16.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 359/97

(1)

Na potrzeby wykonywania swoich zadań Europejski System Banków Centralnych (ESBC) wymaga sporządzania statystyk dotyczących transakcji rynku pieniężnego, tzn. transakcji rynku pieniężnego zabezpieczonych, niezabezpieczonych i dotyczących instrumentów pochodnych, określonych bardziej szczegółowo w niniejszym rozporządzeniu, zawieranych przez monetarne instytucje finansowe (MIF), z wyjątkiem banków centralnych i funduszy rynku pieniężnego (FRP), z innymi MIF, oraz pomiędzy MIF a innymi instytucjami finansowymi, jednostkami sektora instytucji rządowych i samorządowych lub przedsiębiorstwami niefinansowymi, z wyłączeniem transakcji wewnątrzgrupowych.

(2)

Głównym celem gromadzenia takich danych statystycznych jest zapewnienie Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC) pełnych, szczegółowych i zharmonizowanych informacji statystycznych o rynkach pieniężnych w strefie euro. Dane dotyczące transakcji gromadzone w odniesieniu do wymienionych wyżej segmentów rynku dostarczają informacji o mechanizmach transmisji decyzji dotyczących polityki pieniężnej. Tworzą zatem zestaw danych statystycznych koniecznych na potrzeby prowadzenia polityki pieniężnej w strefie euro.

(3)

Gromadzenie danych statystycznych jest również konieczne, by umożliwić EBC dostarczanie wsparcia o charakterze analitycznym i statystycznym Jednolitemu Mechanizmowi Nadzorczemu na podstawie rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 (3). W tym kontekście gromadzenie danych statystycznych jest również niezbędne na potrzeby zadań wykonywanych przez EBC w dziedzinie stabilności finansowej.

(4)

Krajowe banki centralne (KBC) powinny zawiadamiać EBC, jeżeli podejmą decyzję o tym, aby nie gromadzić danych wymaganych na podstawie niniejszego rozporządzenia; w takim przypadku EBC przejmuje zadanie gromadzenia takich danych bezpośrednio od podmiotów sprawozdawczych.

(5)

Na mocy Traktatów oraz na warunkach określonych w Statucie Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwanym dalej „Statutem ESBC”) EBC jest zobowiązany do wydawania rozporządzeń w zakresie niezbędnym do realizacji zadań ESBC określonych w Statucie ESBC, a w niektórych przypadkach wynikających z przepisów określonych przez Radę zgodnie z postanowieniami art. 129 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

(6)

W celu ograniczenia obciążeń sprawozdawczych spoczywających na MIF, zapewniając jednocześnie dostępność dostarczanych systematycznie wysokiej jakości danych statystycznych, EBC będzie w początkowym okresie wymagać przekazywania danych przez największe MIF strefy euro, na podstawie wielkości ogółem głównych aktywów bilansu w porównaniu do wielkości ogółem głównych aktywów bilansu wszystkich MIF strefy euro. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Rada Prezesów EBC może rozszerzyć liczbę sprawozdających MIF biorąc pod uwagę również inne kryteria, takie jak znaczenie działań MIF na rynkach pieniężnych oraz ich wpływ na stabilność i funkcjonowanie systemu finansowego. EBC zapewni wyznaczenie co najmniej trzech sprawozdających MIF z każdego państwa członkowskiego, którego walutą jest euro (zwanego dalej „państwem członkowskim strefy euro”), aby zapewnić minimalny poziom reprezentacji geograficznej. KBC mogą również gromadzić dane od MIF, które nie są częścią rzeczywistej populacji sprawozdawczej na podstawie ich krajowych wymogów statystycznych, w którym to przypadku dane te będą przekazywane i weryfikowane w sposób określony w niniejszym rozporządzeniu.

(7)

W celu dalszej minimalizacji obciążeń sprawozdawczych spoczywających na MIF poprzez unikanie obciążania ich powielającymi się wymogami sprawozdawczymi, zapewniając jednocześnie dostępność dostarczanych systematycznie wysokiej jakości danych statystycznych, EBC powinien mieć możliwość zwolnienia tych podmiotów z obowiązku przekazywania danych dotyczących transakcji finansowania papierów wartościowych lub instrumentów pochodnych, o ile dane takie przekazywane są już repozytoriom transakcji, pod warunkiem że EBC posiada skuteczny dostęp do dostarczanych systematycznie i wystandaryzowanych danych stosownie do wymogów zawartych w niniejszym rozporządzeniu.

