This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32014R1254
Commission Delegated Regulation (EU) No 1254/2014 of 11 July 2014 supplementing Directive 2010/30/EU of the European Parliament and of the Council with regard to energy labelling of residential ventilation units Text with EEA relevance
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1254/2014 z dnia 11 lipca 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych Tekst mający znaczenie dla EOG
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1254/2014 z dnia 11 lipca 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych Tekst mający znaczenie dla EOG
Dz.U. L 337 z 25.11.2014, p. 27–45
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
In force: This act has been changed. Current consolidated version: 30/07/2020
25.11.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 337/27 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 1254/2014
z dnia 11 lipca 2014 r.
uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią (1), w szczególności jej art. 10,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Dyrektywa 2010/30/UE zobowiązuje Komisję do przyjęcia aktów delegowanych w sprawie etykietowania produktów związanych z energią. Akty takie wymagane są w przypadku, gdy produkty wykazują znaczący potencjał oszczędności energii oraz znaczne rozbieżności w poziomach wydajności mimo pełnienia równoważnych funkcji, i zakłada się, że żadne inne przepisy unijne ani samoregulacja nie umożliwią osiągnięcia politycznych celów szybciej lub po niższych kosztach niż przyjęcie obowiązkowych wymogów. |
(2) |
Komisja dokonała oceny technicznych, środowiskowych i ekonomicznych aspektów systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych. Ocena ta wykazała, iż energia zużywana przez systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych stanowi istotną część zapotrzebowania gospodarstw domowych na energię w Unii. Osiągnięto już pewną poprawę efektywności energetycznej tych produktów, oferują one jednak dużo większe możliwości dalszego ograniczenia ich zużycia energii. Wyniki przeprowadzonej oceny potwierdziły również istnienie znacznych różnic w poziomach wydajności, nie zidentyfikowano natomiast środków samoregulacji lub dobrowolnych porozumień, które pozwoliłyby osiągnąć cele polityki. |
(3) |
Małe systemy wentylacyjne, których pobór mocy elektrycznej jest mniejszy niż 30 W na strumień powietrza, należy wyłączyć z zakresu niniejszego rozporządzenia. Systemy te zaprojektowane zostały do wielu różnych zastosowań, w większości przypadków włączane są one tylko na krótko i pełnią wyłącznie funkcje pomocnicze, na przykład w łazienkach. Objęcie tych systemów wentylacyjnych zakresem przedmiotowego rozporządzenia zwiększyłoby znacznie obciążenie administracyjne w zakresie nadzoru rynku ze względu na duże wielkości sprzedaży, nie przyczyniłoby się natomiast w sposób znaczący do poprawy potencjału w zakresie oszczędności energii. Biorąc jednak pod uwagę, że pełnią one funkcje podobne do funkcji innych systemów wentylacyjnych, podczas przeglądu niniejszego rozporządzenia należy rozważyć możliwość włączenia ich w jego zakres. Systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków niemieszkalnych (SWNM) należy wyłączyć z zakresu obowiązywania wymogów dotyczących etykietowania, ponieważ wyboru tych produktów dokonują projektanci i architekci, jest on więc w dużej mierze niezależny od użytkowników i zachowań rynkowych. Systemy wentylacyjne zaprojektowane do pracy wyłącznie w sytuacjach awaryjnych lub wyjątkowych, lub też w warunkach zagrożenia, także należy wyłączyć z zakresu rozporządzenia, ponieważ użytkuje się je sporadycznie i przez krótki czas. Urządzenia wielofunkcyjne, których głównym zadaniem jest ogrzewanie lub chłodzenie, oraz okapy nadkuchenne również nie wchodzą w zakres rozporządzenia. Należy ustanowić jednolite przepisy dotyczące wskazywania poprzez etykietowanie i standardowy zestaw informacji o produkcie jednostkowego zużycia energii przez systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych, aby zmotywować producentów do podnoszenia efektywności energetycznej tych systemów, zachęcić użytkowników do zakupu energooszczędnych produktów i wnieść wkład w funkcjonowanie rynku wewnętrznego. |
