KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 19.1.2016

COM(2016) 7 final

2016/0002(COD)

Wniosek

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniająca decyzję ramową Rady 2009/315/WSiSW w odniesieniu do wymiany informacji dotyczących obywateli państw trzecich oraz w odniesieniu do europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS) i zastępująca decyzję Rady 2009/316/WSiSW

{SWD(2016) 4 final}
{SWD(2016) 5 final}

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

Skuteczna współpraca między państwami członkowskimi oraz wymiana informacji pochodzących z rejestrów karnych osób skazanych stanowi niezbędną podstawę właściwie funkcjonującej wspólnej przestrzeni sprawiedliwości i bezpieczeństwa.

Rada Europejska i Rada ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych wielokrotnie podkreślały znaczenie usprawnienia istniejącego europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS). W oświadczeniu z Rygi z dnia 29 stycznia 2015 r. wydanym przez ministrów sprawiedliwości i spraw wewnętrznych podkreślono, że wymiana informacji dotyczących wyroków skazujących za przestępstwo jest ważna w każdej strategii zwalczania przestępczości i terroryzmu 1 . W dniu 20 listopada 2015 r. Rada ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych stwierdziła, że wykorzystanie całego potencjału ECRIS przez państwa członkowskie i złożenie przez Komisję wniosku w sprawie rozszerzenia ECRIS w celu objęcia nim obywateli państw trzecich umożliwiłoby wymiarowi sprawiedliwości w sprawach karnych lepsze reagowanie na radykalizację prowadzącą do terroryzmu i brutalnego ekstremizmu 2 . W swoich konkluzjach w sprawie zwalczania terroryzmu z tego samego dnia Rada zobowiązała państwa członkowskie do wykorzystywania całego potencjału ECRIS oraz z zadowoleniem przyjęła zamiar złożenia przez Komisję do stycznia 2016 r. ambitnego wniosku w sprawie rozszerzenia ECRIS w celu objęcia nim obywateli państw trzecich 3 . Na posiedzeniu w dniach 17 i 18 grudnia 2015 r. Rada Europejska powtórzyła, że niedawne ataki terrorystyczne wskazały w szczególności na pilną potrzebę wymiany większej ilości informacji dotyczących działalności terrorystycznej, zwłaszcza w odniesieniu do rozszerzenia europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS) na obywateli państw trzecich 4 .

Ulepszenie ECRIS jest również częścią Europejskiej agendy bezpieczeństwa 5 . Komisja podkreśliła wartość dodaną środków UE w zakresie wymiany informacji, współpracy operacyjnej i innego wsparcia oraz zobowiązała się przyspieszyć trwające już prace nad ulepszeniem ECRIS tak, aby obejmował on obywateli państw trzecich, i zapewnić jego skuteczne wdrożenie.

ECRIS jest elektronicznym systemem wymiany informacji dotyczących wcześniejszych wyroków skazujących wydanych wobec konkretnej osoby przez sądy karne w UE na użytek postępowania karnego przeciwko osobie oraz, jeżeli zezwala na to prawo krajowe, do innych celów. System ten opiera się na decyzji ramowej Rady 2009/315/WSiSW i decyzji Rady 2009/316/WSiSW 6 .

Znormalizowane formaty elektroniczne 8 pozwalają na skuteczną i łatwo zrozumiałą komunikację we wszystkich językach UE w krótkim czasie 9 . Wyznaczone organy centralne w każdym państwie członkowskim są punktami kontaktowymi sieci ECRIS i wykonują wszystkie zadania, takie jak powiadamianie, przechowywanie informacji z rejestrów karnych, sporządzanie wniosków o ich udzielenie oraz ich dostarczanie.

ponieważ obywatel państwa trzeciego nie ma obywatelstwa żadnego z państw członkowskich, uzyskanie pełnego wglądu w historię danej osoby w rejestrach karnych wymaga wysłania wniosków do wszystkich skazujących państw członkowskich. Zasadniczo państwo członkowskie będące wnioskodawcą nie wie, w którym państwie członkowskim dany obywatel państwa trzeciego był wcześniej skazany;

jeżeli jedno państwo członkowskie chciałoby uzyskać takie informacje, musiałoby wysłać wnioski do wszystkich państw członkowskich („wnioski ogólne”). Spowoduje to obciążenie administracyjne we wszystkich państwach członkowskich, w tym w państwach, które (w większości) nie posiadają informacji, których dotyczy wniosek. Szacuje się, że obciążenie administracyjne związane z „wnioskami ogólnymi” kosztowałoby 78 mln EUR rocznie, gdyby państwa członkowskie składały wnioski o udzielenie informacji za każdym razem, gdy obywatelowi państwa trzeciego grozi skazanie. Koszty udzielania odpowiedzi na „wnioski ogólne” nie byłyby równoważone porównywalną korzyścią i w praktyce zostałyby utracone, ponieważ większość odpowiedzi nie przyniosłaby rezultatów. Jest to szczególnie niekorzystne dla mniejszych państw członkowskich, od których wymaga się odpowiadania na wszystkie wnioski, mimo że niekoniecznie są odpowiednio przygotowane, aby to uczynić. Ponadto zalew zbędnych wniosków podważa zaufanie do wiarygodności i funkcjonowania sieci ECRIS jako całości, ponieważ użytkownicy mogą dojść do wniosku, że nieefektywność systemu ECRIS-TCN (ang. TCN – third-country national) świadczy o nieefektywności całego ECRIS;

w praktyce państwa członkowskie unikają wysyłania „wniosków ogólnych” i często polegają wyłącznie na informacjach przechowywanych w swoich własnych krajowych rejestrach karnych. Oznacza to, że pełne informacje o karalności obywatela państwa trzeciego z rejestrów karnych często nie są dostępne dla właściwych organów w państwach członkowskich. Istotnie, chociaż w 2014 r. 558 000 obywateli państw trzecich zostało skazanych w 19 państwach członkowskich, w ramach ECRIS złożono jedynie 23 000 wniosków (z 25 państw członkowskich uczestniczących obecnie w ECRIS) związanych z wyrokami skazującymi wydanymi wobec obywateli państw trzecich.

Cel niniejszego wniosku jest całkowicie zgodny z priorytetem Komisji związanym ze zwalczaniem przestępczości transgranicznej i terroryzmu w ramach wspólnej odpowiedzialności europejskiej w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Jest to jedna z inicjatyw Europejskiej agendy bezpieczeństwa. Zapewni ona objęcie ECRIS informacji z rejestrów karnych zarówno na temat obywateli Unii, jak i obywateli państw trzecich.

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

•Spójność z innymi politykami Unii

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

Proponowanym instrumentem prawnym jest dyrektywa na podstawie art. 82 ust. 1 lit. d) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Artykuł 82 ust. 1 lit. d) stanowi podstawę prawną prawa Unii do podejmowania działań w dziedzinie współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych w celu ułatwienia współpracy między organami sądowymi lub równoważnymi organami państw członkowskich w ramach postępowań w sprawach karnych i wykonywania orzeczeń. Proponowane działanie wpisuje się w pełni w ten obszar. Wniosek zmienia istniejące przepisy UE w tej dziedzinie.

