52009DC0013

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 26.1.2009

KOM(2009) 13 wersja ostateczna

KOMUNIKAT KOMISJI

DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY Sprawozdanie roczne dla Rady i Parlamentu Europejskiego z działalności jednostki centralnej systemu Eurodac w 2007 r.

KOMUNIKAT KOMISJI

DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY Sprawozdanie roczne dla Rady i Parlamentu Europejskiego z działalności jednostki centralnej systemu Eurodac w 2007 r.

1. WPROWADZENIE

1.1. Zakres

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2725/2000 z dnia 11 grudnia 2000 r. dotyczące ustanowienia systemu Eurodac do porównywania odcisków palców w celu skutecznego stosowania konwencji dublińskiej (zwane dalej „rozporządzeniem Eurodac”)[1] stanowi, że Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie roczne sprawozdanie z działalności jednostki centralnej[2] . Bieżące, piąte sprawozdanie obejmuje informacje o zarządzaniu systemem i uzyskiwanych w 2007 r. wynikach. Oceniono w nim rezultaty oraz efektywność pod względem kosztów systemu Eurodac, jak również jakość działania jego jednostki centralnej.

1.2. Ewolucja kontekstu prawnego i politycznego

W czerwcu 2007 r., na podstawie poprzednich sprawozdań rocznych[3] oraz konsultacji z państwami członkowskimi, Komisja opublikowała swoje sprawozdanie z oceny systemu dublińskiego[4] (zwane dalej „sprawozdaniem z oceny”), obejmujące pierwsze trzy lata funkcjonowania Eurodac (2003-2005). Wskazano w nim określone problemy dotyczące skuteczności obecnie obowiązujących przepisów legislacyjnych oraz zapowiedziano podjęcie środków mających zapewnić, by system Eurodac był bardziej pomocny w stosowaniu rozporządzenia dublińskiego.

W reakcji na te problemy w dniu 3 grudnia 2008 r. Komisja przedłożyła wniosek dotyczący zmiany rozporządzenia Eurodac[5].

W 2007 r. istotnej zmianie uległ geograficzny zakres zastosowania rozporządzenia Eurodac: Bułgaria oraz Rumunia przystąpiły do Unii Europejskiej i (po zgłoszeniu Komisji gotowości do udziału w systemie zgodnie z art. 27 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Eurodac) w dniu 1 stycznia 2007 r. przyłączyły się do systemu Eurodac[6].

2. CENTRALNA JEDNOSTKA SYSTEMU EURODAC[7]

2.1. Zarządzanie systemem

Biorąc pod uwagę zwiększenie ilości administrowanych danych (niektóre kategorie transakcji muszą być przechowywane przez okres 10 lat), fakt, że techniczna platforma (dostarczona w 2001 r.) stała się w sposób naturalny przestarzała, jak również brak możliwości przewidzenia, na ile zwiększy się ilość operacji przetwarzanych w systemie Eurodac w związku z przystąpieniem dziesięciu nowych państwa członkowskich[8] – konieczne jest wprowadzenie nowej wersji systemu Eurodac, która ma zostać ukończona w drugiej połowie 2009 r. Należy przy tym zauważyć, że zasadnicze uaktualnienia zostały już wdrożone. W szczególności udoskonalono system zapewniający ciągłość działań Eurodac, aby zapewnić możliwość kompleksowej obsługi państw członkowskich w przypadku dłuższej niedostępności jednostki centralnej. W 2006 r. Komisja podpisała umowę na stworzenie „zabezpieczonej transeuropejskiej telematycznej sieci komunikacyjnej między organami administracji (s-TESTA)”. W trakcie 2007 r. państwa członkowskie rozpoczęły migrację z uprzednio stosowanej sieci TESTA II do sieci s-TESTA – 18 państw członkowskich zaczęło przechodzić na ten nowy system, zapewniający wyższy poziom bezpieczeństwa i niezawodności.

2.2. Jakość usług i efektywność pod względem kosztów

Komisja dołożyła wszelkich starań by zapewnić wysokiej jakości usługi dla państw członkowskich, które są ostatecznymi użytkownikami końcowymi jednostki centralnej Eurodac[9]. W 2007 r. nie odnotowano żadnej nieplanowanej przerwy w funkcjonowaniu systemu, jedynie pod koniec kwietnia nie można było z niego korzystać wskutek niedostępności sieci TESTA II trwającej przez 50 godzin. Nowa sieć s-TESTA (wprowadzona w miejsce sieci TESTA II) zapewnia wyższy poziom bezpieczeństwa i dostępności. W 2007 r. jednostka centralna Eurodac była dostępna przez 99,43 % czasu.

