KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 15.7.2020

COM(2020) 314 final

2020/0148(CNS)

Wniosek

DYREKTYWA RADY

zmieniająca dyrektywę 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania

{SEC(2020) 271 final} - {SWD(2020) 129 final} - {SWD(2020) 130 final} - {SWD(2020) 131 final}

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

1)wymiana informacji na wniosek;

2)wymiana spontaniczna;

3)wymiana automatyczna w ramach wyczerpujących wykazów pól (np. dochody z zatrudnienia; wynagrodzenia dyrektorów; produkty ubezpieczenia na życie nieobjęte innymi dyrektywami; świadczenia emerytalne i rentowe; własność nieruchomości i dochody z tego tytułu);

4)udział zagranicznych urzędników w postępowaniach administracyjnych;

5)kontrole jednoczesne; oraz

6)doręczanie decyzji podatkowych innym organom podatkowym.

Dyrektywa Rady 2011/16/UE była kilkakrotnie zmieniana w drodze takich inicjatyw, jak:

·dyrektywa Rady 2014/107/UE z dnia 9 grudnia 2014 r. 9 (DAC2) w zakresie automatycznej wymiany informacji finansowych pomiędzy państwami członkowskimi na podstawie wspólnego standardu OECD do wymiany informacji, który przewiduje automatyczną wymianę informacji dotyczących rachunków finansowych posiadanych przez nierezydentów;

·dyrektywa Rady (UE) 2015/2376 z dnia 8 grudnia 2015 r. 10 (DAC3) w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji o interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego o wymiarze transgranicznym;

·dyrektywa Rady (UE) 2016/881 z dnia 25 maja 2016 r. 11 (DAC4) w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji między organami podatkowymi w odniesieniu do sprawozdawczości według krajów;

·dyrektywa Rady (UE) 2016/2258 z dnia 6 grudnia 2016 r. 12 (DAC5) w odniesieniu do dostępu organów podatkowych do informacji dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy;

·dyrektywa Rady (UE) 2018/822 z dnia 25 maja 2018 r. 13 (DAC6) w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania w odniesieniu do podlegających zgłoszeniu uzgodnień transgranicznych.

•Spójność z innymi politykami Unii

•Podstawa prawna

•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

•Proporcjonalność

•Wybór instrumentu

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny obowiązującego prawodawstwa

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

•Konsultacje z państwami członkowskimi

Komisja Europejska przeprowadziła ukierunkowane konsultacje za pomocą kwestionariusza skierowanego do państw członkowskich. W dniu 26 lutego 2020 r. DG TAXUD zorganizowała też spotkanie grupy roboczej IV, a państwa członkowskie miały możliwość przedyskutowania ewentualnego wniosku dotyczącego zmiany DAC. Spotkanie dotyczyło sprawozdawczości i wymiany informacji na temat dochodów uzyskiwanych za pośrednictwem platform cyfrowych.

Ogólnie rzecz biorąc, odnotowano szerokie poparcie dla ewentualnej inicjatywy UE na rzecz wymiany informacji na temat dochodów uzyskiwanych przez sprzedawców za pośrednictwem platform cyfrowych. Większość państw członkowskich opowiedziała się za szerokim zakresem nowych ram prawnych, które oprócz dochodów z najmu nieruchomości i świadczenia usług osobistych obejmowałyby również sprzedaż towarów, wynajem dowolnego środka transportu i usługi w zakresie finansowania społecznościowego.

•Wynik konsultacji

Wydaje się, że zarówno w ramach konsultacji publicznych, jak i konsultacji ukierunkowanych uzyskano zbieżne wnioski w kwestii wyzwań, którym powinny sprostać nowe przepisy skierowane do operatorów platform cyfrowych: niskiego poziomu zgłaszania w gospodarce opartej na platformach cyfrowych i niedociągnięć; oraz potrzeby poprawy obecnych ram współpracy administracyjnej UE, np. w dziedzinie wspólnych kontroli.

•Ocena skutków

Komisja dokonała oceny skutków odpowiednich alternatywnych wariantów strategicznych, które otrzymały pozytywną opinię Rady ds. Kontroli Regulacyjnej w dniu 5 maja 2020 r. (SEC(2020) 271) 17 . Rada ds. Kontroli Regulacyjnej zaleciła szereg ulepszeń, które uwzględniono w ostatecznym sprawozdaniu z oceny skutków (SWD(2020) 131) 18 . Poszczególne warianty oceniono pod kątem kryteriów skuteczności, efektywności i spójności w porównaniu ze scenariuszem odniesienia. Na najwyższym poziomie analizy należy dokonać wyboru między status quo lub scenariuszem odniesienia a scenariuszem, w którym Komisja działałaby w sposób nieregulacyjny albo regulacyjny. Działanie nieregulacyjne polegałoby na wydaniu zalecenia. Wariant regulacyjny obejmował inicjatywę ustawodawczą mającą na celu zmianę niektórych konkretnych elementów obowiązujących ram współpracy administracyjnej.

W celu zapewnienia spójności i skuteczności za preferowany wariant zmiany obowiązujących przepisów uznano zmianę legislacyjną.

Jeśli chodzi o operatorów platform cyfrowych, w ocenie skutków wskazano, że w celu realizacji określonej polityki najbardziej odpowiedni jest wariant regulacyjny na poziomie UE. Status quo lub scenariusz odniesienia okazał się najmniej skutecznym, efektywnym lub spójnym wariantem. W odróżnieniu od scenariusza odniesienia obowiązkowy wspólny standard UE zapewniłby wszystkim administracjom podatkowym UE dostęp do tego samego rodzaju danych. Innymi słowy, działanie regulacyjne UE zapewniłoby wszystkim organom podatkowym równe warunki, jeśli chodzi o dostęp do informacji gromadzonych w określonym celu podatkowym. Pozwala to również na automatyczną wymianę informacji na poziomie UE w oparciu o wspólne normy i specyfikacje. Po wdrożeniu jest to jedyny scenariusz, w którym organy podatkowe w państwie członkowskim zamieszkania sprzedawcy mogą sprawdzić, czy sprzedający rzetelnie zgłosił swoje dochody uzyskane za pośrednictwem platform cyfrowych, bez konieczności doraźnego, czasochłonnego składania wniosków i zapytań. Obowiązkowy unijny wspólny standard do wymiany informacji sprawiłby ponadto, że operatorzy platform cyfrowych nie mieliby do czynienia z rozdrobnionymi rozwiązaniami krajowymi w zakresie obowiązków sprawozdawczych związanych z podatkami.

Skutki gospodarcze

Korzyści

Obowiązek zgłaszania dochodów uzyskanych za pośrednictwem platform cyfrowych i wymiany takich informacji pomoże państwom członkowskim uzyskać pełny zestaw informacji w celu poboru należnych dochodów podatkowych. Wspólne zasady sprawozdawcze pomogą również stworzyć równe szanse dla sprzedawców, którzy korzystają z platform cyfrowych, i dla tych, którzy z nich nie korzystają, oraz dla operatorów platform cyfrowych, którzy obecnie mogą mieć bardzo różne obowiązki sprawozdawcze. Przejrzystość przychodów uzyskiwanych przez sprzedawców za pośrednictwem platform cyfrowych zwiększyłaby równość szans w odniesieniu do bardziej tradycyjnych przedsiębiorstw.

Posiadanie jednego obowiązkowego instrumentu unijnego mogłoby również mieć pozytywne skutki społeczne i przyczynić się do pozytywnego postrzegania sprawiedliwości podatkowej oraz sprawiedliwego podziału obciążenia między podatników. Zakłada się, że im szerszy jest zakres przepisów, tym lepiej postrzegana jest sprawiedliwość podatkowa, biorąc pod uwagę, że we wszystkich rodzajach działalności występują problemy związane z niskim poziomem zgłaszania. To samo rozumowanie dotyczy korzyści wynikających ze sprawiedliwego podziału obciążenia: im szerszy jest zakres interwencji, tym państwa członkowskie mogą lepiej zapewnić skuteczne pobieranie należnych podatków. Korzyści fiskalne wynikające z działań UE są znacznie większe, gdy obowiązek sprawozdawczy ma szeroki zakres, tzn. dotyczy wszystkich usług i sprzedaży towarów. Ograniczenie zakresu wyłącznie do unijnych platform cyfrowych mogłoby znacznie zmniejszyć dochody podatkowe w przypadku każdego z wariantów.

Koszty

•Sprawność regulacyjna i uproszczenie

•Prawa podstawowe

4.WPŁYW NA BUDŻET

5.SZCZEGÓŁOWE OBJAŚNIENIA POSZCZEGÓLNYCH PRZEPISÓW WNIOSKU

W poprawce proponuje się zmiany w istniejących przepisach dotyczących wymiany informacji i współpracy administracyjnej, a także rozszerzenie zakresu na automatyczną wymianę informacji w odniesieniu do informacji zgłaszanych przez operatorów platform cyfrowych. Przepisy dotyczące sprawozdawczości operatorów platform cyfrowych są inspirowane pracami wykonanymi w OECD.

(i) Wymiana informacji na wniosek

•Przewidywalne znaczenie

•Wnioski grupowe

Art. 5b dotyczy wniosków grupowych w kontekście wniosku o udzielenie informacji. Wnioski grupowe dotyczą grupy podatników, których nie można zidentyfikować indywidualnie, lecz których opisuje się za pomocą wspólnego zestawu cech. Ze względu na charakter wniosku wymagane informacje różnią się, jeżeli wniosek dotyczy indywidualnego podatnika. W związku z tym nie ma zastosowania norma dotycząca przewidywalnego znaczenia, określona w art. 5a. Zamiast tego organ wnioskujący musi przedstawić organowi współpracującemu zestaw informacji zawierający (i) wyczerpujący opis cech charakterystycznych grupy; oraz (ii) wyjaśnienie mających zastosowanie przepisów oraz faktów i okoliczności, które doprowadziły do złożenia wniosku.

(ii) Automatyczna wymiana informacji

•Kategorie dochodów

W art. 8 ust. 1 określono kategorie dochodów podlegających obowiązkowej automatycznej wymianie między państwami członkowskimi. Opłaty licencyjne dodaje się do kategorii dochodów, które podlegają wymianie informacji. W związku z wprowadzoną zmianą państwa członkowskie będą zobowiązane do wymiany wszystkich dostępnych informacji, ale co najmniej dwóch dotyczących okresów rozliczeniowych do 2024 r. i co najmniej czterech kategorii dochodów z innymi państwami członkowskimi w odniesieniu do okresów rozliczeniowych od 2024 r., zgodnie z art. 8 ust. 3.

•Zasady sprawozdawczości dla operatorów platform będą podlegać obowiązkowej automatycznej wymianie informacji

W art. 8ac ustanawia się zakres i warunki obowiązkowej automatycznej wymiany informacji, które operatorzy platform będą przekazywać właściwemu organowi. Szczegółowe zasady określono w załączniku V. W pierwszej kolejności przepisy przewidują nałożenie na raportujących operatorów platform obowiązku zbierania i weryfikacji informacji zgodnie z procedurami należytej staranności. W drugim etapie raportujący operatorzy platform mają obowiązek zgłaszania informacji na temat raportowanych sprzedawców, którzy wykorzystują ich platformę, na której działają, do sprzedaży swoich towarów, świadczenia usług lub inwestowania i udzielania pożyczek w kontekście finansowania społecznościowego. Trzeci krok polega na przekazaniu zgłoszonych informacji właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym raportowany sprzedawca ma miejsce zamieszkania, lub właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Zakres 

Załącznik V sekcja I zawiera definicje, które określają zakres zasad sprawozdawczości.

–Na kim spoczywa ciężar sprawozdawczości?

–Które działania podlegają raportowaniu?

–Czyje działania podlegają raportowaniu?

Raportujący operator platformy gromadzi wymagane informacje, weryfikuje je i udostępnia do dnia 31 grudnia okresu sprawozdawczego.

Zebrane i zweryfikowane informacje muszą zostać przekazane w terminie jednego miesiąca od zakończenia okresu sprawozdawczego, w którym sprzedawcę identyfikuje się jako raportowanego sprzedawcę. Raportowanie będzie się odbywało tylko w jednym państwie członkowskim (tj. w ramach jednego zgłoszenia). Raportujący operator platformy będący „platformą UE” składa sprawozdanie w państwie członkowskim, w którym spełnia jeden z warunków wymienionych w sekcji I część A pkt 3 lit. a). W przypadku gdy spełnia on którykolwiek z tych warunków w więcej niż jednym państwie członkowskim, raportujący operator platformy wybiera jedno państwo członkowskie, w którym ma złożyć sprawozdanie. Raportujący operator platformy będący „platformą zagraniczną” składa sprawozdanie w państwie członkowskim, w którym dokonał rejestracji zgodnie z art. 8ac ust. 4.

Informacje o opłacie i innych kwotach należy zgłaszać za dany kwartał okresu sprawozdawczego, w którym wynagrodzenie zostało wpłacone lub uznane. Definicja wynagrodzenia nie obejmuje opłat, prowizji ani podatków potrącanych lub pobieranych przez raportującą platformę.

Zgodnie ze zmienionym art. 25 ust. 3 raportujący operatorzy platform mają obowiązek poinformować każdą zainteresowaną osobę o tym, że informacje jej dotyczące zostaną zebrane i przekazane organom zgodnie z niniejszą dyrektywą oraz mają obowiązek dostarczyć wszelkie informacje, które administratorzy danych są zobowiązani dostarczyć na mocy RODO. Operatorzy platform mają obowiązek dostarczyć każdej osobie fizycznej wszystkie informacje, a w szczególności zanim informacje zostaną zgłoszone. Pozostaje to bez uszczerbku dla praw osoby, której dane dotyczą, na mocy RODO.

