EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32004R1321

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1321/2004 z dnia 12 lipca 2004 r. w sprawie ustanowienia struktur zarządzania europejskimi programami radionawigacyjnymi

OJ L 246, 20.7.2004, p. 1–9 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
OJ L 142M, 30.5.2006, p. 139–147 (MT)
Special edition in Bulgarian: Chapter 13 Volume 045 P. 126 - 134
Special edition in Romanian: Chapter 13 Volume 045 P. 126 - 134

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 08/11/2010; Uchylony przez 32010R0912

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2004/1321/oj

20.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 246/1


ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1321/2004

z dnia 12 lipca 2004 r.

w sprawie ustanowienia struktur zarządzania europejskimi programami radionawigacyjnymi

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 308,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Europejska polityka dotycząca radionawigacji satelitarnej jest obecnie realizowana za pomocą programów EGNOS i GALILEO.

(2)

GALILEO jest pierwszym europejskim programem dotyczącym przestrzeni kosmicznej finansowanym i zarządzanym przez Unię Europejską w połączeniu z Europejską Agencją Kosmiczną (ESA). Oczekuje się, że przyczyni się on do rozwoju licznych zastosowań w obszarach, które są związane, bezpośrednio lub pośrednio, z politykami wspólnotowymi, takimi jak transport (pozycjonowanie i pomiar prędkości przemieszczających się obiektów, ubezpieczenie, opłaty autostradowe), wprowadzanie w życie prawa (nadzorowanie podejrzanych, środki służące przeciwdziałaniu zbrodniom), operacje związane z pobieraniem ceł i akcyzy (nadzór naziemny, itd.), rybołówstwo (monitorowanie przemieszczania się statków).

(3)

EGNOS jest trójstronnym programem między Wspólnotą Europejską, ESA i Eurocontrol, zmierzającym do rozszerzenia amerykańskich sygnałów GPS i rosyjskich sygnałów GLONASS dla celów wiarygodności na szerokim terenie geograficznym. Jest on niezależny i uzupełniający w stosunku do GALILEO.

(4)

Konkluzje Rady Europejskiej w Kolonii (3 i 4 czerwca 1999 r.), Feira (19 i 20 czerwca 2000 r.), Nicei (7-11 grudnia 2000 r.), Sztokholmie (23 i 24 marca 2001 r.), Laeken (14 i 15 grudnia 2001 r.), Barcelonie (15 i 16 marca 2000 r.) i Brukseli (20 i 21 marca 2003 r.) podkreśliły strategiczny charakter GALILEO.

(5)

Biorąc pod uwagę strategiczny charakter europejskich programów radionawigacji satelitarnej i potrzeby zapewnienia, że podstawowe interesy publiczne są w odpowiedni sposób chronione i reprezentowane, konieczne jest nadzorowanie następnych faz systemu i wykorzystania funduszy Wspólnoty przeznaczonych na programy zgodnie z odpowiednimi kierunkami politycznymi Rady i decyzjami finansowymi władz budżetowych; należy zatem ustanowić Europejski Organ Nadzoru Globalnego Systemu Nawigacji Satelitarnej (GNSS) (zwany dalej „organem”).

(6)

Przy licznych okazjach, szczególnie w konkluzjach z dnia 5 kwietnia 2001 r. i 26 marca 2002 r., Rada podkreśliła, że podstawowym elementem powodzenia GALILEO w jego fazie rozwojowej i rozmieszczania jest udział sektora prywatnego w tym programie.

(7)

W tym celu organ powinien zawrzeć umowę koncesyjną z dowolnym konsorcjum, które zostanie wybrane po zakończeniu fazy rozwojowej GALILEO, i podjąć kroki w celu zapewnienia wykonania przez to konsorcjum swoich zobowiązań, w szczególności zobowiązań dotyczących usług publicznych wynikających z umowy koncesyjnej.

(8)

Organ powinien być jedynym interlokutorem posiadacza koncesji w sprawach związanych z częstotliwością.

(9)

Równolegle, Państwa Członkowskie, które złożyły wnioski do Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego w sprawie stosowania niezbędnych częstotliwości do zapewnienia funkcjonowania systemu, powinny również zezwolić na udzielenie przez organ prawa ich wyłącznego stosowania posiadaczowi koncesji przez okres trwania koncesji, aby umożliwić mu dostarczanie wymaganych usług wymienionych w specyfikacjach.

(10)

Organ powinien być odpowiedzialny za zarządzanie i kontrolowanie stosowania funduszy, szczególnie przydzielonych mu dla programów.

(11)

Organ powinien wspierać Komisję w kwestiach dotyczących satelitarnej radionawigacji, szczególnie w przypadkach, gdzie środki ustawodawcze i wykonawcze okażą się niezbędne.

