Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32015D0886

    Decyzja Komisji (UE) 2015/886 z dnia 8 czerwca 2015 r. zmieniająca decyzję 2014/312/UE ustanawiającą ekologiczne kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE farbom i lakierom wewnętrznym i zewnętrznym (notyfikowana jako dokument nr C(2015) 3782) (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    C/2015/3782

    Dz.U. L 144 z 10.6.2015, p. 12–16 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Legal status of the document In force

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2015/886/oj

    10.6.2015   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 144/12


    DECYZJA KOMISJI (UE) 2015/886

    z dnia 8 czerwca 2015 r.

    zmieniająca decyzję 2014/312/UE ustanawiającą ekologiczne kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE farbom i lakierom wewnętrznym i zewnętrznym

    (notyfikowana jako dokument nr C(2015) 3782)

    (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    KOMISJA EUROPEJSKA,

    uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

    uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (1), w szczególności jego art. 8 ust. 2,

    po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    W decyzji Komisji 2014/312/UE (2) przewidziano okres przejściowy dla producentów, których produktom przyznano oznakowanie ekologiczne UE dla farb i lakierów wewnętrznych i zewnętrznych, by zapewnić im wystarczający czas na dostosowanie ich produktów, tak aby spełniały zmienione kryteria i wymogi. Państwa członkowskie poinformowały jednak Komisję, że – ze względu na dużą liczbę produktów i dodatkowe wymogi – nie będą one w stanie dokonać weryfikacji w odniesieniu do produktów, którym przyznano oznakowanie ekologiczne, w ciągu przydzielonych 12 miesięcy. W celu zapewnienia sprawnego przejścia konieczny jest dodatkowy czas.

    (2)

    Eksperci techniczni poinformowali Komisję i niektóre państwa członkowskie, że obecne brzmienie art. 2 pkt 14 jest niejasne. Przedstawiona tam definicja dopuszcza błędną interpretację w odniesieniu do „systemów polarnych”. Wyjaśnienia wymaga termin „system polarny”, który odnosi się do systemu analitycznego, a nie do systemu powlekania. Ponadto zalecono, by w definicji określić dodatkowy parametr techniczny – ciśnienie pary. W celu zapewnienia spójności i przejrzystości wszelkie zmiany w brzmieniu art. 2 pkt 14 powinny zostać odzwierciedlone również w brzmieniu art. 2 pkt 13 odnoszącego się do lotnych związków organicznych.

    (3)

    Na podstawie wyników dyskusji w ramach spotkań Komitetu Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego i forum właściwego organu, które to spotkania miały miejsce w listopadzie 2014 r., konieczne jest wyjaśnienie, że kryterium 3 a) i związane z nim odniesienie w tabeli 2 mają zastosowanie do półprzezroczystych powłok, ale nie mają zastosowania do przyczepnych farb gruntujących ani wszelkich innych przezroczystych powłok.

    (4)

    Dla zachowania spójności w decyzji 2014/312/UE w kryterium 3 (Efektywność wykorzystania), tabela 2, kolumna piąta („Gęsta powłoka dekoracyjna do zastosowania wewnętrznego i zewnętrznego l)”), wiersz pierwszy (odnoszący się do kryteriów wydajności 3 a)), jednostkę miary (1 m2/L) należy zastąpić następującą jednostką: „1 m2/kg”.

    (5)

    Kryterium 5 a) (i) zawarte w decyzji 2014/312/UE określa wykaz grup substancji, które zostały wyraźnie wskazane jako przedmiot oceny i weryfikacji zgodności z kryterium 5 a). Zostało jednak udowodnione, że ten wykaz substancji nie jest kompletny oraz że należy dodać dodatkową grupę substancji, a mianowicie grupę „8. Substancje w substancjach wiążących i polimerowych środkach dyspergujących 8a. Substancje wiążące i związki sieciujące, 8b. Produkty reakcji i pozostałości”. Ponadto w celu zapewnienia przejrzystości wykaz grup substancji powinien zostać przeniesiony do tekstu dotyczącego oceny i weryfikacji tego kryterium, ponieważ wykaz ten jest wykorzystywany do oceny i weryfikacji.

    (6)

    W dodatku do decyzji 2014/312/UE w pkt 7 lit. a) ustalono stężenia graniczne w odniesieniu do obecności formaldehydu w produkcie końcowym, lecz stężenia graniczne zostały nieprawidłowo wprowadzone do tabeli. Tabela ta powinna wyraźnie pokazywać, że stężenia graniczne dla wszystkich produktów wynoszą 0,0010 %, chyba że mają zastosowanie odstępstwa.

    (7)

    Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu powołanego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010.