Automatyczna wymiana informacji przekazywanych przez operatorów platform

Wymiana informacji nastąpi w ciągu dwóch miesięcy od zakończenia okresu sprawozdawczego.

Dzięki takiej terminowej wymianie organy podatkowe otrzymają pełen zestaw informacji, który umożliwi im przygotowanie wcześniej wypełnionych rocznych ocen podatkowych.

Art. 25a dotyczący sankcji zostaje zmieniony w celu uwzględnienia informacji przekazywanych przez operatorów platform zgodnie z art. 8ac. Ma to na celu zapewnienie, aby państwa członkowskie przewidziały możliwość stosowania sankcji w przypadkach nieprzestrzegania zobowiązań ustanowionych w niniejszej dyrektywie. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(iii) Współpraca administracyjna

•Obecność urzędników jednego państwa członkowskiego podczas postępowania w innym państwie członkowskim

W ramach zmiany art. 11 ust. 1 wprowadza się obowiązek udzielenia przez współpracujący właściwy organ odpowiedzi na wniosek dotyczący obecności urzędnika innego państwa członkowskiego podczas postępowania. Właściwy organ ma 30 dni na potwierdzenie swojej zgody lub uzasadnienie odmowy wobec organu wnioskującego.

Na mocy art. 11 ust. 2, z późniejszymi zmianami, można przesłuchiwać osoby fizyczne i analizować dokumentację bez ograniczeń wynikających z prawa krajowego współpracującego państwa członkowskiego. Wprowadzono również możliwość udziału w postępowaniach administracyjnych z wykorzystaniem elektronicznych środków komunikacji, aby uwzględnić nowe sposoby komunikacji.

•Kontrole jednoczesne

Art. 12 ust. 3 zmieniono w celu ustanowienia terminu 30 dni, w którym organy współpracujące muszą odpowiedzieć na wniosek o przeprowadzenie kontroli jednoczesnej.

•Wspólne kontrole

–Przez właściwy organ państwa członkowskiego

–Przez daną osobę

Art. 12a ust. 4 dotyczy sytuacji, w której dana osoba zwraca się do właściwego organu co najmniej dwóch państw członkowskich w celu wspólnego przeprowadzenia kontroli. Organ współpracujący musi udzielić odpowiedzi na wniosek w terminie 30 dni od daty jego otrzymania.

Wniosek może zostać odrzucony, a osoba występująca z wnioskiem musi zostać powiadomiona o przyczynach odrzucenia wniosku.

Znaczenie terminu „osoba” wyjaśniono w art. 3 dyrektywy 2011/16/UE.

W art. 12a ust. 5 wyjaśniono, że w kontekście wspólnej kontroli nie należy odmawiać wymiany informacji związanych z tajemnicami handlowymi, przemysłowymi lub zawodowymi lub z procesem produkcyjnym ani informacji, których ujawnienie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym. Tak wymieniane informacje powinny jednak pozostać poufne wśród zaangażowanych właściwych organów i nie należy ich ujawniać osobom trzecim.

Art. 12a ust. 6 stanowi, że wspólna kontrola jest prowadzona zgodnie z ustaleniami proceduralnymi mającymi zastosowanie w państwie członkowskim, w którym prowadzone są czynności związane z kontrolą. Dowody zgromadzone podczas wspólnej kontroli powinny być wzajemnie uznawane przez wszystkie właściwe organy uczestniczących państw członkowskich.

Art. 12a ust. 10 dotyczy ustaleń językowych w zakresie wspólnych kontroli oraz szczegółów, które muszą zostać uzgodnione przez zainteresowane państwa członkowskie.

Sprawozdanie końcowe

Zgodnie z art. 12a ust. 7 właściwe organy uczestniczących państw członkowskich mają obowiązek uzgadniać fakty i okoliczności sprawy, a właściwe organy państw członkowskich muszą dążyć do osiągnięcia porozumienia w sprawie sposobu interpretacji sytuacji podatkowej osoby lub osób objętych kontrolą. Wnioski ze wspólnej kontroli muszą zostać przedstawione w sprawozdaniu końcowym. Sprawozdanie końcowe ze wspólnej kontroli powinno mieć taką samą wartość prawną jak odpowiednie instrumenty krajowe, które wydawane są w wyniku kontroli w uczestniczących państwach członkowskich.

Zgodnie z art. 12a ust. 9 osobę lub osoby objęte kontrolą należy poinformować o wyniku wspólnej kontroli i przekazać jej lub im sprawozdanie końcowe w terminie 30 dni od wydania sprawozdania końcowego.

Odpowiednia korekta

Art. 12a ust. 8 nakłada na państwa członkowskie obowiązek, zgodnie z którym przy transpozycji dyrektywy państwa członkowskie muszą zapewnić ramy prawne, które umożliwią im dokonanie odpowiednich korekt.

(iv) Pozostałe przepisy

•Wykorzystanie wymienianych informacji

Art. 16 ust. 1 zostaje zmieniony w celu wyjaśnienia, że informacje wymieniane na mocy niniejszej dyrektywy można wykorzystać do celów stosowania, ustalania wysokości i egzekwowania VAT i innych podatków pośrednich.

•Obowiązkowe informowanie o wynikach oceny

Art. 23 ust. 2 zostaje zmieniony w celu nałożenia na państwa członkowskie obowiązku badania i oceny, w ramach ich jurysdykcji, skuteczności współpracy administracyjnej prowadzonej zgodnie z dyrektywą oraz corocznego przekazywania Komisji wyników tej oceny.

•Zawieszenie wymian

Na mocy art. 25 ust. 5 państwa członkowskie mogą ograniczyć ryzyko naruszenia danych w kontekście wymiany informacji. W przypadku naruszenia ochrony danych osobowych właściwe organy państw członkowskich, jako współadministratorzy danych, mogą podjąć decyzję o zwróceniu się do Komisji o zawieszenie wymiany informacji z państwem członkowskim (państwami członkowskimi), w którym (których) doszło do naruszenia.

Komisja przywraca proces wymiany informacji po tym, jak właściwe organy zwrócą się do Komisji o ponowne umożliwienie wymiany informacji na mocy niniejszej dyrektywy z państwem członkowskim, w którym doszło do naruszenia.

Takie zawieszenie stanowi uzupełnienie środków wymaganych na mocy RODO w celu zaradzenia naruszeniu ochrony danych.

2020/0148 (CNS)

Wniosek

DYREKTYWA RADY

zmieniająca dyrektywę 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 113 i 115,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego 19 ,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 20 ,

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)W celu uwzględnienia nowych inicjatyw Unii w dziedzinie przejrzystości podatkowej dyrektywa Rady 2011/16/UE 21 była w ciągu ostatnich lat wielokrotnie zmieniana. W wyniku tych zmian wprowadzono głównie obowiązki sprawozdawcze oraz przekazywanie informacji innym państwom członkowskim w zakresie rachunków finansowych, interpretacji indywidualnych o wymiarze transgranicznym i uprzednich porozumień cenowych, sprawozdań według krajów i podlegających zgłoszeniu uzgodnień transgranicznych. W taki sposób zmiany te spowodowały rozszerzenie zakresu automatycznej wymiany informacji. Organy podatkowe mają teraz do swojej dyspozycji szerszy zestaw narzędzi współpracy, aby móc wykrywać różne formy oszustw podatkowych, uchylania się od opodatkowania i unikania opodatkowania oraz im przeciwdziałać.

(2)W ubiegłych latach Komisja monitorowała stosowanie dyrektywy 2011/16/UE, a w 2019 r. zakończyła jej ocenę 22 . Mimo że wprowadzono znaczące usprawnienia w dziedzinie automatycznej wymiany informacji, wciąż konieczna jest poprawa istniejących przepisów, które odnoszą się do wszystkich form wymiany informacji i współpracy administracyjnej.

(3)Zgodnie z art. 5 dyrektywy 2011/16/UE na wniosek organu wnioskującego organ współpracujący ma obowiązek przekazać mu wszelkie informacje znajdujące się w jego posiadaniu lub uzyskane przez niego w wyniku postępowania administracyjnego, które to informacje wydają się istotne do celów stosowania i egzekwowania przepisów krajowych państw członkowskich dotyczących podatków objętych zakresem stosowania wspomnianej dyrektywy. Aby zapewnić skuteczność wymiany informacji oraz zapobiec nieuzasadnionemu odrzucaniu wniosków, a także aby zapewnić jasność i pewność prawa zarówno dla administracji podatkowej, jak i dla podatników, należy jasno określić normę dotyczącą przewidywalnego znaczenia. W tym kontekście należy także wyjaśnić, że norma dotycząca przewidywalnego znaczenia nie powinna mieć zastosowania do wniosków o udzielenie dodatkowych informacji przedłożonych po wymianie informacji zgodnie z art. 8a dyrektywy 2011/16/UE dotyczącym interpretacji indywidualnych o wymiarze transgranicznym lub uprzednich porozumień cenowych.

(4)Z praktycznego doświadczenia administracji podatkowych wynika, że niekiedy istnieje potrzeba odpowiedzi na wnioski o udzielenie informacji dotyczące grup podatników, których nie można zidentyfikować indywidualnie, lecz których można opisać wyłącznie na podstawie wspólnego zestawu cech. Biorąc pod uwagę powyższe, konieczne jest zapewnienie administracjom podatkowym możliwości składania wniosków grupowych o udzielenie informacji.

(5)Istotne jest, aby między państwami członkowskimi zachodziła wymiana informacji dotyczących dochodów pochodzących z własności intelektualnej, gdyż ze względu na bardzo mobilne aktywa bazowe dochody te są podatne na rozwiązania w zakresie przenoszenia zysków. W związku z tym opłaty licencyjne należy uwzględnić w kategoriach dochodów podlegających obowiązkowej automatycznej wymianie informacji, aby usprawnić walkę z oszustwami podatkowymi, uchylaniem się od opodatkowania i unikaniem opodatkowania.

(6)W ostatnich latach obserwuje się szybką transformację cyfrową gospodarki. Powoduje to coraz wyższą liczbę złożonych sytuacji związanych z uchylaniem się od opodatkowania. Transgraniczny wymiar usług oferowanych dzięki wykorzystywaniu operatorów platform cyfrowych przyczynił się do powstania złożonego środowiska, w którym egzekwowanie przepisów prawa podatkowego i zapewnienie ich przestrzegania może stanowić wyzwanie. Poziom przestrzegania przepisów prawa podatkowego jest niższy niż optymalny, a wartość niezgłoszonych dochodów – znaczna. Administracje podatkowe państw członkowskich nie mają wystarczających informacji, aby prawidłowo ocenić i kontrolować uzyskiwane w ich kraju dochody brutto z działalności komercyjnej wykonywanej za pośrednictwem platform cyfrowych. Jest to szczególnie problematyczne, jeżeli dochody lub podstawa opodatkowania przechodzą przez platformy ustanowione w innej jurysdykcji.

(7)Administracje podatkowe często żądają informacji od operatorów platform cyfrowych. Powoduje to znaczące koszty administracyjne oraz koszty przestrzegania przepisów dla operatorów platform. Jednocześnie niektóre państwa członkowskie nałożyły jednostronny obowiązek sprawozdawczy, co powoduje dodatkowe obciążenie administracyjne dla operatorów platform, gdyż muszą oni spełnić wiele krajowych norm w zakresie sprawozdawczości. Istotne jest zatem, aby na całym rynku wewnętrznym miał zastosowanie standardowy obowiązek sprawozdawczy.

(8)Biorąc pod uwagę, że większość dochodów lub podstaw opodatkowania sprzedawców na platformach cyfrowych przepływa przez granice, zgłaszanie informacji dotyczących stosownej czynności przyniosłoby dodatkowe pozytywne rezultaty, gdyby informacje te były przekazywane także państwom członkowskim, które kwalifikują się do opodatkowania uzyskanych dochodów. Automatyczna wymiana informacji między organami podatkowymi ma kluczowe znaczenie zwłaszcza dla zapewnienia tym organom niezbędnych informacji umożliwiających im dokonanie w odpowiedni sposób oceny należnych podatków dochodowych i podatku VAT.

(9)Aby zapewnić odpowiednie funkcjonowanie rynku wewnętrznego, projekt zasad sprawozdawczych powinien być skuteczny, ale jednocześnie prosty. Biorąc pod uwagę trudności w wykrywaniu zdarzeń podatkowych zachodzących podczas wykonywania działalności komercyjnej, która jest ułatwiana przez platformy cyfrowe, a także przy uwzględnieniu dodatkowego obciążenia administracyjnego, z którym w takim przypadku muszą mierzyć się administracje podatkowe, konieczne jest nałożenie na operatorów platform obowiązku sprawozdawczego. Operatorzy platform mają większe możliwości w zakresie gromadzenia niezbędnych informacji na temat wszystkich sprzedawców działających na danej platformie oraz z niej korzystających.

(10)Biorąc pod uwagę szerokie wykorzystanie platform cyfrowych w wykonywaniu działalności komercyjnej zarówno przez osoby fizyczne, jak i przez podmioty, niezwykle istotne jest zapewnienie, aby informacje podlegały zgłoszeniu niezależnie od charakteru prawnego sprzedawcy. Niemniej należy zapewnić wyjątek dla podmiotów rządowych, których nie powinien dotyczyć obowiązek sprawozdawczy.