•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

•Proporcjonalność

•Wybór instrumentu

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny ex post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Zgodnie z minimalnymi standardami Komisji dotyczącymi uczestnictwa i otwartości na opinie zainteresowanych stron przedstawionymi w wytycznych w sprawie lepszego stanowienia prawa 11 opracowano strategię szeroko zakrojonych konsultacji w celu zapewnienia szerokiego uczestnictwa w całym cyklu politycznym tej inicjatywy. Strategia ta została oparta na kombinacji ukierunkowanych konsultacji (kontaktów dwustronnych, spotkań z zainteresowanymi stronami i ekspertami, konsultacji pisemnych) zapewniających Komisji dostęp do reprezentatywnych opinii osób posiadających dużą wiedzę. Komisja starała się uzyskać szeroki i zrównoważony zakres podglądów na przedmiotową kwestię, dając wszystkim zainteresowanym stronom (państwom członkowskim, organom krajowym, prawnikom i naukowcom, zainteresowanym stronom z obszaru praw podstawowych, zainteresowanym stronom z obszaru ochrony danych), w szczególności Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA), Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych (EIOD) i Grupie Roboczej utworzonej na mocy art. 29 złożonej z organów nadzorczych państw członkowskich ds. ochrony danych, możliwość wyrażenia swojej opinii.

Wszystkie państwa członkowskie poparły wariant regulacyjny i mechanizm typu trafienie / brak trafienia oparty na filtrze indeksu. Zdecentralizowane podejście zyskało znaczne poparcie, pod warunkiem że możliwe jest sprawne zainstalowanie i zintegrowanie oprogramowania na poziomie państw członkowskich oraz jego utrzymanie, a także pod warunkiem że dostępne będzie wsparcie finansowe (dotacje). Niektóre państwa członkowskie opowiedziały się za rozwiązaniem scentralizowanym, ponieważ uznały, że będzie ono wymagać mniej wysiłku związanego z wdrażaniem na poziomie państw członkowskich, będzie mniej kosztowne dla państw członkowskich oraz że będzie lepiej zabezpieczać wspólne podejście państw członkowskich. Kilka państw członkowskich było niezdecydowanych.

Wiele państw członkowskich przyznało, że korzystanie z odcisków palców w celu pewnej identyfikacji osoby przynosi praktyczne korzyści. W praktyce jest to jedyny sposób na uzyskanie pewności co do tożsamości danej osoby. Jest to niezmiernie istotne, ponieważ organy wymiaru sprawiedliwości są odpowiedzialne za prawidłowość informacji zawartych w rejestrze karnym. Niektóre państwa członkowskie wyraziły obawy natury konstytucyjnej i zwróciły uwagę na problemy dotyczące praktycznego wdrożenia obowiązku przekazywania odcisków palców w ECRIS. Organy centralne wielu państw członkowskich nie przechowują obecnie odcisków palców w swoich krajowych rejestrach karnych i nie są połączone z krajowym automatycznym systemem identyfikacji daktyloskopijnej (AFIS). Niektóre państwa członkowskie wyrażają obawy dotyczące możliwości występowania podwójnych standardów w odniesieniu do obywateli Unii z jednej strony oraz w odniesieniu do obywateli państw trzecich z drugiej. Sytuacja jest inna w przypadku obywateli państw trzecich, ponieważ niektórzy z nich pochodzą z państw nieposiadających żadnych odpowiednich lub ważnych rejestrów cywilnych. W związku z tym uwzględnienie odcisków palców staje się priorytetem.

Zainteresowane strony z obszaru praw podstawowych co do zasady przyznały, że przyszły system ECRIS-TCN przyniesie pozytywne skutki, patrząc z perspektywy ogólnego wymiaru sprawiedliwości, ponieważ pomoże w zapewnieniu wydawania odpowiednich wyroków skazujących i w ochronie dzieci przed nadużyciami, a także pozytywne skutki dla obywateli państw trzecich, ponieważ umożliwi im udowodnienie swojej niekaralności w całej Unii 12 . Strony te opowiadają się za zdecentralizowanym systemem, któremu towarzyszyć będą odpowiednie techniki anonimizacji.

Wspomniane zainteresowane strony zwróciły uwagę, że wprowadzenie systemu ukierunkowanego na obywateli państw trzecich jest możliwe z punktu widzenia równości, pod warunkiem że jest to niezbędne i proporcjonalne. Europejski Inspektor Ochrony Danych (EIOD) uznał, że ustanowienie odmiennego systemu do przechowywania i wymiany informacji dotyczących obywateli państw trzecich z jednej strony i obywateli państw członkowskich z drugiej musi być należycie uzasadnione. Zainteresowane strony zwróciły uwagę na zabezpieczenia niezbędne do rozwiązania specyficznej sytuacji obywateli państw trzecich w kontekście migracji, na aspekty związane ze stworzeniem filtru indeksu i ze stosowaniem odcisków palców, na prawa dziecka, a także na prawa osób, których dane dotyczą, oraz na konieczność zapewnienia skutecznych środków prawnych.

W tym miejscu należy zauważyć, że niniejszy wniosek nie ma służyć jako narzędzie do regulowania migracji. Nie zmienia on żadnych istniejących przepisów ani gwarancji w tym obszarze. W motywach proponowanego aktu prawnego wyraźnie potwierdzono poszanowanie gwarancji zawartych w przepisach UE i przepisach krajowych w zakresie azylu i migracji. Gwarancje te zostaną utrzymane w przyszłym systemie.

Niektóre przestępstwa, takie jak nielegalny wjazd lub pobyt lub podróżowanie z fałszywą wizą lub fałszywymi dokumentami podróży, dotyczą w szczególności obywateli państw trzecich i przyszły system ECRIS-TCN nie powinien wywierać nieproporcjonalnego wpływu na prawa obywateli państw trzecich skazanych za takie przestępstwa. W tym względzie Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej zasugerowała, że wyroki skazujące związane z nielegalnym wjazdem i pobytem nie powinny być przetwarzane w ramach ECRIS-TCN do celów innych niż cele związane z postępowaniem karnym. Komisja uważa jednak, że zakres, w jakim informacje z rejestrów karnych są przetwarzane do celów innych niż cele związane z postępowaniem karnym, jest regulowany prawem krajowym, tak jak ma to obecnie miejsce w przypadku obywateli Unii.

Zainteresowane strony z obszaru praw podstawowych przyznały, że pewna identyfikacja obywateli państw trzecich może być trudniejsza niż identyfikacja obywateli UE. Zdaniem FRA należy jednak uwzględnić konieczność i proporcjonalność wykorzystywania odcisków palców na potrzeby filtru indeksu, a także rozwiązania alternatywne w postaci wykorzystywania paszportów lub zezwoleń na pobyt oraz możliwości oferowane przez istniejące unijne i krajowe bazy danych. Należy uwzględnić te aspekty w porównaniu z włączeniem odcisków palców wszystkich lub określonych kategorii obywateli państw trzecich.

W niniejszym wniosku przewidziano jednak obowiązkowe przechowywanie odcisków palców obywateli państw trzecich w celu rozwiązania problemów związanych z identyfikacją obywateli państw trzecich. Wspomniane problemy są inne niż problemy napotykane przy identyfikacji obywateli UE, w którym to przypadku zdobycie informacji od państwa członkowskiego, którego obywatelem jest dana osoba, jest znacznie prostsze.

