41995A1127(03)

Konwencja

sporządzona na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, o ochronie interesów finansowych Wspólnot Europejskich

WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY niniejszej Konwencji, państwa członkowskie Unii Europejskiej,

POWOŁUJĄC SIĘ na akt Rady Unii Europejskiej z dnia 26 lipca 1995 roku;

PRAGNĄC, aby ich systemy prawa karnego zapewniały w sposób skuteczny ochronę interesów finansowych Wspólnot Europejskich;

STWIERDZAJĄC, że nadużycia finansowe mające wpływ na wspólnotowe dochody i wydatki w wielu przypadkach nie są ograniczone do jednego kraju i często są popełniane przez zorganizowane siatki przestępcze;

PRZEKONANE, że ochrona interesów finansowych Wspólnot Europejskich wymaga, aby wszelkie przestępcze działania naruszające wspomniane interesy były przedmiotem ścigania karnego i aby w tym celu została przyjęta wspólna definicja;

PRZEKONANE o potrzebie nałożenia na takie postępowanie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji karnych, bez uszczerbku dla możliwości stosowania innych kar w odpowiednich przypadkach, oraz o potrzebie, przynajmniej w poważnych przypadkach, nałożenia na takie postępowanie kary pozbawienia wolności, która może prowadzić do ekstradycji;

UZNAJĄC, że przedsiębiorstwa odgrywają istotną rolę w obszarach finansowanych przez Wspólnoty Europejskie oraz że osoby posiadające kompetencje decyzyjne w przedsiębiorstwie nie powinny uniknąć odpowiedzialności karnej w odpowiednich okolicznościach;

ZDECYDOWANE wspólnie zwalczać nadużycia finansowe naruszające interesy finansowe Wspólnot Europejskich poprzez podjęcie zobowiązań odnoszących się do jurysdykcji, ekstradycji i wzajemnej współpracy,

UZGODNIŁY NASTĘPUJĄCE POSTANOWIENIA:

Artykuł 1

Postanowienia ogólne

1. Do celów niniejszej Konwencji nadużycia finansowe naruszające interesy finansowe Wspólnot Europejskich polegają na:

a) w odniesieniu do wydatków – jakimkolwiek umyślnym działaniu lub zaniechaniu dotyczącym:

- wykorzystania lub przedstawienia fałszywych, nieścisłych lub niekompletnych oświadczeń lub dokumentów, które ma na celu sprzeniewierzenie lub bezprawne zatrzymanie środków z budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich lub budżetów zarządzanych przez Wspólnoty Europejskie lub w ich imieniu,

- nieujawnienia informacji z naruszeniem szczególnego obowiązku, w tym samym celu,

- niewłaściwego wykorzystania takich środków do celów innych niż te, na które zostały pierwotnie przyznane;

b) w odniesieniu do przychodów – jakimkolwiek umyślnym działaniu lub zaniechaniu dotyczącym:

- wykorzystania lub przedstawienia fałszywych, nieścisłych lub niekompletnych oświadczeń lub dokumentów, które ma na celu bezprawne zmniejszenie środków budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich lub budżetów zarządzanych przez Wspólnoty Europejskie lub w ich imieniu,

- nieujawnienia informacji z naruszeniem szczególnego obowiązku, w tym samym celu,

- niewłaściwego wykorzystania korzyści uzyskanej zgodnie z prawem, w tym samym celu.

2. Z zastrzeżeniem artykułu 2 ustęp 2, każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne i odpowiednie środki w celu dokonania transpozycji ustępu 1 do swojego krajowego prawa karnego w taki sposób, aby postępowanie w nim określone stanowiło przestępstwo.

3. Z zastrzeżeniem artykułu 2 ustęp 2, każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, że umyślne przygotowanie lub dostarczenie fałszywych, nieścisłych lub niekompletnych oświadczeń lub dokumentów mających skutek opisany w ustępie 1 stanowi przestępstwo, o ile nie jest to już zagrożone karą jako przestępstwo podstawowe lub jako udział w, nakłanianie do, lub próba popełnienia nadużycia finansowego określonego w ustępie 1.

4. Umyślny charakter działania lub zaniechania, określonego w ustępach 1 i 3, może zostać wywnioskowany na podstawie obiektywnych, faktycznych okoliczności.