(12)

Organ powinien wykorzystywać bieżące działania związane z badaniami naukowymi i oceną rozwoju i technologii, zwłaszcza te wykonywane przez ESA. Uwzględniając rezolucję Rady z dnia 16 listopada 2000 r. w sprawie europejskiej strategii kosmicznej (2), Współpraca z ESA powinna obejmować najszerszy zakres możliwości oferowany przez Umowę Ramową pomiędzy Wspólnotą Europejską a ESA, tam gdzie to właściwe.

(13)

Organ powinien chronić i inwestycje wspólnotowe już dokonane w technologiach i infrastrukturze kosmicznej.

(14)

Po jego rozwiązaniu, Wspólne Przedsiębiorstwo GALILEO powinno przekazać organowi, zgodnie z odpowiednimi zasadami swojego statutu, cały majątek, który uzyskało. Cały majątek zgromadzony przez posiadacza koncesji w czasie fazy rozmieszczenia powinien być przekazany organowi jako fazy tworzenia definicji, rozwojowa i rozmieszczenia, które zostały sfinansowane prawie w całości z publicznych funduszy, a wszystkie składniki zgromadzone w ten sposób powinny być pozostawione do dyspozycji posiadacza koncesji.

(15)

Status prawny organu powinien umożliwiać mu działanie jako osoba prawna w wykonywaniu jego obowiązków.

(16)

W celu zapewnienia skutecznego wykonania obowiązków organu Państwa Członkowskie i Komisja powinny być reprezentowane w radzie administracyjnej posiadającej niezbędne uprawnienia do ustalania budżetu, weryfikacji jego wykonywania, przyjmowania stosownych zasad finansowych, ustalania przejrzystych procedur roboczych podejmowania decyzji przez organ, zatwierdzania jego programów działania i wyznaczania dyrektora wykonawczego.

(17)

Sprawne funkcjonowanie organu wymaga wyznaczenie dyrektora wykonawczego na podstawie jego osiągnięć oraz udokumentowanych umiejętności administracyjnych i zarządzania, jak również odpowiednich kompetencji i doświadczenia oraz zapewnienia, że wykonuje on swoje obowiązki całkowicie niezależnie i elastycznie, jeżeli chodzi o organizację wewnętrznego funkcjonowania organu. Dyrektor wykonawczy powinien przygotować i podjąć wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia właściwego wykonania programu roboczego organu, powinien co roku przygotować projekt ogólnego sprawozdania, który ma być przedstawiony radzie administracyjnej, powinien sporządzić projekt bilansu przewidywanych przychodów i wydatków organu oraz powinien realizować budżet.

(18)

Procedury, na mocy których osoby te są mianowane na stanowiska, powinny być przejrzyste.

(19)

Rada Administracyjna powinna mieć możliwość ustanowienia Komitetu Badawczo-Technicznego w celu pomocy organu w kwestiach technicznych oraz modernizacji systemu.

(20)

Komitet ds. Zabezpieczenia i Bezpieczeństwa Systemu powinien być ustanowiony w celu wspomagania organu we wszelkich kwestiach odnoszących się do zabezpieczenia i bezpieczeństwa systemu.

(21)

W celu zagwarantowania pełnej autonomii i niezależności organu uważa się za niezbędne przyznanie mu odrębnego budżetu, którego przychody pochodzą zasadniczo z wkładów Wspólnoty. Procedura budżetowa Wspólnoty jest nadal stosowana w zakresie dotacji, którymi obciążany jest budżet ogólny Unii Europejskiej. Ponadto Trybunał Obrachunkowy powinien podjąć audyt sprawozdań finansowych.

(22)

W ramach swojego zakresu, celów i wykonywania swoich zadań organ powinien w szczególności stosować się do postanowień dotyczących instytucji wspólnotowych.

(23)

Organ powinien stosować odpowiednie ustawodawstwo wspólnotowe dotyczące publicznego dostępu do dokumentów oraz ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych, powinien również stosować się do zasad bezpieczeństwa stosowanych do służb Rady i Komisji.

(24)

Państwa trzecie powinny mieć możliwość uczestnictwa w organie, pod warunkiem że zawarły one wcześniejsze porozumienie ze Wspólnotą o takim skutku, szczególnie jeżeli państwa te brały udział we wcześniejszych fazach programu poprzez swój wkład do programu ESA GALILEOSAT.

(25)

Europejski GNSS powinien być uznawany za infrastrukturę wrażliwą pod względem bezpieczeństwa i niezawodności.

(26)

Powinno się podjąć środki w celu zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności systemu przeciwko atakom (w złych zamiarach lub innego rodzaju) oraz w celu zapobiegania jego wykorzystaniu w sposób, który mogłyby mieć wpływ na bezpieczeństwo Unii Europejskiej lub jej Państw Członkowskich.

