26.7.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 201/21

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 716/2013

z dnia 25 lipca 2013 r.

ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 110/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych (1), w szczególności jego art. 24 ust. 3 i art. 27,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W celu wyjaśnienia niektórych przepisów rozporządzenia (WE) nr 110/2008 oraz zagwarantowania ich jednolitego wdrażania przez państwa członkowskie należy przyjąć szczegółowe zasady, w szczególności dotyczące stosowania wyrażeń złożonych, odniesień, nazw handlowych i oznaczeń geograficznych w prezentacji napojów spirytusowych.

(2)

Zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 110/2008 prezentacja napoju spirytusowego lub innego środka spożywczego może, pod pewnymi warunkami, zawierać wyrażenie złożone, które zawiera nazwę jednej z kategorii wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 lub jedno z oznaczeń geograficznych wymienionych w załączniku III do tego rozporządzenia lub zawierać jedno lub kilka odniesień do jednej lub więcej spośród tych kategorii lub oznaczeń geograficznych. W celu zapewnienia jednolitego stosowania wyrażeń złożonych i odniesień w państwach członkowskich, konieczne jest ustanowienie szczegółowych przepisów w zakresie ich wykorzystywania do prezentacji napojów spirytusowych i innych środków spożywczych.

(3)

W przypadku gdy w prezentacji środka spożywczego używa się odniesienia do określonego napoju spirytusowego, ten napój spirytusowy musi spełniać wszystkie wymogi rozporządzenia (WE) nr 110/2008 i nie może być rozcieńczony. Konieczne jest wyjaśnienie znaczenia pojęcia „rozcieńczenie” w odniesieniu do napojów spirytusowych, zważywszy, że niektórych procesów produkcyjnych nie należy uznawać za rozcieńczanie.

(4)

W celu zagwarantowania, że warunki dokonywania rejestracji oznaczeń geograficznych określone w rozporządzeniu (WE) nr 110/2008 będą spełnione, wnioski o rejestrację powinny być oceniane przez Komisję i należy ustanowić szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące wniosków, ich rozpatrywania, procedur wnoszenia zastrzeżeń i unieważniania oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych. Aby zagwarantować jednolite wdrażanie tych przepisów, należy sporządzić wzory wniosku o rejestrację, dokumentacji technicznej, oświadczenia o zastrzeżeniach, zmiany dokumentacji technicznej i unieważnienia oznaczenia geograficznego.

(5)

W celu ułatwienia komunikacji między Komisją, państwami członkowskimi i państwami trzecimi w zakresie zarejestrowanych oznaczeń geograficznych oprócz kompletnych dokumentacji technicznych państwa członkowskie i państwa trzecie powinny przekazywać Komisji główne specyfikacje dokumentacji technicznych swych oznaczeń geograficznych.

(6)

Ograniczenia dotyczące opakowań napojów spirytusowych z oznaczeniem geograficznym, takie jak zobowiązanie do pakowania napojów spirytusowych na wyznaczonym obszarze geograficznym, stanowią ograniczenie swobodnego przepływu towarów oraz swobody świadczenia usług. Wprowadzanie takich ograniczeń powinno być dozwolone tylko wówczas, gdy są one konieczne, proporcjonalne i odpowiednie w celu ochrony renomy oznaczenia geograficznego.

(7)	Należy stworzyć unijne symbole oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych w celu umożliwienia konsumentowi identyfikacji niektórych napojów spirytusowych, których właściwości są związane z pochodzeniem napojów.

(8)	Uwzględniając czas potrzebny na wprowadzenie przez państwa członkowskie środków dotyczących stosowania wyrażeń złożonych i odniesień, stosowanie tych środków należy odroczyć.

(9)	Środki ustanowione w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Napojów Spirytusowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

ZAKRES PRZEDMIOTOWY I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia (WE) nr 110/2008 w szczególności w odniesieniu do:

a)	stosowania wyrażeń złożonych i odniesień do nich, o których mowa w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 110/2008, w opisie, prezentacji i na etykietach środków spożywczych;

b)	oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych, o których mowa w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 110/2008, a także stosowania unijnego symbolu oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a)	„kategoria napojów spirytusowych” oznacza jedną z kategorii wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 110/2008, oznaczonych numerami 1–46;

b)	„oznaczenie geograficzne” oznacza jedno z zarejestrowanych oznaczeń geograficznych wymienionych w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008;

c)

„wyrażenie złożone” oznacza połączenie wyrażeń wymienionych w kategoriach 1–46 w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 lub oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych, z których pochodzi cały alkohol produktu końcowego, zawierające: (i) nazwę jednego lub większej liczby środków spożywczych innych niż te, które są wykorzystywane do produkcji danego napoju spirytusowego zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 lub przymiotniki pochodzące od ich nazw; lub (ii) termin „likier”;

d)	„odniesienie” oznacza bezpośrednie lub pośrednie odniesienie do jednego lub większej liczby kategorii napojów spirytusowych lub oznaczeń geograficznych, inne niż wyrażenie złożone lub wykaz składników, o którym mowa w art. 9 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 110/2008.