W 2007 r. odnotowano jedno nieprawidłowe trafienie, tzn. błędną identyfikację przez system automatycznej identyfikacji daktyloskopijnej (AFIS), co było pierwszym przypadkiem nieprawidłowego trafienia przy wyszukiwaniu w systemie Eurodac na podstawie zestawu dziesięciu odcisków palców od momentu uruchomienia systemu. Chociaż zgodnie z art. 4 ust. 6 rozporządzenia Eurodac 2725/2000/WE państwa członkowskie zobowiązane są do niezwłocznego sprawdzenia wszystkich trafień, nie mają one obecnie obowiązku powiadamiania Komisji o nieprawidłowych trafieniach[10]. Nie zmienia to faktu, że przy jednym nieprawidłowym trafieniu na ponad 1,1 mln wyszukiwań i ponad 200 000 trafień, system może być nadal uznawany za nadzwyczajnie dokładny.

Przez pięć lat funkcjonowania systemu Eurodac wspólnotowe wydatki na wszystkie działania związane z tym systemem powierzone podmiotom zewnętrznym wyniosły łącznie 8,1 mln EUR. W 2007 r. wydatki na konserwację i obsługę jednostki centralnej wyniosły 820 791,05 EUR. Wzrost wydatków w porównaniu z rokiem ubiegłym wynikał głównie ze zwiększenia kosztów konserwacji systemu oraz zasadniczego udoskonalenia możliwości systemu zapewniającego ciągłość działań.

Zdołano zaoszczędzić na wydatkach na Eurodac dzięki skutecznemu korzystaniu z dostępnych zasobów i infrastruktury administrowanych przez Komisję, np. dzięki wykorzystaniu sieci TESTA.

Wspólnota zapewniła również (za pośrednictwem programu IDA), usługi łączności i zabezpieczające na potrzeby wymiany danych między jednostką centralną a jednostkami krajowymi. Koszty te, które pierwotnie ponosić miało każde państwo członkowskie, zgodnie z art. 21 ust. 2 i 3 rozporządzenia, zostały ostatecznie pokryte przez Wspólnotę, która wykorzystała dostępną wspólna infrastrukturę, co pozwoliło zaoszczędzić wydatków z budżetów krajowych.

2.3. Ochrona i bezpieczeństwo danych

Chociaż ze statystyk wynika, że ilość przypadków, w których państwa członkowskie korzystały z unikalnej funkcji „specjalnego wyszukiwania” wyraźnie spadła, Komisja w dalszym wyciągu jest zaniepokojona korzystaniem z tej funkcji i uważa, że liczba takich wyszukiwań (195 w 2007 r., od 0 do 88 na państwo członkowskie) jest nadal zbyt wysoka. Jak zostało to już omówione w poprzednich sprawozdaniach rocznych, jak również w sprawozdaniu z oceny, ta kategoria operacji została przewidziana w art. 18 ust. 2 rozporządzenia Eurodac. W odzwierciedleniu norm dotyczących ochrony danych mających zabezpieczyć prawa osób, których dane dotyczą, do uzyskiwania dostępu do ich własnych danych, przepis ten przewiduje możliwość przeprowadzenia takich „specjalnych wyszukiwań” na wniosek osoby, której dane są przechowywane w centralnej bazie danych. Aby lepiej monitorować ten proces, Komisja zawarła w swoim wniosku dotyczącym zmiany rozporządzenia Eurodac wymóg przesyłania przez państwa członkowskie kopii wniosku złożonego przez osobę, której dotyczą dane, do właściwego krajowego organu nadzoru.

W konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych (EIDO) Komisja zdecydowana jest podjąć kroki przeciwko tym państwom członkowskim, które nadal nadużywają tego istotnego przepisu w dziedzinie ochrony danych.

Zgodnie z art. 20 ust. 2 rozporządzenia w listopadzie 2007 r. EIDO sporządził kompleksowe sprawozdanie dotyczące audytu bezpieczeństwa informatycznego jednostki centralnej[11]. Polityka i koncepcja bezpieczeństwa zostaną zdefiniowane na nowo zgodnie z zaleceniami i metodologią wykorzystaną podczas tego audytu.

