KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 11.12.2020

COM(2020) 794 final

2020/0352(NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej w ramach wspólnego komitetu ustanowionego Eurośródziemnomorską umową dotyczącą usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony

UZASADNIENIE

1.Przedmiot wniosku

Niniejszy wniosek dotyczy decyzji określającej stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu ustanowionego Eurośródziemnomorską umową dotyczącą usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony (zwaną dalej „umową”) 1 .

2.Kontekst wniosku

2.1.Eurośródziemnomorska umowa dotycząca usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony

Umowa ma na celu sprzyjanie stopniowemu otwieraniu dostępu do rynku i harmonizacji przepisów, między innymi w dziedzinie bezpieczeństwa, zarządzania ruchem lotniczym, regulacji gospodarczych, ochrony konsumentów i środowiska, w celu zbliżenia ich do przepisów UE. Zasady powinny opierać się na odpowiednich przepisach obowiązujących w Unii Europejskiej, określonych w załączniku VI do przedmiotowej umowy.

Umowa weszła w życie w dniu 19 marca 2018 r.

2.2.Wspólny komitet

Wspólny komitet ustanowiono na podstawie art. 22 umowy. Wspólny komitet odpowiada za administrowanie umową oraz zapewnia jej właściwe wykonanie.

W tym celu współpracuje on w wielu dziedzinach oraz wydaje zalecenia i podejmuje decyzje w przypadkach wyraźnie przewidzianych w umowie. Do jego głównych zadań należy prowadzenie współpracy poprzez: a) sprzyjanie wymianie poglądów na szczeblu eksperckim dotyczącej nowych inicjatyw prawodawczych lub wykonawczych oraz postępów w tej dziedzinie, w tym w dziedzinie ochrony lotnictwa, bezpieczeństwa, środowiska naturalnego, infrastruktury lotniczej (w tym również przydziałów czasu na start lub lądowanie) oraz ochrony konsumentów; b) regularne analizowanie skutków społecznych stosowania umowy, w szczególności w dziedzinie zatrudnienia, oraz opracowywanie właściwych rozwiązań w przypadku uzasadnionych zastrzeżeń; c) rozważanie obszarów dalszego rozwoju niniejszej umowy, również poprzez zalecenia dotyczące jej ewentualnych zmian.

Ponadto, zgodnie z art. 5 (Inwestycje) umowy, wspólny komitet rozpatruje kwestie związane z dwustronnymi inwestycjami dotyczącymi udziałów większościowych lub ze zmianami w zakresie skutecznej kontroli nad przewoźnikami lotniczymi stron.

Zgodnie z art. 22 ust. 6 umowy wspólny komitet przyjmuje w drodze decyzji swój regulamin wewnętrzny.

2.3.Planowany akt wspólnego komitetu

Podczas swojego pierwszego posiedzenia wspólny komitet ma przyjąć decyzję dotyczącą przyjęcia regulaminu wewnętrznego wspólnego komitetu („planowany akt”).

Celem planowanego aktu jest przyjęcie, zgodnie z art. 22 ust. 6 umowy, regulaminu wewnętrznego stanowiącego podstawę organizacji i funkcjonowania wspólnego komitetu, aby umożliwić właściwe wykonanie umowy.

3.Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii

Celem stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii, powinno być poparcie przyjęcia regulaminu wewnętrznego wspólnego komitetu ustanowionego umową. Stanowisko to powinno opierać się na projekcie decyzji wspólnego komitetu załączonym do niniejszego wniosku w sprawie decyzji Rady.

4.Podstawa prawna

4.1.Proceduralna podstawa prawna

4.1.1.Zasady

W art. 218 ust. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) przewidziano przyjmowanie decyzji ustalających „stanowiska, które mają być zajęte w imieniu Unii w ramach organu utworzonego przez umowę, gdy organ ten ma przyjąć akty mające skutki prawne, z wyjątkiem aktów uzupełniających lub zmieniających ramy instytucjonalne umowy”.

Pojęcie „akty mające skutki prawne” obejmuje akty, które wywierają skutki prawne na mocy przepisów prawa międzynarodowego dotyczących danego organu. Obejmuje ono ponadto instrumenty, które nie są wiążące na mocy prawa międzynarodowego, ale mogą „w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść przepisów przyjętych przez prawodawcę Unii”.