Zainteresowane strony wskazały również, że dzieci będące obywatelami państw trzecich mogą być szczególnie narażone na zagrożenia wynikające z wymiany informacji dotyczących ich wyroków skazujących. Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej zasugerowała, że z uwagi na szczególną sytuację dzieci należy rozważyć albo całkowite wyłączenie dzieci z zakresu stosowania ECRIS lub filtru indeksu, albo ograniczenie wymiany informacji do przypadków bardzo poważnych przestępstw popełnionych przez dzieci. Jednocześnie zainteresowane strony chciałyby zapewnić, aby wniosek umożliwiał pracodawcom skuteczne sprawdzanie, czy wskutek wcześniejszych wyroków skazujących za przestępstwo dany obywatel państwa trzeciego został objęty zakazem wykonywania prac obejmujących bezpośrednie i regularne kontakty z dziećmi.

W tym miejscu należy zauważyć, że ECRIS jest zdecentralizowanym narzędziem służącym do wymiany informacji zawartych w rejestrach karnych państw członkowskich. Decyzja dotycząca ewentualnego wpisywania wyroków skazujących wydanych wobec dzieci do krajowych rejestrów karnych oraz możliwości wymiany takich informacji między państwami członkowskimi jest podejmowana na gruncie prawa krajowego państw członkowskich. Jeżeli chodzi o dostęp do informacji z rejestrów karnych za pośrednictwem ECRIS w trakcie rekrutacji na stanowiska wymagające bezpośrednich i regularnych kontaktów z dziećmi, wykonanie dyrektywy ułatwi sprawdzenie, czy istnieją wcześniejsze wyroki skazujące wydane wobec obywateli państw trzecich w tym obszarze.

Niektóre zainteresowane strony odniosły się do konieczności zapewnienia obywatelom państw trzecich prawa dostępu do własnych danych oraz do ich poprawiania, ponieważ nieprawidłowości w rejestrach karnych mogą być bardziej powszechne w sprawach z udziałem obywateli państw trzecich. Instrumenty prawne ECRIS obejmują jednak wyłącznie wymianę informacji z rejestrów karnych i nie dotyczą praw osób fizycznych do dostępu do danych na ich temat przechowywanych na szczeblu krajowym. Przedmiotowy obszar jest regulowany przez prawo z zakresu ochrony danych zarówno na szczeblu krajowym, jak i na szczeblu UE.

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

Studium wykonalności dotyczące „ustanowienia europejskiego wykazu skazanych obywateli państw trzecich” umożliwiło lepsze zrozumienie przyszłego mechanizmu wymiany informacji na temat skazanych obywateli państw trzecich i oceniono w nim wpływ wykazu z technicznego, prawnego i organizacyjnego punktu widzenia 13 . W badaniu służącym ocenie skutków wniosku ustawodawczego dotyczącego systemu ECRIS-TCN pod względem ICT przedstawiono przegląd kosztów, które UE i państwa członkowskie poniosłyby podczas wdrażania poszczególnych wariantów 14 . Dane statystyczne Eurostatu dotyczące migracji i ludności dostarczyły dowodów świadczących o skali problemu. Przeprowadzono również szczegółowe rozmowy z przedstawicielami platformy FIU.net 15 , dotyczące w szczególności oprogramowania Match, inteligentnego programu do wymiany informacji i wiedzy opartego na anonimowym filtrze indeksu i opracowanego na potrzeby FIU.net.

•Ocena skutków

Obecnie państwa członkowskie używają ECRIS do wyszukiwania obywateli państw trzecich jedynie w 5 % przypadków. Oczekuje się, że korzyści płynące z proponowanego rozwiązania znacznie zwiększą wykorzystanie ECRIS. Stwierdzono, że gdyby państwa członkowskie miały systematycznie wysyłać wnioski „ogólne”, obciążenie administracyjne związane z udzielaniem odpowiedzi na takie wnioski byłoby najkosztowniejszym elementem przepływu pracy w ramach ECRIS (szacowanym na 78 mln EUR); proponowane rozwiązanie pozwala uniknąć takich kosztów.

•    Prawa podstawowe

4.WPŁYW NA BUDŻET

Pula środków finansowych przewidywana na wdrożenie dyrektywy na okres od stycznia 2017 r. do grudnia 2020 r. wynosi 10 760 000 EUR 18 . Proponowana pula jest zgodna z wieloletnimi ramami finansowymi, a koszty zostaną pokryte w ramach programu „Sprawiedliwość”. Profil zobowiązań jest wynikiem oczekiwanych dostosowań koniecznych na szczeblu UE i na szczeblu krajowym w ciągu pierwszych trzech lat. Począwszy od trzeciego roku wdrażania koszty utrzymania ustabilizują się na poziomie 1 602 000 EUR rocznie. Więcej szczegółowych informacji przedstawiono w ocenie skutków finansowych regulacji dołączonej do niniejszego wniosku.

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

Dwa lata po przyjęciu aktu ustawodawczego Komisja oceni zakres, w jakim został on wdrożony w państwach członkowskich, oraz skuteczność działań podjętych przez państwa członkowskie w zakresie osiągania określonych powyżej celów. Na podstawie tej oceny Komisja podejmie decyzję w sprawie odpowiednich działań następczych.

•Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

2016/0002 (COD)

Wniosek

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniająca decyzję ramową Rady 2009/315/WSiSW w odniesieniu do wymiany informacji dotyczących obywateli państw trzecich oraz w odniesieniu do europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS) i zastępująca decyzję Rady 2009/316/WSiSW

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 82 ust. 1 lit. d),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Unia wyznaczyła sobie cel polegający na zapewnieniu swoim obywatelom przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości bez granic wewnętrznych, w której zagwarantowany jest swobodny przepływ osób w połączeniu z odpowiednimi środkami w zakresie zapobiegania i zwalczania przestępczości.

(2)Cel ten wymaga, aby istniała możliwość uwzględniania informacji dotyczących wyroków skazujących wydanych w państwach członkowskich poza skazującym państwem członkowskim zarówno w nowym postępowaniu karnym, jak określono w decyzji ramowej Rady 2008/675/WSiSW 19 , jak i w celu zapobiegania kolejnym przestępstwom.

(3)Jednym z warunków realizacji tego celu jest wymiana informacji pochodzących z rejestrów karnych między właściwymi organami państw członkowskich. Tego rodzaju wymianę informacji regulują i ułatwiają zasady określone w decyzji ramowej Rady 2009/315/WSiSW 20 oraz europejski system przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS), który został ustanowiony zgodnie z decyzją Rady 2009/316/WSiSW 21 .

(4)Ramy prawne ECRIS nie obejmują jednak w sposób wystarczający specyfiki wniosków dotyczących obywateli państw trzecich. Mimo że wymiana informacji na temat obywateli państw trzecich za pośrednictwem ECRIS jest obecnie możliwa, nie istnieje żadna procedura ani żaden mechanizm, które pozwalałyby na efektywną wymianę takich informacji.

(5)Informacje na temat obywateli państw trzecich nie są gromadzone w obrębie Unii w państwie członkowskim, którego obywatelem jest dana osoba, tak jak ma to miejsce w przypadku obywateli państw członkowskich, lecz są jedynie przechowywane w państwach członkowskich, w których wydano wyroki skazujące. Całościowy przegląd uprzedniej karalności danej osoby można zatem zapewnić jedynie wtedy, gdy skieruje się wniosek o przekazanie informacji do wszystkich państw członkowskich.

