KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 8.7.2021
COM(2021) 374 final
Zalecenie
DECYZJA RADY
upoważniająca do rozpoczęcia negocjacji w sprawie zmiany Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2007 r.
EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52021PC0374
Recommendation for a COUNCIL DECISION authorising the opening of negotiations to amend the International Coffee Agreement 2007
Zalecenie DECYZJA RADY upoważniająca do rozpoczęcia negocjacji w sprawie zmiany Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2007 r.
Zalecenie DECYZJA RADY upoważniająca do rozpoczęcia negocjacji w sprawie zmiany Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2007 r.
COM/2021/374 final
KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 8.7.2021
COM(2021) 374 final
Zalecenie
DECYZJA RADY
upoważniająca do rozpoczęcia negocjacji w sprawie zmiany Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2007 r.
UZASADNIENIE
Niniejsze zalecenie dotyczy decyzji upoważniającej Komisję do podjęcia w imieniu Unii negocjacji dotyczących częściowej rewizji Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2007 r., które to negocjacje postanowiła rozpocząć Międzynarodowa Rada Kawy.
1.KONTEKST ZALECENIA
•Międzynarodowa umowa w sprawie kawy z 2007 r.
Unia Europejska jest umawiającą się stroną Międzynarodowej umowy w sprawie kawy.
Międzynarodowa umowa w sprawie kawy z 2007 r. (zwana dalej „umową”) ma na celu zapewnienie ściślejszej współpracy międzynarodowej w zakresie światowych kwestii dotyczących kawy i powiązanych zagadnień, zapewnienie forum międzyrządowych konsultacji dotyczących kawy i sposobów poprawy światowej gospodarki kawowej, ułatwienie wymiany handlowej poprzez gromadzenie i dostarczanie informacji na temat światowego rynku kawy oraz zwiększanie popytu na kawę w skali globalnej. Ważnym celem umowy jest zachęcanie jej umawiających się stron do rozwijania sektora kawy w sposób zrównoważony pod względem gospodarczym, społecznym i środowiskowym.
Umowa została podpisana w 2007 r. i weszła w życie w dniu 2 lutego 2011 r. na okres dziesięciu lat, przedłużony następnie o jeden rok (do dnia 1 lutego 2022 r.). W stosownych przypadkach umowa może zostać przedłużona na okres nie dłuższy niż osiem lat.
•Międzynarodowa Organizacja Kawy i Międzynarodowa Rada Kawy
Art. 6 Międzynarodowej umowy w sprawie kawy stanowi, że Międzynarodowa Organizacja Kawy (zwana dalej „organizacją”) ustanowiona na mocy Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 1962 r. zarządza postanowieniami umowy i nadzoruje jej funkcjonowanie.
Zgodnie z art. 9 umowy organem odpowiedzialnym za wypełnianie wszystkich zadań niezbędnych do wykonania jej postanowień jest – jako najwyższy organ organizacji – Międzynarodowa Rada Kawy (zwana dalej „radą”). W skład rady wchodzą wszyscy członkowie organizacji (art. 8 umowy).
Zgodnie z art. 49 umowy rada może zaproponować wprowadzenie zmian do tej umowy i przedstawić propozycję takich zmian wszystkim umawiającym się stronom. Art. 14 umowy stanowi, że wszystkie decyzje Międzynarodowej Rady Kawy, w tym zmiany do umowy, podejmowane są co do zasady w drodze konsensusu. W przypadku braku osiągnięcia konsensusu rada wydaje decyzje i zalecenia rozdzieloną większością głosów co najmniej 70 % członków eksportujących obecnych i głosujących oraz co najmniej 70 % członków importujących obecnych i głosujących, liczonych oddzielnie.
Zgodnie z art. 12 umowy członkowie rady mają łącznie 2000 głosów. Każdemu z członków rady przysługuje określona liczba głosów, która jest corocznie dostosowywana przez radę zgodnie z kryteriami określonymi w umowie. Rozdział głosów decyduje również o wkładzie członka (art. 20 ust. 2 umowy). Obecnie największy wkład w organizację wnosi Unia Europejska.