ROZDZIAŁ II

PRZEPISY DOTYCZĄCE STOSOWANIA WYRAŻEŃ ZŁOŻONYCH I ODNIESIEŃ

Artykuł 3

Wyrażenia złożone

1.   Termin „napój spirytusowy” nie może być częścią wyrażenia złożonego opisującego napój alkoholowy.

2.   Wyrażenie złożone opisujące napój alkoholowy nie może składać się z połączenia terminu „likier” z nazwą jednej z kategorii 33–40 wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 110/2008.

3.   Wyrażenie złożone nie zastępuje nazwy handlowej napoju spirytusowego.

4.   Wyrażenie złożone opisujące napój alkoholowy umieszcza się przy użyciu jednorodnych znaków o tej samej czcionce, wielkości i kolorze. Nie może ono być przerwane żadnymi elementami tekstowymi ani graficznymi, które nie stanowią jego części, a jego rozmiar czcionki nie jest większy niż rozmiar czcionki nazwy handlowej.

Artykuł 4

Odniesienia

Do celów prezentacji środków spożywczych w tym samym wierszu, w którym znajduje się nazwa handlowa, nie umieszcza się żadnych odniesień do kategorii napojów spirytusowych ani oznaczeń geograficznych. W przypadku napojów alkoholowych odniesienia zapisuje się przy użyciu czcionki mniejszej niż zastosowana w nazwie handlowej i wyrażeniach złożonych.

Artykuł 5

Rozcieńczanie napojów spirytusowych

Do celów art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 110/2008 za rozcieńczanie uznaje się zmniejszenie zawartości alkoholu napoju spirytusowego poniżej minimalnego stężenia alkoholu ustanowionego dla tego napoju spirytusowego w odpowiadającej mu kategorii wymienionej w załączniku II do tego rozporządzenia wyłącznie przez dodanie wody.

ROZDZIAŁ III

OZNACZENIA GEOGRAFICZNE

Artykuł 6

Wniosek o rejestrację oznaczenia geograficznego

Wniosek o rejestrację oznaczenia geograficznego w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 jest przedkładany Komisji i obejmuje:

a)	formularz wniosku, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

b)	dokumentację techniczną, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku II do niniejszego rozporządzenia;

c)	główne specyfikacje dokumentacji technicznej, o której mowa w lit. b).

Artykuł 7

Wnioski transgraniczne

1.   W przypadkach gdy transgraniczne oznaczenie geograficzne dotyczy tylko państw członkowskich, właściwy wniosek składany jest wspólnie lub przez jedno z państw członkowskich w imieniu pozostałych. W tym drugim przypadku wniosek zawiera dokument od każdego z pozostałych zainteresowanych państw członkowskich upoważniający państwo członkowskie przekazujące wniosek do działania w jego imieniu.

W przypadkach gdy transgraniczne oznaczenie geograficzne dotyczy tylko państw trzecich, właściwy wniosek jest przekazywany Komisji przez jednego z wnioskodawców w imieniu pozostałych lub przez jedno z państw trzecich w imieniu pozostałych i zawiera:

a)	dowód ochrony w zainteresowanych państwach trzecich; oraz

b)	dokument od każdego z pozostałych zainteresowanych państw trzecich upoważniający państwo trzecie składające wniosek do działania w jego imieniu.

W przypadkach gdy transgraniczne oznaczenie geograficzne dotyczy co najmniej jednego państwa członkowskiego i co najmniej jednego państwa trzeciego, wniosek jest przekazywany Komisji przez jedno z państw członkowskich, organy państwa trzeciego, podmiot lub podmioty prywatne z zainteresowanego państwa trzeciego i zawiera:

a)	dowód ochrony w zainteresowanych państwach trzecich; oraz

b)	dokument od każdego z zainteresowanych państw członkowskich lub państw trzecich upoważniający stronę składającą wniosek do działania w jego imieniu.

