EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62007CN0548

Sprawa C-548/07: Skarga wniesiona w dniu 10 grudnia 2007 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej

OJ C 22, 26.1.2008, p. 38–39 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

26.1.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 22/38


Skarga wniesiona w dniu 10 grudnia 2007 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej

(Sprawa C-548/07)

(2008/C 22/68)

Język postępowania: grecki

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: M. Patakia i M. Van Beek)

Strona pozwana: Republika Grecka

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie, że Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy dyrektywy Rady 96/34/WE z dnia 3 czerwca 1996 roku w sprawie porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC (1), a w szczególności na mocy klauzuli 1 ust. 2, klauzuli 2 ust. 1 i 3 lit. b), klauzuli 2 ust. 3 lit. e) i f) oraz klauzuli 2 ust. 4 i 6 porozumienia załączonego do tej dyrektywy,

obciążenie Republiki Greckiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

1.

Po zbadaniu całości ustawodawstwa greckiego dotyczącego transpozycji do greckiego porządku prawnego dyrektywy Rady 96/34/WE z dnia 3 czerwca 1996 roku w sprawie porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC, Komisja stwierdziła, że transpozycja ta jest niewystarczająca i błędna w odniesieniu do pewnych klauzul wspomnianego porozumienia ramowego wykonanego przez tą dyrektywę, dotyczących pracowników żeglugi handlowej.

2.

W szczególności rozpatrywane ustawodawstwo greckie, które ratyfikuje umowy zbiorowe w tej dziedzinie, ma ograniczony zakres stosowania, jako że nie ma zastosowania do wszystkich pracowników zatrudnionych na statkach handlowych.

3.

Ponadto, w celu uznania prawa wskazanych powyżej pracowników do urlopu rodzicielskiego, konieczne jest w świetle ustawodawstwa greckiego, spełnienie — oprócz przesłanek przewidzianych w dyrektywie — również następujących, dodatkowych przesłanek:

okres zatrudnienia co najmniej 12 miesięcy na tym samym statku,

liczebności załogi tego statku w wysokości co najmniej 30 osób,

przedstawienie dowodu, że drugie z rodziców jest zatrudnione,

uznanie za „nową” umowę o pracę zawartą po powrocie marynarza z urlopu rodzicielskiego i wymóg ponownego upływu minimalnego okresu zatrudnienia w wymiarze 6 lub 7 miesięcy,

obciążenie marynarza kosztami wysłania zastępującego go pracownika,

zastosowanie omawianego krajowego ustawodawstwa wyłącznie do umów o pracę zawartych z marynarzami, których początek przypada po wejściu w życie umów zbiorowych,

uznanie obowiązków handlowych za względy siły wyższej uzasadniające odmowę przyznania urlopy rodzicielskiego.

4.

Wreszcie Komisja stwierdza, że ani w umowach zbiorowych ani w ratyfikujących je decyzjach ministerialnych brak jest jakiegokolwiek odniesienia do ochrony pracowników przed zwolnieniami spowodowanymi wnioskiem o przyznanie urlopu rodzicielskiego lub skorzystaniem z takiego urlopu.

5.

W konsekwencji Komisja stwierdza, że Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy dyrektywy 96/34/WE, a w szczególności klauzuli 1 ust. 2, klauzuli 2 ust. 1 i 3 lit. b), klauzuli 2 ust. 3 lit. e) i f) oraz klauzuli 2 ust. 4 i 6 porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego, załączonego do tej dyrektywy


(1)  Dz.U. L 145 z dnia 19 czerwca 1996 r., str. 4.


Top