|
|
Nazwisko i imię
(transliteracja ang. z jęz. białoruskiego)
(transliteracja ang. z jęz. rosyjskiego)
|
Nazwa
(pisownia białoruska)
(pisownia rosyjska)
|
Informacje umożliwiające identyfikację
|
Przyczyny umieszczenia w wykazie
|
Data umieszczenia w wykazie
|
|
„10.
|
Khazalbek Baktibekavich ATABEKAU
Khazalbek Bakhtibekovich ATABEKOV
|
Хазалбек Бактiбекавiч АТАБЕКАЎ
Хазалбек Бахтибекович АТАБЕКОВ
|
Stanowisko(a): były zastępca dowódcy oddziałów wewnętrznych
Data urodzenia: 18.3.1967
Płeć: mężczyzna
|
Jako były zastępca dowódcy oddziałów wewnętrznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (MSW) był odpowiedzialny za kampanię represji i zastraszeń prowadzoną przez służby MSW, w szczególności oddziały wewnętrzne pod jego dowództwem, po wyborach prezydenckich w 2020 r., w szczególności za arbitralne aresztowania i brutalne traktowanie, w tym tortury, pokojowych demonstrantów, jak również za zastraszanie dziennikarzy i stosowanie wobec nich przemocy.
Dekretem Aleksandra Łukaszenki został przeniesiony do rezerwy wojskowej w marcu 2022 r. Ma prawo nosić mundur wojskowy i dystynkcje.
|
2.10.2020
|
|
17.
|
Andrei Vasilievich GALENKA
Andrey Vasilievich GALENKA
|
Андрэй Васiльевiч ГАЛЕНКА
Андрей Васильевич ГАЛЕНКА
|
Stanowisko(a): pierwszy zastępca szefa rejonowego departamentu spraw wewnętrznych w rejonie Maskouskim w Mińsku, szef policji bezpieczeństwa publicznego
Płeć: mężczyzna
|
Jako były zastępca szefa rejonowego departamentu spraw wewnętrznych w rejonie Maskouskim w Mińsku i szef policji bezpieczeństwa publicznego był odpowiedzialny za kampanię represji i zastraszeń prowadzoną w tym rejonie wobec uczestników pokojowych protestów po wyborach prezydenckich w 2020 r., w szczególności za arbitralne aresztowania, nadmierne stosowanie siły i brutalne traktowanie, w tym tortury.
Nadal odgrywa aktywną rolę w reżimie Łukaszenki i służy jako pierwszy zastępca szefa rejonowego departamentu spraw wewnętrznych w rejonie Maskouskim w Mińsku; szef policji bezpieczeństwa publicznego
|
2.10.2020
|
|
20.
|
Anatol Anatolievich VASILIEU
Anatoli Anatolievich VASILIEV
|
Анатоль Анатольевiч ВАСIЛЬЕЎ
Анатолий Анатольевич ВАСИЛЬЕВ
|
Stanowisko(a): pierwszy zastępca szefa departamentu spraw wewnętrznych Komitetu Wykonawczego rejonu homelskiego w obwodzie homelskim, szef policji bezpieczeństwa publicznego
Były zastępca szefa departamentu spraw wewnętrznych Komitetu Wykonawczego obwodu homelskiego, szef policji bezpieczeństwa publicznego, były wiceprzewodniczący Komisji Śledczej
Data urodzenia: 26.1.1972
Miejsce urodzenia: Homel, obwód homelski, były ZSRR (obecnie Białoruś)
Płeć: mężczyzna
|
Jako były zastępca szefa departamentu spraw wewnętrznych Komitetu Wykonawczego obwodu homelskiego i szef policji bezpieczeństwa publicznego był odpowiedzialny za kampanię represji i zastraszeń prowadzoną w tym obwodzie wobec uczestników pokojowych protestów po wyborach prezydenckich w 2020 r., w szczególności za arbitralne aresztowania, nadmierne stosowanie siły i brutalne traktowanie, w tym tortury.