(27)

Procedura ustanowiona we wspólnym działaniu Rady 2004/552/WPZiB z dnia 12 lipca 2004 r. w sprawie aspektów działania europejskiego systemu nawigacji satelitarnej, które dotyczą bezpieczeństwa Unii Europejskiej (3), powinna być stosowana w przypadkach, gdy Państwa Członkowskie uznają, że ich bezpieczeństwo jest zagrożone.

(28)

Traktat nie przyznaje żadnych innych uprawnień niż te, które są przyznane w jego art. 308 w celu przyjęcia tego rozporządzenia.

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Cel i zamiar

Niniejsze rozporządzenie ustanawia agencję wspólnotową, nazwaną Europejskim Organem Nadzoru GNSS (zwana dalej „organem”), w celu zarządzania publicznymi interesami oraz z zamiarem utworzenia organu wykonawczego dla europejskich programów (GNSS).

Artykuł 2

Zadania

1.   Organ wykonuje następujące zadania:

a)

Jest organem udzielającym licencji wobec posiadacza prywatnej koncesji odpowiedzialnego za wprowadzanie w życie i zarządzanie fazami rozmieszczania i operacyjnej GALILEO (dalej zwany „posiadaczem koncesji”); występując w tym charakterze, zawiera z tym ostatnim umowę koncesyjną; zapewnia, że posiadacz koncesji wypełnia umowę koncesyjną i stosuje się do specyfikacji do niej załączonych oraz podejmuje wszelkie środki niezbędne w celu zapewnienia kontynuacji usług w przypadku niewywiązania się ze zobowiązań przez posiadacza koncesji; przyznaje posiadaczowi koncesji prawo korzystania z materialnych i niematerialnych aktywów, o których mowa w art. 3 ust. 1 w trakcie trwania koncesji;

b)

Zarządza przyznanymi mu funduszami przeznaczonymi na europejskie programy GNSS oraz monitoruje ogólne zarządzanie finansowe w celu udzielania porad dotyczących wkładów sektora publicznego;

c)

Powierza mu się obowiązek, przejęty od Wspólnego Przedsiębiorstwa Galileo, polegający na zarządzaniu porozumieniem z operatorem ekonomicznym, któremu powierzono obsługę EGNOS, z należytym uwzględnieniem opinii tych stron, które przyczyniły się do finansowania faz rozwoju i rozmieszczenia EGNOS;

d)

Koordynuje działania Państw Członkowskich w odniesieniu do częstotliwości niezbędnych do zapewnienia działania systemu; posiada prawo korzystania z tych wszystkich częstotliwości, niezależnie od miejsca systemu; kontaktuje się bezpośrednio z posiadaczem koncesji w kwestiach związanymi z korzystaniem z tych częstotliwości;

e)

W celu wspomagania Komisji w przygotowywaniu wniosków w sprawie europejskich programów GNSS, które mają być przedstawione Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, i ich reguł wykonania, przygotowuje ich projekty;

f)

Jest odpowiedzialny za modernizację i opracowywanie nowych generacji systemu;

g)

Może wykonywać takie zadania związane z realizacją budżetu, jakie są mu przyznane przez Komisję i które powiązane są z europejskimi programami GNSS zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (WE, EURATOM) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (4);

h)

Zapewnia, że składniki systemu są właściwie poświadczone; udziela upoważnienia odpowiednim organom uprawnionym do wydawania odpowiednich zaświadczeń oraz monitorowania respektowania standardów i specyfikacji technicznych;

i)

Wprowadza w życie i weryfikuje wykonywanie przez posiadacza koncesji instrukcji wydanych zgodnie ze wspólnym działaniem 2004/552/WPZiB;

j)

Bez uszczerbku dla art. 22, zarządza wszelkimi aspektami odnoszącymi się do zabezpieczenia i bezpieczeństwa systemu. W szczególności:

i)

zatwierdza załączniki dotyczące bezpieczeństwa umów przemysłowych;

ii)

definiuje specyfikacje bezpieczeństwa systemu i jego składników oraz standardy bezpieczeństwa technik informacyjnych;

iii)

definiuje kryptografię, która wymaga zatwierdzenia na szczeblu rządowym;

iv)

zapewnia, że europejskie sygnały/usługi GNSS są kontrolowane zgodnie z kryteriami bezpieczeństwa określonymi w punktach (i) i (ii);

v)

jest organem akredytacji europejskiego bezpieczeństwa GNSS, monitoruje wprowadzanie w życie procedur bezpieczeństwa i wykonuje kontrole bezpieczeństwa systemu;

vi)

w odniesieniu do usług regulowanych publicznie (PRS):

