EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32018R1541
Council Regulation (EU) 2018/1541 of 2 October 2018 amending Regulations (EU) No 904/2010 and (EU) 2017/2454 as regards measures to strengthen administrative cooperation in the field of value added tax
Rozporządzenie Rady (UE) 2018/1541 z dnia 2 października 2018 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 904/2010 i (UE) 2017/2454 w odniesieniu do środków wzmacniania współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej
Rozporządzenie Rady (UE) 2018/1541 z dnia 2 października 2018 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 904/2010 i (UE) 2017/2454 w odniesieniu do środków wzmacniania współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej
ST/10472/2018/INIT
OJ L 259, 16.10.2018, p. 1–11
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
In force
16.10.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 259/1 |
ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2018/1541
z dnia 2 października 2018 r.
zmieniające rozporządzenia (UE) nr 904/2010 i (UE) 2017/2454 w odniesieniu do środków wzmacniania współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 113,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),
stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Obecny system opodatkowania handlu pomiędzy państwami członkowskimi opiera się na uzgodnieniach przejściowych wprowadzonych w 1993 r., które stały się nieaktualne i podatne na oszustwa w kontekście bardzo złożonego systemu podatku od wartości dodanej (VAT). W październiku 2017 r. Komisja przedstawiła wniosek ustawodawczy określający zasady docelowego systemu VAT dla transgranicznej wymiany handlowej między przedsiębiorstwami z różnych państw członkowskich, który to system ma opierać się na opodatkowaniu transgranicznych dostaw w państwie członkowskim przeznaczenia. Z uwagi na fakt, że pełne wdrożenie docelowego systemu VAT dla wewnątrzunijnego handlu może zająć kilka lat, niezbędne jest podjęcie działań krótkoterminowych w celu szybszego i skuteczniejszego zwalczania transgranicznych oszustw w dziedzinie VAT. Zanim wprowadzony zostanie docelowy systemu VAT istotne znaczenie w walce z oszustwami w dziedzinie VAT i we wzmacnianiu zaufania między organami podatkowymi ma również usprawnienie i uproszczenie instrumentów współpracy administracyjnej, w szczególności Eurofisc. |
(2) |
Przeprowadzenie postępowania administracyjnego jest często niezbędne do zwalczania oszustw w dziedzinie VAT, w szczególności w sytuacji, gdy podatnik nie ma siedziby w państwach członkowskich, w których podatek jest należny. W celu zapewnienia właściwego egzekwowania VAT oraz uniknięcia powielania pracy i nadmiernych obciążeń administracyjnych dla organów podatkowych i przedsiębiorców, w przypadku gdy co najmniej dwa państwa członkowskie uważają, że niezbędne jest wszczęcie postępowania administracyjnego w odniesieniu do kwot zadeklarowanych przez podatnika niemającego siedziby na ich terytorium, ale podlegającego opodatkowaniu w tych państwach, państwo członkowskie, w którym podatnik ma siedzibę, powinno wszcząć postępowanie, chyba że jest w stanie przedstawić wymagane informacje. Państwa członkowskie występujące z wnioskiem powinny być przygotowane na udzielenie wsparcia państwu członkowskiemu siedziby poprzez aktywny udział w postępowaniu. Z uwagi na to, że urzędnicy państw członkowskich występujących z wnioskiem mogą mieć lepszą znajomość faktów i okoliczności danej sprawy, w przypadku gdy wezwane państwo członkowskie nie zażądało obecności urzędników z państw członkowskich występujących z wnioskiem, urzędnicy z państw członkowskich występujących z wnioskiem powinni mieć możliwość uczestniczenia w toku postępowania administracyjnego, jeżeli zgodnie z krajowym prawem wezwanego państwa członkowskiego spełniono przesłanki takiej obecności. W tym przypadku urzędnicy