3. LICZBY I USTALENIA

W załączniku dołączonym do niniejszego sprawozdania rocznego zamieszczono tabele zawierające dane wygenerowane przez jednostkę centralną w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2007 r. Statystyki Eurodac opierają się na obrazach odcisków palców wszystkich osób w wieku co najmniej 14 lat, które złożyły wniosek o udzielenie azylu w państwach członkowskich, które zostały zatrzymane w związku z nielegalnym przekroczeniem granicy zewnętrznej państwa członkowskiego, lub też co do których ustalono, że przebywają nielegalnie na terytorium państwa członkowskiego (jeżeli właściwe organy uznają za konieczne sprawdzenie ewentualnego uprzedniego wniosku o udzielenie azylu).

Należy zwrócić uwagę na fakt, że danych z systemu Eurodac dotyczących wniosków o udzielenie azylu nie można porównywać z danymi wygenerowanymi przez Eurostat, której opierają się na miesięcznych danych statystycznych dostarczonych przez ministerstwa sprawiedliwości i spraw wewnętrznych. Różnice pomiędzy tymi danymi wynikając z wielu przyczyn natury metodologicznej. Definicje stosowane przez Eurostat obejmują wszystkie osoby ubiegające się o azyl (niezależnie od wieku), z podziałem na pierwsze i wielokrotne wnioski. W praktyce jedne państwa członkowskie uwzględniają w swoich danych na temat azylu osoby zależne od osób ubiegających się o azyl, inne zaś nie. Również wielokrotne wnioski są w różny sposób uwzględniane w statystykach.

3.1. Udane operacje

„Udana operacja” to taka operacja, która została prawidłowo przetworzona przez jednostkę centralną i nie została odrzucona ze względu na problem z walidacją danych, błędy w obrazach odcisków palców lub niedostateczną ich jakość[12].

W 2007 r. jednostka centralna otrzymała łącznie 300 018 udanych operacji, co oznacza ogólny wzrost w porównaniu z rokiem 2006 (270 611). Po spadku operacji dotyczących danych osób ubiegających się o azyl w latach 2005 i 2006, statystyki Eurodac za 2007 r. wykazują 19-procentowy wzrost liczby tych operacji (197 284 w porównaniu z 165 958 w 2006 r.) („ kategoria 1 ”[13]). Wzrost ten odpowiada ogólnemu wzrostowi liczby wniosków o udzielenie azylu złożonych w UE w 2007 r.

Również tendencja w zakresie liczby osób zatrzymanych w związku z nielegalnym przekroczeniem granicy zewnętrznej („kategoria 2” [14]) uległa zmianie w 2007 r. Po znaczącym wzroście w latach 2004 (16 183), 2005 r. (25 162) oraz 2006 (41 312), w 2007 r. odnotowano spadek o 8 % (38 173). Należy zauważyć, że Włochy (15 053), Grecja (11 376) oraz Hiszpania (9 044) wprowadzają zdecydowaną większość obrazów odcisków palców należących do kategorii 2; następne w kolejności są Węgry (894), Zjednoczone Królestwo (480) oraz Malta (384). Pozostaje jednak problem niechęci państw członkowskich do systematycznego przesyłania informacji o operacjach z „kategorii 2”, zgłoszony w sprawozdaniu z oceny. Wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 8 ust. 1 rozporządzenia Eurodac, 8 państw członkowskich (Cypr, Dania, Estonia, Islandia, Luksemburg, Łotwa, Portugalia i Republika Czeska) nie przesłało w 2007 r. żadnych informacji o operacjach z „kategorii 2”.

W roku tym nie odnotowano natomiast żadnych większych zmian jeżeli chodzi o korzystanie z opcji przesyłania[15] informacji o operacjach z „ kategorii 3 ”[16] (dane osób zatrzymanych w związku z nielegalnym pobytem na terytorium państwa członkowskiego). Stwierdzono jedynie wzrost liczby tych operacji o 2 %: 64 561 w porównaniu z 63 341 w 2006 r. Irlandia i Malta nie przesłały żadnych informacji o operacjach z „kategorii 3”.

3.2. „Trafienia”

