(1)

Zgodnie z art. 2 pkt 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 (2) akredytacja oznacza „poświadczenie przez krajową jednostkę akredytującą, że jednostka oceniająca zgodność spełnia wymagania określone w normach zharmonizowanych oraz – w stosownych przypadkach – wszelkie dodatkowe wymagania, w tym wymagania określone w odpowiednich systemach sektorowych konieczne do realizacji określonych czynności związanych z oceną zgodności”.

(2)

Akty prawne Unii, do których włączono przepisy odniesienia zawarte w załączniku I do decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE (3), przewidują – w niektórych przypadkach – interwencję zewnętrznych jednostek oceniających zgodność w odpowiednich procedurach oceny zgodności. Ponadto do wszystkich takich aktów prawnych włączono art. R17 załącznika I do decyzji nr 768/2008/WE, określający wymagania, które jednostki oceniające zgodność muszą spełniać, oraz art. R18 załącznika I do decyzji nr 768/2008/WE, stanowiący, że w przypadku jednostki oceniającej zgodność, która wykaże swoją zgodność z kryteriami określonymi w odpowiednich normach zharmonizowanych lub ich częściach, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, istnieje domniemanie, że spełnia ona wymogi określone w tym akcie Unii, w zakresie, w jakim mające zastosowanie normy zharmonizowane obejmują te wymagania.

(3)

Istnieją również unijne akty prawne, do których nie włączono art. R17 i art. R18 załącznika I do decyzji nr 768/2008/WE. Zawierają one jednak wymóg interwencji zewnętrznej jednostki oceniającej zgodność oraz przewidują akredytację tych jednostek zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 765/2008 w celu wykazania ich kompetencji.

(4)

Pismem M/417 z dnia 4 grudnia 2007 r. Komisja zwróciła się do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN), Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki (CENELEC) i Europejskiego Instytutu Norm Telekomunikacyjnych (ETSI) z wnioskiem o ukończenie prac nad normami zharmonizowanymi na potrzeby nowych ram prawnych, w szczególności odnośnie do kwestii akredytacji i oceny zgodności czy zapewnienia jakości, jak również sektorowych systemów certyfikacji. W ramach tego mandatu Komisja zwróciła się do tych organizacji o wskazanie wszystkich norm międzynarodowych, które są istotne z punktu widzenia nowych ram prawnych lub niektórych sektorowych systemów certyfikacji, oraz przyjęcie ich na szczeblu europejskim jako norm europejskich. W zakres przedmiotowego mandatu wchodzą zatem: normy europejskie wspierające rozporządzenie (WE) nr 765/2008, akty prawne Unii, do których włączono przepisy odniesienia zawarte w załączniku I do decyzji nr 768/2008/WE określające wymagania dotyczące jednostek oceniających zgodność, oraz akty prawne Unii, które – choć nie włączono do nich art. R17 i art. R18 załącznika I do decyzji 768/2008/WE – zawierają wymóg interwencji zewnętrznej jednostki oceniającej zgodność i przewidują akredytację tej jednostki zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 765/2008.

(5)

Na podstawie wniosku M/417 z dnia 4 grudnia 2007 r. CEN i CENELEC przyjęły normy: EN ISO 14064-1:2019 – Gazy cieplarniane – Część 1: Specyfikacja i wytyczne kwantyfikowania oraz raportowania emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych na poziomie organizacji, EN ISO 14064-2:2019 – Gazy cieplarniane – Część 2: Specyfikacja i wytyczne kwantyfikowania, monitorowania oraz raportowania redukcji emisji i zwiększania pochłaniania gazów cieplarnianych na poziomie projektu, EN ISO 14064-3:2019 – Gazy cieplarniane – Część 3: Specyfikacja i wytyczne weryfikacji oraz walidacji oświadczeń dotyczących gazów cieplarnianych, EN ISO 15195:2019 – Medycyna laboratoryjna – Wymagania dotyczące kompetencji laboratoriów wzorcujących, stosujących referencyjne procedury pomiarowe i EN ISO/IEC 17029:2019 – Ocena zgodności – Ogólne zasady i wymagania dla jednostek walidujących i weryfikujących, transponując normy międzynarodowe ISO 14064-1:2018, ISO 14064-2:2019, ISO 14064-3:2019, ISO 15195:2018 oraz ISO/IEC 17029:2019.

