52012DC0573

KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW

Akt o jednolitym rynku II

Razem na rzecz nowego wzrostu gospodarczego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

Spis treści

1..... WPROWADZENIE. 3

2..... RAZEM NA RZECZ NOWEGO WZROSTU GOSPODARCZEGO.. 4

2.1.    Rozwój w pełni zintegrowanych sieci na jednolitym rynku. 6

Transport kolejowy. 6

Transport morski 7

Transport lotniczy. 8

Energia... 8

2.2.    Wspieranie transgranicznej mobilności obywateli i przedsiębiorstw.. 9

Mobilność obywateli 9

Dostęp do finansowania. 10

Otoczenie regulacyjne przedsiębiorstw.. 11

2.3.    Wspieranie gospodarki cyfrowej w całej Europie. 13

Usługi ... ... 13

Jednolity rynek cyfrowy. 14

Fakturowanie elektroniczne przy zamówieniach publicznych. 15

2.4.    Wzmacnianie przedsiębiorczości społecznej, spójności i zaufania konsumentów.. 16

Konsumenci 17

Spójność społeczna i przedsiębiorczość społeczna. 17

3..... PODSUMOWANIE. 19

ZAŁĄCZNIK I: WYKAZ PODSTAWOWYCH DZIAŁAŃ PRZEWIDZIANYCH W AKCIE O JEDNOLITYM RYNKU II 20

ZAŁĄCZNIK II: Akt o jednolitym rynku I: stan realizacji działań.. 22

1.           WPROWADZENIE

W 2012 r. przypada dwudziesta rocznica utworzenia jednolitego rynku. Osiągnięto już wiele: od 1992 r. do 2008 r. jednolity rynek przyczynił się do powstania dodatkowych 2,77 mln miejsc pracy w UE oraz wygenerował dodatkowe 2,13 % PKB[1]. Unijnym konsumentom jednolity rynek zapewnia większy wybór po niższych cenach – 70 proc. spadek kosztów korzystania z telefonów komórkowych jest tylko jednym z wielu przykładów tych korzyści. Obywatelom jednolity rynek zapewnia możliwość swobodnego podróżowania, zamieszkania i podjęcia pracy tam, gdzie pragną. Młodym ludziom daje szansę studiowania za granicą – przez ostatnie 25 lat z tej szansy skorzystało ponad 2,5 mln studentów. Z kolei 23 milionom unijnych przedsiębiorstw jednolity rynek zapewnił dostęp do 500 mln konsumentów. Wniosek, potwierdzony licznymi dowodami, jest jasny: silny i zintegrowany jednolity rynek jest motorem wzrostu gospodarczego, przyczynia się do tworzenia miejsc pracy oraz zapewnia szanse obywatelom Unii, które jeszcze 20 lat temu nie istniały.

Rozwój jednolitego rynku jest procesem ciągłym. Jednolity rynek musi reagować na stale zmieniający się świat, w którym wyzwania społeczne i demograficzne, nowe technologie oraz kwestie o priorytetowym znaczeniu, a także presja na zasoby naturalne i zmiana klimatu muszą być uwzględniane w procesie formułowania polityki.

Kryzys gospodarczy i finansowy przyniósł dodatkowe wyzwania oraz uwypuklił konieczność przeprowadzenia fundamentalnych reform strukturalnych. Zważywszy na wysokie bezrobocie, zwłaszcza wśród ludzi młodych, oraz fakt, że część europejskiego społeczeństwa żyje w ubóstwie, kryzys gospodarczy jest także kryzysem społecznym. Musimy na niego zareagować natychmiast, z ambicją i determinacją. Zaniechanie tych działań zwiększyłoby ryzyko zamknięcia się Unii i poszczególnych państw członkowskich wyłącznie w sferze swoich problemów i mogłoby podważyć zaufanie do projektu wspólnej Europy.

Jednolity rynek stanowi kluczowe narzędzie pozwalające urzeczywistnić naszą długofalową wizję Europy jako wysoce konkurencyjnej społecznej gospodarki rynkowej. Zwiększa on konkurencyjność Europy na globalnym rynku, a spójność i komplementarny charakter polityki wewnętrznej i zewnętrznej przyczynią się do zwiększenia wymiany handlowej i pobudzenia wzrostu gospodarczego.

Bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy jednolitego rynku, który wspiera reformy służące pobudzeniu wzrostu gospodarczego i tworzeniu miejsc pracy, buduje zaufanie obywateli i przedsiębiorstw i każdego dnia przynosi im konkretne korzyści. Zapewnienie tego rynku wymagać będzie naszej ciągłej uwagi i ukierunkowanych działań.

W Akcie o jednolitym rynku[2] przedstawionym przez Komisję w kwietniu 2011 r. określono dwanaście dźwigni mających na celu dalszy rozwój jednolitego rynku, odzwierciedlających kompleksowe podejście, które w swoich sprawozdaniach na temat przyszłości jednolitego rynku[3] [4] zalecają Mario Monti i Parlament Europejski. Ogłoszono w nim pakiet dwunastu działań podstawowych oraz 50 działań uzupełniających służących pobudzeniu wzrostu gospodarczego i wzmocnieniu zaufania. Jednoczesne zaangażowanie w tę inicjatywę Parlamentu Europejskiego, Rady UE, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, Komitetu Regionów oraz wielu zainteresowanych stron zrodziło cieszącą się szerokim poparciem wizję działań politycznych na rzecz rozwoju jednolitego rynku i pozwoliło ukierunkować uwagę polityków. Konieczne są jednak pilne postępy, aby – zgodnie z wezwaniem Rady Europejskiej[5] – możliwe było szybkie uzgodnienie dwunastu priorytetowych wniosków przedstawionych w pierwszym Akcie o jednolitym rynku, o ile to możliwe do końca bieżącego roku. Do dnia dzisiejszego Parlament Europejski i Rada nie uzgodniły jeszcze jedenastu spośród dwunastu wniosków dotyczących podstawowych działań.

Zważywszy na powagę kryzysu musimy już teraz podjąć działania mające na celu zaplanowanie dalszych kroków. Niniejszy komunikat stanowi zatem zapowiedź Aktu o jednolitym rynku II zawierającego drugi zbiór priorytetowych działań. Działania te mają na celu wywarcie realnego wypływu na gospodarkę oraz wzbudzenie w obywatelach i przedsiębiorstwach zaufania do możliwości czerpania z jednolitego rynku korzyści dla siebie.

W miarę rozwoju obecnego kryzysu i pojawiania się nowych wyzwań niewątpliwie konieczne będą w przyszłości dalsze działania mające na celu pobudzenie potencjału jednolitego rynku jako motoru wzrostu gospodarczego i rosnącego dobrobytu.

Sukces tego przedsięwzięcia uzależniony będzie od skutecznego stosowania przepisów dotyczących jednolitego rynku w poszczególnych państwach w przewidywalny i wiarygodny sposób. Z tego względu kwestią o zasadniczym znaczeniu jest transpozycja i bieżące wdrażanie przepisów dotyczących jednolitego rynku przez organy państw członkowskich. Komisja poświęci całą swoją uwagę temu wyzwaniu, zgodnie z komunikatem na ten temat z czerwca 2012 r.[6] Realizacja tego przedsięwzięcia wymaga zwłaszcza podjęcia dodatkowych wysiłków w sektorach o największym potencjale wzrostu, tzn. w sektorze usług i sektorze sieciowym. Przyczyni się również do skuteczniejszego monitorowania funkcjonowania jednolitego rynku dzięki wykorzystaniu procesu oceny w ramach europejskiego semestru. Jego celem jest zwiększenie presji wywieranej na siebie nawzajem przez państwa członkowskie oraz przedstawienie działań mających na celu zwalczanie nadal istniejących przeszkód na szczeblu tak europejskim, jak i krajowym.

Co ważne, aby wizja jednolitego rynku mogła się urzeczywistnić dla obywateli i przedsiębiorstw, konieczne jest ciągłe wsparcie polityczne ze strony wszystkich zaangażowanych stron. Prowadzona w duchu partnerstwa współpraca między Komisją, Parlamentem Europejskim i Radą już przynosi korzyści w kontekście pierwszego Aktu o jednolitym rynku. Ten sam duch partnerstwa będzie konieczny, aby zapewnić realizację celów Aktu o jednolitym rynku II.

2.           RAZEM NA RZECZ NOWEGO WZROSTU GOSPODARCZEGO

Od czasu przyjęcia pierwszego Aktu o jednolitym rynku w kwietniu 2011 r. Komisja przedstawiła wnioski dotyczące swoich dwunastu działań podstawowych, a także wnioski dotyczące 36 ze swoich 50 działań uzupełniających (zob. załącznik II). W niniejszym komunikacie, który stanowi rozwiniecie pierwszego Aktu o jednolitym rynku, określono cztery filary wzrostu gospodarczego, wokół których koncentrować się powinny działania podstawowe.

Cztery filary nowego wzrostu gospodarczego zaproponowane w niniejszym komunikacie to:

1. Rozwój w pełni zintegrowanych sieci na jednolitym rynku.

2. Wspieranie transgranicznej mobilności obywateli i przedsiębiorstw.

3. Wspieranie gospodarki cyfrowej w całej Europie.

4. Wzmacnianie przedsiębiorczości społecznej, spójności i zaufania konsumentów.

Sieci stanowią trzon gospodarki, stąd też celem podejmowanych działań jest stworzenie jednolitego rynku, na którym obywatele i przedsiębiorstwa będą mogli czerpać korzyści z jednolitego rynku transportu i energii. Transgraniczna mobilność obywateli i przedsiębiorstw stanowi zasadniczy aspekt jednolitego rynku; musimy zrobić wszystko, aby ją dalej pobudzać. Sektor cyfrowy jest głównym motorem zarówno produktywności, jak i kreatywności, powinniśmy więc dążyć do stworzenia jednolitego rynku cyfrowego, na którym obywatele i przedsiębiorstwa mają swobodę prowadzenia transgranicznej wymiany handlowej bez żadnych ograniczeń. Przedsiębiorczość społeczna, spójność oraz zaufanie konsumentów zapewniają wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu i stwarzający szanse oparte na uczciwych, skutecznych i sprawiedliwych zasadach obowiązujących obywateli i przedsiębiorstwa.