państw członkowskich występujących z wnioskiem powinni mieć dostęp do tych samych pomieszczeń i dokumentów co urzędnicy wezwanego państwa członkowskiego – za pośrednictwem tych ostatnich. Jeżeli prawo wezwanego państwa członkowskiego przewiduje warunki, które muszą być spełnione, by umożliwić taką obecność, należy założyć, że wezwane państwo członkowskie podejmie wszystkie konieczne działania, aby warunki te zostały spełnione. W każdym przypadku urzędnicy z państw członkowskich powinni, gdy uznają to za konieczne, mieć możliwość uczestniczenia – wraz z urzędnikami wezwanego państwa członkowskiego i po ich poinformowaniu – w postępowaniu w wezwanym państwie członkowskim do celów konsultacji. Celem takich konsultacji może być wymiana poglądów i informacji na temat przebiegu postępowania oraz proponowanie i omawianie możliwych działań. |
(3) |
Przekazywanie właściwym organom innych państw członkowskich informacji bez uprzedniego wniosku zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 904/2010 (3) powinno odbywać się w sposób jak najprostszy i jak najbardziej skuteczny. W związku z tym niezbędne jest umożliwienie właściwym organom przekazywania informacji w inny sposób niż za pomocą standardowych formularzy, jeżeli organy te uznają inne bezpieczne sposoby za bardziej odpowiednie i zgodzą się na ich stosowanie lub jeżeli informacje zostały otrzymane od państwa trzeciego. |
(4) |
Zwolnienie z VAT w odniesieniu do importu towarów przewidziane w art. 143 ust. 2 dyrektywy Rady 2006/112/WE (4) (tzw. „procedury celne 42 i 63”) jest często nadużywane, a towary są przekierowywane na czarny rynek bez uiszczenia VAT. W związku z tym podstawowe znaczenie ma, by funkcjonariusze celni sprawdzający, czy zostały spełnione wymogi przyznania zwolnienia, mieli dostęp do rejestru numerów identyfikacyjnych VAT i do informacji podsumowujących. Ponadto informacje gromadzone przez organy celne w ramach tej procedury należy również udostępniać właściwym organom państwa członkowskiego, w którym późniejsze wewnątrzwspólnotowe nabycie powinno mieć miejsce. |
(5) |
W celu zwalczania oszustw wynikających z podwójnego systemu VAT mającego zastosowanie do pojazdów urzędnicy łącznikowi Eurofisc powinni mieć możliwość dostępu do danych rejestracyjnych pojazdów w sposób automatyczny. Pozwoliłoby im to na szybką identyfikację osób, które dopuściły się nieuczciwych transakcji oraz miejsc tych transakcji. Taki dostęp powinien być udzielony za pośrednictwem oprogramowania europejskiego systemu informacji o pojazdach i prawach jazdy (EUCARIS), którego stosowanie jest obowiązkowe dla państw członkowskich na mocy decyzji Rady 2008/615/WSiSW (5) i 2008/616/WSiSW (6), w odniesieniu do danych rejestracyjnych pojazdów. |
(6) |
W celu zapewnienia jednolitych warunków wdrażania przepisów dotyczących zautomatyzowanego dostępu do informacji gromadzonych przez organy celne i do danych rejestracyjnych pojazdów należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (7). |
(7) |
W celu zapewnienia efektywnego i skutecznego monitorowania VAT z tytułu transakcji transgranicznych w rozporządzeniu (UE) nr 904/2010 przewidziano obecność urzędników w urzędach administracyjnych i podczas postępowań administracyjnych w innych państwach członkowskich. W celu wzmocnienia zdolności organów podatkowych do kontrolowania dostaw transgranicznych powinny być prowadzone wspólne postępowania administracyjne umożliwiające urzędnikom z co najmniej dwóch państw członkowskich utworzenie jednego zespołu i aktywne uczestnictwo we wspólnie prowadzonym postępowaniu administracyjnym. |
(8) |
