EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32015R1525
Regulation (EU) 2015/1525 of the European Parliament and of the Council of 9 September 2015 amending Council Regulation (EC) No 515/97 on mutual assistance between the administrative authorities of the Member States and cooperation between the latter and the Commission to ensure the correct application of the law on customs and agricultural matters
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1525 z dnia 9 września 2015 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1525 z dnia 9 września 2015 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego
OJ L 243, 18.9.2015, p. 1–12
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
In force
18.9.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 243/1 |
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2015/1525
z dnia 9 września 2015 r.
zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 33 i 325,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W celu zapewnienia, aby rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 (2) obejmowało wszelkie możliwe przemieszczanie towarów mające związek z obszarem celnym Unii, należy wyjaśnić definicje pojęć „przepisy prawa celnego” i „przewoźnicy” w odniesieniu do wprowadzenia i wyprowadzenia towarów. |
(2) |
Z myślą o dalszym usprawnieniu procedur administracyjnych i karnych służących postępowaniu z nieprawidłowościami należy zapewnić, aby dowody uzyskane w drodze wzajemnej pomocy mogły być uznawane za dopuszczalne w postępowaniach prowadzonych przed organami administracyjnymi i sądowymi państwa członkowskiego organu wnioskującego. |
(3) |
Mając na względzie większą jasność, spójność i przejrzystość, należy w sposób bardziej konkretny określić, jakie organy powinny mieć dostęp do zbiorów danych utworzonych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 515/97. W tym celu powinno zostać ustanowione jednolite odniesienie do właściwych organów. Bezpośredni dostęp tych organów do wspomnianych zbiorów stanowi istotny warunek skutecznej realizacji wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego. |
(4) |
Dane dotyczące przewozu kontenerów umożliwiają stwierdzanie nadużyć finansowych w odniesieniu do towarów, które są przywożone na obszar celny Unii i z niego wywożone. Takie dane pomagają w zapobieganiu działaniom, które naruszają lub wydają się naruszać przepisy prawa celnego, prowadzeniu dochodzeń w ich sprawie i ich ściganiu. W celu gromadzenia i wykorzystywania jak najbardziej kompletnego zbioru danych, a jednocześnie uniknięcia potencjalnych negatywnych skutków dla małych i średnich przedsiębiorstw z sektora usług spedycyjnych, konieczne jest, aby przewoźnicy przekazywali państwom członkowskim dane dotyczące przewozu kontenerów w takim zakresie, w jakim gromadzą te dane w formacie elektronicznym za pomocą swoich systemów śledzenia lub powierzają przechowywanie w swoim imieniu takich danych. Takie dane powinny być przekazywane bezpośrednio do jednego zbioru danych ustanowionego w tym celu przez Komisję. |
(5) |
Aby zapewnić wysoki poziom ochrony konsumentów, obowiązkiem Unii jest zwalczanie oszustw celnych, a przez to przyczynianie się do osiągnięcia celu rynku wewnętrznego, jakim jest posiadanie produktów bezpiecznych i opatrzonych autentycznymi świadectwami pochodzenia. |
(6) |
Wykrywanie nadużyć finansowych jest w dużej mierze uzależnione od identyfikacji i analizy krzyżowej właściwych zbiorów danych operacyjnych. Konieczne jest zatem utworzenie, na poziomie Unii, zbioru danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu towarów, w tym tranzytu towarów w obrębie państw członkowskich oraz wywozu bezpośredniego. W tym celu Komisja powinna systematycznie powielać dane ze źródeł obsługiwanych przez Komisję do zbioru danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu, a państwa członkowskie powinny mieć możliwość dostarczania Komisji danych dotyczących tranzytu towarów w obrębie państwa członkowskiego oraz wywozu bezpośredniego, w zależności od dostępności tych danych i infrastruktury informatycznej państw członkowskich. |
(7) |
Wprowadzenie w 2011 r., na podstawie decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE (3), elektronicznych systemów celnych, wskutek czego dokumenty potwierdzające przywóz i wywóz nie są już przechowywane przez organy celne, lecz przez podmioty gospodarcze, spowodowało opóźnienia w prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) dochodzeniach w sprawach celnych, ponieważ OLAF do pozyskania takich dokumentów zdany jest na pomoc tych organów celnych. Ponadto trzyletni okres przedawnienia, w którym można dochodzić pokrycia długu celnego, dodatkowo ogranicza szanse powodzenia dochodzeń. Aby przyspieszyć prowadzenie dochodzeń w sprawach celnych, należy, w uzupełnieniu innych możliwości uzyskiwania przez Komisję informacji na temat zgłoszeń, określić procedurę, zgodnie z którą Komisja mogłaby zwracać się do państw członkowskich o dokumenty potwierdzające zgłoszenia przywozowe i wywozowe. |
