Artykuł 1

Przedmiot i zakres regulacji

Niniejsze wytyczne określają obowiązki sprawozdawcze krajowych banków centralnych (KBC) dotyczące emisji papierów rezydentów państwa członkowskich, których walutą jest euro. W szczególności niniejsze wytyczne określają informacje statystyczne podlegające przekazywaniu EBC, częstotliwość ich przekazywania oraz standardy mające zastosowanie do takiego przekazywania.

Artykuł 2

Definicje

Na potrzeby niniejszych wytycznych stosuje się definicje określone w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98.

Artykuł 3

Podlegające przekazywaniu informacje statystyczne dotyczące emisji papierów wartościowych

Artykuł 4

Częstotliwość przekazywania informacji

Artykuł 5

Wymogi dotyczące przekazywania danych historycznych w przypadku przyjęcia euro

W przypadku gdy państwo członkowskie, którego walutą nie jest euro, przyjmuje euro po wejściu w życie niniejszych wytycznych, KBC tego państwa członkowskiego przekazuje EBC informacje statystyczne, o których mowa w załączniku, z pięciu lat, w tym za ostatni rok sprawozdawczy, na zasadzie najlepszych starań.

Artykuł 6

Weryfikacja

Bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 2533/98 KBC monitorują informacje statystyczne przekazywane EBC zgodnie z niniejszymi wytycznymi oraz weryfikują ich jakość i wiarygodność.

Artykuł 7

Korekty

KBC mogą korygować informacje statystyczne przekazywane na podstawie art. 3 w ramach zwykłej sprawozdawczości, o której mowa w art. 4 ust. 1.

Artykuł 8

Standardy przekazywania danych

Artykuł 9

Publikacja

W przypadku publikowania przez KBC krajowych danych składających się na agregaty strefy euro, dane takie muszą być tożsame z danymi przekazanymi EBC na podstawie niniejszych wytycznych. Jeśli KBC powielają agregaty strefy euro opublikowane przez EBC, robią to wiernie.

Artykuł 10

Uproszczona procedura wprowadzania zmian

Zarząd EBC jest uprawniony, po uwzględnieniu opinii Komitetu ds. Statystyki, do wprowadzania zmian technicznych do załącznika do niniejszych wytycznych, pod warunkiem że zmiany takie nie zmieniają podstawowych ram pojęciowych ani nie wpływają na obciążenia sprawozdawcze podmiotów sprawozdających w państwach członkowskich. O wszelkich takich zmianach Zarząd bezzwłocznie zawiadamia Radę Prezesów.

Artykuł 11

Skuteczność

Artykuł 12

Adresaci

Niniejsze wytyczne skierowane są do wszystkich banków centralnych Eurosystemu.

ZAŁĄCZNIK

WYMOGI SPRAWOZDAWCZOŚCI

Sekcja 1: Wprowadzenie

Statystyka emisji papierów wartościowych dla strefy euro obejmuje dwa główne agregaty:

—	wszystkie emisje przeprowadzone przez rezydentów strefy euro we wszystkich walutach, oraz

—	wszystkie emisje przeprowadzone na całym świecie, zarówno krajowe jak i zagraniczne, w euro.

Dokonuje się podstawowego rozróżnienia ze względu na kraj emitenta, przy czym KBC Eurosystemu zbierają dane o wszystkich emisjach przeprowadzonych przez rezydentów strefy euro (1). Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS – Bank for International Settlements) przesyła dane o emisjach w krajach „zagranicy”, obejmujących wszystkich rezydentów spoza strefy euro (w tym organizacje międzynarodowe spoza strefy euro).

Poniższa tabela zawiera zestawienie wymogów sprawozdawczości.

	Emisje papierów wartościowych
	Przez rezydentów strefy euro (każdy KBC przesyła dane dotyczące rezydentów własnego kraju)	Przez rezydentów zagranicy (BIS)
		Państwa członkowskie spoza strefy euro	Pozostałe kraje
W euro/ walutach krajowych	Blok A	Blok B
W pozostałych walutach  (*1)	Blok C	Blok D nie jest wymagany

Sekcja 2: Wymogi sprawozdawcze

Tabela 1. Blok A formularz sprawozdawczy dla KBC

	EMITENCI KRAJOWI//EURO/WALUTY KRAJOWE
	Stany	Emisje brutto	Wykupy	Emisje netto  (*3)
	A1	A2	A3	A4
1. KRÓTKOTERMINOWE DŁUŻNE PAPIERY WARTOŚCIOWE  (*2)
Ogółem	S1	S68	S135	S202
Bank centralny	S2	S69	S136	S203
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S3	S70	S137	S204
PIPF	S4	S71	S138	S205
W tym PS	S5	S72	S139	S206
Pomocnicze instytucje finansowe	S6	S73	S140	S207
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S7	S74	S141	S208
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S8	S75	S142	S209
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S9	S76	S143	S210
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S10	S77	S144	S211
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S11	S78	S145	S212
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S12	S79	S146	S213
2. DŁUGOTERMINOWE DŁUŻNE PAPIERY WARTOŚCIOWE  (*2)
Ogółem	S13	S80	S147	S214
Bank centralny	S14	S81	S148	S215
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S15	S82	S149	S216
PIPF	S16	S83	S150	S217
W tym PS	S17	S84	S151	S218
Pomocnicze instytucje finansowe	S18	S85	S152	S219
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S19	S86	S153	S220
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S20	S87	S154	S221
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S21	S88	S155	S222
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S22	S89	S156	S223
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S23	S90	S157	S224
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S24	S91	S158	S225
2.1 w tym papiery o stałym oprocentowaniu:
Ogółem	S25	S92	S159	S226
Bank centralny	S26	S93	S160	S227
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S27	S94	S161	S228
PIPF	S28	S95	S162	S229
W tym PS	S29	S96	S163	S230
Pomocnicze instytucje finansowe	S30	S97	S164	S231
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S31	S98	S165	S232
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S32	S99	S166	S233
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S33	S100	S167	S234
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S34	S101	S168	S235
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S35	S102	S169	S236
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S36	S103	S170	S237
2.2 w tym papiery o zmiennym oprocentowaniu:
Ogółem	S37	S104	S171	S238
Bank centralny	S38	S105	S172	S239
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S39	S106	S173	S240
PIPF	S40	S107	S174	S241
W tym PS	S41	S108	S175	S242
Pomocnicze instytucje finansowe	S42	S109	S176	S243
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S43	S110	S177	S244
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S44	S111	S178	S245
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S45	S112	S179	S246
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S46	S113	S180	S247
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S47	S114	S181	S248
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S48	S115	S182	S249
2.3 w tym obligacje zerokuponowe:
Ogółem	S49	S116	S183	S250
Bank centralny	S50	S117	S184	S251
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S51	S118	S185	S252
PIPF	S52	S119	S186	S253
W tym PS	S53	S120	S187	S254
Pomocnicze instytucje finansowe	S54	S121	S188	S255
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S55	S122	S189	S256
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S56	S123	S190	S257
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S57	S124	S191	S258
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S58	S125	S192	S259
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S59	S126	S193	S260
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S60	S127	S194	S261
3. AKCJE NOTOWANE  ((†))
Ogółem	S61	S128	S195	S262
Bank centralny	S62	S129	S196	S263
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S63	S130	S197	S264
PIPF	S64	S131	S198	S265
Pomocnicze instytucje finansowe	S65	S132	S199	S266
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S66	S133	S200	S267
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S67	S134	S201	S268