Dwanaście dźwigni i działań podstawowych określonych w ramach każdego z czterech filarów wskazano z uwzględnieniem opinii Parlamentu Europejskiego[7], państw członkowskich, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[8] i zainteresowanych stron. Odzwierciedlają one zasady lepszego stanowienia prawa oraz prace podjęte w kontekście badania „Cost of Non-Europe Study” prowadzonego na zlecenie Komisji oraz dwadzieścia głównych problemów zgłoszonych przez obywateli i przedsiębiorstwa[9]. Należy je przy tym rozpatrywać w związku z trwającym przeglądem inicjatyw przewodnich strategii „Europa 2020”, zwłaszcza strategii w zakresie polityki przemysłowej[10], agendy cyfrowej[11] oraz inicjatywy „Unia innowacji”[12]. Wszystkie dwanaście działań podstawowych przyczyni się do pobudzenia wzrostu gospodarczego, wzrostu zatrudnienia i budowy zaufania do jednolitego rynku. Wszystkie te działania mogą zostać zrealizowane przed upływem obecnej kadencji Komisji. Nie wszystkie mają charakter ustawodawczy, wszystkie powinny jednak wywrzeć realny wpływ na gospodarkę.[13]

2.1.        Rozwój w pełni zintegrowanych sieci na jednolitym rynku

Sieci zapewniają usługi, w tym w obszarze transportu i energii, z których każdego dnia korzysta większość obywateli i przedsiębiorstw. To właśnie w tych dwóch obszarach, mimo osiągniętego postępu, tworzenie jednolitego rynku nie zostało jeszcze ukończone. Wizją Komisji jest jednolity rynek transportu i energii, na którym konsumenci – obywatele lub przedsiębiorstwa – mają realny wybór, a operatorzy swobodę oferowania swoich usług w dowolnym miejscu, czasie i wszystkim klientom na równych zasadach.

Możliwość urzeczywistnienia tej wizji uzależniona jest od istnienia wydajnych, zintegrowanych i trwałych sieci infrastruktury transportowej i energetycznej. Oprócz promowania efektywnego wykorzystania dotychczasowych sieci, UE będzie nadal finansować ich rozwój za pośrednictwem swoich funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności oraz w ramach swojej koncepcji sieci transeuropejskich. Wnioski dotyczące budżetu Unii na okres po 2013 r., a zwłaszcza instrument „Łącząc Europę”, przewidują znaczne środki na inwestycje w sieci transportowe, energetyczne i cyfrowe, które należy uruchomić, aby wszystkie państwa członkowskie mogły w pełni uczestniczyć w jednolitym rynku.

Poczyniono znaczne postępy na drodze do realizacji tej wizji w obszarze wielu środków transportu oraz dzięki wdrożeniu trzeciego pakietu energetycznego, zapewniając przez to szerszy wybór usług i większe korzyści dla konsumentów. Aby przyczynić się do integracji europejskich rynków transportu wewnętrznego i energii, Komisja będzie nadal stanowczo egzekwować reguły konkurencji, a w szczególności przepisy antymonopolowe.

Konieczne są jednak dalsze starania, zwłaszcza w obszarze transportu kolejowego, lotniczego i morskiego, a także w sektorze gazowym i elektrycznym, gdyż przedsiębiorstwa i obywatele w Unii wciąż płacą przesadnie wysokie ceny będące wynikiem małej wydajności i rozdrobnienia rynków transportu i energii. Komisja określiła cztery działania podstawowe, których realizacja stanowi kolejny krok ku urzeczywistnieniu naszej wspólnej wizji. Komisja będzie również nadal analizować obszary, w których możliwe jest osiągnięcie dodatkowych korzyści natury gospodarczej, środowiskowej i społecznej, np. w dziedzinie drogowego przewozu towarów. Istniejące ograniczenia w zakresie kabotażu sprawiają, że znaczna liczba pojazdów ciężarowych pokonuje trasy bez ładunku, a także wywierają negatywny wpływ na konkurencję i handel oraz utrudniają kontrolę przestrzegania podstawowych norm społecznych.

              Transport kolejowy

Podstawowe działanie 1:

Otwarcie rynku krajowych przewozów pasażerskich dla operatorów z innych państw członkowskich w celu poprawy jakości i efektywności kosztowej kolejowych przewozów pasażerskich.

W obszarze transportu kolejowego operatorzy z jednego państwa członkowskiego wciąż nie mogą prowadzić przewozów pasażerskich na liniach krajowych na terytorium innego państwa członkowskiego. Jednocześnie zamówienia publiczne na usługi mogą być udzielane bezpośrednio z pominięciem otwartej procedury przetargowej. Doświadczenia państw członkowskich, które otworzyły rynek krajowych przewozów pasażerskich, dowodzą, że konkurencja w dziedzinie transportu kolejowego doprowadziła do znacznego wzrostu wydajności, zwłaszcza w zasiedziałych przedsiębiorstwach kolejowych. To z kolei przyniosło znaczne oszczędności środków publicznych przeznaczanych na finansowanie usług kolejowych w ramach zamówień publicznych na usługi – nawet rzędu 20–30 %.

Korzystając z tych pozytywnych doświadczeń, Komisja przedstawi czwarty pakiet kolejowy. Przyznając wszystkim koncesjonowanym przedsiębiorstwom kolejowym w UE prawo prowadzenia nieograniczonych krajowych przewozów pasażerskich w UE oraz prawo ubiegania się o zamówienia publiczne na usługi, pakiet ten przyczyni się do stworzenia bardziej konkurencyjnych i wydajnych usług z zakresu krajowych przewozów kolejowych, o lepszej jakości i po korzystniejszej cenie dla obywateli Unii. Taki rozwój sytuacji pozwoliłby przyciągnąć większą liczbę pasażerów dotychczas korzystających z innych środków transportu, przynosząc pozytywne skutki dla środowiska.

Wspomniany pakiet wzmocni również zarządzanie systemem zarządzania infrastrukturą w celu optymalizacji wykorzystania istniejącej infrastruktury dzięki lepszej alokacji zdolności przewozowych, planowaniu prac konserwacyjnych i rozwojowych. Te kroki oraz nowe wspólne podejście do zasad bezpieczeństwa i interoperacyjności pozwolą zapewnić dostęp do rynku na równorzędnych zasadach, umożliwiając stworzenie prawdziwie równych warunków działania.

              Transport morski

Podstawowe działanie 2:

Ustanowienie prawdziwego jednolitego rynku transportu morskiego poprzez uchylenie wobec unijnych towarów transportowanych miedzy portami morskimi w UE formalności administracyjnych i celnych, które mają zastosowanie do towarów przybywających z portów pozaunijnych.

Około 40 % towarów obecnych na jednolitym rynku jest transportowanych w ramach żeglugi morskiej bliskiego zasięgu między unijnymi portami[14]. Obecnie uznaje się, że statki pływające między portami UE opuszczają obszar celny UE. W rezultacie, w ramach normalnej procedury statki dostarczające ładunek z jednego państwa członkowskiego do drugiego wciąż muszą dopełniać takich samych złożonych formalności administracyjnych, jak statki przybywające z portów pozaunijnych.

Dlatego też, chociaż unijne przepisy wprowadziły już uproszczone procedury administracyjne w obszarze transportu morskiego, statki pływające między unijnymi portami nadal mają do czynienia ze znaczną liczbą złożonych procedur, które stawiają wewnątrzunijne przewozy morskie na nieuprzywilejowanej pozycji w porównaniu z innymi środkami transportu.

W celu stworzenia autentycznego rynku wewnętrznego dla towarów przewożonych statkami Komisja, w ramach szerszych działań mających na celu pobudzenie wzrostu w sektorach morskich[15], przedstawi pakiet inicjatyw ustawodawczych i nieustawodawczych pod nazwą „Niebieski pas” służących zmniejszeniu obciążeń administracyjnych dla wewnątrzunijnego transportu morskiego do porównywalnego poziomu, jakiemu podlegają inne środki transportu (transport lotniczy, kolejowy, drogowy). Projekt ten wspierać będą nowoczesne technologie informacyjno-komunikacyjne, pozwalające na niezawodne śledzenie statków i ładunku, dzięki czemu z należytą pewnością można będzie stwierdzić, kiedy przewozy morskie odbywają się w ramach jednolitego rynku.

Atrakcyjność transportu morskiego uzależniona jest ponadto od dostępności, efektywności i niezawodności usług portowych. W zglobalizowanym świecie konieczne jest zintegrowane podejście uwzględniające łańcuch wartości. Dostęp do portów musi być więc zorganizowany w zintegrowany sposób. W tym kontekście istotną rolę do odegrania mają organy portowe. Do podniesienia atrakcyjności transportu morskiego przyczyni się dostępność, wydajność i niezawodność usług portowych. Dlatego też Komisja prowadzi prace mające na celu zwiększenie wydajności i ogólnej jakości usług portowych, uregulowanie obowiązków państw członkowskich w zakresie należytego planowania portów i połączeń z obszarami położonymi w głębi lądu, zwiększenie przejrzystości finansowania publicznego oraz opłat portowych, upraszczania formalności administracyjnych w portach, a także przegląd ograniczeń dotyczących świadczenia usług w portach.

              Transport lotniczy

Podstawowe działanie 3:

Przyśpieszenie wdrożenia jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej w celu poprawy bezpieczeństwa, zdolności przewozowych, wydajności lotnictwa oraz jego wpływu na środowisko.

Brak jednolitego zintegrowanego systemu zarządzania europejską przestrzenią powietrzną ma poważne negatywne konsekwencje dla użytkowników tej przestrzeni. Brak ten sprawia, że statki powietrzne, zamiast wykonywać loty najkrótszą trasą, niepotrzebnie nakładają drogi i borykają się z opóźnieniami w ruchu powietrznym, co przynosi znaczne szkody gospodarce i środowisku. Rozdrobnienie europejskiej przestrzeni powietrznej jest źródłem wysokich dodatkowych kosztów ponoszonych przez linie lotnicze, które szacuje się na około 5 mld EUR rocznie[16]. Koszty te w ostatecznym rozrachunku ponoszą pasażerowie linii lotniczych oraz europejska gospodarka. Z powodu stałego wzrostu natężenia ruchu lotniczego, przydatność dotychczasowego systemu zarządzania ruchem lotniczym dobiega już końca ze względu na bezpieczeństwo, przepustowość i koszty.