Nadal odgrywa aktywną rolę w reżimie Łukaszenki jako pierwszy zastępca szefa departamentu spraw wewnętrznych Komitetu Wykonawczego obwodu homelskiego; szef policji bezpieczeństwa publicznego.
|
2.10.2020
|
|
22.
|
Leanid ZHURAUSKI
Leonid ZHURAVSKI
|
Леанiд ЖУРАЎСКI
Леонид ЖУРАВСКИЙ
|
Stanowisko(a): były szef OMON (»oddział policji do zadań specjalnych«) w Witebsku
Data urodzenia: 20.9.1975
Płeć: mężczyzna
|
Jako były dowódca sił OMON w Witebsku był odpowiedzialny za kampanię represji i zastraszeń prowadzoną przez siły OMON w Witebsku po wyborach prezydenckich w 2020 r., w szczególności za arbitralne aresztowania i brutalne traktowanie pokojowych demonstrantów.
|
2.10.2020
|
|
35.
|
Alena Mikalaeuna DMUHAILA
Elena Nikolaevna DMUHAILO
|
Алена Мiкалаеўна ДМУХАЙЛА
Елена Николаевна ДМУХАЙЛО
|
Stanowisko(a): była sekretarz Centralnej Komisji Wyborczej (CKW)
Data urodzenia: 1.7.1971
Płeć: kobieta
|
Jako była sekretarz CKW była odpowiedzialna za poważne nadużycia, których komisja ta dopuszczała się podczas wyborów prezydenckich w 2020 r., za nieprzestrzeganie przez CKW podstawowych standardów międzynarodowych w zakresie uczciwości i przejrzystości oraz za fałszowanie wyników wyborów.
CKW i jej kierownictwo ponoszą odpowiedzialność przede wszystkim za bezpodstawne odrzucenie przez komisję niektórych kandydatów opozycji oraz za nałożenie nieproporcjonalnych ograniczeń na obserwatorów w lokalach wyborczych. CKW zadbała również o to, by członków nadzorowanych przez nią komisji wyborczych dobierano w sposób stronniczy.
|
2.10.2020
|
|
39.
|
Sviatlana Piatrouna KATSUBA
Svetlana Petrovna KATSUBO
|
Святлана Пятроўна КАЦУБА
Светлана Петровна КАЦУБО
|
Stanowisko(a): była członkini Centralnej Komisji Wyborczej (CKW)
Data urodzenia: 6.8.1959
Miejsce urodzenia: Podilśk, obwód odeski, były ZSRR (obecnie Ukraina)
Płeć: kobieta
|
Jako była członkini kolegium CKW była odpowiedzialna za poważne nadużycia, których komisja ta dopuszczała się podczas wyborów prezydenckich w 2020 r., za nieprzestrzeganie przez CKW podstawowych standardów międzynarodowych w zakresie uczciwości i przejrzystości oraz za fałszowanie wyników wyborów.
CKW i jej kolegium ponoszą odpowiedzialność przede wszystkim za bezpodstawne odrzucenie przez komisję niektórych kandydatów opozycji oraz za nałożenie nieproporcjonalnych ograniczeń na obserwatorów w lokalach wyborczych. CKW zadbała również o to, by członków nadzorowanych przez nią komisji wyborczych dobierano w sposób stronniczy.
|
2.10.2020
|
|
41.
|
Igar Anatolievich PLYSHEUSKI
Ihor Anatolievich PLYSHEVSKIY
|
Iгар Анатольевiч ПЛЫШЭЎСКI
Игорь Анатольевич ПЛЫШЕВСКИЙ
|
Stanowisko(a): były członek Centralnej Komisji Wyborczej (CKW)
Data urodzenia: 19.2.1979
Miejsce urodzenia: Lubań, były ZSRR (obecnie Białoruś)
Płeć: mężczyzna
|
Jako były członek kolegium CKW był odpowiedzialny za poważne nadużycia, których komisja ta dopuszczała się podczas wyborów prezydenckich w 2020 r., za nieprzestrzeganie przez CKW podstawowych standardów międzynarodowych w zakresie uczciwości i przejrzystości oraz za fałszowanie wyników wyborów.
CKW i jej kolegium ponoszą odpowiedzialność przede wszystkim za bezpodstawne odrzucenie przez komisję niektórych kandydatów opozycji oraz za nałożenie nieproporcjonalnych ograniczeń na obserwatorów w lokalach wyborczych. CKW zadbała również o to, by członków nadzorowanych przez nią komisji wyborczych dobierano w sposób stronniczy.
|
2.10.2020
|
|
42.
|
Marina Yureuna RAKHMANAVA
Marina Yurievna RAKHMANOVA
|
Марына Юр’еўна РАХМАНАВА
Марина Юрьевна РАХМАНОВА
|
Stanowisko(a): była członkini Centralnej Komisji Wyborczej (CKW)
Data urodzenia: 26.9.1970
Płeć: kobieta
|
Jako była członkini kolegium CKW była odpowiedzialna za poważne nadużycia, których komisja ta dopuszczała się podczas wyborów prezydenckich w 2020 r., za nieprzestrzeganie przez CKW podstawowych standardów międzynarodowych w zakresie uczciwości i przejrzystości oraz za fałszowanie wyników wyborów.