(6)Tego rodzaju wnioski ogólne nakładają obciążenie administracyjne na wszystkie państwa członkowskie, w tym na państwa nieposiadające informacji na temat danego obywatela państwa trzeciego. W praktyce ten negatywny skutek zniechęca państwa członkowskie do występowania o udzielenie informacji na temat obywateli państw trzecich i prowadzi do tego, że państwa członkowskie ograniczają informacje z rejestrów karnych do informacji przechowywanych w ich rejestrze krajowym.

(7)Wymiana informacji dotyczących wyroków skazujących za przestępstwo jest istotna w każdej strategii zwalczania przestępczości i terroryzmu. Wykorzystanie przez państwa członkowskie całego potencjału ECRIS umożliwiłoby wymiarowi sprawiedliwości w sprawach karnych lepsze reagowanie na radykalizację prowadzącą do terroryzmu i brutalnego ekstremizmu.

(8)Niedawne ataki terrorystyczne wskazały w szczególności na pilną potrzebę wzmocnienia przepływu istotnych informacji, zwłaszcza w odniesieniu do rozszerzenia ECRIS na obywateli państw trzecich.

(9)W rezultacie powinien powstać system, w ramach którego organ centralny państwa członkowskiego szybko i skutecznie uzyska informacje na temat tego, w którym innym państwie członkowskim przechowywane są informacje z rejestru karnego dotyczące obywatela państwa trzeciego, tak aby możliwe było zastosowanie istniejących ram ECRIS.

(10)Obowiązki państw członkowskich dotyczące wyroków skazujących wydanych wobec obywateli państw trzecich powinny również obejmować odciski palców w celu zapewnienia identyfikacji. Obowiązek ten obejmuje przechowywanie informacji, w tym odcisków palców, udzielanie odpowiedzi na wnioski o przekazanie informacji otrzymane od innych organów centralnych, zapewnianie, by wyciąg z rejestru karnego stanowiący przedmiot wniosku obywatela państwa trzeciego był odpowiednio uzupełniony informacjami z innych państw członkowskich, oraz wprowadzanie zmian technicznych w celu zastosowania najnowszych technologii niezbędnych, aby zapewnić funkcjonowanie systemu wymiany informacji.

(11)W celu zrekompensowania braku jednego państwa członkowskiego, w którym przechowywane są informacje na temat danego obywatela państwa trzeciego, zdecentralizowany system informatyczny powinien umożliwiać organom centralnym państw członkowskich sprawdzenie, w którym innym państwie członkowskim przechowywane są informacje z rejestrów karnych. W tym celu każdy organ centralny powinien przekazać pozostałym państwom członkowskim filtr indeksu zawierający, w zanonimizowanej formie, dane umożliwiające identyfikację obywateli państw trzecich skazanych w tym państwie członkowskim. Dane osobowe należy zanonimizować tak, aby osoba, której dane dotyczą, nie mogła zostać zidentyfikowana. Otrzymujące państwo członkowskie może następnie dopasować te dane do własnych informacji na zasadzie „trafienie / brak trafienia”, uzyskując w ten sposób informacje na temat tego, czy informacje z rejestrów karnych są dostępne w innych państwach członkowskich, oraz – w przypadku „trafienia” – w których państwach członkowskich. Następnie otrzymujące państwo członkowskie powinno podjąć działania następcze w stosunku do „trafienia”, korzystając z ram ECRIS. W odniesieniu do obywateli państw trzecich, którzy posiadają również obywatelstwo któregoś z państw członkowskich, informacje zawarte w indeksie powinny być ograniczone do informacji dostępnych na temat obywateli państw członkowskich.

(12)Decyzja ramowa Rady 2008/977/WSiSW 22 powinna mieć zastosowanie w kontekście skomputeryzowanej wymiany informacji pochodzących z rejestrów karnych państw członkowskich, zapewniając odpowiedni poziom ochrony danych podczas wymiany informacji między państwami członkowskimi, pozwalając jednocześnie państwom członkowskim na wymaganie wyższych standardów ochrony w odniesieniu do przetwarzania danych na poziomie krajowym.

(13)Wspólną infrastrukturę łączności służącą do celów wymiany informacji z rejestrów karnych powinna stanowić bezpieczna transeuropejska telematyczna sieć komunikacyjna między administracjami (sTESTA) lub każda kolejna jej wersja bądź jakakolwiek alternatywna bezpieczna sieć.

(14)Niezależnie od możliwości korzystania z unijnych programów finansowych zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie każde państwo członkowskie powinno ponosić własne koszty wynikające z wdrożenia, użytkowania i utrzymania swojej krajowej bazy danych rejestru karnego oraz zarządzania nią, a także z wdrożenia, użytkowania i utrzymania dostosowań technicznych niezbędnych w celu umożliwienia korzystania z ECRIS oraz zarządzania nimi.

(15)Niniejsza dyrektywa nie narusza podstawowych praw i wolności oraz jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w tym z prawem do ochrony danych osobowych, zasadą równości wobec prawa oraz ogólnym zakazem dyskryminacji. Niniejszą dyrektywę należy wykonywać zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(16)Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, mianowicie umożliwienie szybkiej i skutecznej wymiany informacji z rejestrów karnych dotyczących obywateli państw trzecich, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na niezbędną synergię i interoperacyjność możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może przyjmować środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(17)W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania decyzji ramowej 2009/315/WSiSW należy włączyć zasady określone w decyzji Rady 2009/316/WSiSW do decyzji ramowej oraz przekazać Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 23 .

(18)Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej dyrektywy i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(19)Zgodnie z art. 1 i 2 oraz art. 4a ust. 1 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, te dwa państwa członkowskie nie uczestniczą w przyjęciu niniejszej dyrektywy i nie są nią związane ani jej nie stosują.

[lub]

Zgodnie z art. 3 i art. 4a ust. 1 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, te dwa państwa członkowskie powiadomiły o chęci uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszej dyrektywy.

(20)Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady 24 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w sprawie ... 25 .