•Rewizja Międzynarodowej umowy w sprawie kawy
Przeprowadzenie częściowej rewizji Międzynarodowej umowy w sprawie kawy w celu dokonania jej reformy jest konieczne. W interesie Unii wyraźnie leży dalsze dostosowanie umowy do praktyk, które Unia promuje w innych międzynarodowych gremiach producentów żywności oraz wzięcie pod uwagę zmian na światowym rynku kawy od 2007 r. Było to regularnie podkreślane podczas ostatnich posiedzeń rady w latach 2019–2020.
W 2019 r. Międzynarodowa Organizacja Kawy powołała na wniosek rady grupę roboczą ds. przeglądu postanowień umowy.
Najważniejsze zmiany, które zostaną zaproponowane w ramach rewizji umowy dotyczą zarządzania organizacją, możliwej rewizji systemu głosowania i wkładu oraz udziału sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego w pracach organizacji.
Nie przewiduje się zmian ogólnych celów umowy, o których to celach mowa w art. 1 Międzynarodowej umowy w sprawie kawy.
Wytyczne Komisji dotyczące zalecanych zmian określono w załączniku.
2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ
•Podstawa prawna
Art. 218 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) przewiduje upoważnienie do podjęcia rokowań oraz, w zależności od przedmiotu przewidywanej umowy, mianowanie negocjatora lub przewodniczącego zespołu negocjatorów Unii.
Art. 218 ust. 4 TFUE stanowi, że Rada może kierować wytyczne do negocjatora oraz wyznaczyć specjalny komitet, w konsultacji z którym należy prowadzić rokowania.
Przewidziane wytyczne negocjacyjne powinny dać negocjatorowi występującemu w imieniu Unii środki do osiągnięcia ogólnych celów, o których mowa w pkt 1. Wytyczne przedstawiono w załączniku.
W związku z tym proceduralną podstawą prawną proponowanego zalecenia jest art. 218 ust. 3 i 4 TFUE.
•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)
Unia jest umawiająca się stroną Międzynarodowej umowy w sprawie kawy i jest reprezentowana przez Komisję w Międzynarodowej Radzie Kawy. Państwa członkowskie UE nie są osobnymi umawiającymi się stronami Międzynarodowej umowy w sprawie kawy. Negocjacje Unii w sprawie częściowej rewizji Międzynarodowej umowy w sprawie kawy należą do wyłącznych kompetencji Unii.
•Proporcjonalność
Rewizja Międzynarodowej umowy w sprawie kawy w celu osiągnięcia udoskonalonego układu prowadzącego do modernizacji tej umowy leży w interesie Unii. Obecnie udział UE w Międzynarodowej Organizacji Kawy jest korzystny zarówno dla Unii, jak i dla innych członków tej organizacji. Oczekuje się, że modernizacja umowy zwiększy zainteresowanie Międzynarodową Organizacją Kawy, potencjalnie przyciągając nowych członków, a także wzmacniając znaczenie prac tej organizacji.
3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW
•Konsultacje z zainteresowanymi stronami
Unia jest umawiającą się stroną Międzynarodowej Organizacji Kawy, a sektor kawy w UE i większość państw członkowskich UE zasadniczo wspierają jej członkostwo od 2007 r. Nie uważa się za konieczne wszczęcia konsultacji z zainteresowanymi podmiotami w odniesieniu do procesu, który zmierza jedynie do utrzymania członkostwa Unii w organizacji, oczywiście z zachowaniem określonych zasad zgodnych z zasadami stosowanymi w innych międzynarodowych gremiach producentów żywności, których UE jest członkiem.
