16.2.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 46/71

(1)

W dniu 20 lutego 2006 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2006/119/WPZiB przedłużające mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) ds. bliskowschodniego procesu pokojowego (1) do dnia 28 lutego 2007 r.

(2)

W dniu 7 czerwca 2006 r. Rada zatwierdziła politykę Unii Europejskiej dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii Europejskiej w ramach zdolności operacyjnych zgodnie z tytułem V Traktatu o Unii Europejskiej.

(3)

W dniu 14 listopada 2005 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2005/797/WPZiB w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (2), EUPOL COPPS, które wyznacza szczególną rolę SPUE.

(4)

W dniu 25 listopada 2005 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2005/889/WPZiB (3) ustanawiające Misję Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EU BAM Rafah), które również określa szczególną rolę SPUE.

(5)

Na podstawie przeglądu wspólnego działania 2006/119/WPZiB mandat SPUE powinien zostać zmieniony i przedłużony o dwanaście miesięcy.

(6)

SPUE będzie wykonywać swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 11 Traktatu,

a)

osiągnięcie opartego na koncepcji dwu państw rozwiązania, w którym Izrael i demokratyczne, samodzielne, pokojowe i suwerenne państwo palestyńskie współistnieją w bezpiecznych i uznanych granicach, utrzymując normalne stosunki ze swoimi sąsiadami zgodnie z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 242 (1967), 338 (1973), 1397 (2002) i 1402 (2002) oraz zgodnie z zasadami konferencji madryckiej;

b)

rozwiązanie problemu izraelsko-syryjskiego i izraelsko-libańskiego;

c)

uczciwe rozwiązanie złożonego problemu Jerozolimy i sprawiedliwe, trwałe i uzgodnione rozwiązanie problemu uchodźców palestyńskich;

d)

zwołanie we właściwym czasie konferencji pokojowej, która powinna zająć się aspektami politycznymi i gospodarczymi oraz sprawami związanymi z bezpieczeństwem, potwierdzić parametry rozwiązania politycznego oraz ustalić realistyczne i ściśle określone ramy czasowe;

e)

ustanowienie trwałych i skutecznych rozwiązań dotyczących sił policyjnych podlegających zwierzchnictwu palestyńskiemu, zgodnie z najwyższymi standardami międzynarodowymi, we współpracy z programami rozwoju instytucjonalnego Wspólnoty Europejskiej, jak również zgodnie z innymi działaniami podejmowanymi na szczeblu międzynarodowym w obszarze bezpieczeństwa, w tym z reformą wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych;

f)

dalsze zapewnienie obecności strony trzeciej na przejściu granicznym w Rafah w celu przyczynienia się, we współdziałaniu z wysiłkami Wspólnoty Europejskiej w zakresie rozwoju instytucjonalnego, do otwarcia przejścia granicznego w Rafah oraz do budowania zaufania między rządem Izraela a władzami Autonomii Palestyńskiej.

a)

współpracy ze stronami i z partnerami w społeczności międzynarodowej, zwłaszcza w ramach Kwartetu Bliskowschodniego, w celu wykorzystania wszystkich możliwości osiągnięcia pokoju i godnej przyszłości dla wszystkich ludzi w tym regionie;

b)

dalszej pomocy w przeprowadzeniu reform politycznych i administracyjnych, reform procesu wyborczego oraz reform zmierzających do osiągnięcia bezpieczeństwa w Palestynie;

c)

wnoszenia pełnego wkładu na rzecz budowania pokoju, a także odbudowy gospodarki palestyńskiej, co stanowiłoby integralną część rozwoju regionalnego.

a)

wnoszenie przez Unię Europejską aktywnego i skutecznego wkładu w działania i inicjatywy prowadzące do ostatecznego rozstrzygnięcia konfliktu izraelsko-palestyńskiego, a także konfliktów izraelsko-syryjskiego i izraelsko-libańskiego;

b)

ułatwianie i utrzymywanie ścisłych kontaktów z wszystkimi stronami bliskowschodniego procesu pokojowego, innymi krajami tego regionu, członkami Kwartetu Bliskowschodniego i innymi właściwymi krajami, a także z ONZ i innymi właściwymi organizacjami międzynarodowymi, w celu współpracy we wzmacnianiu procesu pokojowego;

c)

zapewnienie stałej obecności Unii Europejskiej na miejscu i na odpowiednich forach międzynarodowych oraz wnoszenie wkładu do zarządzania kryzysowego i zapobiegania kryzysom;