definiuje specyfikacje i instrukcje produkowania odbiorników PRS, zgodnie z polityką dostępu do PRS określoną przez Radę,

dostarcza wskazówki dotyczące wprowadzania w życie zasad zarządzania PRS w Państwach Członkowskich;

vii)

egzekwuje i weryfikuje zgodność posiadacza koncesji z międzynarodowymi zasadami i porozumieniami (Wassenaar, Reżim Kontrolny Technologii Rakietowych (MTCR), porozumienia międzynarodowe, itp.);

viii)

wprowadza w życie odpowiednie przepisy dotyczące wymiany, posługiwania się i przechowywania tajnych informacji;

ix)

rozwija procedury koordynacji i konsultacji w kwestiach związanych z bezpieczeństwem z Sekretarzem Generalnych Rady Unii Europejskiej, Wysokim Przedstawicielem ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (SG/WP);

x)

identyfikuje i informuje Radę o możliwych środkach, które mogą być podjęte przez Radę w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa Unii Europejskiej lub Państwa Członkowskiego wynikającego z działania lub stosowania systemu, lub w przypadku zagrożenia działania systemu, w szczególności w wyniku kryzysu międzynarodowego;

xi)

udziela porad Radzie, kiedy zwrócono się o to do niego na podstawie wspólnego działania (2004/552/WPZiB);

xii)

udziela porad w sprawie kwestii polityki bezpieczeństwa w porozumieniach międzynarodowych związanych z europejskimi programami GNSS.

2.   ESA jest poproszona o dostarczenie organowi wsparcia technicznego i naukowego.

Artykuł 3

Własność

1.   Organ jest właścicielem wszelkich aktywów materialnych i niematerialnych, które zostały mu przekazane przez Wspólne Przedsiębiorstwo Galileo po zakończeniu fazy rozwojowej i które mogą być stworzone lub rozwinięte przez właściciela koncesji w czasie fazy rozmieszczenia i operacyjnej.

2.   Procedury rządzące przekazywaniem majątku będą, w przypadku Wspólnego Przedsiębiorstwa GALILEO, wyznaczone w czasie postępowania dotyczącego likwidacji określonego w art. 21 statutu Wspólnego Przedsiębiorstwa Galileo załączonego do rozporządzenia (WE) nr 876/2002 (5) oraz, w przypadku posiadacza koncesji, w umowie koncesyjnej.

3.   Organ jest właścicielem wszelkich materialnych i niematerialnych aktywów EGNOS na podstawie porozumienia z inwestorami EGNOS w sprawie zasad i warunków przekazywania przez ESA tytułu własności wszystkich lub części urządzeń i sprzętu EGNOS.

Artykuł 4

Status prawny, biura lokalne

1.   Organ jest organem Wspólnoty. Ma osobowość prawną.

2.   W każdym z Państw Członkowskich organ korzysta z najszerszej zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnych przyznawanej przez ustawodawstwa krajowe osobom prawnym. Może on w szczególności nabywać lub zbywać mienie ruchome i nieruchome oraz być stroną postępowania sądowego.

3.   Organ może zdecydować o ustanowieniu lokalnych biur w Państwie Członkowskim, pod warunkiem jego zgody, lub w innym państwie uczestniczącym w programie zgodnie z art. 21.

4.   Organ jest reprezentowany przez jego dyrektora wykonawczego.

Artykuł 5

Rada Administracyjna

1.   Niniejszym ustanawia się Radę Administracyjną w celu wykonywania zadań wymienionych w art. 6.

2.   Rada Administracyjna składa się z jednego przedstawiciela mianowanego przez każde Państwo Członkowskie oraz jednego przedstawiciela mianowanego przez Komisję. Czas trwania kadencji członków rady wynosi pięć lat. Kadencja może być jednokrotnie odnowiona.

3.   Tam gdzie jest to odpowiednie, udział przedstawicieli państw trzecich i jego warunki są ustanowione w ustaleniach, o których mowa w art. 21.

4.   Rada Administracyjna mianuje przewodniczącego i wiceprzewodniczącego spośród swoich członków. Wiceprzewodniczący automatycznie zastępuje przewodniczącego, jeżeli nie może on wykonywać swoich obowiązków. Kadencja przewodniczącego i wiceprzewodniczącego wynosi dwa i pół roku i wygasa, kiedy przestają oni być członkami rady administracyjnej. Kadencja może być jednokrotnie odnowiona.

5.   Przewodniczący zwołuje posiedzenia Rady Administracyjnej.

Dyrektor wykonawczy organu bierze udział w obradach.

Rada Administracyjna odbywa zwykłe posiedzenia dwa razy do roku. Dodatkowo, spotyka się z inicjatywy swojego przewodniczącego lub na wniosek co najmniej jednej trzeciej swoich członków.