Przyśpieszenie wdrożenia jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej przy pomocy nowego pakietu działań, w tym działań ustawodawczych (m.in. mających na celu wyjaśnienie struktury instytucjonalnej, wzmocnienie zasad rynkowych przy zapewnianiu służb żeglugi powietrznej, przyśpieszenie wdrożenia systemu SESAR, przeformułowanie programu skuteczności działania oraz udostępnienie Komisji narzędzi pozwalających na stanowcze egzekwowanie przepisów, zwłaszcza w odniesieniu do funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej) pozwoli wyeliminować trwałe przeszkody oraz przyniesie znaczne korzyści w zakresie wydajności i efektywności. Przyczyni się również do dalszej poprawy bezpieczeństwa lotnictwa w Europie, ograniczenia kosztów ponoszonych przez obywateli i przedsiębiorstwa oraz zmniejszenia poziomu emisji gazów cieplarnianych, których źródłem są poszczególne przeloty, dzięki wykonywaniu lotów po najkrótszej trasie.

              Energia

Podstawowe działanie 4:

Usprawnienie procesu wdrożenia i egzekwowania trzeciego pakietu energetycznego oraz urzeczywistnienie rynków obejmujących obszar wielu państw, przynoszących korzyści konsumentom.

Zintegrowany rynek energii przyczynia się niższych cen energii i ułatwia prowadzenie inwestycji. Oszacowano, że konsumenci w całej UE mogliby zaoszczędzić nawet 13 mld EUR rocznie, gdyby wszyscy zmienili swoją taryfę energii elektrycznej na najtańszą taryfę dostępną na rynku[17]. Zintegrowany rynek energii zapewnia również większe bezpieczeństwo energetyczne całej UE niż 27 mniejszych rynków energii oraz pozwala na przejście na niskoemisyjne systemy energetyczne po najmniejszym możliwym koszcie.

Musi istnieć możliwość przesyłania energii, tam gdzie jest potrzebna, bez fizycznych barier na krajowych granicach. Pomimo przyjęcia trzeciego pakietu energetycznego nie ustanowiono jeszcze w pełni zintegrowanego europejskiego wewnętrznego rynku energii, ze szkodą dla wszystkich odbiorców energii, w tym gospodarstw domowych. Aby osiągnąć uzgodniony cel, jakim jest ukończenie tworzenia wewnętrznego rynku energii do 2014 r., istniejące przepisy powinny być ambitnie wdrażane w państwach członkowskich i egzekwowane przez silne i niezależne krajowego i unijne organy. Ponadto w tej dekadzie konieczne są duże nakłady inwestycyjne na nasze systemy energetyczne, aby zmodernizować unijne sieci, obniżyć emisyjność istniejących systemów oraz zapewnić ich efektywność energetyczną[18].

Komisja przedstawi wkrótce komunikat, w którym dokona bilansu postępów na drodze do ukończenia wewnętrznego rynku energii oraz zaproponuje działania, które pozwolą na realizację potencjału unijnego rynku energii oraz zaspokojenie potrzeb i oczekiwań obywateli i przedsiębiorstw z UE.

2.2.        Wspieranie transgranicznej mobilności obywateli i przedsiębiorstw

Mobilność obywateli i przedsiębiorstw stanowi zasadniczy aspekt europejskiej integracji i jednolitego rynku. Komisja będzie kontynuować prace na rzecz realizacji swojej wizji jednolitego rynku, na którym obywatele, pracownicy i przedsiębiorstwa mogą swobodnie przekraczać granice, kiedy tylko i gdzie tylko chcą oraz bez nieuzasadnionych ograniczeń nakładanych przez krajowe przepisy i regulacje. Mobilność jest niezbędnym warunkiem realizacji potencjału jednolitego rynku w sferze społecznej, kulturalnej, politycznej i gospodarczej.

Cena, jaką płacimy za brak mobilności, jest wysoka. Chociaż liczba wolnych miejsc pracy rośnie od połowy 2009 r., bezrobocie kształtuje się na rekordowo wysokim poziomie w wielu państwach członkowskich. Jednocześnie transgraniczną mobilność przedsiębiorstw ograniczają trudności związane z finansowaniem nowych projektów biznesowych oraz obciążenia administracyjne. Chociaż unijny program lepszego stanowienia prawa przyczynił się już do poprawy warunków prowadzenia działalności gospodarczej, konieczność ograniczenia zbytecznych obciążeń regulacyjnych i administracyjnych musi być stale w centrum uwagi. Ważne kolejne kroki przybliżające nas do urzeczywistnienia naszej wspólnej wizji obejmują zatem działania mające na celu skojarzenie – w kontekście transgranicznym – popytu na siłę roboczą i jej podaży, poprawę dostępu do finansowania oraz rozwój otoczenia biznesu w Europie.

              Mobilność obywateli

Podstawowe działanie 5:

Rozwinięcie portalu EURES w taki sposób, aby stał się prawdziwie europejskim narzędziem służącym pomocą w znalezieniu pracy i prowadzeniu rekrutacji.

Unia Europejska podjęła ważne środki mające na celu ułatwienie mobilności obywateli. Unijne przepisy umożliwiają obywatelom przenoszenie ustawowych uprawnień w zakresie zabezpieczenia społecznego do innego państwa członkowskiego, w którym poszukują pracy. Unijne prawo zapewnia również uznawalność kwalifikacji zawodowych zdobytych w innym państwie członkowskim. Sieć EURES oraz jej portal internetowy skupiają krajowe publiczne służby zatrudnienia i oferują informacje i porady na temat wolnych miejsc pracy i warunków pracy w innych państwach członkowskich.

Wciąż jednak możliwa jest optymalizacja narzędzi i środków służących kojarzeniu ofert pracy i osób poszukujących zatrudnienia ze wszystkich państw członkowskich, co przyczyni się do stworzenia prawdziwie europejskiego rynku pracy. W tym celu Komisja przekształci EURES w bardziej skuteczne narzędzie służące wewnątrzunijnej rekrutacji, pośrednictwu pracy i kojarzeniu ofert pracy i osób poszukujących zatrudnienia. Dostępność większej liczby internetowych usług za pośrednictwem sieci EURES oraz internetowych narzędzi zwiększających przejrzystość i interoperacyjności umiejętności i kwalifikacji, takich jak Europass i europejskie ramy kwalifikacji, jeszcze bardziej ułatwi transgraniczną mobilność pracowników. Pozwoli to ograniczyć niedopasowanie między podażą siły roboczej i popytem na nią, wywierając pozytywny wpływ na poziom zatrudnienia i wielkość produkcji gospodarczej. Komisja zbada możliwość objęcia siecią EURES również programów przyuczania do zawodu oraz staży.

Należy podjąć dalsze działania, aby zwiększyć mobilność obywateli z państw trzecich pracujących w UE, w szczególności poprzez szybkie przyjęcie przez Radę i Parlament wniosków dotyczących przeniesień wewnątrz przedsiębiorstwa i pracowników sezonowych.

Możliwość przenoszenia dodatkowych uprawnień z zakresu zabezpieczenia społecznego, w tym emerytur, stanowi dodatkowy ważny czynnik sprzyjający mobilności pracowników między państwami członkowskim. Jak już to podkreślono w Akcie o jednolitym rynku z kwietnia 2011 r., aby ułatwić mobilność, obywatele muszą być w stanie ustanowić i zachować swoje uprawnienia emerytalne w przypadku przeprowadzki do innego państwa członkowskiego. Komisja z zadowoleniem przyjmuje zgodę Rady na ponowne otwarcie negocjacji w sprawie zmienionego wniosku ustawodawczego Komisji z 2007 r. mającego na celu uregulowanie tej kwestii.

              Dostęp do finansowania

Podstawowe działanie 6:

Pobudzenie długoterminowych inwestycji w gospodarkę realną poprzez ułatwienie dostępu do długoterminowych środków inwestycyjnych.

Dla wielu przedsiębiorstw w UE wraz z pojawieniem się kryzysu finansowego dostęp do finansowania stał się zdecydowanie trudniejszy, przy czym udało się jednak zapobiec zapaści kredytowej, także dzięki wyjątkowemu zapewnieniu płynności przez Eurosystem pod koniec 2011 r. Warunki finansowania są jednak nadal trudne zwłaszcza dla nowo powstałych firm oraz małych i średnich przedsiębiorstw oraz państw, których gospodarki zostały najciężej dotknięte przez kryzys. Poziom kapitałów pozyskiwanych przez fundusze venture capital spadł w następstwie kryzysu o 45 %, co znacząco ogranicza finansowanie dostępne dla innowacyjnych przedsiębiorstw[19].

Inteligentny i trwały wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu w ogromnej mierze uzależniony jest od dostępności finansowania w dłuższej perspektywie. Na szczeblu UE podjęto już działania mające na celu pobudzenie długoterminowych inwestycji w gospodarkę realną, obejmujące w szczególności zapewnienie finansowania za pośrednictwem unijnych instrumentów finansowych[20] oraz Europejskiego Banku Inwestycyjnego[21], a także inicjatywę w zakresie obligacji projektowych w ramach strategii „Europa 2020”[22] oraz plan działania Komisji na rzecz poprawy dostępu MŚP do finansowania, łączący środki finansowe i regulacyjne. Jako wkład do dyskusji w ramach Rady Europejskiej poświęconych wzrostowi gospodarczemu i zatrudnieniu, Komisja podjęła przy udziale państw członkowskich ukierunkowane przeprogramowanie środków mające na celu wykorzystanie funduszy strukturalnych w celu poprawy dostępu MŚP do finansowania, co stanowi również kluczowy element kolejnego okresu finansowania. Komisja ogłosiła ponadto przegląd skutków nowych wymogów kapitałowych dla banków wynikających z wdrożenia nowych standardów Bazylea III w niektórych kluczowych obszarach takich jak finansowanie MŚP.