W celu zwalczania najpoważniejszych oszustw transgranicznych konieczne jest wyjaśnienie i wzmocnienie zadań oraz sposobu zarządzania i funkcjonowania Eurofisc. Urzędnicy łącznikowi Eurofisc powinni mieć możliwość szybkiego dostępu do wszystkich niezbędnych informacji, a także szybkiej ich wymiany, przetwarzania i analizowania oraz koordynowania wszelkich działań następczych. Niemniej jednak taka koordynacja nie oznacza prawa do żądania przeprowadzenia konkretnego postępowania przez dane uczestniczące państwo członkowskie. Konieczne jest także nasilenie zwalczania oszustw w dziedzinie VAT na szczeblu unijnym, w szczególności poprzez umożliwienie koordynatorom dziedzin roboczych Eurofisc wnioskowania o ukierunkowane informacje z Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy i Szkolenia w Dziedzinie Egzekwowania Prawa (zwanej dalej „Europolem”) i Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (zwanego dalej „OLAF”). W związku z tym, aby otrzymywać w zamian stosowne informacje posiadane przez Europol i OLAF, koordynatorzy dziedzin roboczych Eurofisc powinni mieć możliwość przekazywania Europolowi i OLAF wszelkich niezbędnych informacji. |
(9) |
W celu zapewnienia jednolitych warunków wdrażania przepisów dotyczących sieci Eurofisc należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011. |
(10) |
Zorganizowanie przekazywania wniosków o zwrot VAT zgodnie z art. 5 dyrektywy Rady 2008/9/WE (8) daje możliwość zredukowania obciążeń administracyjnych właściwych organów związanych z odzyskiwaniem nieuregulowanych zobowiązań podatkowych w państwie członkowskim siedziby. |
(11) |
Państwa członkowskie mogą również przekazywać do OLAF odnośne informacje, jeżeli uznają to za stosowne. Umożliwiłoby to OLAF wypełnienie swojego mandatu polegającego na prowadzeniu dochodzeń administracyjnych dotyczących nadużyć finansowych, korupcji i innych nielegalnych działań naruszających interesy finansowe Unii, a także zapewnianiu pomocy państwom członkowskim w celu koordynowania ich działań służących ochronie interesów finansowych Unii przed nadużyciami. |
(12) |
Komisja może mieć dostęp do informacji przekazywanych lub gromadzonych na mocy rozporządzenia (UE) nr 904/2010 jedynie w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do nadzoru, konserwacji oraz rozwijania systemów elektronicznych prowadzonych przez Komisję i wykorzystywanych przez państwa członkowskie do celów niniejszego rozporządzenia. |
(13) |
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (9) ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych do celów rozporządzenia (UE) nr 904/2010. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 (10) ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych przez instytucje i organy Unii do celów niniejszego rozporządzenia. Zwalczanie oszustw w dziedzinie VAT uznaje się za ważny cel leżący w ogólnym interesie publicznym zarówno Unii, jak i jej państw członkowskich. Na potrzeby osiągnięcia celów rozporządzenia (UE) nr 904/2010, mianowicie celu zakładającego współpracę i wymianę informacji, które pomagają w dokonaniu właściwego wymiaru VAT, w kontrolowaniu prawidłowego stosowania VAT, w szczególności w odniesieniu do transakcji wewnątrzwspólnotowych, oraz w zwalczaniu oszustw w dziedzinie VAT, należy przewidzieć wprowadzenie konkretnych i ściśle określonych ograniczeń względem pewnych praw i obowiązków ustanowionych rozporządzeniem (UE) 2016/679. |
(14) |
Konkretniej, pełne stosowanie praw i obowiązków przewidzianych w rozporządzeniu (UE) 2016/679 poważnie ograniczyłoby skuteczność walki z oszustwami w dziedzinie VAT, gdyż w szczególności umożliwiłoby to osobom, których dane dotyczą, utrudnianie trwających dochodzeń i profilowania ryzyka. Zagroziłoby to urzędowym lub prawnym postępowaniom, analizom, dochodzeniom lub procedurom prowadzonym zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 904/2010. Zablokowałoby to także współpracę administracyjną między właściwymi organami, która jest jednym z kluczowych instrumentów do celów zwalczania oszustw w dziedzinie VAT. W związku z tym należy przewidzieć ograniczenia w odniesieniu do prawa do przejrzystego informowania, prawa