(4) |
Poziom mocy akustycznej systemu wentylacyjnego przeznaczonego do budynków mieszkalnych może stanowić dla konsumentów ważny czynnik przy wyborze takiego systemu, dlatego też na etykiecie powinny być zamieszczone informacje na ten temat. |
(5) |
Oczekuje się, iż wprowadzenie niniejszego rozporządzenia w połączeniu z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1253/2014 (2) przyniesie zwiększenie łącznych oszczędności o 1 300 PJ (45 %) do poziomu 4 130 PJ w 2025 r. |
(6) |
Dane umieszczane na etykiecie należy pozyskać przy użyciu niezawodnych, dokładnych i odtwarzalnych procedur uwzględniających najnowsze uznane metody pomiarów i obliczeń, w tym — o ile są dostępne — ujednolicone normy przyjęte przez europejskie organy normalizacyjne zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 (3). |
(7) |
Niniejsze rozporządzenie powinno określać wymogi dotyczące jednolitej formy i treści etykiety, dokumentacji technicznej i karty produktu. Należy również ustanowić wymogi w zakresie informacji, które muszą być udostępniane w ramach wszelkich form sprzedaży na odległość, a także zawarte w reklamach i technicznych materiałach promocyjnych dotyczących systemów wentylacyjnych, ponieważ wzrasta znaczenie informacji udostępnianych użytkownikom końcowym za pośrednictwem internetu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia wymogi dotyczące etykiet efektywności energetycznej w odniesieniu do systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych.
2. Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do następujących systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych:
a) |
jednokierunkowych (wywiewnych lub nawiewnych) o poborze mocy elektrycznej mniejszym niż 30 W; |
b) |
przeznaczonych wyłącznie do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem, określonych w dyrektywie 94/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4); |
c) |
przeznaczonych wyłącznie do stosowania w sytuacjach awaryjnych, przez krótki czas, spełniających podstawowe wymagania dotyczące obiektów budowlanych w odniesieniu do bezpieczeństwa pożarowego określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 (5); |
d) |
przeznaczonych wyłącznie do stosowania w następujących warunkach:
|
e) |
wyposażonych w wymiennik ciepła lub pompę cieplną służące odzyskiwaniu ciepła lub umożliwiające przenoszenie lub odzyskiwanie ciepła dodatkowo do działania układu odzysku ciepła, z wyjątkiem przenoszenia ciepła w celu ochrony przez zamarzaniem lub odmrażania; |
f) |
sklasyfikowanych jako okapy nadkuchenne objęte zakresem rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 65/2014 (6). |
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
1) |
„system wentylacyjny (SW)” oznacza urządzenie o napędzie elektrycznym, wyposażone w przynajmniej jeden wirnik, jeden silnik i obudowę, przeznaczone do wymiany, w budynku lub w części budynku, powietrza zużytego na świeże powietrze z zewnątrz; |
2) |
„system wentylacyjny przeznaczony do budynków mieszkalnych (SWM)” oznacza system wentylacyjny o następujących cechach:
|
3) |
