EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32019R1012

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/1012 z dnia 12 marca 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 przez ustanowienie odstępstw od przepisów dotyczących wyznaczania punktów kontroli i od minimalnych wymogów dotyczących punktów kontroli granicznej (Tekst mający znaczenie dla EOG.)

C/2019/1847

OJ L 165, 21.6.2019, p. 4–7 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2019/1012/oj

21.6.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 165/4


ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2019/1012

z dnia 12 marca 2019 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 przez ustanowienie odstępstw od przepisów dotyczących wyznaczania punktów kontroli i od minimalnych wymogów dotyczących punktów kontroli granicznej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (1), w szczególności jego art. 62 ust. 3 oraz art. 64 ust. 2 i 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu (UE) 2017/625 ustanowiono między innymi ramy w zakresie przeprowadzania kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych dotyczących zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii z państw trzecich w celu sprawdzenia zgodności z prawodawstwem Unii, aby chronić zdrowie ludzi, zwierząt i roślin, dobrostan zwierząt oraz – w odniesieniu do organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) i środków ochrony roślin – również środowisko. Rozporządzenie to stanowi, że kontrole urzędowe mają być przeprowadzane w odniesieniu do niektórych przesyłek zwierząt i towarów w punkcie kontroli granicznej pierwszego przybycia do Unii. W tym celu państwa członkowskie wyznaczają punkty kontroli granicznej.

(2)

Rozporządzenie (UE) 2017/625 stanowi, że państwa członkowskie powiadamiają Komisję przed wyznaczeniem punktów kontroli granicznej, aby Komisja mogła zweryfikować i w razie potrzeby przeprowadzić kontrole w celu sprawdzenia, czy spełniają one minimalne wymogi w zakresie wyznaczenia określone we wspomnianym rozporządzeniu. Rozporządzenie (UE) 2017/625 upoważnia Komisję do ustanowienia pewnych szczegółowych zasad dotyczących tych minimalnych wymogów. Te szczegółowe zasady zostały określone w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/1014 (2) (zwane dalej łącznie „minimalnymi wymogami”). Rozporządzenie (UE) 2017/625 stanowi również, że państwa członkowskie mają wycofać wyznaczenie punktu kontroli granicznej, jeżeli przestaje on spełniać wymogi dotyczące wyznaczenia dla wszystkich lub niektórych kategorii zwierząt i towarów, w odniesieniu do których dokonano wyznaczenia.

(3)

W przypadku gdy wycofanie wyznaczenia było częściowe, ponieważ dotyczyło określonej kategorii zwierząt lub towarów, lub wszystkich kategorii zwierząt lub wszystkich kategorii towarów, w przypadku gdy punkt kontroli granicznej został wyznaczony dla kategorii zwierząt i towarów, państwa członkowskie powinny jednak mieć możliwość ponownego wyznaczenia tego punktu kontroli granicznej dla tych kategorii zwierząt lub towarów, w odniesieniu do których wyznaczenie zostało wycofane, bez uprzedniego wymogu, aby dać Komisji możliwość przeprowadzenia kontroli w celu sprawdzenia zgodności z minimalnymi wymogami. W takich przypadkach usunięcie niezgodności nie powinno pociągać za sobą działań tak rozległych jak działania niezbędne do wyznaczenia punktu kontroli granicznej po raz pierwszy. Należy zatem ustanowić przepisy, zgodnie z którymi państwa członkowskie mogą ponownie wyznaczyć punkt kontroli granicznej dla tych kategorii zwierząt lub towarów bez uprzedniego wymogu, aby dać Komisji możliwość przeprowadzenia kontroli w celu sprawdzenia zgodności z minimalnymi wymogami.

(4)

Aby umożliwić Komisji przeprowadzenie gruntownej oceny środków wprowadzonych przez państwo członkowskie w celu usunięcia niezgodności, która spowodowała częściowe wycofanie wyznaczenia, państwa członkowskie powinny zgłosić te środki Komisji. Powinny one przystąpić do ponownego wyznaczenia jedynie wówczas, gdy Komisja uzna, że wprowadzone środki są wystarczające do usunięcia niezgodności.