(8) |
Aby zapewnić poufność i wzrost bezpieczeństwa danych wprowadzonych do zbiorów danych utworzonych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz rozporządzenia (WE) nr 515/97, należy ustanowić przepis ograniczający dostęp do tych danych wyłącznie do określonych użytkowników i do określonych celów. |
(9) |
Rozporządzenie (WE) nr 515/97 przewiduje przetwarzanie danych. Przetwarzanie takie może również obejmować dane osobowe i powinno być dokonywane zgodnie z prawem Unii. W szczególności powinno ono być dokonywane w sposób zgodny z celem tego rozporządzenia oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4) i z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (5), a w szczególności z wymogami Unii dotyczącymi jakości danych, proporcjonalności, celowości oraz prawa do informacji, dostępu do danych osobowych, ich poprawiania, usuwania i blokowania, a także zgodnie ze środkami organizacyjnymi i technicznymi oraz międzynarodowym przekazywaniem danych osobowych. Należy wprowadzić przepis szczególny ograniczający dostęp do wprowadzonych danych wyłącznie do określonych użytkowników, aby także w ten sposób zapewnić poufność tych danych. |
(10) |
Komisja i państwa członkowskie powinny chronić poufne informacje handlowe i zapewniać poufność informacji wymienianych za pośrednictwem zbioru zgłoszonych komunikatów dotyczących statusu kontenera i zbioru danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu. |
(11) |
Aby zapewnić aktualność informacji oraz zagwarantować podmiotom, których dane dotyczą, prawo do przejrzystości oraz informacji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 oraz dyrektywą 95/46/WE, Komisja powinna mieć możliwość publikowania w internecie aktualizacji wykazów właściwych organów wyznaczonych przez państwa członkowskie oraz wydziałów Komisji upoważnionych do dostępu do SIC. |
(12) |
Przetwarzanie danych osobowych do celów rozporządzenia (WE) nr 515/97 ani jakiekolwiek akty delegowane i wykonawcze przyjęte na jego podstawie nie mogą naruszać prawa podstawowego do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, uznanego w art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, ani prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego oraz prawa do ochrony danych osobowych, uznanych odpowiednio w art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Przyjęte akty delegowane i wykonawcze powinny również zapewniać, by wszelkie przetwarzanie danych osobowych odbywało się zgodnie z dyrektywą 95/46/WE i z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001. |
(13) |
Aby poprawić spójność nadzoru nad ochroną danych, Europejski Inspektor Ochrony Danych powinien ściśle współpracować ze wspólnym organem nadzorczym, ustanowionym na mocy decyzji Rady 2009/917/WSiSW (6), w celu lepszej koordynacji kontroli SIC. |
(14) |
Przepisy regulujące przechowywanie danych w SIC często prowadzą do nieuzasadnionej utraty informacji. Dzieje się tak, ponieważ państwa członkowskie nie przeprowadzają systematycznie corocznych przeglądów z uwagi na związane z tym obciążenie administracyjne i brak stosownych zasobów. Konieczne jest zatem uproszczenie procedury regulującej przechowywanie danych w SIC poprzez zniesienie obowiązku corocznego przeglądu danych oraz określenie na pięć lat maksymalnego okresu przechowywania danych, który – w przypadku stosownego uzasadnienia – może zostać przedłużony o dodatkowe dwa lata, co odpowiada okresom przewidzianym dla zbiorów danych utworzonych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 515/97. Taki okres jest konieczny z powodu długotrwałych procedur wyjaśniania nieprawidłowości oraz ze względu na to, że dane te są potrzebne do prowadzenia wspólnych operacji celnych i dochodzeń. |
(15) |
Aby jeszcze bardziej zwiększyć możliwości analizy nadużyć finansowych i ułatwić prowadzenie dochodzeń, dane dotyczące bieżącej dokumentacji dochodzeniowej, przechowywane w identyfikującej bazie danych rejestru celnego, powinny być poddawane anonimizacji po upływie roku od ostatniego stwierdzenia, a następnie przechowywane w postaci uniemożliwiającej identyfikację podmiotu, którego dane dotyczą. |
(16) |
Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, czyli poprawa wykrywania oszustw celnych w Unii, prowadzenia dochodzeń w ich sprawach i zapobiegania im, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary lub skutki możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. |
(17) |
Przewoźnicy, którzy w momencie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia są związani prywatnymi zobowiązaniami umownymi w odniesieniu do dostarczania danych dotyczących przewozu kontenerów, powinni być uprawnieni do skorzystania z odroczonego stosowania wobec nich obowiązku zgłaszania komunikatów dotyczących statusu kontenera (zwanych dalej „KSK”), aby renegocjować umowy i zapewnić zgodność przyszłych umów z obowiązkiem dostarczania danych państwom członkowskim. |