(8)

Art. 5 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2533/98 przewiduje, że EBC może przyjmować rozporządzenia w celu określania i nakładania wymogów dotyczących sprawozdawczości statystycznej na rzeczywistą populację statystyczną państw członkowskich strefy euro. Art. 6 ust. 4 umożliwia EBC przyjmowanie rozporządzeń określających warunki wykonywania uprawnienia do weryfikowania lub obowiązkowego zbierania informacji statystycznych.

(9)

Artykuł 4 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 przewiduje, że w celu zapewnienia realizacji zobowiązań wynikających z art. 5 Statutu ESBC państwa członkowskie wprowadzą odpowiednią organizację w dziedzinie statystyki oraz będą w pełni współpracowały z ESBC w celu zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z art. 5 Statutu ESBC.

(10)

W zakresie, w jakim dane gromadzone na podstawie niniejszego rozporządzenia zawierają poufne informacje statystyczne, zastosowanie znajdą standardy ochrony i wykorzystania takich informacji zawarte w art. 8 i art. 8c rozporządzenia (WE) nr 2533/98.

(11)

Artykuł 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 przyznaje EBC uprawnienia do nakładania sankcji na podmioty sprawozdawcze, które nie wypełniają obowiązków w zakresie sprawozdawczości statystycznej wynikających z rozporządzeń lub decyzji EBC.

(12)

Jakkolwiek rozporządzenia przyjęte na podstawie art. 34 ust. 1 Statutu ESBC nie przyznają praw ani nie nakładają obowiązków na państwa członkowskie, których walutą nie jest euro (zwane dalej „państwami członkowskimi spoza strefy euro”), to jednak art. 5 Statutu ESBC znajduje zastosowanie zarówno do państw członkowskich strefy euro, jak i państw członkowskich spoza strefy euro. Rozporządzenie (WE) nr 2533/98 wskazuje, że art. 5 Statutu ESBC, łącznie z art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, zakłada istnienie zobowiązania do opracowania i wdrożenia na poziomie krajowym wszystkich środków uznanych przez państwa członkowskie spoza strefy euro za stosowne w celu gromadzenia informacji statystycznych potrzebnych do wypełniania wymogów ESBC w zakresie sprawozdawczości statystycznej i terminowych przygotowań w dziedzinie statystyki, aby mogły stać się państwami członkowskimi strefy euro.

(13)

Wymogi sprawozdawcze, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla wymogów sprawozdawczych zawartych w innych aktach i instrumentach prawnych EBC, które mogą, przynajmniej częściowo, obejmować również przekazywanie informacji statystycznych o rynkach pieniężnych na zasadzie transakcja po transakcji lub w sposób zagregowany,

1)

„podmioty sprawozdawcze”, „rezydent” i „będący rezydentem” mają znaczenie nadane im w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98;

2)

„monetarna instytucja finansowa” (MIF) ma znaczenie nadane jej w art. 1 rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) (4), przy czym pojęcie to należy interpretować w taki sposób, aby uwzględniało wszystkie oddziały MIF zlokalizowane w Unii lub w krajach Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), o ile postanowienia niniejszego rozporządzenia wyraźnie nie przewidują inaczej;

3)

„instytucje OFI” oznaczają pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego z wyłączeniem instytucji ubezpieczeniowych oraz funduszy emerytalno-rentowych, o których mowa w znowelizowanym europejskim systemie rachunków (zwanym dalej „ESA 2010”), ustanowionym przez rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 (5);

4)

„instytucje ubezpieczeniowe” oznaczają przedsiębiorstwa finansowe i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe jako konsekwencja gromadzenia funduszy dla ochrony przed ryzykiem przede wszystkim w formie ubezpieczenia bezpośredniego lub reasekuracji, stosownie do ESA 2010;

5)

„fundusze emerytalno-rentowe” oznaczają przedsiębiorstwa finansowe i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe jako konsekwencja grupowania ryzyk i potrzeb społecznych osób ubezpieczonych (ubezpieczenia społeczne), stosownie do ESA 2010;

6)

„przedsiębiorstwa niefinansowe” oznaczają sektor przedsiębiorstw niefinansowych stosownie do ESA 2010;

7)

