EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52017PC0388
Proposal for a COUNCIL DECISION on the conclusion of the Agreement between the European Union and the Republic of Mauritius amending the Agreement between the European Community and the Republic of Mauritius on the short-stay visa waiver
Wniosek DECYZJA RADY w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu zmieniającej Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych
Wniosek DECYZJA RADY w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu zmieniającej Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych
COM/2017/0388 final - 2017/0167 (NLE)
KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 27.7.2017
COM(2017) 388 final
2017/0167(NLE)
Wniosek
DECYZJA RADY
w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu zmieniającej Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych
UZASADNIENIE
1.KONTEKST WNIOSKU
Rozporządzeniem (UE) nr 610/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. 1 (dalej zwanym „zmianą kodeksu granicznego Schengen”) zmieniono konwencję wykonawczą do układu z Schengen 2 , rozporządzenie (WE) nr 562/2006 3 (kodeks graniczny Schengen) oraz rozporządzenie (WE) nr 810/2009 4 , a oprócz tego zmieniono między innymi definicję pojęcia „pobytu krótkoterminowego” obywateli państw trzecich w strefie Schengen. Począwszy od dnia 18 października 2013 r. w odniesieniu do obywateli państw trzecich planujących podróż do strefy Schengen na pobyt krótkoterminowy – bez względu na to, czy podlegają oni obowiązkowi wizowemu czy są z niego zwolnieni – maksymalny czas dozwolonego pobytu definiuje się jako „90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu”. W odróżnieniu od definicji, która obowiązywała do dnia 18 października 2013 r. (trzy miesiące w okresie sześciu miesięcy następujących po dacie pierwszego wjazdu), nowe pojęcie jest bardziej precyzyjne, ponieważ określa czas pobytu w dniach, a nie w miesiącach. Oprócz tego termin „po dacie pierwszego wjazdu”, który budził wiele wątpliwości i pytań, został z tej definicji usunięty.
W drodze zmiany kodeksu granicznego Schengen wprowadzono wszystkie niezbędne zmiany w dorobku prawnym UE dotyczącym wiz i granic, czyli w konwencji wykonawczej do układu z Schengen, kodeksie granicznym Schengen, kodeksie wizowym oraz rozporządzeniu (WE) nr 539/2001 5 . Pojęcie pobytu krótkoterminowego pojawia się też jednak w umowach międzynarodowych zawartych przez Unię Europejską. W umowach w sprawie zniesienia wiz zawartych z Antiguą i Barbudą 6 , Bahamami 7 , Barbadosem 8 , Brazylią 9 , Mauritiusem 10 , Saint Kitts i Nevis 11 oraz Seszelami 12 wciąż znajdują się odniesienia do poprzedniej definicji czasu pobytu niewymagającego wizy („trzech miesięcy w okresie sześciu miesięcy następujących po dacie pierwszego wjazdu” 13 ).
Dnia 16 lipca 2014 r. Komisja przyjęła zalecenie dotyczące decyzji Rady w sprawie upoważnienia do podjęcia rokowań w celu zmiany umowy w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych między Unią Europejską a wymienionymi wyżej państwami 14 ; Rada przyjęła tę decyzję w dniu 9 października 2014 r. 15 . Celem zmiany było wdrożenie w przypadku tych siedmiu państw nowej definicji pobytu krótkoterminowego, określonej w zmianie kodeksu granicznego Schengen. Co więcej, zdefiniowanie „pobytu krótkoterminowego” w umowach w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych w dniach, a nie w miesiącach jest łatwiejsze do zweryfikowania i obliczenia za pomocą środków elektronicznych lub informatycznych, a zatem jest lepiej dostosowane do wymogów scentralizowanych systemów zarządzania granicami, takich jak proponowany system wjazdu/wyjazdu 16 .