4.1.2.Zastosowanie w niniejszej sprawie

Wspólny Komitet jest organem utworzonym na mocy umowy, a mianowicie w tym przypadku Eurośródziemnomorskiej umowy dotyczącej usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony.

Akt, który ma przyjąć wspólny komitet, jest aktem mającym skutki prawne, ponieważ będzie dla stron wiążący na mocy prawa międzynarodowego.

Planowany akt nie uzupełnia ani nie zmienia ram instytucjonalnych umowy.

W związku z tym proceduralną podstawą prawną proponowanej decyzji jest art. 218 ust. 9 TFUE.

4.2.Materialna podstawa prawna

4.2.1.Zasady

Materialna podstawa prawna decyzji na podstawie art. 218 ust. 9 TFUE zależy przede wszystkim od celu i treści planowanego aktu, w którego kwestii ma zostać zajęte stanowisko w imieniu Unii. Jeżeli planowany akt ma dwojaki cel lub dwa elementy składowe, a jeden z tych celów lub elementów da się określić jako główny, zaś drugi ma jedynie pomocniczy charakter, decyzja przyjęta na mocy art. 218 ust. 9 TFUE musi mieć jedną materialną podstawę prawną, tj. podstawę, której wymaga główny lub dominujący cel lub element składowy.

4.2.2.Zastosowanie w niniejszej sprawie

Główny cel i treść planowanego aktu prawnego odnoszą się do kwestii transportu lotniczego.

Materialną podstawą prawną proponowanej decyzji jest zatem art. 100 ust. 2 TFUE.

4.3.Konkluzja

Podstawą prawną proponowanej decyzji powinien być art. 100 ust. 2 TFUE w związku z art. 218 ust. 9 TFUE.

5.Publikacja planowanego aktu

W akcie wspólnego komitetu zostanie uchwalony jego regulamin wewnętrzny, dlatego akt ten należy opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej po jego przyjęciu.

2020/0352 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej w ramach wspólnego komitetu ustanowionego Eurośródziemnomorską umową dotyczącą usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Eurośródziemnomorska umowa dotycząca usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony („umowa”) została zawarta przez Unię w drodze decyzji Rady (UE) 2018/146 2 i weszła w życie w dniu 19 marca 2018 r.

(2)W art. 22 umowy ustanawia się wspólny komitet mający zapewnić administrowanie umową i jej właściwe wykonanie.

(3)Art. 22 ust. 6 umowy stanowi, że wspólny komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

(4)Właściwe wykonanie umowy wymaga przyjęcia regulaminu wewnętrznego wspólnego komitetu.

(5)Należy ustalić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii w ramach wspólnego komitetu, ponieważ decyzja wspólnego komitetu w sprawie przyjęcia jego regulaminu wewnętrznego będzie wiążąca dla Unii. Stanowisko Unii w ramach wspólnego komitetu powinno być oparte na projekcie decyzji wspólnego komitetu dołączonym do niniejszej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii podczas pierwszego posiedzenia wspólnego komitetu ustanowionego na podstawie art. 22 Eurośródziemnomorskiej umowy dotyczącej usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony w związku z przyjęciem regulaminu wewnętrznego wspólnego komitetu, opiera się na projekcie decyzji wspólnego komitetu dołączonym do niniejszej decyzji.

Przedstawiciele Unii we wspólnym komitecie mogą, bez konieczności przyjmowania kolejnej decyzji przez Radę, uzgodnić niewielkie zmiany w projekcie decyzji wspólnego komitetu.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Komisji.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

(1)    Decyzja Rady (UE) 2018/146 z dnia 22 stycznia 2018 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Unii, Eurośródziemnomorskiej umowy dotyczącej usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony (Dz.U. L 26 z 31.1.2018, s. 4).

(2)

   Decyzja Rady (UE) 2018/146 z dnia 22 stycznia 2018 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Unii, Eurośródziemnomorskiej umowy dotyczącej usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony (Dz.U. L 26 z 31.1.2018, s. 4).