Tabela 2. Blok C formularz sprawozdawczy dla KBC

	EMITENCI KRAJOWI//POZOSTAŁE WALUTY
	Stany	Emisje brutto	Wykupy	Emisje netto
	C1	C2	C3	C4
4. KRÓTKOTERMINOWE DŁUŻNE PAPIERY WARTOŚCIOWE
Ogółem	S269	S335	S401	S467
Bank centralny	S270	S336	S402	S468
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S271	S337	S403	S469
PIPF	S272	S338	S404	S470
W tym PS	S273	S339	S405	S471
Pomocnicze instytucje finansowe	S274	S340	S406	S472
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S275	S341	S407	S473
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S276	S342	S408	S474
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S277	S343	S409	S475
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S278	S344	S410	S476
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S279	S345	S411	S477
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S280	S346	S412	S478
5. DŁUGOTERMINOWE DŁUŻNE PAPIERY WARTOŚCIOWE
Ogółem	S281	S347	S413	S479
Bank centralny	S282	S348	S414	S480
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S283	S349	S415	S481
PIPF	S284	S350	S416	S482
W tym PS	S285	S351	S417	S483
Pomocnicze instytucje finansowe	S286	S352	S418	S484
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S287	S353	S419	S485
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S288	S354	S420	S486
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S289	S355	S421	S487
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S290	S356	S422	S488
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S291	S357	S423	S489
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S292	S358	S424	S490
5.1 w tym papiery o stałym oprocentowaniu:
Ogółem	S293	S359	S425	S491
Bank centralny	S294	S360	S426	S492
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S295	S361	S427	S493
PIPF	S296	S362	S428	S494
W tym PS	S297	S363	S429	S495
Pomocnicze instytucje finansowe	S298	S364	S430	S496
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S299	S365	S431	S497
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S300	S366	S432	S498
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S301	S367	S433	S499
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S302	S368	S434	S500
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S303	S369	S435	S501
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S304	S370	S436	S502
5.2 w tym papiery o zmiennym oprocentowaniu:
Ogółem	S305	S371	S437	S503
Bank centralny	S306	S372	S438	S504
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S307	S373	S439	S505
PIPF	S308	S374	S440	S506
W tym PS	S309	S375	S441	S507
Pomocnicze instytucje finansowe	S310	S376	S442	S508
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S311	S377	S443	S509
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S312	S378	S444	S510
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S313	S379	S445	S511
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S314	S380	S446	S512
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S315	S381	S447	S513
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S316	S382	S448	S514
5.3 w tym obligacje zerokuponowe:
Ogółem	S317	S383	S449	S515
Bank centralny	S318	S384	S450	S516
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S319	S385	S451	S517
PIPF	S320	S386	S452	S518
W tym PS	S321	S387	S453	S519
Pomocnicze instytucje finansowe	S322	S388	S454	S520
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S323	S389	S455	S521
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S324	S390	S456	S522
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S325	S391	S457	S523
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S326	S392	S458	S524
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S327	S393	S459	S525
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S328	S394	S460	S526
6. AKCJE NOTOWANE
Ogółem	S329	S395	S461	S527
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S330	S396	S462	S528
PIPF	S331	S397	S463	S529
Pomocnicze instytucje finansowe	S332	S398	S464	S530
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S333	S399	S465	S531
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S334	S400	S466	S532

Tabela 3. Blok A formularz sprawozdawczy pozycji uzupełniających dla KBC

	EMITENCI KRAJOWI//EURO/WALUTY KRAJOWE
	Stany	Emisje brutto	Wykupy	Emisje netto
	A1	A2	A3	A4
6. AKCJE NOTOWANE
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S533	S544	S555	S566
7. AKCJE NIENOTOWANE
Ogółem	S534	S545	S556	S567
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S535	S546	S557	S568
PIPF	S536	S547	S558	S569
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S537	S548	S559	S570
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S538	S549	S560	S571
8. POZOSTAŁE UDZIAŁY KAPITAŁOWE
Ogółem	S539	S550	S561	S572
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S540	S551	S562	S573
PIPF	S541	S552	S563	S574
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S542	S553	S564	S575
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S543	S554	S565	S576

1.   Siedziba emitenta

Emisje realizowane przez podmioty zależne należące do nierezydentów kraju sprawozdającego, które działają na terytorium ekonomicznym kraju sprawozdającego, zalicza się do emisji realizowanych przez rezydentów tego kraju.

Emisje realizowane przez centrale znajdujące się na terytorium ekonomicznym kraju sprawozdającego, które prowadzą działalność międzynarodową, są również uważane za emisje realizowane przez rezydentów. Emisje przeprowadzane przez centrale lub podmioty zależne mające siedzibę poza terytorium ekonomicznym kraju sprawozdającego, ale należące do rezydentów kraju sprawozdającego, są uważane za emisje realizowane przez nierezydentów. Przykładowo, emisje dokonywane przez Volkswagen Brazil uznaje się za realizowane przez rezydenta Brazylii, a nie za emisję na terytorium kraju sprawozdającego. Wobec braku fizycznego wymiaru przedsiębiorstwa jego siedzibę ustala się na podstawie terytorium ekonomicznego, w którym założono lub zarejestrowano dane przedsiębiorstwo zgodnie z obowiązującymi tam przepisami (2).

W celu uniknięcia podwójnego liczenia tych samych danych lub powstawania luk, informacje dotyczące emisji dokonywanych przez spółki specjalnego przeznaczenia (SSP) są zbierane przez dwie strony, w tym przez właściwe instytucje sprawozdające. Emisje realizowane przez SSP, które spełniają kryteria siedziby określone w zmienionym europejskim systemie rachunków narodowych i regionalnych („ESA 2010”) określonym w załączniku A do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 (3) i są zaliczane do rezydentów strefy euro, są przekazywane przez KBC, a nie przez BIS.

2.   Podział sektorowy emitentów

Emisje powinny być klasyfikowane ze względu na sektor instytucji przyjmującej na siebie zobowiązanie z tytułu wyemitowanych papierów wartościowych. Klasyfikacja sektorowa obejmuje następujących 12 rodzajów emitentów:

—	bank centralny,

—	pozostałe MIF (4),

—

PIPF (5),

—	w tym podmioty sekurytyzacyjne,

—	pomocnicze spółki finansowe,

—	instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek,

—	instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne (6),

—	przedsiębiorstwa niefinansowe,

—	instytucje rządowe na szczeblu centralnym,

—	instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym,

—	fundusze zabezpieczenia społecznego,

—	instytucje międzynarodowe.

W przypadku emisji papierów wartościowych przez SSP, gdzie zobowiązanie z tytułu emisji jest podejmowane nie przez SSP, tylko przez spółkę dominującą, należy je przypisać spółce dominującej, a nie SSP. Przykładowo emisje dokonywane przez SSP zależną od „AJAX Electronics”, przedsiębiorstwa niefinansowego mającego siedzibę w należącym do strefy euro „państwie A”, musiałyby być zaliczone do sektora przedsiębiorstw niefinansowych i przekazane przez państwo A. SSP i jej spółka dominująca muszą mieć jednak siedzibę w tym samym państwie. Tym samym, jeśli spółka dominująca nie jest rezydentem kraju sprawozdającego, SSP jest umownie uważana za rezydenta kraju sprawozdającego, a sektor emitenta musi być uzgodniony z funkcją ekonomiczną SSP. Przykładowo, jeżeli „ACME Motors” jest przedsiębiorstwem niefinansowym będącym rezydentem w Japonii, produkującym samochody, a „ACME Motors Finance” jest spółką zależną będącą rezydentem w należącym do strefy euro „państwie B”, emisje dokonane przez ACME Motor Finance będą przyporządkowane do instytucji finansowych typu captive i udzielających pożyczek z państwa B, gdyż spółka dominująca ACME Motors nie jest rezydentem tego samego państwa. Jedynym wyjątkiem od tej zasady są SSP należące do rządu, w którym to przypadku papiery wartościowe wykazuje się jako wyemitowane przez rząd w państwie organizacji dominującej (7).

Przedsiębiorstwo publiczne, które zostaje sprywatyzowane przez emisję akcji notowanych musi być przyporządkowane do sektora przedsiębiorstw niefinansowych. Podobnie, instytucja kredytowa (IK), która zostaje sprywatyzowana, musi być przyporządkowana do MIF innych niż sektor banków centralnych. Emisje dokonywane przez gospodarstwa domowe lub instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych są klasyfikowane jako emisje realizowane przez „przedsiębiorstwa niefinansowe”.

3.   Termin pierwotny wyemitowanych papierów wartościowych

Krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe obejmują papiery wartościowe z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie, nawet jeśli zostały wyemitowane w ramach umów długoterminowych.

Długoterminowe dłużne papiery wartościowe obejmują papiery wartościowe z terminem pierwotnym powyżej jednego roku. Emisje z opcjonalnym terminami, z których najpóźniejszy przypada za więcej niż rok, oraz emisje z nieokreślonymi terminami klasyfikowane są jako długoterminowe.

Podział według terminów pierwotnych do 2 lat/powyżej 2 lat, taki jak stosowany jest w statystyce bilansowej MIF, nie jest wymagany.