(11)Zgłaszanie dochodów uzyskanych dzięki takiej działalności powinno dostarczyć administracjom podatkowym pełen zestaw informacji niezbędnych, aby w prawidłowy sposób ocenić należny podatek dochodowy.

(12)W celu uproszenia przestrzegania przepisów i obniżenia jego kosztów rozsądne będzie wymaganie od operatorów platform zgłaszania dochodów uzyskanych przez sprzedawców za pośrednictwem platformy w jednym państwie członkowskim.

(13)Biorąc po uwagę cyfrowy charakter oraz elastyczność platform cyfrowych, obowiązek sprawozdawczy należy rozszerzyć na tych operatorów platform, którzy prowadzą działalność komercyjną w Unii, ale nie są ani rezydentami do celów podatkowych, ani nie są zarejestrowani w państwie członkowskim, ani nie mają w państwie członkowskim swojego miejsca zarządu, ani nie posiadają w państwie członkowskim stałego zakładu. Zapewniłoby to równe warunki działania platform oraz zapobiegłoby nieuczciwej konkurencji. Aby to ułatwić, platformy zagraniczne powinny mieć obowiązek rejestracji i składania sprawdzań w jednym państwie członkowskim w celu działania na rynku wewnętrznym.

(14)Uwzględniając postępy w dziedzinie gospodarki cyfrowej, sprawozdawczość dotycząca działalności komercyjnej powinna obejmować wynajem nieruchomości, świadczenie usług osobistych, sprzedaż towarów, wynajem dowolnego środka transportu oraz inwestycje i udzielanie pożyczek w kontekście finansowania społecznościowego. Zakres sprawozdawczości nie powinien obejmować działalności prowadzonej przez sprzedawcę działającego w roli pracownika operatora platformy.

(15)Osiągnięcie celu w postaci zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania oraz unikaniu opodatkowania można zapewnić, wymagając od operatorów platform cyfrowych zgłaszania dochodów uzyskanych za pośrednictwem platform na wczesnym etapie, zanim krajowe organy podatkowe przeprowadzą swoje roczne oceny podatkowe. Aby ułatwić pracę organów podatkowych państw członkowskich, wymiana zgłaszanych informacji powinna mieć miejsce w ciągu jednego miesiąca od złożenia sprawozdania. Aby ułatwić automatyczną wymianę informacji i wydajniej wykorzystywać zasoby, wymiana powinna odbywać się elektronicznie poprzez istniejącą wspólną sieć łączności (CCN) stworzoną przez Unię.

(16)Na podstawie przeprowadzonej przez Komisję oceny dyrektywy 2011/16/UE wykazano, że istnieje potrzeba spójnego monitorowania skuteczności stosowania dyrektywy i krajowych przepisów transponujących umożliwiających jej stosowanie. Aby Komisja mogła kontynuować prawidłowe monitorowanie i ocenę skuteczności automatycznej wymiany informacji na mocy dyrektywy 2011/16/UE, państwa członkowskie powinny być zobowiązane do przekazywania Komisji co roku danych statystycznych dotyczących takiej wymiany.

(17)Konieczne jest wzmocnienie mechanizmów w ramach dyrektywy 2011/16/UE dotyczących obecności urzędników administracji podatkowej jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego i prowadzenia kontroli jednoczesnych przez co najmniej dwa państwa członkowskie, aby zapewnić skuteczne stosowanie tych mechanizmów. W związku z tym odpowiedzi na wnioski o obecność urzędników innego państwa członkowskiego oraz o kontrole jednoczesne należy udzielać w określonym terminie. W przypadku gdy zagraniczni urzędnicy są obecni na terytorium innego państwa członkowskiego podczas postępowania administracyjnego lub uczestniczą w nim za pośrednictwem elektronicznych środków komunikacji, powinni oni móc bezpośrednio przesłuchiwać osoby fizyczne i analizować dokumentację.

(18)Państwo członkowskie, które zamierza prowadzić kontrolę jednoczesną, musi zawiadomić o swoim zamiarze pozostałe zainteresowane państwa członkowskie. Mimo że właściwy organ każdego zainteresowanego państwa członkowskiego jest zobowiązany do udzielenia odpowiedzi na wniosek, istotne jest, aby zapewnić, by odpowiedzi udzielano w rozsądnym terminie. W związku z tym właściwy organ każdego z zainteresowanych państw członkowskich powinien odpowiedzieć na wniosek w ciągu 30 dni od jego otrzymania.

(19)Wielostronne kontrole prowadzone przy wsparciu programu Fiscalis 2020 ustanowionego na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1286/2013 23 ujawniły korzyść wynikającą ze skoordynowanych kontroli co najmniej jednego podatnika, który jest przedmiotem wspólnego lub uzupełniającego zainteresowania co najmniej dwóch administracji podatkowych w Unii. Ponieważ nie ma wyraźnej podstawy prawnej do prowadzenia wspólnych kontroli, takie wspólne działania są obecnie prowadzone w oparciu o połączone przepisy dyrektywy 2011/16/UE dotyczące obecności zagranicznych urzędników na terytorium innych państw członkowskich oraz w oparciu o kontrole jednoczesne. W wielu przypadkach praktyka ta okazała się jednak nieskuteczna oraz brakuje jej jasności i pewności prawa.

(20)Państwa członkowskie powinny przyjąć jasne i skuteczne ramy prawne, aby umożliwić swoim organom podatkowym prowadzenie wspólnych kontroli osób prowadzących działalność transgraniczną. Wspólne kontrole to postępowania administracyjne prowadzone wspólnie przez właściwe organy co najmniej dwóch państw członkowskich mające na celu zbadanie sprawy dotyczącej co najmniej jednej osoby będącej przedmiotem wspólnego lub uzupełniającego zainteresowania dla tych państw członkowskich. Wspólne kontrole mogą odgrywać ważną rolę, jeżeli chodzi o wkład w lepsze funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Wspólne kontrole powinny być skonstruowane w taki sposób, by zapewniać podatnikom pewność prawa przez jasne przepisy proceduralne, w tym w celu ograniczenia ryzyka podwójnego opodatkowania.

(21)Aby zapewnić skuteczność tego procesu, odpowiedzi na wnioski o wspólną kontrolę należy udzielać w określonym terminie. Odpowiedzi odmowne powinny być odpowiednio uzasadnione. Ustaleniami proceduralnymi mającymi zastosowanie do wspólnych kontroli powinny być ustalenia państwa członkowskiego, w którym odbywa się dana kontrola. Natomiast dowody zgromadzone podczas wspólnej kontroli powinny być wzajemnie uznawane przez uczestniczące państwa członkowskie. Tak samo istotne jest, aby właściwe organy uzgadniały fakty i okoliczności sprawy i dążyły do osiągnięcia porozumienia w sprawie sposobu interpretacji sytuacji podatkowej osoby lub osób objętej lub objętych kontrolą. Aby zapewnić wdrażanie wyników wspólnej kontroli w uczestniczących państwach członkowskich, sprawozdanie końcowe powinno mieć taką samą wartość prawną jak odpowiednie instrumenty krajowe, które wydawane są w wyniku kontroli w uczestniczącym państwie członkowskim. W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny zapewnić ramy prawne w celu dokonania odpowiedniej korekty.

(22)Uznając, że wspólne kontrole opierają się na wzajemnych zaufaniu między właściwymi organami uczestniczących państw członkowskich, w kontekście wspólnej kontroli nie należy odmawiać wymiany informacji związanych z tajemnicami handlowymi, przemysłowymi lub zawodowymi lub z procesem produkcyjnym ani informacji, których ujawnienie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym. Takie wymienione informacje powinny jednak pozostać poufne i nie należy ich ujawniać osobom trzecim.

(23)Ważne jest także, aby zapewnić skuteczną wymianę informacji na wniosek oraz współpracę między właściwymi organami. W związku z tym właściwe organy, które otrzymują informacje zgodnie z art. 5 lub 9 dyrektywy 2011/16/UE, powinny być zobowiązane do przekazywania informacji zwrotnych właściwemu organowi, który przekazał takie informacje, w odniesieniu do wszystkich wymian na wniosek w ciągu 30 dni po poznaniu wyniku wykorzystania żądanych informacji.

(24)Istotne jest, aby co do zasady informacje przekazywane na mocy dyrektywy 2011/16/UE wykorzystywano do celów oceny, stosowania i egzekwowania podatków objętych merytorycznym zakresem wspomnianej dyrektywy. W związku z tym oraz uwzględniając znaczenie, jakie ma podatek VAT dla funkcjonowania rynku wewnętrznego, należy wyjaśnić, że informacje przekazane między państwami członkowskimi można wykorzystać także do celów oceny, stosowania i egzekwowania podatku VAT i innych podatków pośrednich.

(25)Niezbędna jest skuteczna ochrona danych osobowych wymienianych między państwami członkowskimi na mocy dyrektywy 2011/16/UE. W przypadku naruszenia ochrony danych osobowych w rozumieniu art. 4 pkt 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 24 w co najmniej jednym państwie członkowskim państwa członkowskie, jako współadministratorzy danych, powinny zdecydować, czy naruszenie to wymaga zawieszenia wymiany informacji z państwami członkowskimi, w których miało miejsce naruszenie, a także czy do zawieszenia takiej wymiany należy wezwać Komisję jako podmiot przetwarzający. Zawieszenie powinno trwać do czasu, gdy państwa członkowskie wezwą Komisję do umożliwienia im ponownej wymiany informacji z państwem członkowskim, w którym doszło do naruszenia, zgodnie z dyrektywą 2011/16/UE.

(26)Aby zapewnić jednolite warunki wykonania dyrektywy 2011/16/UE, zwłaszcza w zakresie automatycznej wymiany informacji między organami podatkowymi, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do przyjęcia standardowego formularza zawierającego ograniczoną liczbę elementów, w tym ustalenia językowe. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 25 .

(27)Zgodnie z art. 42 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 26 zasięgnięto opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych.

(28)Wszelkie przetwarzanie danych osobowych w ramach niniejszej dyrektywy musi być zgodne z rozporządzeniem (UE) 2016/679 oraz z rozporządzeniem (UE) 2018/1725.

(29)Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.

(30)Państwa członkowskie nie mogą w wystarczający sposób osiągnąć celu niniejszej dyrektywy, a mianowicie skutecznej współpracy administracyjnej między państwami członkowskimi w warunkach zgodnych z właściwym funkcjonowaniem rynku wewnętrznego. Osiągnięcie celu niniejszej dyrektywy, jakim jest poprawa współpracy między administracjami podatkowymi, wymaga jednolitych zasad, które będą skuteczne w sytuacjach transgranicznych, a w związku z tym cel ten można lepiej osiągnąć na szczeblu unijnym. Unia może zatem przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(31)Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/16/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 2011/16/UE wprowadza się następujące zmiany:

1)w art. 3 pkt 9 wprowadza się następujące zmiany:

a)akapit pierwszy lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)do celów art. 8 ust. 1 oraz art. 8a, 8aa, 8ab i 8ac – systematyczne przekazywanie określonych z góry informacji innemu państwu członkowskiemu, bez uprzedniego wniosku, w ustalonych z góry, regularnych odstępach czasu;”;

b)akapit pierwszy lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)do celów przepisów niniejszej dyrektywy innych niż przepisy art. 8 ust. 1 i 3a oraz art. 8a, 8aa i 8ac – systematyczne przekazywanie określonych z góry informacji przewidzianych w lit. a) i b) niniejszego punktu.”;

c)akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„W kontekście art. 8 ust. 3a, art. 8 ust. 7a, art. 21 ust. 2 oraz art. 25 ust. 2 i 3 wszelkie terminy ujęte w cudzysłowie mają znaczenie określone w odpowiadających im definicjach zawartych w załączniku I. W kontekście art. 8aa i załącznika III wszelkie terminy ujęte w cudzysłowie mają znaczenie określone w odpowiadających im definicjach zawartych w załączniku III. W kontekście art. 8ac i załącznika V wszelkie terminy ujęte w cudzysłowie mają znaczenie określone w odpowiadających im definicjach zawartych w załączniku V.”;

2)dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 5 a

Przewidywalne znaczenie

1.Na potrzeby wniosku, o którym mowa w art. 5, żądane informacje uznaje się za przewidywalnie istotne, jeżeli w momencie, w którym składany jest wniosek, organ wnioskujący uważa, że zgodnie z jego prawem krajowym istnieje rozsądna możliwość, że żądane informacje są istotne dla spraw podatkowych jednego lub kilku podatników, niezależnie od tego, czy identyfikuje się ich po imieniu i nazwisku/nazwie, czy w inny sposób, oraz że są uzasadnione do celów dochodzenia.

2.W celu wykazania przewidywalnego znaczenia żądanych informacji wnioskujący właściwy organ przekazuje organowi współpracującemu informacje uzupełniające, w szczególności na temat celu podatkowego, dla którego złożono wniosek o udzielenie informacji, oraz na temat powodów, które wskazują, że organ współpracujący posiada żądane informacje lub że informacje te są w posiadaniu lub pod kontrolą osoby w jurysdykcji organu współpracującego.

Artykuł 5b

Wnioski grupowe

Wniosek, o którym mowa w art. 5, może dotyczyć grupy podatników, których nie można zidentyfikować indywidualnie, z imienia i nazwiska/nazwy lub w inny sposób, ale można ich opisać wyłącznie na podstawie wspólnego zestawu cech.