(21)Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję ramową 2009/315/WSiSW,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W decyzji ramowej 2009/315/WSiSW wprowadza się następujące zmiany:

1)artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszej decyzji ramowej:

a)określa się sposoby wymiany informacji o wyrokach skazujących między skazującym państwem członkowskim a innymi państwami członkowskimi;

b)określa się obowiązki w zakresie przechowywania informacji spoczywające na skazującym państwie członkowskim oraz metody, które należy stosować, udzielając odpowiedzi na wniosek o udzielenie informacji pochodzących z rejestru karnego;

c)ustanawia się zdecentralizowany system informatyczny umożliwiający wymianę informacji o wyrokach skazujących, oparty na bazach danych rejestrów karnych w każdym państwie członkowskim, tj. europejski system przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS).”;

2)w art. 2 dodaje się litery:

„d)»skazujące państwo członkowskie« oznacza państwo członkowskie, w którym wydano wyrok skazujący;

e)»obywatel państwa trzeciego« oznacza obywatela państwa niebędącego państwem członkowskim lub bezpaństwowca bądź też osobę, której obywatelstwo jest nieznane państwu członkowskiemu, w którym wobec tej osoby wydano wyrok skazujący.”;

3)art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.Każde państwo członkowskie podejmuje środki konieczne do zapewnienia, aby przy wpisywaniu do rejestru karnego wyroków skazujących wydanych na jego terytorium uwzględniane były informacje o obywatelstwie lub obywatelstwach osoby skazanej, jeżeli jest ona obywatelem innego państwa członkowskiego lub obywatelem państwa trzeciego.”;

4)dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 4a

Obowiązki skazującego państwa członkowskiego dotyczące wyroków skazujących wydawanych wobec obywateli państw trzecich

1. Państwo członkowskie, w którym wobec obywatela państwa trzeciego wydano wyrok skazujący, przechowuje następujące informacje, chyba że – w wyjątkowych indywidualnych przypadkach – nie jest to możliwe:

a)informacje o skazanej osobie (imię i nazwisko, data urodzenia, miejsce urodzenia (miejscowość i państwo), płeć, obywatelstwo oraz – w stosownych przypadkach – poprzednie imiona i nazwiska);

b)informacje dotyczące rodzaju wyroku skazującego (data wydania wyroku, nazwa sądu, data uprawomocnienia się wyroku);

c)informacje dotyczące przestępstwa będącego podstawą wyroku skazującego (data popełnienia przestępstwa będącego podstawą wyroku i nazwa lub kwalifikacja prawna przestępstwa oraz odniesienie do przepisów prawnych mających zastosowanie);

d)informacje dotyczące treści wyroku skazującego (w szczególności kary oraz wszelkich ewentualnych kar dodatkowych, środków bezpieczeństwa i późniejszych orzeczeń zmieniających sposób wykonania kary);

e)imiona i nazwiska rodziców osoby skazanej;

f)sygnaturę wyroku skazującego;

g)miejsce popełnienia przestępstwa;

h)w stosownych przypadkach informacje o pozbawieniu praw na podstawie wyroku skazującego;

i)numer identyfikacyjny osoby skazanej lub rodzaj i numer jej dokumentu tożsamości;

j)odciski palców osoby skazanej;

k)w stosownych przypadkach pseudonimy lub przydomki.

2. Organ centralny tworzy filtr indeksu zawierający zanonimizowane informacje, których rodzaje określono w ust. 1 lit. a), e), i), j) i k), dotyczące obywateli państw trzecich skazanych w swoim państwie członkowskim. Organ centralny przekazuje ten filtr indeksu i wszelkie jego aktualizacje wszystkim państwom członkowskim.

3.Każda zmiana lub każde usunięcie informacji, o których mowa w ust. 1, przez organ centralny skazującego państwa członkowskiego natychmiastowo pociąga za sobą identyczną zmianę lub identyczne usunięcie informacji przechowywanych zgodnie z ust. 1 oraz zawartych w filtrze indeksu stworzonym zgodnie z ust. 2.

4.Przepisy ust. 2 i 3 mają zastosowanie do filtru indeksu także w przypadku obywateli państw trzecich posiadających obywatelstwo państwa członkowskiego w zakresie, w jakim informacje, o których mowa w ust. 1 lit. a), e), i), j) i k), są przechowywane przez organ centralny w odniesieniu do obywateli państw członkowskich.

5.Ustęp 1 ma zastosowanie do wyroków wydanych po dniu [12 miesięcy po dacie przyjęcia] r.

Ustęp 2 ma zastosowanie do informacji już figurujących w rejestrze karnym w dniu [12 miesięcy po dacie przyjęcia] r. oraz informacji o wyrokach wydanych po dniu [12 miesięcy po dacie przyjęcia].”;

5)dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 4b

Korzystanie z filtrów indeksu

1.Do celów identyfikowania państw członkowskich posiadających informacje z rejestrów karnych na temat obywatela państwa trzeciego organy centralne państwa członkowskiego mogą przeszukiwać filtry indeksu przekazywane zgodnie z art. 4a, aby dopasować ewentualne informacje w nich zawarte do własnych informacji, których rodzaje określono w art. 4a ust. 2. Filtrów indeksu nie można wykorzystywać do celów innych niż cele, o których mowa w art. 6.

2.Niniejszy artykuł ma zastosowanie także w odniesieniu do obywateli państw trzecich posiadających również obywatelstwo któregoś z państw członkowskich.”;

6)w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

a)skreśla się ust. 2;

b)ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.Ilekroć obywatel państwa członkowskiego występuje do organu centralnego państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, którego jest obywatelem, z wnioskiem o udzielenie mu informacji na jego temat zawartych w rejestrze karnym, wspomniany organ centralny składa wniosek do organu centralnego państwa członkowskiego, którego obywatelem jest dana osoba, o przekazanie informacji i związanych z nimi danych zapisanych w rejestrze karnym, pod warunkiem że dana osoba mieszka lub mieszkała w państwie członkowskim będącym wnioskodawcą lub państwie członkowskim, do którego wniosek jest skierowany, lub jest albo była obywatelem jednego z tych państw, aby móc uwzględnić takie informacje i związane z nimi dane w wyciągu, który ma zostać przekazany zainteresowanej osobie.

W przypadku gdy obywatel państwa trzeciego nieposiadający obywatelstwa państwa członkowskiego występuje do organu centralnego państwa członkowskiego z wnioskiem o udzielenie mu informacji na jego temat zawartych w rejestrze karnym, organ ten składa wniosek wyłącznie do tych organów centralnych państw członkowskich, które posiadają informacje z rejestrów karnych na temat danej osoby, o przekazanie informacji i związanych z nimi danych zapisanych w rejestrze karnym, aby móc uwzględnić takie informacje i związane z nimi dane w wyciągu, który ma zostać przekazany zainteresowanej osobie.”;

7)art. 7 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.W przypadku złożenia do organu centralnego państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, którego obywatelem jest dana osoba, na podstawie art. 6, wniosku o udzielenie informacji zawartych w rejestrze karnym dotyczących wyroków skazujących wydanych wobec obywatela państwa członkowskiego państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, przekazuje informacje o wyrokach skazujących wydanych w państwie członkowskim, do którego skierowano wniosek, w takim samym zakresie, jaki przewidziano w art. 13 Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych.

4aW przypadku złożenia na podstawie art. 6 wniosku o udzielenie do celów postępowania karnego informacji pochodzących z rejestru karnego dotyczących wyroków skazujących wydanych wobec obywateli państw trzecich państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, przekazuje organowi centralnemu państwa członkowskiego będącego wnioskodawcą informacje o wszelkich wyrokach skazujących wydanych w państwie członkowskim, do którego skierowano wniosek, oraz o wszelkich wyrokach skazujących, które zostały wydane w państwach trzecich, a następnie przekazane temu państwu i wprowadzone do rejestru karnego.

