EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32018R0647

Rozporządzenie Rady (UE) 2018/647 z dnia 26 kwietnia 2018 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 401/2013 dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Mjanmie/Birmie

OJ L 108, 27.4.2018, p. 1–11 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2018/647/oj

27.4.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/1


ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2018/647

z dnia 26 kwietnia 2018 r.

zmieniające rozporządzenie (UE) nr 401/2013 dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Mjanmie/Birmie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2013/184/WPZiB z dnia 22 kwietnia 2013 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Mjanmie/Birmie oraz uchylającą decyzję 2010/232/WPZiB (1),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 26 lutego 2018 r. Rada przyjęła konkluzje potępiające ciągłe, powszechne i systematyczne poważne naruszenia praw człowieka, których dopuszczają się wojsko i siły bezpieczeństwa Mjanmy/Birmy, oraz apelujące do rządu Mjanmy/Birmy i do sił bezpieczeństwa o zapewnienie bezpieczeństwa, praworządności i rozliczalności w stanach Arakan, Kaczin i Szan.

(2)

W tym kontekście Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2018/655 (2) zmieniającą decyzję 2013/184/WPZiB, którą nałożyła kolejne środki ograniczające na Mjanmę/Birmę w formie zakazu wywozu produktów podwójnego zastosowania na rzecz użytkowników końcowych będących wojskiem lub strażą graniczną, ograniczeń wywozu sprzętu służącego do monitorowania połączeń, który może być wykorzystany do celów represji wewnętrznych, oraz ukierunkowanych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom fizycznym z sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) i ze straży granicznej odpowiedzialnym za poważne łamanie praw człowieka, a także odpowiedzialnym za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej do osób cywilnych w potrzebie oraz odpowiedzialnym za utrudnianie przeprowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie zarzucanych poważnych naruszeń praw człowieka.

(3)

Rozporządzenie Rady (UE) nr 401/2013 (3) nadaje skuteczność środkom przewidzianym w decyzji 2013/184/WPZiB. Niektóre środki przewidziane w decyzji (WPZiB) 2018/655 wchodzą w zakres stosowania Traktatu, zatem do ich wdrożenia konieczne jest podjęcie działań regulacyjnych na szczeblu Unii w szczególności w celu zapewnienia jednolitego stosowania tych środków przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(4)

Nie można utrudniać przepływu pomocy humanitarnej skierowanej do potrzebującej jej ludności cywilnej, który podlega kontroli stron konfliktu zgodnie z międzynarodowym prawem humanitarnym. Należy zatem zastosować środki ograniczające wobec osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), które są odpowiedzialne za utrudnianie szybkiego i niezakłóconego przepływu pomocy humanitarnej skierowanej do potrzebującej jej ludności cywilnej. Takie środki ograniczające nie powinny mieć nadmiernego wpływu na dostarczanie pomocy humanitarnej i powinny być stosowane z pełnym poszanowaniem prawa dotyczącego praw człowieka i mających zastosowanie przepisów międzynarodowego prawa humanitarnego.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 401/2013.

(6)

Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu oraz z prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami.

(7)

Uprawnienie do zmiany wykazu zawartego w załączniku IV do rozporządzenia Rady (UE) nr 401/2013 powinno być wykonywane przez Radę w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji (WPZiB) 2018/655.

(8)

Na potrzeby wprowadzania w życie niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia jak największej pewności prawa w Unii należy podać do wiadomości publicznej nazwiska, nazwy i inne istotne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze mają zostać zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Wszelkie operacje przetwarzania danych osobowych powinny odbywać się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (4) oraz dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (5).