(5)

Odstępstwo od przepisów rozporządzenia (UE) 2017/625 dotyczących wyznaczania punktów kontroli granicznej powinno mieć zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy ponowne wyznaczenie ma miejsce w ciągu dwóch lat od daty częściowego wycofania wyznaczenia. Jeżeli ponowne wyznaczenie ma miejsce ponad dwa lata od daty częściowego wycofania, w celu dokonania oceny zmian, które zaszły w punktach kontroli granicznej, Komisja powinna zachować możliwość przeprowadzania kontroli w celu sprawdzenia, czy punkt kontroli granicznej spełnia minimalne wymogi.

(6)

W niektórych przypadkach rozporządzenie (UE) 2017/625 dopuszcza przeprowadzanie kontroli urzędowych w punktach kontroli innych niż punkty kontroli granicznej i wymaga, aby te punkty kontroli spełniały minimalne wymogi oraz wymogi dotyczące wyznaczenia i wycofania wyznaczenia punktów kontroli granicznej. W związku z tym przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące ponownego wyznaczenia punktów kontroli granicznej powinny mieć zastosowanie także do punktów kontroli.

(7)

W rozporządzeniu (UE) 2017/625 określono wymóg, zgodnie z którym punkty kontroli granicznej muszą znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca wprowadzenia na terytorium Unii. Aby jednak umożliwić skuteczną organizację i przeprowadzanie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych, należy ustanowić przepisy określające przypadki szczególnych ograniczeń geograficznych i warunki, na których punkty kontroli granicznej mogą znajdować się w odległości innej niż bezpośrednie sąsiedztwo miejsca wprowadzenia na terytorium Unii. Ograniczenia geograficzne powinny wynikać z naturalnych cech i krajobrazu miejsca wprowadzenia, a odległość od miejsca wprowadzenia nie powinna przekraczać tego, co jest absolutnie niezbędne do przezwyciężenia trudności spowodowanych ograniczeniami geograficznymi. Ponadto odległość ta nie powinna stwarzać ryzyka dla zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, dla dobrostanu zwierząt ani dla środowiska. Szczególne ograniczenia geograficzne powinny obejmować te ograniczenia, które mogą powodować poważne ograniczenia w transporcie, takie jak np. przełęcze górskie z drogami nieodpowiednimi do przemieszczania zwierząt i towarów lub powodującymi znaczne opóźnienia w ich przemieszczaniu.

(8)

Punkty kontroli granicznej na potrzeby przywozu przesyłek nieobrobionych kłód oraz drewna przetartego i zrębionego działają często przy ograniczeniach geograficznych, które wynikają z długich linii brzegowych lub długich granic niektórych państw członkowskich. W związku z wyżej wspomnianymi ograniczeniami geograficznymi działają one z reguły tylko w czasie przeprowadzania kontroli urzędowych. Należy zatem w odniesieniu do ich wyznaczania ustanowić pewne odstępstwa od minimalnych wymogów dotyczących punktów kontroli granicznej określonych w art. 64 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/625. Niemniej jednak, w celu zapewnienia skuteczności kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych, w trakcie wykonywania tych kontroli i czynności przez mobilny zespół ds. kontroli urzędowych właściwego organu punktu kontroli granicznej należy zapewnić zgodność z określonymi warunkami. W szczególności mobilny zespół ds. kontroli urzędowych powinien być w stanie zapewnić wystarczający i odpowiednio wykwalifikowany personel oraz mieć dostęp do niezbędnego wyposażenia w czasie kontroli urzędowych lub innych czynności urzędowych.

(9)

Przepisy, które muszą zostać ustanowione przez Komisję zgodnie z art. 62 ust. 3, art. 64 ust. 2 i 5 rozporządzenia (UE) 2017/625, są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ wszystkie dotyczą odstępstw lub zwolnień odnoszących się do niektórych wymogów mających zastosowanie do punktów kontroli granicznej. Aby ułatwić prawidłowe i kompleksowe stosowanie tych przepisów, które powinny również mieć zastosowanie od tego samego dnia, należy je ustanowić w jednym akcie.