„sektor instytucji rządowych i samorządowych” oznacza jednostki instytucjonalne będące producentami nierynkowymi, których produkcja globalna przeznaczona jest na spożycie indywidualne i ogólnospołeczne oraz które finansowane są z obowiązkowych płatności dokonywanych przez jednostki należące do pozostałych sektorów, a także jednostki instytucjonalne, których podstawową działalnością jest redystrybucja dochodu i bogactwa narodowego stosownie do ESA 2010;

8)

„główne aktywa bilansowe ogółem” oznaczają aktywa ogółem pomniejszone o pozostałe aktywa w znaczeniu nadanym tym terminom przez rozporządzenie (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33);

9)

„statystyka rynku pieniężnego” oznacza statystykę związaną z transakcjami na instrumentach rynku pieniężnego o charakterze zabezpieczonym, niezabezpieczonym oraz w formie transakcji pochodnych, które zawierane są pomiędzy MIF oraz pomiędzy MIF a instytucjami OFI, instytucjami ubezpieczeniowymi, funduszami emerytalno-rentowymi, bankami centralnymi, sektorem instytucji rządowych i samorządowych oraz przedsiębiorstwami niefinansowymi, z wyłączeniem jednak transakcji wewnątrzgrupowych w danym okresie sprawozdawczym;

10)

„instrument rynku pieniężnego” oznacza instrument wymieniony w załączniku I, II lub III;

11)

„fundusz rynku pieniężnego” oznacza przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania, które wymaga zezwolenia na prowadzenie działalności w formie przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE (6), lub przedsiębiorstwo będące alternatywnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE (7), inwestujące w aktywa krótkoterminowe, których bezpośrednim bądź skumulowanym celem działalności jest oferowanie stopy zwrotu na poziomie stóp rynku pieniężnego lub utrzymanie wartości inwestycji;

12)

„bank centralny” oznacza każdy bank centralny bez względu na jego położenie;

13)

„krajowe banki centralne” lub „KBC” oznaczają krajowe banki centralne państw członkowskich Unii;

14)

„referencyjna populacja sprawozdawcza” oznacza MIF będące rezydentami strefy euro z wyłączeniem banków centralnych oraz funduszy rynku pieniężnego, które przyjmują depozyty denominowane w euro lub emitują inne instrumenty dłużne lub udzielają pożyczek lub kredytów denominowanych w euro wymienionych w załączniku I, II i III w stosunku do innych MIF lub instytucji OFI, instytucji ubezpieczeniowych, funduszy emerytalno-rentowych, jednostek sektora instytucji rządowych i samorządowych, banków centralnych na potrzeby inwestycyjne lub przedsiębiorstw niefinansowych;

15)

„grupa” oznacza grupę jednostek, w tym grupę bankową, składającą się z jednostki dominującej oraz jednostek od niej zależnych, których sprawozdania finansowe podlegają konsolidacji na potrzeby dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE (8);

16)

„oddział” oznacza miejsce prowadzenia działalności, które prawnie stanowi zależną część instytucji i które realizuje bezpośrednio wszystkie bądź niektóre spośród transakcji nieodłącznie związanych z działalnością tej instytucji;

17)

„oddział w Unii lub w EFTA” oznacza oddział położony i zarejestrowany w państwie członkowskim Unii lub w państwie EFTA;

18)

„Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu” oznacza organizację międzyrządową ustanowioną w celu promowania wolnego handlu oraz integracji gospodarczej na rzecz jej państw członkowskich;

19)

„transakcja wewnątrzgrupowa” oznacza transakcję na instrumentach rynku pieniężnego zawartą przez podmiot sprawozdający z inną jednostką, która objęta jest w pełni tym samym skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym. Jednostki będące stronami tej samej transakcji uznawane są za ujęte w tej samej konsolidacji w pełni, jeżeli są obydwie:

20)

