EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52018DC0838

KOMUNIKAT KOMISJI w sprawie wytycznych dla krajowych organów regulacyjnych dotyczących przejrzystości i oceny stawek opłat za transgraniczne dostawy paczek na podstawie rozporządzenia (UE) 2018/644 i rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1263

COM/2018/838 final

Bruksela, dnia 12.12.2018

COM(2018) 838 final

KOMUNIKAT KOMISJI

w sprawie wytycznych dla krajowych organów regulacyjnych dotyczących przejrzystości i oceny stawek opłat za transgraniczne dostawy paczek na podstawie rozporządzenia (UE) 2018/644 i rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1263


KOMUNIKAT KOMISJI

w sprawie wytycznych dla krajowych organów regulacyjnych dotyczących przejrzystości i oceny stawek opłat za transgraniczne dostawy paczek na podstawie rozporządzenia (UE) 2018/644 i rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1263

I.Wprowadzenie

Wpływ rozporządzenia (UE) 2018/644 w sprawie transgranicznych usług doręczania paczek 1 („rozporządzenie”) będzie w dużej mierze zależeć od zdolności krajowych organów regulacyjnych do gromadzenia informacji i prowadzenia niezbędnych działań następczych (w szczególności oceny opłat na podstawie art. 6). Praca krajowych organów regulacyjnych jest zatem niezbędna, aby zrealizować cele przewidziane w rozporządzeniu. Dlatego też w niniejszym komunikacie wykorzystano uwagi Europejskiej Grupy Regulacji Rynku Usług Pocztowych 2 .

Niniejszy komunikat zawiera wytyczne dotyczące stosowania formularzy określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2018/1263 określającym formularz do celów przekazywania informacji przez operatorów świadczących usługi doręczania paczek 3 (na podstawie art. 4 rozporządzenia) oraz przekazywania Komisji informacji zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia w ramach uruchomionej w tym celu elektronicznej bazy danych. W komunikacie określono również wytyczne dotyczące metodyki, którą należy stosować w odniesieniu do elementów wykorzystywanych do oceny stawek opłat za transgraniczną dostawę pojedynczej paczki przewidzianej w art. 6 ust. 2 i 3 rozporządzenia (UE) 2018/644. Ponadto w komunikacie zawarto wytyczne dotyczące obiektywnego mechanizmu filtrującego przed oceną, j służącego do wskazania stawek opłat, które zostaną poddane ocenie. Niniejsze wytyczne są zgodne z art. 6 ust. 1 rozporządzenia (który zawiera wymóg wcześniejszego wskazania opłat, które powinny zostać poddane ocenie). Takie wcześniejsze wskazanie zmniejszy obciążenie administracyjne nakładane na krajowe organy regulacyjne i operatorów świadczących usługi doręczania paczek objętych obowiązkiem świadczenia usługi powszechnej.

II.Przekazywanie informacji

W załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1263 znajdują się formularze do celów przekazywania informacji przez operatorów świadczących usługi doręczania paczek na podstawie art. 4 rozporządzenia (UE) 2018/644.

W tabelach 1.1, 1.2 i 1.3 w załączniku II do tego rozporządzenia wykonawczego rozróżnia się usługi doręczania paczek, które należy zgłosić w kategoriach „usługa świadczona na podstawie umowy z nadawcą” i „usługa realizowana w imieniu innego operatora”. Rozróżnienie to jest niezbędne w celu uniknięcia podwójnego liczenia paczek.

Zgłaszając takie informacje, wyrażone jako liczba paczek przychodzących / wielkość obrotu w ramach usług doręczania paczek przychodzących, operatorzy świadczący usługi doręczania paczek powinni dokonać rozróżnienia na przypadki, w których zawarli bezpośrednią umowę z nadawcą z zagranicy (w innym państwie członkowskim lub państwie trzecim), i przypadki otrzymania paczek od innego operatora z zagranicy świadczącego usługi doręczania paczek, który zawarł bezpośrednią umowę z nadawcą.

W załączniku do niniejszego komunikatu określono praktyczne przykłady zgłaszania takich informacji w ramach rożnych scenariuszy handlowych/operacyjnych.

Dokonanie przeglądu paczek w podziale na obrót poza/wewnątrz-UE/EOG jest niezbędne, aby otrzymać właściwy obraz rynku, w szczególności względnej wielkości przywozu/wywozu. Jest to szczególnie potrzebne, biorąc pod uwagę obserwowany w ostatnim czasie rozwój handlu elektronicznego z państwami spoza UE i EOG. Dokonanie przeglądu jest również konieczne, aby przeprowadzić ocenę wpływu przywozu/wywozu na poszczególne etapy łańcucha dostaw przesyłek pocztowych.