CKW i jej kolegium ponoszą odpowiedzialność przede wszystkim za bezpodstawne odrzucenie przez komisję niektórych kandydatów opozycji oraz za nałożenie nieproporcjonalnych ograniczeń na obserwatorów w lokalach wyborczych. CKW zadbała również o to, by członków nadzorowanych przez nią komisji wyborczych dobierano w sposób stronniczy.
|
2.10.2020
|
|
64.
|
Pavel Mikalaevich LIOHKI
Pavel Nikolaevich LIOHKI
|
Павел Мiкалаевiч ЛЁГКI
Павел Николаевич ЛЁГКИЙ
|
Stanowisko(a): radca-minister ambasady Białorusi w Moskwie (Rosja), były pierwszy wiceminister informacji
Data urodzenia: 30.5.1972
Miejsce urodzenia: Baranowicze, były ZSRR (obecnie Białoruś)
Płeć: mężczyzna
|
Jako były pierwszy wiceminister informacji jest odpowiedzialny za represje wobec społeczeństwa obywatelskiego, w szczególności za decyzję Ministerstwa Informacji o odcięciu dostępu do niezależnych stron internetowych i ograniczeniu dostępu do internetu na Białorusi po wyborach prezydenckich w 2020 r., co stanowi narzędzie represji wobec społeczeństwa obywatelskiego, pokojowych demonstrantów i dziennikarzy.
Nadal odgrywa aktywną rolę w reżimie Łukaszenki jako radca-minister ambasady Białorusi w Moskwie.
|
17.12.2020
|
|
65.
|
Ihar Uladzimiravich LUTSKY
Igor Vladimirovich LUTSKY
|
Iгар Уладзiмiравiч ЛУЦКI
Игорь Владимирович ЛУЦКИЙ
|
Stanowisko(a): wiceszef administracji prezydenckiej, były minister informacji
Data urodzenia: 31.10.1972
Miejsce urodzenia: Stolin, obwód brzeski, były ZSRR (obecnie Białoruś)
Płeć: mężczyzna
|
Jako były minister informacji był odpowiedzialny za represje wobec społeczeństwa obywatelskiego, w szczególności za decyzję Ministerstwa Informacji o odcięciu dostępu do niezależnych stron internetowych i ograniczeniu dostępu do internetu na Białorusi po wyborach prezydenckich w 2020 r., co stanowi narzędzie represji wobec społeczeństwa obywatelskiego, pokojowych demonstrantów i dziennikarzy.
Nadal odgrywa aktywną rolę w reżimie Łukaszenki jako wiceprzewodniczący administracji prezydenckiej.
|
17.12.2020
|
|
71.
|
Dzmitry Aliaksandravich KURYAN
Dmitry Alexandrovich KURYAN
|
Дзмiтрый Аляксандравiч КУРЬЯН
Дмитрий Александрович КУРЬЯН
|
Stanowisko(a): zastępca szefa milicji publicznej akademii Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, pułkownik policji, były zastępca szefa Departamentu Głównego i były szef Departamentu Ścigania w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych
Data urodzenia: 3.10.1974
Płeć: mężczyzna
|
Jako były zastępca szefa Departamentu Głównego i były szef Departamentu Ścigania w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych był odpowiedzialny za kampanię represji i zastraszania prowadzoną przez siły policyjne po wyborach prezydenckich w 2020 r., w szczególności za arbitralne aresztowania i brutalne traktowanie, w tym tortury, pokojowych demonstrantów, jak również za zastraszanie dziennikarzy i stosowanie wobec nich przemocy.
Nadal odgrywa aktywną rolę w reżimie Łukaszenki jako zastępca szefa milicji publicznej akademii Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz zachowuje stopień pułkownika policji.
|
17.12.2020
|
|
73.
|
Dzmitry Mikalaevich SHUMILIN
Dmitry Nikolayevich SHUMILIN
|
Дзмiтрый Мiкалаевiч ШУМIЛIН
Дмитрий Николаевич ШУМИЛИН
|
Stanowisko(a): zastępca szefa Dyrekcji ds. Ochrony Ładu i Porządku oraz Prewencji, były wiceszef Departamentu ds. Wydarzeń Masowych GUVD (Główny Departament Spraw Wewnętrznych) w Komitecie Wykonawczym miasta Mińsk
Data urodzenia: 26.7.1977
Płeć: mężczyzna
|
Jako były zastępca szefa Departamentu ds. Wydarzeń Masowych GUVD w Komitecie Wykonawczym miasta Mińsk był odpowiedzialny za kampanię represji i zastraszeń prowadzoną przez lokalny aparat po wyborach prezydenckich w 2020 r., w szczególności za arbitralne aresztowania i brutalne traktowanie pokojowych demonstrantów, w tym tortury, jak również za zastraszanie dziennikarzy i stosowanie wobec nich przemocy.