Ten rodzaj „długoterminowych inwestycji” w gospodarkę realną pozostaje jednak na niskim poziomie. Konkretne warianty polityki mające na celu uregulowanie tej kwestii poddane zostaną ocenie w kontekście przygotowywanej zielonej księgi dotyczącej finansowania długoterminowych inwestycji w gospodarkę UE. Ponadto Komisja przedstawi propozycje możliwych form długoterminowych funduszy inwestycyjnych. Fundusze inwestycyjne mogą udostępnić nowe źródła finansowania na potrzeby długoterminowych projektów i przedsiębiorstw prywatnych. Stanowić mogą również atrakcyjną ofertę dla inwestorów indywidualnych, którzy poszukują możliwości zainwestowania środków w długoterminowej perspektywie, dywersyfikacji ryzyka oraz którzy preferują stabilny i stały zwrot o niższej zmienności, o ile zapewniony jest niezbędny poziom ochrony inwestorów.

Jeśli chodzi o finansowanie małych przedsiębiorstw o potencjale wzrostowym, istotne uzupełnienie finansowania bankowego stanowi kapitał wysokiego ryzyka. W ramach Aktu o jednolitym rynku I Komisja zaproponowała rozporządzenie mające ułatwić pozyskiwanie przez fundusze venture capital kapitału i jego inwestowanie w innych państwach członkowskich. W tym celu w 2012 r. Komisja zakończy badanie ewentualnych przeszkód podatkowych utrudniających transgraniczne inwestycje venture capital, w oparciu o które rozważy dalsze kroki, tak aby w 2013 r. przedstawić stosowne rozwiązania, zapobiegając jednocześnie przypadkom unikania opodatkowania oraz oszustwom podatkowym[23].

              Otoczenie regulacyjne przedsiębiorstw

Podstawowe działanie 7:

Modernizacja unijnych przepisów w zakresie niewypłacalności, aby zwiększyć szanse przetrwania przedsiębiorstw na rynku oraz dać przedsiębiorcom drugą szansę.

Przedsiębiorstwa działające w Europie korzystają z ogólnego pozytywnego klimatu biznesowego, o którego ciągłą poprawę dba Unia Europejska, realizując swój program lepszego stanowienia prawa. Można jednak zrobić więcej w tym względzie. Europa potrzebuje nowoczesnych przepisów w zakresie niewypłacalności, które pozwalają z gruntu solidnym przedsiębiorstwom przetrwać na rynku, zachęcają przedsiębiorców do podejmowania rozsądnego ryzyka oraz pozwalają wierzycielom na udzielanie kredytów i pożyczek na korzystniejszych warunkach. Nowoczesne prawo w dziedzinie niewypłacalności umożliwia przedsiębiorcom uzyskanie drugiej szansy oraz zapewnia funkcjonowanie szybkich, wysokiej jakości procedur dbających o interes zarówno dłużników, jak i wierzycieli. Musimy zatem ustanowić warunki regulujące ogólnounijną uznawalność krajowych systemów niewypłacalności i umarzania zadłużenia, które umożliwiają przedsiębiorstwom doświadczającym poważnych trudności finansowych powrót na rynek i konkurowanie na nim. Musimy zapewnić istnienie prostych i skutecznych postępowań w zakresie niewypłacalności, w przypadku gdy aktywa lub zadłużenie istnieją w kilku państwach członkowskich. Konieczne są przepisy regulujące niewypłacalność grup przedsiębiorstw, które maksymalizują ich szanse na przetrwanie. W tym celu Komisja przedstawi wniosek ustawodawczy mający na celu modernizację europejskich regulacji w zakresie niewypłacalności.

Nie możemy jednak na tym poprzestać. Obecnie w wielu państwach członkowskich panuje niska tolerancja dla porażek, a dotychczasowe przepisy nie pozwalają uczciwym, innowacyjnym przedsiębiorcom na „szybką i tanią” upadłość. Musimy wskazać kierunek rozwoju środków i zachęt, które pozwoliłyby państwom członkowskim na zdjęcie z przedsiębiorców odium porażki związanego z niewypłacalnością oraz skrócenie zbyt długotrwałego procesu umarzenia zadłużenia. Musimy również rozważyć sposoby dalszego zwiększenia skuteczności krajowych przepisów w zakresie niewypłacalności w celu stworzenia równych warunków działania dla przedsiębiorstw, przedsiębiorców i osób prywatnych w ramach rynku wewnętrznego. W tym celu Komisja przedstawi komunikat wraz z nowelizacją europejskich regulacji w zakresie niewypłacalności.

Konieczne są również działania mające na celu dalszą poprawę warunków prowadzenia działalności gospodarczej. Rozbieżne krajowe systemy podatkowe są źródłem znacznych obciążeń administracyjnych dla przedsiębiorstw prowadzących działalność w kilku państwach członkowskich UE. Sam fakt stosowania przez każde państwo członkowskie różnych przepisów i procedur w zakresie podatku VAT rodzi szczególne problemy[24], w tym dla MŚP, które pragną prowadzić działalność w innym państwie członkowskim. W związku z tym Komisja ogłosiła, że zaproponuje wprowadzenie standardowych deklaracji VAT, aby zapewnić przedsiębiorstwom możliwość wypełniania, fakultatywnie, jednej standardowej deklaracji VAT zamiast różnych formularzy VAT w każdym państwie członkowskim[25].

Motorem wzrostu gospodarczego są w coraz większym stopniu inwestycje w aktywa niematerialne, takie jak badania i rozwój, patenty i know-how. Wymaga to poprawy otoczenia regulacyjnego sektora przedsiębiorstw w celu zapewnienia skutecznej promocji i ochrony twórczości i innowacji. Zgodnie z porozumieniem osiągniętym na czerwcowym szczycie Rady Europejskiej kluczowym krokiem w tym kierunku będzie przyjęcie przepisów dotyczących jednolitego systemu ochrony patentowej w UE oraz wprowadzenie jednolitej wyspecjalizowanej jurysdykcji – inicjatywa ta stanowi podstawowe działanie w ramach Aktu o jednolitym rynku z kwietnia 2011 r. Przepisy te powinny umożliwić pierwszą rejestrację patentu europejskiego o jednolitym skutku do wiosny 2014 r., ograniczając koszty uzyskania patentu w całej Unii Europejskiej oraz koszty prowadzenia sądowych sporów patentowych. Aby z jednej strony zachęcić do inwestowania w aktywa niematerialne, a z drugiej strony pomóc innowacyjnym przedsiębiorstwom przekuć ich wysiłki badawczo-rozwojowe w przewagę konkurencyjną, służby Komisji przeanalizują kwestię metod wyceny własności intelektualnej oraz rozważą podjęcie działań mających na celu wyeliminowanie problemu mocno rozdrobnionych ram prawnych regulujących ochronę tajemnic handlowych, aby umożliwić przedsiębiorstwom i jednostkom badawczym bezpieczniejsze i tańsze udzielanie licencji, przekazywanie wiedzy i informacji i dzielenie się nimi na całym rynku wewnętrznym.

2.3.        Wspieranie gospodarki cyfrowej w całej Europie

Gospodarka cyfrowa dogłębnie zmienia oblicze jednolitego rynku. Dzięki swojej innowacyjności, tempu rozwoju i transgranicznemu zasięgu, zdolna jest przenieść integrację jednolitego rynku na nowy poziom. Wizją Komisji jest gospodarka cyfrowa, która niesie trwałe korzyści natury gospodarczej i społecznej w oparciu o nowoczesne usługi online i szybkie łącza internetowe. Wszyscy obywatele i wszystkie przedsiębiorstwa muszą mieć szansę udziału w gospodarce cyfrowej, korzystając jednocześnie z ochrony przed nielegalnym handlem. W niektórych kluczowych gospodarkach w latach 2006–2011 udział gospodarki internetowej we wzroście PKB wyniósł już 21 %[26]. Gospodarka cyfrowa generuje silny efekt mnożnikowy, przyczyniając się do poprawy produktywności oraz zapewniając nowe rozwiązania wyzwań społecznych takich jak starzenie się społeczeństwa, włączenie społeczne czy też edukacja.

Należy podjąć dodatkowe wysiłki w celu szybkiej realizacji celów określonych w Europejskiej agendzie cyfrowej[27] oraz w komunikacie w sprawie handlu elektronicznego i usług online[28]. Kolejne ważne kroki w tym obszarze to: osiągnięcie postępów w eliminowaniu podziału rynku usług online wzdłuż krajowych granic, sprostanie wyzwaniom związanym z inwestycjami w szybkie sieci oraz czerpanie korzyści związanych z elektronicznym obiegiem dokumentów w administracji publicznej.

              Usługi

Podstawowe działanie 8:

Wsparcie usług online poprzez zwiększenie wydajności usług płatniczych w UE.

W sektorze usług usługi online niosą szczególne szanse. Aby móc realizować związane z nimi korzyści, istnieć będą musiały odpowiednie warunki ramowe, zwłaszcza w kontekście transgranicznym. Jak już to podkreślono w Akcie o jednolitym rynku z kwietnia 2011 r., szczególną uwagę należy poświęcić usługom płatniczym i usługom dostawy towarów zamawianych w internecie. Zważywszy że 35 % użytkowników internetu nie dokonuje zakupów w sieci, ponieważ ma wątpliwość co do stosowanych metod płatności, oraz mając na uwadze wciąż istniejące bariery wejścia na rynek[29], usprawnienie funkcjonowania rynku płatności stanowi kwestię o priorytetowym znaczeniu. Konieczne jest wyeliminowanie szeregu problemów, takich jak niewystarczająca harmonizacja, nieefektywna konkurencja w niektórych obszarach rynku płatności kartowych i internetowych oraz brak zachęt do wprowadzania wspólnych standardów technicznych np. w obszarze płatności mobilnych. Dlatego też Komisja przedstawi wniosek dotyczący zmiany dyrektywy w sprawie usług płatniczych. Wystąpi również z wnioskiem ustawodawczym dotyczącym wielostronnych opłat interchange z tytułu płatności kartowych.

Skuteczne, wiarygodne i przystępne cenowo usługi dostawy towarów zamawianych w internecie stanowią kolejny priorytet – Komisja podejmie decyzję o dalszych krokach w tym obszarze w 2013 r., po przeprowadzeniu konsultacji społecznych.