3.2.1. Trafienia w wyniku „porównania kategorii 1 z kategorią 1”

W tabeli 3 załącznika podano w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego liczbę wniosków o udzielenie azylu, które odpowiadały wnioskom uprzednio zarejestrowanym w innym („trafienia zagraniczne”), lub tym samym państwie członkowskim („trafienia miejscowe”[17]). Daje ona również pewne wyobrażenie na temat zjawiska wtórnego przemieszczania się osób ubiegających się o azyl w UE. Obok „logicznych” szlaków między sąsiadującymi państwami członkowskimi, uwagę zwraca fakt, że wysoka liczba (1 116[18]) osób ubiegających się o azyl we Francji złożyła uprzednio wniosek w Polsce, lub też że największa liczba trafień zagranicznych w Grecji (177) i we Włoszech (287) została uzyskana z danymi osób ubiegających się o azyl zarejestrowanych w Zjednoczonym Królestwie. W tym ostatnim przypadku przepływy są symetryczne i większość trafień dotyczących operacji z „kategorii 1” przesłanych przez Zjednoczone Królestwo występuje z danymi przesłanymi przez Włochy (370). Uderzający jest fakt, że 44,37 % kolejnych wniosków zostało złożonych w tym samym państwie członkowskim co poprzednio. Na Cyprze (87 %), w Polsce (82 %), na Węgrzech (75 %) oraz w Republice Czeskiej (61 %), znacznie powyżej połowy kolejnych wniosków zostało złożonych w tym samym państwie członkowskim.

3.2.2. Wielokrotne wnioski o udzielenie azylu

Spośród ogółu 197 283 wniosków o udzielenie azylu zarejestrowanych w systemie Eurodac w 2007 r., 31 910 wniosków stanowiły „wielokrotne wnioski o azyl”, co oznacza, że w 31 910 przypadkach odciski palców tej samej osoby zostały już wcześniej zarejestrowane jako operacja z „kategorii 1” (w tym samym lub w innym państwie członkowskim). Pierwsze wnioski z lektury statystyk wskazywałyby zatem, że 16 % wniosków o udzielenie azylu złożonych w 2007 r. stanowiły kolejne wnioski (tzn. drugie lub dalsze), co oznacza obniżenie ich liczby 1 % w porównaniu z poprzednim rokiem. Przesłanie informacji o operacjach z „kategorii 1” nie oznacza jednakże koniecznie we wszystkich przypadkach, że dana osoba złożyła nowy wniosek o udzielenie azylu. W rzeczywistości niektóre państwa członkowskie stosują praktykę pobierania odcisków palców od wnioskodawców przy przyjmowaniu ich z powrotem na podstawie rozporządzenia dublińskiego, co zniekształca statystyki dotyczące wielokrotnych wniosków: pobieranie i ponowne przesyłanie odcisków palców wnioskodawcy po przybyciu wskutek przekazania na podstawie rozporządzenia dublińskiego odnotowywane jest nieprawidłowo jako ponowne wystąpienie danej osoby o azyl. Komisja zamierza rozwiązać ten problem, dlatego w swoim wniosku dotyczącym zmiany rozporządzenia Eurodac wprowadziła wymóg, by przekazanie nie było odnotowywane jako nowy wniosek o udzielenie azylu.

3.2.3. Trafienia w wyniku „porównania kategorii 1 z kategorią 2”

Trafienia te pozwalają zorientować się, jakie szlaki wybierają osoby, które nielegalnie wjechały na terytorium Unii Europejskiej przed wystąpieniem o azyl. Podobnie jak w roku poprzednim większość trafień wystąpiła z danymi przesłanymi przez Grecję i Włochy oraz, w dużo mniejszej liczbie, z tymi przesłanymi przez Hiszpanię i Słowację. Większość tych trafień jest „lokalna” (co oznacza, że osoby nielegalnie wjeżdżające na terytorium tych państw składają wniosek o udzielenie azylu w tym samym kraju)[19]. Biorąc pod uwagę wszystkie państwa członkowskie, ponad połowa (63,2 %) osób zatrzymanych w związku z nielegalnym przekroczenie granicy, która zdecydowała się złożyć wniosek o udzielenie azylu, czyni to w tym samym państwie członkowskim, do którego nielegalnie wjechała.

Głównym kierunkiem podróży osób, które wjechały do UE nielegalnie przez Grecję, a następnie wyruszyły dalej, była Szwecja, Włochy i Zjednoczone Królestwo. Osoby, które wjechały przez Włochy kierowały się głównie do Zjednoczonego Królestwa i Szwecji, a osoby wjeżdżające przez Hiszpanię, najczęściej udają się następnie do Włoch i Austrii. Natomiast osoby wjeżdżające przez Słowację, udają się głównie do Austrii i Francji.

