EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 31992R0479
Council Regulation (EEC) No 479/92 of 25 February 1992 on the application of Article 85 (3) of the Treaty to certain categories of agreements, decisions and concerted practices between liner shipping companies (consortia)
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 479/92 z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych pomiędzy kompaniami liniowymi (konsorcja)
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 479/92 z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych pomiędzy kompaniami liniowymi (konsorcja)
OJ L 55, 29.2.1992, p. 3–5
(ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT)
Special edition in Finnish: Chapter 08 Volume 002 P. 8 - 10
Special edition in Swedish: Chapter 08 Volume 002 P. 8 - 10
Special edition in Czech: Chapter 07 Volume 001 P. 356 - 358
Special edition in Estonian: Chapter 07 Volume 001 P. 356 - 358
Special edition in Latvian: Chapter 07 Volume 001 P. 356 - 358
Special edition in Lithuanian: Chapter 07 Volume 001 P. 356 - 358
Special edition in Hungarian Chapter 07 Volume 001 P. 356 - 358
Special edition in Maltese: Chapter 07 Volume 001 P. 356 - 358
Special edition in Polish: Chapter 07 Volume 001 P. 356 - 358
Special edition in Slovak: Chapter 07 Volume 001 P. 356 - 358
Special edition in Slovene: Chapter 07 Volume 001 P. 356 - 358
Special edition in Bulgarian: Chapter 07 Volume 002 P. 102 - 104
Special edition in Romanian: Chapter 07 Volume 002 P. 102 - 104
No longer in force, Date of end of validity: 14/04/2009; Uchylony przez 32009R0246
Dziennik Urzędowy L 055 , 29/02/1992 P. 0003 - 0005
Specjalne wydanie fińskie: Rozdział 8 Tom 2 P. 0008
Specjalne wydanie szwedzkie: Rozdział 8 Tom 2 P. 0008
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 479/92 z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych pomiędzy kompaniami liniowymi (konsorcja) RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH, uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 87, uwzględniając wniosek Komisji [1], uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2], uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3], a także mając na uwadze, co następuje: na mocy art. 85 ust. 3 Traktatu możliwe jest uznanie, że art. 85 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do kategorii porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych, które spełniają warunki ustanowione w art. 85 ust. 3; na mocy art. 87 Traktatu postanowienia dotyczące stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu powinny być przyjęte w formie rozporządzenia; zgodnie z art. 87 ust. 2 lit. b) rozporządzenie takie musi przewidywać szczegółowe zasady dotyczące stosowania art. 85 ust. 3, mając na względzie potrzebę zapewnienia skutecznego nadzoru z jednej strony, oraz jak najdalej idące uproszczenie kontroli administracyjnej z drugiej strony; zgodnie z art. 87 ust. 2 lit. d) rozporządzenie takie jest konieczne w celu właściwego rozgraniczenia funkcji Komisji i Trybunału Sprawiedliwości; żegluga liniowa jest przemysłem kapitałochłonnym; konteneryzacja wymaga współpracy i racjonalizacji; dla żeglugi wspólnotowej konieczne jest uzyskanie efektu skali w celu skutecznego konkurowania na światowym rynku żeglugi liniowej; porozumienia o wspólnym świadczeniu usług między kompaniami żeglugi liniowej w celu racjonalizacji ich działalności za pomocą uzgodnień technicznych, operacyjnych i/lub handlowych (określanych w środowisku żeglugowym jako konsorcja) mogą pomóc w zapewnieniu koniecznych środków dla zwiększenia wydajności usług żeglugi liniowej oraz promocji postępu technicznego i gospodarczego; uwzględniając