    (8)

    Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2014/312/UE,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

    Artykuł 1

    W decyzji 2014/312/UE wprowadza się następujące zmiany:

    1)

    art. 2 pkt 13 otrzymuje brzmienie:

    „13)

    »lotny związek organiczny« (LZO) oznacza każdy związek organiczny o początkowej temperaturze wrzenia niższej lub równej 250 °C, mierzonej przy normalnym ciśnieniu 101,3 kPa zgodnie z definicją podaną w dyrektywie 2004/42/WE, który w kolumnie kapilarnej eluuje do n-tetradekanu (C14H30);”

    ;

    2)

    art. 2 pkt 14 otrzymuje brzmienie:

    „14)

    »półlotny związek organiczny« (SVOC) oznacza każdy związek organiczny o temperaturze wrzenia wyższej niż 250 °C i niższej niż 370 °C, mierzonej przy normalnym ciśnieniu 101,3 kPa, który w kolumnie kapilarnej eluuje w przedziale retencji po n-tetradekanie (C14H30) do n-dokozanu (C22H46);”

    ;

    3)

    art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

    „2.   Licencje na stosowanie oznakowania ekologicznego UE przyznane zgodnie z kryteriami określonymi w decyzji 2009/543/WE lub 2009/544/WE mogą być używane przez 21 miesięcy po dacie przyjęcia niniejszej decyzji.”

    ;

    4)

    załącznik zostaje zmieniony zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

    Artykuł 2

    Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

    Sporządzono w Brukseli dnia 8 czerwca 2015 r.

    W imieniu Komisji

    Karmenu VELLA

    Członek Komisji


    (1)  Dz.U. L 27 z 30.1.2010, s. 1.

    (2)  Decyzja Komisji 2014/312/UE z dnia 28 maja 2014 r. ustanawiająca ekologiczne kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE farbom i lakierom wewnętrznym i zewnętrznym (Dz.U. L 164 z 3.6.2014, s. 45).


    ZAŁĄCZNIK

    W załączniku do decyzji 2014/312/UE wprowadza się następujące zmiany:

    1)

    w kryterium 3 (Efektywność wykorzystania) w tabeli 2 nazwa kryterium 3 a) otrzymuje brzmienie: „3 a) Wydajność (jedynie w przypadku farb o jasnych odcieniach, w tym białych podkładów stosowanych w systemach barwiących) – ISO 6504/1. Nie ma zastosowania do lakierów, lazur, przezroczystych przyczepnych farb gruntujących lub innych przezroczystych powłok.”;

    2)

    w kryterium 3 (Efektywność wykorzystania) w tabeli 2 w kolumnach ósmej i dziewiątej odnoszących się do „Farby gruntującej g)” i „Farby podkładowej i gruntującej h)” wyrażenie „6 m 2/L (bez wymogów krycia)” otrzymuje w obydwu kolumnach brzmienie: „6 m 2/L (bez wymogów krycia lub mająca szczególne właściwości)”;

    3)

    w kryterium 3 a) akapit piąty otrzymuje brzmienie:

    „Wydajność półprzezroczystych farb gruntujących oraz podkładowych wynosi co najmniej 6 m 2, a tych o zdolności krycia – co najmniej 8 m 2. Wydajność nieprzezroczystych farb gruntujących o specjalnych właściwościach pod względem nieprzepuszczalności/uszczelniania, przepuszczalności/wiązania oraz farb podkładowych o specjalnych właściwościach pod względem przyczepności wynosi co najmniej 6 m 2 na jeden litr produktu.”

    ;

    4)

    w kryterium 4 wprowadza się następujące zmiany:

    a)

    w akapicie czwartym zdanie „Jako podstawę do określenia wyników SVOC metodą chromatografii gazowej należy stosować markery wymienione w tabeli 4.” otrzymuje brzmienie: „Badanie należy przeprowadzić przy zastosowaniu systemu analitycznego określonego w podręczniku dotyczącym kryteriów.”;

    b)

    skreśla się tabelę 4;

    c)

    w sekcji „Ocena i weryfikacja” akapit drugi zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

    „Badanie należy przeprowadzić z uwzględnieniem zmian wprowadzonych do normy ISO 11890-2 przedstawionych w podręczniku dotyczącym kryteriów.”;

    5)

    w kryterium 5 a) (i) otrzymuje brzmienie:

    „Do celów tej grupy produktów przyznano odstępstwa w odniesieniu do określonych grup substancji, które mogą występować w produkcie końcowym. W ramach przedmiotowych odstępstw ustanawia się klasyfikację zagrożeń objętych odstępstwem w odniesieniu do każdej określonej grupy produktów oraz związane z nimi warunki odstępstwa i mające zastosowanie stężenia graniczne. Odstępstwa zostały określone w dodatku.”