„dzień roboczy” oznacza, w odniesieniu do każdego dnia określonego w umowie lub w potwierdzeniu transakcji z wykorzystaniem instrumentu rynku pieniężnego, dzień, w którym banki komercyjne oraz rynki walutowe prowadzą zwykłą działalność (w tym w zakresie transakcji na odpowiednich instrumentach rynku pieniężnego) oraz dokonują rozrachunku płatności w takiej walucie, w jakiej wyrażone jest zobowiązanie do zapłaty płatne w tym dniu lub obliczone przez odniesienie do tego dnia. W przypadku transakcji z wykorzystaniem instrumentów rynku pieniężnego, do których zastosowanie ma standardowa umowa ramowa opracowana przez Europejską Federację Bankową (European Banking Federation, EBF), Stowarzyszenie Rynku Kredytów (Loan Market Association, LMA) lub Międzynarodowe Stowarzyszenie Dealerów Swapowych (International Swaps and Derivatives Association, Inc., ISDA) lub inne wiodące stowarzyszenie europejskie lub międzynarodowe, zastosowanie znajduje definicja zawarta w tej umowie ramowej lub do niej włączona przez odniesienie do innego aktu. W odniesieniu do rozrachunku transakcji z wykorzystaniem instrumentów rynku pieniężnego, który następuje z wykorzystaniem odpowiedniego systemu rozrachunku, dzień roboczy oznacza dzień, w którym ten system prowadzi działalność wymaganą do rozrachunku takiej transakcji;

21)

„dzień rozrachunku TARGET2” oznacza dzień, w którym TARGET2 (transeuropejski zautomatyzowany błyskawiczny system rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym) prowadzi działalność;

22)

„umowa z przyrzeczeniem odkupu” oznacza umowę, na podstawie której strony tej umowy mogą zawierać transakcje, w których jedna ze stron („sprzedający”) zobowiązuje się do sprzedaży drugiej stronie („kupujący”) określonych „aktywów” („papiery wartościowe”, „towary” lub „inne aktywa finansowe”) w nieodległym terminie dacie w zamian za zapłatę ceny sprzedaży przez kupującego na rzecz sprzedającego, z jednoczesnym zobowiązaniem kupującego do odsprzedaży sprzedającemu aktywów w ustalonym dniu w przyszłości lub na żądanie w zamian za zapłatę ceny sprzedaży przez sprzedającego na rzecz kupującego. Transakcja taka może być transakcją z przyrzeczeniem odkupu lub transakcją zakupu z przyrzeczeniem odsprzedaży. „Umowa z przyrzeczeniem odkupu” może również oznaczać umowę zastawu na aktywach i udzielenia ogólnego prawa ich powtórnego wykorzystania w zamian za pożyczkę pieniężną w nieodległym terminie i zwrot tej pożyczki wraz z odsetkami w odległym terminie w zamian za zwrot aktywów. Transakcje z przyrzeczeniem odkupu mogą być zawierane z określonym z góry terminem zapadalności („terminowe transakcje z przyrzeczeniem odkupu”) lub bez określonego z góry terminu zapadalności, pozostawiając stronom możliwość rolowania lub zakończenia umowy w każdym terminie („otwarte transakcje z przyrzeczeniem odkupu”);

23)

„trójstronna transakcja z przyrzeczeniem odkupu” oznacza transakcję z przyrzeczeniem odkupu, w której za wybór i zarządzanie zabezpieczeniem podczas trwania transakcji odpowiedzialna jest strona trzecia;

24)

„swap walutowy” oznacza transakcję swap, w której jedna ze stron transakcji sprzedaje drugiej stronie określoną ilość waluty w zamian za zapłatę uzgodnionej kwoty w określonej innej walucie na podstawie uzgodnionego kursu walutowego (zwanego walutowym kursem kasowym (spot)), z jednoczesnym zobowiązaniem do odkupienia sprzedanej waluty w przyszłym terminie (zwanym terminem zapadalności) w zamian za sprzedaż pierwotnie zakupionej waluty po innym kursie walutowym (zwanym walutowym kursem terminowym (forward));

25)

„transakcja swap indeksowana stopą overnight” (transakcja OIS) oznacza transakcję swap na stopę procentową, w której okresowa zmienna stopa procentowa jest równa średniej geometrycznej stopy overnight (lub indeksowanej stopy overnight) w określonym czasie. Płatność końcowa obliczana jest jako różnica pomiędzy stałą stopą procentową a skumulowaną stopą overnight obliczaną w czasie trwania transakcji OIS poprzez odniesienie do jej wartości nominalnej. Ponieważ niniejsze rozporządzenie dotyczy wyłącznie transakcji OIS denominowanych w euro, zastosowanie znajduje stopa procentowa EONIA;

26)

„pakiet LCR Bazylea III” oznacza wskaźnik pokrycia płynności (LCR) przedstawiony przez Komitet Bazylejski oraz przejęty w dniu 7 stycznia 2013 r. przez grupę prezesów banków centralnych i szefów organów nadzoru, organ nadzorczy Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego, jako minimalny globalny standard nadzorczy w stosunku do krótkoterminowych środków płynności w sektorze bankowym.