wagę transportu morskiego dla rozwoju handlu wspólnotowego oraz rolę, jaką mogą spełnić w tym względzie konsorcja, mając na względzie specjalne cechy międzynarodowej żeglugi liniowej; legalizacja tych porozumień jest środkiem, który może pozytywnie przyczynić się do poprawy konkurencyjności żeglugi we Wspólnocie; użytkownicy usług żeglugowych świadczonych przez konsorcja mogą uczestniczyć w korzyściach wynikających z podwyższenia produktywności i usług dzięki, m. in., regularności, obniżeniu kosztów w wyniku wyższego poziomu wykorzystania ładowności oraz lepszej jakości usług, wynikającej z unowocześnionych statków i sprzętu; należy umożliwić Komisji uznanie, w formie rozporządzenia, że postanowień art. 85 ust. 1 Traktatu nie stosuje się do określonych kategorii porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych, aby umożliwić przedsiębiorstwom współpracę w sposób, który jest ekonomicznie pożądany i nie wywołuje negatywnych skutków z punktu widzenia polityki konkurencji; Komisja, dzięki ścisłej i stałej współpracy z właściwymi władzami Państw Członkowskich, powinna być w stanie określić dokładnie zakres tych wyłączeń i powiązanych z nimi warunków; konsorcja w żegludze liniowej są wyspecjalizowaną i złożoną formą wspólnego przedsiębiorstwa; istnieje duża różnorodność porozumień ustanawiających konsorcja działających w różnych warunkach; zakres, strony, działalność lub warunki działania konsorcjów są często zmieniane; Komisja powinna więc być odpowiedzialna za zdefiniowanie konsorcjów, które powinny podlegać wyłączeniu grupowemu; w celu zapewnienia, aby warunki art. 85 ust. 3 Traktatu zostały spełnione, wyłączenia grupowe powinny być powiązane z warunkami w celu zapewnienia w szczególności, aby spedytorzy otrzymali sprawiedliwą część korzyści, a konkurencja nie została wyeliminowana; na podstawie art. 11 ust. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 4056/86 z dnia 22 grudnia 1986 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 85 i 86 Traktatu do transportu morskiego [4], Komisja może przewidzieć, że decyzja podjęta zgodnie z art. 85 ust. 3 Traktatu będzie stosowana ze skutkiem retroaktywnym; w tym celu Komisja powinna mieć prawo do przyjęcia, w formie rozporządzenia, odpowiednich przepisów; notyfikacja porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, nie może być obowiązkowa, gdyż to przede wszystkim przedsiębiorstwa są zobowiązane do badania, czy takie porozumienia, decyzje lub praktyki uzgodnione są zgodne z regułami konkurencji, w szczególności z warunkami przewidzianymi przez późniejsze rozporządzenie Komisji zapewniające wykonanie niniejszego rozporządzenia; nie może być żadnych wyłączeń w przypadku niespełnienia warunków określonych art. 85 ust. 3 Traktatu; Komisja powinna więc posiadać uprawnienia do podjęcia niezbędnych środków w przypadku gdy zostanie stwierdzone, że porozumienie powoduje skutki, które są niezgodne z art. 85 ust. 3 Traktatu; Komisja powinna najpierw udzielić zaleceń stronom, a następnie podjąć decyzję, PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 1. Bez uszczerbku dla stosowania rozporządzenia (EWG) nr 4056/86 Komisja może, w drodze rozporządzenia oraz zgodnie z art. 85 ust. 3 Traktatu, uznać, że art. 85 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do określonych kategorii porozumień zawieranych między przedsiębiorstwami, decyzji związków przedsiębiorstw oraz praktyk uzgodnionych, które mają na celu promocję lub nawiązanie współpracy w zakresie wspólnego świadczenia usług transportu morskiego między kompaniami żeglugi liniowej w celu racjonalizacji ich działalności za pomocą uzgodnień technicznych, operacyjnych i/lub handlowych (konsorcja), z wyjątkiem ustalania cen. 2. Rozporządzenie wydane w zastosowaniu z ust. 1 określi kategorie porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych, których dotyczy, oraz określi warunki i obowiązki, przy spełnieniu których są one wyłączone na podstawie art. 85 ust. 1 Traktatu zgodnie z art. 85 ust. 3 Traktatu. Artykuł 2 1. Rozporządzenie wydane na podstawie z art. 1 obowiązuje przez okres pięciu lat od momentu jego wejścia w życie. 