) .

(1) – Poniżej zostały odtworzone jedynie te punkty wyroku, których publikację Sąd uznał za wskazaną.

Sentencja

Z powyższych względów

SĄD (siódma izba)

orzeka, co następuje:

1) Skarga zostaje oddalona.

2) Hammar Nordic Plugg AB pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

Top

WYROK SĄDU (siódma izba)

z dnia 28 października 2015 r. ( *1 )

„Pomoc państwa — Sprzedaż i najem działek oraz jednostki produkcyjnej — Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie — Brak postępowania przetargowego — Ustalenie ceny rynkowej — Kryterium inwestora prywatnego — Wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi”

W sprawie T‑253/12

Hammar Nordic Plugg AB, z siedzibą w Trollhättan (Szwecja), reprezentowana przez adwokatów I. Otken Eriksson oraz U. Öberga,

strona skarżąca,

przeciwko

Komisji Europejskiej, reprezentowanej przez D. Grespana oraz P.J. Loewenthala, działających w charakterze pełnomocników, wspieranych przez adwokata L. Sandberg-Morch,

strona pozwana,

mającej za przedmiot wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2012/293/UE z dnia 8 lutego 2012 r. w sprawie pomocy państwa SA.28809 (C 29/10) (ex NN 42/10 i ex CP 194/09) udzielonej przez Szwecję na rzecz spółki Hammar Nordic Plugg AB (Dz.U. L 150, s. 78),

SĄD (siódma izba),

w składzie: M. van der Woude, I. Wiszniewska-Białecka i I. Ulloa Rubio (sprawozdawca), sędziowie,

sekretarz: C. Heeren, administrator,

uwzględniając pisemny etap postępowania i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 26 marca 2015 r.,

wydaje następujący

Wyrok ( 1 )

Okoliczności powstania sporu

[…]

Postępowanie administracyjne

[…]

Zaskarżona decyzja

[…]

Przebieg postępowania i żądania stron

25

Pismem złożonym w sekretariacie Sądu w dniu 8 czerwca 2012 r. skarżąca wniosła niniejszą skargę.

26

Skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w całości albo w części;

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

27

Komisja wnosi do Sądu o:

oddalenie skargi jako całkowicie bezpodstawnej;

obciążenie skarżącej kosztami postępowania.

Co do prawa

[…]

W przedmiocie zarzutu pierwszego, dotyczącego błędów w ocenie w ramach kwalifikacji jako pomocy państwa

[…]

32

W celu ustalenia, czy sprzedaż działki osobie prywatnej przez władze publiczne stanowi pomoc państwa, Komisja winna zastosować kryterium inwestora prywatnego działającego w warunkach gospodarki rynkowej, aby sprawdzić, czy cena zapłacona przez domniemanego beneficjenta pomocy odpowiada cenie, jaką inwestor prywatny działający w normalnych warunkach konkurencji mógłby ustalić. Zasadniczo posłużenie się tym kryterium wymaga dokonania przez Komisję złożonej oceny ekonomicznej (ww. w pkt 31 wyrok Komisja/Scott, EU:C:2010:480, pkt 68).

[…]

W przedmiocie braku uwzględnienia ceny zbycia w wysokości 8000000 SEK

[…]

40

Następnie jeśli chodzi o trzeci argument podniesiony przez skarżącą, zgodnie z którym nie było powodu, by przed dokonaniem sprzedaży przeprowadzić formalne postępowanie przetargowe, należy przypomnieć, że Komisja jest związana wydawanymi przez siebie wytycznymi i komunikatami, o ile nie odbiegają one od norm traktatu FUE i są akceptowane przez państwa członkowskie (wyrok z dnia 16 lipca 2014 r., Zweckverband Tierkörperbeseitigung/Komisja, T‑309/12, EU:T:2014:676, pkt 212).

41

W związku z powyższym, wobec braku przeprowadzenia otwartego i bezwarunkowego postępowania przetargowego, Komisja mogła oprzeć się na pozostających do jej dyspozycji wycenach, zgodnie z pkt 2 lit. a) komunikatu.

[…]

W przedmiocie braku badania istnienia pomocy państwa przy nabyciu obiektu przez spółkę FABV za kwotę 17000000 SEK

[…]

60

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że w streszczeniu swojej decyzji o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego w sprawie sprzedaży przez spółkę FABV obiektu na rzecz skarżącej Komisja wskazała w odniesieniu do sprzedaży wspomnianego obiektu przez spółkę Chips na rzecz spółki FABV, co następuje:

„[…] zdaniem niezależnych konsultantów zewnętrznych cena, jaką zapłaciła spółka FABV przy zakupie obiektu, nie jest [nie wydaje się być] wyższa od jego wartości rynkowej. Można zatem wykluczyć, iż transakcja A [ta pierwsza transakcja] zawiera element pomocy, a więc nie stanowi ona pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE”.

61

W odniesieniu do sprzedaży obiektu przez spółkę Chips na rzecz spółki FABV Komisja wydała zatem decyzję zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. [108 TFUE] (Dz.U. L 83, s. 1), z której brzmienia jasno wynika, że jest ona ostateczna.

62

Otóż jeśli Komisja stwierdza w decyzji, nie wszczynając formalnego postępowania wyjaśniającego przewidzianego w art. 108 ust. 2 TFUE, że dany środek nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE i jeśli zainteresowany zmierza do ochrony uprawnień proceduralnych, które wywodzi ze wspomnianego postanowienia, to powinien on wnieść do Sądu skargę na tę decyzję w terminie wyznaczonym przez art. 263 akapit szósty TFUE (postanowienie z dnia 27 listopada 2001 r., Wöhr/Komisja, T‑222/00, Rec, EU:T:2001:274, pkt 34).

