a)

w dalszym ciągu promować rozwój solidnego ekosystemu badawczego zapewniającego istotne, dostępne i wysokiej jakości badania w dziedzinie kształcenia i szkolenia, przy jednoczesnym uwzględnieniu znaczenia bezpieczeństwa i rzetelności badań;

b)

promować i stymulować aktywne zaangażowanie naukowców i kadry edukacyjnej w politykę i praktykę w dziedzinie kształcenia i szkolenia poprzez tworzenie możliwości i struktur wsparcia;

c)

zachęcać kadrę edukacyjną do wnoszenia wkładu w badania edukacyjne i do udziału w nich;

d)

zachęcać decydentów, naukowców i interesariuszy do jasnych i ukierunkowanych działań komunikacyjnych w kontekście rozpowszechniania wyników badań;

e)

wykorzystywać przy opracowywaniu polityk wyniki badań, po to by oceniać skutki i wpływ środków lub reform w dziedzinie edukacji, w celu zwiększania efektywności i skuteczności tych środków i reform;

f)

promować wzajemne uczenie się w celu lepszej wymiany praktyk i doświadczeń w zakresie skutecznego wykorzystywania dowodów w kształtowaniu polityki i praktyce. Korzystać z istniejącej wiedzy fachowej państw członkowskich, a także wiedzy regionalnych, krajowych, europejskich i międzynarodowych organizacji, takich jak OECD, UNESCO, Międzynarodowe Towarzystwo Oceniania Osiągnięć Szkolnych (IEA), Bank Światowy i inne, oraz zbadać możliwość współpracy, wymiany i partnerstw;

g)

rozważyć sporządzenie katalogu i dokonanie analizy skutecznych polityk i praktyk w dziedzinie kształcenia i szkolenia wykorzystujących dowody, by identyfikować kluczowe czynniki skuteczności i stymulować synergie.

a)

zachęcać decydentów, organy oświatowe, instytucje edukacyjne oraz interesariuszy, a także kadrę edukacyjną, by wykorzystywały dowody przy identyfikowaniu potrzeb edukacyjnych i określaniu działań służących zaspokojeniu tych potrzeb oraz do celów stałego oceniania i dostosowywania tych działań.

a)

tworzyć i stymulować tworzenie możliwości badań edukacyjnych, wzajemnego uczenia się, partnerstw i eksperymentów politycznych dla wszystkich państw członkowskich, interesariuszy i organizacji pośredniczących w zakresie polityki i praktyki w dziedzinie kształcenia i szkolenia wykorzystujących dowody i powinna to czynić poprzez programy UE, takie jak Erasmus+, w tym jego akcja kluczowa 3, program „Horyzont Europa” wraz z przewidzianym w jego ramach narzędziem wspierania polityki, oraz poprzez Instrument Wsparcia Technicznego;

b)

wzmacniać działania na szczeblu UE w celu stymulowania i wspierania polityki i praktyki w dziedzinie kształcenia i szkolenia wykorzystujących dowody, w szczególności Monitor Kształcenia i Szkolenia, sieć Eurydice, działania stałej grupy ds. wskaźników i benchmarków, Wspólne Centrum Badawcze, Cedefop, Europejską Fundację Kształcenia, laboratorium edukacyjne w dziedzinie inwestowania w kształcenie i szkolenie wysokiej jakości, Europejskie Forum Doradców Naukowych, mechanizm doradztwa naukowego oraz platformę Knowledge4Policy.

a)

propagować umiejętności korzystania z badań i danych wśród decydentów i kadry edukacyjnej, umożliwiając im dostęp do badań, które są istotne dla właściwych im kontekstów, zrozumienie takich badań, uczestnictwo w nich i ich skuteczne stosowanie;

b)

zachęcać do kształcenia nauczycieli i ich stałego doskonalenia zawodowego w celu uwzględniania i wspierania praktyki wykorzystującej dowody, w tym takiej pedagogiki oraz takiego zarządzania klasami i szkołami, a także do kształcenia i rozwoju zawodowego kadry edukacyjnej we wszystkich sektorach;

c)

zachęcać naukowców, by rozwijali wiedzę na temat „polityki i praktyki” poprzez angażowanie decydentów i kadry edukacyjnej w cały proces badawczy;

d)

wspierać i wzmacniać struktury lub organizacje pośredniczące, które odgrywają kluczową rolę w niwelowaniu luki między badaniami, polityką i praktyką w dziedzinie edukacji a społeczeństwem jako takim;

e)

zbadać możliwości utworzenia specjalnych jednostek administracji oświatowej, które będą promować i stymulować politykę i praktykę wykorzystujące dowody, lub wspierać działanie takich jednostek.

a)

rozważyć uwzględnianie wymogów dotyczących danych od samego początku uruchamiania wszelkich polityk/działań edukacyjnych, aby zdobyć jak najwięcej informacji co do realizacji i wartości tych polityk/działań, oraz zachęcać do tworzenia dowodów;

b)

dążyć do tego, by dane były możliwe do znalezienia, dostępne, interoperacyjne i nadające się do ponownego wykorzystania (dane FAIR). Promować dostępność danych FAIR i otwartych danych, dostęp do nich i ich wykorzystywanie w celu wspierania polityki i praktyki wykorzystujących dowody;

c)

zapewnić, by gromadzenie i analiza danych w dziedzinie kształcenia i szkolenia zapewniały wartość dodaną proporcjonalną do zainwestowanych zasobów;

d)

badać możliwości sztucznej inteligencji w zakresie przetwarzania, analizy i wykorzystywania danych, z uwzględnieniem kwestii jakości, obiektywności i zaufania.