III.Przejrzystość opłat za usługi transgraniczne

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia oraz załącznikiem do niego operatorzy świadczący usługi doręczania paczek mający obowiązek zgłaszania informacji powinni przekazać krajowemu organowi regulacyjnemu państwa członkowskiego, w którym prowadzą działalność, obowiązujące w dniu 1 stycznia każdego roku kalendarzowego publiczne cenniki opłat za doręczenie pojedynczych przesyłek pocztowych – krajowych i wewnątrzunijnych. Cenniki powinny zawierać opłaty obowiązujące w odniesieniu do maksymalnie 15 standardowych i poleconych przesyłek pocztowych oraz przesyłek pocztowych z opcją śledzenia w różnych kategoriach wagowych w przedziale od 500 g do 5 kg.

Operator świadczący usługi doręczania paczek powinien przesłać krajowym organom regulacyjnym dane dotyczące ceny do dnia 31 stycznia każdego roku kalendarzowego. Z kolei krajowe organy regulacyjne powinny do dnia 28 lutego każdego roku kalendarzowego przekazać otrzymane informacje Komisji. Komisja najpóźniej do dnia 31 marca każdego roku kalendarzowego powinna opublikować otrzymane publiczne stawki opłat na specjalnej stronie internetowej.

Informacje na temat przesyłek pocztowych, o których mowa w załączniku do rozporządzenia

Maksymalne wymiary przesyłek pocztowych wymienionych w lit. a)–i) załącznika do rozporządzenia (przesyłek listowych) uwzględniają odnośne wymiary określone w Konwencji Światowego Związku Pocztowego 4 . Przesyłki wymienione w lit. j)–o) (paczki) nie powinny być mniejsze niż jedyny minimalny wymiar określony dla przesyłek listowych, który wynosi 20 mm.

Operator świadczący usługi doręczania paczek, który stosuje różne stawki opłat za przesyłki wewnątrzunijne w zależności od państwa członkowskiego przeznaczenia, powinien przekazać informacje na temat opłat oddzielnie dla każdego państwa członkowskiego.

Jeśli do jednej kategorii spośród kategorii a)–o) określonych w załączniku do rozporządzenia (UE) 2018/644 można przypisać więcej niż jedną przesyłkę pocztową, należy podać jedynie przesyłkę, za którą opłata jest najniższa. Aby ustalić stawkę tej opłaty, operator świadczący usługi doręczania paczek powinien co do zasady porównać opłaty należne za różne przesyłki pocztowe należące do tej samej kategorii pod względem jakości (czasu doręczenia), ale powinien pominąć usługi o różnej dostępności lub rozmieszczeniu pod względem geograficznym (np. przesyłkę pocztową, która jest dostępna jedynie dla określonego miejsca w państwie członkowskim przeznaczenia).

Operatorzy świadczący usługę powszechną powinni wskazać produkty, które podlegają obowiązkowi świadczenia usługi powszechnej i mogą, co do zasady, podlegać ocenie na podstawie art. 6 rozporządzenia (UE) 2018/644. Operatorzy powinni dostarczyć również dodatkowe informacje na temat produktów należących do tej kategorii, takie jak: (i) nazwa handlowa produktu, aby umożliwić jego identyfikację, (ii) szczególne cechy produktu (w tym w szczególności kształt) oraz (iii) informacje na temat ewentualnych ograniczeń geograficznych dotyczących dostarczenia produktu.

Procedura gromadzenia danych

Z myślą o ograniczeniu obciążenia administracyjnego nakładanego na krajowe organy regulacyjne i operatorów świadczących usługi doręczania paczek w rozporządzeniu (UE) 2018/644 zaproponowano, by informacje, które należy zgłosić, powinny być przekazywane elektronicznie.

Aby zrealizować te cele, Komisja opracowała aplikację internetową skierowaną do krajowych organów regulacyjnych, za pomocą której organy te mogą przesyłać Komisji informacje na podstawie art. 5 ust. 2 rozporządzenia. Ponadto, aby wspomóc krajowe organy regulacyjne w gromadzeniu tych informacji od operatorów, aplikacja posiada również funkcję przekazywania informacji otrzymanych od operatorów krajowym organom regulacyjnym.

W tym celu w internetowej aplikacji opracowano dwa moduły – jeden służący przekazywaniu danych na podstawie art. 5 ust. 1 i jeden do przekazywania danych na podstawie art. 5 ust. 2.