2.   Adresatem wszelkich wydawanych przez Komisję powiadomień lub decyzji jest państwo członkowskie, organ państwa trzeciego lub podmiot prywatny z państwa trzeciego, który przekazał Komisji wniosek transgraniczny.

Artykuł 8

Otrzymanie wniosku

1.   Za datę złożenia wniosku uznaje się dzień otrzymania go przez Komisję.

2.   Zainteresowane państwo członkowskie, organ państwa trzeciego lub podmiot prywatny z państwa trzeciego otrzymuje potwierdzenie odbioru zawierające co najmniej następujące informacje:

a)	numer akt;

b)	nazwę, która ma być zarejestrowana;

c)	liczbę otrzymanych stron;

d)	datę otrzymania wniosku.

Artykuł 9

Uznane oznaczenia geograficzne

1.   Jeżeli dokumentacja techniczna dotycząca uznanego oznaczenia geograficznego, złożona zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 110/2008, nie wskazuje, że zostały spełnione wymagania ustanowione w art. 15 ust. 1 tego rozporządzenia, Komisja ustala ostateczny termin jej zmiany, wycofania lub przekazania uwag przez państwo członkowskie.

2.   Jeżeli państwo członkowskie nie usunie takich braków w terminie, o którym mowa w akapicie pierwszym, uznaje się, że dokumentacja techniczna nie została przekazana, i stosuje się art. 20 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 110/2008.

Artykuł 10

Pakowanie na wyznaczonym obszarze geograficznym

Jeżeli dokumentacja techniczna określa, że pakowanie napoju spirytusowego musi odbywać się w obrębie wyznaczonego obszaru geograficznego lub w jego bezpośrednim sąsiedztwie, podaje się uzasadnienie tego wymogu w odniesieniu do danego produktu.

Artykuł 11

Dopuszczalność wniosku

1.   Wniosek jest dopuszczalny, jeżeli zawiera wszystkie elementy, o których mowa w art. 6.

2.   Jeżeli wniosek nie jest kompletny, Komisja wzywa zgłaszającego do usunięcia braków w terminie dwóch miesięcy. Jeżeli braki nie zostaną usunięte przed upływem tego terminu, Komisja odrzuca wniosek z powodu jego niedopuszczalności.

Artykuł 12

Weryfikacja warunków ważności

1.   Jeżeli oznaczenie geograficzne nie jest zgodne z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 110/2008 lub w przypadku gdy wniosek o rejestrację nie spełnia wymogów ustanowionych w art. 17 rozporządzenia (WE) nr 110/2008, Komisja ustala termin zmiany lub wycofania wniosku lub przekazania uwag przez zainteresowane państwo członkowskie, organ państwa trzeciego lub podmiot prywatny z państwa trzeciego.

2.   Jeżeli zainteresowane państwo członkowskie, organ państwa trzeciego lub podmiot prywatny z państwa trzeciego nie usunie braków w terminie, o którym mowa w ust. 1, Komisja odrzuca wniosek.

Artykuł 13

Zastrzeżenie wobec rejestracji

1.   Zastrzeżenia, o których mowa w art. 17 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 110/2008, należy sporządzać zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III do niniejszego rozporządzenia i przekazywać Komisji. Za datę złożenia zastrzeżenia uznaje się dzień otrzymania go przez Komisję.

2.   Zgłaszający zastrzeżenie otrzymuje potwierdzenie odbioru, zawierające co najmniej następujące informacje:

a)	numer akt;

b)	liczbę otrzymanych stron;

c)	datę otrzymania zastrzeżenia.

Artykuł 14

Dopuszczalność zastrzeżenia

1.   Zastrzeżenie jest dopuszczalne, jeżeli – w stosownych przypadkach – zawiera informacje dotyczące wcześniej dochodzonych praw i przyczyny zastrzeżenia i otrzymano go przed upływem terminu, o którym mowa w art. 17 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 110/2008.

2.   Jeżeli zastrzeżenie opiera się na wcześniejszym istnieniu znanego i renomowanego znaku towarowego już wykorzystywanego w Unii, zgodnie z art. 23 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 110/2008, towarzyszy mu zaświadczenie o złożeniu wniosku o rejestrację, dowód rejestracji lub stosowania takiego znaku towarowego, np. w formie zaświadczenia o rejestracji lub dowodu stosowania tego znaku oraz dowód jego reputacji i renomy.

3.   Każde zastrzeżenie zawiera szczegóły dotyczące faktów, dowodów i uwag przedstawionych na poparcie zastrzeżenia wraz z odpowiednimi dokumentami uzupełniającymi.