(9)

W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu powinno ono wejść w życie w trybie natychmiastowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 401/2013 wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a)

»roszczenie« oznacza dowolne roszczenie, niezależnie od tego, czy jest dochodzone w postępowaniu sądowym, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, wynikające z umowy lub transakcji, lub pozostające w związku z umową lub transakcją, w szczególności obejmujące:

(i)

roszczenie o wykonanie zobowiązania wynikającego z umowy lub transakcji lub pozostającego w związku z umową lub transakcją;

(ii)

roszczenie o przedłużenie terminu płatności lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub zabezpieczenia w jakiejkolwiek formie;

(iii)

roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv)

powództwo wzajemne;

(v)

roszczenie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b)

»umowa lub transakcja« oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub kilka umów lub podobnych zobowiązań zawartych przez te same lub różne strony; do celów niniejszej definicji pojęcie »umowa« obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c)

»właściwe organy« oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

d)

»zasoby gospodarcze« oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są środkami finansowymi, ale mogą być użyte do pozyskania środków finansowych, towarów lub usług;

e)

»zamrożenie zasobów gospodarczych« oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

f)

»zamrożenie środków finansowych« oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

g)

»środki finansowe« oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści ekonomiczne, w tym między innymi:

(i)

gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii)

depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii)

papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv)

odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v)

kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje należytego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi)

akredytywy, konosamenty, kwity zastawne; oraz

(vii)

dokumenty poświadczające udział w środkach finansowych lub zasobach finansowych;

h)

»pomoc techniczna« oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem i konserwacją oraz wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy i umiejętności lub usługi konsultingowe; pomoc techniczna obejmuje także werbalne formy pomocy;

i)

»usługi pośrednictwa« oznaczają:

(i)

negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii z państwa trzeciego do jakiegokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii)

sprzedaż lub zakup towarów i technologii znajdujących się w państwach trzecich w celu ich przekazania do innego państwa członkowskiego;

j)

»przywóz« oznacza każde wprowadzenie towarów na obszar celny Unii lub inne terytoria, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach przewidzianych w jego art. 349 i 355. Obejmuje, w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (*1) ustanawiającego unijny kodeks celny, wprowadzenie do wolnego obszaru celnego, objęcie procedurą specjalną oraz dopuszczenie do obrotu, ale nie obejmuje tranzytu i czasowego składowania;

k)

»wywóz« oznacza każde wyprowadzenie towarów z obszaru celnego Unii lub innych terytoriów, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach przewidzianych w jego art. 349 i 355. Obejmuje, w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 952/2013, wyprowadzenie towarów wymagające zgłoszenia celnego oraz wyprowadzenie po ich składowaniu w wolnym obszarze celnym lub po objęciu procedurą specjalną, ale nie obejmuje tranzytu i czasowego składowania;

l)

»eksporter« oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, w imieniu której dokonywane jest zgłoszenie wywozowe, tj. osobę, którą w momencie przyjęcia zgłoszenia wiąże umowa z odbiorcą w państwie trzecim i która uprawniona jest do decydowania o wysłaniu towaru poza obszar celny Unii lub inne terytoria, do których zastosowanie ma Traktat;

m)

»terytorium Unii« obejmuje terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach ustalonych w tym Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

(*1)  Rozporzadzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).”;"

2)

w art. 3 uchyla się ust. 3 i 4:

3)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 3a

1.   Zakazuje się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, produktów i technologii podwójnego zastosowania, o których mowa w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (*2), niezależnie od tego, czy pochodzą one z Unii, na rzecz jakiejkolwiek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu w Mjanmie/Birmie lub w celu ich wykorzystania w tym kraju, jeżeli te produkty są lub mogą być przeznaczone, w całości lub części, do celów wojskowych lub dla wojskowego użytkownika końcowego lub dla straży granicznej.

W przypadku gdy użytkownikiem końcowym jest wojsko Mjanmy/Birmy, uznaje się, że wszelkie produkty i technologie podwójnego zastosowania nabyte przez nie są do użytku wojskowego.

2.   W toku podejmowania decyzji dotyczącej wniosków o zezwolenia na podstawie rozporządzenia (WE) nr 428/2009 właściwe organy nie wydają zezwolenia na wywóz na rzecz jakiejkolwiek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu w Mjanmie/Birmie lub w celu ich wykorzystania w tym kraju, jeżeli mają uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że użytkownikiem końcowym może być wojsko lub straż graniczna lub że ich zastosowanie końcowe może mieć charakter wojskowy.

