(1)

Rozporządzenie (UE) 2019/1021 wdraża zobowiązania Unii wynikające z Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (2) (zwanej dalej „konwencją”) oraz z Protokołu do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych (3) (zwanego dalej „protokołem”).

(2)

Załącznik B do konwencji („Ograniczenie”) zawiera wykaz chemikaliów, w odniesieniu do których każda ze stron konwencji jest zobowiązana do ograniczenia ich produkcji, stosowania, przywozu i wywozu w świetle wszelkich mających zastosowanie dopuszczalnych celów lub szczególnych wyłączeń wymienionych w tym załączniku.

(3)

Na podstawie art. 8 ust. 9 Konwencji Konferencja Stron Konwencji zdecydowała na swoim dziewiątym posiedzeniu o zmianie załącznika B do Konwencji w odniesieniu do dopuszczalnych celów i szczególnych wyłączeń dotyczących kwasu perfluorooktanosulfonowego (PFOS), jego soli oraz fluorku perfluorooktanosulfonylowego (PFOSF). Konferencja Stron podjęła decyzję o zmianie dopuszczalnego celu stosowania PFOS, jego soli i PFOSF w odniesieniu do platerowania (platerowanie twarde) jedynie w układach zamkniętych na szczególne wyłączenie.

(4)

Zmiana dopuszczalnego celu stosowania PFOS, jego soli i PFOSF w odniesieniu do platerowania (platerowania twardego) jedynie w układach zamkniętych na szczególne wyłączenie skutkuje tym, że strony mogą korzystać z wyłączenia przez maksymalny okres pięciu lat od daty wejścia w życie tej zmiany. Wyłączenie może zostać przedłużone o dodatkowe pięć lat po podjęciu decyzji przez Konferencję Stron na wniosek jednej ze stron i w oparciu o uzasadnienie dalszej potrzeby takiego zastosowania. W związku z tym należy zmienić wpis w części A załącznika I do rozporządzenia (UE) 2019/1021 w odniesieniu do kwasu perfluorooktanosulfonowego i jego pochodnych (PFOS) w celu odzwierciedlenia zobowiązań wynikających z konwencji.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2019/1021,