12.12.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 328/101

(1)

Jednym z głównych celów wspólnej polityki rybołówstwa jest wyeliminowanie powodującej marnotrawstwo praktyki odrzutów. Obowiązek wyładunku będzie stopniowo wprowadzany w życie w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych, objętych obecnie systemem nakładów połowowych w ramach rozporządzenia (WE) nr 1342/2008, począwszy od 2016 r. i najpóźniej do 2019 r.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 1342/2008 stanowi, że ograniczenia nakładu połowowego są nakładane na grupy nakładu połowowego określone przez grupy narzędzi i obszary geograficzne ustanowione w załączniku I do tego rozporządzenia.

(3)

Do wdrożenia obowiązku wyładunku potrzebna jest większa elastyczność w aktualnym systemie nakładu połowowego w celu umożliwienia rybakom stosowania bardziej selektywnych narzędzi z większymi oczkami sieci. W tym kontekście zaistniała potrzeba zbadania, czy obecna struktura grup nakładu jest wciąż opłacalna pod względem obciążenia administracyjnego związanego z wymogami ochrony.

(4)

W związku z tym zwrócono się do Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF) o wydanie opinii w sprawie możliwości połączenia grup narzędzi TR1 i TR2 używanych do zdefiniowania grup nakładu połowowego. STECF stwierdził (2), że istnieje ryzyko zwiększonej śmiertelności połowowej dorsza w wyniku połączenia grup narzędzi TR1 i TR2 oraz że zastosowanie takiego połączenia jedynie w Morzu Północnym, cieśninie Skagerrak i wschodniej części kanału La Manche doprowadziłoby do niespójności z innymi obszarami zarządzania. Komitet stwierdził również, że nowa grupa powstała z połączenia byłaby bardziej różnorodna pod względem poławianych zasobów biologicznych niż grupy TR1 i TR2 klasyfikowane oddzielne i że jest mało prawdopodobne, iż wzrośnie opłacalność z powodu dodatkowych środków, które zostałyby przyjęte w celu przeciwdziałania możliwemu wzrostowi śmiertelności połowowej dorsza. STECF stwierdził jednak również, że takie połączenie pozwoliłoby rybakom dokonywać bardziej selektywnych połowów.

(5)

Ponadto w przeprowadzonej w 2011 r. (3) ocenie rozporządzenia (WE) nr 1342/2008 STECF zauważył, że śmiertelność połowowa dorsza w Morzu Północnym była w 2010 r. jedynie o 3 % niższa w porównaniu z 2008 r. STECF stwierdził, że w odniesieniu do stada dorsza w Morzu Północnym zarządzanie nakładem nie ograniczyło poziomu odrzutów.

(6)

Nakład przyznany grupom narzędzi TR1 i TR2 został znacznie zmniejszony od momentu wprowadzenia systemu nakładu połowowego w 2008 r. Ewentualny negatywny wpływ połączenia na śmiertelność połowową dorsza jest zatem dużo mniejszy niż dawniej.

(7)

Połączenie w znaczny sposób zmniejszyłoby koszty zarządzania. Redukcja grup narzędzi spowodowałaby zmniejszenie kosztów administracyjnych dla organów krajowych i rybaków, zwłaszcza że wielu rybaków stosuje kilka narzędzi i należy w związku z tym do kilku grup nakładu, co wymaga dokonywania złożonych obliczeń do celów przyznania im nakładu połowowego. Ponadto wdrożenie nowo wprowadzonego obowiązku wyładunku wszystkich połowów zmobilizuje znaczną ilość zasobów ludzkich w organach administracji państw członkowskich. Co więcej, Komisja uważa, że w wypadku zwiększenia śmiertelności połowowej dorsza wdrożenie dodatkowych środków ochronnych niekoniecznie spowoduje znaczne koszty administracyjne.

(8)

Zgodnie z opinią (4) Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) stan ochrony stad dorsza w Morzu Północnym w podobszarze ICES IV, obszarze ICES VIId oraz w zachodniej części rejonu ICES IIIa (Skagerrak) znacznie się poprawił.

(9)

W świetle powyższego można stwierdzić, że szybsze wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do dorsza skuteczniej zmniejszyłoby śmiertelność połowową dorsza spowodowaną przypadkowymi połowami niż zachowanie obecnie obowiązującego systemu zarządzania nakładem połowowym.

(10)

Dlatego też nie należy utrzymywać podziału grup narzędzi TR1 i TR2 w następujących obszarach: cieśnina Skagerrak, część obszaru ICES IIIa leżąca poza Skagerrak i Kattegat, obszar ICES IV oraz wody WE obszaru ICES IIa oraz obszar ICES VIId. Biorąc pod uwagę zły stan stad dorsza w obszarach Kattegat, obszarze ICES VIIa, obszarze ICES VIa i w wodach WE obszaru ICES Vb, połączenie grup narzędzi nie powinno mieć zastosowania do tych obszarów.

(11)

Komisja będzie ściśle monitorować wpływ połączenia grup narzędzi TR1 i TR2 na śmiertelność połowową dorsza w celu odpowiedniego dostosowania struktury grup narzędzi, jeśli śmiertelność połowowa dorsza wzrosłaby w związku z dokonywaniem odrzutów.

(12)

Aby zezwolić Komisji i państwom członkowskim na monitorowanie rozwoju sytuacji bez dodatkowych kosztów administracyjnych, należy nie dokonywać zmiany obowiązującego systemu sprawozdawczości.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1342/2008.

(14)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,