Udokumentowano, że osobiście uczestniczył w bezprawnym zatrzymywaniu pokojowych demonstrantów.
Nadal odgrywa aktywną rolę w reżimie Łukaszenki jako zastępca szefa Dyrekcji ds. Ochrony Ładu i Porządku oraz Prewencji GUVD (Główny Departament Spraw Wewnętrznych) w Komitecie Wykonawczym miasta Mińsk.
|
17.12.2020
|
|
75.
|
Siarhei Leanidavich KALINNIK
Sergei Leonidovich KALINNIK
|
Сяргей Леанiдавiч КАЛИННИК
Сергей Леонидович КАЛИННИК
|
Stanowisko(a): były pułkownik policji, szef wydziału policji w rejonie Sawieckim w Mińsku
Data urodzenia: 23.7.1979
Płeć: mężczyzna
|
Jako były szef wydziału policji w rejonie Sawieckim w Mińsku był odpowiedzialny za kampanię represji i zastraszeń prowadzoną przez podległe mu lokalne siły policyjne, po wyborach prezydenckich w 2020 r., w szczególności za arbitralne aresztowania i brutalne traktowanie, w tym torturowanie, pokojowych demonstrantów, jak również za zastraszanie dziennikarzy i stosowanie wobec nich przemocy.
Według świadków osobiście nadzorował torturowanie bezprawnie zatrzymanych demonstrantów i brał w nim udział.
|
17.12.2020
|
|
78.
|
Aliaksandr Aliaksandravich PIETRASH
Alexander (Alexandr) Alexandrovich PETRASH
|
Аляксандр Аляксандравiч ПЕТРАШ
Александр Александрович ПЕТРАШ
|
Stanowisko(a): prezes sądu dla rejonu centralnego w Mińsku, były prezes sądu dla rejonu Maskouskiego w Mińsku
Data urodzenia: 16.5.1988
Płeć: mężczyzna
|
Jako były prezes sądu dla rejonu Maskouskiego w Mińsku był odpowiedzialny za wydawanie licznych politycznie motywowanych wyroków na dziennikarzy, przywódców opozycji, działaczy i demonstrantów. Podczas nadzorowanych przez niego procesów zgłaszano naruszenia prawa do obrony i opieranie się na zeznaniach fałszywych świadków.
Odegrał zasadniczą rolę w nakładaniu grzywien oraz zatrzymywaniu demonstrantów, dziennikarzy i przywódców opozycji po wyborach prezydenckich w 2020 r.
Jest zatem odpowiedzialny za naruszenia praw człowieka i praworządności, a także za przyczynianie się do represjonowania społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji.
Nadal odgrywa aktywną rolę w reżimie Łukaszenki jako prezes sądu dla rejonu centralnego w Mińsku.
|
17.12.2020
|
|
85.
|
Yulia Chaslavauna HUSTYR
Yulia Cheslavovna HUSTYR
|
Юлiя Чаславаўна ГУСТЫР
Юлия Чеславовна ГУСТЫР
|
Stanowisko(a): prawnik w biurze pomocy prawnej rejonu październikowego w Mińsku; była sędzia sądu dla rejonu centralnego w Mińsku
Data urodzenia: 14.1.1984
Płeć: kobieta
|
Jako była sędzia sądu dla rejonu centralnego w Mińsku była odpowiedzialna za wydawanie licznych politycznie motywowanych wyroków w sprawie dziennikarzy, przywódców opozycji, działaczy i demonstrantów, w szczególności za skazanie Wiktara Babaryki – kandydata opozycji na prezydenta. Podczas nadzorowanych przez nią procesów zgłaszano naruszenia prawa do obrony.
Jest zatem odpowiedzialna za naruszenia praw człowieka i praworządności, a także za przyczynianie się do represjonowania społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji.
Nadal odgrywa aktywną rolę w reżimie Łukaszenki jako prawnik w biurze pomocy prawnej rejonu październikowego w Mińsku.
|
17.12.2020
|
|
87.
|
Aliaksandr Vasilevich SHAKUTSIN
Aleksandr Vasilevich SHAKUTIN
|
Аляксандр Васiльевiч ШАКУЦIН
Александр Васильевич ШАКУТИН
|
Stanowisko(a): biznesmen; prezes zarządu spółki Amkodor holding, udziałowiec spółek SV Maschinen GmbH, UAB EM System, Anulatrans SIA, Amkodor-Centr, OOO Iskamed, OOO PMI Inżiniring.