Po uzyskaniu upoważnienia Rady Komisja rozpoczęła rokowania w celu zmiany umów w sprawie zniesienia wiz z siedmioma państwami (Antiguą i Barbudą, Bahamami, Barbadosem, Brazylią, Mauritiusem, Saint Kitts i Nevis oraz Seszelami).
Rokowania z Republiką Mauritiusu zakończyły się parafowaniem umowy zmieniającej w dniu 11 listopada 2016 r. Strony uzgodniły, że zastosują nową definicję „pobytu krótkoterminowego” w całym tekście umowy w sprawie zniesienia wiz między UE a Republiką Mauritiusu. Nowa umowa wiąże się ponadto ze zmianą kilku szczegółów technicznych (zob. niżej), ale wszystkie takie zmiany są nieistotne z punktu widzenia podróżnych.
Szczególną sytuację Zjednoczonego Królestwa i Irlandii uwzględniono w preambule umowy.
2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ
•Podstawa prawna
Umowa wymaga zatwierdzenia przez obie umawiające się strony zgodnie z ich odnośnymi procedurami. Po stronie Unii wymaga to przyjęcia przez Radę decyzji w sprawie podpisania i zawarcia umowy.
Niniejszy wniosek zostaje przedłożony Radzie w celu uzyskania jej upoważnienia do zawarcia umowy zmieniającej Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych.
Umowa zapewnia spójność prawną, a także harmonizację między państwami członkowskimi dzięki stosowaniu w niej nowej definicji pobytu krótkoterminowego przewidzianej w zmianie kodeksu granicznego Schengen, w której przedstawiono jasną wykładnię terminu „pobyt krótkoterminowy”.
Podstawą prawną niniejszego wniosku jest art. 77 ust. 2 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w związku z jego art. 218.
Unia nie posiada uprawnień do takiej zmiany umów w sprawie zniesienia wiz, aby były one wiążące dla czterech państw stowarzyszonych w ramach stosowania dorobku Schengen, w tym wspólnej polityki wizowej. W celu zapewnienia zharmonizowanego podejścia i wdrożenia postanowień dotyczących czasu dozwolonego pobytu w strefie Schengen do umowy dołączono wspólną deklarację, zgodnie z którą byłoby pożądane, aby Republika Mauritiusu z jednej strony oraz Islandia, Liechtenstein, Norwegia i Szwajcaria z drugiej strony odpowiednio zmieniły wiążące je umowy dwustronne w sprawie zniesienia wiz.
Załączony wniosek stanowi instrument prawny umożliwiający zawarcie umowy. Rada podejmie decyzję kwalifikowaną większością głosów po podpisaniu umowy w imieniu Unii przez osobę wyznaczoną przez prezydencję Rady i po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego zgodnie z art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) TFUE.
•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)
Jeśli jedną z umawiających się stron umowy międzynarodowej jest Unia Europejska, to jakakolwiek zmiana takiej umowy zgodnie z prawem nie może zostać samodzielnie wdrożona przez państwa członkowskie. Umowa w sprawie zniesienia wiz z Mauritiusem została zawarta przez Unię Europejską. Niezbędne jest w związku z tym działanie na poziomie Unii.
Oprócz tego zawieranie umów w sprawie zniesienia wiz przez państwa członkowskie wpłynęłoby negatywnie na dorobek prawny UE w dziedzinie wiz (art. 3 ust. 2 TFUE).
•Proporcjonalność
Niniejszy wniosek nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia założonego celu, a mianowicie zmiany obowiązującej umowy w sprawie zniesienia wiz między Unią a Mauritiusem.
3.WPŁYW NA BUDŻET
Niniejszy wniosek nie wiąże się z dodatkowymi obciążeniami dla budżetu UE.
4. WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW
•Konsultacje z zainteresowanymi stronami
Dnia 9 października 2014 r. Rada przyjęła wytyczne negocjacyjne, w których upoważniła Komisję do podjęcia rokowań z Republiką Mauritiusu w celu zmiany umowy pomiędzy stronami w sprawie zniesienia wiz. O postępach w przebiegu rokowań informowano państwa członkowskie w trakcie posiedzeń Grupy Roboczej ds. Wiz.
