(1)

Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 ustanawia ogólne zasady dla podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa spożywcze w zakresie higieny środków spożywczych, biorąc pod uwagę zasadę, że konieczne jest zapewnienie bezpieczeństwa żywności w całym łańcuchu żywnościowym, począwszy od produkcji podstawowej. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze muszą zatem przestrzegać ogólnych przepisów dotyczących higieny ustanowionych w załącznikach I i II do tego rozporządzenia.

(2)

W dniu 30 października 2014 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) zaktualizował swoją opinię naukową w sprawie oceny żywności i składników żywności alergennych do celów etykietowania (2), wskazując, że obecność alergii pokarmowych w Europie oszacowano na około 3–4 % zarówno w przypadku dorosłych, jak i dzieci. Urząd stwierdził, że choć alergie pokarmowe dotykają stosunkowo niewielkiej części populacji, reakcja alergiczna może być poważna, potencjalnie nawet śmiertelna, oraz że coraz bardziej oczywiste jest, że osoby cierpiące na alergie pokarmowe lub reakcje nietolerancji odczuwają bardzo znaczący spadek jakości życia.

(3)

We wrześniu 2020 r. Komisja Kodeksu Żywnościowego przyjęła kodeks postępowania dotyczący zarządzania alergenami pokarmowymi dla podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa spożywcze (CXC 80-2020), w tym zalecenia dotyczące łagodzenia skutków alergenów pokarmowych poprzez zharmonizowane podejście w łańcuchu żywnościowym oparte na ogólnych wymogach higieny.

(4)

Biorąc pod uwagę przyjęcie globalnej normy CXC 80-2020 oraz oczekiwania konsumentów i partnerów handlowych, że żywność produkowana w UE spełnia co najmniej taką globalną normę, konieczne jest wprowadzenie wymogów wprowadzających dobre praktyki higieniczne w celu zapobiegania lub ograniczania obecności substancji powodujących alergie lub reakcje nietolerancji, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 1169/2011, w sprzęcie, środkach transportu lub pojemnikach stosowanych do zbierania, transportu lub przechowywania środków spożywczych. Ponieważ zanieczyszczenie środków spożywczych może mieć miejsce zarówno na etapie produkcji podstawowej, jak i na etapach wykraczających poza tę produkcję, należy zmienić zarówno załącznik I, jak i II do rozporządzenia (WE) nr 852/2004.

(5)

Przyjęta przez Komisję strategia „od pola do stołu” na rzecz sprawiedliwego, zdrowego i przyjaznego dla środowiska systemu żywnościowego jest kluczowym elementem inicjatywy Europejskiego Zielonego Ładu. Ograniczenie marnotrawienia żywności jest jednym z celów strategii „od pola do stołu”, która przyczyni się również do rozwoju gospodarki o obiegu zamkniętym. Redystrybucja nadwyżki żywności do spożycia przez ludzi, w szczególności poprzez darowizny żywności, gdy jest to bezpieczne, zapewnia najwyższą wartość wykorzystania zasobów żywnościowych, zapobiegając jednocześnie jej marnowaniu.

(6)

W dniu 27 września 2018 r. Urząd przyjął drugą opinię naukową w sprawie podejść do analizy zagrożeń w odniesieniu do niektórych małych zakładów handlu detalicznego i darowizn żywności (3). W opinii tej stwierdzono, że darowizny żywności wiążą się z szeregiem nowych wyzwań w zakresie bezpieczeństwa żywności na poziomie detalicznym i w związku z tym zaleca szereg dodatkowych ogólnych wymogów w zakresie higieny. Należy zatem ustanowić pewne wymogi w celu promowania i ułatwiania redystrybucji żywności, przy jednoczesnym zagwarantowaniu jej bezpieczeństwa dla konsumentów.

(7)

WE wrześniu 2020 r. Komisja Kodeksu Żywnościowego przyjęła zmianę globalnej normy dotyczącej ogólnych zasad higieny żywności (CXC 1-1969). W zmienionej normie CXC 1-1969 wprowadzono jako zasadę ogólną pojęcie „kultury bezpieczeństwa żywności”. Kultura bezpieczeństwa żywności zwiększa bezpieczeństwo żywności poprzez zwiększanie świadomości i poprawę zachowań pracowników w zakładach spożywczych. Taki wpływ na bezpieczeństwo żywności wykazano w kilku publikacjach naukowych.

(8)

Biorąc pod uwagę przegląd ogólnoświatowej normy oraz oczekiwania konsumentów i partnerów handlowych, aby żywność produkowana w UE spełniała co najmniej tę globalną normę, konieczne jest uwzględnienie w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 ogólnych wymogów dotyczących kultury bezpieczeństwa żywności.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 852/2004.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,