Pierwszy moduł aplikacji umożliwia operatorom świadczącym usługi doręczania paczek (w tym operatorom świadczącym usługę powszechną) przekazywanie krajowemu organowi regulacyjnemu publicznych cenników opłat za oferowane przez nich usługi wchodzące w zakres 15 kategorii określonych w załączniku do rozporządzenia.

Drugi moduł aplikacji umożliwia krajowemu organowi regulacyjnemu przesyłanie danych do Komisji. Każdy krajowy organ regulacyjny może sprawdzić i zatwierdzić otrzymane dane przed przekazaniem ich Komisji.

Jeśli – ze względu na decyzję podjętą przez krajowy organ regulacyjny – operatorzy świadczący usługi doręczania paczek korzystają z innych sposobów przekazywania informacji krajowemu organowi regulacyjnemu, odnośny krajowy organ regulacyjny powinien wprowadzić otrzymane dane dotyczące opłat do internetowej aplikacji i przekazać je Komisji.

IV.Ocena stawek opłat za transgraniczną dostawę pojedynczej paczki

1.Mechanizm filtrujący przed oceną

Wskazanie stawki opłat

Zgodnie z art. 6 ust. 1 krajowy organ regulacyjny wskazuje – w odniesieniu do każdej pojedynczej przesyłki pocztowej wymienionej w załączniku do rozporządzenia – opłaty za transgraniczne dostawy paczek, które podlegają obowiązkowi świadczenia usługi powszechnej i które organ obiektywnie uzna za wymagające oceny. W tym celu w rozporządzeniu zaproponowano zastosowanie obiektywnego mechanizmu filtrującego przed oceną zgodnie z zasadą proporcjonalności.

Mechanizm filtrujący przed oceną ma na celu zmniejszenie obciążenia administracyjnego nakładanego na krajowe organy regulacyjne i operatorów świadczących usługi doręczania paczek objętych obowiązkiem świadczenia usługi powszechnej, ponieważ ukierunkowuje ocenę przeprowadzaną na podstawie art. 6 ust. 2 i 3 rozporządzenia na ograniczoną liczbę stawek opłat. Stosowanie mechanizmu filtrującego przed oceną jest również konieczne, aby uwzględnić zasadę proporcjonalności . Mechanizmu nie należy stosować w celu zastąpienia lub powielenia procesu dogłębnej oceny przewidzianej w art. 6 ust. 2 i 3. Mechanizmu filtrującego w żadnym razie nie należy stosować w celu podjęcia decyzji dotyczącej tego, czy opłaty są „nadmiernie wysokie”, ponieważ jest to opinia, którą można wydać jedynie po zakończeniu oceny przeprowadzonej na podstawie art. 6 ust. 2 i 3. Celem mechanizmu filtrującego powinno być natomiast dostarczenie, do czasu przeprowadzenia bardziej kompleksowej oceny, obiektywnych wskaźników służących wskazaniu rodzaju stawek, które (i) można z łatwością ustalić na podstawie informacji, jakie można uzyskać zgodnie z art. 5 oraz (ii) mogą być nadmiernie wysokie.

Zapewnianie porównywalności i jednakowych kryteriów w całej UE

Stosowanie rożnych mechanizmów filtrujących skutkowałoby nierównomiernym procesem oceny i zakłócałoby porównywalność wyników oceny. Krajowe organy regulacyjne mogą jednak, oprócz opłat wskazanych w ramach porównywalnego dla całej UE mechanizmu filtrującego, dokonywać oceny również innych opłat. W takim przypadku krajowy organ regulacyjny może to uczynić w wyniku własnej decyzji (np. podjętej na podstawie wiedzy innej niż wiedza zdobyta na podstawie art. 5) lub opierając się na dodatkowym mechanizmie filtrującym przed oceną.

Elastyczny i możliwy do dostosowania mechanizm filtrujący uwzględniający zmiany na rynku

Aby osiągnąć cele określone powyżej, krajowe organy regulacyjne powinny zastosować mechanizm filtrujący 5 , jako podstawę przyjmując klasyfikację stawek opłat za usługi transgraniczne obowiązujących we wszystkich państwach członkowskich, w odniesieniu do każdej z 15 kategorii pojedynczych przesyłek wymienionej w załączniku do rozporządzenia. Zaletą tego mechanizmu jest porównanie w skali całej UE odpowiednich stawek opłat, które będzie dostępne dla krajowych organów regulacyjnych w internetowej aplikacji Komisji 6 . Ponadto mechanizm ten jest prosty i zrozumiały. Nie opiera się on na kosztach (ani zastępczych wskaźnikach kosztów), które stanowią część procesu oceny. Aby porównanie było prawdziwe i rzetelne, stawki opłat w aplikacji Komisji należy skorygować zgodnie z parytetami siły nabywczej określonymi przez Eurostat. W celu złagodzenia sztywności wynikającej ze stałej stawki procentowej w odniesieniu do każdej kategorii należy ustalić przedział wynoszący między 25 % a 5 % najwyższej stawki opłaty – w pierwszych 2 latach rozpoczynając od najwyższej stawki procentowej (tj. 25 %) i stopniowo ją obniżając. Następnie – w drodze ścisłej współpracy między Komisją, krajowymi organami regulacyjnymi i Europejską Grupą Regulacji Rynku Usług Pocztowych – należy ustalić stawkę procentową, którą należy uwzględnić w tym mechanizmie.