5.ELEMENTY FAKULTATYWNE
•Wynik rokowań
Komisja uważa, że cele wyznaczone przez Radę w jej wytycznych negocjacyjnych zostały osiągnięte i że projekt umowy może zostać przyjęty przez Unię.
Ostateczną treść umowy można podsumować następująco:
a. Czas pobytu
Umowa przewiduje, że obywatele Unii Europejskiej oraz obywatele Republiki Mauritiusu mogą podróżować bez wiz na terytorium drugiej umawiającej się strony przez okres nieprzekraczający 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu (zamiast maksymalnie trzech miesięcy w okresie sześciu miesięcy następujących po dacie pierwszego wjazdu). Nowa definicja ma zastosowanie w całym tekście Umowy między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych.
b. Przepisy końcowe – zawieszenie umowy (art. 8 ust. 4)
W art. 8 ust. 4 umowy ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie: „Z chwilą ustania powodów zawieszenia stosowania niniejszej Umowy Umawiająca się Strona, która zawiesiła stosowanie niniejszej Umowy, niezwłocznie informuje o tym fakcie drugą Umawiającą się Stronę i przywraca stosowanie niniejszej Umowy.”. Przez dodanie do dotychczasowego tekstu słów: „i przywraca stosowanie niniejszej Umowy” w zmienionej umowie sprecyzowano, że zawieszenie zniesienia wiz zostanie zakończone, jeśli ustaną powody takiego zawieszenia. W tej kwestii powyższa zmiana zapewnia dostosowanie brzmienia umowy w sprawie zniesienia wiz z Republiką Mauritiusu do wszystkich pozostałych umów w tej sprawie podpisanych przez Unię w latach 2015–2016. W dniu 14 czerwca 2016 r. zasięgnięto opinii Grupy Roboczej ds. Wiz w sprawie tej zmiany i żadne państwo członkowskie nie zgłosiło zastrzeżeń.
c. Zastąpienie słów „Wspólnota” i „wspólnotowy” słowami „Unia” i „unijny”
Od czasu wejścia w życie Traktatu z Lizbony w dniu 1 grudnia 2009 r. jedynie Unia Europejska posiada osobowość prawną. Termin „Wspólnota Europejska” wciąż jednak widnieje w umowach międzynarodowych, które weszły w życie przed Traktatem z Lizbony – jest tak m.in. w przypadku Umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych. Umowa zmieniająca przewiduje zatem zastąpienie słów „Wspólnota” i „wspólnotowy” słowami „Unia” i „unijny” w całym tekście umowy.
d. Wspólne deklaracje
Do umowy dołączono dwie wspólne deklaracje:
– w sprawie wykładni 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu oraz
– dotyczącą Islandii, Norwegii, Szwajcarii i Liechtensteinu.
e. Wejście w życie
Umowa wejdzie w życie pierwszego dnia szóstego miesiąca następującego po dniu, w którym ostatnia z umawiających się stron zawiadomi drugą stronę o zakończeniu procedur ratyfikacyjnych. Aby zagwarantować pewność prawa i umożliwić podróżnym jego zrozumienie i przestrzeganie, niezbędny jest wystarczająco długi okres przejściowy. Okres sześciu miesięcy po zakończeniu ratyfikacji umowy umożliwi podróżnym zakończenie pobytów krótkoterminowych obliczanych w całości zgodnie z poprzednią definicją, zanim wejdzie w życie nowa definicja pobytu krótkoterminowego, a wraz z nią – liczony wstecz okres referencyjny wynoszący 180 dni.
Umowa zmieniająca nie ma wpływu na pozostałe postanowienia dotychczasowej Umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych, w tym na jej terytorialny zakres stosowania.
