31994R1432

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1432/94

z dnia 22 czerwca 1994 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania w sektorze wieprzowiny uzgodnień dotyczących przywozu przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 774/94 otwierającym i ustalającym zarządzanie niektórymi wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi na wieprzowinę i inne produkty rolne

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 774/94 z dnia 29 marca 1994 r. otwierające i ustalające zarządzanie niektórymi wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi na wysokiej jakości wołowinę oraz na wieprzowinę, mięso drobiowe, pszenicę i mieszankę żyta z pszenicą, otręby, śrutę i inne pozostałości1, w szczególności jego art. 7,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2759/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wieprzowiny2, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1249/893, w szczególności jego art. 22,

a także mając na uwadze, co następuje:

od 1 stycznia 1994 r. rozporządzenie Rady (WE) nr 774/94 otworzyło nowe roczne kontyngenty taryfowe na niektóre produkty mięsa wieprzowego; wspomniane kontyngenty mają być stosowane przez czas nieokreślony;

administrowanie uzgodnieniami należy oprzeć na pozwoleniach na przywóz; w tym celu należy określić szczegółowe zasady składania wniosków oraz informacje, które muszą zawierać wnioski i pozwolenia, niezależnie od przepisów art. 8 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3719/88 z dnia 16 listopada 1988 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i na wywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych4, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 3519/935, dodatkowo należy ustanowić przepis o pozwoleniach, które mają być wydawane po okresie rozpatrywania wniosków, przy wykorzystaniu - jeśli to konieczne - pojedynczego wskaźnika akceptacji; w interesie podmiotów gospodarczych leży możliwość wycofania wniosków o przyznanie pozwoleń po ustaleniu wskaźnika akceptacji;

rozporządzenie (WE) nr 774/94 przewiduje ustalenie opłat według stawki 0 % na przywóz niektórych produktów mięsa wieprzowego do pewnych ilości; w celu zapewnienia regularności przywozu ilość, o której mowa, powinna być rozłożona na jeden rok;

w celu zapewnienia właściwego administrowania systemu należy ustalić zabezpieczenie na pozwolenia na przywóz w ramach wspomnianego systemu w wysokości 30 ECU za 100 kilogramów; z uwagi na ryzyko spekulacji właściwe dla systemu w sektorze mięsa wieprzowego należy określić dokładne warunki regulujące dostęp handlowców do wspomnianego systemu;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wieprzowiny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wszystkie przywozy do Wspólnoty w ramach kontyngentów taryfowych otwartych w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 774/94, dotyczące produktów określonych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, podlegają okazaniu pozwolenia na przywóz.

Artykuł 2

Ilości określone w załączniku I rozkłada się w ciągu roku w następujący sposób:

- 25 % w okresie od 1 stycznia do 31 marca,

- 25 % w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca,

- 25 % w okresie od 1 lipca do 30 września,

- 25 % w okresie od 1 października do 31 grudnia.

Jednakże ilość ustalona w załączniku I na okres od 1 stycznia do 30 września 1994 r. wynosi 5250 ton.

Artykuł 3

Pozwolenia na przywóz, do których odnosi się art. 1, podlegają następującym przepisom:

a) wnioskodawcy pozwoleń na przywóz muszą być osobami fizycznymi lub prawnymi, które w momencie składania wniosku mogą udowodnić w sposób zadowalający właściwe władze w Państwach Członkowskich, że zajmowały się handlem produktami mięsa wieprzowego z państwami trzecimi przynajmniej w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Jednakże zakłady sprzedaży detalicznej lub restauracje sprzedające swoje produkty konsumentom końcowym są wyłączone z korzyści tego systemu;

b) wnioski o pozwolenie mogą dotyczyć produktów objętych dwoma różnymi kodami CN i pochodzącymi tylko z jednego kraju. W takich przypadkach wszystkie kody CN muszą być zaznaczone w rubryce 16, a ich opisy zawarte w rubryce 15; wniosek o pozwolenie musi dotyczyć co najmniej 20 ton produktu i co najwyżej 10 % ilości dostępnej na okres wyszczególniony w art. 2;

c) w rubryce 8 wniosku o pozwolenie oraz w rubryce 8 pozwolenia wpisuje się państwo pochodzenia. Pozwolenia narzucają obowiązek przywozu ze wskazanego kraju;

d) w rubryce 20 wniosku o pozwolenie oraz w rubryce 20 pozwolenia wpisuje się jedno z następujących:

Reglamento (CE) no 1432/94,

Forordning (EF) nr. 1432/94,

Verordnung (EG) Nr. 1432/94,

() 1432/94,

Regulation (EC) No 1432/94,

Rglement (CE) no 1432/94,

Regolamento (CE) n. 1432/94,

Verordening (EG) nr. 1432/94,

Regulamento (CE) n 1432/94;

e) w rubryce 24 pozwolenia wpisuje się w jedno z następujących:

Opłata ustalona na poziomie 0 % na podstawie:

Reglamento (CE) no 1432/94,

Forordning (EF) nr. 1432/94,

Verordnung (EG) Nr. 1432/94,

() 1432/94,

Regulation (EC) No 1432/94,

Rglement (CE) no 1432/94,

Regolamento (CE) n. 1432/94,

Verordening (EG) nr. 1432/94,

Regulamento (CE) n 1432/94.

Artykuł 4

1. Wniosek o pozwolenie składa się w ciągu pierwszych 10 dni każdego okresu wyszczególnionego w art. 2.

Jednakże na okres od 1 stycznia do 30 września 1994 r. wniosek o pozwolenie może zostać złożony w ciągu pierwszych dziesięciu dni czerwca 1994 r.