W przypadku złożenia wniosku o udzielenie takich informacji do celów innych niż przeprowadzenie postępowania karnego stosuje się odpowiednio ust. 2 niniejszego artykułu.”;

8)w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

a)w ust. 1 słowa „art. 7 ust. 1 i 4” zastępuje się słowami „art. 7 ust. 1, 4 i 4a”;

b)w ust. 2 słowa „art. 7 ust. 2 i 4” zastępuje się słowami „art. 7 ust. 2, 4 i 4a”;

c)w ust. 3 słowa „art. 7 ust. 1, 2 i 4” zastępuje się słowami „art. 7 ust. 1, 2, 4 i 4a”;

9)art. 11 ust. 3–7 otrzymują brzmienie:

„3.Organy centralne państw członkowskich przekazują informacje, o których mowa w art. 4, filtr indeksu, o którym mowa w art. 4a, wnioski, o których mowa w art. 6, odpowiedzi, o których mowa w art. 7, oraz inne istotne informacje drogą elektroniczną za pośrednictwem ECRIS oraz przy zastosowaniu znormalizowanego formatu zgodnie z normami określonymi w aktach wykonawczych.

4.W przypadku gdy tryb przekazywania, o którym mowa w ust. 3, jest niedostępny oraz przez cały okres takiej niedostępności, organy centralne państw członkowskich przekazują wszystkie informacje, o których mowa w ust. 3, z wyjątkiem filtru indeksu, o którym mowa w art. 4a, wykorzystując do tego celu wszelkie środki pozwalające na uzyskanie pisemnego potwierdzenia i umożliwiające organowi centralnemu państwa członkowskiego otrzymującego informacje stwierdzenie ich autentyczności.

5. Każde państwo członkowskie dokonuje niezbędnych dostosowań technicznych umożliwiających stosowanie znormalizowanego formatu, o którym mowa w ust. 3, i filtru indeksu, o którym mowa w art. 4a i 4b, oraz przekazywanie innym państwom członkowskim drogą elektroniczną za pośrednictwem ECRIS wszelkich informacji wymienionych w ust. 3. Każde państwo członkowskie powiadamia Komisję o dacie, od której będzie w stanie dokonywać przekazywania informacji w taki sposób oraz korzystać z filtru indeksu, o którym mowa w art. 4a i 4b.”;

10)dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 11a

Europejski system przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS)

1.W celu prowadzenia wymiany informacji pochodzących z rejestrów karnych drogą elektroniczną zgodnie z niniejszą decyzją ramową ustanawia się zdecentralizowany system informatyczny oparty na bazach danych rejestrów karnych w każdym państwie członkowskim, tj. europejski system przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS). System ten składa się z następujących elementów:

a)oprogramowania wzajemnego połączenia stworzonego zgodnie ze wspólnym zestawem protokołów, umożliwiającego wymianę informacji między bazami danych rejestrów karnych państw członkowskich;

b)oprogramowania filtru indeksu stworzonego zgodnie ze wspólnym zestawem protokołów, umożliwiającego organom centralnym dopasowywanie swoich danych zgodnie z art. 4a i 4b do danych innych organów centralnym, przy jednoczesnym zapewnieniu pełnej ochrony danych osobowych;

c)wspólnej infrastruktury łączności między organami centralnymi zapewniającej szyfrowaną sieć.

ECRIS zapewnia poufność i integralność informacji z rejestrów karnych przekazywanych innym państwom członkowskim.

2.Wszystkie dane z rejestrów karnych są przechowywane wyłącznie w bazach danych prowadzonych przez państwa członkowskie.

3.Organy centralne państw członkowskich nie mogą mieć bezpośredniego internetowego dostępu do baz danych rejestrów karnych innych państw członkowskich.

4.Odpowiedzialność za funkcjonowanie oprogramowania i baz danych służących do przechowywania, wysyłania i odbierania informacji pochodzących z rejestrów karnych spoczywa na danym państwie członkowskim.

5.Odpowiedzialność za funkcjonowanie wspólnej infrastruktury łączności spoczywa na Komisji. Infrastruktura ta spełnia niezbędne wymogi w zakresie bezpieczeństwa oraz w pełni odpowiada potrzebom ECRIS.

6.Komisja zapewnia oprogramowanie, o którym mowa w ust. 1, ogólne wsparcie i pomoc techniczną, w tym w zakresie gromadzenia i sporządzania statystyk.

7.Każde państwo członkowskie ponosi własne koszty wynikające z wdrożenia, użytkowania i utrzymania swojej krajowej bazy danych rejestru karnego i oprogramowania, o którym mowa w ust. 1, oraz zarządzania nimi.

Komisja ponosi koszty wynikające z wdrożenia, użytkowania, utrzymania i dalszego rozwoju wspólnej infrastruktury łączności ECRIS oraz zarządzania nią, jak również wdrożenia i dalszego rozwoju oprogramowania wzajemnego połączenia i oprogramowania, o którym mowa w ust. 1.”;

11)dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 11b

Akty wykonawcze

1.W aktach wykonawczych Komisja określa:

a)znormalizowany format, o którym mowa w art. 11 ust. 3, w tym w odniesieniu do informacji o przestępstwie będącym podstawą wyroku skazującego oraz informacji dotyczących treści wyroku skazującego;

b)zasady dotyczące technicznego wdrożenia ECRIS, filtru indeksu, o którym mowa w art. 4a i 4b, oraz wymiany odcisków palców;

c)wszelkie inne sposoby organizowania i ułatwiania wymiany informacji na temat wyroków skazujących między organami centralnymi państw członkowskich, w tym:

(i)sposoby ułatwiania zrozumienia i automatycznego tłumaczenia przekazywanych informacji;

(ii)sposoby wymiany informacji drogą elektroniczną, w szczególności w odniesieniu do specyfikacji technicznych, które należy stosować, oraz, w razie potrzeby, wszelkich stosownych procedur wymiany.

2.Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 1, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12a ust. 2.”;

12)dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 12a

Procedura komitetowa

1.Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 26 .

2.W przypadku odesłania do niniejszego artykułu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.”;

13)dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 13a

Sprawozdania Komisji i przegląd

1. Do dnia [24 miesiące po upływie terminu wdrożenia] Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie ze stosowania niniejszej decyzji ramowej. W sprawozdaniu ocenia się, w jakim stopniu państwa członkowskie podjęły środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji ramowej, z uwzględnieniem wdrożenia technicznego.

2.W stosownych przypadkach do sprawozdania dołącza się odpowiednie wnioski ustawodawcze.

3.Służby Komisji regularnie publikują sprawozdanie dotyczące wymiany, za pośrednictwem ECRIS, informacji pochodzących z rejestrów karnych, oparte w szczególności na statystykach, o których mowa w art. 11a ust. 6. Przedmiotowe sprawozdanie po raz pierwszy publikuje się po upływie roku od przedłożenia sprawozdania, o którym mowa w ust. 1.”.

Artykuł 2

Zastąpienie decyzji 2009/316/WSiSW

Decyzję 2009/316/WSiSW zastępuje się w stosunku do państw członkowskich związanych niniejszą dyrektywą, bez uszczerbku dla zobowiązań tych państw członkowskich w odniesieniu do terminu wdrożenia tej decyzji do prawa krajowego.

Artykuł 3

Transpozycja

1.Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia [12 miesięcy po dacie jej przyjęcia] r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2.Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

3.Państwa członkowskie dokonują dostosowań technicznych, o których mowa w art. 11 ust. 5, do dnia [12 miesięcy po dacie przyjęcia] r.

Artykuł 4

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 2 ma zastosowanie od dnia [data transpozycji niniejszej dyrektywy] r.