Artykuł 2

Kary

1. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, że działanie określone w artykule 1 oraz udział w, nakłanianie do, lub próba zachowania określonego w artykule 1 ustęp 1, są zagrożone przez skuteczne, proporcjonalne i odstraszające sankcje karne, włącznie z, przynajmniej w przypadkach poważnego nadużycia finansowego, karami polegającymi na pozbawieniu wolności, które może prowadzić do ekstradycji, przy czym za poważne nadużycie finansowe uważa się takie nadużycie finansowe, które wiąże się przynajmniej z minimalną kwotą określoną w każdym państwie członkowskim. Taka minimalna kwota nie może być ustalona na poziomie wyższym niż 50000 ECU.

2. Jednakże w przypadkach niewielkich nadużyć finansowych na łączną kwotę nieprzekraczającą 4000 ECU, któremu z punktu widzenia prawa wewnętrznego nie towarzyszą szczególnie poważne okoliczności, państwo członkowskie może przewidzieć kary odmienne od określonych w ustępie 1.

3. Rada Unii Europejskiej, stanowiąc jednomyślnie, może zmienić kwotę określoną w ustępie 2.

Artykuł 3

Odpowiedzialność karna szefów przedsiębiorstw

Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki zmierzające do tego, aby na zasadach określonych w prawie krajowym odpowiedzialności karnej mogły podlegać osoby zarządzające przedsiębiorstwami lub inne osoby w przedsiębiorstwie, posiadające prawo podejmowania decyzji lub wykonywania kontroli, za czyny stanowiące przestępstwo nadużycia finansowego na szkodę interesów finansowych Wspólnoty Europejskiej określone w artykule 1, popełnione przez osobę im podlegającą, działającą w imieniu przedsiębiorstwa.

Artykuł 4

Jurysdykcja

1. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu ustanowienia swojej jurysdykcji nad przestępstwami, które określiło zgodnie z artykułem 1 i artykułem 2 ustęp 1, gdy:

- nadużycie finansowe, udział w nadużyciu finansowym lub próba dokonania nadużycia finansowego naruszającego interesy finansowe Wspólnot Europejskich zostaną popełnione w całości lub w części na jego terytorium, włącznie z nadużyciem finansowym, z którego osiągnięto korzyść na tym terytorium,

- osoba na jego terytorium świadomie pomaga lub nakłania do popełnienia takiego nadużycia finansowego na terytorium jakiegokolwiek innego państwa,

- popełniający przestępstwo jest obywatelem danego państwa członkowskiego, przy czym przepisy prawne tego państwa członkowskiego mogą wymagać, by czyn taki był karalny również w państwie, w którym został popełniony.

2. Każde państwo członkowskie może oświadczyć, przekazując notyfikację określoną w artykule 11 ustęp 2, że nie zastosuje zasady ustanowionej w ustępie 1 tiret trzecie niniejszego artykułu.

Artykuł 5

Ekstradycja i ściganie

1. Każde państwo członkowskie, które, zgodnie ze swoim prawem, nie dokonuje ekstradycji swoich obywateli, podejmuje niezbędne środki w celu ustanowienia swojej jurysdykcji nad przestępstwami, które określiło zgodnie z artykułem 1 i artykułem 2 ustęp 1, jeżeli zostały one popełnione przez jego obywateli poza jego terytorium.

2. Każde państwo członkowskie, jeżeli przypuszcza się, że jeden z jego obywateli popełnił w innym państwie członkowskim przestępstwo wiążące się z zachowaniem opisanym w artykule 1 i artykule 2 ustęp 1, a nie dokonuje ekstradycji tej osoby do tego innego państwa członkowskiego wyłącznie ze względu na obywatelstwo tej osoby, przekazuje tę sprawę swoim właściwym organom w celu wszczęcia postępowania sądowego, w odpowiednim przypadku. W celu umożliwienia wszczęcia postępowania akta, informacje i dowody rzeczowe odnoszące się do przestępstwa przekazywane są zgodnie z procedurami określonymi w artykule 6 Europejskiej konwencji o ekstradycji. Państwo członkowskie składające wniosek zostaje powiadomione o wszczęciu postępowania i o jego wyniku.

3. Państwo członkowskie nie może odmówić ekstradycji w przypadku nadużycia finansowego naruszającego interesy finansowe Wspólnot Europejskich jedynie z tego powodu, że dotyczy ono przestępstwa podatkowego lub celnego.

4. Do celów niniejszego artykułu określenie "obywatele danego państwa członkowskiego" interpretowane jest zgodnie z wszelkimi deklaracjami złożonymi przez to państwo członkowskie w myśl artykułu 6 ustęp 1 litera b) Europejskiej konwencji o ekstradycji oraz z ustępem 1 litera c) tego artykułu.