3.2.4. Trafienia w wyniku „porównania kategorii 3 z kategorią 1”

Trafienia te wskazują, gdzie nielegalnie migranci najpierw wystąpili o udzielenie azylu przed podróżą do innego państwa członkowskiego. Należy mieć jednakże na uwadze, że operacje z kategorii 3 nie są obowiązkowe, i że nie wszystkie państwa członkowskie systematycznie korzystają z możliwości takiej kontroli. Niezależnie od tego na podstawie dostępnych danych można przykładowo odnotować, że osoby zatrzymane w związku z nielegalnym pobytem w Niemczech, często występowały wcześniej o azyl w Austrii lub Szwecji, natomiast osoby zatrzymane w związku z nielegalnym pobytem we Francji, często zwracały się uprzednio o azyl w Zjednoczonym Królestwie lub we Włoszech. Warto również odnotować że średnio 18 % osób, co do których ustalono, że nielegalnie przebywają na terytorium państwa członkowskiego, złożyło uprzednio wniosek o udzielenie azylu w państwie członkowskim.

3.3. Opóźnienie operacji

Rozporządzenie Eurodac przewiduje obecnie jedynie bardzo nieprecyzyjny termin na przesyłanie odcisków palców, co w praktyce prowadzi do znacznych opóźnień. Jest to zasadniczy problem, ponieważ zwłoka w przekazywaniu odcisków może spowodować rezultaty sprzeczne z zasadami ustalania odpowiedzialności ustanowionymi w rozporządzeniu dublińskim. Na kwestię nadmiernych opóźnień w pobieraniu odcisków i przesyłaniu ich do jednostki centralnej Eurodac zwracano już uwagę w poprzednich sprawozdaniach rocznych, została ona również uwydatniona jako jeden z problemów w sprawozdaniu z oceny.

Chociaż zjawisko to straciło już powszechny charakter, niektóre państwa członkowskie (Hiszpania, Bułgaria, Grecja i Dania) nadal z dużym opóźnieniem przesyłają odciski palców – nawet do 12 dni[20] od daty ich pobrania. Służby Komisji muszą ponownie podkreślić, że opóźnione przekazywanie może spowodować błędne wyznaczenie państwa członkowskiego w ramach dwóch różnych scenariuszy nakreślonych w poprzednim sprawozdaniu rocznym (za rok 2006): „nieprawidłowego trafienia”[21] oraz „braku prawidłowego trafienia”[22].

W 2007 r. jednostka centralna wykryła 60 przypadków „braku prawidłowego trafienia”, z czego 57 „na korzyść” tych samych państw członkowskich, oraz 233 „nieprawidłowych trafień”, z czego 183 wynikało ze zwłoki tego samego państwa członkowskiego W porównaniu z rokiem poprzednim oznacza to 28-procentowy wzrost liczby przypadków „braku prawidłowego trafienia”, natomiast liczba „nieprawidłowych trafień” uległa potrojeniu. W związku z tym służby Komisji ponownie wzywają państwa członkowskie do poczynienia wszelkich niezbędnych wysiłków, by ich dane przesyłane były zgodnie z art. 4 i 8 rozporządzenia Eurodac.

W swoim wniosku dotyczącym zmiany rozporządzenia Eurodac Komisja zaproponowała termin 48 godzin na przesłanie danych do jednostki centralnej Eurodac.

3.4. Jakość operacji

W 2007 r. średni wskaźnik odrzuconych operacji dla wszystkich państw członkowskich wyniósł 6,13 %, czyli prawie tyle samo co w roku 2006 (6,03 %). W przypadku niektórych państw wskaźnik ten był dużo w wyższy (18 % w Finlandii) niż u innych (3,59 % w Norwegii). W przypadku czternastu państw członkowskich wskaźnik odrzucenia był wyższy od średniej, przy czym w trzech państwach nawet dwukrotnie przekraczał tę średnią (Finlandia, Łotwa i Niderlandy). Należy podkreślić, że wskaźnik odrzuconych operacji nie zależy od niedoskonałości technologii czy systemu. Wynika on głównie z niskiej jakości obrazów odcisków palców przesłanych przez państwa członkowskie, ludzkich błędów lub nieprawidłowej konfiguracji sprzętu używanego przez państwa członkowskie do przesyłu. Z drugiej strony należy odnotować fakt, że w niektórych przypadkach liczby te obejmują szereg prób przesłania tych samych odcisków palców, po tym jak zostały one odrzucone przez system ze względu na niedostateczną jakość. Niezależnie od tego służby Komisji ponownie podkreślają problem ogólnie wysokiego wskaźnika odrzucenia, na który zwracano szczególną uwagę już w poprzednich sprawozdaniach rocznych, wzywając te państwa członkowskie do zapewnienia specjalnych szkoleń krajowym operatorom Eurodac, jak również prawidłowej konfiguracji wyposażenia, aby obniżyć ten wskaźnik.

