30.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 135/25

(1)

Zgodnie z art. 104 Traktatu państwa członkowskie mają unikać nadmiernego deficytu budżetowego.

(2)

Pakt na rzecz stabilności i wzrostu opiera się na dążeniu do zapewnienia solidnych finansów państwa jako środka służącego umocnieniu warunków stabilności cen oraz silnego, trwałego wzrostu, sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy.

(3)

Procedura nadmiernego deficytu określona w art. 104 oraz wyjaśniona w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu (1) (które jest częścią Paktu na rzecz stabilności i wzrostu) przewiduje podjęcie decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu. Załączony do Traktatu Protokół w sprawie procedury nadmiernego deficytu zawiera dalsze postanowienia dotyczące wdrażania procedury nadmiernego deficytu. Szczegółowe zasady i definicje w zakresie stosowania postanowień wspomnianego Protokołu określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3605/93 (2).

(4)

Przeprowadzona w 2005 r. reforma Paktu na rzecz stabilności i wzrostu miała na celu wzmocnienie jego skuteczności i podstaw gospodarczych oraz ochronę stabilności finansów publicznych w perspektywie długoterminowej. Jej celem było, by na wszystkich etapach procedury nadmiernego deficytu w pełni uwzględniono w szczególności kontekst gospodarczy i budżetowy. Pakt na rzecz stabilności i wzrostu zawiera zatem wytyczne wspierające realizację polityki rządu mającej na celu szybkie przywrócenie finansów publicznych do dobrego stanu z uwzględnieniem sytuacji gospodarczej.

(5)

Postanowienia art. 104 ust. 5 Traktatu nakładają na Komisję obowiązek skierowania opinii do Rady w przypadku uznania przez Komisję, że w państwie członkowskim istnieje nadmierny deficyt lub że taki deficyt może wystąpić. Biorąc pod uwagę swoje sprawozdanie opracowane zgodnie z art. 104 ust. 3 oraz opinię Komitetu Ekonomiczno-Finansowego wydaną zgodnie z art. 104 ust. 4, Komisja stwierdziła, że w Hiszpanii istnieje nadmierny deficyt. W związku z tym dnia 24 marca 2009 r. Komisja przedstawiła Radzie stosowną opinię w sprawie Hiszpanii (3).

(6)

Artykuł 104 ust. 6 Traktatu stanowi, że Rada po dokonaniu całościowej oceny, a przed podjęciem decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu, zobowiązana jest rozważyć wszelkie uwagi zgłaszane przez dane państwo członkowskie. W przypadku Hiszpanii ogólna ocena prowadzi do następujących wniosków.

(7)

Zgodnie z aktualizacją programu stabilności ze stycznia 2009 r. szacuje się, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych w Hiszpanii wyniósł w 2008 r. 3,4 % PKB i tym samym przekroczył wartość referencyjną ustaloną na poziomie 3 % PKB. Deficyt zbliżał się do wartości referencyjnej wynoszącej 3 % PKB, lecz jej przekroczenie nie ma charakteru wyjątkowego w znaczeniu postanowień Traktatu i Paktu na rzecz stabilności i wzrostu przy realnym wzroście PKB w Hiszpanii szacowanym na 1,2 % PKB w roku 2008, po 3,7 % w roku 2007, co doprowadziłoby do pozostawienia dodatniej luki produktowej. Ponadto przekroczenie wartości referencyjnej nie może być uważane za tymczasowe.

(8)

Zgodnie ze śródokresową prognozą służb Komisji ze stycznia 2009 r. deficyt zasadniczy sektora instytucji rządowych i samorządowych wzrośnie w 2009 r. do 6,2 % PKB, w tym zwiększające deficyt środki jednorazowe w wysokości 0,5 % PKB. Prognoza opiera się na zakładanym zmniejszeniu PKB o 2 % oraz na ostrożnej ocenie zarówno ustawy budżetowej na 2009 r., jak i pakietu budżetowego ogłoszonego przez władze hiszpańskie dnia 27 listopada 2008 r. Zakładając zwyczajowo niezmienny kurs polityki, przewiduje się, że deficyt w 2010 r. wyniesie 5,7 % PKB. W związku z powyższym przewidziane w Traktacie kryterium deficytu nie jest spełnione.

(9)

Dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych kształtuje się znacznie poniżej wartości referencyjnej wynoszącej 60 % PKB, a w programie stabilności ze stycznia 2009 r. oszacowano, iż w 2008 r. wyniósł on 39,5 % PKB. Jednakże według śródokresowej prognozy służb Komisji ze stycznia 2009 r. przewiduje się, że wskaźnik zadłużenia instytucji rządowych i samorządowych względem PKB znacznie wzrośnie do poziomu 53 % w 2010 r.

(10)

Zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 „istotne czynniki” uwzględnić można jedynie w decyzji Rady o istnieniu nadmiernego deficytu zgodnie z art. 104 ust. 6, jeżeli w całości spełniony jest podwójny warunek przewidujący, że deficyt zbliżony jest do wartości referencyjnej i że przekroczenie tej wartości ma charakter tymczasowy. W przypadku Hiszpanii ten podwójny warunek nie jest spełniony. Podczas podejmowania niniejszej decyzji nie uwzględniono zatem istotnych czynników,