3.   Eksporterzy dostarczają właściwym organom wszystkich stosownych informacji wymaganych do złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na wywóz.

4.   Zakazuje się:

a)

świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami, o których mowa w ust. 1, oraz związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, obsługą techniczną i wykorzystywaniem tych produktów lub technologii – bezpośrednio lub pośrednio na rzecz jakiegokolwiek wojskowego użytkownika końcowego, straży granicznej lub do celów wojskowych w Mjanmie/Birmie;

b)

udzielania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostawy, przekazania lub wywozu takich produktów i technologii, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług – bezpośrednio lub pośrednio na rzecz jakiegokolwiek wojskowego użytkownika końcowego, straży granicznej lub do celów wojskowych w Mjanmie/Birmie.

5.   Zakazy zawarte w ust. 1 i 4 pozostają bez uszczerbku dla wykonania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonywania takich umów.

6.   Ust. 1 nie ma zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3b

1.   Zakazuje się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, sprzętu, technologii lub oprogramowania określonych w załączniku III – niezależnie od tego, czy pochodzą one z Unii – na rzecz jakiejkolwiek osoby, podmiotu lub organu w Mjanmie/Birmie lub w celu ich wykorzystania w tym kraju, chyba że właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, wydał na to wcześniej zezwolenie.

2.   Właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, nie wydają zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie byłyby stosowane w celu represji wewnętrznych przez rząd Mjanmy/Birmy, publiczne organy, przedsiębiorstwa lub urzędy albo jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub na ich zlecenie.

3.   Załącznik III obejmuje sprzęt, technologię lub oprogramowanie, przeznaczone głównie do użycia w celu monitorowania lub przechwytywania połączeń internetowych lub telefonicznych.

4.   Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego artykułu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

Artykuł 3c

1.   O ile właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, nie wydał na to wcześniej zezwolenia zgodnie z art. 3b, zabrania się:

a)

świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych ze sprzętem, technologią i oprogramowaniem określonymi w załączniku III, lub związanych z instalacją, dostarczaniem, wytwarzaniem, obsługą techniczną i użytkowaniem sprzętu i technologii określonych w załączniku III, lub z dostarczaniem, instalacją, obsługą lub aktualizacją jakiegokolwiek oprogramowania określonego w załączniku III, na rzecz jakiejkolwiek osoby, podmiotu lub organu w Mjanmie/Birmie lub w celu ich wykorzystania w tym kraju;

b)

udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej w związku ze sprzętem, technologią i oprogramowaniem określonymi w załączniku III, na rzecz jakiejkolwiek osoby, podmiotu lub organu w Mjanmie/Birmie lub w celu ich wykorzystania w tym kraju;

c)

świadczenia na rzecz albo na bezpośrednią lub pośrednią korzyść rządu Mjanmy/Birmy, publicznych organów, przedsiębiorstw lub urzędów albo jakichkolwiek osób lub podmiotów działających w ich imieniu lub na ich zlecenie, wszelkich usług jakiegokolwiek rodzaju w zakresie monitorowania lub przechwytywania połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych.

2.   Na użytek ust. 1 lit. c) »usługi w zakresie monitorowania lub przechwytywania połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych« oznaczają te usługi, które umożliwiają – w szczególności przy użyciu sprzętu, technologii lub oprogramowania określonych w załączniku III – dostęp do oraz dostarczanie przychodzących oraz wychodzących przekazów telekomunikacyjnych podmiotu, a także powiązanych z telefonią danych, w celu ich wydobycia, rozkodowania, zapisu, przetwarzania, analizy i przechowywania lub jakiekolwiek inne powiązane działania.