2.Metodyka, którą należy zastosować w celu przeprowadzenia oceny stawek opłat za transgraniczną dostawę pojedynczej paczki (art. 6 ust. 2 i 3)

W art. 6 ust. 2 określono cztery elementy, które krajowe organy regulacyjne powinny w szczególności wziąć pod uwagę przy przeprowadzaniu oceny stawek opłat za transgraniczne dostawy pojedynczych paczek, które podlegają obowiązkowi świadczenia usługi powszechnej. Z uwagi na brak hierarchii elementów ocena powinna dotyczyć wszystkich tych elementów, uwzględniając szczególne warunki określone w poszczególnych literach wspomnianego ustępu. W art. 6 ust. 3 określono dwa opcjonalne kryteria, które można wykorzystać w tej ocenie.

(a)Krajowe i inne odnośne stawki opłat za porównywalne usługi doręczania paczek w państwie członkowskim nadania i w państwie członkowskim przeznaczenia

Porównywalnymi usługami doręczania paczek (innymi słowy: produktami 7 ) co do zasady będą odpowiednie produkty usługi powszechnej świadczonej w państwie członkowskim przeznaczenia. Nadal jednak może istnieć potrzeba zweryfikowania, czy dostępne są inne usługi doręczania paczek, które można porównać do produktów poddanych ocenie. Zwykle stawki opłat za pojedyncze przesyłki pocztowe będą w dużej mierze zależeć od jakości usługi i innych cech produktu. W związku z tym produkt wykorzystany do przeprowadzenia oceny stawek opłat powinien być, jeśli nie identyczny, to w możliwie największym stopniu podobny, zwłaszcza pod względem jakości i innych cech.

Krajowy organ regulacyjny, oprócz stawek opłat za przesyłki pocztowe podlegające obowiązkowi świadczenia usługi powszechnej, powinien uwzględnić w ocenie również inne przesyłki pocztowe obsługiwane przez operatora świadczącego usługi doręczania paczek, niepodlegające obowiązkowi świadczenia usługi powszechnej. Aby uwzględnić takie przesyłki, konieczne będzie wcześniejsze uzyskanie szczegółowych cech produktu i informacji na temat jakości usługi (np. ubezpieczenia/odpowiedzialności, szybkości doręczenia, gwarantowanego lub średniego czasu przewozu przesyłki, zakresu terytorialnego) w celu upewnienia się, że usługi te są zamienne w warunkach rynkowych.

Możliwe jest, że informacje wskazujące, czy takie produkty są – z perspektywy użytkownika – w wystarczającym stopniu zamienne z produktami poddanymi ocenie, będą niewystarczające (biorąc pod uwagę cechy usług, w tym czynniki wartości dodanej, jak również przeznaczenie i cenę). W takim przypadku porównania należy dokonać jedynie w odniesieniu do produktów podlegających obowiązkowi świadczenia usługi powszechnej.

Na rysunku przedstawiono potencjalne przesyłki, które mogą być przedmiotem porównania; kolorem czerwonym zaznaczono przesyłkę, którą należy poddać ocenie, pomarańczowym – usługi, które mogą być uwzględniane w porównaniu pierwotnym, a zielonym – usługi, które mogą być uwzględniane w porównaniu wtórnym.

W związku z tym, aby dokonać porównania ze stawkami opłat poddanymi ocenie, należy uwzględnić następujące stawki opłat:

·po pierwsze, sumę krajowej opłaty pobieranej przez operatora świadczącego usługę powszechną w państwie członkowskim nadania i krajowej opłaty pobieranej przez operatora świadczącego usługę powszechną w państwie członkowskim przeznaczenia (porównanie pierwotne);

·po drugie, sumę krajowej opłaty pobieranej przez operatora świadczącego usługę powszechną w państwie członkowskim nadania i krajowej opłaty pobieranej przez odpowiedniego konkurenta, który świadczy usługi zamienne 8 (zob. powyżej) w państwie członkowskim przeznaczenia (porównanie wtórne).

