31994R1868

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1868/94

z dnia 27 lipca 1994 r.

ustanawiające system kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 42 i 43,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie Rady (EWG) nr 1543/93 z dnia 14 czerwca 1993 r. określające wysokość premii wypłacanej producentom skrobi ziemniaczanej w latach gospodarczych 1993/94, 1994/95 i 1995/96 [4] stanowi, że o środkach podejmowanych w przypadku, gdy produkcja skrobi ziemniaczanej we Wspólnocie przekroczy 1,5 miliona ton w roku gospodarczym 1993/94 lub 1994/95, decyduje Rada; produkcja w roku 1993/94 przekroczyła tę liczbę;

sektor skrobi ziemniaczanej nie podlega ograniczeniom produkcyjnym, w szczególności odłogowaniu, stosowanym w sektorze zbóż; wszystkie przepisy korzystne dla sektora skrobi ziemniaczanej muszą być mimo to zgodne z kontrolą produkcji, co jest konieczne zarówno w sektorze skrobi ziemniaczanej, jak i w innych sektorach;

środkiem kontroli produkcji, najbardziej zgodnym z mechanizmami wypłat premii za produkcję skrobi ziemniaczanej, jest system kwot;

każdemu Państwu Członkowskiemu, w którym wyprodukowano skrobię ziemniaczaną, należy przydzielić kwotę opartą na średniej ilości skrobi ziemniaczanej wyprodukowanej w tym Państwie Członkowskim w latach gospodarczych 1990/91, 1991/92 i 1992/93, w których wypłacono premie; kwota ta jest dostosowana proporcjonalnie z uwzględnieniem całkowitej kwoty Wspólnoty wynoszącej 1,5 miliona ton;

kwoty należy przyznać Danii, Niemcom, Hiszpanii, Francji i Niderlandom do wykorzystania w latach gospodarczych 1995/96, 1996/97 i 1997/98;

w przypadku Niemiec przejście od gospodarki planowej, istniejącej w nowych landach przed zjednoczeniem, do gospodarki rynkowej, co pociągnęło za sobą zmianę struktur produkcji rolnej oraz niezbędne inwestycje, uzasadnia zastosowanie innego roku referencyjnego, a mianowicie roku 1992/93, oraz zwiększenie ilości wyprodukowanej w tym roku o 90000 ton wraz z utworzeniem rezerw dla Niemiec w celu pokrycia produkcji wynikającej z nieodwracalnych inwestycji dokonanych przed 31 stycznia 1994 r., o ile nie jest to możliwe w granicach kwoty przydzielonej Niemcom; ilości te nie mogą być objęte kwotą Wspólnoty wynoszącą 1,5 miliona ton; w związku z powyższym konieczne jest dodanie ich do tej liczby;

Państwa Członkowskie produkujące skrobię ziemniaczaną powinny rozłożyć swoją kwotę na okres trzech lat pomiędzy wszystkich producentów skrobi ziemniaczanej na podstawie średniej ilości skrobi wyprodukowanej przez nie w latach gospodarczych 1990/91, 1991/92 i 1992/93 i w których wypłacono premię, lub ilości skrobi wyprodukowanej tylko w roku 1992/93 na takiej samej podstawie, zgodnie z wyborem przez Państwo Członkowskie, oraz inwestycji dokonanych przez tych producentów przed dniem 31 stycznia 1994 r. w związku z produkcją skrobi ziemniaczanej;

aby uwzględnić możliwość restrukturyzacji rynku produkcji skrobi ziemniaczanej Komisja na koniec trzyletniego okresu, a następnie w trzyletnich odstępach, przedstawia Radzie sprawozdanie o przydziałach kwot, do którego, jeśli to konieczne, dołącza się odpowiednie wnioski; w tym czasie rozpatruje się przypadek nowych producentów skrobi ziemniaczanej;

szczególne ograniczenia strukturalne w sektorze produkcji skrobi stwarzają konieczność ustanowienia premii do produkcji skrobi ziemniaczanej nieprzekraczającej kwoty danego producenta; w celu ochrony producentów ziemniaków, wypłatę premii uzależnia się od ceny minimalnej za ilość ziemniaków niezbędną do produkcji skrobi ziemniaczanej aż do limitu kwoty;

producenci skrobi ziemniaczanej nie zawierają umów kontraktacji z producentami ziemniaków na ilość ziemniaków, pozwalającą na wyprodukowanie skrobi ziemniaczanej w ilości przewyższającej przyznaną im kwotę; każda ilość wyprodukowanej skrobi przewyższająca kwotę jest eksportowana ze Wspólnoty i nie jest objęta refundacjami eksportowymi,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejszym wprowadza się system kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej, kwalifikującej się do korzystania z pomocy Wspólnoty.

Artykuł 2

1. Niniejszym przydziela się następującym Państwom Członkowskim kwoty na produkcję skrobi ziemniaczanej w następujących granicach na lata gospodarcze 1995/96, 1996/97 i 1997/98:

Dania: | 178460 ton, |

Niemcy: | 591717 ton, |

Hiszpania: | 2000 ton, |

Francja: | 281516 ton, |

Holandia: | 538307 ton, |

Łącznie: | 1592000 ton |

Tworzy się rezerwę wynoszącą maksymalnie 110000 ton na pokrycie produkcji w Niemczech w roku gospodarczym 1996/97, o ile produkcja ta jest wynikiem nieodwracalnych inwestycji dokonanych przed 31 stycznia 1994 r. Niemcy mogą wykorzystać tę rezerwę jedynie po wyczerpaniu kwoty udostępnionej w wyniku zaprzestania działalności handlowej producentów skrobi ziemniaczanej. Wykorzystanie rezerwy przez Niemcy podlega zatwierdzeniu przez Komisję, że wyżej wymienione warunki zostały spełnione.