2. Wnioski o pozwolenie są przyjmowane tylko wtedy, gdy wnioskodawca zadeklaruje na piśmie, że nie przedłożył i nie zamierza przedłożyć w Państwie Członkowskim, w którym jego wniosek jest złożony, lub w innym Państwie Członkowskim żadnych wniosków dotyczących bieżącego okresu na towary ustalone w załączniku I; w przypadku gdy wnioskodawca składa więcej niż jeden wniosek odnoszący się do produktów ustalonych w załączniku I, żaden wniosek od tej osoby nie jest rozpatrywany; jednakże każdy wnioskodawca może złożyć kilka wniosków o pozwolenia na przywóz na produkty ustalone w załączniku I, jeśli produkty te pochodzą z różnych krajów. Wnioski, każdy na poszczególny kraj pochodzenia, powinny być złożone łącznie właściwym władzom Państwa Członkowskiego. Są one rozpatrywane w odniesieniu do ilości maksymalnych wymienionych w art. 3 lit. b), jak również odnośnie do zastosowania zasad określonych w niniejszym artykule, jako pojedynczy wniosek.

3. Trzeciego dnia roboczego po upływie terminu składania wniosków Państwa Członkowskie informują Komisję o wnioskach złożonych na każdy z produktów ustalonych w załączniku I. Takie powiadomienie zawiera wykaz wnioskodawców oraz określenie ilości, na jakie występuje się w załączniku I.

Wszystkie powiadomienia, w tym powiadomienia o braku wniosków, są przekazywane teleksem lub faksem w przewidzianym dniu roboczym, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku II - w przypadku gdy nie złożono żadnego wniosku oraz zgodnie ze wzorem przedstawionym w załącznikach II i III - w przypadkach gdy wnioski zostały złożone.

4. W terminie jak najkrótszym Komisja decyduje, do jakiej wysokości mogą zostać przyznane ilości w odniesieniu do wniosków wspomnianych w art. 3.

Jeśli ilości, na które zostały złożone wnioski, przekraczają ilości dostępne, Komisja ustala pojedynczy wskaźnik akceptacji na ilości, o które wystąpiono. Jeżeli wskaźnik ten jest mniejszy niż 5 %, Komisja może odrzucić wszystkie wnioski i związane z nimi zabezpieczenia są niezwłocznie zwracane.

Podmiot gospodarczy może wycofać swój wniosek o świadectwo w ciągu 10 dni roboczych od opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich pojedynczego wskaźnika akceptacji, jeśli w wyniku zastosowania tego przelicznika ustalona ilość wyniesie poniżej 20 ton. Państwa Członkowskie informują o tym Komisję w ciągu pięciu dni następujących po wycofaniu wniosku o świadectwo i zwalniają zabezpieczenie.

Komisja przelicza pozostałą ilość, która jest dodawana do ilości dostępnej w następnym okresie tego samego roku.

5. Pozwolenia są wydawane możliwie jak najszybciej po podjęciu decyzji przez Komisję.

6. Pozwolenia, które zostaną wydane, są ważne na terytorium całej Wspólnoty.

Artykuł 5

Do celów art. 21 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 3719/88 pozwolenia na przywóz zachowują ważność przez okres 150 dni od daty ich wydania.

Pozwolenia nie są jednak ważne po 31 grudnia roku, w którym zostały wydane.

Pozwolenia na przywóz wydane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie są zbywalne.

Artykuł 6

Na wnioski o pozwolenia na przywóz na wszystkie produkty, o których mowa w art. 1, składa się zabezpieczenie w wysokości 30 ECU za 100 kilogramów.

Artykuł 7

Bez uszczerbku dla przepisów niniejszego rozporządzenia stosuje się rozporządzenie (EWG) nr 3719/88.

Jednakże nie naruszając art. 8 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, ilości przywożone w ramach niniejszego rozporządzenia nie mogą przekroczyć ilości wyszczególnionych w rubrykach 17 i 18 pozwolenia na przywóz. Odpowiednio w rubryce 19 wpisywana jest cyfra 0.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 czerwca 1994 r.

W imieniu Komisji

René STEICHEN

Członek Komisji

ZAŁĄCZNIK I

STAWKA CELNA 0 %

(w tonach)

Kod CN Od 1 stycznia do 31 grudnia

0203 19 13 0203 29 15 7000

ZAŁĄCZNIK II

Wniosek według rozporządzenia (WE) nr 1432/94

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH DG VI/D/3 - sektor wieprzowiny

Wniosek o pozwolenie na przywóz według stawki celnej 0 % Data Okres

Państwo Członkowskie: Wysyłający: Osoba kontaktowa: Telefon: Faks:

Ilość produktu, na którą złożono wniosek

ZAŁĄCZNIK III

Wniosek według rozporządzenia (WE) nr 1432/94

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH DG VI/D/3 - sektor wieprzowiny

Wniosek o pozwolenie na przywóz według stawki celnej 0 % Data Okres

Państwo Członkowskie:

(w tonach)

Kod CN Wnioskodawca (nazwisko lub nazwa i adres) Ilość produktu

Łączna ilość produktu w tonach

1 Dz.U. L 91 z 8.4.1994, str. 1.

2 Dz.U. L 282 z 1.11.1975, str. 1.

3 Dz.U. L 129 z 11.5.1989, str. 12.

4 Dz.U. L 331 z 2.12.1988, str. 1.

5 Dz.U. L 320 z 22.12.1993, str. 16.