4. WNIOSKI

W 2007 r. jednostka centralna Eurodac w dalszym ciągu uzyskiwała bardzo zadowalające wyniki w zakresie jakości, rezultatów, bezpieczeństwa i efektywności pod względem kosztów.

Logiczną konsekwencją ogólnego zwiększenia (po 5 latach tendencji spadkowej) liczby wniosków o udzielenie azylu w UE w 2007 r., był wzrost liczby „operacji z kategorii 1” wprowadzonych do Eurodac. Z drugiej strony nastąpił niewielki spadek liczby „operacji z kategorii 2”, natomiast nie odnotowano większych zmian jeżeli chodzi o liczbę „operacji z kategorii 3”. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że liczba wielokrotnych wniosków obniżyła się o 1 % w porównaniu z rokiem poprzednim.

Problemem pozostają nadal nadmierne opóźnienia w przesyłaniu danych do jednostki centralnej systemu Eurodac, jak również niska jakość danych oraz wysoka liczba „specjalnych wyszukiwań” prowadzonych przez niektóre państwa członkowskie.

Załącznik: Statystyki

Tabela 1: Jednostka centralna systemu Eurodac, stan zawartości bazy danych na dzień 31.12.2007 r.

[pic]

Tabela 2: Udane operacje w jednostce centralnej systemu Eurodac w 2007 r.[23]

category 1 | category 2 | category 3 | TOTAL |

AT | 8 467 | 143 | 1 938 | 10 548 |

BE | 10 243 | 8 | 686 | 10 937 |

BG | 847 | 343 | 426 | 1 616 |

CY | 4 090 | 0 | 151 | 4 241 |

CZ | 1 807 | 0 | 2 466 | 4 273 |

DE | 19 130 | 17 | 15 948 | 35 095 |

DK | 1.449 | 0 | 532 | 1,981 |

EE | 13 | 0 | 10 | 23 |

ES | 4.622 | 9.044 | 2.418 | 16.084 |

FI | 1.127 | 1 | 194 | 1.322 |

FR | 24.100 | 9 | 9.067 | 33.176 |

GR | 23.343 | 11.376 | 16 | 34.735 |

HU | 3 087 | 894 | 60 | 4 041 |

IC | 36 | 0 | 1 | 37 |

IE | 3 284 | 1 | 0 | 3 285 |

IT | 15 003 | 15 053 | 1 088 | 31 144 |

LT | 67 | 7 | 49 | 123 |

LU | 331 | 0 | 313 | 644 |

LV | 33 | 0 | 13 | 46 |

MT | 904 | 384 | 0 | 1 288 |

NL | 7 159 | 4 | 12 156 | 19 319 |

NO | 5 218 | 1 | 6 066 | 11 285 |

PL | 5 608 | 8 | 320 | 5 936 |

PT | 184 | 0 | 36 | 220 |

RO | 588 | 207 | 328 | 1 123 |

SE | 29 636 | 2 | 239 | 29 877 |

SI | 347 | 6 | 622 | 975 |

SK | 2 311 | 185 | 1 186 | 3682 |

UK | 24 250 | 480 | 8 232 | 32 962 |

RAZEM | 197 284[24] | 38 173[25] | 64 561[26] | 300 018[27] |

Tabela 3: Podział trafień – porównanie kategorii 1 z kategorią 1 w 2007 r.

[pic]

Tabela 4: Podział trafień – porównanie kategorii 1 z kategorią 2 w 2007 r.

[pic]

Tabela 5: Podział trafień – porównanie kategorii 3 z kategorią 1 w 2007 r.

[pic]

Tabela 6: Odrzucone operacje w 2007 (%)

[pic]

Tabela 7: Średni okres między datą pobrania odcisków palców i ich przesłaniem do jednostki centralnej Eurodac w 2007 r.

[pic]

Tabela 8: Nieprawidłowe trafienia – porównanie kategorii 1 z kategorią 1 w 2007 r.

[pic]

Tabela 9: Rozłożenie przypadków braku prawidłowego trafienia kategorii 1 i 2 ze względu na opóźnienie w przesłaniu operacji z kategorii 2 w 2007 r.

[pic]

Tabela 10: Rozłożenie trafień z zablokowanymi sprawami (art. 12 rozporządzenia 2725/2000) w 2007 r.

[pic]

Tabela 11: Liczba przekazanych operacji z kategorii 9[28] na każde państwo członkowskie w 2007 r.

[pic]

[1] Dz.U. L 316 z 15.12.2000, s. 1.

[2] Artykuł 24 ust. 1 rozporządzenia Eurodac.