Data urodzenia: 12.1.1959
Miejsce urodzenia: Bolszoje Babino, rejon orszański, obwód witebski, były ZSRR (obecnie Białoruś)
Płeć: mężczyzna
|
Jest jednym z czołowych biznesmenów działających na Białorusi; jego działalność obejmuje budownictwo, budowę maszyn, rolnictwo i inne sektory.
Uważany jest za jedną z osób, które odniosły największe korzyści z prywatyzacji podczas prezydentury Łukaszenki. Jest także byłym członkiem prezydium prołukaszenkowskiego stowarzyszenia publicznego pod nazwą »Biełaja Ruś« i byłym członkiem Rady Rozwoju Przedsiębiorczości w Republice Białorusi.
W lipcu 2020 r. publicznie potępił protesty opozycji na Białorusi, wspierając tym samym politykę represji stosowanych przez reżim Łukaszenki wobec uczestników pokojowych protestów, demokratycznej opozycji i społeczeństwa obywatelskiego.
Osiąga zatem korzyści z reżimu Łukaszenki i wspiera ten reżim.
Nadal prowadzi działalność gospodarczą na Białorusi.
|
17.12.2020
|
|
89.
|
Natallia Mikhailauna BUHUK
Natalia Mikhailovna BUGUK
|
Наталля Мiхайлаўна БУГУК
Наталья Михайловна БУГУК
|
Stanowisko: sędzia sądu miejskiego w Mińsku, była sędzia sądu dla rejonu Frunzenskiego w Mińsku
Data urodzenia: 19.12.1989
Miejsce urodzenia: Mińsk, były ZSRR (obecnie Białoruś)
Płeć: kobieta
Obywatelstwo: białoruskie
|
Jako była sędzia sądu dla rejonu Frunzenskiego w Mińsku jest odpowiedzialna za wydawanie licznych umotywowanych politycznie wyroków w sprawie dziennikarzy i demonstrantów, w szczególności za skazanie Kaciaryny Bachwaławej (Andrejewej) i Darji Czulcowej. Podczas nadzorowanych przez nią procesów zgłaszano naruszenia prawa do obrony i prawa do rzetelnego procesu sądowego.
Jest zatem odpowiedzialna za poważne naruszenia praw człowieka i praworządności, a także za represjonowanie społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji.
Nadal odgrywa aktywną rolę w reżimie Łukaszenki jako sędzia sądu miejskiego w Mińsku.
|
21.6.2021
|
|
90.
|
Alina Siarhieeuna KASIANCHYK
Alina Sergeevna KASYANCHYK
|
Алiна Сяргееўна КАСЬЯНЧЫК
Алина Сергеевна КАСЬЯНЧИК
|
Stanowisko: prokurator w prokuraturze miejskiej w Mińsku, była zastępczyni prokuratora w sądzie dla rejonu Frunzenskiego w Mińsku
Data urodzenia: 12.03.1998
Miejsce urodzenia:
Płeć: kobieta
Obywatelstwo: białoruskie
|
Jako była zastępczyni prokuratora w sądzie dla rejonu Frunzenskiego w Mińsku reprezentowała reżim Łukaszenki w umotywowanych politycznie sprawach przeciwko dziennikarzom, działaczom i demonstrantom. W szczególności, ścigała dziennikarki Kaciarynę Bachwaławą (Andrejewą) i Darję Czulcową za nagrywanie pokojowych demonstracji, opierając się na bezpodstawnych oskarżeniach o »spisek« i »naruszanie porządku publicznego«. Ścigała również członków białoruskiego społeczeństwa obywatelskiego np. za udział w pokojowych demonstracjach i składanie hołdu zamordowanemu demonstrantowi Aliaksandrowi Tarajkouskiemu. Ustawicznie zwracała się do sędziego o wydanie kar długotrwałego pozbawienia wolności.
Jest zatem odpowiedzialna za poważne naruszenia praw człowieka i praworządności, a także za represjonowanie społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji.
Nadal odgrywa aktywną rolę w reżimie Łukaszenki jako prokurator w prokuraturze w Mińsku.
|
21.6.2021
|
|
104.
|
Andrei Vaclavavich HRUSHKO
Andrei Vatslavovich GRUSHKO
|
Андрэй Вацлававiч ГРУШКО
Андрей Вацлавович ГРУШКО
|
Stanowisko: wiceprezes sądu dla rejonu Leninskiego w Brześciu, były sędzia sądu dla rejonu Leninskiego w Brześciu
Data ur.: 24.01.1979
Miejsce ur.:
Płeć: mężczyzna
Obywatelstwo: białoruskie
|
Jako sędzia sądu dla rejonu Leninskiego w Brześciu jest odpowiedzialny za wydawanie licznych umotywowanych politycznie wyroków w sprawie pokojowych demonstrantów, w szczególności za skazanie działaczy, uznawanych za więźniów politycznych, oraz nieletnich.