•Ocena skutków
Całościowa ocena skutków nie jest konieczna, gdyż środek nie wywoła znaczących skutków ekonomicznych, środowiskowych ani społecznych. Pomyślna zmiana Międzynarodowej umowy w sprawie kawy doprowadziłaby do reformy zarządzania, co uznaje się za podstawę modernizacji tej umowy, a także do aktywniejszego uczestnictwa członków w Międzynarodowej Organizacji Kawy.
4.WPŁYW NA BUDŻET
Rozpoczęcie negocjacji prawdopodobnie nie będzie miało wpływu na budżet.
Zalecenie
DECYZJA RADY
upoważniająca do rozpoczęcia negocjacji w sprawie zmiany Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2007 r.
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 218 ust. 3 i 4,
uwzględniając zalecenie Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)Unia jest umawiającą się stroną Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2007 r. (zwanej dalej „umową”) oraz członkiem Międzynarodowej Organizacji Kawy. Umowa została zawarta przez Unię na mocy decyzji Rady 2008/579/WE 1 i weszła w życie w dniu 2 lutego 2011 r.
(2)Zgodnie z art. 9 umowy organem odpowiedzialnym za wypełnianie wszystkich zadań niezbędnych do wykonania postanowień umowy jest – jako najwyższy organ organizacji – Międzynarodowa Rada Kawy (zwana dalej „radą”).
(3)Zgodnie art. 49 umowy rada może zaproponować zmianę do umowy, która to zmiana będzie przedmiotem decyzji członków. Art. 14 umowy stanowi, że wszystkie decyzje rady podejmowane są co do zasady w drodze konsensusu. W przypadku braku osiągnięcia konsensusu rada wydaje decyzje rozdzieloną większością głosów co najmniej 70 % członków eksportujących obecnych i głosujących oraz co najmniej 70 % członków importujących obecnych i głosujących, liczonych oddzielnie.
(4)Na wniosek rady powołano grupę roboczą ds. przeglądu postanowień umowy. Grupa robocza określiła zarządzanie organizacją, system głosowania i wkładu oraz udział sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego w pracach organizacji jako trzy główne kwestie do przeglądu w ramach częściowej rewizji umowy. W związku z tym grupa robocza przygotowuje propozycje zmian do umowy podlegające zatwierdzeniu przez radę.
(5)W interesie Unii leży przeprowadzenie reformy umowy w celu dostosowania jej do praktyk, które Unia promuje w innych międzynarodowych gremiach producentów żywności, jak również do zmian na światowym rynku kawy od 2007 r.
(6)Należy zatem upoważnić Komisję do podjęcia negocjacji w sprawie częściowej rewizji umowy,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym upoważnia się Komisję do prowadzenia negocjacji, w imieniu Unii, celem wprowadzenia zmian do Międzynarodowej umowa w sprawie kawy z 2007 r.
Artykuł 2
Wytyczne negocjacyjne określono w załączniku.
Artykuł 3
Negocjacje należy prowadzić w konsultacji z Grupą Roboczą ds. Grup Towarowych.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja skierowana jest do Komisji.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 8.7.2021
COM(2021) 374 final
ZAŁĄCZNIK
do
zalecenia dotyczącego decyzji Rady
upoważniającej do rozpoczęcia negocjacji w sprawie zmiany Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2007 r.
ZAŁĄCZNIK
Wytyczne negocjacyjne dotyczące Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2007 r.
Komisja Europejska może przystąpić do negocjacji z innymi umawiającymi się stronami Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2007 r. (zwanej dalej „umową”) w ramach Międzynarodowej Organizacji Kawy w celu zmodernizowania umowy, uwzględniając zmiany zachodzące w sektorze kawy.
W ramach rewizji umowy powinno się: usprawnić zarządzanie organizacją, dokonać oceny równowagi między systemem głosowania i systemem wkładów finansowych oraz zwrócić uwagę na włączenie sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego w prace organizacji.