Zgodnie z zapowiedzią zawartą w Akcie o jednolitym rynku z kwietnia 2011 r., w czerwcu bieżącego roku Komisja przedstawiła plan działania na rzecz realizacji do 2015 r. potencjału dyrektywy usługowej w zakresie generowania wzrostu gospodarczego[30]. Zgodnie z wezwaniem Rady Europejskiej państwa członkowskie i Komisja muszą współpracować w celu bezzwłocznej realizacji tych działań. Powinny one poświęcić szczególną uwagę kwestii pełnego przestrzegania przepisów dyrektywy usługowej oraz maksymalizacji jej skutków gospodarczych, a także planowanej karcie całkowicie elektronicznych pojedynczych punktów kontaktowych oraz wzajemnej ocenie przepisów regulujących zawody regulowane. Powinny także zapewnić pełne stosowanie przepisów dyrektywy usługowej wprowadzających zakaz dyskryminacji, stanowiących że usługodawcy nie mogą w zróżnicowany sposób traktować klientów w zależności od ich przynależności państwowej lub miejsce zamieszkania, chyba że takie zróżnicowane traktowanie jest obiektywnie uzasadnione.

W kontekście swojego planowanego europejskiego planu działania na rzecz handlu detalicznego Komisja zintensyfikuje starania mające na celu identyfikację i zwalczanie nieuczciwych praktyk handlowych, zgodnie ze swoim zobowiązaniem podjętym w Akcie o jednolitym rynku w kwietniu 2011 r. Praktyki tego rodzaju są szczególnie szkodliwe dla MŚP. W przypadku braku zadowalających postępów w eliminowaniu nieuczciwych praktyk handlowych, w tym w ramach Forum Wysokiego Szczebla do spraw Poprawy Funkcjonowania Łańcucha Dostaw Żywności, Komisja rozważy podjęcie stosownych dalszych kroków w 2013 r.

              Jednolity rynek cyfrowy

Podstawowe działanie 9:

Ograniczenie kosztów i zwiększenie wydajności procesu wdrażania infrastruktury na potrzeby szybkich sieci komunikacyjnych.

Dostęp do szybkiego internetu stanowi istotny czynnik sprzyjający innowacji, konkurencyjności i zatrudnieniu. Wzrost nasycenia rynku łączami szerokopasmowymi o 10 % może przynieść roczny wzrost PKB rzędu 1­–1,5 %[31], a także wzrost wydajności pracy o 1,5 %[32]. Innowacje w przedsiębiorstwach, których źródłem są sieci szerokopasmowe, przyczyniają się do wzrostu zatrudnienia i potencjalnie mogą wygenerować 2 mln dodatkowych miejsc pracy do 2020 r.[33]

Pomimo osiągniętych postępów, projekt uruchomienia szybkich sieci szerokopasmowych na całym obszarze jednolitego rynku w UE wciąż jednak cierpi na niedoinwestowanie i dużo brakuje do osiągnięcie określonych w agendzie cyfrowej celów w zakresie szybkiego internetu[34]. Jednolity rynek może przyczynić się do znacznego zwiększenia tempa postępów poprzez wyeliminowanie głównej przyczyny tego „opóźnienia” inwestycyjnego, a mianowicie nadmiernie wysokich kosztów infrastruktury technicznej, które mogą sięgać nawet 80 % ogółu kosztów w tym obszarze, a które można by w prosty sposób ograniczyć o jedną czwartą dzięki wykorzystaniu istniejącej infrastruktury publicznej[35]. Komisja zaproponuje wspólne przepisy, które pozwolą operatorom na pełne wykorzystanie możliwości ograniczenia kosztów przy uruchamianiu sieci szerokopasmowych.

Szybkie przyjęcie przez Parlament Europejski i Radę wniosku Komisji dotyczącego instrumentu „Łącząc Europę” pozwoliłoby na skuteczne wprowadzenie szybkich sieci szerokopasmowych i infrastruktury na potrzeby usług cyfrowych, dzięki efektywnemu wykorzystaniu budżetu UE w celu wsparcia inwestycji prywatnych w kluczowym sektorze gospodarki.

Aby urzeczywistnić wizję jednolitego rynku cyfrowego, UE musi niezwłocznie zająć się szeregiem dalszych kwestii, w tym jak najlepszym wykorzystaniem widma radiowego na jednolitym rynku, oraz podjąć refleksję nad potrzebą dalszego dostosowania unijnego prawa telekomunikacyjnego i prawa autorskiego. Komisja planuje zająć się tą drugą kwestią, kierując się w pierwszym rzędzie wnioskami płynącymi z zielonej księgi dotyczącej dystrybucji utworów audiowizualnych w internecie oraz dążąc do szybkiego zakończenia przeglądu dyrektywy o prawie autorskim z 2001 r.

              Fakturowanie elektroniczne przy zamówieniach publicznych

Podstawowe działanie 10:

Wprowadzenie fakturowania elektronicznego jako standardowego trybu fakturowania przy zamówieniach publicznych.

Przejście w stronę elektronicznego obiegu dokumentów w administracji publicznej, zwłaszcza w kontekście transgranicznym, powinno stanowić średniookresowy cel dla Unii Europejskiej i państw członkowskich. W Europejskiej agendzie cyfrowej[36] zawarto apel o zwiększenie do 2015 r. o 50 % wykorzystania usług administracji elektronicznej przez obywateli Unii i o 80 % – przez przedsiębiorstwa. Szczególnie obiecujący obszar stanowi fakturowanie elektroniczne, które zgodnie z apelem Komisji powinno stać się głównym trybem fakturowania w UE do 2020 r.[37]

Wprowadzenie środków ustawodawczych czyniących fakturowanie elektroniczne standardową praktyką przy zamówieniach publicznych sprawi, że sektor publiczny stanie się „pionierskim rynkiem” dla fakturowania elektronicznego i odegra wiodącą rolę w jego upowszechnieniu w gospodarce. Działania w tym obszarze pozwolą zwiększyć wydajność procedur stosowanych po udzieleniu zamówienia publicznego oraz obniżą ich koszty dla zaangażowanych stron oraz dla podatników. Inicjatywa ta przyczyni się również do zmniejszenia opóźnień w płatnościach dokonywanych przez administracje publiczne. W przypadku sektora publicznego wstępne szacunki wskazują, że gdyby wszystkie faktury przesyłane były w formacie elektronicznym, w okresie najbliższych kilku lat potencjalne oszczędności mogłyby sięgnąć kwoty rzędu 1 mld EUR rocznie[38].

Ponadto konieczne jest podjęcie działań w celu uniknięcia dalszego rozdrobnienia jednolitego rynku w wyniku trwającego procesu wdrażania krajowych systemów fakturowania elektronicznego funkcjonujących w oparciu o różne, często krajowe, standardy. Inicjatywy te zwiększają złożoność i koszty dla przedsiębiorstw zawierających umowy z organami publicznymi z innych państw członkowskich UE. Komisja przedstawi zatem propozycje konkretnych działań służących realizacji tych celów w 2013 r.

Przejście w stronę fakturowania elektronicznego przy zamówieniach publicznych stanowić będzie uzupełnienie trwającego procesu modernizacji unijnych przepisów w zakresie zamówień publicznych[39], który stanowi jedno z podstawowych działań określonych w Akcie o jednolitym rynku z kwietnia 2011 r. Organy publiczne, które już korzystają ze środków elektronicznych przy zamawianiu towarów, usług i robót budowlanych, wskazują na oszczędności rzędu 5–20%. Wprowadzenie elektronicznych zamówień publicznych w całej Unii mogłoby przynieść budżetom publicznym w UE roczne oszczędności rzędu co najmniej 100 mld EUR[40]. Mając powyższe na uwadze, Komisja wystąpiła z wnioskiem zakładającym pełne przejście na stosowanie elektronicznych procedur zamówień publicznych na etapie przed udzieleniem zamówienia do połowy 2016 r.[41] Rada i Parlament powinny bezzwłocznie przyjąć tej wniosek.

2.4.        Wzmacnianie przedsiębiorczości społecznej, spójności i zaufania konsumentów

Mając na uwadze fakt, ze kryzys gospodarczy najmocniej dotyka najsłabsze grupy społeczne oraz najbardziej zagrożone obszary, w swojej wizji Komisja zakłada, że polityka realizowana na jednolitym rynku będzie źródłem wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu bez dyskryminacji, umożliwi uczestnictwo obywateli w życiu gospodarczym i społecznym oraz przyczyni się do spójności terytorialnej Unii. Średnia stopa bezrobocia w UE wyniosła w lipcu 2012 r. 10,4 %[42], a około 81 mln obywateli Unii zagrożonych jest ubóstwem[43] – dane te stanowią wezwanie do podjęcia pilnych działań. Polityka jednolitego rynku musi pomagać w eliminowaniu przyczyn wyłączenia społecznego.

Gospodarka społeczna i przedsiębiorstwa społeczne są głównym źródłem innowacji społecznych, włączenia społecznego i zaufania. Aby wzbudzić zaufanie do jednolitego rynku oraz wzmocnić społeczną gospodarkę rynkową, potrzebne są bardzo odpowiedzialne i wysoce innowacyjne przedsiębiorstwa, które są w stanie wywierać pozytywny wpływ na społeczeństwo i środowisko. Zaufanie jest równie ważne z punktu widzenia konsumentów – pozwala im w pełni korzystać z jednolitego rynku oraz bezpiecznie konsumować towary i usługi, które nabywają w swoim własnym kraju lub w innych państwach członkowskich.

              Konsumenci

Podstawowe działanie 11:

Poprawa bezpieczeństwa produktów będących w obrocie w UE dzięki większej spójności i skuteczniejszemu egzekwowaniu przepisów z zakresu bezpieczeństwa produktów oraz dozorowi nad rynkiem.

UE posiada szybką, skuteczną i niezawodną sieć instytucji dbających o przestrzeganie przepisów w zakresie bezpieczeństwa. Wciąż można jeszcze bardziej poprawić spójność i egzekwowanie istniejących mechanizmów. Na jednolitym rynku, na którym produkty są w swobodnym obrocie na terytoriach wszystkich 27 państw członkowskich, dozór nad rynkiem musi być wysoce skoordynowany, aby umożliwić szybką interwencję na dużym obszarze. Dozór nad rynkiem powinien umożliwiać identyfikację niebezpiecznych lub w inny sposób szkodliwych produktów oraz wycofanie ich z rynku lub zapobieganie wprowadzania ich na rynek, a także zapewniać karanie podmiotów gospodarczych prowadzących nieuczciwą lub przestępczą działalność. Powinien również stanowić silny czynnik odstraszający.