4.   Klasyfikacja długoterminowych dłużnych papierów wartościowych ze względu na oprocentowanie

Długoterminowe dłużne papiery wartościowe dzieli się na następujące grupy:

Dłużne papiery wartościowe o stałym oprocentowaniu, tj. dłużne papiery wartościowe emitowane i wykupywane według wartości nominalnej i dłużne papiery wartościowe emitowane z dyskontem albo premią od ich wartości nominalnej.

Dłużne papiery wartościowe o zmiennym oprocentowaniu, tj. dłużne papiery wartościowe w których kupon lub kapitał są powiązane z ogólnym indeksem cen dóbr i usług (takim jak indeks cen towarów i usług konsumpcyjnych), stopą procentową lub ceną aktywa, co powoduje, że nominalne płatności kuponowe zmieniają się w okresie trwania emisji. Dla celów statystyki emisji papierów wartościowych dłużne papiery wartościowe o mieszanej stopie oprocentowania są klasyfikowane jako papiery wartościowe o zmiennym oprocentowaniu (8).

Obligacje zerokuponowe emitowane z dyskontem, tj. instrumenty bez płatności odsetkowych, emitowane z istotnym dyskontem od wartości nominalnej. Większa część dyskonta odpowiada równowartości odsetek narastających w okresie trwania emisji.

5.   Klasyfikacja emisji

Emisje są analizowane w ramach dwóch szerokich kategorii: a) dłużne papiery wartościowe (9); i b) akcje notowane (10). Papiery wartościowe wyemitowane w ramach emisji niepublicznych wykazywane są w takim zakresie, w jakim to możliwe. Papiery rynku pieniężnego są zaliczane, bez odróżniania, do dłużnych papierów wartościowych. Akcje nienotowane (11) oraz pozostałe udziały kapitałowe (12) można wykazywać, na zasadzie dobrowolności, jako dwie odrębne pozycje uzupełniające. Wykluczone są udziały/jednostki emitowane przez fundusze rynku pieniężnego i inne fundusze inwestycyjne.

Statystyka emisji papierów wartościowych obejmuje, między innymi, następujące instrumenty:

a)

Dłużne papiery wartościowe (i) Krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe Zaliczane są tu co najmniej następujące instrumenty: — bony skarbowe i inne papiery krótkoterminowe emitowane przez sektor instytucji rządowych i samorządowych, — zbywalne krótkoterminowe papiery emitowane przez instytucje finansowe i przedsiębiorstwa. Takie instrumenty występują pod różnymi nazwami, np. papiery komercyjne (commercial paper), weksle handlowe (commercial bills), weksle własne (promissory notes), weksle kupieckie (bills of trade), weksle (bills of exchange) czy certyfikaty depozytowe (certificates of deposit), — krótkoterminowe papiery wartościowe emitowane w ramach długoterminowych programów gwarancji emisji, — akcepty bankowe. (ii) Długoterminowe dłużne papiery wartościowe Przykładowo zalicza się do tej kategorii co najmniej następujące instrumenty: — obligacje na okaziciela, — obligacje podporządkowane, — obligacje z opcjonalnymi terminami, z których najpóźniejszy jest dłuższy niż rok, — obligacje niedatowane lub wieczyste, — obligacje o zmiennym oprocentowaniu, — obligacje zamienne, — obligacje zabezpieczone, — indeksowane papiery wartościowe, w których wartość kapitału jest powiązana z indeksem cen, ceną towarów lub indeksem kursowym, — obligacje z głębokim dyskontem przewidujące niskie płatności kuponowe, emitowane z dyskontem od wartości nominału, — obligacje zerokuponowe, — euroobligacje, — obligacje globalne, — obligacje z emisji niepublicznych, — papiery wartościowe wynikające z konwersji zadłużenia, — kredyty i pożyczki, które stały się de facto zbywalne, — skrypty dłużne oraz kredyty i pożyczki z możliwością zamiany na akcje w spółce emitenta lub innej spółce, dopóki nie zostaną zamienione. Opcje zamiany, które mogą zostać oddzielone od obligacji bazowej, zaliczane do finansowych instrumentów pochodnych, nie należą do tej kategorii, — akcje lub udziały, które przynoszą stały dochód, ale nie zapewniają udziału w masie likwidacyjnej spółki, w tym nieuczestniczące akcje uprzywilejowane, — aktywa finansowe emitowane w ramach sekurytyzacji kredytów i pożyczek, hipotek, zadłużenia z tytułu kart kredytowych, należności do otrzymania i innych aktywów. Do tej kategorii nie są zaliczane następujące instrumenty: — transakcje na papierach wartościowych w ramach operacji z przyrzeczeniem odkupu, — emisje niezbywalnych papierów wartościowych, — niezbywalne wierzytelności.

b)

Akcje notowane Do akcji notowanych zalicza się: — udziały kapitałowe emitowane przez spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, — umorzone udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, — akcje dywidendowe emitowane przez spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, — akcje lub udziały uprzywilejowane, które zapewniają udział w masie likwidacyjnej spółki. Mogą być one notowane lub nienotowane na uznanych giełdach, — tam gdzie to możliwe, emisje niepubliczne. Jeśli spółka została sprywatyzowana i rząd zachował część jej akcji, jednak pozostała część jest notowana na rynku regulowanym, cała wartość kapitału spółki jest wykazywana w pozycji „stan” akcji notowanych, ponieważ wszystkie akcje mogą potencjalnie w każdej chwili być przedmiotem obrotu według wartości rynkowej. Powyższa zasada stosuje się również gdy część akcji zostaje sprzedana dużemu inwestorowi i tylko pozostała część, tzw. free float, znajduje się w obrocie giełdowym. Akcje notowane nie obejmują: — akcji oferowanych do sprzedaży, ale nieobjętych w chwili emisji, — skryptów dłużnych oraz kredytów i pożyczek z możliwością zamiany na akcje, które są objęte od chwili ich zamiany na akcje, — udziałów wspólników odpowiadających bez ograniczeń w spółkach partnerskich posiadających osobowość prawną (incorporated partnership), — inwestycji rządowych w kapitał organizacji międzynarodowych, które są zgodnie z prawem utworzone w formie spółek z kapitałem akcyjnym, — emisji akcji premiowych w momencie emisji oraz emisji akcji podzielonych na mniejsze jednostki, akcje premiowe i akcje podzielone na mniejsze jednostki są jednak wykazywane bez wyodrębniania z całości portfela akcji notowanych.

6.   Waluta emisji

Obligacje dwuwalutowe klasyfikuje się według waluty obligacji. Obligacje dwuwalutowe definiuje się jako obligacje, w przypadku których wykup obligacji lub wypłata kuponu ma nastąpić w innej walucie niż waluta obligacji. Jeśli obligacja globalna jest emitowana w więcej niż jednej walucie, każdą część wykazuje się jako odrębną emisję według waluty emisji. Jeśli emisje są wyrażone w dwóch walutach, np. 70 % w euro, a 30 % w dolarach USA, poszczególne składniki emisji wykazywane są odrębnie, jeśli jest to możliwe zgodnie z ich walutą. W powyższym przykładzie 70 % emisji wykazuje się zatem jako emisję w euro/walutach krajowych (13), a 30 % jako emisję w pozostałych walutach. Jeśli nie można odrębnie określić składników emisji odpowiadających poszczególnym walutom, w krajowej informacji objaśniającej należy opisać faktyczną klasyfikację przyjętą przez kraj sprawozdający.

7.   Termin rejestracji emisji

Uznaje się, że emisja ma miejsce w chwili, gdy emitent otrzymuje zapłatę, a nie kiedy syndykat podejmuje zobowiązanie.

8.   Uzgodnienie stanów i transakcji

KBC przesyłają informacje o stanach, emisjach brutto, wykupach i emisjach netto krótko- i długoterminowych dłużnych papierów wartościowych oraz akcji notowanych.

Poniższa tabela przedstawia powiązania między stanami (tj. bieżącą wartością wyemitowanych papierów wartościowych) i transakcjami (emisjami brutto, wykupami i emisjami netto). W praktyce powiązanie to jest bardziej złożone z powodu zmiany wyceny z tytułu zmian cen i kursów walut, reinwestowania (narosłych) odsetek, reklasyfikacji, korekt i innych zmian.