Informacje i dowody przedstawione na poparcie istnienia wcześniej stosowanego znaku towarowego dotyczą lokalizacji, czasu stosowania, zakresu i charakteru zastosowania oraz jego reputacji i renomy.

4.   Jeżeli informacje i dokumenty, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, nie zostały przedstawione, Komisja występuje do wnoszącego zastrzeżenie o usunięcie tych braków w terminie dwóch miesięcy. Jeżeli braki nie zostaną usunięte przed upływem tego terminu, Komisja odrzuca zastrzeżenie z powodu jego niedopuszczalności.

Artykuł 15

Weryfikacja zastrzeżenia

1.   Jeżeli zastrzeżenie jest dopuszczalne, Komisja powiadamia o tym zainteresowane państwo członkowskie, organ państwa trzeciego lub podmiot prywatny z państwa trzeciego, zapraszając do przedstawienia uwag w terminie dwóch miesięcy. Wszelkie uwagi otrzymane w ciągu tego okresu przekazuje się zgłaszającemu zastrzeżenie.

2.   Komisja zwraca się do stron o ustosunkowanie się do uwag otrzymanych od innych stron w terminie dwóch miesięcy.

3.   Jeżeli Komisja uzna, że zastrzeżenie jest uzasadnione, odrzuca wniosek o rejestrację.

4.   W przypadku wielu jednoczesnych zastrzeżeń, jeżeli wstępne rozpatrzenie co najmniej jednego z nich doprowadzi do konkluzji, że przyjęcie wniosku o rejestrację nie jest możliwe, Komisja może zawiesić pozostałe procedury zastrzeżeń. Komisja informuje innych zgłaszających zastrzeżenia o wszelkich decyzjach, które ich dotyczą.

5.   Jeżeli wniosek o rejestrację zostaje odrzucony, procedury zastrzeżeń, które zostały zawieszone, uznaje się za zamknięte i powiadamia się o tym w odpowiedni sposób zainteresowanych zgłaszających zastrzeżenia.

Artykuł 16

Decyzje Komisji

1.   Komisja podejmuje decyzje zgodnie z art. 9 ust. 2, art. 11 ust. 2, art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 3 na podstawie dostępnych dokumentów i informacji.

Zainteresowane państwo członkowskie, organ państwa trzeciego lub podmiot prywatny z państwa trzeciego, a także, w stosownych przypadkach, zgłaszający zastrzeżenie, powiadamiani są o decyzjach, w tym o ich powodach.

2.   Jeżeli wniosek o rejestrację oznaczenia geograficznego nie został odrzucony na mocy art. 11 ust. 2, art. 12 ust. 2 ani art. 15 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, Komisja podejmuje decyzję o rejestracji oznaczenia geograficznego w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 zgodnie z art. 17 ust. 8 wymienionego rozporządzenia.

Artykuł 17

Stosowane języki

Oznaczenia geograficzne są rejestrowane w języku lub językach używanych do określenia danego produktu na wyznaczonym obszarze geograficznym, w oryginalnej pisowni.

Artykuł 18

Składanie wniosku o unieważnienie

1.   Wniosek o unieważnienie oznaczenia geograficznego sporządza się zgodnie ze wzorem określonym w załączniku IV i przekazuje Komisji. Za datę złożenia wniosku o unieważnienie uznaje się dzień otrzymania go przez Komisję.

2.   Autor wniosku o unieważnienie otrzymuje potwierdzenie odbioru zawierające co najmniej następujące dane:

a)	numer akt;

b)	liczbę otrzymanych stron; oraz

c)	datę otrzymania wniosku.

Artykuł 19

Dopuszczalność wniosku o unieważnienie

1.   Wniosek o unieważnienie jest dopuszczalny, jeżeli wyraźnie wskazuje uzasadniony interes autora wniosku o unieważnienie i wyjaśnia powody takiego unieważnienia.

2.   Wniosek o unieważnienie zawiera szczegółowe informacje dotyczące faktów, dowodów i uwag przedstawionych na poparcie unieważnienia. Do wniosku należy dołączyć odpowiednie dokumenty towarzyszące, a w szczególności oświadczenie organu państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym autor wniosku ma miejsce pobytu lub siedzibę statutową.

3.   Jeżeli informacje i dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zostały dostarczone w tym samym czasie, co wniosek o unieważnienie, Komisja zwraca się do autora wniosku o usunięcie tych braków w terminie dwóch miesięcy. Jeżeli braki nie zostaną usunięte przed upływem tego terminu, Komisja odrzuca wniosek z powodu jego niedopuszczalności.