Rada Administracyjna może zaprosić na swoje posiedzenie w charakterze obserwatora dowolną osobę, której opinia może mieć znaczenie. W czasie dyskusji nad zagadnieniami bezpieczeństwa przedstawiciele Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela i przewodniczący Komitetu ds. Zabezpieczenia i Bezpieczeństwa Systemu są obecni jako obserwatorzy. Członkowie Rady Administracyjnej mogą, zgodnie z przepisami dotyczącymi jej zasad i procedury, korzystać z porad doradców lub ekspertów.

Sekretariat Rady Administracyjnej jest zapewniony przez organ.

6.   Rada Administracyjna podejmuje decyzje większością dwóch trzecich swoich członków, chyba że niniejsze rozporządzenie przewiduje inaczej.

7.   Każdy członek ma jeden głos. Dyrektor wykonawczy organu nie bierze udziału w głosowaniu.

Regulamin wewnętrzny ustanawia bardziej szczegółowe ustalenia dotyczące głosowania, w szczególności warunki, na podstawie których jeden członek działa w imieniu innego członka.

Artykuł 6

Zadania Rady Administracyjnej

Rada Administracyjna:

a)

mianuje dyrektora wykonawczego zgodnie z art. 7 ust. 2;

b)

przyjmuje do 30 listopada każdego roku, po otrzymaniu opinii, program pracy organu na nadchodzący rok i przesyła go Państwom Członkowskim, Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji. Ten program pracy jest przyjmowany bez uszczerbku dla rocznej procedury budżetowej Wspólnoty;

c)

wykonuje swoje obowiązki związane z budżetem organu zgodnie z art. 11 i 12;

d)

jest odpowiedzialna za wszelkie decyzje związane z zadaniami wyznaczonymi w art. 2 lit. j), które we wszystkich przypadkach podejmowane są po konsultacji z Komitetem ds. Zabezpieczenia i Bezpieczeństwa Systemu lub na jego wniosek;

e)

wykonuje uprawnienia dyscyplinarne w stosunku do dyrektora wykonawczego;

f)

przyjmuje szczególne przepisy niezbędne do wprowadzenia w życie prawa dostępu do dokumentów organu, zgodnie z art. 19;

g)

przyjmuje roczne sprawozdanie z działalności i planów organu i przesyła je, do 15 czerwca, Państwom Członkowskim, Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Trybunałowi Obrachunkowemu;

Organ przesyła organowi budżetowemu wszelkie informacje mające znaczenie dla wyniku procedur oceniających;

h)

przyjmuje swój regulamin.

Artykuł 7

Dyrektor zarządzający

1.   Organ jest zarządzany przez swojego dyrektora wykonawczego, który jest całkowicie niezależny w wykonywaniu swoich obowiązków, bez uszczerbku dla odpowiednich uprawnień Komisji i Rady Administracyjnej.

2.   Dyrektor wykonawczy jest mianowany przez Radę Administracyjną na podstawie jego osiągnięć oraz udokumentowanych umiejętności administracyjnych i zarządzania, jak również odpowiednich kompetencji i doświadczenia, spośród co najmniej trzech kandydatów przedstawionych przez Komisję. Rada Administracyjna podejmuje decyzję większością trzech czwartych swoich członków.

Rada Administracyjna ma prawo odwołania dyrektora wykonawczego na podstawie takiej samej procedury.

Kadencja dyrektora wykonawczego wynosi pięć lat. Kadencja może być jednokrotnie odnowiona.

3.   Parlament Europejski lub Rada mogą wezwać dyrektora wykonawczego do przedstawienia sprawozdania w sprawie wykonania jego obowiązków.

Artykuł 8

Zadania dyrektora wykonawczego

Dyrektor wykonawczy:

a)

jest odpowiedzialny za reprezentowanie organu i jego zarządzanie;

b)

przygotowuje pracę Rady Administracyjnej. Uczestniczy, bez prawa do głosu, w pracach Rady Administracyjnej;

c)

jest odpowiedzialny za wprowadzanie w życie rocznego programu pracy organu pod kontrolą Rady Administracyjnej;

d)

podejmuje wszelkie niezbędne kroki w celu przyjmowania wewnętrznych instrukcji administracyjnych oraz publikację komunikatów w celu zapewnienia funkcjonowania organu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

e)

sporządza szacunki przychodów i wydatków organu zgodnie z art. 11 i realizuje budżet zgodnie z art. 12;

f)

przygotowuje każdego roku projekt ogólnego sprawozdania i przedstawia go Radzie Administracyjnej;

g)

definiuje strukturę organizacyjną organu i przedstawia ją Radzie Administracyjnej do zatwierdzenia. Ustanawia właściwą stałą strukturę do wprowadzania decyzji związanych z bezpieczeństwem i koniecznych kontaktów operacyjnych związanych z bezpieczeństwem.

h)

wykonuje w stosunku do personelu kompetencje określone w art. 16;

i)

może przyjmować, po otrzymaniu zatwierdzenia Rady Administracyjnej, wszelkie środki niezbędne do ustanowienia biur lokalnych w Państwach Członkowskich, zgodnie z art. 4.