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 11.12.2020

COM(2020) 794 final

ZAŁĄCZNIK

do

wniosku dotyczącego decyzji Rady

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej w ramach wspólnego komitetu ustanowionego Eurośródziemnomorską umową dotyczącą usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony

DECYZJA nr 1/[rok] WSPÓLNEGO KOMITETU UE-MAROKO USTANOWIONEGO EUROŚRÓDZIEMNOMORSKĄ UMOWĄ DOTYCZĄCĄ USŁUG LOTNICZYCH MIĘDZY WSPÓLNOTĄ EUROPEJSKĄ I JEJ PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI, Z JEDNEJ STRONY, A KRÓLESTWEM MAROKA, Z DRUGIEJ STRONY

z dnia...

w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego wspólnego komitetu

WSPÓLNY KOMITET DS. UMOWY UE-MAROKO,

uwzględniając Eurośródziemnomorską umowę dotyczącą usług lotniczych między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Maroka, z drugiej strony („umowa”), w szczególności jej art. 22 ust. 6,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł

Niniejszym przyjmuje się regulamin wewnętrzny wspólnego komitetu zawarty w załączniku do niniejszej decyzji.

Sporządzono w

W imieniu wspólnego komitetu,

Szef Delegacji Unii Europejskiej

[imię i nazwisko]

Szef Delegacji Maroka

[imię i nazwisko]

Załącznik

Regulamin wewnętrzny wspólnego komitetu

Artykuł 1: Szefowie delegacji

1. Jak przewidziano w art. 22 ust. 1 umowy, wspólny komitet składa się z przedstawicieli umawiających się stron.

2. Wspólnemu komitetowi przewodniczą wspólnie szefowie delegacji umawiających się stron.

Artykuł 2: Posiedzenia

1. Zgodnie z art. 22 ust. 3 umowy wspólny komitet zbiera się w miarę potrzeby. Każda z umawiających się stron może zażądać zwołania posiedzenia.

2. Posiedzenia wspólnego komitetu mogą odbywać się w formie bezpośrednich spotkań lub za pośrednictwem innych uzgodnionych środków, takich jak telekonferencja czy wideokonferencja.

3. W miarę możliwości posiedzenia odbywają się naprzemiennie w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej oraz w Królestwie Maroka, o ile umawiające się strony nie postanowią inaczej.

4. Po uzgodnieniu przez strony terminu i miejsca posiedzenia jest ono zwoływane przez Komisję Europejską w odniesieniu do Unii Europejskiej i jej państw członkowskich oraz przez ministerstwo odpowiedzialne za lotnictwo cywilne w odniesieniu do Maroka.

5. O ile nie postanowiono inaczej, posiedzenia wspólnego komitetu są niejawne. W razie potrzeby na zakończenie posiedzenia można za obopólną zgodą sporządzić komunikat prasowy.

Artykuł 3: Delegacje

1. Przed każdym posiedzeniem szefowie delegacji informują się nawzajem o planowanym składzie swoich delegacji na dane posiedzenie.

2. Przedstawiciele branży transportu lotniczego mogą zostać zaproszeni do udziału w posiedzeniach w charakterze obserwatorów, jeżeli wspólny komitet wyrazi na to zgodę.

3. Wspólny komitet może zaprosić inne zainteresowane strony lub ekspertów do uczestnictwa w swoich posiedzeniach w celu uzyskania informacji na konkretne tematy.

Artykuł 4: Sekretariat

Urzędnik Komisji Europejskiej oraz urzędnik ministerstwa odpowiedzialnego za lotnictwo cywilne Maroka sprawują wspólnie funkcję sekretarzy wspólnego komitetu.

Artykuł 5: Porządek obrad

1. Szefowie delegacji ustalają wstępny porządek obrad każdego posiedzenia za obopólną zgodą. Sekretarze przekazują członkom delegacji wstępny porządek obrad najpóźniej piętnaście dni przed datą posiedzenia.

2. Wspólny komitet przyjmuje porządek obrad na początku każdego posiedzenia. Jeżeli strony wyrażają na to zgodę, w porządku obrad można umieścić punkty nieznajdujące się wcześniej we wstępnym porządku obrad.

3. Szefowie delegacji mogą skrócić termin wskazany w ust. 1 niniejszego artykułu w celu uwzględnienia wymogów lub pilnego charakteru danej sprawy.