(18) |
Rozporządzenie (WE) nr 515/97 powierza Komisji uprawnienia do wykonywania niektórych przepisów tego rozporządzenia. W związku z wejściem w życie Traktatu z Lizbony uprawnienia powierzone Komisji na mocy tego rozporządzenia muszą zostać dostosowane do art. 290 i 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). |
(19) |
W celu uzupełnienia pewnych, innych niż istotne, elementów rozporządzenia (WE) nr 515/97, a w szczególności w celu określenia, jakie informacje mają być wprowadzane do SIC, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do ustalenia działań związanych ze stosowaniem przepisów prawa rolnego, dla których informacje muszą być wprowadzane do SIC. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów oraz w stosownych przypadkach z przedstawicielami przedsiębiorstw. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. |
(20) |
W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania rozporządzenia (WE) nr 515/97 należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do częstotliwości zgłaszania KSK, formatu danych KSK i sposobu ich przekazywania oraz szczegółowych elementów, jakie mają być zawarte w SIC, w odniesieniu do każdej z kategorii, w jakiej dane powinny być wprowadzane. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (7). W przypadku przyjmowania aktów wykonawczych należy stosować procedurę sprawdzającą. |
(21) |
Skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu 11 marca 2014 r. |
(22) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 515/97, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (WE) nr 515/97 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 2 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
art. 12 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 12 Bez uszczerbku dla art. 51 informacje, w tym dokumenty, poświadczone odpisy dokumentów, zaświadczenia, wszelkie akty lub decyzje pochodzące od organów administracyjnych, sprawozdania oraz wszelka dokumentacja, uzyskane przez personel organu współpracującego i przekazane do wiadomości organu wnioskującego w trakcie udzielania pomocy na podstawie art. 4–11, mogą stanowić dopuszczalny dowód tak, jak gdyby zostały uzyskane w państwie członkowskim, w którym postępowania są prowadzone:
|
3) |
art. 16 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 16 Bez uszczerbku dla art. 51 informacje, w tym dokumenty, poświadczone odpisy dokumentów, zaświadczenia, wszelkie akty lub decyzje pochodzące od organów administracyjnych, sprawozdania oraz wszelka dokumentacja, uzyskane przez personel organu przekazującego i przekazane do wiadomości organu otrzymującego w trakcie udzielania pomocy na podstawie art. 13–15, mogą stanowić dopuszczalny dowód tak, jak gdyby zostały uzyskane w państwie członkowskim, w którym postępowania są prowadzone:
|
4) |
w art. 18a wprowadza się następujące zmiany:
|
5) |
dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 18c Komisja w drodze aktów wykonawczych przyjmuje przepisy dotyczące częstotliwości zgłaszania KSK, formatu danych zgłaszanych w KSK i sposobu przekazywania KSK. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 43a ust. 2, do dnia 29 lutego 2016 r.”; |
6) |
dodaje się artykuły w brzmieniu: „Artykuł 18d 1. Komisja ustanawia zbiór danych (zwany dalej »zbiorem danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu«) i nim zarządza; zbiór ten zawiera dane dotyczące:
Zbiór danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu jest prowadzony jak wyszczególniono w załącznikach 37 i 38 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (13). Komisja systematycznie powiela dane ze źródeł obsługiwanych przez Komisję na podstawie rozporządzenia (UE) nr 952/2013 do zbioru danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu. Państwa członkowskie mogą przekazywać Komisji dane dotyczące tranzytu towarów w obrębie państwa członkowskiego oraz wywozu bezpośredniego, w zależności od dostępności tych danych i infrastruktury informatycznej państw członkowskich. Wydziały wyznaczone przez Komisję i organy krajowe, o których mowa w art. 29 niniejszego rozporządzenia, mogą – do celów niniejszego rozporządzenia – wykorzystywać zbiór danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu do analizowania i porównywania danych zawartych w zbiorze danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu z KSK zgłoszonymi do zbioru KSK oraz mogą wymieniać informacje na temat wyników tych działań. 2. Zbiór danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu udostępnia się organom krajowym, o których mowa w art. 29 niniejszego rozporządzenia. Wyłącznie wyznaczeni analitycy w Komisji są uprawnieni do przetwarzania danych zawartych w zbiorze danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu. Państwa członkowskie mają bezpośredni dostęp do:
Właściwe organy, które wprowadziły dane do systemu informacji celnej, o którym mowa w art. 23 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, lub wprowadziły, zgodnie z art. 41b niniejszego rozporządzenia, dane pochodzące z dokumentacji dochodzeniowej do identyfikującej bazy danych rejestru celnego, o której mowa w art. 41a ust. 1 niniejszego rozporządzenia, mają dostęp do wszystkich danych zawartych w zbiorze danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu, odnoszących się do danego wprowadzenia danych lub danej dokumentacji dochodzeniowej. 3. Do przetwarzania przez Komisję danych osobowych w kontekście danych zawartych w zbiorze danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu stosuje się rozporządzenie (WE) nr 45/2001. Komisję uważa się za administratora danych w rozumieniu art. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 45/2001. Zbiór danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu podlega wstępnej kontroli dokonywanej przez Europejskiego Inspektora Ochrony Danych zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 45/2001. Dane zawarte w zbiorze danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu mogą być przechowywane nie dłużej niż przez pięć lat; w uzasadnionych przypadkach okres ten można przedłużyć o dodatkowe dwa lata. 4. Zbiór danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu nie obejmuje szczególnych kategorii danych w rozumieniu art. 10 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 45/2001. Komisja wdraża odpowiednie środki techniczne i organizacyjne w celu ochrony danych osobowych przed przypadkowym lub bezprawnym zniszczeniem, przypadkową utratą lub nieuprawnionym ujawnieniem, modyfikacją i dostępem lub przed wszelkimi innymi formami nieuprawnionego przetwarzania. 5. Komisja i państwa członkowskie chronią poufne informacje handlowe. Komisja i państwa członkowskie stosują w odniesieniu do wyznaczonych przez siebie ekspertów najsurowsze techniczne, organizacyjne i kadrowe przepisy bezpieczeństwa w zakresie tajemnicy służbowej lub innych równoważnych obowiązków w zakresie zachowania poufności, zgodnie z prawem krajowym i unijnym. Komisja i państwa członkowskie zapewniają, by respektowano wnioski innych państw członkowskich o poufne traktowanie informacji wymienianych za pośrednictwem zbioru danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu. Artykuł 18e Na potrzeby prowadzenia dochodzeń dotyczących wdrażania przepisów prawa celnego Komisja może występować z wnioskami do państw członkowskich o dokumenty, które potwierdzają zgłoszenia przywozowe i wywozowe, w przypadku których zostały przez podmioty gospodarcze wygenerowane lub zgromadzone dokumenty potwierdzające. Wnioski, o których mowa w akapicie pierwszym, kierowane są do właściwych organów. W przypadku gdy państwo członkowskie wyznaczy więcej niż jeden właściwy organ, wskaże ono właściwą jednostkę w strukturze administracji, odpowiedzialną za udzielanie odpowiedzi na wnioski Komisji. W terminie czterech tygodni od otrzymania wniosku Komisji państwo członkowskie:
(13) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1).”;" |
7) |
art. 21 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Wyniki i informacje uzyskiwane w trakcie wspólnotowych misji, o których mowa w art. 20, a w szczególności dokumenty przekazywane przez właściwe organy zainteresowanych państw trzecich, a także informacje otrzymane w ramach dochodzenia administracyjnego, w tym przez służby Komisji, są traktowane zgodnie z art. 45.”; |
8) |
art. 23 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 43 aktów delegowanych w celu określenia działań związanych ze stosowaniem przepisów dotyczących rolnictwa, które wymagają umieszczenia informacji w SIC. Takie akty delegowane będą przyjmowane do dnia 29 lutego 2016 r.”; |
9) |
art. 25 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Komisja w drodze aktów wykonawczych przyjmuje przepisy dotyczące pozycji, które mają być zawarte w SIC, odnoszących się do poszczególnych kategorii wymienionych w art. 24, w stopniu koniecznym do osiągnięcia celu SIC. W kategorii określonej w art. 24 lit. e) nie mogą znaleźć się pozycje dotyczące danych osobowych. Te akty wykonawcze są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 43a ust. 2, do dnia 29 lutego 2016 r.”; |
10) |