6.PODSUMOWANIE
W świetle powyższych ustaleń Komisja proponuje, by Rada zatwierdziła, po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, Umowę między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu zmieniającą Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych.
2017/0167 (NLE)
Wniosek
DECYZJA RADY
w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu zmieniającej Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2 lit. a) w związku z art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) ppkt (v),
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego 17 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)Decyzją z dnia 30 listopada 2009 r. Rada zawarła Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych. Umowa stanowi, że obywatele Unii Europejskiej oraz Mauritiusu mogą podróżować bez wiz na terytorium drugiej umawiającej się strony „maksymalnie przez okres trzech miesięcy w okresie sześciu miesięcy”.
(2)Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 610/2013 18 wprowadzono przekrojowe zmiany w dorobku prawnym UE dotyczącym wiz i granic oraz zdefiniowano pobyt krótkoterminowy jako okres nieprzekraczający 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu.
(3)W umowie między Unią a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych należy uwzględnić tę nową definicję, aby zapewnić pełną harmonizację unijnego systemu pobytu krótkoterminowego.
(4)Komisja prowadziła negocjacje w imieniu Unii w celu zawarcia Umowy z Republiką Mauritiusu zmieniającej Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych („Umowa”).
(5)Zgodnie z decyzją Rady (UE) 2017/[…] Umowa została podpisana.
(6)Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE 19 . Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w związku z tym w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związane ani jej nie stosuje.
(7)Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE 20 . Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związana ani jej nie stosuje.
(8)Należy zatwierdzić Umowę,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym zatwierdza się, w imieniu Unii, Umowę między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu zmieniającą Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych („Umowa”).
Tekst Umowy dołącza się do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Przewodniczący Rady dokonuje w imieniu Unii powiadomienia przewidzianego w art. 2 Umowy 21 .
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 27.7.2017
COM(2017) 388 final
ZAŁĄCZNIK
wniosek dotyczący decyzji Rady
w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu zmieniającej Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych
ZAŁĄCZNIK
wniosek dotyczący decyzji Rady
w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu zmieniającej Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych
UMOWA
Umowa między Unią Europejską a Republiką Mauritiusu zmieniająca Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych
UNIA EUROPEJSKA,
z jednej strony, oraz
REPUBLIKA MAURITIUSU (dalej zwana „Mauritiusem”),
z drugiej strony,
zwane dalej łącznie „Umawiającymi się Stronami”,
UWZGLĘDNIAJĄC Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Mauritiusu w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych (zwaną dalej „Umową”), która weszła w życie w dniu 1 marca 2010 r.,
POTWIERDZAJĄC znaczenie, jakie ma ułatwianie kontaktów międzyludzkich,
ODNOTOWUJĄC, że Umowa funkcjonuje w sposób satysfakcjonujący dla obywateli Umawiających się Stron,
BIORĄC POD UWAGĘ, że przewidziana w Umowie definicja pobytu krótkoterminowego (do trzech miesięcy w okresie sześciu miesięcy następujących po dacie pierwszego wjazdu) nie jest wystarczająco dokładna, a wątpliwości i pytania może budzić w szczególności pojęcie „daty pierwszego wjazdu”,
MAJĄC NA UWADZE, że rozporządzeniem (UE) nr 610/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. wprowadzono przekrojowe zmiany w unijnym wewnętrznym dorobku prawnym dotyczącym wiz i granic oraz zdefiniowano pobyt krótkoterminowy jako „90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu”;
BIORĄC POD UWAGĘ, że system wjazdu/wyjazdu, który ma zostać ustanowiony przez Unię Europejską, wymaga zastosowania jednolitej i jasno określonej definicji pobytu krótkoterminowego w odniesieniu do wszystkich obywateli państw trzecich,
PRAGNĄC zapewnić płynny przepływ podróżnych na przejściach granicznych Umawiających się Stron,
POTWIERDZAJĄC, że Umowa obejmuje obywateli wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej z wyjątkiem Zjednoczonego Królestwa i Irlandii,
UWZGLĘDNIAJĄC Protokół w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz Protokół w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej, załączone do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także potwierdzając, że postanowienia niniejszej Umowy nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa i Irlandii,
POSTANAWIAJĄ, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Do Umowy wprowadza się zmiany zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu:
(1)W tytule oraz w art. 3 ust. 5, art. 6 ust. 1 i art. 8 ust. 7 słowa „Wspólnota” lub „wspólnotowy” zastępuje się słowami „Unia” lub „unijny” z zachowaniem odpowiedniej formy gramatycznej.