W takich przypadkach wnioskujący właściwy organ przekazuje organowi współpracującemu następujące informacje:

a)wyczerpujący opis wspólnych cech grupy; oraz

b)wyjaśnienie mających zastosowanie przepisów, a także wyjaśnienie faktów, na podstawie których istnieje powód, aby wierzyć, że podatnicy danej grupy nie przestrzegali mających zastosowanie przepisów, w tym faktów i okoliczności związanych z zaangażowaniem osoby trzeciej, która aktywnie przyczyniła się do potencjalnego nieprzestrzegania przepisów przez podatników danej grupy.”;

3)art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.Wniosek, o którym mowa w art. 5, może zawierać uzasadniony wniosek o przeprowadzenie postępowania administracyjnego. Jeżeli organ współpracujący jest zdania, że postępowanie administracyjne nie jest konieczne, niezwłocznie informuje organ wnioskujący o przyczynach swojej decyzji.”;

4)w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

a)ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1.Właściwy organ każdego z państw członkowskich przekazuje w drodze wymiany automatycznej właściwemu organowi któregokolwiek z pozostałych państw członkowskich wszelkie informacje, którymi dysponuje w odniesieniu do osób zamieszkałych w tym innym państwie członkowskim, dotyczące następujących szczególnych kategorii dochodu i kapitału, zgodnie z ich interpretacją na mocy krajowych przepisów państwa członkowskiego przekazującego informacje:

a)dochody z zatrudnienia;

b)wynagrodzenia dyrektorów;

c)ubezpieczenia na życie nieobjęte innymi unijnymi aktami prawnymi dotyczącymi wymiany informacji i innych podobnych środków;

d)świadczenia emerytalne i rentowe;

e)własność nieruchomości i dochody z tego tytułu;

f)opłaty licencyjne.

Jeżeli chodzi o okresy rozliczeniowe rozpoczynające się dnia 1 stycznia 2023 r. lub później, przekazywanie informacji, o których mowa w akapicie pierwszym, musi obejmować numer identyfikacji podatkowej (NIP) w państwie członkowskim rezydencji.

Każdego roku państwa członkowskie informują Komisję o co najmniej dwóch kategoriach dochodów i kapitału, o których mowa w akapicie pierwszym, w odniesieniu do których przekazują one informacje dotyczące rezydentów innego państwa członkowskiego.

2.Przed dniem 1 stycznia 2023 r. państwa członkowskie informują Komisję o co najmniej czterech kategoriach wymienionych w ust. 1, w odniesieniu do których właściwy organ każdego z państw członkowskich przekazuje w drodze wymiany automatycznej właściwemu organowi któregokolwiek z pozostałych państw członkowskich informacje dotyczące rezydentów tego innego państwa członkowskiego. Informacje te dotyczą okresów rozliczeniowych rozpoczynających się od dnia 1 stycznia 2024 r. lub później.”;

b)w ust. 3 uchyla się akapit drugi;

c)ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6.Przekazywanie informacji zgodnie z ust. 1 i 3a ma miejsce raz w roku, w terminie dziewięciu miesięcy od zakończenia roku kalendarzowego lub innego stosownego okresu sprawozdawczego, do którego dane informacje się odnoszą.”;

5)w art. 8a wprowadza się następujące zmiany:

a)ust. 5 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)w przypadku informacji wymienianych na mocy ust. 1 – bezzwłocznie po wydaniu, zmianie lub odnowieniu interpretacji indywidualnych o wymiarze transgranicznym lub uprzednich porozumień cenowych i najpóźniej w terminie trzech miesięcy od zakończenia półrocza kalendarzowego, w którym interpretacje indywidualne o wymiarze transgranicznym lub uprzednie porozumienia cenowe zostały wydane, zmienione lub odnowione;”;

b)ust. 6 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)streszczenie interpretacji indywidualnej o wymiarze transgranicznym lub uprzedniego porozumienia cenowego, w tym opis stosownej działalności gospodarczej lub transakcji lub serii transakcji, oraz wszelkie inne informacje, które mogłyby pomóc właściwemu organowi w ocenie potencjalnego ryzyka podatkowego, nie prowadząc do ujawnienia tajemnicy handlowej, przemysłowej lub zawodowej lub procesu produkcyjnego, lub do ujawnienia informacji, które byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym;”;

c)ust. 10 otrzymuje brzmienie:

„10.Niezależnie od odniesienia do przewidywalnego znaczenia w art. 1 ust. 1 oraz od warunków przewidywalnego znaczenia określonych w art. 5a państwa członkowskie mogą, zgodnie z art. 5 i z uwzględnieniem art. 21 ust. 4, zwrócić się o dodatkowe informacje, w tym o pełny tekst interpretacji indywidualnej o wymiarze transgranicznym lub uprzedniego porozumienia cenowego.”;

6)dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 8ac

Zakres i warunki obowiązkowej automatycznej wymiany informacji przekazywanych przez 'operatorów platform'

1.Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zobowiązania 'raportujących operatorów platform' do spełniania wymogów należytej staranności i wymogów sprawozdawczych określonych w załączniku V sekcje II i III. Każde państwo członkowskie zapewnia również skuteczne wdrożenie i przestrzeganie tych zasad zgodnie z załącznikiem V sekcja IV.

2.Zgodnie z mającymi zastosowanie wymogami należytej staranności i wymogami sprawozdawczymi, o których mowa w załączniku V sekcje II i III, właściwy organ każdego państwa członkowskiego w drodze wymiany automatycznej i w terminie określonym w ust. 3 przekazuje właściwemu organowi państwa członkowskiego, którego rezydentem jest 'raportowany sprzedawca' w rozumieniu załącznika V sekcja I część B pkt 3 akapit drugi lub w którym zlokalizowana jest nieruchomość, następujące informacje odnoszące się do każdego 'raportowanego sprzedawcy' za 'okresy sprawozdawcze' począwszy of dnia 1 stycznia 2022 r.:

a)nazwę, adres siedziby i numer NIP 'raportującego operatora platformy', a także nazwę 'platformy' lub nazwy 'platform', w odniesieniu do których 'raportujący operator platformy' składa sprawozdanie;

b)imię i nazwisko 'sprzedawcy' będącego 'osobą fizyczną' oraz nazwę prawną 'sprzedawcy' będącego 'podmiotem';

c)'główny adres';

d)każdy numer NIP – lub w przypadku braku numeru NIP jego funkcjonujący równoważnik – wydany 'sprzedawcy' z uwzględnieniem każdego państwa członkowskiego, w którym wydano numer NIP;

e)numer w rejestrze gospodarczym 'sprzedawcy' będącego 'podmiotem';

f)numer identyfikacyjny podatku od wartości dodanej (VAT) 'sprzedawcy', jeżeli jest dostępny;

g)daty urodzenia 'sprzedawców', którzy są 'osobami fizycznymi';

h)'identyfikator rachunku finansowego', na który wpłacane jest 'wynagrodzenie' lub na poczet którego jest ono uznawane, jeśli jest on dostępny dla 'raportującego operatora platformy' i jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego, którego rezydentem jest 'sprzedawca', nie powiadomił właściwych organów wszystkich innych państw członkowskich o tym, że nie zamierza korzystać w tym celu z 'identyfikatora rachunku finansowego';

i)jeżeli imię i nazwisko/nazwa są inne niż imię i nazwisko/nazwa 'raportowanego sprzedawcy' – imię i nazwisko/nazwę posiadacza rachunku finansowego oraz numer tego rachunku, na który wpłacane jest 'wynagrodzenie' lub na poczet którego jest ono uznawane, w zakresie dostępnym dla 'raportującego operatora platformy', a także wszelkie inne informacje finansowe umożliwiające identyfikację dostępne dla 'raportującego operatora platformy' w odniesieniu do tego posiadacza rachunku;

j)każde państwo członkowskie, którego rezydentem jest 'raportowany sprzedawca' w rozumieniu załącznika V sekcja I część B pkt 3 akapit drugi;

k)pełne 'wynagrodzenie' wpłacone lub uznane w każdym kwartale 'okresu sprawozdawczego';

l)wszelkie składki, prowizje lub podatki zatrzymane lub pobrane przez 'raportującą platformę' w każdym kwartale 'okresu sprawozdawczego'.

Jeżeli 'raportowany sprzedawca' świadczy usługi w zakresie wynajmu nieruchomości, właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym 'raportowany sprzedawca' jest rezydentem do celów podatkowych, należy przekazać poniższe dodatkowe informacje:

a)adres każdej 'grupy obiektów najmu' określony na podstawie procedur opisanych w załączniku V sekcja II część E oraz odpowiedni numer rejestracyjny gruntu, jeżeli istnieje;

b)w stosownych przypadkach liczbę dni, przez które 'grupa obiektów najmu' była wynajmowana w 'okresie sprawozdawczym', oraz rodzaj każdej 'oferty nieruchomości'.

3.Przekazanie informacji zgodnie z ust. 2 odbywa się przy użyciu standardowego formularza, o którym mowa w art. 20 ust. 7, w terminie 2 miesięcy od zakończenia 'okresu sprawozdawczego', którego dotyczą obowiązki sprawozdawcze 'raportującego operatora platformy'.

4.W celu wywiązania się z obowiązków sprawozdawczych zgodnie z ust. 1 każde państwo członkowskie określa niezbędne zasady, w ramach których nakłada na 'raportującego operatora platformy' w rozumieniu załącznika V sekcja I część A pkt 3 lit. b) obowiązek rejestracji w Unii. Właściwy organ państwa członkowskiego rejestracji przydziela 'raportującemu operatorowi platformy' indywidualny numer identyfikacyjny.

Państwa członkowskie określają zasady, zgodnie którymi 'raportujący operator platformy' może wybrać rejestrację u właściwych organów jednego państwa członkowskiego zgodnie z zasadami opisanymi w załączniku V sekcja IV część F.

Komisja czyni – w drodze aktów wykonawczych – ustalenia praktyczne niezbędne do rejestracji i identyfikacji 'raportującego operatora platformy'. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 26 ust. 2.”;

7)w art. 8b wprowadza się następujące zmiany:

a)ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.Państwa członkowskie co roku przekazują Komisji statystyki dotyczące wolumenu automatycznej wymiany informacji na podstawie art. 8 ust. 1 i 3a, art. 8aa i 8ac oraz informacje dotyczące administracyjnych oraz innych odnośnych kosztów i korzyści związanych z dokonaną wymianą informacji oraz informacje na temat wszelkich potencjalnych zmian, zarówno dla administracji podatkowych, jak i stron trzecich.”;

b)uchyla się ust. 2;

8)w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:

a)ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.W celu wymiany informacji, o których mowa w art. 1 ust. 1, właściwy organ państwa członkowskiego może wystąpić z wnioskiem do właściwego organu innego państwa członkowskiego, aby urzędnicy upoważnieni przez wnioskujące państwo członkowskie mogli zgodnie z ustaleniami proceduralnymi określonymi przez państwo członkowskie, do którego kierowany jest wniosek:

a)przebywać w urzędach, w których wykonują swoje obowiązki organy administracyjne współpracującego państwa członkowskiego;

b)być obecni podczas postępowań administracyjnych prowadzonych na terytorium współpracującego państwa członkowskiego;

c)w stosownych przypadkach, uczestniczyć w postępowaniach administracyjnych prowadzonych przez współpracujące państwo członkowskie za pośrednictwem elektronicznych środków komunikacji.

Właściwy organ odpowiada organowi wnioskującemu zgodnie z akapitem pierwszym w terminie 30 dni, potwierdzając swoją zgodę lub informując o swojej uzasadnionej odmowie.

Jeżeli informacje, których dotyczy wniosek, zawarte są w dokumentach, do których mają dostęp urzędnicy organu współpracującego, urzędnicy organu wnioskującego otrzymują kopie tych dokumentów.”;

b)ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„W przypadku gdy urzędnicy organu wnioskującego są obecni podczas postępowania administracyjnego lub uczestniczą w nim za pośrednictwem elektronicznych środków komunikacji, mogą oni przesłuchiwać osoby fizyczne i analizować dokumentację.”;

9)art. 12 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.Właściwy organ każdego z zainteresowanych państw członkowskich decyduje, czy chce wziąć udział w kontrolach jednoczesnych. W terminie 30 dni od otrzymania wniosku potwierdza on swoją zgodę lub przekazuje uzasadnioną odmowę organowi, który zaproponował kontrolę jednoczesną.”;

10)dodaje się sekcję w brzmieniu:

„SEKCJA IIA

Wspólne kontrole

Artykuł 12a

Wspólne kontrole

1.Na potrzeby niniejszej dyrektywy »wspólna kontrola« oznacza postępowanie administracyjne prowadzone wspólnie przez właściwe organy co najmniej dwóch państw członkowskich, które we wcześniej uzgodniony i skoordynowany sposób postępują w celu zbadania sprawy dotyczącej co najmniej jednej osoby będącej przedmiotem wspólnego lub uzupełniającego zainteresowania dla ich właściwych państw członkowskich.

2.W przypadku gdy właściwy organ jednego państwa członkowskiego wystąpi do właściwego organu innego państwa członkowskiego (lub innych państw członkowskich) z wnioskiem o przeprowadzenie wspólnej kontroli dotyczącej co najmniej jednej osoby będącej przedmiotem wspólnego lub uzupełniającego zainteresowania dla wszystkich właściwych państw członkowskich, organy współpracujące udzielają odpowiedzi na wniosek w terminie 30 dni od dnia otrzymania tego wniosku.