(*2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (Dz.U. L 134 z 29.5.2009, s. 1).”;"

4)

w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 2 i art. 3a ust. 1 i 4 oraz z zastrzeżeniem art. 5, właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II mogą, na warunkach, które uznają za stosowne, zezwolić na:

a)

sprzedaż, dostarczenie, przekazanie lub wywóz sprzętu, który może być wykorzystany do celów represji wewnętrznych, wymienionego w załączniku I, lub produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych, bądź na potrzeby programów rozwoju instytucjonalnego realizowanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych i Unię Europejską, albo na potrzeby operacji zarządzania kryzysowego Unii Europejskiej i Organizacji Narodów Zjednoczonych;

b)

sprzedaż, dostarczenie, przekazanie lub wywóz sprzętu do rozminowywania i materiałów przeznaczonych do wykorzystania w operacjach rozminowywania; oraz

c)

zapewnianie finansowania oraz pomocy finansowej i pomocy technicznej związanej ze sprzętem, materiałami, programami i operacjami, o których mowa w lit. a) i b).”;

5)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 4a

1.   Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze będące własnością, pozostające w posiadaniu, w faktycznym władaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów ujętych w wykazie w załączniku IV.

2.   Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom ani organom ujętym w wykazie w załączniku IV, ani też na ich rzecz – bezpośrednio lub pośrednio – żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3.   W załączniku IV wymieniono:

a)

osoby fizyczne z sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) i ze straży granicznej odpowiedzialne za poważne łamanie praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b)

osoby fizyczne z sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) i ze straży granicznej odpowiedzailne za utrudnianie świadczeniapomocy humanitarnej do osób cywilnych w potrzebie;

c)

osoby fizyczne z sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) i ze straży granicznej odpowiedzailne za utrudnianie przeprowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie zarzucanych poważnych naruszeń praw człowieka; lub

d)

osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy związane z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a), b) i c).

4.   W załączniku IV określa się powody umieszczenia w wykazie osób, podmiotów i organów.

5.   W załączniku IV umieszcza się także informacje, o ile są one dostępne, niezbędne do identyfikacji danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów oraz organów. w przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. w przypadku osób prawnych, podmiotów oraz organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę wpisu do rejestru, numer w rejestrze i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 4b

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 4a właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, jeżeli stwierdzą, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a)

niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych ujętych w wykazie w załączniku IV oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub na zwrot poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych z rutynowym prowadzeniem lub utrzymaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych;

d)

niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że właściwy organ przekazał do wiadomości właściwych organów pozostałych państw członkowskich i Komisji uzasadnienie stosowności wydania specjalnego zezwolenia najpóźniej dwa tygodnie przed jego wydaniem; lub

e)

przedmiotem wpłaty na rachunek lub wypłaty z rachunku misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, w zakresie, w jakim wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

2.   Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy ust. 1 w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

Artykuł 4c

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 4a właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a)

dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem arbitralnej decyzji wydanej przed datą umieszczenia w załączniku IV osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 4a, orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim przed tą datą, w tej dacie lub po tej dacie;

b)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c)

orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu ujętych w wykazie w załączniku IV; oraz

d)

uznanie takiego orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

2.   Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy ust. 1 w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

Artykuł 4d

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 4a i pod warunkiem że płatność dokonywana przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ ujęty w wykazie w załączniku IV jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ lub na mocy zobowiązania je obciążającego, zanim ta osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostały ujęte w wykazie w załączniku IV, właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze mają zostać wykorzystane do dokonania płatności przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ ujęte w wykazie w załączniku IV;

b)

dokonanie płatności nie narusza art. 4a ust. 2.

2.   Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy ust. 1 w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3.   Art. 4a ust. 2 nie stanowi przeszkody dla instytucji finansowych ani kredytowych w księgowaniu na zamrożonych rachunkach środków finansowych przekazanych przez osoby trzecie na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów ujętych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty powiększające saldo na takich rachunkach zostają również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie informuje odpowiedni właściwy organ o takich transakcjach.

4.   O ile wszelkie takie odsetki, inne dochody oraz płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 4a, art. 4a ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a)

odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b)

płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą umieszczenia w załączniku IV osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 4a; lub

c)

płatności należnych na podstawie orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego w państwie członkowskim lub wykonalnego w danym państwie członkowskim.

