(1)

Dyrektywą Komisji 2001/87/WE (2) włączono pimetrozynę jako substancję czynną do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (3).

(2)

Substancje czynne włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG uznaje się za zatwierdzone na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 i są one wymienione w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (4).

(3)

Zatwierdzenie substancji czynnej pimetrozyna, określonej w części A załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 540/2011, wygasa w dniu 30 czerwca 2019 r.

(4)

Wniosek o odnowienie zatwierdzenia pimetrozyny złożono zgodnie z art. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1141/2010 (5) w terminie określonym w tym artykule.

(5)

Wnioskodawca złożył dodatkową dokumentację wymaganą zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1141/2010. Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy stwierdziło, że wniosek jest kompletny.

(6)

Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy w porozumieniu z państwem członkowskim pełniącym rolę współsprawozdawcy przygotowało sprawozdanie z oceny dotyczącej odnowienia i w dniu 28 czerwca 2013 r. przedłożyło je Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) oraz Komisji.

(7)

Urząd przekazał sprawozdanie z oceny dotyczącej odnowienia wnioskodawcy i państwom członkowskim, dając im możliwość przedstawienia uwag, a otrzymane uwagi przekazał Komisji. Urząd podał również do wiadomości publicznej dodatkową dokumentację skróconą.

(8)

W dniu 28 sierpnia 2014 r. Urząd przekazał Komisji wnioski (6) dotyczące tego, czy pimetrozyna ma szanse spełnić kryteria zatwierdzenia przewidziane w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009. Urząd uznał, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż ocenione reprezentatywne zastosowania spowodują narażenie wód podziemnych na istotny toksykologicznie metabolit CGA371075, które przekraczałoby stanowiącą parametr dla wody pitnej granicę 0,1 μg/l we wszystkich scenariuszach dotyczących wód podziemnych. Urząd stwierdził ponadto, że przewiduje się, iż kilka innych toksykologicznie istotnych metabolitów pimetrozyny wystąpi w ilości przekraczającej 0,1 μg/l w niektórych lub wszystkich scenariuszach dotyczących wód podziemnych, w odniesieniu do ocenionych reprezentatywnych zastosowań. Urząd stwierdził również, że nie można potwierdzić profilu toksykologicznego metabolitów włączonych do definicji pozostałości w roślinach do celów oceny ryzyka oraz że na podstawie informacji udostępnionych w dokumentacji nie można sfinalizować oceny ryzyka dla organizmów wodnych wynikającego z narażenia na metabolit M3MF, w odniesieniu do wszystkich zbadanych reprezentatywnych zastosowań.

(9)

Urząd stwierdził ponadto, że pimetrozyna ma szkodliwy wpływ na organy wewnątrzwydzielnicze różnych gatunków w różnym czasie. Na podstawie informacji udostępnionych w dokumentacji Urząd nie był jednak w stanie sfinalizować naukowej oceny dotyczącej możliwych właściwości pimetrozyny powodujących zaburzanie funkcjonowania układu hormonalnego.

(10)

Komisja zwróciła się do wnioskodawcy o przedstawienie uwag do wniosków Urzędu oraz, zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1141/2010, do projektu sprawozdania z przeglądu. Wnioskodawca przedstawił uwagi, które zostały dokładnie przeanalizowane.

(11)

Mimo argumentów przedstawionych przez wnioskodawcę nie udało się jednak wyeliminować obaw związanych z przedmiotową substancją.

(12)

W rezultacie w odniesieniu do jednego lub większej liczby reprezentatywnych zastosowań co najmniej jednego środka ochrony roślin ustalono, że kryteria zatwierdzenia określone w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 nie zostały spełnione. W związku z powyższym nie należy odnawiać zatwierdzenia substancji czynnej pimetrozyna zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011.

(14)

Państwom członkowskim należy przyznać wystarczający czas na cofnięcie zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające pimetrozynę.

(15)

Jeżeli zgodnie z art. 46 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 państwa członkowskie przyznają dodatkowy okres na zużycie zapasów środków ochrony roślin zawierających pimetrozynę, okres ten powinien upłynąć najpóźniej z dniem 30 stycznia 2020 r.

(16)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/917 (7) przedłużono termin wygaśnięcia zatwierdzenia pimetrozyny do dnia 30 czerwca 2019 r., aby umożliwić zakończenie procesu odnowienia przed wygaśnięciem zatwierdzenia tej substancji. Jednakże z uwagi na fakt, że decyzję podjęto przed tym przedłużonym terminem wygaśnięcia zatwierdzenia, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie możliwie jak najszybciej.

(17)

Niniejsze rozporządzenie nie wyklucza możliwości złożenia nowego wniosku dotyczącego zatwierdzenia pimetrozyny na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(18)

Stały Komitet ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego. Uznano, że niezbędny jest akt wykonawczy, i przewodniczący przedłożył komitetowi odwoławczemu projekt aktu wykonawczego do dalszego rozpatrzenia. Komitet odwoławczy nie wydał opinii,