—

uściślenie, że przekazywanie danych Eurodac do krajów trzecich jest zabronione również w przypadku wykorzystania tych danych na potrzeby ochrony porządku publicznego (zob. pkt 43–44),

—

dodanie informacji o ochronie porządku publicznego do informacji przekazywanych osobie, której dane dotyczą (zob. pkt 45),

—

zapewnienie, by dostęp wskazanych organów do danych Eurodac był wyraźnie ograniczony do celów ochrony porządku publicznego (zob. pkt 49),

—

uzależnienie dostępu do danych Eurodac na potrzeby ochrony porządku publicznego od uzyskania uprzedniego upoważnienia od organu sądowego lub co najmniej wprowadzenie wymogu, aby organ weryfikujący realizował swoje obowiązki i zadania w niezawisły sposób oraz nie otrzymywał wskazówek dotyczących prowadzenia weryfikacji (zob. pkt 50–51),

—

dodanie „potrzeby zapobiegnięcia grożącemu niebezpieczeństwu w związku z poważnymi przestępstwami kryminalnymi lub terrorystycznymi” jako kryterium wyjątkowych okoliczności uzasadniających sprawdzenie danych Eurodac bez uprzedniej weryfikacji ze strony organu weryfikującego oraz wprowadzenie konkretnego terminu weryfikacji ex-post (zob. pkt 53–54),

—

rozszerzenie warunków dostępu o następujące warunki: (i) uprzednie sprawdzenie wizowego systemu informacyjnego; (ii) „uzasadnione podejrzenie, że sprawca przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa kryminalnego złożył wniosek o azyl” oraz (iii) „znaczny” wkład w ochronę porządku publicznego, a także uściślenie znaczenia „uzasadnionych podstaw” (zob. pkt 56–57),

—

opisanie w motywach rodzajów sytuacji uzasadniających bezpośredni dostęp Europolu do centralnej jednostki Eurodac oraz stwierdzenie, że ścisłe warunki dostępu obowiązujące wyznaczone organy krajowe mają również zastosowanie wobec Europolu (zob. pkt 58–59),

—

zapewnienie, by porównania danych daktyloskopijnych na potrzeby ochrony porządku publicznego podlegały w każdym przypadku przynajmniej takim samym zabezpieczeniom, jakie przewidziano w odniesieniu do rozporządzenia dublińskiego (zob. pkt 62),

—

uściślenie zasad przechowywania i kasowania danych (zob. pkt 64),

—

wyjaśnienie, jakie ewentualne dodatkowe informacje będą przekazywane Europolowi w przypadku „trafienia” (zob. pkt 65–66),

—

określenie konkretnego celu (celów) wystąpienia przez zarząd Agencji o porównanie z danymi Eurodac przez organy ścigania państwa członkowskiego, jak również anonimizację danych przez organy ścigania przed ich przekazaniem zarządowi oraz przywrócenie zasad tajemnicy zawodowej (zob. pkt 67–68),

—

zapewnienie EIOD i organowi sprawującemu nadzór nad Europolem dostępu do rejestrów prowadzonych odpowiednio przez Agencję i Europol, jak również ustanowienie obowiązku prowadzenia rejestru także do celów regularnych kontroli wewnętrznych Eurodac (zob. pkt 79 i 85),

—

uściślenie kwestii nadzoru nad przetwarzaniem danych przez Europol (zob. pkt 81).

—

zastąpienie systemu zachowania ciągłości funkcjonowania wymogiem posiadania planu zachowania ciągłości funkcjonowania oraz zapewnienie podstawy prawnej wdrożenia środków zawierających charakterystykę takiego planu (zob. pkt 72),

—

zapewnienie, by tymczasowy lub stały brak możliwości dostarczenia odcisków palców nadających się do wykorzystania nie wpływał negatywnie na sytuację prawną danej osoby ani w żadnym razie nie stanowił wystarczającej podstawy do odrzucenia lub odmowy rozpatrzenia wniosku o azyl (zob. pkt 73),

—

zapewnienie spójności obowiązków Agencji, państw członkowskich i Europolu w zakresie prowadzenia rejestru i dokumentacji przetwarzania danych (zob. pkt 77),

—

poprawienie przepisów dotyczących bezpieczeństwa danych (zob. pkt 82),

—

uwzględnienie EIOD wśród adresatów sprawozdania rocznego Agencji (zob. pkt 83),

—

dodanie w art. 43 zobowiązania państw członkowskich i Europolu do stałego aktualizowania informacji przekazanych Komisji oraz nałożenie na Komisję wymogu udostępniania takich informacji państwom członkowskim, Europolowi i opinii publicznej „na zasadzie stale aktualizowanej publikacji elektronicznej” (zob. pkt 86).