[3] Poprzednie sprawozdania roczne zostały opublikowane jako dokumenty robocze służb Komisji o następujących sygnaturach: SEC(2004) 557, SEC(2005) 839, SEC(2006) 1170 i SEC(2007) 1184.

[4] Sprawozdanie Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady z oceny systemu dublińskiego COM (2007) 299 wersja ostateczna {SEC(2007) 742}.

[5] Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego ustanowienia systemu Eurodac do porównywania odcisków palców w celu skutecznego stosowania rozporządzenia dublińskiego, COM(2008) XXX.

[6] Służby Komisji pomogły tym państwo w przyłączeniu się do systemu Eurodac, w tym we wcześniejszych testach operacyjnych, obejmujących 69 testów.

[7] Ogólny opis jednostki centralnej systemu Eurodac, definicje różnych rodzajów operacji przetwarzanych przez tę jednostkę, jak również informacje o trafieniach, jakie można uzyskać na ich podstawie, zamieszczono w pierwszym sprawozdaniu z działalności jednostki centralnej systemu Eurodac. Zob. dokument roboczy służb Komisji – Pierwsze sprawozdanie roczne dla Rady i Parlamentu Europejskiego z działalności jednostki centralnej systemu Eurodac, SEC (2004)557, s.6.

[8] Rozporządzenie dublińskie i rozporządzenie Eurodac stosują wszystkie państwa członkowskie oraz Norwegia i Islandia, dlatego pojęcie „państwa członkowskie” używane w niniejszym komunikacie obejmuje 29 państw korzystających z bazy danych systemu Eurodac.

[9] Obejmują one nie tylko usługi świadczone bezpośrednio przez jednostkę centralną (tzn. kojarzenie danych, przechowywanie danych itp.), lecz także łączność i usługi związane z zabezpieczeniem przepływu danych między jednostka centralną i krajowymi punktami dostępu.

[10] Komisja zaproponowała rozszerzenie katalogu obowiązków państw członkowskich o obowiązek informowania o wszystkich nieprawidłowych trafieniach w rewizji rozporządzenia Eurodac.

[11] „Sprawozdanie z kontroli systemu Eurodac”, dokument opatrzony klauzulą tajności „EU RESTRICTED”, krótkie streszczenie w języku angielskim dostępne jest na stronie: http://www.edps.europa.eu/EDPSWEB/webdav/site/mySite/shared/Documents/Supervision/Eurodac/07-11-09_Eurodac_audit_summary_EN.pdf

[12] W tabeli 2 załącznika przedstawiono ilość udanych operacji przypadających na każde państwo członkowskie w poszczególnych kategoriach w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2007 r.

[13] Dane osób ubiegających się o azyl . Odciski palców (pełny zestaw obrazów 10 odcisków palców) osób ubiegających się o azyl wysłanych celem porównania z odciskami palców innych osób ubiegających się o azyl, które uprzednio złożyły wniosek w innym państwie członkowskim. Te same dane będą porównywane także z danymi należącymi do „kategorii 2” (zob. poniżej). Dane te przechowywane będą przez okres 10 lat, z wyłączeniem pewnych specyficznych przypadków przewidzianych w rozporządzeniu (np. jeżeli określona osoba uzyskała obywatelstwo jednego z państw członkowskich), w których to przypadkach dane zainteresowanej osoby zostaną usunięte.

[14] Dane cudzoziemców zatrzymanych w związku z nielegalnym przekroczeniem granicy zewnętrznej, którzy nie zostali zawróceni . Dane te (pełny zestaw obrazów 10 odcisków palców) przesyłane są wyłącznie celem ich przechowywania i porównywania z danymi osób ubiegających się o azyl przesłanymi w późniejszym okresie do jednostki centralnej. Dane te przechowywane będą przez dwa lata z wyjątkiem przypadków, w których zostaną wcześniej usunięte gdy dana osoba uzyska dokument pobytowy, opuści terytorium państwa członkowskiego lub uzyska obywatelstwo jednego z nich.

[15] A tym samym porównywania danych osób trzecich zatrzymanych w związku z nielegalnym pobytem na terytorium z uprzednio zarejestrowanymi odciskami palców osób ubiegających się o azyl.

[16] Dane dotyczące cudzoziemców , w odniesieniu do których ustalono, że przebywają nielegalnie w państwie członkowskim . Dane te, które nie są przechowywane, są porównywane z danymi osób ubiegających się o azyl przechowywanymi w centralnej bazie danych. Przesyłanie tej kategorii danych przez państwa członkowskie jest fakultatywne.