(10)

Ponieważ określone uprawnienia przyznane Komisji ustanowione w rozporządzeniu (UE) 2017/625 zaczynają mieć zastosowanie od dnia 14 grudnia 2019 r., niniejsze rozporządzenie powinno również mieć zastosowanie od tego samego dnia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy dotyczące:

a)

ponownego wyznaczenia punktu kontroli granicznej lub punktu kontroli innego niż punkt kontroli granicznej, w przypadku gdy wyznaczenie zostało częściowo wycofane;

b)

punktu kontroli granicznej znajdującego się w odległości innej niż bezpośrednie sąsiedztwo miejsca wprowadzenia na terytorium Unii ze względu na szczególne ograniczenia geograficzne;

c)

wyznaczenia punktów kontroli granicznej na potrzeby przywozu nieobrobionych kłód oraz drewna przetartego i zrębionego w celu uwzględnienia szczególnych ograniczeń geograficznych.

Artykuł 2

Ponowne wyznaczenie punktu kontroli granicznej lub punktu kontroli innego niż punkt kontroli granicznej w następstwie częściowego wycofania jego wyznaczenia

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 59 ust. 3, 4 i 5 rozporządzenia (UE) 2017/625, w przypadku gdy państwo członkowskie wycofało wyznaczenie punktu kontroli granicznej lub punktu kontroli innego niż punkt kontroli granicznej, o którym mowa w art. 53 ust. 1 lit. a) wspomnianego rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych kategorii zwierząt lub towarów w wyniku niezgodności z minimalnymi wymogami, o których mowa w art. 64 ust. 3 tego rozporządzenia, lub w wyniku niezgodności ze szczegółowymi zasadami dotyczącymi minimalnych wymogów określonymi w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/1014, państwo członkowskie może ponownie wyznaczyć ten punkt kontroli granicznej lub ten punkt kontroli (dalej „ponowne wyznaczenie”) zgodnie z ust. 2–5 niniejszego artykułu.

2.   Przed ponownym wyznaczeniem, o którym mowa w ust. 1, państwo członkowskie powiadamia Komisję o środkach, które wprowadziło w celu usunięcia niezgodności z minimalnymi wymogami, o których mowa w ust. 1.

3.   W terminie jednego miesiąca od daty otrzymania powiadomienia Komisja ocenia, czy wprowadzone środki są wystarczające do zapewnienia zgodności z minimalnymi wymogami, i w tym terminie informuje państwo członkowskie o wynikach swojej oceny.

4.   Państwo członkowskie przystępuje do ponownego wyznaczenia wyłącznie w przypadku, gdy zostało poinformowane przez Komisję zgodnie z ust. 3, że środki wprowadzone przez państwo członkowskie są wystarczające do zapewnienia zgodności z minimalnymi wymogami.

5.   Ponowne wyznaczenie zgodnie z ust. 4 może nastąpić wyłącznie w okresie dwóch lat od daty częściowego wycofania wyznaczenia, o którym mowa w ust. 1.

Po upływie dwóch lat ponowne wyznaczenie może nastąpić wyłącznie zgodnie z art. 59 rozporządzenia (UE) 2017/625.

Artykuł 3

Punkty kontroli granicznej znajdujące się w odległości innej niż bezpośrednie sąsiedztwo miejsca wprowadzenia na terytorium Unii

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 64 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/625 punkty kontroli granicznej mogą znajdować się w odległości innej niż bezpośrednie sąsiedztwo miejsca wprowadzenia na terytorium Unii, pod warunkiem że:

a)

jest to konieczne ze względu na szczególne ograniczenia geograficzne zgodnie z ust. 2, oraz

b)

warunki określone w ust. 3 zostały spełnione.

2.   Ograniczenia geograficzne, o których mowa w ust. 1, muszą być ograniczeniami, które uniemożliwiają lub ograniczają skuteczne przeprowadzanie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych.