Artykuł 5

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono w Brukseli dnia r.

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1.STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

1.1.Tytuł wniosku/inicjatywy

1.2.Dziedziny polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa

1.3.Charakter wniosku/inicjatywy

1.4.Cele

1.5.Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.6.Okres trwania działania i jego wpływ finansowy

1.7.Przewidywane tryby zarządzania

2.ŚRODKI ZARZĄDZANIA

2.1.Zasady nadzoru i sprawozdawczości

2.2.System zarządzania i kontroli

2.3.Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

3.SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

3.1.Działy wieloletnich ram finansowych i linie budżetowe po stronie wydatków, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

3.2.Szacunkowy wpływ na wydatki 

3.2.1.Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

3.2.2.Szacunkowy wpływ na środki operacyjne

3.2.3.Szacunkowy wpływ na środki administracyjne

3.2.4.Zgodność z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi

3.2.5.Udział osób trzecich w finansowaniu

3.3.Szacunkowy wpływ na dochody

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1.STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

1.1.Tytuł wniosku/inicjatywy

1.2.Dziedziny polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa 27  

1.3.Charakter wniosku/inicjatywy

◻ Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania 

◻ Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania będącego następstwem projektu pilotażowego/działania przygotowawczego 28  

✓ Wniosek/inicjatywa wiąże się z przedłużeniem bieżącego działania 

◻ Wniosek/inicjatywa dotyczy działania, które zostało przekształcone pod kątem nowego działania 

1.4.Cele

1.4.1.Wieloletnie cele strategiczne Komisji wskazane we wniosku/inicjatywie

1.4.2.Cele szczegółowe i działania ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa

1.4.3.Oczekiwane wyniki i wpływ

Należy wskazać, jakie efekty przyniesie wniosek/inicjatywa beneficjentom/grupie docelowej.

1.4.4.Wskaźniki wyników i wpływu

Należy określić wskaźniki, które umożliwią monitorowanie realizacji wniosku/inicjatywy.

1.5.Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.5.1.Potrzeby, które mają zostać zaspokojone w perspektywie krótko- lub długoterminowej

1.5.2.Wartość dodana z tytułu zaangażowania Unii Europejskiej

1.5.3.Główne wnioski wyciągnięte z podobnych działań

1.5.4.Spójność z innymi właściwymi instrumentami oraz możliwa synergia

1.6.Okres trwania działania i jego wpływ finansowy

◻ Wniosek/inicjatywa o ograniczonym okresie trwania 

–◻    Okres trwania wniosku/inicjatywy: od [DD/MM]RRRR r. do [DD/MM]RRRR r.

–◻    Okres trwania wpływu finansowego: od RRRR r. do RRRR r.

✓ Wniosek/inicjatywa o nieograniczonym okresie trwania

–Wprowadzenie w życie z okresem rozruchu od 2017 r. do 2018 r.,

–po którym następuje faza operacyjna.

1.7.Planowane tryby zarządzania 29  

✓ Bezpośrednie zarządzanie przez Komisję

–✓ w ramach jej służb, w tym za pośrednictwem jej pracowników w delegaturach Unii;

–◻    przez agencje wykonawcze

◻ Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi

◻ Zarządzanie pośrednie poprzez przekazanie zadań związanych z wykonaniem budżetu:

–◻ państwom trzecim lub organom przez nie wyznaczonym;

–◻ organizacjom międzynarodowym i ich agencjom (należy wyszczególnić);

–◻ EBI oraz Europejskiemu Funduszowi Inwestycyjnemu;

–◻ organom, o których mowa w art. 208 i 209 rozporządzenia finansowego;

–◻ organom prawa publicznego;

–◻ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu, które świadczą usługi użyteczności publicznej, o ile zapewniają one odpowiednie gwarancje finansowe;

–◻ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu państwa członkowskiego, którym powierzono realizację partnerstwa publiczno-prywatnego oraz które zapewniają odpowiednie gwarancje finansowe;

–◻ osobom odpowiedzialnym za wykonanie określonych działań w dziedzinie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa na mocy tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej oraz określonym we właściwym podstawowym akcie prawnym.

–W przypadku wskazania więcej niż jednego trybu należy podać dodatkowe informacje w części „Uwagi”.

Uwagi

2.ŚRODKI ZARZĄDZANIA

2.1.Zasady nadzoru i sprawozdawczości

Należy określić częstotliwość i warunki.

2.2.System zarządzania i kontroli

2.2.1.Zidentyfikowane ryzyko.

2.2.2.Informacje dotyczące struktury wewnętrznego systemu kontroli.

2.2.3.Oszacowanie kosztów i korzyści wynikających z kontroli i ocena prawdopodobnego ryzyka błędu.

2.3.Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

Określić istniejące lub przewidywane środki zapobiegania i ochrony

3.SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

3.1.Działy wieloletnich ram finansowych i linie budżetowe po stronie wydatków, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

Istniejące linie budżetowe

Według działów wieloletnich ram finansowych i linii budżetowych

3.2.Szacunkowy wpływ na wydatki

3.2.1.Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Jeżeli wpływ wniosku/inicjatywy nie ogranicza się do jednego działu:

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.2.2.Szacunkowy wpływ na środki operacyjne

–◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków operacyjnych

–✓    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków operacyjnych, jak określono poniżej:

Środki na zobowiązania w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.2.3.Szacunkowy wpływ na środki administracyjne

3.2.3.1.Streszczenie

–◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych

–✓    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych, jak określono poniżej:

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Potrzeby w zakresie środków na zasoby ludzkie i inne środki o charakterze administracyjnym zostaną pokryte z zasobów DG już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych.

3.2.3.2.Szacowane zapotrzebowanie na zasoby ludzkie

–◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich.

–✓    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich, jak określono poniżej:

Wartości szacunkowe należy wyrazić w ekwiwalentach pełnego czasu pracy

XX oznacza odpowiednią dziedzinę polityki lub odpowiedni tytuł w budżecie.

Potrzeby w zakresie zasobów ludzkich zostaną pokryte z zasobów DG już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych.

Opis zadań do wykonania:

3.2.4.Zgodność z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi

–✓    Wniosek/inicjatywa jest zgodny(-a) z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi.

–◻    Wniosek/inicjatywa wymaga przeprogramowania odpowiedniego działu w wieloletnich ramach finansowych.

–◻    Wniosek/inicjatywa wymaga zastosowania instrumentu elastyczności lub zmiany wieloletnich ram finansowych.

3.2.5.Udział osób trzecich w finansowaniu

–✓ Wniosek/inicjatywa nie przewiduje współfinansowania ze strony osób trzecich.

–◻Wniosek/inicjatywa przewiduje współfinansowanie szacowane zgodnie z poniższym:

Środki w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.3.Szacunkowy wpływ na dochody

–✓    Wniosek/inicjatywa nie ma wpływu finansowego na dochody.

–◻    Wniosek/inicjatywa ma wpływ finansowy określony poniżej:

–◻    wpływ na zasoby własne

–◻    wpływ na dochody różne

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

W przypadku wpływu na dochody różne „przeznaczone na określony cel” należy wskazać linie budżetowe po stronie wydatków, które ten wpływ obejmie.

Należy określić metodę obliczania wpływu na dochody.

