(1)

Konwencja bazylejska o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych (zwana dalej „konwencją”) weszła w życie w 1992 r. i została zawarta przez Unię decyzją Rady 93/98/EWG (1).

(2)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1013/2006 (2) wdraża konwencję oraz decyzję Rady Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) C(2001)107/FINAL zmieniającą decyzję C(92)39/FINAL w sprawie kontroli transgranicznego przemieszczania odpadów przeznaczonych do odzysku (zwaną dalej „decyzją OECD”) w Unii.

(3)

Zgodnie z konwencją, Konferencja Stron rozważa i w razie potrzeby przyjmuje poprawki do konwencji. Poprawki do konwencji przyjmowane są na posiedzeniu Konferencji Stron.

(4)

Oczekuje się, że na czternastym posiedzeniu Konferencja Stron rozważy, i w razie potrzeby przyjmie poprawki do załączników do konwencji. Poprawki te dodałyby pozycje do załączników II i VIII do konwencji i zmieniłyby pozycję B3010 w załączniku IX do konwencji.

(5)

Przedłożone przez Norwegię wnioski dotyczące zmiany załączników II, VIII i IX do konwencji przekazano stronom 26 października 2018 r. Korektę wniosku w sprawie zmiany załącznika IX przekazano stronom 6 grudnia 2018 r. Zgodnie z wnioskami odpady tworzyw sztucznych wymagające szczególnej uwagi oraz niebezpieczne odpady tworzyw sztucznych, określone w nowych pozycjach w załącznikach II i VIII do konwencji, podlegałyby systemowi kontroli przewidzianemu w konwencji, podczas gdy inne niż niebezpieczne odpady tworzyw sztucznych, które obejmuje zmieniona pozycja B3010 w załączniku IX do konwencji, będą nadal przedmiotem handlu między państwami w ramach konwencji na obecnych warunkach, co obecnie.

(6)

Unia powinna poprzeć cele zaproponowanych zmian załączników do konwencji, ponieważ przyczynią się one do: poprawy kontroli wywozu odpadów tworzyw sztucznych; zapobiegania wywozowi odpadów tworzyw sztucznych do państw nieposiadających odpowiedniej infrastruktury do skutecznego zbierania i bezpiecznego dla środowiska gospodarowania odpadami; wspierania bezpiecznego dla środowiska gospodarowania odpadami tworzyw sztucznych; ograniczania ryzyka przedostania się odpadów tworzyw sztucznych do środowiska; oraz zapobiegania globalnemu problemowi środowiskowemu, jakim są odpady morskie. Unia powinna jednak przedłożyć i poprzeć zaproponowane zmiany do zaproponowanych przez Norwegię zmian załączników do konwencji, aby wyjaśnić zakres tych zmian oraz poprawić brzmienie tekstu, a także określić odpowiedni termin rozpoczęcia stosowania tych poprawek, późniejszy niż przewidziano w art. 18 konwencji, a tym samym ułatwić ich wdrażanie i egzekwowanie.

(7)

Należy utrzymać obecną sytuację w zakresie przemieszczania odpadów tworzyw sztucznych innych niż odpady niebezpieczne, w tym niektórych mieszanin odpadów tworzyw sztucznych innych niż niebezpieczne na terytorium Unii i EOG, i w związku z tym nie stosować systemu kontroli wynikającego z dodania pozycji w załączniku II do konwencji w odniesieniu do takiego przemieszczania. W tym celu Unia powinna, w razie potrzeby, wykorzystać procedury określone w decyzji OECD i procedury zawarcia dwustronnych, wielostronnych lub regionalnych umów lub uzgodnień dotyczących transgranicznego przemieszczania odpadów niebezpiecznych lub innych odpadów ze stronami oraz państwami, które nie są stronami konwencji, zgodnie z konwencją w celu zapewnienia, by w wyniku przyjęcia poprawki do załącznika II do konwencji lub zmiany pozycji B3010 w załączniku IX do konwencji, nie została wprowadzona dodatkowa kontrola dotycząca przemieszczania odpadów tworzyw sztucznych innych niż niebezpieczne, w tym niektórych mieszanin odpadów tworzyw sztucznych innych niż niebezpieczne na terytorium Unii i EOG.

(8)

Należy określić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na czternastym posiedzeniu Konferencji Stron w odniesieniu do poprawek do załączników II, VIII i IX do konwencji, ponieważ poprawki te będą wiążące dla Unii i mogą mieć decydujący wpływ na treść przepisów Unii, a mianowicie na rozporządzenie (WE) nr 1013/2006,