3.Wniosek o przeprowadzenie wspólnej kontroli przez właściwy organ państwa członkowskiego można odrzucić z uzasadnionych powodów, w szczególności wtedy, gdy:

a)wspólna kontrola, której dotyczy wniosek, obejmowałby przeprowadzenie postępowań lub przekazanie informacji sprzecznych z prawodawstwem współpracującego państwa członkowskiego;

b)organ wnioskujący ze względów prawnych nie może przekazać informacji podobnych do informacji, których w wyniku wspólnej kontroli oczekiwałoby się od współpracującego państwa członkowskiego.

4.W przypadku gdy co najmniej jedna osoba występuje do właściwego organu co najmniej dwóch państw członkowskich z wnioskiem o przeprowadzenie wspólnej kontroli dotyczącej osoby lub osób, organy współpracujące udzielają odpowiedzi na wniosek w terminie 30 dni.

Jeżeli organ współpracujący odrzuca wniosek, informuje osobę wnioskującą lub osoby wnioskujące o przyczynach odrzucenia wniosku.

5.Niezależnie od ograniczeń określonych w art. 17 ust. 4 nie można odmówić udzielenia informacji właściwemu organowi państwa członkowskiego w kontekście wspólnej kontroli prowadzonej na podstawie niniejszego artykułu, uzasadniając taką odmowę tym, że prowadziłoby to do ujawnienia tajemnicy handlowej, przemysłowej lub zawodowej lub procesu produkcyjnego, lub informacji, których ujawnienie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym. Odbywa się to bez uszczerbku dla spoczywającego na współpracującym właściwym organie obowiązku nieprzekazywania ani nieujawniania tych informacji w żaden inny sposób osobom trzecim.

6.Wspólne kontrole prowadzone są zgodnie z ustaleniami proceduralnymi mającymi zastosowanie w państwie członkowskim, w którym prowadzone są czynności związane z kontrolą. Dowody zebrane w kontekście wspólnej kontroli w jednym państwie członkowskim zgodnie z jego prawem są wzajemnie uznawane przez wszystkie pozostałe właściwe organy państw członkowskich, które uczestniczą we wspólnej kontroli.

7.W przypadku gdy właściwe organy co najmniej dwóch państw członkowskich prowadzą wspólną kontrolę, uzgadniają fakty i okoliczności sprawy, a na podstawie wyników wspólnej kontroli dążą do osiągnięcia porozumienia w sprawie sytuacji podatkowej osoby lub osób objętej lub objętych kontrolą. Sprawozdanie końcowe obejmuje wnioski z kontroli i pod względem prawnym jest równoważne z odpowiednimi instrumentami krajowymi wydanymi po zakończeniu kontroli.

8.W celu wdrożenia sprawozdania końcowego państwa członkowskie umożliwiają zgodnie z prawem dokonanie odpowiedniego dostosowania.

9.Właściwe organy państw członkowskich, które przeprowadziły wspólną kontrolę, zawiadamiają osobę lub osoby objęte kontrolą o jej wynikach, w tym przekazują im sprawozdanie końcowe w terminie 30 dni od jego wydania.

10.Uczestniczące właściwe organy czynią ustalenia językowe dotyczące wspólnej kontroli.”;

11)art. 14 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W przypadku gdy właściwy organ przekazuje informacje zgodnie z art. 5 lub 9, właściwy organ, który otrzymał informacje, przesyła mu informacje zwrotne, nie naruszając przepisów dotyczących tajemnicy skarbowej i ochrony danych mających zastosowanie w jego państwie członkowskim, najszybciej jak to możliwe i nie później niż w ciągu 30 dni od chwili, w której znany jest sposób wykorzystania informacji, których dotyczy wniosek.

W takich przypadkach Komisja czyni – w drodze aktów wykonawczych – ustalenia praktyczne dotyczące przekazania informacji zwrotnej. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 26 ust. 2.”;

12)w art. 16 wprowadza się następujące zmiany:

a)ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Informacje przekazane między państwami członkowskimi w jakiejkolwiek formie zgodnie z niniejszą dyrektywą są objęte obowiązkiem zachowania tajemnicy urzędowej i korzystają z takiej ochrony, jaką objęte są podobne informacje na mocy krajowego prawa państwa członkowskiego, które informacje te otrzymuje. Takie informacje mogą być wykorzystywane do celów oceny, stosowania i egzekwowania krajowych przepisów państw członkowskich dotyczących podatków, o których mowa w art. 2, a także VAT i innych podatków pośrednich.”;

b)ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.Informacje i dokumenty otrzymane zgodnie z niniejszą dyrektywą mogą być wykorzystywane do celów innych niż te, o których mowa w ust. 1, o ile zezwoli na to właściwy organ państwa członkowskiego przekazującego informacje zgodnie z niniejszą dyrektywą i jedynie w zakresie, w jakim dopuszczają to przepisy państwa członkowskiego właściwego organu otrzymującego informacje.

Właściwy organ każdego państwa członkowskiego przekazuje właściwym organom pozostałych państw członkowskich wykaz celów, w jakich zgodnie z prawem krajowym można wykorzystać informacje i dokumenty – oprócz celów, o których mowa w ust. 1. Właściwy organ, który otrzymuje informacje, może bez pozwolenia, o którym mowa w akapicie pierwszym, wykorzystać te informacje oraz dokumenty w dowolnym celu wskazanym przez informujące państwo członkowskie.”;

13)art. 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.Organ współpracujący w jednym państwie członkowskim udziela organowi wnioskującemu w innym państwie członkowskim informacji, o których mowa w art. 5, pod warunkiem że organ wnioskujący wyczerpał zwykłe źródła informacji, których mógł użyć w danych okolicznościach do uzyskania informacji, których wniosek dotyczy, i wykorzystał wszelkie dostępne środki z wyjątkiem tych, które mogłyby w nieproporcjonalny sposób pogłębić trudności, bez zagrożenia osiągnięcia swojego celu.”;

14)w art. 20 wprowadza się następujące zmiany:

a)ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„2.Standardowy formularz, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej następujące informacje przekazywane przez organ wnioskujący:

a)tożsamość osoby będącej przedmiotem sprawdzania lub dochodzenia, a w przypadku wniosków grupowych, o których mowa w art. 5b, również wyczerpujący opis wspólnych cech grupy;

b)cel podatkowy, dla którego potrzebna jest informacja.”;

b)ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3.Informacje w ramach wymiany spontanicznej i potwierdzenie ich odbioru zgodnie z, odpowiednio, art. 9 i 10, wnioski o doręczenie środków i decyzji administracyjnych zgodnie z art. 13, informacje zwrotne zgodnie z art. 14 oraz komunikaty zgodnie z art. 16 ust. 2 i 3 oraz art. 24 ust. 2 przesyła się przy użyciu standardowych formularzy przyjętych przez Komisję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 26 ust. 2.

4. Automatycznej wymiany informacji zgodnie z art. 8 i 8ac dokonuje się przy użyciu standardowego formatu elektronicznego służącego ułatwieniu takiej wymiany automatycznej, przyjętego przez Komisję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 26 ust. 2.”;

15)w art. 21 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„7.Komisja opracowuje i zapewnia techniczne i logistyczne wsparcie bezpiecznego centralnego interfejsu współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania, na którym państwa członkowskie komunikują się przy użyciu standardowych formularzy zgodnie z art. 20 ust. 1 i 3. Do tego interfejsu dostęp mają właściwe organy wszystkich państw członkowskich. Na potrzeby gromadzenia statystyk Komisja ma dostęp do informacji o wymianach zapisanych na interfejsie, które można automatycznie pobrać. Dostęp Komisji pozostaje bez uszczerbku dla zobowiązania państw członkowskich do przedstawiania statystyk dotyczących wymiany informacji zgodnie z art. 23 ust. 4.

Komisja czyni – w drodze aktów wykonawczych – konieczne ustalenia praktyczne. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 26 ust. 2.”;

16)art. 22 ust. 1a otrzymuje brzmienie:

„1a.W celu wykonania i egzekwowania przepisów prawa państw członkowskich przyjętych dla wdrożenia niniejszej dyrektywy oraz w celu zapewnienia funkcjonowania współpracy administracyjnej, którą ta dyrektywa ustanawia, państwa członkowskie zapewniają przepisami prawa dostęp organów podatkowych do mechanizmów, procedur, dokumentów i informacji, o których mowa w art. 13, 30, 31, 32a i 40 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849*.

* Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 73).”;

17)art. 23 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.Państwa członkowskie w ramach swoich jurysdykcji badają i oceniają skuteczność współpracy administracyjnej prowadzonej zgodnie z niniejszą dyrektywą, dotyczącej zwalczania uchylania się od opodatkowania i unikania opodatkowania, a także co roku informują Komisję o wynikach swojej oceny.”;

18)art. 23a ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.Informacje przekazywane Komisji przez państwo członkowskie na podstawie art. 23, a także wszelkie sprawozdania lub dokumenty sporządzone przez Komisję z wykorzystaniem takich informacji, mogą być przekazywane innym państwom członkowskim. Takie przekazane informacje są objęte obowiązkiem zachowania tajemnicy urzędowej i korzystają z takiej ochrony, jaką objęte są podobne informacje na mocy prawa krajowego państwa członkowskiego, które je otrzymało.

Państwa członkowskie mogą wykorzystywać sporządzone przez Komisję sprawozdania i dokumenty, o których mowa w akapicie pierwszym, jedynie do celów analitycznych i nie mogą ich publikować ani udostępniać żadnej innej osobie ani żadnemu innemu podmiotowi bez wyraźnej zgody Komisji.

Niezależnie od zapisów akapitów pierwszego i drugiego Komisja może opublikować zanonimizowane roczne streszczenia danych statystycznych, które państwa członkowskie przekazały jej zgodnie z art. 23 ust. 4.”;

19)w art. 25 wprowadza się następujące zmiany:

a)ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2.'Raportujące instytucje finansowe', pośrednicy, 'raportujący operatorzy platform' oraz właściwe organy każdego państwa członkowskiego uznaje się za współadministratorów danych, natomiast Komisję uznaje się za podmiot przetwarzający dane w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679*.

3.Niezależnie od ust. 1 każde państwo członkowskie zapewnia, aby jego właściwy organ lub, w zależności od sytuacji, każda 'raportująca instytucja finansowa', pośrednik lub 'raportujący operator platformy', które pozostają w jego jurysdykcji:

a)informowały każdą zainteresowaną osobę fizyczną o tym, że dotyczące jej informacje zostaną zebrane i przekazane zgodnie z niniejszą dyrektywą;

b)udzielały każdej osobie fizycznej wszelkich informacji, które dana osoba ma prawo uzyskać od administratora danych, w czasie wystarczającym do skorzystania z jej praw ochrony danych osobowych, w szczególności zanim informacje zostaną przekazane.

Niezależnie od akapitu pierwszego lit. b) każde państwo członkowskie określa zasady, za pomocą których nakłada na 'raportujących operatorów platform' obowiązek informowania 'raportowanych sprzedawców' o zgłoszonym 'wynagrodzeniu'.

* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).”;

b)dodaje się ustęp w brzmieniu:

„5.Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku naruszenia ochrony danych osobowych w rozumieniu art. 4 pkt 12 rozporządzenia (UE) 2016/679 właściwe organy miały możliwość wezwania Komisji, jako podmiotu przetwarzającego, do zawieszenia wymiany informacji na podstawie niniejszej dyrektywy – jako środka łagodzącego – z państwem członkowskim, w którym doszło do naruszenia.

Zawieszenie trwa do czasu, gdy właściwe organy wezwą Komisję do umożliwienia im ponownej wymiany informacji na podstawie niniejszej dyrektywy z państwem członkowskim, w którym doszło do naruszenia.”;

20)art. 25a otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 25a

Sankcje

Państwa członkowskie przyjmują przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia przepisów krajowych przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą dotyczących art. 8aa, 8ab i 8ac oraz przyjmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia stosowania tych sankcji. Sankcje te muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.”;

21)dodaje się nowy załącznik V w brzmieniu określonym w załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1.Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2021 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 stycznia 2022 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2.Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1.STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

1.1.Tytuł wniosku/inicjatywy

1.2.Dziedziny polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa

1.3.Charakter wniosku/inicjatywy

1.4.Cel(e)

1.5.Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.6.Okres trwania działania i jego wpływ finansowy

1.7.Planowane tryby zarządzania

2.ŚRODKI ZARZĄDZANIA

2.1.Zasady nadzoru i sprawozdawczości

2.2.System zarządzania i kontroli

2.3.Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

3.SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

3.1.Działy wieloletnich ram finansowych i linie budżetowe po stronie wydatków, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

3.2.Szacunkowy wpływ na wydatki 

3.2.1.Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

3.2.2.Szacunkowy wpływ na środki operacyjne

3.2.3.Szacunkowy wpływ na środki administracyjne

3.2.4.Zgodność z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi

3.2.5.Udział osób trzecich w finansowaniu

3.3.Szacunkowy wpływ na dochody

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1.STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

1.1.Tytuł wniosku/inicjatywy

1.2.Dziedziny polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa 27  

1.3.Charakter wniosku/inicjatywy

☒ Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania 

◻ Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania będącego następstwem projektu pilotażowego/działania przygotowawczego 28  

◻ Wniosek/inicjatywa wiąże się z przedłużeniem bieżącego działania 

◻ Wniosek/inicjatywa dotyczy działania, które zostało przekształcone pod kątem nowego działania 

1.4.Cel(e)

1.4.1.Wieloletnie cele strategiczne Komisji wskazane we wniosku/inicjatywie

1.4.2.Cele szczegółowe i działania ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa

1.4.3.Oczekiwane wyniki i wpływ

Należy wskazać, jakie efekty przyniesie wniosek/inicjatywa beneficjentom/grupie docelowej.