2. Może zostać uchylone lub zmienione w przypadku zmiany okoliczności związanymi z faktami, który leżały u podstaw jego wydania. Artykuł 3 Rozporządzenie wydane na podstawie z art. 1 może zawierać przepis, który stanowi, że rozporządzenie stosuje się ze skutkiem retroaktywnym do porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych, które obowiązywały w dniu wejścia w życie takiego rozporządzenia pod warunkiem że są one zgodne z warunkami ustanowionymi w tym rozporządzeniu. Artykuł 4 Przed wydaniem rozporządzenia Komisja publikuje jego projekt, aby umożliwić wszystkim zainteresowanym osobom i organizacjom zgłoszenie uwag w terminie ustalonym przez Komisję, nie krótszym niż jeden miesiąc. Artykuł 5 1. Przed publikacją projektu rozporządzenia oraz przed przyjęciem rozporządzenia, Komisja zasięgnie opinii Komitetu Doradczego ds. Porozumień Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących w Transporcie Morskim, utworzonego zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 4056/86. 2. Przepisy art. 15 ust. 5 i 6 rozporządzenia (EWG) nr 4056/86 dotyczące zasięgania opinii Komitetu Doradczego mają zastosowanie; wspólne spotkania z Komisją będą odbywać się nie wcześniej niż jeden miesiąc po wysłaniu zawiadomienia o spotkaniu. Artykuł 6 1. W przypadku gdy zainteresowane osoby naruszają warunek lub obowiązek powiązany z wyłączeniem przyznanym przez rozporządzenie wydane na podstawie z art. 1, Komisja może podjąć działania zmierzające do zapobieżenia takiemu naruszeniu poprzez: - udzielenie zaleceń uczestniczącym podmiotom, oraz - w przypadku niewykonania przez takie podmioty tych zaleceń oraz zależnie od wagi naruszenia, o którym mowa, podjęcie decyzji zakazującej ich działalności lub zobowiązującej je do wykonania określonych czynności, albo pozbawienie ich korzyści z wyłączenia grupowego, przyznając im jednocześnie indywidualne wyłączenie zgodnie z art. 11 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 4056/86, albo pozbawienie ich całkowicie korzyści z wyłączenia grupowego. 2. W przypadku gdy Komisja z własnej inicjatywy lub na wniosek Państwa Członkowskiego lub osób fizycznych lub prawnych mających uprawniony interes uzna, że w określonym przypadku porozumienia, decyzje lub praktyki uzgodnione, do których stosuje się wyłączenie grupowe przyznane na mocy rozporządzenia wydanego zgodnie z art. 1, powodują skutki, które są niezgodne z art. 85 ust. 3 Traktatu lub z zakazem ustanowionym w art. 86 Traktatu, może ona pozbawić korzyści z grupowego wyłączenia w przypadku tych porozumień, decyzji lub praktyk uzgodnionych oraz podjąć wszelkie niezbędne środki w celu zapobieżenia tym naruszeniom zgodnie z art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 4056/86. 3. Przed podjęciem decyzji zgodnie z ust. 2 Komisja może skierować do uczestniczących podmiotów zalecenia zaniechania naruszeń. Artykuł 7 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich. Sporządzono w Brukseli, dnia 25 lutego 1992 r. W imieniu Rady Vitor Martins Przewodniczący [1] Dz.U. C 167 z 10.7.1990, str. 9. [2] Dz.U. C 305 z 25.11.1991, str. 39. [3] Dz.U. C 69 z 18.3.1991, str. 16. [4] Dz.U. L 378 z 31.12.1986, str. 4. --------------------------------------------------