(1) Oświadczenie z Rygi europejskich ministrów sprawiedliwości i spraw wewnętrznych z dnia 29 stycznia 2015 r., dok. 5855/15.

(2) Konkluzje Rady UE w sprawie wzmacniania reakcji wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych na radykalizację skutkującą terroryzmem i brutalnym ekstremizmem z dnia 20 listopada 2015 r., dok. 14419/15.

(3) Konkluzje Rady UE w sprawie zwalczania terroryzmu z dnia 20 listopada 2015 r., dok. 14406/15.

(4) Konkluzje z posiedzenia Rady Europejskiej z dnia 17 i 18 grudnia 2015 r., dok. EUCO 28/15.

(5) „Europejska agenda bezpieczeństwa” – komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów z dnia 28 kwietnia 2015 r., COM(2015) 185 final.

(6) Decyzja ramowa Rady 2009/315/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie organizacji wymiany informacji pochodzących z rejestru karnego pomiędzy państwami członkowskimi oraz treści tych informacji (decyzja ramowa), Dz.U. L 93 z 7.4.2009, s. 23, oraz decyzja Rady 2009/316/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. w sprawie ustanowienia europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS), zgodnie z art. 11 decyzji ramowej 2009/315/WSiSW, Dz.U. L 93 z 7.4.2009, s. 33.

(7) Obejmują one informacje dotyczące charakteru przestępstwa, wyroku skazującego i związanych z nim sankcji lub innych środków.

(8) Wymieniając informacje z rejestrów karnych za pośrednictwem ECRIS, państwo członkowskie odwołuje się do kodów określonych w tabelach przestępstw i sankcji, z uwzględnieniem parametrów związanych ze stopniem odbycia kary i poziomem uczestnictwa, oraz, w stosownych przypadkach, istnieniem całkowitego lub częściowego wyłączenia odpowiedzialności karnej.

(9) Zgodnie z decyzją ramową 2009/315/WSiSW odpowiedzi na wnioski o udzielenie informacji na użytek postępowania karnego są przekazywane niezwłocznie, a w każdym przypadku w ciągu 10 dni roboczych. Więcej szczegółowych informacji znajduje się w art. 8 decyzji ramowej 2009/315 WSiSW.

(10) Decyzja ramowa Rady 2008/675/WSiSW z dnia 24 lipca 2008 r. w sprawie uwzględniania w nowym postępowaniu karnym wyroków skazujących zapadłych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, Dz.U. L 220 z 15.8.2008, s. 32.

(11) SWD(2015) 111.

(12) Opinia Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) w sprawie wymiany informacji dotyczących obywateli państw trzecich w ramach możliwego przyszłego systemu uzupełniającego europejski system przekazywania informacji z rejestrów karnych z dnia 4 grudnia 2015 r., FRA – 2015/1 – ECRIS.

(13) Sprawozdanie końcowe z projektu „Studium wykonalności: ustanowienie europejskiego wykazu skazanych obywateli państw trzecich” (Feasibility Study: Establishment of a European Index of Convicted Third Country Nationals) z dnia 11 czerwca 2010 r. („badanie przeprowadzone przez Unisys”).

(14) Badanie w celu oceny skutków wniosku ustawodawczego dotyczącego systemu ECRIS-TCN w związku z wymianą informacji na temat wyroków skazujących wydanych wobec obywateli państw trzecich i bezpaństwowców („obywatele państw trzecich”) pod względem ICT z dnia 4 grudnia 2015 r. („badanie przeprowadzone przez Kurt Salmon”), dotychczas nieopublikowane).

(15) FIU.net, z siedzibą w Niderlandach, jest platformą łączącą jednostki analityki finansowej (FIU) z państw członkowskich. Celem FIU jest wykrywanie i udaremnianie działań związanych z finansowaniem terroryzmu i praniem pieniędzy.

(16) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 8 kwietnia 2014 r. w sprawie C-293/12 Digital Rights Ireland Ltd, ECLI:EU:C:2014:238.

(17) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 października 2015 r. w sprawie C-362/14 Maximillian Schrems przeciwko Data Protection Commissioner, ECLI:EU:C:2015:650.

(18) Szczegółowe informacje przedstawiono w sekcji 3.2.1 oceny skutków finansowych w tabeli dotyczącej puli operacyjnych środków finansowych.

(19) Decyzja ramowa Rady 2008/675/WSiSW z dnia 24 lipca 2008 r. w sprawie uwzględniania w nowym postępowaniu karnym wyroków skazujących zapadłych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz.U. L 220 z 15.8.2008, s. 32).

(20) Decyzja ramowa Rady 2009/315/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie organizacji wymiany informacji pochodzących z rejestru karnego pomiędzy państwami członkowskimi oraz treści tych informacji (Dz.U. L 93 z 7.4.2009, s. 23).

(21) Decyzja Rady 2009/316/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. w sprawie ustanowienia europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS), zgodnie z art. 11 decyzji ramowej 2009/315/WSiSW (Dz.U. L 93 z 7.4.2009, s. 33).

(22) Decyzja ramowa Rady 2008/977/WSiSW z dnia 27 listopada 2008 r. w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych (Dz.U. L 350 z 30.12.2008, s. 60).

(23) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(24) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

(25) Dz.U. C [...].

(26) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13). 

(27) ABM: activity based management: zarządzanie kosztami działań – ABB: activity based budgeting: budżet zadaniowy.

(28) O którym mowa w art. 54 ust. 2 lit. a) lub b) rozporządzenia finansowego.

(29) Wyjaśnienia dotyczące trybów zarządzania oraz odniesienia do rozporządzenia finansowego znajdują się na następującej stronie: http://www.cc.cec/budg/man/budgmanag/budgmanag_en.html

(30) Środki zróżnicowane/ środki niezróżnicowane.

(31) EFTA: Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu.

(32) Kraje kandydujące oraz w stosownych przypadkach potencjalne kraje kandydujące Bałkanów Zachodnich.

(33) Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy.

(34) Ponoszone przez państwa członkowskie koszty związane z wyodrębnianiem informacji umożliwiających identyfikację mogą być finansowane ze środków UE w formie współfinansowania. Ponadto zważywszy, że niektóre państwa członkowskie nie wymieniają jeszcze informacji za pośrednictwem ECRIS, niektóre środki UE mogą zostać przewidziane na modernizację ich systemów krajowych. Ocenia się, że począwszy od 2019 r. koszty utrzymania ustabilizują się na poziomie 0,602 mln na rok.

(35) Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne linie „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe.

(36) Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy.

(37) Produkty odnoszą się do produktów i usług, które zostaną zapewnione (np. liczba sfinansowanych wymian studentów, liczba kilometrów zbudowanych dróg itp.).

(38) Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy.

(39) Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne linie „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe.

(40) CA = personel kontraktowy; LA = personel miejscowy; SNE = oddelegowany ekspert krajowy; INT = personel tymczasowy; JED = młodszy oddelegowany ekspert.

(41) W ramach podpułapu na personel zewnętrzny ze środków operacyjnych (dawne linie „BA”).

(42) W przypadku tradycyjnych zasobów własnych (opłaty celne, opłaty wyrównawcze od cukru) należy wskazać kwoty netto, tzn. kwoty brutto po odliczeniu 25 % na poczet kosztów poboru.