Komisja przedstawi propozycję pakietu środków ustawodawczych i nieustawodawczych, które zapewnią konsumentom bardziej jednorodny jednolity rynek bezpiecznych i zgodnych z przepisami produktów, a także skuteczniejszą ochronę zdrowia i środowiska oraz większe bezpieczeństwo. Pakiet ten przyczyni się jednocześnie do obniżenia kosztów przestrzegania przepisów dla przedsiębiorstw oraz pomoże wyeliminować nieuczciwą konkurencję ze strony nieuczciwych przedsiębiorców, zwłaszcza dzięki lepszej koordynacji kontroli bezpieczeństwa produktów na zewnętrznych granicach UE.

Sami konsumenci żądają również dostępu do coraz większej ilości informacji na temat towarów, które nabywają. Przejrzystość i możliwość porównania informacji ma zasadnicze znaczenie, aby zapewnić konsumentom możliwość dokonywania inteligentnych wyborów. Zgodnie z zapowiedzią poczynioną w Akcie o jednolitym rynku z kwietnia 2011 r. Komisja zaproponuje metodę obliczania wpływu produktów na środowisko (w tym wielkości emisji gazów cieplarnianych) oraz sposób prezentacji tych informacji konsumentom.

              Spójność społeczna i przedsiębiorczość społeczna

Podstawowe działanie 12:

Zapewnienie wszystkim obywatelom Unii dostępu do podstawowego rachunku płatniczego, zapewnienie przejrzystości i możliwości porównywania opłat za prowadzenie rachunku bankowego oraz ułatwienie przenoszenia rachunków bankowych między bankami.

Dostęp do rachunków płatniczych oraz innych usług bankowych stał się warunkiem koniecznym udziału w życiu gospodarczym i społecznym. Wciąż jednak dochodzi do dyskryminacji w tym obszarze, na przykład ze względu na miejsce zamieszkania, obywatelstwo lub niski poziom środków finansowych poszczególnych osób. Rachunek płatniczy, dzięki szeregowi usług, które są wraz z nim oferowane, odgrywa ważną rolę w integrowaniu obywateli z ogółem społeczeństwa i otoczeniem gospodarczym. Aby ułatwić zatem społeczną i geograficzną spójności i mobilność, istnieje potrzeba wspierania obywateli, którzy mogą doświadczać trudności z otwarciem rachunku bankowego. Ponadto istnieją dowody na istnienie notorycznych problemów związanych z przejrzystością informacji na temat opłat bankowych, które utrudniają obywatelom Unii dokonywanie świadomych wyborów. W rezultacie konsumenci zwykle rezygnują z przeniesienia rachunku do innego banku, ponieważ oferty są trudne do porównania. Komisja przedstawi wnioski ustawodawcze mające na celu rozwiązanie tych problemów.

W swoim komunikacie „Inicjatywa na rzecz przedsiębiorczości społecznej” z października 2011 r.[44] Komisja sformułowała plan działania na rzecz wzmocnienia roli przedsiębiorstw społecznych na jednolitym rynku, zgodnie z zapowiedzią w Akcie o jednolitym rynku z kwietnia 2011 r. Ten plan działania jest obecnie realizowany w ścisłej współpracy z grupą ekspertów ds. przedsiębiorczości społecznej oraz zaangażowanymi zainteresowanymi stronami. Na początku 2014 r. Komisja dokona bilansu dokonanych postępów i podda pod dyskusję potrzebę dalszych działań mających na celu promowanie przedsiębiorczości społecznej. W dniu 1 października 2012 r. Komisja ustanowiła nagrodę im. Diogo Vasconcelos za innowacje społeczne.

W obszarze przedsiębiorczości społecznej obecnie najpilniejszą kwestią jest opracowanie narzędzi służących zwiększeniu zaufania do przedsiębiorstw społecznych oraz ich wyeksponowaniu. Należy uzgodnić nowe narzędzia pozwalające wykazać wobec konsumentów, bankierów, inwestorów i organów publicznych opłacalność przedsiębiorstw społecznych. Komisja opracuję metodę pomiaru korzyści społeczno-gospodarczych generowanych przez te przedsiębiorstwa. Opracowanie rygorystycznych i systematycznych mierników wpływu przedsiębiorstw społecznych na społeczność, nie nakładających jednocześnie na nie biurokratycznych formalności, jest konieczne, aby móc dowieść, że środki inwestowane w przedsiębiorstwa społeczne generują wysokie oszczędności i dochody (np. podatki lub utworzone miejsca pracy). Metodyka pomiaru skutków społecznych wymagana będzie m.in. na potrzeby wdrożenia wniosku dotyczącego europejskich funduszy na rzecz przedsiębiorczości społecznej lub na potrzeby instrumentu finansowego służącego wsparciu przedsiębiorczości społecznej w ramach Programu na rzecz przemian i innowacji społecznych, który jest obecnie przedmiotem obrad w Parlamencie Europejskim i Radzie.

Mając na uwadze fakt, że aktywne zaangażowanie pracowników w działalność swoich przedsiębiorstw ma silny wpływ na ich odpowiedzialność społeczną i wydajność, Komisja poświęci również uwagę problematyce spółdzielni i akcjonariatu pracowniczego.

I w końcu, niepełnosprawność, w tym niepełnosprawność związana ze starzeniem się, nie powinna uniemożliwiać poszczególnym osobom i całym grupom czerpania korzyści z jednolitego rynku. Komisja pracuje obecnie nad inicjatywą mającą na celu ułatwienie osobom niepełnosprawnym dostępu do towarów i usług na jednolitym rynku.

3.           PODSUMOWANIE

W Akcie o jednolitym rynku II określono dwanaście niezwłocznych priorytetowych działań, na których Komisja się skupi z myślą o wsparciu wzrostu gospodarczego i zatrudnienia na jednolitym rynku i zwiększeniu do niego zaufania. Te priorytetowe działania stanowią kolejne kroki na drodze do urzeczywistnienia naszej wizji Unii jako wysoce konkurencyjnej społecznej gospodarki rynkowej. Musimy podejmować wspólny wysiłek, zwłaszcza w kręgu instytucji europejskich i we współpracy z państwami członkowskimi, aby zamierzenia te wprowadzić w życie możliwie jak najszybciej. Komisja zobowiązuje się przedstawić wszystkie kluczowe wnioski ustawodawcze do wiosny 2013 r. a wszystkie kluczowe inicjatywy nieustawodawcze najpóźniej do końca 2013 r. Komisja wzywa Parlament Europejski i Radę do rozpatrzenia w przyśpieszonym tempie wszystkich kluczowych inicjatyw ustawodawczych oraz przyjęcia ich, priorytetowo, do wiosny 2014 r.

Szybkie wdrożenie Aktu o jednolitym rynku II przy jednoczesnej realizacji założeń Aktu o jednolitym rynku I pozwoli na stworzenie nowych możliwości wzrostu gospodarczego, zatrudniania i spójności społecznej dla 500 mln Europejczyków. Stanowić będzie oznakę determinacji Europy w dążeniu do pobudzenia nowego wzrostu gospodarczego dzięki wspólnemu programowi na rzecz wyjścia z kryzysu. Musimy działać szybko razem, stawiając sobie ambitne cele. Nie mamy czasu do stracenia.

              ZAŁĄCZNIK I: WYKAZ PODSTAWOWYCH DZIAŁAŃ PRZEWIDZIANYCH W AKCIE O JEDNOLITYM RYNKU II

|| Dźwignia || Podstawowe działanie || Wniosek Komisji

Rozwój w pełni zintegrowanych sieci na jednolitym rynku

1 || Transport kolejowy || Przyjęcie czwartego pakietu kolejowego w celu poprawy jakości i efektywności kosztowej kolejowych przewozów pasażerskich || Wniosek ustawodawczy zostanie przedstawiony w IV kwartale 2012 r.

2 || Transport morski || Przyjęcie pakietu inicjatyw „Niebieski pas” w celu stworzenia autentycznego jednolitego rynku transportu morskiego || Pakiet środków ustawodawczych i nieustawodawczych zostanie przedstawiony w II kwartale 2013 r.

3 || Transport lotniczy || Przyśpieszenie wdrożenia jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej przy pomocy nowego pakietu działań || Plan działania wraz ze środkami ustawodawczymi zostanie przedstawiony w II kwartale 2013 r.

4 || Energia || Wdrożenie planu działania w celu usprawnienia realizacji i egzekwowania trzeciego pakietu energetycznego || Plan działania zostanie przedstawiony w IV kwartale 2012 r.

Wspieranie transgranicznej mobilności obywateli i przedsiębiorstw

5 || Mobilność obywateli || Rozwinięcie portalu EURES w taki sposób, aby stał się prawdziwie europejskim narzędziem służącym pomocą w znalezieniu pracy i prowadzeniu rekrutacji || Decyzja ustawodawcza zostanie podjęta przez Komisję w IV kwartale 2012 r.

6 || Dostęp do finansowania || Pobudzenie długoterminowych inwestycji w gospodarkę realną poprzez ułatwienie dostępu do długoterminowych funduszy inwestycyjnych || Wniosek ustawodawczy zostanie przedstawiony w II kwartale 2013 r.

7 || Otoczenie regulacyjne przedsiębiorstw || Modernizacja unijnych przepisów w zakresie niewypłacalności, aby zwiększyć szanse przetrwania przedsiębiorstw na rynku oraz dać przedsiębiorcom drugą szansę || Wniosek ustawodawczy i komunikat zostaną przedstawione w IV kwartale 2012 r.

Wspieranie gospodarki cyfrowej w całej Europie

8 || Usługi || Zmiana dyrektywy w sprawie usług płatniczych i przedstawienie wniosku dotyczącego wielostronnych opłat interchange w celu zwiększenia efektywności usług płatniczych w UE || Wniosek ustawodawczy zostanie przedstawiony w II kwartale 2013 r.

9 || Jednolity rynek cyfrowy || Przyjęcie wspólnych przepisów mających na celu ograniczenie kosztów i zwiększenie wydajności procesu uruchamiania szybkich sieci szerokopasmowych || Wniosek ustawodawczy zostanie przedstawiony w I kwartale 2013 r.