(i)	Stan emisji na koniec okresu sprawozdawczego	≈	Stan emisji na koniec poprzedniego okresu sprawozdawczego	+	Emisje brutto w okresie sprawozdawczym	-	Wykupy w okresie sprawozdawczym	+	Reklasyfikacje i inne zmiany
(ii)	Stan emisji na koniec okresu sprawozdawczego	≈	Stan emisji na koniec poprzedniego okresu sprawozdawczego	+	Emisje netto w okresie sprawozdawczym			+	Reklasyfikacje i inne zmiany

a)   Emisje brutto

Emisje brutto w okresie sprawozdawczym obejmują wszystkie emisje dłużnych papierów wartościowych i akcji notowanych, jeśli emitent sprzedaje nowoutworzone instrumenty za gotówkę. Dotyczą one tworzenia nowych instrumentów w zwykłym trybie. Czas zakończenia emisji jest określony jako czas dokonania płatności; rejestracja emisji powinna więc odzwierciedlać jak najdokładniej chwilę zapłaty za daną emisję.

Dla akcji notowanych, emisje brutto obejmują nowoutworzone akcje, które są emitowane za gotówkę przez przedsiębiorstwa notowane po raz pierwszy na giełdzie, w tym akcje nowoutworzonych spółek lub spółek prywatnych nabywających status spółki publicznej. Emisje brutto obejmują również nowoutworzone akcje emitowane za gotówkę w ramach prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, kiedy akcje przedsiębiorstwa są notowane na giełdzie papierów wartościowych. Nie zalicza się tu emisji akcji premiowych (14). Emisji brutto nie wykazuje się również w przypadku samego notowania przedsiębiorstwa na giełdzie papierów wartościowych, jeśli nie pozyskuje ona nowego kapitału.

Do kategorii emisji brutto lub wykupów nie zalicza się też zamiany lub przeniesienia istniejących papierów wartościowych w czasie przejęcia lub fuzji (15), za wyjątkiem nowych instrumentów które są tworzone i emitowane w zamian za gotówkę przez podmiot będący rezydentem strefy euro.

Emisje papierów wartościowych, które mogą następnie zostać zamienione na inne instrumenty, powinny być wykazywane jako emisje w kategorii instrumentu pierwotnego; po zamianie powinny one być wykazywane jako usunięte z tej kategorii instrumentów w identycznej kwocie, a następnie wykazywane jako emisja brutto w nowej kategorii (16).

b)   Wykupy

Wykupy w okresie sprawozdawczym obejmują wszystkie transakcje odkupu przez emitenta dłużnych papierów wartościowych i akcji notowanych, w których inwestor otrzymuje gotówkę w zamian za papiery wartościowe. Wykupy obejmują likwidację instrumentów w zwykłym trybie. Obejmują one wszystkie dłużne papiery wartościowe, które osiągnęły termin wykupu, a także wykupy wcześniejsze. Kategoria ta obejmuje programy skupowania akcji własnych (buy-backs) spółek, jeśli spółka odkupuje za gotówkę wszystkie akcje przed zmianą formy prawnej albo odkupuje część akcji, które zostają następnie umorzone, co prowadzi do obniżenia kapitału. Wykupy nie obejmują skupowania przez spółkę akcji własnych, jeśli stanowi ono inwestowanie we własne udziały (17).

Wykupów nie wykazuje się w przypadku wycofania spółki z giełdy papierów wartościowych.

c)   Emisje netto

Emisje netto to saldo wszystkich emisji brutto pomniejszonych o wszystkie wykupy, które miały miejsce w danym okresie sprawozdawczym.

Stan akcji notowanych obejmuje wartość rynkową wszystkich notowanych akcji podmiotów będących rezydentami. Stan akcji notowanych wykazywany przez kraj strefy euro może w związku z tym zwiększyć się lub zmniejszyć w wyniku zmiany siedziby notowanego podmiotu. Dotyczy to również przypadku przejęcia lub połączenia, w przypadku których instrumenty nie są tworzone i emitowane za gotówkę lub wykupywane za gotówkę i umarzane. Aby uniknąć podwójnego liczenia tych samych danych lub powstania luk dotyczących dłużnych papierów wartościowych i akcji notowanych w razie przeniesienia siedziby emitenta do innego kraju, KBC powinny uzgadniać między sobą chwilę zgłaszania takiego zdarzenia.

9.   Wycena

Wartość emisji papierów wartościowych obejmuje element cenowy oraz element kursowy, gdy emisja jest wyrażona w walucie innej niż waluta sprawozdawcza.

KBC przekazują dane dotyczące dłużnych papierów wartościowych według wartości nominału (18), a dotyczące akcji notowanych według wartości rynkowej. W przypadku długoterminowych papierów wartościowych można stosować różne metody wyceny, co prowadzi do mieszanej wyceny całości portfela. Przykładowo, emisje o stałym i zmiennym oprocentowaniu są zazwyczaj wyceniane według wartości nominału, a obligacje zerokuponowe według wartości nominalnej. Na ogół względna wartość obligacji zerokuponowych jest niewielka, więc na liście kodów nie uwzględnia się wyceny mieszanej; całkowita wartość długoterminowych dłużnych papierów wartościowych jest wykazywana według wartości nominału. W przypadkach, w których skala zjawiska jest znacząca, dla całej kwoty stosowana jest wartość „Z” oznaczająca „nie określone”. Ogólnie rzecz biorąc, w każdym przypadku gdy występuje wycena mieszana, KBC przekazuje odpowiednie informacje szczegółowe na poziomie atrybutów.

a)   Określanie ceny

Stany i transakcje dotyczące akcji notowanych są wykazywane według wartości rynkowej.

Wyjątek od zasady wykazywania stanów i transakcji dłużnych papierów wartościowych według wartości nominału dotyczy obligacji z głębokim dyskontem i obligacji zerokuponowych, w przypadku których stany i emisje brutto są rejestrowane według wartości nominalnej, tzn. ceny z dyskontem w momencie zakupu wraz z naliczonymi odsetkami, a wykupy w terminie zapadalności są rejestrowane według wartości nominału. Wartość nominalną stanów obligacji zerokuponowych można obliczyć według poniższego wzoru.

gdzie:

A	=	wartość nominalna = kwota faktycznie zapłacona i naliczone odsetki
E	=	cena z dyskontem w momencie emisji (kwota zapłacona w momencie emisji)
P	=	wartość nominału (wypłacana w terminie zapadalności)
T	=	termin do zapadalności od daty emisji (w dniach)
t	=	czas, jaki upłynął od daty emisji (w dniach)

W różnych krajach mogą wystąpić pewne różnice w stosowanej procedurze wyceny.

W tym kontekście nie stosuje się zasad określania ceny opisanych w ESA 2010, według których w przypadku dłużnych papierów wartościowych oraz akcji transakcje wykazuje się według wartości transakcyjnej, a stany według wartości rynkowej.

W przypadku obligacji z głębokim dyskontem i zerokuponowych sprawozdający KBC oblicza, w miarę możliwości, naliczone odsetki.

b)   Waluta sprawozdawcza i wycena kursowa

Wszystkie dane, które KBC przesyłają do EBC, są wyrażone w euro, w tym również szeregi historyczne. W celu przeliczenia na euro papierów wartościowych wyemitowanych przez instytucje krajowe w innych walutach (blok C) (19), KBC powinny jak najdokładniej przestrzegać zasad wyceny kursowej opartych na ESA 2010 (20) określonych poniżej:

(i)	wartość (stan) emisji należy przeliczać na euro/waluty krajowe według właściwego średniego kursu rynkowego obowiązującego na koniec okresu sprawozdawczego, tj. na zamknięcie ostatniego dnia roboczego okresu sprawozdawczego;

(ii)

emisje brutto i wykupy należy przeliczać na euro/waluty krajowe według średniego kursu rynkowego obowiązującego w czasie dokonywania płatności. Jeśli nie można określić dokładnego kursu dla dokonania przeliczenia, można zastosować kurs będący możliwie jak najbliższy średniemu kursowi rynkowemu w czasie dokonywania płatności.