Jest zatem odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka i praworządności, a także za represjonowanie społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji.
Obecnie pełni funkcję wiceprezesa sądu dla rejonu Leninskiego w Brześciu.
|
21.6.2021
|
|
123.
|
Aliaksandr Yauhenavich SHATROU
Alexander (Alexandr) Evgenevich SHATROV
|
Аляксандр Яўгенавiч ШАТРОЎ
Александр Евгеньевич ШАТРОВ
|
Stanowisko(a): biznesmen, udziałowiec i były dyrektor generalny spółki Synesis LLC
Data urodzenia: 9.11.1978
Miejsce urodzenia: były ZSRR (obecnie Federacja Rosyjska)
Płeć: mężczyzna
Obywatelstwo: rosyjskie, białoruskie
Osobisty numer identyfikacyjny: 3091178A002VF5
|
Jako były szef i były akcjonariusz większościowy Synesis LLC Aliaksandr Szatrou był odpowiedzialny za decyzję tego przedsiębiorstwa o zapewnieniu białoruskim władzom platformy monitoringu (Kipod), która umożliwia przeszukiwanie i analizę nagrań wideo, i wykorzystywanie oprogramowania do rozpoznawania twarzy. Przyczynia się zatem do represjonowania społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej przez aparat państwowy. Synesis twierdzi, że przestała zapewniać białoruskim władzom platformę monitoringu Kipod, ale według doniesień ByPOL państwowe służby bezpieczeństwa nadal wykorzystują tę platformę.
Synesis jest jedną ze spółek mających siedzibę w parku technologicznym Hi-Tech Park utworzonym dekretem Aleksandra Łukaszenki; z tego względu korzysta z wielu ulg, m.in. zwolnień z podatku dochodowego, VAT, podatku od działalności offshore, cła itd.
Synesis LLC i jej jednostka zależna Panoptes osiągały korzyści z udziału w państwowym systemie monitorowania bezpieczeństwa. Inne przedsiębiorstwa, których właścicielem lub współwłaścicielem był Szatrou, takie jak BelBet i Synesis Sport, również osiągają korzyści z zamówień rządowych.
Składał publiczne oświadczenia, w których krytykował osoby protestujące przeciwko reżimowi Łukaszenki i relatywizował brak demokracji na Białorusi. Osiąga zatem korzyści z reżimu Łukaszenki i wspiera ten reżim.
Nadal jest udziałowcem Synesis LLC.
|
21.6.2021
|
|
125.
|
Mikhail Safarbekovich GUTSERIEV
|
Микаил (Михаил) Сафарбекович ГУЦЕРИЕВ
|
Stanowisko(a): biznesmen, udziałowiec i prezes zarządu spółki Slavkali prezes zarządu i udziałowiec spółek: JSC Mospromstroi, Industrial Financial Group Safmar JSC, LLC Proekt Grad
członek zarządu i udziałowiec spółki JSC NKNeftisa
Data urodzenia: 9.5.1958
Miejsce urodzenia: Akmolinsk (Akmolińsk), były ZSRR (obecnie Astana (Kazachstan))
Płeć: mężczyzna
Obywatelstwo: rosyjskie
|
Michaił Gucerjew jest prominentnym rosyjskim biznesmenem, mającym interesy gospodarcze na Białorusi w sektorach energii, potasu, hotelarsko-gastronomicznym i innych. Jest wieloletnim znajomym Aleksandra Łukaszenki i dzięki temu powiązaniu zgromadził znaczne bogactwo i zdobył wpływy wśród elity politycznej na Białorusi. »Safmar«, przedsiębiorstwo, które było kontrolowane przez Gucerjewa, było jedynym rosyjskim koncernem naftowym, który kontynuował dostarczanie białoruskim rafineriom ropy podczas kryzysu energetycznego między Białorusią a Rosją na początku 2020 r.
Gucerjew wspierał również Łukaszenkę w sporach z Rosją dotyczących dostaw ropy. Guceriew był prezesem zarządu i udziałowcem spółki »Slavkali«, które buduje kopalnię i zakład przetwarzania chlorku potasu Neżinskij na terenie starobińskiego złoża soli potasu koło Lubania. To największa inwestycja na Białorusi, o wartości 2 mld USD. Łukaszenko obiecał Gucerjewowi, że, aby go uhonorować, zmieni nazwę Lubania na Gucerjewsk.