Artykuł 9

Komitet Naukowo-Techniczny

1.   Bez uszczerbku dla art. 2 Rada Administracyjna może ustanowić Komitet Naukowo-Techniczny i mianować jego członków oraz przewodniczącego spośród uznanych ekspertów z Państw Członkowskich i Komisji. Państwa Członkowskie i Komisja przedstawiają propozycję dotyczącą takich członków. Tam gdzie jest to odpowiednie, udział przedstawicieli państw trzecich i jego warunki są ustanowione w ustaleniach, o których mowa w art. 21.

2.   Komitet Naukowo-Techniczny może być odpowiedzialny za:

a)

przedstawianie opinii w sprawie kwestii technicznych lub w sprawie propozycji wiążących się z istotnymi zmianami projektu europejskiego systemu GNSS;

b)

przedstawianie zaleceń w sprawie modernizacji systemu;

c)

wykonywanie wszelkich innych zadań niezbędnych do rozwijania fachowej wiedzy w dziedzinie radionawigacji satelitarnej.

3.   Z zastrzeżeniem uzyskania zgody Rady Administracyjnej Komitet Naukowo-Techniczny sporządza swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 10

Komitet ds. Zabezpieczenia i Bezpieczeństwa Systemu

1.   Rada Administracyjna ustanawia Komitet ds. Zabezpieczenia i Bezpieczeństwa Systemu. Składa się on z przedstawiciela Państw Członkowskich, jednego na państwo, oraz jednego przedstawiciela Komisji wybranych spośród uznanych ekspertów ds. bezpieczeństwa. Przedstawiciel Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela uczestniczy w posiedzeniach Komitetu jako obserwator.

2.   Komitet dostarcza opinie w sprawie kwestii zabezpieczenia i bezpieczeństwa, o których mowa w art. 2 lit. j).

3.   Komitet wybiera przewodniczącego i jego zastępcę spośród swoich członków i sporządza swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 11

Budżet

1.   Bez uszczerbku dla innych źródeł i należności jeszcze nieokreślonych, przychód organu składa się z dotacji wspólnotowej wprowadzonej do budżetu ogólnego Unii Europejskiej w celu zapewnienia równowagi między przychodami a wydatkami.

2.   Wydatki organu obejmują wydatki związane z personelem, administracją, infrastrukturą, kosztami operacyjnymi i wydatki związane z funkcjonowaniem Komitetu Naukowo-Technicznego, Komitetu ds. Zabezpieczeń i Bezpieczeństwa Systemu oraz umowami i porozumieniami zawartymi przez organ z uwzględnieniem wprowadzania w życie europejskich programów GNSS.

3.   Dyrektor wykonawczy sporządza projekt sprawozdania szacunkowych przychodów i wydatków organu na następny rok i przekazuje go Radzie Administracyjnej wraz z projektem planu wykonawczego.

4.   Dochody i wydatki powinny się równoważyć.

5.   Każdego roku Rada Administracyjna, na podstawie projektu sprawozdania z przychodów i wydatków, opracowuje sprawozdanie z szacunkowych przychodów i wydatków organu na następny rok finansowy.

6.   Takie szacunkowe sprawozdanie, które zawiera projekt planu wykonawczego wraz z tymczasowym programem prac, jest przekazywane przez Radę Administracyjną Komisji oraz państwom, z którymi Wspólnota zawarła porozumienia zgodnie z art. 21, do 31 marca.

7.   Szacunkowe sprawozdanie jest przesyłane przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie (dalej zwane „organem budżetowym”) wraz ze wstępnym projektem ogólnego budżetu Unii Europejskiej.

8.   Na podstawie szacunkowego sprawozdania Komisja wprowadza do wstępnego projektu ogólnego budżetu Unii Europejskiej szacunki, które uważa za niezbędne dla wykonania planu oraz kwoty dotacji, które mają być ujęte w ogólnym budżecie, które przedstawia organowi budżetowemu zgodnie z art. 272 Traktatu.

9.   Organ budżetowy autoryzuje środki dotacji dla organu i przyjmuje plan wykonawczy dla organu.

10.   Budżet jest przyjmowany przez Radę Administracyjną. Staje się on ostateczny po ostatecznym przyjęciu ogólnego budżetu Unii Europejskiej. Tam gdzie jest to właściwe, jest on odpowiednio korygowany.