a)

rozważyć zbadanie strategii w zakresie danych FAIR w dziedzinie kształcenia i szkolenia, która to strategia dotyczyłaby gromadzenia, dostarczania i rozpowszechniania danych i uwzględniała:

b)

kontynuować wysiłki na rzecz wspólnego gromadzenia danych w dziedzinie kształcenia i szkolenia. Rozważyć możliwość prowadzenia inwestycji na rzecz racjonalnego pod względem kosztów dostępu do danych administracyjnych i ich jednolitego wykorzystania;

c)

w dalszym ciągu inwestować w solidną infrastrukturę danych, najnowocześniejszą analizę danych, tworzenie wartości danych i innowacje w zakresie danych. Polityka i praktyka w dziedzinie kształcenia i szkolenia wykorzystujące dowody wymagają wysokiej jakości danych FAIR na poziomie indywidualnym i systemowym.

a)

promować i wspierać wymianę danych i najlepszych praktyk w dziedzinie kształcenia i szkolenia między państwami członkowskimi oraz, w stosownych przypadkach, między dziedzinami publicznymi i prywatnymi. Dzielić się dowodami oraz zapewniać państwom członkowskim wskazówki i wsparcie we wdrażaniu skutecznych praktyk w zakresie danych, metod i unijnych przepisów o prywatności w odniesieniu do danych dotyczących kształcenia i szkolenia.

a)

rozszerzać, w porozumieniu z państwami członkowskimi oraz, w stosownych przypadkach, organami regionalnymi i lokalnymi, zakres działania laboratorium edukacyjnego w dziedzinie inwestowania w kształcenie i szkolenie wysokiej jakości na szerszą dziedzinę polityki w dziedzinie kształcenia i szkolenia wykorzystującej dowody. Zadbać o to, by uczestnictwo w działaniach laboratorium edukacyjnego pozostało dobrowolne;

b)

tworzyć nowe dowody i uczynić istniejące dowody bardziej dostępnymi dla decydentów z dziedziny kształcenia i szkolenia w UE. Utworzyć repozytorium informacji wyposażone w narzędzia ułatwiające dostęp do wiedzy o polityce i praktyce wykorzystujących dowody, w podziale na odnośne obszary wpływu i potencjał w zakresie rozwiązywania problemów. Lepiej identyfikować przykłady racjonalnych pod względem kosztów inwestycji w kształcenie i szkolenie. Zbadać synergie z siecią Eurydice;

c)

organizować działania w zakresie budowania zdolności w celu poprawy umiejętności i kompetencji decydentów zaangażowanych w politykę w dziedzinie kształcenia i szkolenia wykorzystującą dowody. Narzędzia szkoleniowe powinny być dostosowane do różnych szczebli kształtowania polityki oraz do różnych poziomów zaawansowania państw członkowskich w kształtowaniu polityki w dziedzinie kształcenia i szkolenia wykorzystującym dowody;

d)

wspierać tworzenie partnerstw między środowiskami badawczymi zajmującymi się edukacją, decydentami z tej dziedziny i kadrą edukacyjną. Wspierać unijną sieć organizacji pośredniczących, które odgrywają kluczową rolę w niwelowaniu luki między badaniami, polityką i praktyką w dziedzinie edukacji a społeczeństwem jako takim;

e)

angażować się w kontakty i współpracować z organizacjami międzynarodowymi, takimi jak OECD, UNESCO, IEA i Bank Światowy, w celu ustanowienia i wykorzystania synergii przy jednoczesnym unikaniu powielania prac na rzecz wzmacniania polityki i praktyki w dziedzinie kształcenia i szkolenia wykorzystujących dowody;

f)

wspierać stały dialog i wymianę informacji między państwami członkowskimi na temat polityki i praktyki w dziedzinie kształcenia i szkolenia wykorzystujących dowody, w tym poprzez wspólnotę praktyk ds. opartej na metodach kontrfaktycznych ewaluacji wpływu strategii edukacyjnych;

g)

przedstawić Komitetowi ds. Edukacji plan prac laboratorium edukacyjnego w dziedzinie inwestowania w kształcenie i szkolenie wysokiej jakości w celu uzyskania uwag służących optymalizacji tego planu pod kątem potrzeb i obaw państw członkowskich. Składać sprawozdania do Komitetu ds. Edukacji i regularnie współpracować z nim w tej sprawie;

h)

przewidzieć wystarczające zasoby w celu zapewnienia znaczącego wpływu działań laboratorium edukacyjnego.

a)

rozważyć udział w działaniach oferowanych przez laboratorium edukacyjne. Dzielić się swoimi spostrzeżeniami podczas poświęconych tym kwestiom dyskusji Komitetu ds. Edukacji, aby stale zwiększać skuteczność i jakość działań laboratorium edukacyjnego.

a)

zwracania szczególnej uwagi na wykorzystanie dowodów w analizie wniosków przedkładanych Radzie przez Komisję lub projektów konkluzji i rezolucji Rady

b)

wydawania opinii, w stosownych przypadkach, na temat wszelkich propozycji dotyczących unijnych wskaźników lub celów mających wpływ na dziedzinę kształcenia i szkolenia.