10 || Zamówienia publiczne i fakturowanie elektroniczne || Przyjęcie przepisów wprowadzających fakturowanie elektroniczne jako standardowy tryb fakturowania przy zamówieniach publicznych || Wniosek ustawodawczy zostanie przedstawiony w II kwartale 2013 r.

Wzmacnianie przedsiębiorczości społecznej, spójności i zaufania konsumentów

11 || Konsumenci || Zwiększenie bezpieczeństwa produktów będących w obrocie w UE poprzez zmianę dyrektywy w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów, przyjęcie nowego jednego rozporządzenia w sprawie dozoru nad rynkiem oraz realizację planu działań uzupełniających || Pakiet środków ustawodawczych i nieustawodawczych zostanie przedstawiony w IV kwartale 2012 r.

12 || Spójność społeczna i przedsiębiorczość społeczna || Przyjęcie inicjatywy ustawodawczej mającej na celu zapewnienie wszystkim obywatelom Unii dostępu do podstawowego rachunku płatniczego, zapewnienie przejrzystości i możliwości porównania opłat za prowadzenie rachunku bankowego oraz ułatwienie przenoszenia rachunków bankowych między bankami || Wniosek ustawodawczy zostanie przedstawiony w IV kwartale 2012 r.

              ZAŁĄCZNIK II: Akt o jednolitym rynku I: stan realizacji działań

Dźwignia || Działanie || Produkt lub wynik/stan realizacji

Dostęp MŚP do finansowania || PODSTAWOWE DZIAŁANIE Wprowadzenie przepisów dotyczących funduszy venture capital || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 7 grudnia 2011 r.

Przyjęcie planu działania na rzecz dostępu MŚP do finansowania || Komisja Europejska przyjęła plan działania w dniu 7 grudnia 2011 r.

Zmiana dyrektywy w sprawie przejrzystości || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 25 października 2011 r.

Zmiana rozporządzenia wdrażającego dyrektywę w sprawie prospektu emisyjnego || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 30 marca 2012 r.

Zmiana dyrektywy w sprawie nadużyć na rynku || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 20 października 2011 r.

Zmiana dyrektywy MiFID || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 20 października 2011 r.

Mobilność obywateli || PODSTAWOWE DZIAŁANIE Zmiana systemu uznawalności kwalifikacji zawodowych. || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 19 grudnia 2011 r.

Publikacja białej księgi w sprawie emerytur || Komisja Europejska opublikowała białą księgę w dniu 16 lutego 2012 r.

Przyjęcie przepisów w sprawie (możliwości przenoszenia) dodatkowych uprawnień emerytalnych || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 9 października 2007 r.

Zmiana dyrektywy w sprawie instytucji pracowniczych programów emerytalnych    || Komisja Europejska przygotowuje wniosek ustawodawczy.

Stworzenie europejskiego paszportu umiejętności || Komisja Europejska przygotowuje paszport.

Przyjęcie zalecenia Rady w sprawie niesformalizowanego i nieformalnego uczenia się || Komisja Europejska przedstawiła wniosek dotyczący zalecenia Rady w dniu 5 września 2012 r.

Prawa własności intelektualnej || PODSTAWOWE DZIAŁANIE Przyjęcie przepisów ustanawiających jednolity system ochrony patentowej || Komisja Europejska przedstawiła wnioski ustawodawcze w dniu 13 kwietnia 2011 r.

Analiza możliwości opracowania narzędzia waloryzacji praw własności intelektualnej || Komisja Europejska bada możliwe warianty opracowania tego instrumentu.

Przyjęcie wniosku ustawodawczego w sprawie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 11 lipca 2012 r.

Przyjęcie przepisów w sprawie utworów osieroconych || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 24 maja 2011 r.

Zwiększenie roli obserwatorium do spraw naruszeń praw własności intelektualnej || Rozporządzenie przyjęte przez Parlament Europejski i Radę w dniu 19 kwietnia 2012 r., w następstwie wniosku ustawodawczego przedstawionego przez Komisję w dniu 24 maja 2011 r.

Skuteczniejsze zwalczanie piractwa i podrabiania towarów || Komisja Europejska prowadzi konsultacje w sprawie dalszych działań.

Przedstawienie wniosku ustawodawczego zmieniającego istniejące przepisy celne || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 24 maja 2011 r.

Modernizacja europejskiego systemu znaków towarowych || Komisja Europejska przygotowuje wniosek ustawodawczy.

Konsumenci || PODSTAWOWE DZIAŁANIE Przyjęcie przepisów dotyczących alternatywnych metod rozstrzygania sporów/internetowego rozstrzygania sporów || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 29 listopada 2011 r.

Kontynuacja prac nad europejskimi rozwiązaniami w zakresie powództw zbiorowych || Komisja Europejska analizuje warianty polityki.

Zmiana dyrektywy w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów || Komisja Europejska przygotowuje wniosek ustawodawczy.

Przygotowanie planu działania w zakresie dozoru nad rynkiem || Komisja Europejska przygotowuje plan działania.

Zaproponowanie inicjatywy w zakresie wpływu produktów na środowisko || Komisja Europejska przygotowuje inicjatywę.

Publikacja komunikatu w sprawie praw pasażerów || Komisja Europejska przyjęła komunikat w dniu 19 grudnia 2011 r.

Przegląd dyrektywy w sprawie zorganizowanych podróży || Komisja Europejska przygotowuje wniosek ustawodawczy.

Zapewnienie przejrzystości opłat bankowych || Komisja Europejska przygotowuje wniosek ustawodawczy.

Przedstawienie przepisów mających na celu ochronę kredytobiorców na rynkach kredytów hipotecznych || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 31 marca 2011 r.

Usługi || PODSTAWOWE DZIAŁANIE Zmiana przepisów dotyczących europejskiego systemu normalizacji || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 1 czerwca 2011 r.

Zapewnienie wdrożenia dyrektywy usługowej || Komisja Europejska przyjęła komunikat w dniu 8 czerwca 2012 r.

Przeprowadzenie kontroli skuteczności w celu przetestowania wspólnego stosowania w praktyce wspólnotowych przepisów wdrożonych i stosowanych przez państwa członkowskie w kluczowych sektorach (budownictwo, turystyka, usługi dla przedsiębiorstw) || Komisja Europejska przyjęła komunikat w dniu 8 czerwca 2012 r.

Inauguracja inicjatywy mającej na celu zwalczanie nieuczciwych praktyk handlowych || Komisja Europejska przygotowuje komunikat.

Utworzenie grupy wysokiego szczebla ds. usług dla przedsiębiorstw || Komisja Europejska opracowuje skład grupy wysokiego szczebla.

Sieci || PODSTAWOWE DZIAŁANIE Przyjęcie przepisów w zakresie infrastruktury energetycznej i transportowej w celu uruchomienia strategicznych projektów || Komisja Europejska przedstawiła wnioski ustawodawcze w dniu 19 października 2011 r.

Przyjęcie decyzji ustanawiającej program dotyczący polityki w zakresie widma radiowego || Decyzja została przyjęta przez Parlament Europejski i Radę w dniu 15 lutego 2012 r., w następstwie wniosku ustawodawczego Komisji przedstawionego w dniu 20 września 2010 r.

Jednolity rynek cyfrowy || PODSTAWOWE DZIAŁANIE Przyjęcie przepisów w zakresie podpisu elektronicznego, identyfikacji elektronicznej i elektronicznego uwierzytelniania || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 4 czerwca 2012 r.

Przedstawienie wniosku dotyczącego opłat roamingowych || Rozporządzenie zostało przyjęte przez Parlament Europejski i Radę w dniu 30 maja 2012 r., w następstwie wniosku ustawodawczego Komisji przedstawionego w dniu 6 lipca 2011 r.

Przedstawienie planu działania na rzecz rozwoju handlu elektronicznego || Komisja Europejska przyjęła plan działania w dniu 11 stycznia 2012 r.

Przedstawienie wytycznych dla państw członkowskich dotyczących identyfikowania przypadków nieuzasadnionej dyskryminacji konsumentów ze względu na przynależność państwową/państwo zamieszkania || Komisja Europejska przedstawiła dniu 8 czerwca 2012 r. dokument roboczy służb Komisji w ramach pakietu środków w obszarze usług.

Zmiana dyrektywy w sprawie informacji sektora publicznego || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 12 grudnia 2011 r.

Przedsiębiorczość społeczna || PODSTAWOWE DZIAŁANIE Przyjęcie przepisów ułatwiających rozwijanie społecznych funduszy inwestycyjnych || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 7 grudnia 2011 r.

Wprowadzenie przepisów ustanawiających statut fundacji europejskiej || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 8 lutego 2012 r.

Inauguracja inicjatywy na rzecz przedsiębiorczości społecznej || Komisja Europejska zaingurowała inicjatywę w dniu 25 października 2011 r.

Przyjęcie komunikatu w sprawie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw || Komisja Europejska przyjęła komunikat w dniu 25 października 2011 r.

Wniosek ustawodawczy dotyczący sprawozdawczości niefinansowej prowadzonej przez przedsiębiorstwa || Komisja Europejska przygotowuje wniosek ustawodawczy.

Opodatkowanie || PODSTAWOWE DZIAŁANIE Przegląd dyrektywy w sprawie opodatkowania energii || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 13 kwietnia 2011 r.

Wprowadzenie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 16 marca 2011 r.

Identyfikacja elementów strategii w zakresie podatku VAT || Komisja Europejska przyjęła komunikat w dniu 6 grudnia 2011 r.

Rozwiązanie transgranicznych problemów związanych z opodatkowaniem, na które napotykają obywatele || Komisja Europejska przyjęła w dniu 11 listopada 2011 r. komunikat w sprawie sposobów eliminowania przypadków podwójnego opodatkowania oraz w dniu 15 grudnia 2011 r. – komunikat i zalecenie w sprawie opodatkowania spadków.

Spójność społeczna || PODSTAWOWE DZIAŁANIE Wprowadzenie przepisów wdrażających dyrektywę o delegowaniu pracowników oraz precyzujących kwestię korzystania ze swobody przedsiębiorczości/swobody świadczenia usług w kontekście podstawowych praw socjalnych || Komisja Europejska przedstawiła wnioski ustawodawcze w dniu 21 marca 2012 r., lecz następnie wycofała wniosek precyzujący kwestię korzystania ze swobody przedsiębiorczości/swobody świadczenia usług w kontekście podstawowych praw socjalnych.