Ponadto w ocenie należy uwzględnić również fakt, że do ustalenia stawek opłat stosuje się rożne zasady. Stawki opłat za powszechne usługi pocztowe ustala się zgodnie z obowiązkiem przestrzegania zasad zawartych w art. 12 dyrektywy w sprawie usług pocztowych 9 . Oznacza to, że te stawki opłat muszą uwzględniać koszty, być przystępne, przejrzyste i niedyskryminujące.

Jeśli w wynikach oceny wystąpią znaczne różnice między stawką opłat poddaną ocenie a sumą opłat krajowych lub porównywalnymi zagranicznymi stawkami opłat, istotne będzie w szczególności przeprowadzenie oceny odpowiednich ponoszonych kosztów usług poddanych ocenie.

(b)Zastosowanie jednolitej stawki opłat do co najmniej dwóch państw członkowskich

Zastosowanie jednolitej stawki opłat samo w sobie można uznać za uzasadnione odstępstwo od zasady uwzględniania kosztów, ponieważ możliwość taką przewidziano w art. 12 tiret trzecie dyrektywy w sprawie usług pocztowych. Pod tym względem treść rozporządzenia dotyczy faktu, że jednolite stawki opłat za transgraniczne doręczanie paczek do przynajmniej dwóch państw członkowskich mogą mieć znaczenie dla ochrony spójności regionalnej i społecznej. W związku z tym krajowe organy regulacyjne powinny uwzględnić fakt, że koszt konkretnej usługi (tj. koszt bazowy przesyłki pocztowej wysłanej w określone miejsce przeznaczenia) może w uzasadniony sposób różnić się od stawki opłat za usługę. W takich przypadkach ma miejsce pewne uśrednienie obejmujące różne miejsca przeznaczenia, a zatem przesyłki o odmiennych strukturach kosztów 10 .

W praktyce większość operatorów świadczących usługę powszechną pobiera pojedynczą jednolitą stawkę opłaty za listy, a często również za paczki nadawane do wszystkich pozostałych państw członkowskich. Niektórzy operatorzy świadczący usługę powszechną mają również kilka jednolitych stawek opłat generalnie zależnych od bliskości geograficznej (np. sąsiadujące państwa członkowskie / reszta UE; dwa lub trzy regiony). Jedynie bardzo nieliczni operatorzy świadczący usługę powszechną mają więcej kategorii lub bardziej zróżnicowane stawki opłat dla wszystkich państwach członkowskich 11 .

(c)Wielkość dwustronnych obrotów, szczególne koszty transportu lub obsługi, inne stosowne koszty i normy jakości usług

Elementy wymienione w art. 6 ust. 2 lit. c) rozporządzenia dotyczą szeroko pojętych kosztów i powinny stanowić podstawę oceny przeprowadzanej przez krajowy organ regulacyjny. Wykaz jest niewyczerpujący i obejmuje wszystkie rodzaje możliwych kosztów (zob. „inne koszty” poniżej).

Początkowym (i być może głównym) źródłem istotnych informacji w tym zakresie będzie system księgowania kosztów stosowany przez operatorów świadczących usługę powszechną, który ustanowiono zgodnie z art. 14 dyrektywy w sprawie usług pocztowych (zawierający na przykład informacje na temat obrotów i kosztów na usługę). Informacje o kosztach będą porównywalne z usługami wymienionymi w załączniku do rozporządzenia (UE) 2018/644 wyłącznie wówczas, gdy informacje o kosztach zostaną przedstawione w podziale na poszczególne produkty i będą rozliczane oddzielnie. Jeżeli odpowiednie szczegółowe informacje nie są dostępne z tego źródła, krajowy organ regulacyjny powinien wykorzystać swoje uprawnienia przysługujące mu na podstawie art. 6 ust. 5 rozporządzenia, aby zażądać informacji, których potrzebuje.

Obroty przesyłek skierowanych do określonego państwa członkowskiego będą miały wpływ na koszt jednostkowy. Jeśli obroty są wysokie, możliwe jest osiągnięcie korzyści skali. Jeśli obroty są niskie, prawdopodobnie nie istnieją żadne korzyści skali (a zatem koszt jednostkowy jest wyższy). Obroty należy mierzyć liczbą paczek przypadających na usługę poddaną ocenie, a w stosownych przypadkach należy uwzględniać inne usługi, które realizuje się wspólnie. Na przykład nawet jeśli z państwa członkowskiego A do państwa członkowskiego B transportowana jest bardzo niewielka liczba przesyłek zaliczanych do określonej usługi, razem z nimi mogą być transportowane przesyłki zaliczane do co najmniej jednej innej kategorii usługi, co może przynieść korzyści skali, obniżając w ten sposób koszty jednostkowe. Jeśli nie są dostępne szczegółowe informacje na temat obrotów, krajowy organ regulacyjny powinien dokonać ich oszacowania. Obroty można oszacować na przykład na podstawie danych dotyczących przychodów.