1.4.4.Wskaźniki wyników i wpływu

Należy określić wskaźniki, które umożliwią monitorowanie realizacji wniosku/inicjatywy.

1.5.Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.5.1.Potrzeby, które należy zaspokoić w perspektywie krótko- lub długoterminowej

1.5.2.Wartość dodana z tytułu zaangażowania Unii Europejskiej

1.5.3.Główne wnioski wyciągnięte z podobnych działań

1.5.4.Spójność z innymi właściwymi instrumentami oraz możliwa synergia

1.6.Okres trwania działania i jego wpływ finansowy

◻ Wniosek/inicjatywa o ograniczonym okresie trwania

–◻    Okres trwania wniosku/inicjatywy: od [DD/MM]RRRR r. do [DD/MM]RRRR r.

–◻    Okres trwania wpływu finansowego: od RRRR r. do RRRR r.

☒ Wniosek/inicjatywa o nieograniczonym okresie trwania

–Wprowadzenie w życie z okresem rozruchu od RRRR r. do RRRR r.,

–po którym następuje faza operacyjna.

1.7.Planowane tryby zarządzania 29

☒ Bezpośrednie zarządzanie przez Komisję

–◻ w ramach jej służb, w tym za pośrednictwem jej pracowników w delegaturach Unii

–◻    przez agencje wykonawcze

◻ Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi

◻ Zarządzanie pośrednie poprzez przekazanie zadań związanych z wykonaniem budżetu:

–◻ państwom trzecim lub organom przez nie wyznaczonym;

–◻ organizacjom międzynarodowym i ich agencjom (należy wyszczególnić);

–◻ EBI oraz Europejskiemu Funduszowi Inwestycyjnemu;

–◻ organom, o których mowa w art. 208 i 209 rozporządzenia finansowego;

–◻ organom prawa publicznego;

–◻ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu, które świadczą usługi użyteczności publicznej, o ile zapewniają one odpowiednie gwarancje finansowe;

–◻ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu państwa członkowskiego, którym powierzono realizację partnerstwa publiczno-prywatnego oraz które zapewniają odpowiednie gwarancje finansowe;

–◻ osobom odpowiedzialnym za wykonanie określonych działań w dziedzinie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa na mocy tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej oraz określonym we właściwym podstawowym akcie prawnym.

–W przypadku wskazania więcej niż jednego trybu należy podać dodatkowe informacje w części „Uwagi”.

Uwagi

2.ŚRODKI ZARZĄDZANIA

2.1.Zasady nadzoru i sprawozdawczości

Określić częstotliwość i warunki

2.2.System zarządzania i kontroli

2.2.1.Zidentyfikowane ryzyko

2.2.2.Informacje dotyczące struktury wewnętrznego systemu kontroli

2.2.3.Oszacowanie kosztów i korzyści wynikających z kontroli i ocena prawdopodobnego ryzyka błędu

2.3.Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

Określić istniejące lub przewidywane środki zapobiegania i ochrony

3.SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

3.1.Działy wieloletnich ram finansowych i linie budżetowe po stronie wydatków, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

Istniejące linie budżetowe

Według działów wieloletnich ram finansowych i linii budżetowych

Nowe linie budżetowe, o których utworzenie się wnioskuje

Według działów wieloletnich ram finansowych i linii budżetowych

3.2.Szacunkowy wpływ na wydatki

3.2.1.Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Jeżeli wpływ wniosku/inicjatywy nie ogranicza się do jednego działu:

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.2.2.Szacunkowy wpływ na środki operacyjne

◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków operacyjnych

☒    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków operacyjnych, jak określono poniżej:

Środki na zobowiązania w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.2.3.Szacunkowy wpływ na środki administracyjne

3.2.3.1.Streszczenie

◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych

☒    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych, jak określono poniżej:

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Potrzeby w zakresie środków na zasoby ludzkie i inne wydatki o charakterze administracyjnym zostaną pokryte z zasobów DG już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych.

3.2.3.2.Szacowane zapotrzebowanie na zasoby ludzkie

◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich.

☒    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich, jak określono poniżej:

Wartości szacunkowe należy wyrazić w ekwiwalentach pełnego czasu pracy

XX oznacza odpowiednią dziedzinę polityki lub odpowiedni tytuł w budżecie.

Potrzeby w zakresie zasobów ludzkich zostaną pokryte z zasobów DG już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych.

Opis zadań do wykonania:

3.2.4.Zgodność z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi

☒    Wniosek/inicjatywa jest zgodny(-a) z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi.

◻    Wniosek/inicjatywa wymaga przeprogramowania odpowiedniego działu w wieloletnich ramach finansowych.

◻    Wniosek/inicjatywa wymaga zastosowania instrumentu elastyczności lub zmiany wieloletnich ram finansowych.

3.2.5.Udział osób trzecich w finansowaniu

Wniosek/inicjatywa nie przewiduje współfinansowania ze strony osób trzecich

Wniosek/inicjatywa przewiduje współfinansowanie szacowane zgodnie z poniższym:

Środki w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.3.Szacunkowy wpływ na dochody

☒    Wniosek/inicjatywa nie ma wpływu finansowego na dochody.

◻    Wniosek/inicjatywa ma wpływ finansowy określony poniżej:

◻    wpływ na zasoby własne

◻    wpływ na dochody różne

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

W przypadku wpływu na dochody różne „przeznaczone na określony cel” należy wskazać linie budżetowe po stronie wydatków, które ten wpływ obejmie.

Należy określić metodę obliczania wpływu na dochody.

(1)    Komisja Europejska, Wytyczne polityczne na następną kadencję Komisji Europejskiej (2019–2024), Unia, która mierzy wyżej, https://ec.europa.eu/commission/sites/beta-political/files/political-guidelines-next-commission_pl.pdf

(2)    COM(2020) 456 final.

(3)    COM(2020) 312 final.

(4)    COM(2020) 313 final.

(5)    Komisja Europejska, dokument roboczy służb Komisji, Ocena dyrektywy Rady 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania i uchylającej dyrektywę 77/799/EWG, SWD(2019) 328 final.

(6)    Dyrektywa Rady 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania i uchylająca dyrektywę 77/799/EWG (Dz.U. L 64 z 11.3.2011, s. 1).

(7)    Wspólne Forum UE ds. Cen Transferowych, Skoordynowane podejście do kontroli ustalania cen transferowych w UE, JTPF/013/2018/EN, październik 2018 r.

(8)    Pismo określające zadania skierowane do komisarza do spraw gospodarki Paola Gentiloniego przez przewodniczącą Komisji Europejskiej Ursulę von der Leyen, 10 września 2019 r.

(9)    Dyrektywa Rady 2014/107/UE z dnia 9 grudnia 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania (Dz.U. L 359 z 16.12.2014, s. 1).

(10)    Dyrektywa Rady (UE) 2015/2376 z dnia 8 grudnia 2015 r. zmieniająca dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania (Dz.U. L 332 z 18.12.2015, s. 1).

(11)    Dyrektywa Rady (UE) 2016/881 z dnia 25 maja 2016 r. zmieniająca dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania (Dz.U. L 146 z 3.6.2016, s. 8).

(12)    Dyrektywa Rady (UE) 2016/2258 z dnia 6 grudnia 2016 r. zmieniająca dyrektywę 2011/16/UE w odniesieniu do dostępu organów podatkowych do informacji dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy (Dz.U. L 342 z 16.12.2016, s. 1).

(13)    Dyrektywa Rady (UE) 2018/822 z dnia 25 maja 2018 r. zmieniająca dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania w odniesieniu do podlegających zgłoszeniu uzgodnień transgranicznych (Dz.U. L 139 z 5.6.2018, s. 1).

(14)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE, Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39.

(15)    Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1).

(16)    Dokument roboczy służb Komisji  (n 2).

(17)    (Dodać odniesienie do opinii Rady ds. Kontroli Regulacyjnej).

(18)    (Dodać odniesienie do ostatecznej oceny skutków).

(19)    Dz.U. C […] z […], s. […].

(20)    Dz.U. C […] z […], s. […].

(21)    Dyrektywa Rady 2011/16/UE z dnia 15 lutego 2011 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania i uchylająca dyrektywę 77/799/EWG (Dz.U. L 64 z 11.3.2011, s. 1).

(22)    Komisja Europejska, dokument roboczy służb Komisji, Ocena dyrektywy Rady 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania i uchylającej dyrektywę 77/799/EWG, SWD(2019) 328 final.

(23)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1286/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające program działań na rzecz poprawy skuteczności systemów podatkowych w Unii Europejskiej na okres 2014–2020 (Fiscalis 2020) i uchylające decyzję nr 1482/2007/WE (Dz.U. L 347/2013 z 20.12.2013).

(24)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(25)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(26)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE.

(27)    ABM: activity-based management – zarządzanie kosztami działań; ABB: activity based budgeting – budżet zadaniowy.

(28)    O którym mowa w art. 54 ust. 2 lit. a) lub b) rozporządzenia finansowego.

(29)    Wyjaśnienia dotyczące trybów zarządzania oraz odniesienia do rozporządzenia finansowego znajdują się na następującej stronie: http://www.cc.cec/budg/man/budgmanag/budgmanag_en.html

(30)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1286/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające program działań na rzecz poprawy skuteczności systemów podatkowych w Unii Europejskiej na okres 2014–2020 (Fiscalis 2020) i uchylające decyzję nr 1482/2007/WE (Dz.U. L 347/2013 z 20.12.2013).

(31)    Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 1).

(32)    Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).

(33)    Środki zróżnicowane / środki niezróżnicowane

(34)    EFTA: Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu

(35)    Kraje kandydujące oraz w stosownych przypadkach potencjalne kraje kandydujące Bałkanów Zachodnich.

(36)    Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy.

(37)    Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne linie „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe.

(38)    Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy.

(39)    Produkty odnoszą się do produktów i usług, które zostaną zapewnione (np. liczba sfinansowanych wymian studentów, liczba kilometrów zbudowanych dróg itp.).

(40)    Zgodnie z opisem w pkt 1.4.2. „Cele szczegółowe …”.

(41)    Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy.

(42)    Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne linie „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe.

(43)    CA = personel kontraktowy; LA = personel miejscowy; SNE = oddelegowany ekspert krajowy; INT = personel tymczasowy; JED = młodszy oddelegowany ekspert.

(44)    W ramach podpułapu na personel zewnętrzny ze środków operacyjnych (dawne linie „BA”).

(45)    W przypadku tradycyjnych zasobów własnych (opłaty celne, opłaty wyrównawcze od cukru) należy wskazać kwoty netto, tzn. kwoty brutto po odliczeniu 25 % na poczet kosztów poboru.

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 15.7.2020

COM(2020) 314 final

ZAŁĄCZNIK

do

wniosku w sprawie dyrektywy Rady

zmieniającej dyrektywę 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania

{SEC(2020) 271 final} - {SWD(2020) 129 final} - {SWD(2020) 130 final} - {SWD(2020) 131 final}

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK V
ZASADY SPRAWOZDAWCZOŚCI DLA operatorów platform

Niniejszy załącznik określa zasady sprawozdawczości i zasady należytej staranności, które muszą być stosowane przez 'raportujących operatorów platform', aby umożliwić państwom członkowskim przekazywanie – w drodze wymiany automatycznej – informacji, o których mowa w art. 8ac niniejszej dyrektywy.

W niniejszym załączniku opisano również zasady oraz procedury administracyjne, jakie muszą zostać wdrożone państwa członkowskie, aby zapewnić skuteczne wykonywanie i przestrzeganie określonych w niniejszym załączniku procedur sprawozdawczych i procedur należytej staranności.

SEKCJA I 

TERMINY ZDEFINIOWANE

Następujące terminy mają znaczenie określone poniżej:

A. 'Raportujący operatorzy platform'

1.»Platforma« oznacza każde oprogramowanie, w tym stronę internetową lub jej część, oraz wszelkie aplikacje, w tym aplikacje mobilne, które są dostępne dla użytkowników i które umożliwiają 'sprzedawcom' łączność z innymi użytkownikami w celu prowadzenia 'stosownej czynności', bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz takich użytkowników. Pojęcie to obejmuje także wszelkie ustalenia dotyczące poboru i zapłaty 'wynagrodzenia' z tytułu 'stosownej czynności'.

Pojęcie »platforma« nie obejmuje oprogramowania, które bez żadnej dalszej ingerencji w wykonywanie 'stosownej czynności' umożliwia wykonywanie tylko jednej z poniższych czynności:

a)przetwarzanie płatności w odniesieniu do 'stosownej czynności';

b)wystawianie ofert lub reklamowanie 'stosownej czynności';

c)przekierowywanie lub przenoszenie użytkowników na 'platformę'.

2.Termin »operator platformy« oznacza każdy 'podmiot', który zawiera umowy ze 'sprzedawcami' w celu udostępnienia im całej 'platformy' lub jej części.