„maksymalna wartość natężenia przepływu” oznacza deklarowaną maksymalną wartość objętościowego natężenia przepływu powietrza w danym systemie wentylacyjnym, jaką można osiągnąć przy użyciu zintegrowanych albo oddzielnych, lecz dostarczanych wraz z systemem, sterowników, w standardowych warunkach powietrza (temperaturze 20 °C i ciśnieniu 101 325 Pa), jeśli system został zainstalowany w całości (na przykład wraz z czystymi filtrami) i zgodnie z instrukcjami producenta; w przypadku kanałowych SWM maksymalne natężenie przepływu mierzone jest w odniesieniu do przepływu powietrza przy różnicy ciśnienia statycznego na zewnątrz wynoszącej 100 Pa, a w przypadku bezkanałowych SWM w odniesieniu do przepływu powietrza przy najniższej osiągalnej całkowitej różnicy ciśnienia o jednej z następujących wartości: 10 (wartość minimalna), 20, 50, 100, 150, 200, 250 Pa, w zależności od tego, która wartość jest równa zmierzonej wartości różnicy ciśnienia lub tuż poniżej tej wartości); |
4) |
„jednokierunkowy system wentylacyjny (JSW)” oznacza system wentylacyjny wymuszający przepływ powietrza tylko w jednym kierunku, albo na zewnątrz (wywiew), albo do wnętrza pomieszczenia (nawiew); w systemie tym wymuszany mechanicznie przepływ powietrza jest równoważony jego naturalnym dopływem lub odpływem; |
5) |
„dwukierunkowy (nawiewno–wyciągowy) system wentylacyjny (DSW)” oznacza system wentylacyjny wymuszający przepływ powietrza między wnętrzem budynku a obszarem na zewnątrz, wyposażony zarówno w wentylatory wywiewne, jak i nawiewne; |
6) |
„równoważny model systemu wentylacyjnego” oznacza system wentylacyjny o takich samych parametrach technicznych, określonych w stosownych wymogach dotyczących informacji o produkcie, wprowadzony do obrotu przez tego samego producenta, upoważnionego przedstawiciela lub importera, ale jako inny model systemu wentylacyjnego. |
Dodatkowe definicje na potrzeby załączników II–IX zamieszczono w załączniku I.
Artykuł 3
Obowiązki dostawców
1. Dostawcy wprowadzający do obrotu systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych zapewniają z dniem 1 stycznia 2016 r. zgodność tych systemów z następującymi wymaganiami:
a) |
do każdego systemu wentylacyjnego przeznaczonego do budynków mieszkalnych dołączona jest drukowana etykieta, której format i treść są zgodne z przepisami załącznika III; etykieta musi być dołączona przynajmniej do opakowania systemu. Wraz z każdym modelem systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych udostępnia się dystrybutorom elektroniczną etykietę, której format i treść zgodne są z przepisami załącznika III; |
b) |
udostępnia się kartę produktu zgodną z przepisami załącznika IV. Karta ta musi być dołączona przynajmniej do opakowania systemu. Wraz z każdym modelem systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych udostępnia się dystrybutorom oraz na ogólnie dostępnych stronach internetowych elektroniczną kartę produktu zgodną z przepisami załącznika IV; |
c) |
dokumentację techniczną określoną w załączniku V udostępnia się na żądanie organom państw członkowskich oraz Komisji; |
d) |
udostępnia się instrukcje użytkowania; |
e) |
w każdej reklamie określonego modelu systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych, która zawiera informacje dotyczące zużycia energii lub ceny, podaje się klasę zużycia energii tego modelu; |
f) |
we wszelkich technicznych materiałach promocyjnych dotyczących konkretnego modelu systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych, które opisują jego szczegółowe parametry techniczne, podaje się klasę zużycia energii tego modelu. |
2. Od dnia 1 stycznia 2016 r. wprowadzane do obrotu systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych opatruje się etykietą, w przypadku jednokierunkowych systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych zgodnie ze wzorem zawartym w załączniku III pkt 1, natomiast w przypadku dwukierunkowych systemów wentylacyjnych zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III pkt 2.