Jego pozostała działalność na Białorusi obejmowała też stacje paliw i magazyny ropy naftowej, a także hotel, centrum biznesowe i terminal lotniczy w Mińsku. Łukaszenko stanął w obronie Gucerjewa, po tym jak w Rosji wszczęto przeciwko niemu postępowanie karne. Łukaszenko podziękował również Gucerjewowi za wkłady finansowe na rzecz organizacji charytatywnych i za zainwestowanie miliardów dolarów na Białorusi. Według doniesień Gucerjew ofiarował Łukaszence luksusowe prezenty.
Gucerjew oświadczył również, że jest właścicielem rezydencji, która faktycznie należy do Łukaszenki, a tym samym krył go, kiedy dziennikarze rozpoczęli dochodzenie w sprawie majątku Łukaszenki. Gucerjew wziął udział w potajemnej inauguracji nowej kadencji Łukaszenki 23 września 2020 r. W październiku 2020 r. Łukaszenka i Gucerjew pojawili się na otwarciu cerkwi prawosławnej, którą Gucerjew sponsorował.
Zgodnie z doniesieniami mediów, kiedy w sierpniu 2020 r. zwolniono strajkujących pracowników białoruskich mediów państwowych, aby ich zastąpić, na pokładzie samolotu należącego do Gucerjewa przewieziono na Białoruś rosyjskich pracowników mediów, którzy następnie zostali zakwaterowani w hotelu Minsk Renaissance należącym do Gucerjewa. Gucarjew wspomagał zakup tomografów komputerowych dla Białorusi podczas kryzysu związanego z COVID-19. Gucerjew osiąga zatem korzyści z reżimu Łukaszenki i wspiera ten reżim.
|
21.6.2021
|
|
129.
|
Aleh Mikalaevich, BELIAKOU
Oleg Nikolaevich BELIAKOV
|
Алег Мiĸалаевiч БЕЛЯКОЎ
Олег Ниĸолаевич БЕЛЯКОВ
|
Stanowisko: szef departamentu prac ideologicznych i wsparcia kadrowego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Białorusi, były zastępca szefa Departamentu ds. Więziennictwa w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych
Data urodzenia:
Miejsce urodzenia:
Płeć: mężczyzna
Obywatelstwo: białoruskie
|
Jako były zastępca szefa Departamentu ds. Więziennictwa w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, który sprawuje nadzór nad ośrodkami zatrzymań, był odpowiedzialny za nieludzkie i poniżające traktowanie, w tym torturowanie, obywateli, którzy uczestniczyli w pokojowych demonstracjach i zostali umieszczeni w tych ośrodkach zatrzymań po wyborach prezydenckich w 2020 r. – jego działania były inspirowane wystąpieniem Łukaszenki skierowanym do funkcjonariuszy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
Jako osoba sprawująca tę funkcję ponosi odpowiedzialność za warunki panujące w białoruskich więzieniach, w tym za podział więźniów na kategorie odpowiadające różnym rodzajom ich brutalnego traktowania i torturowania, takim jak przemoc werbalna, kara umieszczenia w izolatce, pozbawianie prawa do rozmów telefonicznych i wizyt, okaleczenia, pobicia i brutalne tortury.
Jest zatem odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka oraz za represjonowanie społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji.
Nadal odgrywa aktywną rolę w reżimie Łukaszenki jako szef departamentu prac ideologicznych i wsparcia kadrowego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Białorusi.
|
21.6.2021
|
|
131.
|
Andrei Mikalaevich DAILIDA
Andrei Nikolaevich DAILIDA
|
Андрэй Мiкалаевiч ДАЙЛIДА
Андрей Ниĸолаевич ДАЙЛИДА
|
Stanowisko: szef departamentu wsparcia w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Białorusi, były zastępca szefa Departamentu ds. Więziennictwa w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych
Data urodzenia: 01.7.1974
Miejsce urodzenia:
Paszport: KH2133825
Płeć: mężczyzna
Obywatelstwo: białoruskie
|
Jako były zastępca szefa Departamentu ds. Więziennictwa w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, który sprawuje nadzór nad ośrodkami zatrzymań, był odpowiedzialny za nieludzkie i poniżające traktowanie, w tym torturowanie, obywateli, którzy uczestniczyli w pokojowych demonstracjach i zostali umieszczeni w tych ośrodkach zatrzymań po wyborach prezydenckich w 2020 r. – jego działania były inspirowane wystąpieniem Łukaszenki skierowanym do funkcjonariuszy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
Jako osoba sprawująca tę funkcję, ponosi odpowiedzialność za warunki panujące w białoruskich więzieniach, w tym za podział więźniów na kategorie odpowiadające różnym rodzajom ich brutalnego traktowania i torturowania, takim jak przemoc werbalna, kara umieszczenia w izolatce, pozbawianie prawa do rozmów telefonicznych i wizyt, okaleczenia, pobicia i brutalne tortury. Za pracę jako zastępca szefa Departamentu ds. Więziennictwa w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w grudniu 2020 r. otrzymał prezydencki order za służbę ojczyźnie i tym samym osiągnął korzyści z reżimu Łukaszenki.