Koszty transportu będą w dużej mierze zależeć od wybranego środka transportu. Na przykład koszty transportu lotniczego (który może być jedynym wariantem dostępnym dla wyspiarskich państw członkowskich) będą prawdopodobnie wyższe niż koszty transportu lądowego (w tym kolejowego). Wymagane normy jakości usług 12 mogą również mieć bezpośredni wpływ na wykorzystywanie konkretnych środków transportu (dotyczy to w szczególności transportu dalekobieżnego).

Koszty obsługi mogą się znacznie różnić w przypadku różnych przesyłek określonych w załączniku do rozporządzenia, ponieważ co do zasady sortowania listów dokonuje maszyna. Inne przesyłki, w szczególności niektóre paczki, są często obsługiwane ręcznie. Może to prowadzić do wyższych kosztów pracy w przypadku tych przesyłek.

Istnieją również inne koszty, które należy uwzględnić. Wśród nich są opłaty końcowe. Jak określono w stosownych przepisach przyjętych przez Światowy Związek Pocztowy, termin „opłaty końcowe” obejmuje zarówno koszty końcowe (mające zastosowanie do przesyłek listowych) 13 , jak i końcowe udziały lądowe (mające zastosowanie do paczek) 14 . Pod tym względem na operatorów świadczących usługi doręczania paczek należy nałożyć wymóg przekazywania krajowemu organowi regulacyjnemu informacji na temat poszczególnych opłat końcowych wchodzących w skład opłaty podlegającej ocenie.

Ponadto mogą istnieć inne koszty właściwe dla określonej (dwustronnej) trasy, które mogą być istotne. Takie koszty mogą wynikać z doręczania w rejonach wyspiarskich bądź obszarach słabo zaludnionych lub górzystych.

(d)Możliwy wpływ obowiązujących transgranicznych stawek opłat na osoby fizyczne oraz małe i średnie przedsiębiorstwa korzystające z omawianych usług, w tym znajdujące się na oddalonych lub słabo zaludnionych obszarach, oraz na użytkowników indywidualnych będących osobami niepełnosprawnymi lub osobami o ograniczonej sprawności ruchowej, w miarę możliwości bez niepotrzebnego obciążania ich

Ocenę możliwego wpływu transgranicznych stawek opłat podlegających ocenie należy dokonać z perspektywy użytkownika (w szczególności z punktu widzenia dostępności i przystępności cenowej). Wpływ takich stawek opłat nie powinien być jedynie hipotetyczny. Powinny istnieć powody (np. badania), aby sądzić, że wspomniane stawki opłat mają rzeczywiście wpływ na użytkowników uważanych za szczególnie narażonych.

(e)Określenie, czy na mocy przepisów krajowych stawki opłat podlegają szczególnej regulacji cen

W sprawozdaniu Europejskiej Grupy Regulacji Rynku Usług Pocztowych na temat regulacji stawek opłat w kontekście malejącej liczby przesyłek 15 stwierdzono, że w poszczególnych państwach członkowskich obowiązują różne formy regulacji cen. W zasadzie preferowanymi metodami regulacji stawek opłat są regulacje limitu cenowego lub indywidualne kontrole cen. Regulacje limitu cenowego lub indywidualne kontrole cen byłyby jednak przydatne wyłącznie w przypadku, gdy opłata należna z tytułu konkretnej przesyłki należącej do kategorii określonej w załączniku do rozporządzenia podlega konkretnej indywidualnej kontroli cenowej (tj. że zasadę orientacji kosztowej stosuje się na poziomie każdej poszczególnej usługi).

Krajowy organ regulacyjny powinien wykorzystać informacje zgromadzone w procesie regulowania stawek opłat, aby określić, czy istnieje obiektywny powód, dla którego określono transgraniczną stawkę opłat jako potencjalnie nadmiernie wysoką (zob. sekcja IV pkt 1 powyżej).