Artykuł 4
Obowiązki dystrybutorów
Dystrybutorzy zapewniają zgodność z następującymi wymogami:
a) |
każdy system wentylacyjny przeznaczony do budynków mieszkalnych oferowany w punkcie sprzedaży opatrzony jest etykietą dołączoną przez dostawców zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a), umieszczoną na zewnętrznej przedniej lub górnej powierzchni urządzenia, w taki sposób, aby etykieta ta była wyraźnie widoczna; |
b) |
systemy wentylacyjne przeznaczone do budynków mieszkalnych oferowane na sprzedaż, do wypożyczenia lub w sprzedaży ratalnej użytkownikowi końcowemu w taki sposób, że nie ma on możliwości obejrzenia oferowanego produktu, wprowadza się do obrotu wraz z informacjami dostarczonymi przez dostawców zgodnie z załącznikiem VI, natomiast jeśli system oferowany jest przez internet, stosuje się przepisy załącznika VII; |
c) |
w każdej reklamie określonego modelu systemu wentylacyjnego przeznaczonego do budynków mieszkalnych, która zawiera informacje dotyczące zużycia energii lub ceny, umieszcza się odniesienie do konkretnej klasy zużycia energii tego systemu; |
d) |
we wszelkich technicznych materiałach promocyjnych dotyczących określonego modelu, które opisują szczegółowe parametry techniczne systemu wentylacyjnego przeznaczonego do budynków mieszkalnych, podaje się klasę zużycia energii tego modelu oraz instrukcje użytkowania dostarczone przez dostawcę. |
Artykuł 5
Metody pomiaru
Na potrzeby informacji, które należy dostarczyć zgodnie z art. 3 i 4, klasę zużycia energii danego systemu ustala się zgodnie z tabelą zamieszczoną w załączniku II. Jednostkowe zużycie energii, roczne zużycie energii elektrycznej, roczne oszczędności w ogrzewaniu, maksymalne natężenie przepływu i poziom mocy akustycznej wyznacza się zgodnie z metodami pomiarów i obliczeń określonymi w załączniku VIII, z uwzględnieniem najnowszych uznanych metod pomiarów i obliczeń.
Artykuł 6
Procedura weryfikacji na potrzeby nadzoru rynku
Do oceny zgodności systemu wentylacyjnego państwa członkowskie stosują procedurę określoną w załączniku IX.
Artykuł 7
Przegląd
W terminie do dnia 1 stycznia 2020 r. Komisja dokonuje przeglądu rozporządzenia w celu uwzględnienia postępu technicznego i przedstawia wyniki tego przeglądu forum konsultacyjnemu.
W ramach takiego przeglądu należy dokonać zwłaszcza oceny możliwości włączenia innych systemów wentylacyjnych, w szczególności systemów przeznaczonych do budynków niemieszkalnych, systemów o całkowitym poborze energii elektrycznej mniejszym niż 30 W, a także oceny metod obliczania jednostkowego zużycia energii i klas zużycia energii jednokierunkowych i dwukierunkowych systemów wentylacyjnych ze sterowaniem według zapotrzebowania.
Artykuł 8
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 11 lipca 2014 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 153 z 18.6.2010, s. 1.
(2) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1253/2014 z dnia 7 lipca 2014 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla systemów wentylacyjnych (zob. s. 8 niniejszego Dziennika Urzędowego)).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej (Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12).
(4) Dyrektywa 94/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 marca 1994 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem (Dz.U. L 100 z 19.4.1994, s. 1).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG (Dz.U. L 88 z 4.4.2011, s. 5).
(6) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 65/2014 z dnia 1 października 2013 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla domowych piekarników i okapów nadkuchennych (Dz.U. L 29 z 31.1.2014, s. 1).