Artykuł 4e

1.   Bez uszczerbku dla obowiązujących zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a)

niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 4a, właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym te osoby fizyczne i prawne, podmioty lub organy mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio albo za pośrednictwem państw członkowskich; oraz

b)

współpracują z właściwym organem przy weryfikacji informacji, o których mowa w lit. a).

2.   Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane państwom członkowskim.

3.   Wszelkie informacje przekazane lub uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie w celu, w jakim zostały przekazane lub uzyskane.

Artykuł 4f

1.   Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu jakiegokolwiek rodzaju odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2.   Działania osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowią podstawy do odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć środki określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 4g

Zakazuje się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 4h

1.   Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – jeżeli zostały one wniesione przez:

a)

wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy ujęte w wykazie w załączniku IV;

b)

jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2.   We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przepisami ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3.   Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 4i

1.   W przypadku gdy Rada zdecyduje o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 4a, wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku IV.

2.   Rada powiadamia osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1, o swojej decyzji wraz z uzasadnieniem bezpośrednio, jeżeli znany jest adres, lub poprzez opublikowanie powiadomienia, aby umożliwić przedstawienie uwag przez daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub organ.

3.   W przypadku przedstawienia uwag lub nowych istotnych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub organ.

4.   Wykaz zamieszczony w załączniku IV jest poddawany regularnym przeglądom, które mają miejsce co najmniej raz na 12 miesięcy.”

6)

art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 6

1.   Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami dotyczącymi:

a)

środków finansowych zamrożonych na mocy art. 4a oraz zezwoleń udzielonych na mocy art. 3a, 3b, 3c, 4b, 4c oraz 4d;

b)

naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2.   Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wykonanie niniejszego rozporządzenia.”;

7)

tekst znajdujący się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia dodaje się jako załącznik III;

8)

tekst znajdujący się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia dodaje się jako załącznik IV.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 kwietnia 2018 r.

W imieniu Rady

E. ZAHARIEVA

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 111 z 23.4.2013, s. 75.

(2)  Decyzja Rady (WPZiB) 2018/655 z dnia 26 kwietnia 2018 r. zmieniająca decyzję 2013/184/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Mjanmie/Birmie (zob. s. 29 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(3)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 401/2013 z dnia 2 maja 2013 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Mjanmie/Birmie i uchylające rozporządzenie (WE) nr 194/2008 (Dz.U. L 121 z 3.5.2013, s. 1).

(4)  Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

(5)  Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).


ZAŁĄCZNIK I

ZAŁĄCZNIK III

Sprzęt, technologia i oprogramowanie, o których mowa w art. 3b i 3c

Uwaga ogólna

Niezależnie od treści niniejszego załącznika nie ma on zastosowania do:

a)

sprzętu, technologii lub oprogramowania, które wyszczególniono w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009 lub we wspólnym wykazie uzbrojenia; lub

b)

oprogramowania przeznaczonego do samodzielnej instalacji przez użytkownika bez konieczności dalszej znacznej pomocy ze strony sprzedawcy, które jest ogólnie dostępne w punktach sprzedaży detalicznej, bez ograniczeń, w drodze:

(i)

bezpośrednich transakcji sprzedaży;

(ii)

transakcji realizowanych na zamówienie pocztowe;

(iii)

transakcji elektronicznych; lub

(iv)

transakcji realizowanych na zamówienie telefoniczne; lub

c)

oprogramowania, które jest własnością publiczną.

Sekcje A, B, C, D i E nawiązują do sekcji, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 428/2009.

»Sprzęt, technologia i oprogramowanie«, o których mowa w art. 3b i 3c, to:

A.