Unia Europejska jest członkiem powołanej przez Międzynarodową Organizację Kawy grupy roboczej do spraw przyszłości umowy, która pracuje obecnie nad zaleceniami zmian do Międzynarodowej umowy w sprawie kawy z 2007 r. i która będzie realizowała cele przedstawione przez państwa członkowskie Unii w międzynarodowych gremiach producentów żywności.
W ramach wytycznych negocjacyjnych należy uwzględnić cele uproszczenia i usprawnienia umowy przy jednoczesnym zachowaniu międzyrządowej roli organizacji, do czego zobowiązali się jej członkowie.
1.Zarządzanie
Międzynarodowa Rada Kawy („rada”)
W odniesieniu do częstotliwości posiedzeń rady, należy zachować obecny system dwóch posiedzeń rocznie. Jedno z posiedzeń mogłoby mieć charakter zdalny.
Przewodniczący i wiceprzewodniczący rady powinni mieć roczny mandat, aby umożliwić udział wszystkich członków organizacji w procesie decyzyjnym. Rola wiceprzewodniczącego w radzie mogłaby zostać zwiększona. W celu wykorzystania zdobytego doświadczenia wiceprzewodniczący może po pierwszym roku urzędowania przedstawić radzie swoje zainteresowanie objęciem funkcji przewodniczącego. Rada może zaakceptować tę kandydaturę, jeśli wiceprzewodniczący wykaże, że jest odpowiednim kandydatem.
Komitety Międzynarodowej Organizacji Kawy
Należy zachęcać do łączenia się komitetów Międzynarodowej Organizacji Kawy w ramach procesu usprawniania organizacji, jeśli ma to znaczenie dla wykonywanych przez nie prac. Należy zachęcać członków do zwiększonego udziału w pracach komitetów.
Światowa Konferencja Kawy
Należy zachować obecną częstotliwość organizowania konferencji na wysokim szczeblu co cztery lub pięć lat, ale z zachowaniem elastyczności w dostosowywaniu się do wyjątkowych okoliczności lub szczególnej sytuacji (np. zmiany sytuacji na rynku kawy, zdarzenie zewnętrzne mające wpływ na sektor kawy itp.)
2.System głosowania i wkłady finansowe
Członkowie eksportujący i importujący
Podział na członków eksportujących i importujących powinien stanowić istotną podstawową zasadę procesu decyzyjnego w wielu międzynarodowych gremiach producentów żywności.
Metoda obliczania głosów i wkładu finansowego
Obecne ustalenia oparte na ilości eksportowanej lub importowanej kawy wydają się być najłatwiejszym i najbardziej wiarygodnym systemem obliczania praw głosu i wkładów finansowych każdego z członków do budżetu administracyjnego organizacji. Z drugiej strony inne istotne systemy (np. wartość eksportu/importu, systemy mieszane, itp.) stosowane w innych gremiach producentów żywności mogą zostać zbadane z uwzględnieniem skutków ich użycia w Międzynarodowej Organizacji Kawy.
3.Udział sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego
Sektor prywatny i społeczeństwo obywatelskie powinny zostać włączone w większym stopniu w prace organizacji. W celu znalezienia najlepszego sposobu na ich lepsze włączenie w kontekście zmodernizowanej umowy należy zbadać różne metody.
W odniesieniu do kwalifikowalności sektora prywatnego w umowie należy uwzględnić jego różnorodność, poczynając od drobnych producentów aż do przedsiębiorstw wielonarodowych, i możliwe role, jakie mogą one pełnić w organizacji.
Preferowany jest udział stowarzyszeń branżowych/zawodowych, ale jeśli zaproponowany zostanie udział pojedynczych przedsiębiorstw, należy zbadać konkretne gwarancje prawne, aby zapewnić niezależność organizacji.
Proces zatwierdzenia udziału sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego w przypadku krajowych przedsiębiorstw lub organizacji powinien odbywać się za pośrednictwem zainteresowanego członka organizacji.
W ramach wszystkich działań na rzecz lepszego włączenia sektora prywatnego należy jednak zachować międzyrządowy charakter organizacji.