EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 31997D0340
97/340/JHA: Council Decision of 26 May 1997 on the exchange of information concerning assistance for the voluntary repatriation of third-country nationals
Decyzja Rady z dnia 26 maja 1997 r. w sprawie wymiany informacji dotyczących pomocy w dobrowolnej repatriacji obywateli państw trzecich
Decyzja Rady z dnia 26 maja 1997 r. w sprawie wymiany informacji dotyczących pomocy w dobrowolnej repatriacji obywateli państw trzecich
OJ L 147, 5.6.1997, p. 3–4
(ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV)
Special edition in Czech: Chapter 05 Volume 003 P. 238 - 239
Special edition in Estonian: Chapter 05 Volume 003 P. 238 - 239
Special edition in Latvian: Chapter 05 Volume 003 P. 238 - 239
Special edition in Lithuanian: Chapter 05 Volume 003 P. 238 - 239
Special edition in Hungarian Chapter 05 Volume 003 P. 238 - 239
Special edition in Maltese: Chapter 05 Volume 003 P. 238 - 239
Special edition in Polish: Chapter 05 Volume 003 P. 238 - 239
Special edition in Slovak: Chapter 05 Volume 003 P. 238 - 239
Special edition in Slovene: Chapter 05 Volume 003 P. 238 - 239
Special edition in Bulgarian: Chapter 05 Volume 005 P. 9 - 10
Special edition in Romanian: Chapter 05 Volume 005 P. 9 - 10
Special edition in Croatian: Chapter 05 Volume 007 P. 236 - 237
In force
Dziennik Urzędowy L 147 , 05/06/1997 P. 0003 - 0004
Decyzja Rady z dnia 26 maja 1997 r. w sprawie wymiany informacji dotyczących pomocy w dobrowolnej repatriacji obywateli państw trzecich (97/340/WSiSW) RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. K.3 ust. 2 lit. a), a także mając na uwadze, co następuje: artykuł K.1 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej stanowi, że Państwa Członkowskie postrzegają politykę imigracyjną i politykę dotyczącą obywateli państw trzecich jako przedmiot wspólnego zainteresowania; punkt 111 komunikatu Komisji z dnia 23 lutego 1994 r. w sprawie polityki imigracyjnej i polityki azylu wskazuje, że należy zharmonizować politykę Państw Członkowskich, dotyczącą dobrowolnej repatriacji obywateli państw trzecich; wiele Państw Członkowskich opracowało programy służące wspieraniu dobrowolnej repatriacji legalnie oraz nielegalnie zamieszkujących na ich terytorium obywateli państw trzecich; w przypadku obywateli państw trzecich zamieszkujących legalnie, polityka Państw Członkowskich powinna mieć na celu ich integrację w społeczeństwie; pomoc w dobrowolnej repatriacji powinna być interpretowana nie jako przejaw polityki aktywnie zachęcającej do takich powrotów, lecz jako mająca służyć ułatwieniu powrotu osobom, które dobrowolnie podjęły taką decyzję; pomoc w dobrowolnym powrocie obywateli państw trzecich zamieszkujących nielegalnie jest zgodna z europejską tradycją humanitarną i może przyczynić się do znalezienia godnego rozwiązania kwestii ograniczania liczby obywateli państw trzecich, nielegalnie zamieszkujących w Państwach Członkowskich; należy uniknąć sytuacji, w której pomoc ta będzie prowadzić do niepożądanych skutków; niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla przepisów Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 listopada 1950 r. oraz Konwencji Genewskiej z dnia 28 lipca 1951 r., odnoszącej się do statusu uchodźcy, zmienionej Protokołem Nowojorskim z dnia 31 stycznia 1967 r., PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Wymiana informacji 1. Państwa Członkowskie, które podjęły działania w celu stworzenia programów, służących wspieraniu dobrowolnej repatriacji obywateli państw trzecich do krajów ich pochodzenia, corocznie składają sprawozdania Sekretariatowi Generalnemu Rady. Sekretariat Generalny przekazuje te informacje wszystkim Państwom Członkowskim i Komisji. 2. Informacje na temat krajowych programów powrotu powinny zawierać w szczególności dane dotyczące: - władz odpowiedzialnych za realizację programu, na przykład organizacji pozarządowych i/lub międzynarodowych; - liczby osób objętych programem; - dodatkowych wymogów, jakie powinni spełnić powracający, aby zakwalifikować się do uzyskania pomocy, przewidzianej programem; - wszelkich wymogów, jakie w ramach programu powinien spełnić kraj pochodzenia; - rodzaju i stopnia przyznanej pomocy (np. koszty podróży osoby powracającej i jej rodziny, koszty przeprowadzki, dodatek repatriacyjny); - prognozowanych wyników programu, w tym liczby beneficjentów i ewentualnych skutków. Artykuł 2 Analiza 1. Sekretariat Generalny Rady udostępnia corocznie Państwom Członkowskim i Komisji projekt sprawozdania dotyczącego informacji uzyskanych na mocy art. 1. Sprawozdanie to jest wyczerpujące i zawiera konkretne informacje na temat każdego z punktów określonych w art. 1 ust. 2. 2. Projekt sprawozdania określonego w ust. 1 jest analizowany, a w razie potrzeby poprawiany przez zainteresowane Państwa Członkowskie. Artykuł 3 Koordynacja 1. Na podstawie projektu sprawozdania określonego w art. 2 ust. 1 zainteresowane Państwa Członkowskie i Komisja, w ramach Rady, wymieniają swoje opinie na temat programów określonych w art. 1. Czyniąc to, w szczególności porównują zakres, warunki i wyniki tych programów w celu ich możliwego zbliżenia. 2. Zainteresowane Państwa Członkowskie, które nie wprowadziły takich programów, badają ich wyniki i użyteczność. Artykuł 4 1. Niniejsza decyzja zostaje opublikowania w Dzienniku Urzędowym. 2. Zainteresowane Państwa Członkowskie po raz pierwszy opracują sprawozdanie wymienione w art. 1 w terminie sześciu miesięcy od daty opublikowania niniejszej decyzji w Dzienniku Urzędowym. Sporządzono w Brukseli, dnia 26 maja 1997 r. W imieniu Rady W. Sorgdrager Przewodniczący --------------------------------------------------