Wykaz sprzętu

sprzęt do głębokiej inspekcji pakietów

sprzęt do przechwytywania w sieci, w tym Interception Management Systems (IMS), oraz sprzęt Data Retention Link Intelligence

sprzęt do monitorowania częstotliwości radiowych

sprzęt do zagłuszania połączeń sieciowych i satelitarnych

sprzęt do zdalnej infekcji

sprzęt do rozpoznawania/przetwarzania mowy

sprzęt do przechwytywania i monitorowania IMSI (1), MSISDN (2), IMEI (3), TMSI (4)

sprzęt do przechwytywania i monitorowania SMS (5)/GSM (6)/GPS (7)/GPRS (8)/UMTS (9)/CDMA (10)/PSTN (11)

sprzęt do przechwytywania i nadzorowania informacji: DHCP (12)/SMTP (13), GTP (14)

sprzęt do rozpoznawania i profilowania wzorców

zdalny sprzęt śledczy i autoryzacyjny

sprzęt do przetwarzania semantycznego

sprzęt do łamania protokołów szyfrujących WEP i WPA

sprzęt do przechwytywania i monitorowania do protokołów zastrzeżonych i standardowych VoIP

B.

Niewykorzystany.

C.

Niewykorzystany.

D.

»Oprogramowanie« do »rozwoju«, »produkcji« lub »użytkowania« sprzętu wyszczególnionego w kategorii A powyżej.

E.

»Technologia« do »rozwoju«, »produkcji« lub »użytkowania« sprzętu wyszczególnionego w kategorii A powyżej.

Sprzęt, technologia i oprogramowanie należące do tych kategorii są objęte zakresem niniejszego załącznika tylko w zakresie, w jakim mieszczą się w ogólnym opisie »systemy do przechwytywania i monitorowania połączeń internetowych, telefonicznych i satelitarnych«.

Na użytek niniejszego załącznika »monitorowanie« oznacza nabywanie, ekstrakcję, dekodowanie, rejestrowanie, przetwarzanie, analizowanie i archiwizowanie treści połączenia lub danych sieciowych.


(1)  IMSI oznacza International Mobile Subscriber Identity. Jest to niepowtarzalny kod identyfikacyjny przypisany każdemu urządzeniu telefonii komórkowej. Jest na stałe umieszczony w karcie SIM i pozwala tę kartę zidentyfikować w sieci GSM lub UMTS.

(2)  MSISDN oznacza Mobile Subscriber Integrated Services Digital Network Number. Jest to niepowtarzalny numer identyfikacyjny abonamentu w sieci komórkowej GSM lub UMTS. w uproszczeniu, jest to telefoniczny numer karty SIM w telefonie komórkowym. Identyfikuje on zatem (podobnie jak IMSI) abonenta sieci komórkowej, ale – w przeciwieństwie do IMSI – służy do ukierunkowywania połączeń do abonenta.

(3)  IMEI oznacza International Mobile Equipment Identity. Jest to zwykle niepowtarzalny numer identyfikacyjny telefonów komórkowych GSM, WCDMA i IDEN oraz niektórych telefonów satelitarnych. Zwykle widnieje wydrukowany w kieszeni na baterię. Przy użyciu numeru IMEI (ale także IMSI i MSISDN) można prowadzić podsłuch połączeń.

(4)  TMSI oznacza Temporary Mobile Subscriber Identity. Jest to numer identyfikacyjny najczęściej przesyłany między telefonem a siecią.

(5)  SMS oznacza Short Message System.

(6)  GSM oznacza Global System for Mobile Communications.

(7)  GPS oznacza Global Positioning System.

(8)  GPRS oznacza General Package Radio Service.

(9)  UMTS oznacza Universal Mobile Telecommunication System.

(10)  CDMA oznacza Code Division Multiple Access.

(11)  PSTN oznacza Public Switch Telephone Networks (publiczna komutowana sieć telefoniczna).

(12)  DHCP oznacza Dynamic Host Configuration Protocol (protokół dynamicznego konfigurowania węzłów).

(13)  SMTP oznacza Simple Mail Transfer Protocol.

(14)  GTP oznacza GPRS Tunneling Protocol.


ZAŁĄCZNIK II

ZAŁĄCZNIK IV

Wykaz osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 4a


Top