Artykuł 6: Protokół

1. Z każdego posiedzenia wspólnego komitetu sporządza się protokół. Wskazuje się w nim omawiane punkty, wszelkie sformułowane zalecenia i przyjęte decyzje.

2. W ciągu miesiąca od daty posiedzenia szef delegacji, który pełni rolę gospodarza posiedzenia, przedkłada projekt protokołu drugiemu szefowi delegacji do zatwierdzenia w drodze procedury pisemnej.

3. Po zatwierdzeniu protokół zostaje podpisany w dwóch egzemplarzach przez szefów delegacji i każda ze stron zachowuje po jednym oryginalnym egzemplarzu. Szefowie delegacji mogą zdecydować, że podpisanie i wymiana kopii w formie elektronicznej spełnia powyższy wymóg.

4. Protokoły z posiedzeń wspólnego komitetu są jawne, chyba że jedna z umawiających się stron zażąda inaczej.

Artykuł 7: Procedura pisemna

W razie potrzeby i w uzasadnionych przypadkach, decyzje i zalecenia wspólnego komitetu mogą być przyjmowane w drodze procedury pisemnej. W tym celu szefowie delegacji wymieniają projekty środków, w odniesieniu do których zwrócono się do wspólnego komitetu o wydanie opinii, co może następnie zostać potwierdzone w drodze wymiany korespondencji. Każda z umawiających się stron może jednak zażądać zwołania wspólnego komitetu w celu omówienia danej kwestii.

Artykuł 8: Decyzje i zalecenia

1. Wspólny komitet formułuje zalecenia i podejmuje decyzje w drodze konsensusu.

2. Decyzje lub zalecenia wspólnego komitetu noszą nazwę odpowiednio „decyzji” lub „zalecenia”, po których następuje numer porządkowy, data przyjęcia oraz opis przedmiotu.

3. Szefowie delegacji podpisują decyzje i zalecenia wspólnego komitetu, które są następnie załączane do protokołu z posiedzenia.

4. Decyzje podejmowane przez wspólny komitet są wdrażane przez umawiające się strony zgodnie z ich własnymi procedurami wewnętrznymi.

5. Decyzje podejmowane przez wspólny komitet mogą być publikowane przez umawiające się strony w ich odpowiednich dziennikach urzędowych. Każda z umawiających się stron może podjąć decyzję o publikacji wszelkich innych aktów przyjętych przez wspólny komitet. Każda z umawiających się stron zachowuje po jednym oryginalnym egzemplarzu decyzji i zaleceń.

Artykuł 9: Grupy robocze

1. Wspólny komitet może powoływać grupy robocze, które wspierają go w wykonywaniu jego funkcji. Zakres zadań grupy roboczej znajduje się w załączniku do decyzji ustanawiającej daną grupę roboczą.

2. W skład grupy roboczej wchodzą przedstawiciele umawiających się stron.

3. Grupy robocze podlegają wspólnemu komitetowi, któremu składają sprawozdanie po każdym ze swoich posiedzeń. Grupy robocze nie podejmują decyzji, mogą jednak formułować zalecenia dla wspólnego komitetu.

4. Wspólny Komitet może w każdej chwili podjąć decyzję o rozwiązaniu istniejącej grupy roboczej, zmianie jej zakresu zadań lub o powołaniu nowych grup roboczych wspierających go w wykonywaniu jego funkcji.

Artykuł 10: Ustalenia językowe

Językami urzędowymi wspólnego komitetu są języki urzędowe stron.

Artykuł 11: Wydatki

1. Każda z umawiających się stron pokrywa wydatki, które ponosi w związku ze swoim udziałem w posiedzeniach wspólnego komitetu i grup roboczych, co dotyczy zarówno wydatków na personel, podróże i diety, jak i wydatków na usługi pocztowe i telekomunikacyjne.

2. Wydatki związane z materialnym aspektem organizacji posiedzeń ponosi strona, która pełni rolę gospodarza danego posiedzenia.

Artykuł 12: Zmiany w regulaminie wewnętrznym

Wspólny komitet może w każdej chwili zmienić niniejszy regulamin wewnętrzny w drodze decyzji podjętej zgodnie z art. 22 umowy.