Jest zatem odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka oraz za represjonowanie społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji.
Nadal odgrywa aktywną rolę w reżimie Łukaszenki jako szef Departamentu Wsparcia Logistycznego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Białorusi.
|
21.6.2021
|
|
179.
|
Andrei Andreevich PRAKAPUK
Andrey Andreevich PROKOPUK
|
Андрэй Андрэевiч ПРАКАПУК
Андрей Андреевич ПРОКОПУК
|
Stanowisko: dyrektor przedsiębiorstwa państwowego »Centrum Standaryzacji, Metrologii i Certyfikacji w Brześciu«; były wicedyrektor Departamentu Dochodzeń Finansowych Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi
pułkownik Policji Finansowej
Data urodzenia: 22.7.1973
Miejsce urodzenia: Kobryń, obwód brzeski, Białoruś
Adres: ul. Mira 22 m. 88, Pryłuki, obwód miński, Białoruś
Płeć: mężczyzna
Obywatelstwo: białoruskie
Osobisty numer identyfikacyjny: 3220773C061PB1
|
Jako były wicedyrektor Departamentu Dochodzeń Finansowych Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi był odpowiedzialny za politycznie umotywowane kampanie, które ten departament prowadzi przeciwko dziennikarzom i niezależnym białoruskim mediom. Osobiście zatwierdził decyzję o przeszukaniu siedziby niezależnego portalu medialnego TUT.by i wszczął postępowanie sądowe przeciwko TUT.by i zatrudnianym przez ten portal dziennikarzom, a także doprowadził do zablokowania dostępu do strony TUT.by.
Jest zatem odpowiedzialny za poważne naruszenia praw człowieka oraz za represjonowanie społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji, jak również za poważane naruszenia praworządności.
Nadal odgrywa aktywną rolę w reżimie Łukaszenki jako dyrektor przedsiębiorstwa państwowego »Centrum Standaryzacji, Metrologii i Certyfikacji w Brześciu«;
|
2.12.2021
|
|
195.
|
Ivan Ivanavich GALAVATYI
Ivan Ivanovich GOLOVATY
|
Iван Iванавiч ГАЛАВАТЫ
Иван Иванович ГОЛОВАТЫЙ
|
Stanowisko(a): dyrektor generalny spółki akcyjnej »Bielaruskali«; prezes rady nadzorczej JSC Belarussian Potash Company.
członek Stałej Komisji Spraw Zagranicznych i Bezpieczeństwa Narodowego Rady Republiki w ramach Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi
Data urodzenia: 15.6.1976
Miejsce urodzenia: osada Pohost, rejon soligorski, obwód miński, Białoruś
Płeć: mężczyzna
Obywatelstwo: białoruskie
|
Iwan Gaławatyj jest dyrektorem generalnym przedsiębiorstwa państwowego Bielaruskali, które jest dla reżimu Łukaszenki źródłem znacznych dochodów i waluty obcej. Jest członkiem Rady Republiki w ramach Zgromadzenia Narodowego i piastuje wiele innych wysokich stanowisk na Białorusi. Ponadto jest prezesem rady nadzorczej JSC Belarussian Potash Company. W ciągu kariery otrzymał wiele nagród państwowych, także bezpośrednio od Aleksandra Łukaszenki. Jest ściśle związany z Aleksandrem Łukaszenką i członkami jego rodziny. Osiąga zatem korzyści z reżimu Łukaszenki i wspiera ten reżim.
Pracownicy »Bielaruskali«, którzy wzięli udział w strajkach i pokojowych demonstracjach po sfałszowanych wyborach prezydenckich na Białorusi w sierpniu 2020 r., zostali pozbawieni premii i zwolnieni. Aleksander Łukaszenka osobiście groził zastąpieniem strajkujących górnikami z Ukrainy. Iwan Gaławatyj jest zatem odpowiedzialny za represjonowanie społeczeństwa obywatelskiego.
|
3.6.2022”
|
In force