Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) wydanego w dniu 10 lutego 2009 r. w sprawie T-388/03 Deutsche Post AG i DHL International przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 24 kwietnia 2009 r. (faks z dnia 22 kwietnia 2009 r) przez Królestwo Belgii

(Sprawa C-148/09 P)

2009/C 167/04

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnoszący odwołanie: Królestwo Belgii (przedstawiciele: C. Pochet i T. Materne, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Deutsche Post AG, DHL International, Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie podnosi trzy zarzuty na poparcie swego odwołania od wyroku Sądu Pierwszej Instancji wydanego w dniu 10 lutego 2009 r., w którym Sąd stwierdził nieważność decyzji Komisji z dnia 23 lipca 2003 r. o niewnoszeniu zastrzeżeń, po przeprowadzeniu wstępnego postępowania wyjaśniającego przewidzianego w art. 88 ust. 3 WE, wobec projektu podwyższenia kapitału La Poste zgłoszonego w dniu 3 grudnia 2002 r. oraz wobec kilku innych środków przyjętych przez władze belgijskie na rzecz La Poste. Zarzuty te zmierzają do uchylenia zaskarżonego wyroku.

W ramach zarzutu pierwszego wnoszący odwołanie podnosi, że Sąd naruszył w zaskarżonym wyroku przepisy proceduralne dotyczące badania pomocy państwa, jako że uznał pewne okoliczności wstępnego postępowania wyjaśniającego oraz pewne aspekty decyzji Komisji z dnia 23 lipca 2003 r. za obiektywne i spójne wskazówki co do istnienia „poważnych trudności” wymagających wszczęcia na podstawie art. 88 ust. 2 WE formalnego postępowania wyjaśniającego.

W ramach zarzutu drugiego wnoszący odwołanie twierdzi, że Sąd orzekł już częściowo w zaskarżonym wyroku w przedmiocie materialnej prawidłowości badania dokonanego w decyzji Komisji z dnia 23 lipca 2003 r., dotyczącego istnienia pomocy państwa i jej zgodności ze wspólnym rynkiem, jako że rozpatrzył zarzuty czwarty i siódmy i uwzględnił je, mimo że owe zarzuty winny zostać uznane za niedopuszczalne, ponieważ nawet w świetle tego wyroku skarżące nie miały odpowiedniej legitymacji procesowej.

W ramach zarzutu trzeciego wnoszący odwołanie utrzymuje, że Sąd naruszył w zaskarżonym wyroku zasadę pewności prawa, jako że wskazał, iż Komisja nie uwzględniła w ramach badania poprzedzającego decyzję z dnia 23 lipca 2003 r. czwartego kryterium określonego w wyroku Trybunału z dnia 24 lipca 2003 r. w sprawie Altmark, a mianowicie kryterium analizy porównawczej („benchmarking”) z kosztami ponoszonymi przez przeciętne, prawidłowo zarządzane i odpowiednio wyposażone przedsiębiorstwo, chociaż ów wyrok został wydany dopiero po zbadaniu niniejszej sprawy (i jeden dzień po tym jak Komisja postanowiła nie wnosić zastrzeżeń wobec projektu podwyższenia kapitału La Poste), a omawiane kryterium nie zostało wcześniej wyróżnione w orzecznictwie Trybunału lub Sądu ani w praktyce decyzyjnej Komisji.