3.Termin »raportujący operator platformy« oznacza 'operatora platformy', który znajduje się w jednej z poniższych sytuacji:

a)jest rezydentem państwa członkowskiego do celów podatkowych lub – w przypadku gdy 'operator platformy' nie ma rezydencji do celów podatkowych w państwie członkowskim – spełnia jeden z poniższych warunków:

(i) jest zarejestrowany na mocy przepisów państwa członkowskiego;

(ii) posiada swoje miejsce zarządu (w tym faktyczny zarząd) w państwie członkowskim;

(iii)posiada stały zakład w państwie członkowskim;

b)nie jest ani rezydentem do celów podatkowych, ani nie jest zarejestrowany w państwie członkowskim, ani nie ma w państwie członkowskim swojego miejsca zarządu, ani nie posiada w państwie członkowskim stałego zakładu, ale ułatwia prowadzenie 'stosownej czynności' przez 'raportowanych sprzedawców' lub najem nieruchomości znajdującej się w państwie członkowskim.

4.Termin »stosowna czynność« oznacza jedną z poniższych czynności wykonywanych za 'wynagrodzeniem':

a)najem nieruchomości;

b)'usługa osobista';

c)sprzedaż dóbr;

d)najem jakiegokolwiek środka transportu;

e)inwestowanie i udzielanie pożyczek w kontekście finansowania społecznościowego zgodnie z unijnymi ramami prawnymi dotyczącymi rynków finansowych.

Pojęcie »stosowna czynność« nie obejmuje czynności wykonywanej przez 'sprzedawcę' działającego w charakterze pracownika 'raportującego operatora platformy' lub powiązanego' podmiotu' 'operatora platformy'.

5.Termin »wynagrodzenie« oznacza rekompensatę, w każdej formie, pomniejszoną o wszelkie składki, prowizje lub podatki zatrzymane lub pobrane przez 'raportującego operatora platformy', wpłaconą lub uznaną na rzecz 'sprzedawcy' w związku ze 'stosowną czynnością', przy czym kwota tej rekompensaty jest znana 'operatorowi platformy' lub operator platformy może się w rozsądny sposób dowiedzieć, ile taka kwota wynosi.

6.»Usługa osobista« oznacza usługę obejmującą pracę wykonywaną na czas lub w trybie zadaniowym przez co najmniej jedną osobę fizyczną działającą albo niezależnie, albo w imieniu 'podmiotu', która to praca jest wykonywana na żądanie użytkownika online albo fizycznie offline po ułatwieniu jej za pośrednictwem platformy.

B. 'Raportowani sprzedawcy'

1.»Sprzedawca« oznacza użytkownika 'platformy' będącego albo osobą fizyczną, albo 'podmiotem', który to użytkownik w każdym momencie 'okresu sprawozdawczego' jest zarejestrowany na 'platformie' i prowadzi 'stosowną czynność'.

2.»Aktywny sprzedawca« oznacza każdego 'sprzedawcę', który albo wykonuje 'stosowną czynność' w 'okresie sprawozdawczym', albo na rzecz którego wpłacane lub uznawane jest 'wynagrodzenie' w związku ze 'stosowną czynnością' w 'okresie sprawozdawczym'.

3.»Raportowany sprzedawca« oznacza 'aktywnego sprzedawcę' niebędącego 'wyłączonym sprzedawcą', który jest rezydentem w państwie członkowskim lub który wynajął nieruchomość znajdującą się w państwie członkowskim.

'Raportowanego sprzedawcę' uznaje się za rezydenta w państwie członkowskim w rozumieniu akapitu pierwszego, jeżeli w 'okresie sprawozdawczym' spełnia on jeden z poniższych warunków:

a)posiadał swój 'główny adres' w państwie członkowskim;

b)posiadał numer NIP lub numer identyfikacyjny VAT wydany w państwie członkowskim;

c)w przypadku 'sprzedawcy' będącego 'podmiotem': miał stały zakład w państwie członkowskim.

4. »Wyłączony sprzedawca« oznacza każdego 'sprzedawcę' będącego 'podmiotem rządowym'.

C. Pozostałe definicje

1.»Podmiot« oznacza osobę prawną lub porozumienie prawne, takie jak spółka, spółka osobowa, trust lub fundacja.

2.»Podmiot rządowy« oznacza rząd państwa członkowskiego lub innej jurysdykcji, wszelkie jednostki terytorialne niższego szczebla państwa członkowskiego lub innej jurysdykcji (które obejmują państwo, prowincje, okręgi lub gminy) lub każdą agencję lub instytucję państwa członkowskiego lub innej jurysdykcji będące w całości własnością danego państwa lub jurysdykcji lub którychkolwiek z wyżej wymienionych jednostek (każda zwana dalej »podmiotem rządowym«).

3. »NIP« oznacza 'numer identyfikacyjny podatnika' lub jego funkcjonalny odpowiednik w przypadku braku takiego numeru.

4.»Numer identyfikacyjny VAT« oznacza niepowtarzalny numer, przy pomocy którego dokonuje się identyfikacji podatnika lub niepodlegającej opodatkowaniu osoby prawnej, która jest zarejestrowana do celów podatku od wartości dodanej.

5.»Główny adres« oznacza adres, który jest adresem głównego miejsca pobytu 'sprzedawcy' będącego osobą fizyczną, a także adres, który jest adresem siedziby 'sprzedawcy' będącego 'podmiotem'.

6.»Okres sprawozdawczy« oznacza rok kalendarzowy, w odniesieniu do którego prowadzona jest sprawozdawczość zgodnie z sekcją III.

7.»grupy obiektów najmu« oznacza wszystkie jednostki nieruchomości znajdujące się przy tej samej ulicy i oferowane do wynajmu na 'platformie' przez tego samego 'sprzedawcę'.

8.»Identyfikator rachunku finansowego« oznacza dostępny dla 'operatora platformy' niepowtarzalny numer identyfikacyjny lub niepowtarzalne informacje referencyjne rachunku bankowego lub rachunku innych podobnych usług płatniczych, na który wpłaca się lub uznaje 'wynagrodzenie'.

SEKCJA II 

PROCEDURY NALEŻYTEJ STARANNOŚCI

Poniższe procedury mają zastosowanie do celów identyfikacji 'raportowanych sprzedawców'.

A. 'Sprzedawcy' niepodlegający kontroli

W celu określenia, czy 'sprzedawca' będący 'podmiotem' kwalifikuje się do bycia 'wyłączonym sprzedawcą' opisanym w części B pkt 4, 'raportujący operator platformy' może polegać na dostępnych publicznie informacjach lub na potwierdzeniu 'sprzedawcy' będącego 'podmiotem'.

B. Gromadzenie informacji na temat 'sprzedawców'

1.W odniesieniu do każdego 'sprzedawcy' będącego osobą fizyczną 'raportujący operator platformy' gromadzi następujące informacje:

a)imię i nazwisko;

b)'główny adres';

c)każdy numer NIP wydany 'sprzedawcy' z uwzględnieniem każdego państwa członkowskiego, w którym wydano NIP;

d)numer identyfikacyjny VAT 'sprzedawcy', jeżeli jest dostępny;

e)data urodzenia.

2.W odniesieniu do każdego 'sprzedawcy' będącego 'podmiotem' i niebędącego 'wyłączonym sprzedawcą' 'raportujący operator platformy' gromadzi następujące informacje:

a)nazwa prawna;

b)'główny adres';

c)każdy numer NIP wydany 'sprzedawcy' z uwzględnieniem każdego państwa członkowskiego, w którym wydano NIP;

d)numer identyfikacyjny VAT 'sprzedawcy', jeżeli jest dostępny;

e)numer w rejestrze gospodarczym;

f)istnienie stałego zakładu w Unii, jeżeli jest on dostępny, ze wskazaniem każdego odpowiedniego państwa członkowskiego, w którym znajduje się taki stały zakład.

3.Niezależnie od części B pkt 1 i 2, 'raportujący operator platformy' nie jest zobowiązany do gromadzenia informacji, o których mowa w części B pkt 1 lit. b)–e) oraz w części B pkt 2 lit. b)–f), w przypadku gdy opiera się na bezpośrednim potwierdzeniu tożsamości i miejsca zamieszkania ‘sprzedawcy' poprzez usługę identyfikacyjną udostępnioną przez państwo członkowskie lub Unię w celu potwierdzenia tożsamości i rezydencji podatkowej sprzedawcy.

4.Niezależnie od części B pkt 1 lit. c) oraz części B pkt 2 lit. c) i e) gromadzenie numerów NIP lub numerów w rejestrze gospodarczym, w zależności od przypadku, nie jest wymagane w poniższych sytuacjach:

a)państwo członkowskie rezydencji 'sprzedawcy' nie wydaje 'sprzedawcy' numeru NIP ani numeru w rejestrze gospodarczym;

b)państwo członkowskie rezydencji 'sprzedawcy' nie wymaga gromadzenia numeru NIP wydanego takiemu 'sprzedawcy'.

C. Weryfikacja informacji na temat 'sprzedawców'

1.'Raportujący operator platformy' weryfikuje, czy informacje zgromadzone zgodnie z częścią A, częścią B pkt 1, częścią B pkt 2 lit. a)–e) oraz częścią E są wiarygodne, korzystając ze wszystkich informacji i dokumentów dostępnych mu w jego dokumentacji, a także z wszelkich interfejsów elektronicznych udostępnianych nieodpłatnie przez państwo członkowskie lub Unię, w celu sprawdzenia ważności numeru NIP lub numeru identyfikacyjnego VAT.

2.Niezależnie od części C pkt 1 w celu dopełnienia procedur należytej staranności zgodnie z częścią F pkt 2 'raportujący operator platformy' może określić, czy informacje zgromadzone zgodnie z częścią A, częścią B pkt 1, częścią B pkt 2 lit. a)–e) oraz częścią E są wiarygodne, korzystając z informacji i dokumentów dostępnych dla 'raportującego operatora platformy’ w jego dokumentacji, którą można przeszukać elektronicznie.

3.Do celów stosowania części F pkt 3 lit. b) i niezależnie od części C pkt 1 i 2, w przypadkach, w których 'raportujący operator platformy' ma powody sądzić, że którykolwiek z elementów informacji opisanych w części B lub E może być niedokładny na podstawie informacji dostarczonych przez właściwy organ państwa członkowskiego we wniosku dotyczącym konkretnego 'sprzedawcy', zwraca się on do 'sprzedawcy' o skorygowanie informacji, które uznano za nieprawidłowe, oraz dostarczenie dokumentów potwierdzających, danych lub informacji, które są wiarygodne i pochodzą z niezależnych źródeł, takich jak:

a)    ważny dokument identyfikacyjny wydany przez rząd;

b)    aktualne poświadczenie rezydencji podatkowej.    

D. Określenie państw członkowskich rezydencji 'sprzedawcy' do celów niniejszej dyrektywy

1.'Raportujący operator platformy' uznaje 'sprzedawcę' za rezydenta w państwie członkowskim, w którym znajduje się 'główny adres' 'sprzedawcy'. Jeżeli nie jest to państwo członkowskie 'głównego adresu' 'sprzedawcy', 'raportujący operator platformy' uznaje 'sprzedawcę' za rezydenta również w państwie członkowskim, w którym wydano numer NIP lub numer identyfikacyjny VAT. Jeżeli 'sprzedawca' przekazał informacje dotyczące istnienia stałego zakładu zgodnie z częścią B pkt 2 lit. f), 'raportujący operator platformy' uznaje 'sprzedawcę' za rezydenta również w odpowiednim państwie członkowskim wskazanym przez 'sprzedawcę'.

2.Niezależnie od części D pkt 1 'raportujący operator platformy' uznaje 'sprzedawcę' za rezydenta w każdym państwie członkowskim potwierdzonym za pomocą usługi identyfikacji elektronicznej udostępnionej przez państwo członkowskie lub Unię zgodnie z częścią B pkt 3.

E. Gromadzenie informacji na temat wynajmowanej nieruchomości

Jeżeli 'sprzedawca' wykonuje 'stosowną czynność' obejmującą wynajem nieruchomości, 'raportujący operator platformy' gromadzi adres każdej 'grupy obiektów najmu' oraz odpowiedni numer rejestracyjny gruntu, jeżeli taki numer wydano.

F. Terminy i ważność procedur należytej staranności

1.'Raportujący operator platformy' dopełnia procedur należytej staranności określonych w częściach A–E do dnia 31 grudnia 'okresu sprawozdawczego'.

2.Niezależnie od części F pkt 1 w przypadku 'sprzedawców', którzy już byli zarejestrowani na 'platformie' na dzień 1 stycznia 2022 r. lub na dzień, w którym 'podmiot' stał się 'raportującym operatorem platformy', wymaga się, aby procedury należytej staranności określone w częściach A–E zostały dopełnione do dnia 31 grudnia drugiego 'okresu sprawozdawczego' dla 'raportującego operatora platformy'.

3.Niezależnie od części F pkt 1 'raportujący operator platformy' może polegać na procedurach należytej staranności przeprowadzonych w odniesieniu do poprzednich 'okresów sprawozdawczych', pod warunkiem że:

a)informacje na temat 'sprzedawców' wymagane zgodnie z częścią B pkt 1 i 2 albo zgromadzono i zweryfikowano, albo potwierdzono w ciągu ostatnich 36 miesięcy; oraz

b)'raportujący operator platformy' nie podstawy, aby sądzić, że informacje zgromadzone zgodnie z częściami A, B i E nie są wiarygodne, straciły wiarygodność lub stały się nieprawidłowe.

G. Stosowanie procedur należytej staranności wyłącznie do 'aktywnych sprzedawców'

'Raportujący operator platformy' może postanowić, że dopełni procedur należytej staranności zgodnie z częściami A–F wyłącznie w odniesieniu do 'aktywnych sprzedawców'.