10.   Spójność wewnętrzna

Statystyka emisji papierów wartościowych i statystyka bilansowa MIF są ze sobą powiązane w zakresie emisji instrumentów zbywalnych dokonywanych przez MIF. Zakres instrumentów i emitujących je MIF jest definicyjnie spójny, podobnie jak przyporządkowanie instrumentów do przedziałów terminowych i kategorii walutowych. Występują różnice pomiędzy statystyką emisji papierów wartościowych a statystyką bilansową MIF odnośnie do zasad wyceny (tj. w odniesieniu do dłużnych papierów wartościowych, polegające na przyjęciu wartości nominału dla pierwszej z nich i wartości rynkowej dla drugiej). Za wyjątkiem różnic dotyczących wyceny oraz saldowania inwestycji własnych w papiery wartościowe w bilansie MIF dla każdego kraju, stan papierów wartościowych wyemitowanych przez MIF wykazywany w statystyce emisji papierów wartościowych odpowiada pozycji 11 („emisja dłużnych papierów wartościowych”) po stronie pasywnej bilansu MIF. Krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe w rozumieniu statystyki emisji papierów wartościowych odpowiadają dłużnym papierom wartościowym wyemitowanym z terminem do jednego roku włącznie. Długoterminowe dłużne papiery wartościowe w rozumieniu statystyki emisji papierów wartościowych równe są sumie dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych z terminem powyżej roku do dwóch lat włącznie i dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych z terminem powyżej dwóch lat.

KBC analizują zakres statystyki emisji papierów wartościowych i statystyki bilansowej MIF oraz wskazują EBC wszelkie różnice pojęciowe. Przeprowadzane są trzy kontrole spójności dla emisji dokonywanych przez: a) KBC w euro/walutach krajowych; b) MIF z wyjątkiem banków centralnych w euro/walutach krajowych oraz c) MIF z wyjątkiem banków centralnych w pozostałych walutach. Pomiędzy statystyką emisji papierów wartościowych i statystyką bilansową MIF mogą wystąpić różnice pojęciowe, ponieważ statystyka emisji papierów wartościowych i statystyka bilansowa MIF sporządzane są na podstawie krajowych systemów sprawozdawczych przeznaczonych do różnych celów.

11.   Wymogi dotyczące danych

Sprawozdania statystyczne są oczekiwane z każdego kraju dla każdego szeregu czasowego, który ma zastosowanie. KBC zawiadamia niezwłocznie EBC na piśmie wraz z uzasadnieniem, jeśli określona pozycja nie ma zastosowania w danym kraju. KBC mogą być okresowo zwolnione z przesyłania danego szeregu czasowego, jeśli określone zjawisko ekonomiczne nie występuje. KBC powinny zawiadomić również o takiej sytuacji, a także o wszelkich innych odstępstwach od wymogów sprawozdawczości określonych w niniejszym załączniku. Ponadto KBC powiadamiają EBC o przekazaniu korekt oraz przesyłają objaśnienia dotyczące charakteru tych korekt.

Sekcja 3: Krajowe noty wyjaśniające

Każdy KBC przekazuje jeden raport opisujący dane przesyłane w ramach tego zadania. Taki raport powinien obejmować zagadnienia wymienione poniżej w układzie możliwie jak najbardziej zbliżonym do proponowanego. KBC powinny przesyłać dodatkowe informacje o przypadkach niezgodności przekazanych danych z niniejszymi wytycznymi, lub nieprzekazaniu danych, wraz z odpowiednim uzasadnieniem. Raport nie może zostać przesłany później niż same dane.

1.

Źródła danych/system zbierania danych: należy podać szczegółowe informacje o źródłach danych wykorzystanych do sporządzania statystyki emisji papierów wartościowych: źródła administracyjne w przypadku emisji rządowych, bezpośrednia sprawozdawczość z MIF i innych instytucji, gazety, agencje informacyjne takie jak International Financial Review itp. KBC określają, czy dane są zbierane i przechowywane na zasadzie „emisja po emisji” oraz ich kryteria. Alternatywnie, KBC wskazują, czy dane są zbierane i przechowywane jako kwoty ogółem wyemitowane przez poszczególnych emitentów w okresie sprawozdawczym, np. w przypadku systemów bezpośredniego zbierania danych. KBC podają informacje odnośnie do kryteriów stosowanych w sprawozdawczości bezpośredniej do identyfikacji podmiotów sprawozdających i przesyłanych informacji.

2.

Procedury sporządzania danych: należy zwięźle opisać metodę zastosowaną do sporządzania danych w ramach tego zadania, np. agregowanie informacji o poszczególnych emisjach papierów wartościowych, ustalenia przyjęte dla istniejących szeregów czasowych oraz czy są one publikowane, czy nie.

3.

Siedziba emitenta: KBC określają, czy przy klasyfikacji emisji możliwe jest pełne zastosowanie definicji ESA 2010 (i MFW) dotyczącej siedziby instytucji. Jeśli nie jest to możliwe, lub jeśli jest to możliwe tylko częściowo, KBC podają wyczerpujące wyjaśnienie faktycznie zastosowanych kryteriów.

4.

Podział sektorowy emitentów: KBC wskazują odstępstwa od klasyfikacji emitentów w stosunku do zasad podziału sektorowego określonych w sekcji 2 pkt 2. Noty wyjaśniające muszą zawierać wyjaśnienie stwierdzonych rozbieżności oraz ewentualnych nierozstrzygniętych kwestii.

5.

Waluta emisji: jeśli nie można wyodrębnić walutowych komponentów emisji, KBC wyjaśniają odstępstwa od zasad. Ponadto KBC, które nie mogą wyróżnić spośród wszystkich papierów wartościowych emisji wyrażonych w walucie krajowej, w euro/walutach krajowych oraz w pozostałych walutach, opisują, gdzie takie emisje zostały zakwalifikowane oraz wskazują ogólną wartość emisji, które nie zostały prawidłowo przyporządkowane, w celu zobrazowania skali zniekształceń.

6.

Klasyfikacja emisji: KBC przedstawiają wyczerpujące informacje o rodzajach papierów wartościowych objętych danymi krajowymi, w tym ich nazwy krajowe. Jeśli wiadomo, że zakres danych jest częściowy, KBC wyjaśnia zaistniałe luki. KBC zobowiązane są w szczególności do przekazywania informacji określonych poniżej. — Emisje niepubliczne: KBC podają, czy są one uwzględnione w przesyłanych danych. — Akcepty bankowe: jeśli są zbywalne i zostały ujęte w przesyłanych danych dotyczących krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych, sprawozdający KBC wyjaśnia w krajowych notach wyjaśniających krajowe procedury rejestrowania takich instrumentów oraz charakter takich instrumentów. — Akcje notowane: KBC wskazują, czy akcje nienotowane lub inne udziały kapitałowe są ujęte w przesyłanych danych wraz z oszacowaniem wartości akcji nienotowanych lub pozostałych udziałów kapitałowych w celu zobrazowania skali zniekształceń. KBC opisują w krajowych notach wyjaśniających wszelkie stwierdzone luki dotyczące zakresu akcji notowanych.

7.

Długoterminowe papiery wartościowe w podziale według rodzaju instrumentu: jeśli suma obligacji o stałym oprocentowaniu, zmiennym oprocentowaniu i obligacji zerokuponowych nie jest równa długoterminowym dłużnym papierom wartościowym ogółem, KBC podają rodzaj i wartość długoterminowych papierów wartościowych, dla których nie jest dostępny tego rodzaju podział.

8.

Termin pierwotny emisji papierów wartościowych: jeśli nie można ściśle przestrzegać definicji długo- i krótkoterminowych papierów wartościowych, KBC wskazują w krajowych notach wyjaśniających, które dane odbiegają od przyjętych reguł.

9.

Wykupy: KBC określają, jak uzyskują informacje o wykupach oraz czy są one zbierane w sprawozdawczości bezpośredniej, czy wyliczane jako wartość rezydualna.

10.

Wycena: KBC określają szczegółowo w krajowych notach wyjaśniających metodę wyceny przyjętą dla a) krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych; b) długoterminowych dłużnych papierów wartościowych; c) obligacji z dyskontem oraz d) akcji notowanych. Należy również wyjaśnić wszelkie różnice w wycenie stanów i transakcji.

11.

Częstotliwość i termin przekazywania oraz długość szeregów: KBC określają, w jakim zakresie dane zebrane na potrzeby tego zadania zostały przekazane w zgodzie z wymogami użytkownika, tj. w terminie pięciu tygodni dla danych miesięcznych. Należy również podać długość przesyłanego szeregu czasowego. Zgłaszane są wszelkie załamania szeregów, np. różnice w zakresie papierów wartościowych wykazywanych na przestrzeni czasu.