ZAŁĄCZNIK I
Definicje mające zastosowanie do załączników II do IX
1) |
„Jednostkowe zużycie energii (JZE)” (wyrażone w kWh/(m2/rok)) oznacza współczynnik wyrażający wartość energii zużytej do celów wentylacji na metr kwadratowy ogrzewanej powierzchni mieszkania lub budynku, obliczony w przypadku SWM w sposób określony z załączniku VIII; |
2) |
„poziom mocy akustycznej (LWA)” oznacza poziom emitowanej poza obudowę mocy akustycznej, skorygowany krzywą korekcyjną A, wyrażony w decybelach (dB) w odniesieniu do mocy akustycznej jednego pikowata (1pW) emitowanej przez powietrze w strumieniu odniesienia; |
3) |
„napęd wielobiegowy” oznacza silnik wentylatora, który może pracować z co najmniej trzema różnymi stałymi prędkościami oraz z prędkością zerową (tryb spoczynku); |
4) |
„układ bezstopniowej regulacji prędkości obrotowej (ang. variable speed drive, VSD)” oznacza elektroniczny przekształtnik zasilania, zintegrowany lub działający w ramach jednego układu z silnikiem i wentylatorem, lub też dostarczany wraz z nimi jako oddzielny element, dostosowujący w sposób ciągły energię elektryczną doprowadzaną do silnika, regulując w ten sposób natężenie przepływu; |
5) |
„układ odzysku ciepła (UOC)” oznacza część dwukierunkowego systemu wentylacyjnego wyposażoną w wymiennik ciepła przeznaczony do przekazywania ciepła z (zanieczyszczonego) powietrza wywiewanego do (świeżego) powietrza nawiewanego; |
6) |
„sprawność cieplna UOC przeznaczonego do budynku mieszkalnego (ηt)” oznacza stosunek wzrostu temperatury powietrza nawiewanego do spadku temperatury powietrza wywiewanego, przy czym obie te wartości ustala się w odniesieniu do temperatury na zewnątrz, mierzonej przy suchym UOC i w standardowych warunkach powietrza, przy zrównoważonym przepływie masy o natężeniu o wartości odniesienia, różnicy między temperaturą wewnątrz i na zewnątrz wynoszącej 13 K, bez korekcji uwzględniającej dodatkowe ciepło wytwarzane przez silniki wentylatora; |
7) |
„stopień wewnętrznych przecieków powietrza” oznacza część powietrza usuwanego obecną w powietrzu nawiewanym w systemach wentylacyjnych z UOC, pojawiającą się tam w wyniku przecieków między strumieniami powietrza usuwanego i nawiewanego wewnątrz obudowy; stopień ten określa się przy objętościowym przepływie powietrza o wartości odniesienia mierzonym w kanałach wentylacyjnych podczas pracy systemu; pomiaru dokonuje się przy ciśnieniu 100 Pa; |
8) |
„przeniesienie” oznacza ilość powietrza wywiewanego, które jest zawracane i wprowadzane do powietrza nawiewanego na potrzeby regeneracyjnego wymiennika ciepła, wyrażoną w procentach w odniesieniu do przepływu o wartości odniesienia; |
9) |
„stopień zewnętrznych przecieków powietrza” oznacza część powietrza w objętościowym przepływie o wartości odniesienia, która wydostaje się z obudowy systemu, gdy poddaje się go testowi ciśnieniowemu; test należy przeprowadzić przy ciśnieniu 250 Pa zarówno dla podciśnienia, jak i nadciśnienia; |
10) |
„mieszanie” oznacza bezpośrednie ponowne wprowadzanie do obiegu lub krótki obieg strumieni powietrza między króćcem wylotowym i króćcem ssawnym na zakończeniach systemu zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku, tak że strumienie te nie przyczyniają się do skutecznej wentylacji pomieszczeń w budynku, gdy system pracuje w warunkach objętościowego natężenia przepływu powietrza o wartości odniesienia; |
11) |
„stopień mieszania” oznacza część strumienia powietrza usuwanego, stanowiącą część całkowitej objętości przepływu odniesienia, która jest ponownie wprowadzana do obiegu między króćcem wylotowym i króćcem ssawnym na zakończeniach systemu zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku, tak że powietrze to nie przyczynia się do skutecznej wentylacji pomieszczeń w budynku, gdy system pracuje w warunkach objętościowego przepływu powietrza (mierzonego w odległości 1 m od znajdującego się wewnątrz budynku wylotu kanału powietrza nawiewanego) o wartości odniesienia pomniejszonej o stopień wewnętrznych przecieków powietrza; |