63

W niniejszej sprawie należy stwierdzić, że skarżąca nie wniosła takiej skargi we wspomnianym terminie.

64

W drugiej kolejności, jak wskazuje Komisja, procedura pozwalająca na cofnięcie ostatecznej decyzji, w której instytucja ta stwierdziła, że dany środek nie stanowi pomocy państwa, została ustanowiona w art. 9 rozporządzenia nr 659/1999, na mocy którego Komisja może cofnąć taką decyzję, jeśli została ona wydana na podstawie nieprawidłowych informacji o decydującym znaczeniu.

65

Tymczasem jedyny argument podniesiony przez skarżącą, dotyczący rzekomo nieprawidłowych informacji odnosi się do uwzględnionego w pierwszej wycenie wskaźnika pustostanów. Skarżąca wyjaśnia, że w notatce o sprzedaży obiektu przez spółkę Chips na rzecz spółki FABV zakłada się 10-procentowy wskaźnik pustostanów, chociaż w odniesieniu do pustych lokali wskaźnik ten wynosił w rzeczywistości 100%. Skarżąca podważa również twierdzenie Komisji, że została ona poinformowana przez lokalne władze, iż od dnia 13 lutego 2008 r. znaleziono najemcę.

66

Należy stwierdzić w tym względzie, że skarżąca nie przedstawia żadnych dowodów na poparcie wspomnianych twierdzeń i nie wyjaśnia zresztą nawet, jaki wskaźnik pustostanów był jej zdaniem prawidłowy w odniesieniu do całego obiektu.

67

Pozostałe argumenty skarżącej stanowią jedynie niepoparte dowodami twierdzenia, które nie spełniają wymogów określonych w art. 9 rozporządzenia nr 659/1999.

[…]

W przedmiocie braku uwzględnienia kryterium inwestora prywatnego działającego w warunkach gospodarki rynkowej

[…]

78

W niniejszej sprawie nie podważa się okoliczności, że tego samego dnia, to znaczy 13 lutego 2008 r., spółka FABV nabyła obiekt za kwotę 17000000 SEK i zawarła ze skarżącą umowę przewidującą opcję kupna za kwotę 8000000 SEK.

79

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że wątpliwe jest, by inwestor prywatny dokonał takiej transakcji.

80

W drugiej kolejności należy zaznaczyć, że z pkt 16 decyzji o wszczęciu postępowania wynika, iż spółka FABV zgodziła się na niższą cenę odsprzedaży w nadziei na zapewnienie kontynuowania działalności obiektu oraz ochrony miejsc pracy. Strony są zresztą zgodne co do tego, że gminie zawsze przyświecał opisany cel, co skarżąca sama przypomina w skardze. W pkt 58 zaskarżonej decyzji wskazano również, że jest to jedyny cel, o jakim władze szwedzkie wspomniały Komisji.

81

Poza tym z cytowanego przez skarżącą pisma z dnia 27 listopada 2009 r. wynika, że spółka FABV uznała, iż projekt, zgodnie z którym nabywa ona obiekt, a następnie oddaje go w najem skarżącej, która z kolej oddaje go dalej w najem spółce Nya Topp, pozwoliłby na dalsze wykorzystywanie obiektu i uratowałby zagrożone jego zamknięciem miejsca pracy.

82

Spółka FABV zdecydowała wówczas, jak stwierdzono we wspomnianym piśmie, że zwróci się do gminy o wniesienie wkładu w wysokości 9000000 SEK, przeznaczonego na pokrycie straty związanej ze sprzedażą obiektu skarżącej za kwotę 8000000 SEK. W tym względzie Komisja przedstawiła kopię wyroku kammarrätt i Göteborg (apelacyjnego sądu administracyjnego w Göteborgu, Szwecja) z dnia 1 grudnia 2012 r. dotyczącego wniosku spółki FABV o odliczenie straty kapitału w następstwie sprzedaży obiektu skarżącej.

[…]

W przedmiocie braku rzetelności ostatniej wyceny przyjętej przez Komisję

[…]

W przedmiocie braku uwzględnienia późniejszego zbycia obiektu za kwotę 8000000 SEK

[…]

W przedmiocie umowy najmu pomiędzy skarżącą i spółką Nya Topp

[…]

W przedmiocie zarzutu drugiego, dotyczącego wpływu na wymianę handlową między państwami członkowskimi i zakłócenia konkurencji

[…]

W przedmiocie zarzutu trzeciego, dotyczącego obowiązków zbadania i uzasadnienia oraz prawa do obrony

[…]

W przedmiocie ciążącego na Komisji obowiązku zbadania

[…]

W przedmiocie obowiązku uzasadnienia

[…]

W przedmiocie prawa skarżącej do obrony

[…]

W przedmiocie kosztów

[…]

 

Z powyższych względów

SĄD (siódma izba)

orzeka, co następuje:

 

1)

Skarga zostaje oddalona.

 

2)

Hammar Nordic Plugg AB pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

 

Van der Woude

Wiszniewska-Białecka

Ulloa Rubio

Wyrok ogłoszono na posiedzeniu jawnym w Luksemburgu w dniu 28 października 2015 r.

Podpisy


( *1 ) Język postępowania: szwedzki.

( 1 ) Poniżej zostały odtworzone jedynie te punkty wyroku, których publikację Sąd uznał za wskazaną.

Top