11.   Rada Administracyjna, tak szybko jak to możliwe, notyfikuje władzy budżetowej swój zamiar wprowadzenia w życie dowolnych projektów, które mogą mieć poważne implikacje finansowe dla realizacji budżetu, w szczególności wszelkich projektów odnoszących się do majątku, takich jak wynajem lub zakup budynków. Powiadamia o tym Komisję.

12.   Kiedy dział władzy budżetowej notyfikuje swój zamiar przedstawienia opinii, przesyła swoją opinię Radzie Administracyjnej w ciągu okresu sześciu tygodni po dacie notyfikacji projektu.

Artykuł 12

Realizacja i kontrola budżetu

1.   Dyrektor zarządzający realizuje budżet organu.

2.   Do 1 marca następującego po każdym roku finansowym, księgowy organu komunikuje tymczasowe sprawozdania finansowe księgowemu Komisji, wraz ze sprawozdaniem z zarządzania budżetem i finansami za ten rok finansowy. Księgowy Komisji konsoliduje tymczasowe rachunki instytucji i organów zdecentralizowanych, zgodnie z art. 128 rozporządzenia (WE, Euratom) 1605/2002.

3.   Do 31 marca następującego po każdym roku finansowym księgowy organu komunikuje tymczasowe sprawozdania finansowe księgowemu Komisji, wraz ze sprawozdaniem z zarządzania budżetem i finansami za ten rok finansowy. Sprawozdanie jest również przesyłane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

4.   Po otrzymaniu uwag Trybunału Obrachunkowego w sprawie tymczasowych sprawozdań finansowych organu, zgodnie z art. 129 rozporządzenia (WE, Euratom) 1605/2002, dyrektor wykonawczy sporządza końcowe sprawozdanie organu będącego w jego gestii i przedstawia je Radzie Administracyjnej celem wydania opinii.

5.   Rada Administracyjna dostarcza opinię w sprawie sprawozdania końcowego organu.

6.   Dyrektor wykonawczy przekazuje, do 1 lipca każdego roku finansowego, sprawozdanie końcowe do Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji oraz do Trybunału Obrachunkowego, wraz z opinią Rady Administracyjnej.

7.   Sprawozdania końcowe są publikowane.

8.   Dyrektor wykonawczy przesyła Trybunałowi Obrachunkowemu swoją odpowiedź na jego uwagi do 30 września. Swoją odpowiedź przesyła również Radzie Administracyjnej.

9.   Dyrektor wykonawczy przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, na jego żądanie, wszelkie informacje niezbędne do sprawnego zastosowania procedury udzielania absolutorium na dany rok budżetowy, zgodnie z artykułem 146 ust. 3 rozporządzenia (WE, Euratom) 1605/2002.

10.   Parlament Europejski, na zalecenie Rady stanowiącej większością kwalifikowaną, w terminie do dnia 30 kwietnia roku N +2 udziela dyrektorowi wykonawczemu absolutorium z wykonania budżetu za rok N.

Artykuł 13

Postanowienia finansowe

Zasady finansowe stosujące się do organu są przyjmowane przez Radę Administracyjną po konsultacji z Komisją. Nie mogą one odbiegać od rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w art. 185 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 (6) w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich, z wyjątkiem przypadku, gdy wymagają tego ich specyficzne potrzeby operacyjne i po uzyskaniu uprzedniej zgody Komisji.

Artykuł 14

Środki przeciwdziałania nadużyciom

1.   W celu przeciwdziałaniu nadużyciom, korupcji i innym bezprawnym działaniom przepisy rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (7) stosują się bez ograniczeń.

2.   Organ przystępuje do Porozumienia Międzyinstytucjonalnego z dnia 25 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Wspólnot Europejskich dotyczącego wewnętrznych dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (8) oraz bezzwłocznie wydaje stosowne przepisy odnoszące się do całego personelu organu.

3.   Decyzje dotyczące finansowania oraz wykonujące porozumienia i instrumenty wynikające z nich wyraźnie stwierdzają, że Trybunał Obrachunkowy i OLAF mogą, jeżeli jest to konieczne, przeprowadzać na miejscu kontrole odbiorców finansowania organu oraz urzędników odpowiedzialnych za ich przydzielenie.

Artykuł 15

Przywileje i immunitety

Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich stosuje się do organu.

Artykuł 16

Personel

1.   Regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich, warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich oraz zasady przyjęte wspólnie przez instytucje Wspólnoty Europejskiej dla celów stosowania tego regulaminu pracowniczego i warunków stosują się do personelu organu. Rada Administracyjna, w porozumieniu z Komisją, przyjmuje niezbędne szczegółowe zasady ich stosowania.