d)

obserwację i wspieranie negocjacji pokojowych między stronami oraz oferowanie, w odpowiednich przypadkach, porad i pośrednictwa Unii Europejskiej;

e)

w odpowiedzi na prośby, przyczynianie się do wprowadzania w życie porozumień międzynarodowych osiągniętych przez strony oraz podejmowanie działań dyplomatycznych w przypadku nieprzestrzegania warunków tych porozumień;

f)

zwracanie szczególnej uwagi na czynniki mające wpływ na regionalny wymiar bliskowschodniego procesu pokojowego;

g)

podejmowanie konstruktywnych rozmów z sygnatariuszami porozumień w ramach procesu pokojowego w celu wspierania przestrzegania podstawowych zasad demokracji, w tym poszanowania praw człowieka i zasad państwa prawnego;

h)

przyczynianie się do realizacji polityki Unii Europejskiej dotyczącej praw człowieka oraz wytycznych Unii Europejskiej w sprawie praw człowieka, zwłaszcza w odniesieniu do dzieci i kobiet na obszarach dotkniętych konfliktem, w szczególności przez monitorowanie rozwoju sytuacji w tym zakresie i reagowanie na tę sytuację;

i)

składanie sprawozdań dotyczących możliwości interwencji Unii Europejskiej w procesie pokojowym i najlepszego sposobu realizacji inicjatyw Unii Europejskiej oraz trwających aktualnie działań Unii Europejskiej związanych z bliskowschodnim procesem pokojowym, takich jak wkład Unii Europejskiej w reformy palestyńskie, wraz z aspektami politycznymi odpowiednich projektów w zakresie rozwoju Unii Europejskiej;

j)

nadzorowanie działań obu stron związanych z realizacją mapy drogowej i z kwestiami mogącymi zagrozić wynikom negocjacji w sprawie stałego statusu, aby umożliwić Kwartetowi Bliskowschodniemu bardziej rzetelną ocenę wykonywania zobowiązań przez strony;

k)

ułatwianie współpracy w kwestiach bezpieczeństwa w ramach Stałego Komitetu ds. Bezpieczeństwa Unia Europejska–Palestyna powołanego 9 kwietnia 1998 r., a także z wykorzystaniem innych możliwości;

l)

przyczynianie się do lepszego zrozumienia roli Unii Europejskiej wśród podmiotów mających wpływ na opinię publiczną w regionie;

m)

opracowanie i wdrożenie programu Unii Europejskiej dotyczącego kwestii bezpieczeństwa. W tym celu SPUE może korzystać z pomocy eksperta odpowiedzialnego za praktyczną realizację projektów operacyjnych związanych z kwestiami bezpieczeństwa;

n)

udzielanie, w razie konieczności, wskazówek Szefowi Misji/Komisarzowi Policji Biura Unii Europejskiej ds. Koordynacji Wspierania Policji Palestyńskiej (EUPOL COPPS);

o)

udzielanie, w razie konieczności, wskazówek Szefowi Misji Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EU BAM Rafah).

i)

sporządza plan bezpieczeństwa danej misji oparty na wytycznych Sekretariatu Rady, obejmujący m.in. fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa danej misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru misji i w jego obrębie, zarządzanie zdarzeniami związanymi z naruszaniem bezpieczeństwa, jak również plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

ii)

zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii Europejskiej ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka stosownym do warunków panujących na obszarze misji;

iii)

zapewnia, by wszyscy członkowie zespołu rozmieszczeni poza terytorium Unii Europejskiej, w tym personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjedzie odpowiednie szkolenie dotyczące bezpieczeństwa, w oparciu o wskaźniki ryzyka określone dla obszaru prowadzenia misji przez Sekretariat Rady;

iv)

zapewnia wdrożenie wszelkich uzgodnionych zaleceń wydanych po dokonaniu ocen bezpieczeństwa oraz regularne dostarczanie SG/WP, Radzie oraz Komisji pisemnych sprawozdań o wdrażaniu tych zaleceń oraz o innych kwestiach związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu;

v)

zapewnia, w razie konieczności i w ramach obowiązków wynikających z jego pozycji w strukturze dowodzenia, stosowanie spójnego podejścia w kwestii bezpieczeństwa personelu we wszystkich strukturach UE uczestniczących w operacji lub operacjach zarządzania kryzysowego na obszarze geograficznym, za który jest on odpowiedzialny.