(6)

Komisja wraz z CEN i CENELEC oceniła, czy normy EN ISO 14064-1:2019, EN ISO 14064-2:2019, EN ISO 14064-3:2019, EN ISO 15195:2019 i EN ISO/IEC 17029:2019, opracowane przez CEN, są zgodne z wnioskiem M/417 z dnia 4 grudnia 2007 r.

(7)

Normy zharmonizowane EN ISO 14064-1:2019, EN ISO 14064-2:2019 i EN ISO 14064-3:2019 spełniają założone wymagania w odniesieniu do jednostek oceniających zgodność na potrzeby kwantyfikowania, monitorowania i raportowania działań mających powodować emisję gazów cieplarnianych oraz przeprowadzania walidacji i weryfikacji oświadczeń dotyczących gazów cieplarnianych lub zarządzania nimi, jak przewidziano w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 (4).

(8)

Norma zharmonizowana EN ISO 15195:2019 spełnia założone wymagania w odniesieniu do jednostek oceniających zgodność działających jako jednostki notyfikowane na potrzeby przeprowadzania kalibracji przy użyciu referencyjnych procedur pomiarowych, jak przewidziano w dyrektywie 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (5).

(9)

Norma zharmonizowana EN ISO 17029:2019 spełnia założone wymagania w odniesieniu do jednostek oceniających zgodność działających jako weryfikatorzy na potrzeby przeprowadzania walidacji i weryfikacji działań w zakresie oceny zgodności, jak przewidziano w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2018/2067 (6).

(10)

Odniesienia do tych norm należy zatem opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(11)

Normy zharmonizowane EN ISO 14064-1:2019, EN ISO 14064-2:2019, EN ISO 14064-3:2019 i EN ISO 15195:2019 stanowią zmienione wersje, a tym samym oznaczają zastąpienie norm EN ISO 14064-1:2012, EN ISO 14064-2:2012, EN ISO 14064-3:2012 i EN ISO 15195:2003, do których odniesienia opublikowano w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej (7). Należy zatem wycofać odniesienia do norm zharmonizowanych EN ISO 14064-1:2012, EN ISO 14064-2:2012, EN ISO 14064-3:2012 i EN ISO 15195:2003 z Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej. Aby zapewnić podmiotom gospodarczym oraz zewnętrznym jednostkom oceniającym zgodność niezbędny czas na dostosowanie ich metod monitorowania, raportowania, pomiaru i weryfikacji do zmienionych norm zharmonizowanych, należy odroczyć wycofanie odniesień do norm zharmonizowanych EN ISO 14064-1:2012, EN ISO 14064-2:2012, EN ISO 14064-3:2012 i EN ISO 15195:2003.

(12)

Norma zharmonizowana EN ISO/IEC 17025:2017 stanowi zmienioną wersję, a tym samym oznacza zastąpienie normy EN ISO/IEC 17025:2005. Odniesienie do normy zharmonizowanej EN ISO/IEC 17025:2017 zostało opublikowane w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej (8), a dzień 31.12.2020 r. wskazano jako datę ustania skuteczności zastąpionej normy EN ISO/IEC 17025:2005. Ze względu na globalne skutki pandemii koronawirusa, w celu zapewnienia, by wszystkie jednostki akredytujące i jednostki akredytowane były w stanie wypełniać swoje zadania w sposób rzetelny i wiarygodny, a także zgodnie z praktyką międzynarodową, należy umożliwić przedłużenie okresu przejściowego,