12) |
„efektywna moc wejściowa” (wyrażona w W) oznacza pobór mocy przy natężeniu przepływu o wartości odniesienia i odpowiadającej mu całkowitej zewnętrznej różnicy ciśnień; obejmuje ona zapotrzebowanie na energię elektryczną wentylatorów, sterowników (w tym pilotów zdalnego sterowania) i pompy cieplnej (jeśli jest ona integralną częścią systemu); |
13) |
„jednostkowy pobór mocy (JPM)” (wyrażony w W/(m3/h)) oznacza stosunek efektywnej mocy wejściowej (w W) do wartości odniesienia natężenia przepływu (w m3/h); |
14) |
„wykres natężenia przepływu/ciśnienia” oznacza zbiór krzywych ilustrujących natężenie przepływu (oś pozioma) i różnicę ciśnień w jednokierunkowym SWM lub po stronie doprowadzania powietrza w dwukierunkowym SWM, przy czym każda krzywa odpowiada jednej prędkości wentylatora przy co najmniej ośmiu punktach testowych rozmieszczonych w równych odstępach; liczba krzywych uzależniona jest od liczby biegów napędu wentylatora (jeden, dwa lub trzy) lub, w przypadku wentylatora z układem regulacji bezstopniowej, obejmuje co najmniej krzywą minimalną, maksymalną i wyznaczoną w odniesieniu do nich krzywą pośrednią ilustrującą wartości zbliżone do wartości objętości strumienia odniesienia i różnicy ciśnień stosowanych w badaniach JPM; |
15) |
„natężenie przepływu strumienia odniesienia” (wyrażone w m3/s) to odczytywana na osi poziomej wartość punktu na krzywej w wykresie przepływu/ciśnienia, który znajduje się w punkcie lub najbliżej punktu odniesienia przy co najmniej 70 % maksymalnego natężenia przepływu i ciśnieniu 50 Pa w przypadku systemów kanałowych, natomiast w przypadku systemów bezkanałowych przy ciśnieniu minimalnym. W przypadku dwukierunkowych systemów wentylacyjnych wartość odniesienia objętościowego natężenia przepływu powietrza odnosi się do natężenia u wylotu kanału doprowadzającego powietrze; |
16) |
„czynnik rodzaju sterowania (CRS)” oznacza współczynnik korekcyjny stosowany przy obliczaniu JZE uzależniony od rodzaju sterowania, jakie zostało zastosowane w danym systemie wentylacyjnym zgodnie z opisem w załączniku VIII tabela 1; |
17) |
„parametr sterowania” oznacza wymierny parametr lub zbiór wymiernych parametrów, co do których zakłada się, iż stanowią dobry wskaźnik zapotrzebowania na wentylację; są to na przykład: poziom wilgotność względnej (ang. relative humidity, RH), poziom dwutlenku węgla (CO2), poziom lotnych związków organicznych (LZO) lub innych gazów, wykrywanie obecności lub ruchu na podstawie promieniowania cieplnego ciała lub odbicia fal ultradźwiękowych, lub też sygnały elektryczne wysyłane wskutek włączenia/wyłączenia przez człowieka światła lub urządzeń; |
18) |
„sterowanie ręczne” oznacza każdy rodzaj sterowania, w którym nie stosuje się sterowania według zapotrzebowania; |
19) |
„sterowanie według zapotrzebowania” oznacza regulację za pomocą urządzenia (lub zestawu urządzeń), zintegrowanego lub dostarczanego oddzielnie, które mierzy określony parametr sterowania i wykorzystuje wyniki pomiaru do automatycznego regulowania natężenia przepływu w systemie lub natężeń przepływu w kanałach powietrza; |
20) |
„sterowanie czasowe” oznacza przystosowany do obsługi przez człowieka interfejs z zegarem (sterowanie w zależności od pory dnia), pozwalający na regulację prędkości wentylatora/natężenia przepływu w systemie wentylacyjnym, przynajmniej z możliwością ręcznego zaprogramowania natężenia przepływu na każdy dzień tygodnia z co najmniej dwoma okresami obniżonej aktywności, to jest okresami ze zredukowanym lub zerowym natężeniem przepływu; |