(2)W art. 1 wyrażenie „trzech miesięcy w okresie sześciu miesięcy” zastępuje się wyrażeniem „90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu”.
(3)Art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„Obywatele Unii Europejskiej mogą przebywać na terytorium Mauritiusu przez okres nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym.”.
(4)Art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„Obywatele Mauritiusu mogą przebywać na terytorium państw członkowskich stosujących w pełni dorobek Schengen przez okres nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym. Okres ten jest obliczany niezależnie od jakiegokolwiek pobytu w państwie członkowskim, które nie stosuje jeszcze w pełni dorobku Schengen.
Obywatele Mauritiusu mogą przebywać na terytorium każdego państwa członkowskiego, które nie stosuje jeszcze w pełni dorobku Schengen, przez okres nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym, niezależnie od okresu pobytu obliczanego dla terytorium państw członkowskich stosujących w pełni dorobek Schengen.”.
(5)W art. 4 ust. 3 wyrażenie „trzy miesiące” zastępuje się wyrażeniem „90 dni”, a słowo „wspólnotowym” zastępuje się słowem „unijnym”.
(6)W art. 8 ust. 4 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie:
„Z chwilą ustania powodów zawieszenia stosowania niniejszej Umowy Umawiająca się Strona, która zawiesiła stosowanie niniejszej Umowy, niezwłocznie informuje o tym fakcie drugą Umawiającą się Stronę i przywraca stosowanie niniejszej Umowy.”.
Artykuł 2
Umawiające się Strony ratyfikują lub zatwierdzają niniejszą Umowę zgodnie ze swoimi wewnętrznymi procedurami; niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia szóstego miesiąca następującego po dniu, w którym ostatnia ze Stron zawiadamia drugą Stronę o zakończeniu wyżej wymienionych procedur.
Sporządzono w […] dnia […] roku dwa tysiące siedemnastego w dwóch egzemplarzach w języku angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym każda wersja językowa jest na równi autentyczna.
W imieniu Unii Europejskiej
W imieniu Republiki Mauritiusu
WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ISLANDII, NORWEGII, SZWAJCARII ORAZ LIECHTENSTEINU
W związku z tym pożądane jest, aby władze Norwegii, Islandii, Szwajcarii i Liechtensteinu, z jednej strony, oraz władze Mauritiusu, z drugiej strony, zmieniły niezwłocznie obowiązujące umowy dwustronne w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych zgodnie z warunkami niniejszej Umowy.
Wspólna deklaracja w sprawie wykładni 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu.
Umawiające się Strony uznają, że okres nieprzekraczający 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu, o którym mowa w art. 4 Umowy, oznacza albo ciągły pobyt albo kilka następujących po sobie pobytów, których łączny czas trwania nie przekracza 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu.
Pojęcie „każdy” oznacza stosowanie ruchomego 180-dniowego okresu odniesienia, zakładającego sprawdzenie wstecz, dla każdego dnia pobytu, ostatniego 180-dniowego okresu w celu ustalenia, czy wymóg dotyczący nieprzekroczenia 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu pozostaje spełniony. Oznacza to między innymi, że nieobecność przez nieprzerwany okres 90 dni umożliwia kolejny pobyt nieprzekraczający 90 dni.
________