a)

danych na koniec grudnia roku kalendarzowego poprzedzającego powiadomienie, o którym mowa w ust. 5; lub

b)

jeżeli dane, o których mowa w lit. a), nie są dostępne, danych na koniec grudnia poprzedniego roku.

a)

dane zbierane od podmiotów sprawozdających wyznaczonych na podstawie art. 2 ust. 2 przekazywane są EBC raz dziennie pomiędzy 18.00 w dniu transakcji a 7.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po dniu transakcji;

b)

dane zbierane od podmiotów sprawozdających wyznaczonych na podstawie art. 2 ust. 3 i 4 przekazywane są EBC raz dziennie pomiędzy 18.00 w dniu transakcji a 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po dniu transakcji;

c)

dane, w odniesieniu do których KBC objęty jest wyłączeniem na podstawie art. 5 przekazywane są EBC raz na tydzień pomiędzy 18.00 w dniu transakcji a 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po końcu tygodnia, którego dane te dotyczą.

a)

dane zbierane od podmiotów sprawozdających wyznaczonych na podstawie art. 2 ust. 2 przekazywane są EBC raz dziennie przed 7.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po dniu transakcji;

b)

dane zbierane od podmiotów sprawozdających wyznaczonych na podstawie art. 2 ust. 3 i 4 przekazywane są EBC raz dziennie przed 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po dniu transakcji;

c)

dane zbierane od dodatkowych podmiotów sprawozdających wyznaczonych na podstawie art. 2 ust. 6 przekazywane są EBC raz dziennie przed 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po dniu transakcji, raz na tydzień przed 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po końcu tygodnia, którego dane te dotyczą, lub raz na miesiąc przed 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po końcu miesiąca, którego dane te dotyczą. KBC podejmują decyzję o częstotliwości przekazywania danych i powiadamiają o tym EBC bezzwłocznie. KBC mogą dokonać analizy częstotliwości przekazywania danych raz w roku;

d)

dane, w odniesieniu do których KBC objęty jest wyłączeniem na podstawie art. 5 przekazywane są EBC raz na tydzień przed godziną 13.00 (czasu środkowoeuropejskiego) pierwszego dnia rozrachunkowego TARGET2 następującego po końcu tygodnia, którego dane te dotyczą.

a)

dokonania przez podmiot sprawozdający ogólnego przelewu wierzytelności na rzecz wierzycieli lub na potrzeby reorganizacji, zawarcia ugody lub układu z wierzycielami;

b)

przyznania przez podmiot sprawozdający na piśmie, że nie ma on możliwości regulowania zobowiązań w dacie ich wymagalności;

c)

złożenia przez podmiot sprawozdający wniosku o wyznaczenie lub wyrażenia wyraźnej lub dorozumianej zgody na wyznaczenie syndyka, zarządcy, komisarza, likwidatora lub innego rodzaju podobnego podmiotu w stosunku do całości lub znaczącej części swojego majątku;

d)

przedstawienia przed sądem lub złożenia do innego organu wniosku o ogłoszenie upadłości w odniesieniu do tego podmiotu (innego, niż wniosek kontrahenta w odniesieniu do zobowiązań tego podmiotu sprawozdającego wobec tego kontrahenta);

e)

likwidacji lub niewypłacalności tego podmiotu (lub rozpoczęcia wobec niego analogicznej procedury) lub zgłoszenia przez ten podmiot albo wobec tego podmiotu przez inną instytucję publiczną, inny podmiot lub osobę wniosku o reorganizację, ugodę z wierzycielami, porozumienie, likwidację, rozwiązanie lub podobny środek na podstawie obecnego lub przyszłego aktu prawnego, pod warunkiem że taki wniosek (z wyjątkiem przypadków, gdy dotyczy on likwidacji lub analogicznej procedury, gdzie termin 30 dni nie ma zastosowania) nie został odrzucony w terminie 30 dni od jego złożenia;

f)

wyznaczenia syndyka, zarządcy, komisarza, likwidatora lub innego podobnego organu w stosunku do całości lub znaczącej części jego majątku; lub

g)

zwołania jakiegokolwiek zebrania wierzycieli w celu rozważenia zawarcia ugody (lub analogicznej procedury).