—

sprzyjać temu, by państwa członkowskie i Komisja stosowały kooperacyjne, uzgodnione podejście zakładające wytworzenie w dłuższym okresie na szczeblu UE wartości dodanej w dziedzinie sportu,

—

odpowiadać na wyzwania transnarodowe, z zastosowaniem skoordynowanego podejścia UE,

—

uwzględniać szczególny charakter sportu,

—

realizować potrzebę uwzględniania sportu w innych politykach UE,

—

wypracowywać politykę sportową opartą na dowodach,

—

przyczyniać się do realizacji nadrzędnych priorytetów programu polityki gospodarczej i społecznej UE, zwłaszcza w ramach strategii „Europa 2020”,

—

korzystać z osiągnięć pierwszego planu prac UE w dziedzinie sportu,

—

uzupełniać i wzmacniać wpływ działań podejmowanych w ramach programu Erasmus + w dziedzinie sportu.

1)

uczciwość w sporcie, zwłaszcza walka z dopingiem i z ustawianiem wyników zawodów sportowych oraz ochrona nieletnich, dobre zarządzanie i równość płci;

2)

gospodarczy wymiar sportu, w szczególności stabilne finansowanie sportu, dziedzictwo dużych imprez sportowych, gospodarcze korzyści wynikające ze sportu i innowacji;

3)

sport i społeczeństwo, w tym prozdrowotna aktywność fizyczna, wolontariat, zatrudnienie w sporcie, a także kształcenie i szkolenie w sporcie.

—

współpracowały ze sobą i z Komisją, stosując metody pracy i struktury robocze określone w niniejszej rezolucji,

—

respektując zasadę pomocniczości oraz autonomię struktur zarządzania sportem, należycie uwzględniały niniejszy plan prac podczas opracowywania polityki krajowej,

—

regularnie informowały zainteresowane podmioty z sektora sportu o postępach w realizacji planu prac UE, a w stosownych przypadkach konsultowały się z tymi podmiotami, by w ten sposób nadać odpowiednią wagę prowadzonym działaniom i je wyeksponować.

—

w ramach zespołu trzech prezydencji uwzględniały priorytetowe tematy niniejszego planu prac UE podczas opracowywania programu prezydencji, sporządzały sprawozdania z realizacji tego planu oraz wykorzystywały uzyskane już wcześniej rezultaty,

—

informowały państwa członkowskie na temat bieżących lub planowanych prac w ramach innych składów Rady, które to prace mają wpływ na sport,

—

pod koniec trzyletniego okresu, którego dotyczy niniejsza rezolucja, zaproponowały w razie potrzeby – na podstawie sprawozdania opracowanego przez Komisję – nowy plan prac na kolejny okres.

—

współpracowała z państwami członkowskimi w zakresie realizacji niniejszego planu prac, zwłaszcza w zakresie wyników prac nakreślonych w załączniku I,

—

informowała państwa członkowskie o trwających lub planowanych inicjatywach w innych dziedzinach polityki UE mających wpływ na sport oraz o odnośnych wydarzeniach w Komisji,

—

wspierała państwa członkowskie i inne odpowiednie podmioty we współpracy w ramach nakreślonych w niniejszej rezolucji, zwłaszcza poprzez:

—

ułatwiała usystematyzowany dialog na temat sportu, w tym organizowała co roku Forum Sportu UE, gromadząc wszystkie najważniejsze podmioty reprezentujące ruch sportowy różnego szczebla,

—

korzystała ze środków finansowych programu Erasmus + i innych stosownych programów UE w celu udzielenia wsparcia tematom priorytetowym i odpowiadającym im kluczowym zagadnieniom określonym w niniejszym planie prac,

—

przyjęła do listopada 2016 r. – na podstawie dobrowolnego wkładu państw członkowskich – sprawozdanie z realizacji i przydatności niniejszego planu prac. Sprawozdanie to posłuży za podstawę do ewentualnego przygotowania planu prac UE w pierwszej połowie 2017 r.,

—

w stosownych przypadkach publicznie udostępniła wyniki prac uzyskane w ramach struktur roboczych.

—

kontynuowały ścisłą współpracę zgodnie z załącznikami I i II do niniejszej rezolucji,

—

uwzględniały sport podczas formułowania, realizacji i oceny polityk i działań w innych obszarach, szczególnie dbając o wczesne i skuteczne włączanie go w proces opracowywania polityki,

—

działały na rzecz tego, by bardziej doceniono wkład sportu w realizację ogólnych celów strategii „Europa 2020” – gdyż sport może znacznie przyczynić się do inteligentnego i trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz do tworzenia nowych miejsc pracy, a także może pozytywnie wpływać na włączenie społeczne, kształcenie i szkolenie, zdrowie publiczne oraz aktywne starzenie się,

—

sprzyjały współpracy w dziedzinie sportu z państwami trzecimi, zwłaszcza z krajami kandydującymi i potencjalnymi krajami kandydującymi do UE, oraz z właściwymi organizacjami międzynarodowymi zajmującymi się sportem, w tym z Radą Europy.