(1)

Umowa o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (1) (zwana dalej „Umową o partnerstwie AKP–UE”) została podpisana w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. i weszła w życie w dniu 1 kwietnia 2003 r. Zgodnie z decyzją nr 3/2019 Komitetu Ambasadorów AKP–UE (2) (zwaną dalej „decyzją w sprawie środków przejściowych”) ma ona obowiązywać do dnia 30 czerwca 2022 r.

(2)

Zgodnie z art. 95 ust. 4 akapit pierwszy Umowy o partnerstwie AKP–UE we wrześniu 2018 r. rozpoczęto negocjacje w sprawie nowej umowy o partnerstwie AKP–UE (zwanej dalej „nową umową”). Nowa umowa nie będzie przygotowana w formie pozwalającej na jej stosowanie przed dniem 30 czerwca 2022 r., czyli datą wygaśnięcia obecnych ram prawnych. W związku z tym konieczna jest zmiana decyzji w sprawie środków przejściowych w celu dalszego przedłużenia obowiązywania postanowień Umowy o partnerstwie AKP–UE.

(3)

Art. 95 ust. 4 akapit drugi Umowy o partnerstwie AKP–UE stanowi, że Rada Ministrów AKP-UE przyjmuje środki przejściowe, które mogą być niezbędne do momentu wejścia w życie nowej umowy.

(4)

Zgodnie z art. 15 ust. 4 Umowy o partnerstwie AKP-UE w dniu 23 maja 2019 r. Rada Ministrów AKP–UE przekazała Komitetowi Ambasadorów AKP–UE uprawnienia do przyjmowania środków przejściowych (3). W związku z tym to Komitet Ambasadorów AKP–UE podejmuje decyzje o zmianie środków przejściowych zgodnie z art. 95 ust. 4 Umowy o partnerstwie AKP–UE.

(5)

Należy określić stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Komitetu Ambasadorów AKP–UE, ponieważ planowany akt będzie wiążący dla Unii.

(6)

Postanowienia Umowy o partnerstwie AKP–UE będą nadal stosowane w celu utrzymania ciągłości w stosunkach między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwami AKP z drugiej strony. W związku z tym zmieniane środki przejściowe nie mają na celu wprowadzenia zmian do Umowy o partnerstwie AKP–UE, jak przewidziano w jej art. 95 ust. 3,