[17] Statystyki dotyczące trafień miejscowych podane w tabelach niekoniecznie odpowiadają informacjom o trafieniu przesłanym przez jednostkę centralną i odnotowanym przez państwa członkowskie. Wynika to z tego, że państwa członkowskie nie zawsze korzystają z opcji przewidzianej w art. 4 ust. 4, która pozwala zwrócić się do jednostki centralnej o przeprowadzenie wyszukiwania na podstawie ich własnych danych przechowywanych w centralnych bazach danych. Nawet jednak jeśli państwa członkowskie nie korzystają z tej opcji, jednostka centralna musi, z przyczyn technicznych, dokonywać zawsze porównania z wszystkimi danymi (krajowymi i zagranicznymi) przechowywanymi w jednostce centralnej. W tych konkretnych przypadkach, nawet jeśli dochodzi do skojarzenia z danymi krajowymi, jednostka centralna wyśle zwyczajnie informację o braku trafienia, ponieważ państwo członkowskie nie wystąpiło o porównanie przesłanych danych ze swoimi własnymi danymi.

[18] Stanowi to wzrost o 230 % w porównaniu ze statystykami za 2006 r. (486). Osoby ubiegające się o azyl, które złożyły pierwszy wniosek w Belgii, wydają się przemieszczać na dużą skalę także do Belgii.

[19] Okoliczność złożenia wniosku o azyl ma pierwszeństwo w stosunku do okoliczności nielegalnego wjazdu, w związku z tym nie ma konieczności przesyłania „operacji z kategorii 2” w przypadkach, w których osoba zatrzymana na granicy równocześnie składa wniosek o udzielenie azylu.

[20] Średnioroczne opóźnienie w przekazywaniu jednej kategorii danych państwa członkowskiego uzyskującego najgorsze rezultaty w tym zakresie.

[21] W scenariuszu określanym jako „ nieprawidłowe trafienie ”, obywatel kraju trzeciego składa wniosek o udzielenie azylu w państwie członkowskim (A), którego organy pobierają od niego odciski palców. Podczas gdy te odciski nie zostały jeszcze przesłane do jednostki centralnej (operacja z kategorii 1), może się zdarzyć, że dana osoba zdążyła już udać się do innego państwa członkowskiego (B) i ponownie wystąpić o azyl . Jeżeli to państwo członkowskie B wyśle odciski palców jako pierwsze, odciski przesłane przez państwo członkowskie A zostaną zarejestrowane w centralnej bazie danych później niż odciski przesłane przez państwo członkowskie B, co spowodowałoby skojarzenie danych przesłanych przez państwo członkowskie B z danymi przesłanymi przez państwo członkowskie A. Za odpowiedzialne państwo członkowskie uznane zostałoby zatem państwo członkowskie B, zamiast państwa członkowskiego A, w którym wniosek o udzielenie azylu złożony został najpierw.

[22] W scenariuszu tzw. „ braku prawidłowego trafienia ” obywatel kraju trzeciego zostaje zatrzymany z związku z nielegalnym przekroczeniem granicy , po czym organy państwa członkowskiego, do którego wjechał (A), pobierają od niego odciski palców. Podczas gdy te odciski nie zostały jeszcze przesłane do jednostki centralnej (operacja z kategorii 2), może się zdarzyć, że dana osoba zdążyła już udać się do innego państwa członkowskiego (B) i ponownie wystąpić o azyl . Z tej okazji organy państwa członkowskiego B pobierają od niej odciski palców. Jeżeli teraz państwo członkowskie B prześle odciski palców (operacja z kategorii 1) jako pierwsze, jednostka centralna zarejestrowałaby w pierwszej kolejności operację z kategorii 1, a państwo członkowskie B byłoby zobowiązane do rozpatrzenia wniosku zamiast państwa członkowskiego A. Jeżeli natomiast operacja z kategorii 2 zostanie przesłana później, nie dojdzie do trafienia ponieważ nie można prowadzić wyszukiwania w danych z kategorii 2.

[23] „Udana operacja” to taka operacja, która została prawidłowo przetworzona przez jednostkę centralną i nie została odrzucona ze względu na problem z walidacją danych, błędy w obrazach odcisków palców lub niedostateczną ich jakość.

[24] 16 5958 w 2006 r.

[25] 41 312 w 2006 r.

[26] 63 341 w 2006 r.

[27] 27 0611 w 2006 r.

[28] Kategoria 9 oznacza specjalny rodzaj wyszukiwania na podstawie art. 18 rozporządzenia Rady 2725/2000/WE.