12.

Korekty: KBC dostarczają zwięzłe noty wyjaśniające dotyczące wszelkich korekt i objaśniają ich przyczyny i zakres.

13.

Szacunkowy zakres przesyłanych danych dla każdego rodzaju instrumentu emitowanego przez instytucje krajowe: KBC przesyłają krajowe szacunki zakresu papierów wartościowych dla każdej kategorii emisji realizowanych przez instytucje krajowe, tzn. emisji krótko- i długoterminowych papierów wartościowych oraz akcji notowanych, w walucie krajowej, w euro/walutach krajowych łącznie z ECU, oraz w pozostałych walutach zgodnie z poniższą tabelą. Szacunki „zakresu danych w %” określają udział papierów wartościowych w każdej kategorii instrumentów jako procent emisji ogółem, które wykazywane są w odpowiednich pozycjach zgodnie z zasadami sprawozdawczości. W „uwagach” można podać zwięzły opis. KBC wskazują też wszelkie zmiany zakresu związane z przystąpieniem do unii walutowej.       Zakres danych w %: Uwagi: Emisje w euro/walutach krajowych Waluta lokalna STS     LTS     QUS     Euro/waluty krajowe inne niż waluta lokalna, w tym ECU STS     LTS     W pozostałych walutach   STS     LTS     STS = krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe. LTS = długoterminowe dłużne papiery wartościowe. QUS = akcje notowane.

Sekcja 4: Wymogi dla Banku Rozrachunków Międzynarodowych

Wymogi sprawozdawczości dla BIS opierają się na tych samych zasadach, co wymogi dla KBC określone w sekcjach 1–3, z następującymi wyjątkami:

Tabela 4. Blok B formularz sprawozdawczy dla BIS

	EMITENCI Z ZAGRANICY//EURO/WALUTY KRAJOWE
	Stany	Emisje brutto	Wykupy
	B1	B2	B3
9. KRÓTKOTERMINOWE DŁUŻNE PAPIERY WARTOŚCIOWE
Ogółem	S577	S642	S707
Bank centralny	S578	S643	S708
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S579	S644	S709
PIPF	S580	S645	S710
W tym PS	S581	S646	S711
Pomocnicze instytucje finansowe	S582	S647	S712
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S583	S648	S713
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S584	S649	S714
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S585	S650	S715
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S586	S651	S716
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S587	S652	S717
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S588	S653	S718
Organizacje międzynarodowe	S589	S654	S719
10. DŁUGOTERMINOWE DŁUŻNE PAPIERY WARTOŚCIOWE
Ogółem	S590	S655	S720
Bank centralny	S591	S656	S721
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S592	S657	S722
PIPF	S593	S658	S723
W tym PS	S594	S659	S724
Pomocnicze instytucje finansowe	S595	S660	S725
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S596	S661	S726
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S597	S662	S727
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S598	S663	S728
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S599	S664	S729
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S600	S665	S730
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S601	S666	S731
Organizacje międzynarodowe	S602	S667	S732
10.1 w tym papiery o stałym oprocentowaniu:
Ogółem	S603	S668	S733
Bank centralny	S604	S669	S734
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S605	S670	S735
PIPF	S606	S671	S736
W tym PS	S607	S672	S737
Pomocnicze instytucje finansowe	S608	S673	S738
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S609	S674	S739
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S610	S675	S740
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S611	S676	S741
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S612	S677	S742
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S613	S678	S743
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S614	S679	S744
Organizacje międzynarodowe	S615	S680	S745
10.2 w tym papiery o zmiennym oprocentowaniu:
Ogółem	S616	S681	S746
Bank centralny	S617	S682	S747
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S618	S683	S748
PIPF	S619	S684	S749
W tym PS	S620	S685	S750
Pomocnicze instytucje finansowe	S621	S686	S751
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S622	S687	S752
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S623	S688	S753
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S624	S689	S754
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S625	S690	S755
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S626	S691	S756
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S627	S692	S757
Organizacje międzynarodowe	S628	S693	S758
10.3 w tym obligacje zerokuponowe:
Ogółem	S629	S694	S759
Bank centralny	S630	S695	S760
MIF z wyjątkiem banków centralnych	S631	S696	S761
PIPF	S632	S697	S762
W tym PS	S633	S698	S763
Pomocnicze instytucje finansowe	S634	S699	S764
Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	S635	S700	S765
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalno-rentowe	S636	S701	S766
Przedsiębiorstwa niefinansowe	S637	S702	S767
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	S638	S703	S768
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	S639	S704	S769
Fundusze zabezpieczenia społecznego	S640	S705	S770
Organizacje międzynarodowe	S641	S706	S771

Termin pierwotny wyemitowanych papierów wartościowych

W zakresie terminu pierwotnego BIS uważa wszystkie europapiery komercyjne ECP i inne euroobligacje (euro notes) emitowane w ramach programów krótkoterminowych za instrumenty krótkoterminowe, a wszystkie instrumenty emitowane w ramach struktury długoterminowej za instrumenty długoterminowe, niezależnie od ich terminu pierwotnego.

Podział sektorowy emitentów

BIS w następujący sposób przyporządkowuje przekroje sektorowe emitentów dostępne w jego bazie danych do podziału wymaganego w formularzach sprawozdawczych.

Podział sektorowy w bazie danych BIS		Klasyfikacja w formularzach sprawozdawczych
Bank centralny	→	Bank centralny
Banki komercyjne	→	MIF
Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego	→	PIPF
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	→	Instytucje rządowe na szczeblu centralnym
Pozostałe instytucje rządowe Agencje państwowe	→	Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym
Przedsiębiorstwa	→	Przedsiębiorstwa niefinansowe
Instytucje międzynarodowe	→	Instytucje międzynarodowe (zagranica)

Klasyfikacja emisji

W statystyce emisji papierów wartościowych jako dłużne papiery wartościowe klasyfikowane są następujące instrumenty zawarte w bazie BIS:

—	certyfikaty depozytowe,

—	papiery komercyjne (commercial paper),

—	bony skarbowe,

—	obligacje,

—	europapiery komercyjne (euro commercial paper),

—	średnioterminowe papiery dłużne,

—	pozostałe papiery krótkoterminowe.

Wycena

Zasady wyceny stosowane obecnie przez BIS wymagają podania wartości nominału dla dłużnych papierów wartościowych i ceny emisyjnej dla akcji notowanych.

BIS przekazuje EBC wszystkie emisje dokonywane przez instytucje zagranicy w euro/walutach krajowych (blok B) i wykazuje je w dolarach amerykańskich, stosując kurs na koniec okresu w przypadku stanów papierów wartościowych oraz średni kurs w danym okresie w przypadku emisji i wykupów. EBC przelicza wszystkie dane na euro, stosując tę samą zasadę, którą wcześniej zastosował BIS. Dla okresów przed 1 stycznia 1999 r. stosuje się kurs ECU do dolara amerykańskiego jako przybliżenie.

GLOSARIUSZ

Akcje dywidendowe emitowane przez spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Dividend shares issued by limited liability companies) – papiery wartościowe, które – w zależności od kraju i okoliczności, w jakich powstały – noszą wiele różnych nazw, takich jak akcje założycielskie, udziały w zyskach, akcje dywidendowe, itp. Takie papiery wartościowe: a) nie są częścią zarejestrowanego kapitału; b) nie dają posiadaczom statusu współwłaścicieli sensu stricte; oraz c) nie uprawniają posiadaczy do proporcjonalnych udziałów w zyskach pozostających po rozdzieleniu dywidend od zarejestrowanego kapitału czy do części jakiejkolwiek nadwyżki pozostającej po likwidacji.

Akcje nienotowane, z wyłączeniem akcji w funduszach inwestycyjnych (Unlisted shares, excluding investment fund shares) – kapitałowe papiery wartościowe nienotowane na giełdach.

Akcje notowane, zwane również akcjami kwotowanymi, z wyłączeniem udziałów/jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych (Listed shares, also referred to as quoted shares, excluding investment fund’s shares/units) – kapitałowe papiery wartościowe notowane na giełdzie. Taką giełdą może być uznana giełda papierów wartościowych lub każda inna forma rynku wtórnego. Akcje notowane nazywa się również akcjami kwotowanymi. Istnienie notowanych cen akcji notowanych na rynku papierów wartościowych oznacza, że bieżące ceny rynkowe są zwykle łatwo dostępne.