Artykuł 6

Współpraca

1. Jeżeli nadużycie finansowe określone w artykule 1 stanowi przestępstwo i dotyczy przynajmniej dwóch państw członkowskich, to państwa te podejmują skuteczną współpracę w zakresie przeprowadzenia postępowania przygotowawczego i sądowego oraz wykonania nałożonej kary poprzez, na przykład, wzajemną pomoc prawną, ekstradycję, przekazanie postępowania lub wykonanie wyroku wydanego w innym państwie członkowskim.

2. Jeżeli więcej niż jedno państwo członkowskie posiada jurysdykcję oraz ma realną możliwość przeprowadzenia postępowania sądowego w odniesieniu do przestępstwa opartego na tych samych ustaleniach, zainteresowane państwa członkowskie współpracują przy podjęciu decyzji dotyczącej tego, które z nich będzie prowadzić ściganie sprawcy lub sprawców w celu scentralizowania, w miarę możliwości, oskarżenia w jednym państwie członkowskim.

Artykuł 7

Ne bis in idem

1. Państwa członkowskie stosują w swoich krajowych prawach karnych zasadę ne bis in idem, zgodnie z którą osoba, której proces ostatecznie zakończył się w jednym państwie członkowskim, nie może zostać oskarżona w innym państwie członkowskim w odniesieniu do tych samych faktów, pod warunkiem że jeżeli została nałożona kara, to została ona wykonana, jest wykonywana obecnie lub nie może już być wykonywana w myśl postanowień prawnych państwa, które wydało wyrok.

2. Państwo członkowskie może, przekazując notyfikację określoną w artykule 11 ustęp 2, oświadczyć, że nie będzie związane przez ustęp 1 niniejszego artykułu w jednym lub więcej następujących przypadków:

a) jeżeli fakty, które były przedmiotem wyroku wydanego za granicą, miały miejsce na jego terytorium, w całości bądź w części, przy czym w drugim przypadku wyjątku tego nie stosuje się, jeżeli fakty te miały miejsce częściowo na terytorium państwa członkowskiego, w którym wydano wyrok;

b) jeżeli fakty, które były przedmiotem wyroku wydanego za granicą, stanowią przestępstwo wymierzone przeciwko bezpieczeństwu lub innym równie istotnym interesom tego państwa członkowskiego;

c) jeżeli fakty, które były przedmiotem wyroku wydanego za granicą, zostały popełnione przez funkcjonariusza tego państwa członkowskiego względem obowiązków związanych z jego funkcją.

3. Wyjątki, które mogą być przedmiotem oświadczenia w myśl ustępu 2, nie mają zastosowania, jeżeli zainteresowane państwo członkowskie w odniesieniu do tych samych faktów wystosowało wniosek do innego państwa członkowskiego o przeprowadzenie ścigania lub postanowiło o ekstradycji danej osoby.

4. Niniejszy artykuł pozostaje bez wpływu na odpowiednie umowy dwustronne lub wielostronne zawarte między państwami członkowskimi oraz na odpowiednie deklaracje.

Artykuł 8

Trybunał Sprawiedliwości

1. Każdy spór między państwami członkowskimi dotyczący wykładni lub stosowania niniejszej Konwencji musi na etapie początkowym zostać zbadany przez Radę zgodnie z procedurą określoną w tytule VI traktatu o Unii Europejskiej w celu znalezienia rozwiązania.

Jeżeli w ciągu sześciu miesięcy żadne rozwiązanie nie zostanie znalezione, sprawa może zostać przekazana przez stronę sporu do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.

2. Każdy spór między jednym lub więcej państwami członkowskimi a Komisją Wspólnot Europejskich dotyczący stosowania artykułu 1 lub 10 niniejszej Konwencji, którego rozstrzygnięcie okazało się niemożliwe w drodze negocjacji, może zostać przedłożony Trybunałowi Sprawiedliwości.

Artykuł 9

Przepisy prawa wewnętrznego

Żadne z postanowień niniejszej Konwencji nie uniemożliwi państwu członkowskiemu przyjęcia przepisów wewnętrznych wykraczających poza zobowiązania wynikające z niniejszej Konwencji.

Artykuł 10

Przekazywanie informacji

1. Państwa członkowskie przekazują Komisji Wspólnot Europejskich tekst przepisów dokonujących transpozycji do ich prawa krajowego zobowiązań nałożonych na nie przez postanowienia niniejszej Konwencji.

2. W celu wykonania niniejszej Konwencji Wysokie Umawiające się Strony określają, w ramach Rady Unii Europejskiej, informacje, które mają zostać przekazane lub wymienione między państwami członkowskimi lub między państwami członkowskimi a Komisją, jak również warunki ich przekazywania.