(f)Nadużywanie dominującej pozycji na rynku stwierdzone na podstawie odnośnych obowiązujących przepisów

Drugim opcjonalnym elementem, który krajowy organ regulacyjny może uwzględnić, są poprzednie działania w zakresie egzekwowania przepisów dotyczących konkurencji. Na przykład mogą istnieć przypadki, w których organ ochrony konkurencji ustalił w przeszłości, że operator świadczący usługę powszechną nadużył swojej dominującej pozycji na rynku przy dostarczaniu przesyłek za granicę. W celu przeprowadzenia oceny takie ustalenie dokonane przez organ ochrony konkurencji miałoby zastosowanie głównie w sytuacji, gdy nadużycie dominującej pozycji na rynku wiązałoby się z wykorzystywaniem użytkowników końcowych (np. poprzez narzucanie wygórowanych cen), a nie z wykluczeniem konkurenta (np. poprzez rażące zaniżanie cen lub zawężanie marży).

(1)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/644 z dnia 18 kwietnia 2018 r. w sprawie transgranicznych usług doręczania paczek, Dz.U. L 112 z 2.5.2018.

(2)

W szczególności dokument Europejskiej Grupy Regulacji Rynku Usług Pocztowych, ERGP (18) 36 – Uwagi do wytycznych Komisji dotyczących art. 6.

(3)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1263 z dnia 20 września 2018 r. określające formularz do celów przekazywania informacji przez operatorów świadczących usługi doręczania paczek na podstawie rozporządzenia (UE) 2018/644, Dz.U. L 238 z 21.9.2018.

(4)

Art. 17-104 pkt 1.1 Konwencji Światowego Związku Pocztowego.

(5)

Uwzględnia on uwagi Europejskiej Grupy Regulacji Rynku Usług Pocztowych, zob.: ERGP (18) 36.

(6)

Aplikacja będzie wyposażona w funkcję obliczania stawek opłat, które mają zostać poddane ocenie.

(7)

Pojęcie produktu do celów niniejszych wytycznych odpowiada pojęciu „przesyłki pocztowej” określonemu w art. 2 pkt 6 dyrektywy 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług, Dz.U. L 15 z 21.1.1998, s. 14.

(8)

Należy zauważyć, że może to być szczególnie istotne w przypadkach, gdy operator świadczący usługę powszechną w państwie członkowskim nadania zawarł umowę na dostawy z konkurentem operatora świadczącego usługę powszechną w państwie członkowskim przeznaczenia, w związku z czym obejdzie tradycyjny transgraniczny łańcuch wartości dostaw utworzony przez dwóch operatorów świadczących usługę powszechną.

(9)

Dyrektywa 97/67/WE.

(10)

Uśrednianie może różnić się w zależności od tego, czy dotyczy wszystkich miejsc przeznaczenia / przesyłek, czy też koncentruje się na ograniczonej liczbie państw członkowskich.

(11)

Bardziej szczegółowe informacje na te temat można znaleźć w dokumencie ERGP (18) 36 Europejskiej Grupy Regulacji Rynku Usług Pocztowych, s. 6/7.

(12)

Niektóre przesyłki pocztowe wymienione załączniku do rozporządzenia podlegają normom jakości dla przesyłek w obrocie zagranicznym w ramach Wspólnoty określonym w załączniku II do dyrektywy w sprawie usług pocztowych. W niektórych przypadkach te normy jakości mogą być bardziej rygorystyczne niż niektóre krajowe wymogi jakościowe.

(13)

Art. 29 Konwencji Światowego Związku Pocztowego.

(14)

Art. 35 i 36 Konwencji Światowego Związku Pocztowego.

(15)

Sprawozdanie Europejskiej Grupy Regulacji Rynku Usług Pocztowych ERGP (14) 22 na temat regulacji stawek opłat.

Top

Bruksela, dnia 12.12.2018

COM(2018) 838 final

ZAŁĄCZNIK

do

komunikatu Komisji

w sprawie wytycznych dla krajowych organów regulacyjnych dotyczących przejrzystości i oceny stawek opłat za transgraniczne dostawy paczek na podstawie rozporządzenia (UE) 2018/644 i rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1263


Przykład 1: Paczka, której miejsce nadania i miejsce przeznaczenia są w różnych państwach członkowskich. W działaniu tym uczestniczy dwóch operatorów świadczących usługi doręczania paczek („operatorzy”) – jeden w każdym państwie członkowskim.

·Operator nr 1 zawarł umowę bezpośrednio z nadawcą i dokonuje przyjęcia, przemieszczenia oraz sortowania w państwie członkowskim A. Operator nr 1 następnie powierza operatorowi nr 2 realizację etapów łańcucha w państwie członkowskim B. Operator nr 1 powinien zgłosić powiązane przychody w kategoriach „transgraniczne paczki wychodzące” oraz „usługa świadczona na podstawie umowy z nadawcą”. W tym przypadku przychód, który należy zgłosić, to opłata dokonana przez nadawcę.