Takie ograniczenia geograficzne składają się z co najmniej jednego z następujących elementów:

a)

miejsca wprowadzenia o położeniu geograficznym, które powodują poważne ograniczenia w systemie transportu;

b)

miejsca wprowadzenia, w których występują powtarzające się powodzie w niektórych okresach roku;

c)

nabrzeża morskie otoczone klifami;

d)

drogi graniczne, które przebiegają przez przełęcze górskie;

e)

transport kolejowy zwierząt i towarów, co sprawia, że konieczne jest zlokalizowanie punktu kontroli granicznej na pierwszej stacji; lub

f)

miejsca wprowadzenia bez odpowiednich gruntów umożliwiających zlokalizowanie punktu kontroli granicznej i jego obiektów w ich bezpośrednim sąsiedztwie.

3.   W przypadku gdy państwo członkowskie podejmie decyzję o wyznaczeniu jednego lub większej liczby punktów kontroli granicznej, o których mowa w ust. 1, wyznaczenie to uzależnione jest od spełnienia następujących warunków:

a)

odległość punktu kontroli granicznej od miejsca wprowadzenia na terytorium Unii jest współmierna do potrzeby przezwyciężenia ograniczeń geograficznych i nie wykracza poza tę potrzebę; oraz

b)

punkt kontroli granicznej i miejsce wprowadzenia podlegają kompetencjom tego samego organu celnego, w związku z czym przesyłki mogą być przemieszczane z miejsca wprowadzenia do punktów kontroli granicznej bez umieszczania i obsługiwania ich w ramach procedury celnej.

4.   Punkt kontroli granicznej znajduje się w wystarczającej odległości od zakładów lub miejsc, w których zwierzęta, rośliny, produkty roślinne lub inne przedmioty, które są podatne na zarażenie chorobami przenośnymi lub agrofagami, są utrzymywane lub uprawiane.

Artykuł 4

Zwolnienia punktów kontroli granicznej na potrzeby przywozu nieobrobionych kłód oraz drewna przetartego i zrębionego

1.   Wyłączenie przewidziane w ust. 2 stosuje się do punktów kontroli granicznej, które ze względu na długą linię brzegową lub długie granice danego państwa członkowskiego działają tylko w czasie przeprowadzania kontroli przesyłek nieobrobionych kłód oraz drewna przetartego i zrębionego („dane punkty kontroli granicznej”).

2.   Państwa członkowskie mogą wyznaczyć dane punkty kontroli granicznej i zwolnić je z obowiązków, o których mowa w art. 64 ust. 3 lit. a), c) i f) rozporządzenia (UE) 2017/625, o ile spełnione są następujące warunki:

a)

wprowadzono ustalenia mające na celu zapobieganie w każdym momencie niewykrytemu wprowadzeniu na terytorium Unii przesyłek nieobrobionych kłód oraz drewna przetartego i zrębionego;

b)

dany punkt kontroli granicznej ma dostęp do wystarczającej liczby odpowiednio wykwalifikowanych pracowników w postaci mobilnych zespołów ds. kontroli urzędowych w ramach właściwych organów, będących w stanie dotrzeć do danego punktu kontroli granicznej przed przybyciem przesyłek, aby przeprowadzić kontrole urzędowe nieobrobionych kłód oraz drewna przetartego i zrębionego;

c)

mobilny zespół ds. kontroli urzędowych w ramach właściwych organów zapewnia lub ma bezpośredni dostęp do:

(i)

wyposażenia, obiektów i innych pomieszczeń, o których mowa w art. 64 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (UE) 2017/625; oraz

(ii)

technologii i wyposażenia informatycznego, o których mowa w art. 64 ust. 3 lit. f) wspomnianego rozporządzenia.

Artykuł 5

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 14 grudnia 2019 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 marca 2019 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1.

(2)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1014 z dnia 12 czerwca 2019 r. ustanawiające szczegółowe przepisy w zakresie minimalnych wymogów dotyczących punktów kontroli granicznej, w tym ośrodków inspekcyjnych, oraz formatu, kategorii i skrótów stosowanych w wykazach punktów kontroli granicznej i punktów kontroli (zob. s. 10 niniejszego Dziennika Urzędowego).


Top