do otrzymania informacji w przypadku zbierania danych od osoby, której dane dotyczą, prawa do otrzymania informacji w przypadku pozyskiwania danych osobowych w sposób inny niż od osoby, której dane dotyczą, prawa dostępu przysługującego osobie, której dane dotyczą, prawa do usunięcia danych, prawa do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych osobowych oraz prawa dotyczącego zautomatyzowanego podejmowania decyzji w indywidualnych przypadkach, w tym profilowania. Wykonanie tych praw powinno być ograniczone wyłącznie dopóty, dopóki jest to konieczne, tak aby nie zakłócić osiągnięcia celów realizowanych na mocy art. 1 rozporządzenia (UE) nr 904/2010. Ograniczenie to powinno mieć zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do pewnych kategorii danych, o których mowa w art. 1, art. 14 i art. 17 tego rozporządzenia w takim zakresie, jaki jest ściśle konieczny do zapewnienia przestrzegania przepisów dotyczących VAT oraz odpowiednich przepisów niniejszego rozporządzenia. |
(15) |
Z uwagi na to, że cel - zapobiegania przypadkom uchylania się od VAT i oszustwom w dziedzinie VAT, wykrywania takich przypadków oraz prowadzenia dochodzeń w ich sprawie- nie może zostać osiągnięty za pomocą innych, mniej restrykcyjnych środków o takiej samej skuteczności, ograniczenia te są ściśle konieczne do osiągnięcia tego konkretnego celu. Są one również proporcjonalne ze względu na utratę dochodów przez Unię i państwa członkowskie oraz żywotne znaczenie udostępniania informacji w celu skutecznego zwalczania oszustw. Przetwarzanie i przechowywanie informacji gromadzonych i wymienianych na mocy niniejszego rozporządzenia ogranicza się do celów zwalczania oszustw w dziedzinie VAT. Informacje zbierane i wymieniane na mocy niniejszego rozporządzenia nie dotyczą danych wrażliwych. Nie mogą być one dalej przetwarzane w sposób niezgodny z takimi celami, co obejmuje zakaz ich przetwarzania do celów komercyjnych. Jeżeli chodzi o zabezpieczenia służące zapobieganiu nadużyciom lub niezgodnemu z prawem dostępowi lub przekazywaniu, rozporządzenie (UE) nr 904/2010 już zawiera szczegółowe warunki dotyczące dostępu właściwych organów krajowych do danych i ich późniejszego wykorzystywania z myślą o osiągnięciu ogólnego celu tego rozporządzenia. Okres zatrzymywania danych powinien być ograniczony do tego, co konieczne, by osiągnąć założone cele. |
(16) |
Z uwagi na to, że rozporządzenie Rady (UE) 2017/2454 (11) zmieniło również art. 17 rozporządzenia (UE) nr 904/2010 ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r., konieczna jest zmiana rozporządzenia (UE) 2017/2454 w celu aktualizacji odpowiednich odesłań do tego artykułu. Jako że rozporządzenie (UE) 2017/2454 zmieniło również załącznik I do rozporządzenia (UE) nr 904/2010 ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r., konieczna jest zmiana rozporządzenia (UE) 2017/2454, gdyż załącznik I nie jest już potrzebny, w związku z czym powinien zostać uchylony. |
(17) |
Ponieważ wprowadzenie w życie przepisów w sprawie zautomatyzowanego dostępu do informacji gromadzonych przez organy celne oraz do danych rejestracyjnych pojazdów będzie wymagać nowych rozwiązań technologicznych, konieczne jest odroczenie ich stosowania, tak aby umożliwić państwom członkowskim i Komisji wdrożenie tych rozwiązań. |
(18) |
Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie ulepszenie instrumentów współpracy między państwami członkowskimi oraz zwalczanie oszustw transgranicznych w dziedzinie VAT, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, możliwe jest natomiast, z powodu transgranicznego charakteru licznych transakcji związanych z oszustwami w dziedzinie VAT w ramach jednolitego rynku lub zaangażowanych gospodarczych mających siedzibę w innym państwie członkowskim niż to, w którym VAT jest należny, ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów. |
(19) |
Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 skonsultowano się z Europejskim Rzecznikiem Ochrony Danych, który przedstawił formalne uwagi 21 marca 2018 r. |
(20) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 904/2010 oraz rozporządzenie (UE) 2017/2454, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zmiany w rozporządzeniu (UE) nr 904/2010
W rozporządzeniu (UE) nr 904/2010 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
art. 13 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Informacje przekazywane są za pomocą standardowych formularzy, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 50, lub szczególnych przypadków, gdy odnośne właściwe organy uznają inne bezpieczne środki za odpowiedniejsze i zgodzą się na ich stosowanie. Komisja przyjmuje standardowe formularze w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 58 ust. 2.”; |
3) |
w art. 17 wprowadza się następujące zmiany:
|
4) |
w art. 21 wprowadza się następujące zmiany:
|
5) |
dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 21a 1. Każde państwo członkowskie udziela właściwemu organowi każdego innego państwa członkowskiego zautomatyzowanego dostępu do następujących informacji w odniesieniu do krajowych danych rejestracyjnych pojazdów:
2. Dostępu do informacji, o których mowa w ust. 1, udziela się pod następującymi warunkami:
3. Komisja określa w drodze aktów wykonawczych elementy danych oraz szczegóły techniczne dotyczące zautomatyzowanego wniosku o informacje, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, jak również praktyczne rozwiązania w odniesieniu do warunków przewidzianych w ust. 2 niniejszego artykułu, aby umożliwić państwu członkowskiemu przekazującemu informacje wskazanie urzędnika łącznikowego Eurofisc mającego dostęp do informacji. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 58 ust. 2.”; |
6) |
art. 24 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 24 W przypadku gdy do celów art. 17–21a właściwe organy państw członkowskich dokonują wymiany informacji drogą elektroniczną, podejmują one wszelkie środki niezbędne do zapewnienia zgodności z art. 55. Państwa członkowskie są odpowiedzialne za wprowadzenie wszystkich niezbędnych zmian w swoich systemach, aby umożliwić wymianę tych informacji za pomocą sieci CCN/CSI lub wszelkich innych podobnych bezpiecznych sieci wykorzystywanych do wymiany informacji, o których mowa w art. 21a, drogą elektroniczną.”; |
7) |
tytuł rozdziału VII otrzymuje brzmienie: „OBECNOŚĆ W URZĘDACH ADMINISTRACYJNYCH ORAZ W TOKU POSTĘPOWAŃ ADMINISTRACYJNYCH I POSTĘPOWAŃ ADMINISTRACYJNYCH PROWADZONYCH WSPÓLNIE”; |
8) |
w art. 28 wprowadza się następujące zmiany:
|
9) |
w art. 33 wprowadza się następujące zmiany:
|
10) |
art. 34 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Państwa członkowskie, które zdecydowały się na uczestniczenie w wybranej dziedzinie roboczej Eurofisc, biorą aktywny udział w wielostronnej wymianie oraz wspólnym przetwarzaniu i analizie – między wszystkimi uczestniczącymi państwami członkowskimi – ukierunkowanych informacji na temat oszustw transgranicznych, a także w koordynowaniu wszelkich działań następczych.”; |
11) |
art. 35 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 35 Komisja zapewnia Eurofisc wsparcie techniczne i logistyczne. Komisja nie ma dostępu do informacji określonych w art. 1, które mogą być przedmiotem wymiany za pośrednictwem Eurofisc, z wyjątkiem okoliczności przewidzianych w art. 55 ust. 2.”; |
12) |
w art. 36 wprowadza się następujące zmiany:
|
13) |
art. 37 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 37 Przewodniczący Eurofisc przedkłada roczne sprawozdanie z działań w ramach wszystkich dziedzin roboczych komitetowi, o którym mowa w art. 58 ust. 1. Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych ustalenia proceduralne w odniesieniu do sieci Eurofisc. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 58 ust. 2.”; |