art. 29 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Dostęp do danych zawartych w SIC jest zastrzeżony wyłącznie dla organów krajowych wyznaczonych przez każde państwo członkowskie i wydziałów wyznaczonych przez Komisję. Tymi organami krajowymi są organy celne, ale mogą nimi być również inne organy, które – zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i proceduralnymi danych państw członkowskich – są właściwe do działań zmierzających do realizacji celu określonego w art. 23 ust. 2. Partner SIC przekazujący dane ma prawo określić, które spośród organów krajowych wspomnianych w pierwszym akapicie niniejszego ustępu mogą uzyskać dostęp do danych umieszczonych przez niego w SIC. 2. Każde państwo członkowskie przesyła Komisji wykaz wyznaczonych przez siebie właściwych organów krajowych, które mają dostęp do SIC, określając – dla każdego z tych organów – dane, jakie mają być mu udostępniane, i cel udostępniania tych danych. Komisja wraz z poszczególnymi państwami członkowskimi weryfikuje wykaz wyznaczonych organów krajowych pod kątem nieproporcjonalnej liczby wyznaczeń. Po tej weryfikacji dane państwo członkowskie potwierdza lub poprawia wykaz wyznaczonych organów krajowych. Komisja odpowiednio informuje pozostałe państwa członkowskie. Informuje ona również wszystkie państwa członkowskie o szczegółach dotyczących wydziałów Komisji upoważnionych do dostępu do SIC. Wykaz tak wyznaczonych organów krajowych i wydziałów Komisji jest publikowany przez Komisję w celach informacyjnych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, a późniejsze jego aktualizacje Komisja publikuje w internecie.”; |
11) |
w art. 30 wprowadza się następujące zmiany:
|
12) |
tytuł rozdziału 4 tytułu V otrzymuje brzmienie: „Rozdział 4 Przechowywanie danych”; |
13) |
art. 33 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 33 Dane zawarte w SIC przechowuje się jedynie przez okres niezbędny do osiągnięcia celu, w jakim zostały wprowadzone, i nie mogą być one przechowywane dłużej niż przez pięć lat; w uzasadnionych przypadkach okres ten można przedłużyć o dodatkowe dwa lata.”; |
14) |
w art. 37 dodaje się ustęp w brzmieniu: „5. Europejski Inspektor Ochrony Danych oraz wspólny organ nadzorczy ustanowiony decyzją Rady 2009/917/WSiSW (14), działając w granicach swoich odpowiednich kompetencji, uzgadniają swoje działania w celu zapewnienia skoordynowanego nadzoru nad SIC i jego kontroli. (14) Decyzja Rady 2009/917/WSiSW z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie stosowania technologii informatycznej do potrzeb celnych (Dz.U. L 323 z 10.12.2009, s. 20).”;" |
15) |
w art. 38 wprowadza się następujące zmiany:
|
16) |
w art. 41d wprowadza się następujące zmiany:
|
17) |
art. 43 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 43 1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 23 ust. 4, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 8 października 2015 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. 3. Przekazanie uprawnienia, o którym mowa w art. 23 ust. 4, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. 4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. 5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 23 ust. 4 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.”; |
18) |
dodaje się artykuły w brzmieniu: „Artykuł 43a 1. Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (15). 2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Artykuł 43b Do dnia 9 października 2017 r. Komisja dokonuje oceny:
(15) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).”;" |
19) |
w art. 53 dodaje się akapit w brzmieniu: „W odniesieniu do przewoźników, którzy w dniu 8 października 2015 r. są związani prywatnymi zobowiązaniami umownymi uniemożliwiającymi im wywiązanie się z obowiązku zgłaszania KSK, określonego w art. 18a ust. 4, obowiązek ten stosuje się od dnia 9 października 2016 r.”. |
Artykuł 2
1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 września 2016 r.
3. Niezależnie od ust. 2 niniejszego artykułu art. 1 pkt 5, 8, 9, 17 i 18 stosuje się od dnia 8 października 2015 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Strasburgu dnia 9 września 2015 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
M. SCHULZ
Przewodniczący
W imieniu Rady
N. SCHMIT
Przewodniczący
(1) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 15 kwietnia 2014 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz stanowisko Rady w pierwszym czytaniu z dnia 15 czerwca 2015 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym). Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 8 września 2015 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym).
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (Dz.U. L 82 z 22.3.1997, s. 1).
(3) Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie eliminowania papierowej formy dokumentów w sektorach ceł i handlu (Dz.U. L 23 z 26.1.2008, s. 21).
(4) Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).
(5) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
(6) Decyzja Rady 2009/917/WSiSW z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie stosowania technologii informatycznej do potrzeb celnych (Dz.U. L 323 z 10.12.2009, s. 20).
(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).