Komisja powiadamia o swej decyzji dotyczącej niedopuszczalności autora wniosku o unieważnienie, jak również państwo członkowskie, organ państwa trzeciego lub podmiot prywatny z państwa trzeciego, których dotyczy wniosek o unieważnienie oznaczenia geograficznego.

Artykuł 20

Weryfikacja wniosku o unieważnienie

1.   Jeżeli Komisja nie odrzuci wniosku o unieważnienie zgodnie z art. 19 ust. 3, przekazuje przedmiotowy wniosek państwu członkowskiemu, organowi państwa trzeciego lub podmiotowi prywatnemu z państwa trzeciego, którego oznaczenia geograficznego dotyczy wniosek o unieważnienie, wzywając ich do przedstawienia uwag w terminie dwóch miesięcy. Wszelkie uwagi otrzymane w tym terminie przekazywane są autorowi wniosku o unieważnienie.

2.   Jeżeli zainteresowane państwo członkowskie, organ państwa trzeciego ani podmiot prywatny z państwa trzeciego nie przedstawią żadnych uwag lub nie dotrzymają terminu dwóch miesięcy, Komisja podejmuje decyzję o unieważnieniu.

3.   Komisja podejmuje decyzję o unieważnieniu danego oznaczenia geograficznego na podstawie dostępnych dowodów i po upływie terminu przesyłania uwag. Komisja bada, czy zgodność oznaczenia geograficznego z dokumentacją techniczną nie jest już możliwa lub nie może być dłużej zagwarantowana, w szczególności jeżeli warunki ustanowione w art. 17 rozporządzenia (WE) nr 110/2008 nie są już spełnione lub ich dalsze spełnianie nie będzie możliwe w najbliższej przyszłości.

Decyzja o unieważnieniu jest przedmiotem powiadomienia skierowanego do zainteresowanego państwa członkowskiego, organu państwa trzeciego lub podmiotu prywatnego z kraju trzeciego lub też autora wniosku o unieważnienie.

4.   Jeżeli przedstawiony został więcej niż jeden wniosek o unieważnienie dotyczący tego samego oznaczenia geograficznego i, po wstępnym rozpatrzeniu co najmniej jednego z tych wniosków, Komisja uzna, że ochrona danego oznaczenia geograficznego nie jest już uzasadniona, może zawiesić inne procedury unieważnienia, dotyczące tego oznaczenia geograficznego. Komisja informuje pozostałych autorów wniosków o unieważnienie o wszelkich decyzjach, które ich dotyczą.

Jeżeli oznaczenie geograficzne zostało unieważnione, Komisja zamyka zawieszone procedury unieważnienia i odpowiednio informuje pozostałych autorów wniosków o unieważnienie.

Artykuł 21

Zmiana dokumentacji technicznej

1.   Wniosek o zmianę dokumentacji technicznej związanej z zarejestrowanym oznaczeniem geograficznym, o której mowa w art. 21 rozporządzenia (WE) nr 110/2008, sporządza się zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia i przekazuje w formie elektronicznej.

2.   Do celów stosowania, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 8–15 niniejszego rozporządzenia. Procedury te dotyczą wyłącznie punktów dokumentacji technicznej, które są przedmiotem zmiany.

3.   W przypadku gdy wniosek o zmianę dokumentacji technicznej składa wnioskodawca inny niż pierwotny wnioskodawca, Komisja przekazuje pierwotnemu wnioskodawcy treść wniosku.

Artykuł 22

Stosowanie unijnego symbolu w odniesieniu do zarejestrowanych oznaczeń geograficznych

1.   Unijny symbol dla zarejestrowanych oznaczeń geograficznych określonych w załączniku V do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1898/2006 (2) może być wykorzystywany w odniesieniu do napojów spirytusowych. Symbolu tego nie można stosować w połączeniu z wyrażeniem złożonym obejmującym oznaczenie geograficzne. Określenie „Chronione oznaczenie geograficzne” można zastąpić jego odpowiednikiem w innym języku urzędowym Unii, jak określono w wymienionym załączniku.

2.   W przypadku gdy unijny symbol, o którym mowa w ust. 1, został umieszczony na etykiecie napoju spirytusowego, towarzyszy mu odpowiednie oznaczenie geograficzne.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 23

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 września 2013 r. Artykuły 3 i 4 stosuje się od dnia 1 marca 2015 r.

---

(1)  Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 16.

(2)  Dz.U. L 369 z 23.12.2006, s. 1.

---

---

---

---

---

---