Artykuł 11

Wejście w życie

1. Niniejsza Konwencja podlega przyjęciu przez państwa członkowskie zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.

2. Państwa członkowskie notyfikują Sekretarzowi Generalnemu Rady Unii Europejskiej wypełnienie ich wymogów konstytucyjnych niezbędnych do przyjęcia niniejszej Konwencji.

3. Niniejsza Konwencja wchodzi w życie 90 dni po notyfikacji, określonej w ustępie 2, przez ostatnie państwo członkowskie, które ma wypełnić tę formalność.

Artykuł 12

Przystąpienie

1. Niniejsza Konwencja jest otwarta na przystąpienie każdego państwa, które staje się członkiem Unii Europejskiej.

2. Tekst niniejszej Konwencji w języku państwa przystępującego, zatwierdzony przez Radę Unii Europejskiej, jest autentyczny.

3. Dokumenty przystąpienia składane są u depozytariusza.

4. Niniejsza Konwencja wchodzi w życie odnośnie do każdego państwa przystępującego do niej po upływie 90 dni od złożenia przez nie dokumentu przystąpienia lub z dniem wejścia w życie niniejszej Konwencji, jeśli nie weszła ona jeszcze w życie po upływie wspomnianego okresu 90 dni.

Artykuł 13

Depozytariusz

1. Funkcję depozytariusza niniejszej Konwencji pełni Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej.

2. Depozytariusz publikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich informacje dotyczące postępu w przyjęciach i przystąpieniach, deklaracje i zastrzeżenia oraz wszelkie inne notyfikacje odnoszące się do niniejszej Konwencji.

En fe de lo cual, los plenipotenciarios abajo firmantes suscriben el presente Convenio.Til bekræftelse heraf har undertegnede befuldmægtigede underskrevet denne konvention.Zu Urkund dessen haben die unterzeichneten Bevollmächtigten ihre Unterschriften unter dieses Übereinkommen gesetzt.Σε πίστωση των ανωτέρω, οι υπογράφοντες πληρεξούσιοι έθεσαν την υπογραφή τους κάτω από την παρούσα σύμβαση.In witness whereof, the undersigned Plenipotentiaries have hereunto set their hands.En foi de quoi, les plénipotentiaires soussignés ont apposé leurs signatures au bas de la présente convention.Dá fhianú sin, chuir na Lánchumhachtaigh thíos-sínithe a lámh leis an gCoinbhinsiún seo.In fede di che, i plenipotenziari sottoscritti hanno apposto le loro firme in calce alla presente convenzione.Ten blijke waarvan de ondergetekende gevolmachtigden hun handtekening onder deze overeenkomst hebben gesteld.Em fé do que, os plenipotenciários abaixo assinados apuseram as suas assinaturas no final da presente convenção.Tämän vakuudeksi alla mainitut täysivaltaiset edustajat ovat allekirjoittaneet tämän yleissopimuksen.Til bekräftelse bärav har undertecknade befullmäktigade ombud undertecknat denna konvention.