2.   Bez uszczerbku dla art. 8 uprawnienia przyznane wyznaczającemu organowi przez regulamin pracowniczy i warunki zatrudnienia innych pracowników są wykonywane przez organ w odniesieniu do jego personelu.

3.   Personel organu składa się z urzędników zrekrutowanych przez organ w miarę potrzeb wykonywania przez niego swoich zadań, ale może również składać się z urzędników wyznaczonych lub delegowanych przez Komisję lub Państwa Członkowskie na czas określony.

Artykuł 17

Odpowiedzialność

1.   Odpowiedzialność umowna organu za zobowiązania regulowana jest przez prawo właściwe dla danej umowy. Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w stosunku do każdej klauzuli arbitrażowej zamieszczonej w umowie zawartej przez organ.

2.   W dziedzinie odpowiedzialności pozaumownej organ powinien naprawić, zgodnie z zasadami ogólnymi, wspólnymi dla praw Państw Członkowskich, szkody wyrządzone przez jego departamenty lub jego pracowników przy wykonywaniu ich funkcji.

3.   Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w każdym sporze związanym z odszkodowaniem za szkodę, o której mowa w ust. 2.

4.   Odpowiedzialność osobistą pracowników wobec organu określają stosowane do nich postanowienia ustanowione w regulaminie pracowniczym i warunkach zatrudnienia.

Artykuł 18

System językowy

1.   Przepisy ustanowione w rozporządzeniu nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. ustanawiającym system językowy stosowany w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej (9) stosują się do organu.

2.   Tłumaczenia wymagane dla funkcjonowania organu są zapewnione przez centrum tłumaczeń dla organów Unii Europejskiej.

Artykuł 19

Dostęp do dokumentów i ochrona danych o charakterze osobowym

1.   Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. odnoszące się do publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (10) stosuje się do dokumentów organu.

2.   Rada Administracyjna przyjmuje ustalenia dotyczące wprowadzania w życie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 w ciągu sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

3.   Decyzje podjęte przez organ zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 mogą być przedmiotem skargi do Rzecznika Praw Obywatelskich lub postępowania przez Trybunałem Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, na podstawie, odpowiednio, art. 195 i 230 Traktatu.

4.   W czasie przetwarzania danych odnoszących się do osób fizycznych, organ podlega przepisom rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy Wspólnoty i o swobodnym przepływie takich danych (11).

Artykuł 20

Reguły bezpieczeństwa

Organ stosuje zasady dotyczące bezpieczeństwa zawarte w decyzji Komisji 2001/844/WE, EWWiS, Euratom z dnia 29 listopada 2001 r. zmieniającej jej regulamin wewnętrzny (12). Obejmuje to między innymi przepisy dotyczące wymiany tajnych informacji, posługiwania się nimi i ich przechowywania.

Artykuł 21

Udział państw trzecich

1.   Organ jest otwarty na przystąpienie państw trzecich, które zawarły porozumienia ze Wspólnotą Europejską w tym zakresie.

2.   Zgodnie z odpowiednimi przepisami zostaną opracowane ustalenia uściślające, w szczególności, charakter, rozmiar i sposób, w jaki te państwa trzecie będą uczestniczyć w pracach organu, włącznie z przepisami związanymi z uczestnictwem w inicjatywach podjętych przez organ, wkładami finansowymi oraz personelem.

3.   Udział państwa trzeciego w organie jest przedmiotem zatwierdzenia Rady.

Artykuł 22

Kwestie związane z bezpieczeństwem Unii Europejskiej lub jej Państw Członkowskich

W przypadkach kiedy działanie systemu ma wpływ na bezpieczeństwo Unii lub jej Państw Członkowskich obowiązki i uprawnienia Unii Europejskiej, włącznie z wyjątkowymi przypadkami, gdzie pilność sytuacji wymaga natychmiastowego działania, są określone we wspólnym działaniu (2004/552/WPZiB).

Artykuł 23

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dziesiątego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 lipca 2004 r.

W imieniu Rady

B. BOT

Przewodniczący


(1)  Opinia wydana dnia 31.3.2004 r. (jeszcze nie opublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Dz.U. C 371, z 23.12.2000, str. 2.

(3)  Patrz strona 30 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(4)  Dz.U. L 248, z 16.9.2002, str. 1.

(5)  Dz.U. L 138 z 28.5.2002, str. 1.

(6)  Dz.U. L 357, z 31.12.2002, str. 72.

(7)  Dz.U. L 136, z 31.5.1999, str. 1.

(8)  Dz.U. L 136, z 31.5.1999, str. 15.

(9)  Dz.U. 17, z 6.10.1958, str. 385/58. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r.

(10)  Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43.

(11)  Dz.U. L 8 z 12.1.2001, str. 1.

(12)  Dz.U. L 317 z 3.12.2001, str. 1.


Top