2. Każde Państwo Członkowskie produkujące skrobię ziemniaczaną dzieli kwotę, o której mowa w ust. 1, pomiędzy producentów skrobi ziemniaczanej w celu wykorzystania w latach gospodarczych 1995/96, 1996/97 i 1997/98, na podstawie, zgodnie z wyborem przez Państwo Członkowskie:

- średniej ilości skrobi wyprodukowanej przez nie w latach gospodarczych 1990/91, 1991/92 i 1992/93 i w których otrzymało ono premię o której mowa w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1543/93, lub

- ilości skrobi wyprodukowanej przez nie w roku gospodarczym 1991/92 i w którym otrzymało ono premię, o której mowa w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1543/93.

Tam gdzie to konieczne, Państwo Członkowskie produkujące skrobię ziemniaczaną, uwzględnia, na podstawie obiektywnych kryteriów, inwestycje dokonane przez producentów skrobi ziemniaczanej przed dniem 31 stycznia 1994 r., w wyniku których nie rozpoczęto produkcji w okresie referencyjnym wybranym przez to Państwo Członkowskie.

Artykuł 3

1. Najpóźniej do dnia 31 października 1997 r., a następnie w trzyletnich odstępach, Komisja przedstawia Radzie sprawozdanie o przydziale kwot we Wspólnocie, któremu towarzyszą, jeśli to konieczne, odpowiednie wnioski. Sprawozdanie to uwzględnia rozwój rynku skrobi ziemniaczanej oraz rozwój rynku skrobi zbożowej.

2. Najpóźniej do dnia 30 listopada 1997 r., a następnie w trzyletnich odstępach, Rada, działając na podstawie art. 43 Traktatu, rozdziela kwoty pomiędzy Państwa Członkowskie na podstawie sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, do wykorzystania w ciągu trzech następnych lat gospodarczych.

3. Najpóźniej do dnia 30 grudnia 1997 r., a następnie w trzyletnich odstępach, Państwa Członkowskie powiadamiają zainteresowanych o szczegółach przydziału kwot na trzy następne lata gospodarcze.

Artykuł 4

Producent skrobi ziemniaczanej nie zawiera umów kontraktacji z producentami ziemniaków na uprawę ziemniaków w ilości pozwalającej na wyprodukowanie skrobi ziemniaczanej w ilości przewyższającej przyznaną jemu kwotę, o której mowa w art. 2 ust. 2.

Artykuł 5

Producentom skrobi ziemniaczanej wypłaca się premię w wysokości 18,43 ECU za tonę wyprodukowanej skrobi, dla ilości skrobi ziemniaczanej aż do limitu kwoty określonej w art. 2 ust. 2 pod warunkiem, że zapłacili oni producentom ziemniaków cenę minimalną, o której mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 [5], za wszystkie ziemniaki niezbędne do produkcji skrobi ziemniaczanej aż do limitu kwoty.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla art. 5 skrobię ziemniaczaną wyprodukowaną w ilości przekraczającej kwotę, o której mowa w art. 2 ust. 2, eksportuje się ze Wspólnoty przed 1 stycznia roku następującego po danym roku gospodarczym.

Z tego tytułu nie wypłaca się żadnych refundacji eksportowych.

2. Bez uszczerbku dla ust. 1 producent skrobi ziemniaczanej może w każdym roku gospodarczym, w dodatku do swojej kwoty na ten rok, wykorzystać nie więcej niż 5 % swojej kwoty odnoszącej się do następnego roku gospodarczego. W takim przypadku, kwotę na następny rok gospodarczy zmniejsza się odpowiednio.

Artykuł 7

Przepisy niniejszego rozporządzenia nie obejmują produkcji skrobi ziemniaczanej przez producentów, którzy nie skupują ziemniaków objętych pomocą wyrównawczą, o której mowa w art. 8 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, ani nie korzystają z refundacji, o których mowa w art. 7 tego rozporządzenia.

Artykuł 8

Przepisy wykonawcze do niniejszego rozporządzenia przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92. Zawierają one, w szczególności, zasady stosowane w przypadku fuzji, zmiany właściciela i rozpoczęcia lub zakończenia działalności handlowej przez producentów, a także wszelkie środki szczególne, niezbędne w celu usprawnienia przechodzenia od systemu obowiązującego do systemu ustanowionego przez niniejsze rozporządzenie.

Artykuł 9

Rozporządzenie (EWG) nr 1543/93 uchyla się z mocą od dnia 1 lipca 1995 r. Wszelkie odniesienia do rozporządzenia (EWG) nr 1543/93 traktuje się jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 1995 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 lipca 1994 r.

W imieniu Rady

Th. Waigel

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 83 z 19.3.1994, str. 5.

[2] Dz.U. C 128 z 9.5.1994.

[3] Dz.U. C 148 z 30.5.1994, str. 49.

[4] Dz.U. L 154 z 25.6.1993, str. 4.

[5] Dz.U. L 181 z 1.7.1992, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1866/94 (patrz Dz.U. L 197 z 30.7.1994, str. 1).

--------------------------------------------------