    ;

    6)

    w kryterium 5 a) (ii) akapit drugi tiret drugie otrzymuje brzmienie:

    „—

    składników przewidzianych w recepturze farby lub lakieru, zaliczanych do grup substancji wymienionych poniżej:

    1)

    Środki konserwujące dodawane do barwników, substancji wiążących oraz produktu końcowego:

    a)

    środki konserwujące w puszkowanym produkcie;

    b)

    środki konserwujące do maszyny mieszającej barwniki;

    c)

    środki konserwujące do suchych powłok;

    d)

    stabilizatory środka konserwującego.

    2)

    Środki suszące i zapobiegające tworzeniu się kożucha:

    a)

    środki suszące;

    b)

    środki zapobiegające tworzeniu się kożucha.

    3)

    Inhibitory korozji:

    a)

    inhibitory korozji;

    b)

    środki zapobiegające powstawaniu śniedzi.

    4)

    Surfaktanty:

    a)

    surfaktanty ogólnego stosowania;

    b)

    alkilofenolooksyetyleny (APEO);

    c)

    surfaktanty perfluorowane.

    5)

    Różne substancje użytkowe o zastosowaniu ogólnym:

    a)

    emulsja żywicy silikonowej w farbach białych, barwnikach i podstawowych środkach barwiących;

    b)

    metale i ich związki;

    c)

    surowce mineralne, w tym wypełniacze;

    d)

    środki neutralizujące;

    e)

    wybielacze optyczne;

    f)

    pigmenty.

    6)

    Różne substancje użytkowe o zastosowaniach specjalistycznych:

    a)

    stabilizatory i środki chroniące przed promieniowaniem UV;

    b)

    plastyfikatory.

    7)

    Pozostałości substancji, które mogą występować w produkcie końcowym:

    a)

    formaldehyd;

    b)

    rozpuszczalniki;

    c)

    monomery nieprzereagowane;

    d)

    lotne związki aromatyczne i związki chlorowcowane.

    8)

    Substancje w substancjach wiążących i polimerowych środkach dyspergujących:

    a)

    substancje wiążące i związki sieciujące;

    b)

    produkty reakcji i pozostałości;

    oraz występujących przy stężeniach większych niż 0,010 %.”

    ;

    7)

    w dodatku zapis dotyczący formaldehydu otrzymuje brzmienie:

    „7.   Pozostałości substancji, które mogą występować w produkcie końcowym

    a)

    Formaldehyd

    Zastosowanie:

    wszystkie produkty

    Nie wolno świadomie dodawać wolnego formaldehydu do produktu końcowego. Produkt końcowy musi zostać poddany badaniu w celu ustalenia ilości zawartego w nim formaldehydu. Wymogi dotyczące pobierania próbek do badania odzwierciedlają asortyment produktów.

    Zastosowanie mają następujące dopuszczalne wartości całkowitej sumy:

    Przyznano następujące odstępstwa od wymogu określonego w akapicie pierwszym:

    (i)

    jeżeli środki konserwujące będące donorami formaldehydu muszą stanowić środek konserwujący dodawany do puszek dla ochrony określonego rodzaju farby lub lakieru i jeżeli zamiast izotiazolinonu stosuje się w charakterze środka konserwującego donor formaldehydu;

    (ii)

    jeżeli pozostałości formaldehydu świadczą, że funkcję donorów formaldehydu pełnią polimerowe środki dyspergujące (substancje wiążące) zamiast środków konserwujących w puszkowanym produkcie.

    W obydwu przypadkach określonych w ppkt (i) oraz (ii) całkowita zawartość nie przekracza następującej dopuszczalnej wartości:

     

    Weryfikacja:

    Należy określić zawartość wolnego formaldehydu w białym podkładzie lub przezroczystym podkładzie barwiącym, który zgodnie z przewidywaniami zawiera największą teoretyczną ilość formaldehydu. Oznacza się również zawartość barwników kolorowych, które zgodnie z przypuszczeniami zawierają największą teoretyczną ilość formaldehydu.

    Metoda badań:

     

    Wartość graniczna 0,0010 %:

    Oznaczenie stężenia środków w puszce metodą Merckoquanta. Jeżeli ta metoda nie pozwala uzyskać wyniku rozstrzygającego, to stosuje się wysokosprawną chromatografię cieczową (HPLC), aby potwierdzić stężenie środka w puszce.

     

    Wartość graniczna 0,010 %:

    1)

    wszystkie farby: oznaczenie stężenia formaldehydu w puszce za pomocą analizy metodą VdL-RL 03 lub za pomocą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC);

    2)

    farby i lakiery wewnętrzne: określenie za pomocą analizy zgodnej z ISO 16000-3. Emisje nie mogą przekroczyć 0,25 ppm przy pierwszym użyciu i muszą być mniejsze niż 0,05 ppm po upływie 24 godzin od pierwszego użycia.”

    0,0010 %

    0,010 %


    Top