21) |
„wentylacja sterowana według zapotrzebowania (WSZ)” oznacza system wentylacyjny, w którym zastosowano sterowanie według zapotrzebowania; |
22) |
„system kanałowy” oznacza system wentylacyjny przeznaczony do wentylacji jednego lub większej liczby pomieszczeń lub też przestrzeni zamkniętej w budynku poprzez wykorzystanie kanałów wentylacyjnych, w których przewidziane jest zamontowanie instalacji wewnątrzkanałowej; |
23) |
„system bezkanałowy” oznacza system wentylacyjny, w którym nie wykorzystuje się instalacji wewnątrzkanałowej, stosowany w pojedynczym pomieszczeniu, przeznaczony do wentylacji pojedynczego pomieszczenia lub przestrzeni zamkniętej w budynku; |
24) |
„centralne sterowanie według zapotrzebowania” oznacza sterowanie w zależności od zapotrzebowania stosowane w kanałowym systemie wentylacyjnym, polegające na centralnej ciągłej regulacji prędkości wentylatora i natężenia przepływu opartej na wskazaniach przynajmniej jednego czujnika, w całym lokalu mieszkalnym lub jego części; |
25) |
„lokalne sterowanie według zapotrzebowania” oznacza sterowanie w systemie wentylacyjnym uzależnione od zapotrzebowania, polegające na ciągłej regulacji prędkości wentylatora i natężenia przepływu opartej na wskazaniach więcej niż jednego czujnika w przypadku kanałowych systemów wentylacyjnych lub pojedynczego czujnika w przypadku systemów bezkanałowych; |
26) |
„ciśnienie statyczne (psf)” oznacza ciśnienie całkowite pomniejszone o ciśnienie dynamiczne wentylatora; |
27) |
„ciśnienie całkowite (pf)” oznacza różnicę między ciśnieniem spiętrzenia na wylocie i wlocie wentylatora; |
28) |
„ciśnienie spiętrzenia” oznacza ciśnienie, które powstałoby w punkcie, w którym przepływ gazu uległby zatrzymaniu w wyniku przemiany izentropowej; |
29) |
„ciśnienie dynamiczne” oznacza ciśnienie wyznaczone z masowego natężenia przepływu, średniej gęstości gazu na wylocie i powierzchni wylotu systemu wentylacyjnego; |
30) |
„przeponowy wymiennik ciepła” oznacza wymiennik ciepła przeznaczony do przenoszenia energii cieplnej z jednego strumienia powietrza do drugiego bez wykorzystania części ruchomych; przykładami są: płytowy lub rurowy wymiennik ciepła z przepływem równoległym, krzyżowym lub przeciwprądowym albo połączeniem takich przepływów, bądź też płytowy lub rurowy wymiennik ciepła z dyfuzją pary; |
31) |
„regeneracyjny wymiennik ciepła” oznacza obrotowy wymiennik ciepła składający się z wirnika służącego przenoszeniu energii cieplnej z jednego strumienia powietrza do drugiego, mechanizmu napędowego, obudowy lub ramy oraz uszczelnień redukujących obejście odzysku ciepła i przecieki między strumieniami powietrza, zawierający również materiał pozwalający na przekazywanie ciepła utajonego; wymienniki takie odznaczają się różnym stopniem odzysku wilgoci w zależności od użytego materiału; |
32) |
„podatność przepływu powietrza na zmiany ciśnienia” w bezkanałowych SWM oznacza stosunek maksymalnego odchylenia od maksymalnego natężenia przepływu w SWM przy różnicy zewnętrznego ciśnienia całkowitego wynoszącej + 20 Pa do takiego odchylenia przy różnicy zewnętrznego ciśnienia całkowitego wynoszącej – 20 Pa; |
33) |
„szczelność pomieszczenia” w bezkanałowych SWM oznacza natężenie przepływu powietrza (wyrażone w m3/h) między pomieszczeniem wewnątrz i obszarem na zewnątrz budynku w czasie, gdy wentylator jest wyłączony/wentylatory są wyłączone. |
ZAŁĄCZNIK II
Klasy jednostkowego zużycia energii
Klasy jednostkowego zużycia energii (JZE) systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych, obliczone w oparciu o warunki klimatu umiarkowanego:
Tabela 1
Klasyfikacja od dnia 1 stycznia 2016 r.