Bank centralny (Central bank) – przedsiębiorstwo finansowe i jednostka typu przedsiębiorstwo, której podstawową funkcją jest emisja pieniądza, zachowywanie odpowiedniego poziomu waluty krajowej i obcej oraz utrzymywanie całości lub części rezerw walutowych kraju.

Długoterminowe dłużne papiery wartościowe (Long-term debt securities) – wszystkie emisje dłużnych papierów wartościowych z terminem pierwotnym powyżej roku; długoterminowe papiery wartościowe są na ogół emitowane z kuponem.

Dłużne papiery wartościowe (Debt securities) – zbywalne instrumenty finansowe, służące jako dowód zaciągnięcia długu, są zwykle przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych lub mogą być rozliczane na rynku i nie dają posiadaczowi żadnych praw własności w stosunku do instytucji emitującej.

Emisja akcji premiowych (Issue of bonus shares) – przydział wspólnikom nowych akcji lub udziałów proporcjonalnie do ich dotychczasowego udziału.

Emisje niepubliczne (Private placements) – sprzedaż emisji udziałów kapitałowych jednemu nabywcy lub ograniczonej liczby nabywców bez oferty publicznej.

Emisje o stałym oprocentowaniu (Fixed rate issues) – wszystkie emisje, w których płatność kuponowa, zależna od kuponu opartego na podstawowej stopie procentowej, nie ulega zmianie przez cały okres życia emisji.

Emisje o zmiennym oprocentowaniu (Variable rate issues) – wszystkie emisje, w których kupon lub kapitał jest okresowo korygowany w odniesieniu do niezależnej stopy procentowej lub indeksu.

Emitenci będący nierezydentami (Non-resident issuers) – jednostki: a) z siedzibą na terytorium ekonomicznym kraju sprawozdającego, które nie prowadzą i nie zamierzają prowadzić działalności gospodarczej ani transakcji przez okres jednego roku lub dłużej na terytorium tego kraju sprawozdającego; lub b) z siedzibą poza terytorium ekonomicznym kraju sprawozdającego.

Emitenci papierów wartościowych (Issuers of securities) – przedsiębiorstwa i jednostki typu przedsiębiorstwo, które emitują papiery wartościowe i zaciągają zobowiązania prawne wobec posiadaczy tych instrumentów zgodnie z warunkami emisji.

Euroobligacje (Euro bonds) – obligacje, które są jednocześnie emitowane, zazwyczaj przez międzynarodowy syndykat instytucji finansowych z kilku państw, na rynkach co najmniej dwóch krajów i wyrażone w walucie, która nie musi być walutą żadnego z tych krajów.

Fundusze emerytalno-rentowe (Pension funds) – przedsiębiorstwa finansowe i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe jako konsekwencja grupowania ryzyk i potrzeb społecznych osób ubezpieczonych (ubezpieczenia społeczne). Fundusze emerytalno-rentowe w formie systemów ubezpieczeń społecznych zapewniają dochody po zakończeniu aktywności zawodowej, a często także świadczenia z tytułu śmierci i niepełnosprawności (ESA 2010, pkt 2.105–2.110).

Fundusze zabezpieczenia społecznego (Social security funds) – centralne, regionalne i lokalne jednostki instytucjonalne, których podstawową działalnością jest zabezpieczenie świadczeń społecznych i które spełniają oba z wymienionych poniżej kryteriów: a) z mocy prawa lub na podstawie odpowiednich regulacji, określone grupy ludności są zobowiązane do uczestnictwa w systemie lub do opłaty składek; oraz b) sektor instytucji rządowych i samorządowych jest odpowiedzialny za zarządzanie instytucją w odniesieniu do rozliczania lub zatwierdzania składek i świadczeń, niezależnie od jego roli jako ciała nadzorującego lub pracodawcy (ESA 2010, pkt 2.117).

Gospodarstwa domowe (Households) – osoby lub grupy osób będące konsumentami oraz przedsiębiorcami produkującymi wyroby rynkowe oraz usługi niefinansowe i finansowe (producenci rynkowi), pod warunkiem że produkcja wyrobów i usług nie odbywa się w ramach odrębnych podmiotów traktowanych jako jednostki typu przedsiębiorstwo. Sektor ten obejmuje również osoby lub grupy osób, które są producentami wyrobów i usług niefinansowych przeznaczonych wyłącznie na własne cele finalne (ESA 2010, pkt 2.118–2.128).

Instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek (Captive financial institutions and money lenders) – przedsiębiorstwa finansowe i jednostki typu przedsiębiorstwo, których działalność nie polega ani na pośrednictwie finansowym, ani na pomocniczych usługach finansowych, a większość ich aktywów i zobowiązań nie jest przedmiotem transakcji na otwartych rynkach. Podsektor ten obejmuje spółki holdingowe, które mają pakiety kontrolne grupy jednostek zależnych, a ich główną działalnością jest posiadanie tej grupy bez świadczenia innych usług na rzecz przedsiębiorstw, w których posiadają udziały, tzn. jednostki te nie administrują innych jednostek ani nimi nie zarządzają (ESA 2010, pkt 2.98 i 2.99).

Instytucje międzynarodowe (International institutions) – organizacje ponadnarodowe i międzynarodowe takie jak Europejski Bank Inwestycyjny, MFW i Bank Światowy.

Instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (Non-profit institutions serving households (NPISHs)) – odrębne instytucje niekomercyjne posiadające osobowość prawną, działające na rzecz gospodarstw domowych i będące prywatnymi producentami nierynkowymi. Ich podstawowe przychody pochodzą z dobrowolnych wpłat pieniężnych lub wkładów w naturze od gospodarstw domowych jako konsumentów, z płatności dokonywanych przez sektor instytucji rządowych i samorządowych oraz z dochodów z tytułu własności (ESA 2010, pkt 2.129–2.130).

Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oraz instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym (State and local government) – instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym oznaczają te rodzaje administracji publicznej, które są odrębnymi jednostkami instytucjonalnymi, spełniającymi pewne funkcje instytucji rządowych i samorządowych, z wyjątkiem zarządzania funduszami zabezpieczenia społecznego, na poziomie poniżej szczebla centralnego, a powyżej jednostek instytucjonalnych istniejących na szczeblu lokalnym. Instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym oznaczają te rodzaje administracji publicznej, których kompetencje rozciągają się tylko na lokalne części terytorium ekonomicznego, z wyjątkiem lokalnych oddziałów funduszy zabezpieczenia społecznego (ESA 2010, pkt 2.115–2.116).

Instytucje rządowe na szczeblu centralnym (Central government) – wszystkie ministerstwa i inne instytucje centralne, których kompetencje obejmują zwykle całe terytorium ekonomiczne, z wyjątkiem zarządzania funduszami zabezpieczenia społecznego (ESA 2010, pkt 2.114).

Instytucje ubezpieczeniowe (Insurance corporations) – przedsiębiorstwa finansowe i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe jako konsekwencja gromadzenia funduszy dla ochrony przed ryzykiem, przede wszystkim w formie ubezpieczenia bezpośredniego lub reasekuracji (ESA 2010, pkt 2.100–2.104).

Jednostki zależne (Subsidiaries) – odrębne, posiadające osobowość prawną podmioty, w których inny podmiot posiada większość lub całość udziałów.

Krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe (Short-term debt securities) – wszystkie emisje dłużnych papierów wartościowych z krótkim terminem pierwotnym (do jednego roku); krótkoterminowe papiery wartościowe są na ogół emitowane z dyskontem. Ta podpozycja nie obejmuje papierów wartościowych, których zbywalność, choć teoretycznie możliwa, jest w praktyce bardzo ograniczona.

Monetarne instytucje finansowe (MIF) z wyjątkiem banku centralnego (Monetary financial institutions (MFIs) other than central banks) – monetarne instytucje finansowe w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33).

Obligacje globalne (Global bonds) – obligacje emitowane jednocześnie na rynku krajowym i na rynku euro.

Obligacje podporządkowane, często zwane zadłużeniem podporządkowanym (Subordinated bonds, often referred to as subordinated debt) – zapewniają podporządkowane roszczenie wobec instytucji emitującej, którego można dochodzić dopiero po zaspokojeniu wszystkich roszczeń o wyższym statusie (np. z tytułu depozytów/kredytów i pożyczek lub uprzywilejowanych dłużnych papierów wartościowych), co w niektórych przypadkach może oznaczać posiadanie przez nie pewnych cech „akcji i innych udziałów kapitałowych”.