H. Dopełnienie procedur należytej staranności przez osoby trzecie

1.'Raportujący operator platformy' może skorzystać z usług usługodawcy będącego osobą trzecią w zakresie dopełnienia obowiązków należytej staranności określonych w niniejszej sekcji, jednak obowiązki takie w dalszym ciągu spoczywają na 'raportującym operatorze platformy'.

2.Jeżeli 'operator platformy' spełnia obowiązki należytej staranności za 'raportującego operatora platformy' w odniesieniu do tej samej 'platformy' zgodnie z lit. H pkt 1, taki 'operator platformy' musi dopełnić procedur należytej staranności zgodnie z zasadami określonymi w niniejszej sekcji.

SEKCJA III 

WYMOGI SPRAWOZDAWCZE

A. Czas i sposób zgłaszania

1.'Raportujący operator platformy' w rozumieniu sekcji I część A pkt 3 lit. a) przedstawia właściwemu organowi państwa członkowskiego określonego zgodnie z sekcją I część A pkt 3 lit. a) informacje określone w części B niniejszej sekcji w odniesieniu do 'okresu sprawozdawczego' najpóźniej do dnia 31 stycznia roku następującego po roku kalendarzowym, w którym zidentyfikowano 'sprzedawcę' jako 'raportowanego sprzedawcę'.

2.Jeżeli 'raportujący operator platformy' w rozumieniu sekcji I część A pkt 3 lit. a) spełnia którykolwiek z warunków tamże określonych w więcej niż jednym państwie członkowskim, wybiera on jedno z tych państw członkowskich do celów spełnienia wymogów sprawozdawczych określonych w niniejszej sekcji. Taki 'raportujący operator platformy' przekazuje właściwemu organowi wybranego państwa członkowskiego informacje wymienione w części B niniejszej sekcji w odniesieniu do 'okresu sprawozdawczego', jak określono zgodnie z sekcją IV część E pkt 1, najpóźniej do dnia 31 stycznia roku następującego po roku kalendarzowym, w którym nastąpiła wpłata lub uznanie 'wynagrodzenia' z tytułu 'stosownej czynności' na rzecz 'raportowanego sprzedawcy'.

3.Taki 'raportujący operator platformy' w rozumieniu sekcji I część A pkt 3 lit. b) przekazuje właściwemu organowi wybranego państwa członkowskiego informacje określone w części B niniejszej sekcji w odniesieniu do 'okresu sprawozdawczego', jak określono zgodnie z sekcją IV część F pkt 1, najpóźniej do dnia 31 stycznia roku następującego po roku kalendarzowym, w którym nastąpiła wpłata lub uznanie 'wynagrodzenia' z tytułu 'stosownej czynności' na rzecz 'raportowanego sprzedawcy'.

4.'Raportujący operator platformy' przekazuje także 'raportowanemu sprzedawcy' informacje określone w części B pkt 2 i 3, które to informacje odnoszą się do tego sprzedawcy, najpóźniej do dnia 31 stycznia roku następującego po roku kalendarzowym, w którym nastąpiła wpłata lub uznanie 'wynagrodzenia' z tytułu 'stosownej czynności' na rzecz 'raportowanego sprzedawcy'.

5.Informacje odnoszące się do 'wynagrodzenia' wpłaconego lub uznanego w formie pieniądza fiducjarnego należy zgłaszać w walucie, w której wpłacono lub uznano wynagrodzenie. W przypadku wpłaty lub uznania 'wynagrodzenia' w formie innej pieniądz fiducjarny zgłasza się je w walucie lokalnej, przeliczonej lub wycenionej w sposób spójnie określony przez 'raportującego operatora platformy'.

6.Informacje o 'wynagrodzeniu' i innych kwotach podlegają zgłoszeniu za dany kwartał 'okresu sprawozdawczego', w którym nastąpiła wpłata lub uznanie 'wynagrodzenia'.

B. Informacje podlegające zgłoszeniu

Każdy 'raportujący operator platformy' zgłasza następujące informacje:

1.nazwę, adres siedziby i numer NIP 'raportującego operatora platformy', a także nazwę 'platformy' lub nazwy 'platform', w odniesieniu do których 'raportujący operator platformy' składa sprawozdanie;

2.w odniesieniu do każdego 'raportowanego sprzedawcy', który wykonywał 'stosowną czynność' inną niż wynajem nieruchomości:

a)informacje, których zgromadzenie jest wymagane zgodnie z sekcją II część B;

b) 'identyfikator rachunku finansowego', jeśli jest on dostępny dla 'raportującego operatora platformy' i jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego, którego rezydentem jest 'raportowany sprzedawca', nie powiadomił właściwych organów wszystkich innych państw członkowskich o tym, że nie zamierza korzystać w tym celu z 'identyfikatora rachunku finansowego';

c)jeżeli jego imię i nazwisko/nazwa są inne niż imię i nazwisko/nazwa 'raportowanego sprzedawcy' – imię i nazwisko/nazwę posiadacza rachunku finansowego, na który wpłacane jest 'wynagrodzenie' lub na poczet którego jest ono uznawane, w zakresie dostępnym dla 'raportującego operatora platformy', a także wszelkie inne informacje umożliwiające identyfikację dostępne dla 'raportującego operatora platformy' w odniesieniu do tego posiadacza rachunku;

d)każde państwo członkowskie, którego rezydentem do celów niniejszej dyrektywy zgodnie z sekcją I część B pkt 3 jest 'raportowany sprzedawca';

e)pełne 'wynagrodzenie' wpłacone lub uznane w każdym kwartale 'okresu sprawozdawczego';

f)wszelkie składki, prowizje lub podatki zatrzymane lub pobrane przez 'raportującego operatora platformy' w każdym kwartale 'okresu sprawozdawczego';

3.w odniesieniu do każdego 'raportowanego sprzedawcy', który świadczył usługi najmu nieruchomości:

a)informacje, których zgromadzenie jest wymagane zgodnie z sekcją II część B;

b)'identyfikator rachunku finansowego', jeśli jest on dostępny dla 'raportującego operatora platformy' i jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego, którego rezydentem jest 'raportowany sprzedawca', nie powiadomił właściwych organów wszystkich innych państw członkowskich o tym, że nie zamierza korzystać w tym celu z 'identyfikatora rachunku finansowego';

c)jeżeli jego imię i nazwisko/nazwa są inne niż imię i nazwisko/nazwa 'raportowanego sprzedawcy' – imię i nazwisko/nazwę posiadacza rachunku finansowego, na który wpłacane jest 'wynagrodzenie' lub na poczet którego jest ono uznawane, w zakresie dostępnym dla 'raportującego operatora platformy', a także wszelkie inne informacje finansowe umożliwiające identyfikację dostępne dla 'raportującego operatora platformy' w odniesieniu do tego posiadacza rachunku;

d)każde państwo członkowskie, którego rezydentem do celów niniejszej dyrektywy zgodnie z sekcją I część B pkt 3 jest 'raportowany sprzedawca';

e)adres każdej 'grupy obiektów najmu', określony na podstawie procedur określonych w sekcji II część E, oraz numer rejestracyjny gruntu, jeżeli jest dostępny;

f)pełne 'wynagrodzenie' wpłacone lub uznane w każdym kwartale 'okresu sprawozdawczego';

g)wszelkie składki, prowizje lub podatki zatrzymane lub pobrane przez 'raportującego operatora platformy' w każdym kwartale 'okresu sprawozdawczego';

h)w stosownych przypadkach liczbę dni, przez które 'grupa obiektów najmu' była wynajmowana w 'okresie sprawozdawczym', oraz rodzaj każdej 'grupy obiektów najmu'.

SEKCJA IV 

SKUTECZNE WYKONANIE

Zgodnie z art. 8ac państwa członkowskie wprowadzają zasady i procedury administracyjne w celu zapewnienia skutecznego wykonywania i przestrzegania obowiązków dotyczących należytej staranności i obowiązków sprawozdawczych określonych w sekcjach II i III niniejszego załącznika.

A. Przepisy w zakresie egzekwowania wymogów dotyczących gromadzenia i weryfikacji określonych w sekcji II

1.Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki nakładające na 'raportujących operatorów platform' obowiązek egzekwowania wymogów dotyczących gromadzenia i weryfikacji na podstawie sekcji II w odniesieniu do ich 'raportowanych sprzedawców'.

2.Jeżeli 'raportowany sprzedawca' nie przekaże informacji wymaganych zgodnie z sekcją II po dwóch upomnieniach następujących po pierwotnym wniosku wystosowanym przez 'raportującego operatora platformy', 'raportujący operator platformy' zamyka konto 'sprzedawcy' i uniemożliwia mu ponowną rejestrację na 'platformie' przez okres sześciu miesięcy lub wstrzymuje płatność 'wynagrodzenia' na rzecz 'sprzedawcy'.

B. Zasady zobowiązujące 'raportujących operatorów platform' do prowadzenia rejestrów podjętych przez nich kroków oraz wszelkich informacji, które posłużyły za podstawę wykonania procedur należytej staranności i spełnienia wymogów sprawozdawczych, a także odpowiednich środków w celu uzyskania tych rejestrów

1.Państwa członkowskie wdrażają niezbędne środki nakładające na 'raportujących operatorów platform' obowiązek prowadzenia rejestrów podjętych kroków oraz wszelkich informacji, które posłużyły za podstawę wykonania procedur należytej staranności i spełnienia wymogów sprawozdawczych określonych w sekcjach II i III. Takie rejestry muszą pozostać dostępne przez wystarczająco długi czas, a w każdym przypadku przez okres nie krótszy niż 5 lat, ale nie dłuższy niż 7 lat po zakończeniu 'okresu sprawozdawczego', którego dotyczą.

2.Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki, w tym możliwość wystosowania do 'raportujących operatorów platform' nakazu sprawozdawczości, w celu zapewnienia, aby przekazywano właściwemu organowi wszystkie niezbędne informacje, tak aby organ ten mógł spełnić obowiązek dotyczący przekazywania informacji zgodnie z art. 8ac ust. 2.

C. Procedury administracyjne służące do weryfikacji przestrzegania procedur należytej staranności i wymogów sprawozdawczych przez 'raportujących operatorów platform'

Państwa członkowskie określają procedury administracyjne służące do weryfikacji przestrzegania przez 'raportujących operatorów platform' procedur należytej staranności i wymogów sprawozdawczych określonych w sekcjach II i III.

D. Procedury administracyjne służące podjęciu dalszych działań w odniesieniu do 'raportującego operatora platformy', jeżeli zgłoszone informacje są niepełne lub nieprawidłowe

Państwa członkowskie określają procedury służące podjęciu dalszych działań w odniesieniu do 'raportujących operatorów platform', jeżeli zgłoszone informacje są niepełne lub nieprawidłowe.

E. Procedura administracyjna dotycząca wyboru jednego państwa członkowskiego, w którym zostanie złożone sprawozdanie

Jeżeli 'raportujący operator platformy' w rozumieniu sekcji I część A pkt 3 lit. a) spełnia którykolwiek z warunków tamże określonych w więcej niż jednym państwie członkowskim, wybiera on jedno z tych państw w celu wywiązania się ze spoczywających na nim wymogów sprawozdawczych zgodnie z sekcją III. 'Raportujący operator platformy' powiadamia o swoim wyborze wszystkie właściwe organy tych państw członkowskich.

F. Procedura administracyjna dotycząca jednej rejestracji 'raportującego operatora platformy'

1.'Raportujący operator platformy' w rozumieniu sekcji I część A pkt 3 lit b) rejestruje się we właściwym organie jednego z państw członkowskich zgodnie z art. 8ac ust. 4, kiedy rozpoczyna swoją działalność jako 'operator platformy'. Jeżeli taki 'raportujący operator platformy' jest już zidentyfikowany do celów VAT na obszarze Unii na mocy szczególnej procedury przewidzianej w art. 358a i nast. dyrektywy Rady 2006/112/WE 1 lub na mocy szczególnej procedury przewidzianej w art. 369a i nast. wspomnianej dyrektywy, nie rejestruje się w żadnym innym państwie członkowskim.

2.'Raportujący operator platformy' przekazuje państwu członkowskiemu swojej jednej rejestracji następujące informacje na swój temat:

a)nazwę;

b)adres pocztowy;

c)adresy elektroniczne, w tym adresy stron internetowych;

d)każdy numer NIP wydany 'raportującemu operatorowi platformy';

e)oświadczenie, że 'platforma' nie została wcześniej zidentyfikowana do celów VAT na obszarze Unii.

3.'Raportujący operator platformy' powiadamia państwo członkowskie jednej rejestracji o wszelkich zmianach w informacjach przekazanych w części F pkt 2.

4.Państwo członkowskie jednej rejestracji przydziela 'raportującemu operatorowi platformy' indywidualny numer identyfikacyjny i przekazuje go drogą elektroniczną.

5.Państwo członkowskie jednej rejestracji usuwa 'raportującego operatora platformy' z rejestru w następujących przypadkach:

a)jeżeli 'operator platformy' powiadamia państwo członkowskie, że nie prowadzi już żadnej działalności jako 'operator platformy';

b)w przypadku braku powiadomienia zgodnie z lit. a) – jeżeli istnieją powody, aby stwierdzić, że działalność 'operatora platformy' została zakończona;

c)jeżeli 'operator platformy' nie spełnia już warunków określonych w sekcji I część A pkt 3 lit. b).”

(1)    Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1).