Klasa JZE |
JZE w kWh/rok/m2 |
A+ (najwyższa efektywność) |
JZE < – 42 |
A |
– 42 ≤ JZE < – 34 |
B |
– 34 ≤ JZE < – 26 |
C |
– 26 ≤ JZE < – 23 |
D |
– 23 ≤ JZE < – 20 |
E |
– 20 ≤ JZE < – 10 |
F |
– 10 ≤ JZE < 0 |
G (najniższa efektywność) |
0 ≤ JZE |
ZAŁĄCZNIK III
Etykieta
1.
Etykieta JSW wprowadzanych do obrotu po dniu 1 stycznia 2016 r.:
Etykieta musi zawierać następujące informacje:
I. |
nazwa dostawcy lub jego znak towarowy; |
II. |
identyfikator modelu dostawcy; |
III. |
efektywność energetyczna; wierzchołek strzałki zawierającej literę określającą klasę efektywności energetycznej urządzenia umieszczony jest na tej samej wysokości co wierzchołek strzałki odpowiedniej klasy efektywności energetycznej. Efektywność energetyczną podano dla klimatu umiarkowanego; |
IV. |
poziom mocy akustycznej (LWA) w dB, w zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej; |
V. |
maksymalne natężenie przepływu w m3/h w zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej, wraz ze strzałką w jednym kierunku oznaczającą JSW. |
2.
Etykieta DSW wprowadzanych do obrotu po dniu 1 stycznia 2016 r.:
Etykieta musi zawierać następujące informacje:
I. |
nazwa dostawcy lub jego znak towarowy; |
II. |
identyfikator modelu dostawcy; |
III. |
efektywność energetyczna; wierzchołek strzałki zawierającej literę określającą klasę efektywności energetycznej urządzenia umieszczony jest na tej samej wysokości co wierzchołek strzałki odpowiedniej klasy efektywności energetycznej. Efektywność energetyczna wskazana jest dla klimatu umiarkowanego; |
IV. |
poziom mocy akustycznej (LWA) w dB, w zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej; |
V. |
maksymalne natężenie przepływu w m3/h w zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej, wraz z dwoma strzałkami w przeciwnych kierunkach oznaczającymi DSW. |
3.
Wzór określonych w pkt 1–2 etykiet systemów wentylacyjnych przeznaczonych do budynków mieszkalnych ma następującą postać:
przy czym:
|
etykieta musi mieć co najmniej 75 mm szerokości i 150 mm wysokości. Jeżeli etykieta jest drukowana w większym formacie, wymiary jej elementów muszą pozostać proporcjonalne do wymiarów podanych powyżej; |
|
tło etykiety jest białe; |
|
kolory definiuje się jako kolory CMYK (cyjan, magenta, żółty i czarny) zgodnie z poniższym przykładem: 00-70-X-00: 0 % cyjanu, 70 % magenty, 100 % żółtego, 0 % czarnego; |
|
etykieta musi spełniać wszystkie poniższe wymogi (oznaczenia liczbowe odnoszą się do rysunku powyżej):
|