Przedstawienie komunikatu w sprawie usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym || Komisja Europejska przyjęła komunikat w dniu 20 grudnia 2011 r.

Zmiana pakietu środków przyjętych po wydaniu wyroku w sprawie Altmark || Komisja Europejska przyjęła decyzję ustawodawczą w dniu 20 grudnia 2011 r.

Przedstawienie inicjatywy w sprawie dostępu do podstawowego rachunku płatniczego || Komisja Europejska przyjęła zalecenie w dniu 18 lipca 2011 r.

Otoczenie regulacyjne przedsiębiorstw || PODSTAWOWE DZIAŁANIE Przyjęcie przepisów upraszczających dyrektywy o rachunkowości || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 25 października 2011 r.

Przyjęcie dyrektywy w celu uproszczenia obowiązków w zakresie sprawozdawczości finansowej zwłaszcza wobec mikroprzedsiębiorstw || Dyrektywa została przyjęta przez Parlament Europejski i Radę w dniu 14 marca 2012 r., w następstwie wniosku ustawodawczego Komisji przedstawionego w dniu 26 lutego 2009 r.

Przyjęcie statutu europejskiej spółki prywatnej || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 25 czerwca 2008 r.

Wprowadzenie opcjonalnego instrumentu z zakresu europejskiego prawa umów || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 11 października 2011 r.

Przyjęcie rozporządzenia w celu uproszczenia procesu transgranicznego odzyskiwania wierzytelności || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 20 lipca 2011 r.

Zamówienia publiczne || PODSTAWOWE DZIAŁANIE Zmiana dyrektyw w sprawie zamówień publicznych || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 20 grudnia 2011 r.

Wprowadzenie dyrektywy (zmieniającej) w sprawie udzielania koncesji || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 20 października 2011 r.

Wprowadzenie przepisów regulujących zamówienia dokonywane w państwach trzecich || Komisja Europejska przedstawiła wniosek ustawodawczy w dniu 21 marca 2012 r.

[1] Wyliczenia Komisji Europejskiej z wykorzystaniem modelu makroekonomicznego QUEST II. Więcej informacji na temat tego modelu dostępnych jest na stronie http://ec.europa.eu/economy_finance/publications/publication1719_en.pdf.

[2] Komunikat Komisji Europejskiej: „Akt o jednolitym rynku. Dwanaście dźwigni na rzecz pobudzenia wzrostu gospodarczego i wzmocnienia zaufania. Wspólnie na rzecz nowego wzrostu gospodarczego”, COM(2011) 0206 final.

[3] Mario Monti: „A New Strategy for the Single Market” (Nowa strategia dla jednolitego rynku); sprawozdanie dla Przewodniczącego Komisji Europejskiej; 9 maja 2010 r.

[4] Parlament Europejski: „Przybliżenie jednolitego rynku konsumentom i obywatelom” (sprawozdanie Grech); A7-0132/2010.

[5] Konkluzje Rady Europejskiej; 23 października 2011 r.; EUCO 52/11.

[6] Komunikat Komisji Europejskiej: „Lepsze zarządzanie jednolitym rynkiem”, COM(2012) 259.

[7] Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 czerwca 2012 r. w sprawie Aktu o jednolitym rynku – następne kroki na ścieżce wzrostu (2012/2663(RSP)).

[8] Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie kluczowych działań na rzecz Aktu o jednolitym rynku II; CESE 1575/2012.

[9] Komisja Europejska: „Jednolity rynek oczami ludzi”; http://ec.europa.eu/internal_market/strategy/docs/20concerns/publication_pl.pdf.

[10] Komunikat Komisji Europejskiej: „Zintegrowana polityka przemysłowa w erze globalizacji”; COM (2010) 614.

[11] Komunikat Komisji Europejskiej: „Europejska agenda cyfrowa”; COM (2010) 245.

[12] Komunikat Komisji Europejskiej: „Unia innowacji”; COM (2010) 546.

[13] Wszystkie działania przedstawione w niniejszym dokumencie, które Komisja planuje podjąć, są zgodne i spójne z obecnymi wieloletnimi ramami finansowymi (2007–2013) oraz wnioskiem dotyczącym nowych wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020.

[14] W tonach/km. Szacunki na podstawie danych EUROSTAT.

[15] Komunikat Komisji Europejskiej: „Niebieski wzrost – szanse dla zrównoważonego wzrostu w sektorach morskich”; COM (2012) 494.

[16] W oparciu o szacunkowe dane zawarte w sprawozdaniach organu ds. oceny skuteczności działania w ramach jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej oraz komisji ds. oceny skuteczności działania.

[17] Badanie dotyczące funkcjonowania detalicznych rynków energii elektrycznej dla konsumentów w UE; http://ec.europa.eu/consumers/index_pl.htm

[18] Unijne systemy energetyczne wymagają inwestycji rzędu 1 bln EUR do 2020 r., z czego tylko na sieci elektroenergetyczne i gazowe potrzeba 200 mld EUR; http://ec.europa.eu/energy/publications/doc/2011_energy2020_en.pdf

[19] Sprawozdanie przewodniczącego grupy ekspertów ds. kojarzenia innowacyjnych przedsiębiorstw i inwestorów w kontekście transgranicznym; Komisja Europejska 2012; http://ec.europa.eu/transparency/regexpert/index.cfm?do=groupDetail.groupDetailDoc&id=6008&no=1

[20] Zwłaszcza w ramach polityki spójności.

[21] Od początku kryzysu finansowego w 2008 r. Europejski Bank Inwestycyjny udostępnił finansowanie na kwotę 40 mld EUR dla ponad 210 000 MŚP. Komunikat Komisji Europejskiej: „Plan działania na rzecz ułatwienia dostępu do finansowania dla MŚP”; COM(2011) 870 final.

[22] Celem inicjatywy w zakresie obligacji projektowych w ramach strategii „Europa 2020” jest pozyskanie inwestorów instytucjonalnych na potrzeby finansowania projektów infrastrukturalnych na rynkach kapitałowych. W lipcu 2012 r. UE uruchomiła pilotażowy etap inicjatywy UE-EBI w zakresie obligacji projektowych.

[23] Komisja zainicjowała konsultacje społeczne. Zob. http://ec.europa.eu/taxation_customs/common/consultations/tax/2012_venture_capital_en.htm

[24] Komunikat Komisji Europejskiej: „Program działań na rzecz zmniejszenia obciążeń administracyjnych w UE – Sektorowe plany zmniejszenia obciążeń i działania w 2009 r.”, COM(2009) 544 oraz http://ec.europa.eu/enterprise/policies/better-regulation/documents/ab_studies_2009_en.htm.

[25] Komunikat Komisji Europejskiej w sprawie przyszłości podatku VAT; COM(2011) 851.

[26] McKinsey Global Institute „Internet matters, the net's sweeping impact on growth, jobs and prosperity” (Internet ma znaczenie – wielowymiarowy wpływ sieci na wzrost gospodarczy, miejsca pracy i dobrobyt), maj 2011 r.

[27] Komunikat Komisji Europejskiej: „Europejska agenda cyfrowa”, COM(2010) 245 final.

[28] Komunikat Komisji Europejskiej: „Spójne ramy na rzecz wzmocnienia zaufania na jednolitym rynku cyfrowym handlu elektronicznego i usług online”, COM(2011) 942.

[29] Eurostat, wspólnotowe badanie wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych w gospodarstwach domowych i wśród osób prywatnych (2009 r.).

[30] Pełne stosowanie dyrektywy przez wszystkie państwa członkowskie wygenerowałoby wzrost gospodarczy w wysokości 2,6 % PKB UE. Komunikat Komisji Europejskiej: „Partnerstwo na rzecz nowego wzrostu gospodarczego w sektorze usług 2012–2015”, COM(2012) 261. Komisja przedstawi sprawozdanie z postępów we wdrażaniu dyrektywy usługowej w kontekście swojej rocznej analizy wzrostu gospodarczego za 2013 r.

[31] Czernich, N., Falck, O., Kretschmer, T., i Woessman, L. (2009) „Broadband infrastructure and economic growth” (Infrastruktura szerokopasmowa a wzrost gospodarczy), dokument roboczy CESinfo nr 2861.

[32] Booz & Company (2012) „Maximising the impact of Digitalisation” (Maksymalizacja wpływu cyfryzacji) http://www.booz.com/media/uploads/BoozCo_Maximizing-the-Impact-of-Digitization.pdf

[33] Szacunki Komisji oparte na badaniach krajowych (Liebenau, J., Atkinson, R., Karrberg, P., Castro, D. and Ezell, S., 2009, The UK Digital Road to Recovery; Katz R.L. et al , 2009, The Impact of Broadband on Jobs and the German Economy).

[34] Komunikat Komisji Europejskiej: „Europejska agenda cyfrowa”, COM(2010) 245.

[35] Analysys Mason (2008 r.) „The costs of deploying fibre-based next-generation broadband infrastructure” (Koszt wdrożenia światłowodowej infrastruktury szerokopasmowej nowej generacji).

[36] Komunikat Komisji Europejskiej: „Europejska agenda cyfrowa”, COM(2010) 245.

[37] Komunikat Komisji Europejskiej: „Czerpanie korzyści z fakturowania elektronicznego w Europie”, COM(2010) 712.

[38] Ta liczba opiera się na własnych szacunkach Komisji sporządzonych na podstawie powszechnie dostępnych danych. Faktyczny wpływ inicjatywy Komisji w tym obszarze może się różnić od podanej wartości.

[39] Wniosek dotyczący dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zamówień publicznych (COM(2011) 896 final) i wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (COM(2011) 895 final), stanowiący podstawowe działanie przewidziane w Akcie o jednolitym rynku I.

[40] Komunikat Komisji Europejskiej: „Strategia na rzecz e-zamówień”, COM(2012) 179 final.

[41] Komunikat Komisji Europejskiej: „Strategia na rzecz e-zamówień”, COM(2012) 179 final.

[42] Eurostat.

[43] Eurostat EU-SILC, rok referencyjny 2010.

[44] Komunikat Komisji Europejskiej: „Inicjatywa na rzecz przedsiębiorczości społecznej”, COM(2011) 682.