·Operator nr 2 dokonuje przemieszczenia, sortowania oraz doręczenia paczki w państwie członkowskim B w imieniu operatora nr 1. Przychód należy zgłosić w kategoriach „transgraniczne paczki przychodzące” oraz „usługa realizowana w imieniu innego operatora świadczącego usługi doręczania paczek” – jego wysokość powinna odpowiadać cenie zapłaconej przez operatora nr 1.



Przykład 2: Paczka, której miejsce nadania i miejsce przeznaczenia są w różnych państwach członkowskich, przechodząca przez państwo członkowskie tranzytu. W działaniu tym uczestniczy trzech operatorów – jeden w każdym państwie członkowskim.

·Operator nr 1 zawarł umowę bezpośrednio z nadawcą w państwie członkowskim A i dokonuje przyjęcia przesyłki.

·W państwie członkowskim A operator nr 1 powierza operatorowi nr 2 sortowanie w państwie członkowskim B i przemieszczenie w kierunku państwa członkowskiego C. Operator nr 1 powinien zgłosić powiązane przychody w kategoriach „transgraniczne paczki wychodzące” oraz „usługa świadczona na podstawie umowy z nadawcą”. W tym przypadku przychód, który należy zgłosić, to opłata dokonana przez nadawcę.

·Operator nr 2 dokonuje w państwie członkowskim B sortowania oraz przemieszczenia w kierunku państwa członkowskiego C. Operator nr 2 powinien zgłosić liczbę przesyłek oraz przychody w kategoriach „transgraniczne paczki wychodzące” oraz „usługa realizowana w imieniu innego operatora świadczącego usługi doręczania paczek”.

·Operator nr 3 dokonuje doręczenia w państwie członkowskim C; nie zawarł on umowy bezpośrednio z nadawcą. Powinien on zgłosić paczkę w kategoriach „usługa realizowana w imieniu innego operatora świadczącego usługi doręczania paczek” oraz „transgraniczna paczka przychodząca”.



Przykład 3: Paczka, której miejsce nadania i miejsce przeznaczenia są w różnych państwach członkowskich. W działaniu tym uczestniczy dwóch operatorów – jeden w każdym państwie członkowskim. Nadawca podpisuje umowę dotyczącą wysyłki z operatorem świadczącym usługi doręczania paczek mającym siedzibę w państwie członkowskim przeznaczenia.

·Operator nr 1 nie zawarł umowy z nadawcą, mimo że nadawca znajduje się w państwie członkowskim, w którym operator nr 1 ma siedzibę. Paczkę oraz powiązaną wielkość obrotu należy zgłosić w kategoriach „transgraniczne paczki wychodzące” oraz „usługa realizowana w imieniu innego operatora świadczącego usługi doręczania paczek”.

·Operator nr 2 dokonuje sortowania, przemieszczenia oraz doręczenia w państwie członkowskim B. Operator nr 2 powierzył operatorowi nr 1 zadanie przyjęcia, przemieszczenia i sortowania w państwie członkowskim A; zawarł umowę z nadawcą. Paczkę oraz powiązaną wielkość obrotu należy zgłosić w kategoriach „transgraniczne paczki przychodzące” oraz „usługa świadczona na podstawie umowy z nadawcą”.



Przykład 4: Paczka, której miejsce nadania jest w państwie trzecim, a miejsce przeznaczenia – w państwie członkowskim. W działaniu tym uczestniczy dwóch operatorów – jeden w każdym państwie.

·Operator nr 1 ma siedzibę w państwie trzecim i nie świadczy usług w państwie członkowskim. W związku z tym operator ten nie musi spełniać obowiązków wynikających z art. 4 rozporządzenia (UE) 2018/644.

·W państwie członkowskim B operator nr 2 dokonuje sortowania, przemieszczenia oraz doręczenia w imieniu operatora nr 1. Operator nr 2 powinien zgłosić tę paczkę oraz związane z nią przychody w kategoriach „transgraniczne paczki przychodzące spoza UE/EOG” oraz „usługa realizowana w imieniu innego operatora świadczącego usługi doręczania paczek”.



Przykład 5: Paczka, której miejsce nadania jest w państwie członkowskim, a miejsce przeznaczenia – w państwie trzecim. W działaniu tym uczestniczy dwóch operatorów – jeden w każdym państwie.

·Operator nr 1 powinien zgłosić tę paczkę oraz związane z nią przychody w kategoriach „transgraniczne paczki wychodzące poza UE/EOG” oraz „usługa świadczona na podstawie umowy z nadawcą”.

·Na operatorze nr 2 nie spoczywa obowiązek przekazywania informacji wynikający z art. 4 rozporządzenia (UE) 2018/644.

Top