Hecho en Bruselas, el veintiseis de julio de mil novecientos noventa y cinco, en un ejemplar único, en lenguas alemana, inglesa, danesa, española, finesa, francesa, griega, gaélica, italiana, neerlandesa, portuguesa y sueca, cuyos textos son igualmente auténticos y que será depositado en los archivos de la Secretaría General del Consejo de la Unión Europea.Udfærdiget i Bruxelles den seksogtyvende juli nitten hundrede og femoghalvfems, i ét eksemplar på dansk, engelsk, finsk, fransk, græsk, irsk, italiensk, nederlandsk, portugisisk, spansk, svensk og tysk, hvilke tekster alle har samme gyldighed, og deponeres i arkiverne i Generalsekretariatet for Rådet for Den Europæiske Union.Geschehen zu Brüssel am sechsundzwanzigsten Juli neunzehnhundertfünfundneunzig in einer Urschrift in dänischer, deutscher, englischer, finnischer, französischer, griechischer, irischer, italienischer, niederländischer, portugiesischer, schwedischer und spanischer Sprache, wobei jeder Wortlaut gleichermaßen verbindlich ist; die Urschrift wird im Archiv des Generalsekretariats des Rares der Europäischen Union hinterlegt.Έγινε στις Βρυξέλλες, στις είκοσι έξι Ιουλίου χίλια εννιακόσια ενενήντα πέντε, σε ένα μόνο αντίτυπο, στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική, ιρλανδική, ισπανική, ιταλική, ολλανδική, πορτογαλική, σουηδική και φινλανδική γλώσσα, όλα δε τα κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά και κατατίθενται στα αρχεία της Γενικής Γραμματείας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Done at Brussels on the twenty-sixth day of July in the year one thousand nine hundred and ninety-five in a single original, in the Danish, Dutch, English, Finnish, French, German, Greek, Irish, Italian, Portuguese, Spanish and Swedish languages, each text being equally authentic, such original remaining deposited in the archives of the General Secretariat of the Council of the European Union.Fait à Bruxelles, le vingt-six juillet mil neuf cent quatre-vingt-quinze, en un exemplaire unique, en langues allemande, anglaise, danoise, espagnole, finnoise, française, grecque, irlandaise, italienne, néerlandaise, portugaise et suédoise, tous ces textes faisant également foi, exemplaire qui est déposé dans les archives du Secrétariat général du Conseil de l'Union européenne.Arna dhéanamh sa Bhruiséil, an séú lá is fiche de Iúil sa bhliain míle naoi gcéad nócha a cúig, i scríbhinn bhunaidh amháin sa Bhéarla, sa Danmhairgis, san Fhionlainnis, sa Fhraincis, sa Ghaeilge, sa Ghearmáinis, sa Ghréigis, san Iodáilis, san Ollainnis, sa Phortaingéilis, sa Spáinnis agus sa tSualainnis agus comhúdarás ag na téacsanna i ngach ceann de na teangacha sin; déanfar an scríbhinn bhunaidh sin a thaisceadh i gcartlann Ardrúnaíocht Chomhairle an Aontais Eorpaigh.Fatto a Bruxelles, addì ventisei luglio millenovecentonovantacinque, in unico esemplare in lingua danese, finlandese, francese, greca, inglese, irlandese, italiana, olandese, portoghese, spagnola, svedese e tedesca, i testi di ciascuna di queste lingue facenti ugualmente fede, esemplare depositato negli archivi del segretariato generale dell'Unione europea.Gedaan te Brussel, de zesentwintigste juli negentienhonderd vijfennegentig, in één exemplaar, in de Deense, de Duitse, de Engelse, de Finse, de Franse, de Griekse, de Ierse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese, de Spaanse en de Zweedse taal, zijnde alle teksten gelijkelijk authentiek, dat wordt neergelegd in het archief van het Secretariaat-generaal van de Raad van de Europese Unie.Feito em Bruxelas, em vinte e seis de Julho de mil novecentos e noventa e cinco, em exemplar único, nas línguas alemã, dinamarquesa, espanhola, finlandesa, francesa, grega, inglesa, irlandesa, italiana, neerlandesa, portuguesa e sueca, fazendo igualmente fé todos os textos, depositado nos arquivos do Secretariado-Geral do Conselho da União Europeia.Tehty Brysselissä kahdentenakymmenentenäkuudentena päivänä heinäkuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäviisi yhtenä ainoana kappaleena englannin, espanjan, hollannin, iirin, italian, kreikan, portugalin, ranskan, ruotsin, saksan, suomen ja tanskan kielellä kaikkien näiden tekstien ollessa yhtä todistusvoimaiset, ja se talletetaan Euroopan unionin neuvoston pääsihteeristön arkistoon.Utfärdad i Bryssel den tjugosjätte juli nittonhundranittiofem i ett enda exemplar, på danska, engelska, finska, franska, grekiska, irländska, italienska, nederländska, portugisiska, spanska, svenska och tyska, varvid alla texter är lika giltiga, och deponerad i arkiven vid generalsekretariatet för Europeiska unionens råd.

Pour le gouvernement du royaume de BelgiqueVoor de Regering van het Koninkrijk BelgiëFür die Regierung des Königreichs Belgien

+++++ TIFF +++++

For regeringen for Kongeriget Danmark

+++++ TIFF +++++

Für die Regierung der Bundesrepublik Deutschland

+++++ TIFF +++++

Για την κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας

+++++ TIFF +++++

Por el Gobierno del Reino de España

+++++ TIFF +++++

Pour le gouvernement de la République française

+++++ TIFF +++++

Thar ceann Rialtas na hÉireannFor the Government of Ireland

+++++ TIFF +++++

Per il governo della Repubblica italiana

+++++ TIFF +++++

Pour le gouvernement du grand-duché de Luxembourg

+++++ TIFF +++++

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden

+++++ TIFF +++++

Für die Regierung der Republik Österreich

+++++ TIFF +++++

Pelo Governo da República Portuguesa

+++++ TIFF +++++

Suomen hallituksen puolesta

+++++ TIFF +++++

På svenska regeringens vägnar

+++++ TIFF +++++

For the Government of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------