14) |
w art. 48 ust. 1 dodaje się akapity w brzmieniu: „W przypadku gdy państwo członkowskie siedziby stwierdzi, że podatnik występujący z wnioskiem o zwrot VAT zgodnie z art. 5 dyrektywy 2008/9/WE, posiada zobowiązania podatkowe w tym państwie członkowskim siedziby, państwo to może zwrócić się do podatnika o zgodę na przekazanie zwrotu VAT bezpośrednio do tego państwa członkowskiego w celu pokrycia pozostających do spłaty zobowiązań podatkowych. Jeżeli podatnik wyrazi zgodę na przekazanie tego zwrotu, państwo członkowskie siedziby informuje państwo członkowskie zwrotu o kwocie, której dotyczy uzyskana zgoda, a państwo członkowskie zwrotu, w imieniu danego podatnika, przekazuje tę kwotę państwu członkowskiemu siedziby. Państwo członkowskie siedziby informuje podatnika o tym, czy przekazana kwota pokrywa całość, czy część zobowiązania podatkowego zgodnie z jego prawem krajowym i praktyką administracyjną. Niemniej jednak przekazanie zwrotu VAT państwu członkowskiemu siedziby nie może naruszać prawa państwa członkowskiego zwrotu do odzyskania kwot należnych od danego podatnika w tym drugim państwie członkowskim. Jeżeli zobowiązania podatkowe w państwie członkowskim siedziby są przedmiotem sporu, przekazanie kwot zwrotu może za zgodą podatnika zostać wykorzystane przez państwo członkowskie siedziby jako środek zatrzymania, o ile w tym państwie członkowskim funkcjonuje skuteczny środek kontroli sądowej.”; |
15) |
tytuł rozdziału XIII otrzymuje brzmienie: „STOSUNKI Z KOMISJĄ I INNYMI INSTYTUCJAMI, ORGANAMI, URZĘDAMI I AGENCJAMI UNII”; |
16) |
w art. 49 dodaje się ustęp w brzmieniu: „2a. Państwa członkowskie mogą przekazywać OLAF stosowne informacje, tak aby urząd ten mógł rozważyć podjęcie odpowiednich działań zgodnie ze swoim zakresem obowiązków. Jeżeli dane informacje otrzymano od innego państwa członkowskiego, może ono zażądać, by powyższe przekazanie informacji było uzależnione od jego uprzedniej zgody.”; |
17) |
w art. 55 wprowadza się następujące zmiany:
|
18) |
art. 58 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (*3). (*3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).”;" |
19) |
uchyla się załącznik I. |
Artykuł 2
Zmiany w rozporządzeniu (UE) 2017/2454
W art. 1 rozporządzenia (UE) 2017/2454 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
pkt 5 otrzymuje brzmienie:
|
2) |
uchyla się pkt 8. |
Artykuł 3
Wejście w życie i stosowanie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Przepisy art. 1 pkt 3 lit. a), b) i c), art. 1 pkt 4 lit. a), c) i e) oraz art. 1 pkt 5, 6 i 14 stosuje się od dnia 1 stycznia 2020 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 2 października 2018 r.
W imieniu Rady
H. LÖGER
Przewodniczący
(1) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 3 lipca 2018 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 23 maja 2018 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(3) Rozporządzenie Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 268 z 12.10.2010, s. 1).
(4) Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1).
(5) Decyzja Rady 2008/615/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (Dz.U. L 210 z 6.8.2008, s. 1).
(6) Decyzja Rady 2008/616/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie wdrożenia decyzji 2008/615/WSiSW (Dz.U. L 210 z 6.8.2008, s. 12).
(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
(8) Dyrektywa Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określająca szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim (Dz.U. L 44 z 20.2.2008, s. 23).
(9) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
(10) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
(11) Rozporządzenie Rady (UE) 2017/2454 z dnia 5 grudnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 904/2010 w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 348 z 29.12.2017, s. 1).