Obligacje z emisji niepublicznych (Privately issued bonds) – obligacje ograniczone na mocy dwustronnej umowy do określonych inwestorów, o ile obligacje takie są co najmniej potencjalnie zbywalne.

Obligacje zerokuponowe (Zero coupon bonds) – wszystkie emisje, które nie są związane z wypłatami kuponowymi. Zazwyczaj tego rodzaju obligacje są emitowane z dyskontem i wykupywane według wartości nominalnej. Należą też do nich obligacje emitowane według wartości nominalnej i wykupywane z premią, np. obligacje z ceną wykupu powiązaną z kursem walutowym lub indeksem. Większość dyskont lub premii stanowi odpowiednik odsetek naliczonych w okresie życia obligacji.

Podmioty sekurytyzacyjne (Financial vehicle corporations engaged in securitisation transactions (FVCs)) – podmioty sekurytyzacyjne w rozumieniu art. 1 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1075/2013 (EBC/2013/40).

Pomocnicze instytucje finansowe (Financial auxiliaries) – wszystkie finansowe instytucje i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawowa działalność jest ściśle związana z pośrednictwem finansowym, ale które same nie są instytucjami pośrednictwa finansowego. Podsektor ten obejmuje również centrale, których wszystkie jednostki zależne są przedsiębiorstwami niefinansowymi lub których większość jednostek zależnych jest przedsiębiorstwami niefinansowymi (ESA 2010, pkt 2.95–2.97).

Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych (Other financial intermediaries, except insurance corporations and pension funds (OFIs)) – przedsiębiorstwa finansowe i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe realizowane poprzez zaciąganie zobowiązań w formach innych niż gotówka, depozyty (lub bliskie substytuty depozytów), udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, bądź związanych z ubezpieczeniami, emeryturami i rentami oraz standaryzowanymi programami gwarancyjnymi od jednostek instytucjonalnych (ESA 2010, pkt 2.86–2.94).

Pozostałe udziały kapitałowe (Other equity) – wszystkie transakcje innymi udziałami kapitałowymi niezaliczone do akcji notowanych i akcji nienotowanych.

Przedsiębiorstwa niefinansowe (Non-financial corporations) – samodzielne jednostki instytucjonalne posiadające osobowość prawną i będące producentami rynkowymi, których podstawową działalnością jest produkcja wyrobów i usług niefinansowych. Do sektora przedsiębiorstw niefinansowych należą także niefinansowe jednostki typu przedsiębiorstwo (ESA 2010, par. 2.45–2.54).

Sektor instytucji rządowych i samorządowych (General government) – obejmuje jednostki instytucjonalne będące producentami nierynkowymi, których produkcja globalna przeznaczona jest na spożycie indywidualne i ogólnospołeczne oraz które finansowane są z obowiązkowych płatności dokonywanych przez jednostki należące do pozostałych sektorów, a także jednostki instytucjonalne, których podstawową działalnością jest redystrybucja dochodu i bogactwa narodowego (ESA 2010, pkt 2.111–2.113). Sektor instytucji rządowych i samorządowych obejmuje instytucje rządowe na szczeblu centralnym, instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym, instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym oraz fundusze zabezpieczenia społecznego (ESA 2010, pkt 2.114–2.117).

Sekurytyzacja (Securitisation) – sekurytyzacja w rozumieniu art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1075/2013 (EBC/2013/40).

Siedziba emitenta (Residency of issuer) – podmiot emitujący jest definiowany jako rezydent kraju sprawozdającego, jeśli posiada na terytorium ekonomicznym tego kraju sprawozdającego centrum interesów ekonomicznych, tzn. jeśli przez dłuższy czas (przez rok lub dłużej) prowadzi działalność gospodarczą na tym terytorium.

Splity akcji (Split shares issues) – emisje akcji, w których przedsiębiorstwo lub jednostka typu przedsiębiorstwo zwiększa liczbę akcji o pewien współczynnik lub wielokrotność.

Udziały kapitałowe wyemitowane przez spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Capital shares issued by limited liability companies) – papiery wartościowe, które dają posiadaczom status współwłaścicieli i uprawniają ich do udziału w łącznym zysku przeznaczonym do podziału oraz w aktywach netto w przypadku likwidacji spółki.

Umorzone akcje w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością (Redeemed shares in limited liability companies) – akcje, których kapitał został spłacony, ale które zostały zachowane przez posiadaczy będących nadal współwłaścicielami uprawnionymi do udziału w zyskach pozostałych po wypłacie dywidendy od pozostałego zarejestrowanego kapitału oraz do udziału we wszelkich nadwyżkach, które mogą pozostać po likwidacji.

Umowne jednostki będące rezydentami (Notional resident units) – a) te części jednostek będących nierezydentami, które posiadają główne centrum interesów ekonomicznych (w większości przypadków są to jednostki, które angażują się w produkcję ekonomiczną na okres jednego roku lub dłużej) na terytorium ekonomicznym danego państwa; lub b) jednostki będące nierezydentami występujące w charakterze właścicieli gruntów lub budynków na terytorium ekonomicznym danego państwa, ale tylko w odniesieniu do transakcji dotyczących tych gruntów lub budynków.

---

(1)  W przypadku zetknięcia się przez instytucje sprawozdające z kwestiami nieobjętymi wprost niniejszymi wytycznymi powinny one zastosować zmieniony europejski system rachunków narodowych i regionalnych („ESA 2010”) określony w załączniku A do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (Dz.U. L 174 z 26.6.2013, s. 1).

(*1)  „Pozostałe waluty” obejmują wszystkie inne waluty, w tym waluty krajowe państw członkowskich spoza strefy euro.

(*2)  Dłużne papiery wartościowe inne niż akcje oznaczają „papiery wartościowe inne niż akcje, z wyjątkiem finansowych instrumentów pochodnych”.

(*3)  Jeżeli KBC nie są w stanie przekazywać danych dotyczących emisji brutto albo wykupów, wymagane są dane dotyczące emisji netto.

((†))  Akcje notowane oznaczają „akcje notowane, poza udziałami w funduszach inwestycyjnych i funduszach rynku pieniężnego”.

(2)  Zob. pkt 2.07 ESA 2010.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (Dz.U. L 174 z 26.6.2013, s. 1).

(4)  Danych dotyczących sektora funduszy rynku pieniężnego nie zbiera się.

(5)  Danych dotyczących sektora funduszy inwestycyjnych nie zbiera się.

(6)  W praktyce fundusze emerytalne nie emitują dłużnych papierów wartościowych.

(7)  Zob. pkt 2.17–2.20 ESA 2010.

(8)  Zob. pkt 5.102 ESA 2010.

(9)  Kategoria F.3 ESA 2010.

(10)  Kategoria F.511 ESA 2010.

(11)  Kategoria F.512 ESA 2010.

(12)  Kategoria F.519 ESA 2010.

(13)  Blok A dla KBC i blok B dla BIS.

(14)  Nie określane jako transakcje finansowe; zob. pkt 5.158 i 6.59 ESA 2010 oraz pkt 5 lit. b) sekcji 2 niniejszego załącznika.

(15)  Transakcja na rynku wtórnym związana ze zmianą posiadacza; nie wchodzi w zakres niniejszej statystyki.

(16)  Uważana za dwie transakcje finansowe; zob. pkt 5.96 i 6.25 ESA 2010 oraz pkt 5 lit. a) ppkt (ii) sekcji 2 niniejszego załącznika.

(17)  Transakcja na rynku wtórnym związana ze zmianą posiadacza; nie wchodzi w zakres niniejszej statystyki.

(18)  Szczegółowo na temat definicji „wartości nominału”, „wartości rynkowej” i „wartości nominalnej” zob. pkt 5.90, 7.38 i 7.39 ESA 2010.

(19)  Od dnia 1 stycznia 1999 r. dla papierów wartościowych emitowanych przez instytucje krajowe w euro (część bloku A) nie jest wymagana wycena kursowa, a papiery wartościowe emitowane przez instytucje krajowe w euro/walutach krajowych (pozostała część bloku A) są przeliczane na euro po ostatecznych kursach walut z dnia 31 grudnia 1998 r.

(20)  Zob. pkt 6.64 ESA 2010.