EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 22014A0430(01)

Umowa między Unią Europejską a Republiką Azerbejdżanu o readmisji osób przebywających nielegalnie

OJ L 128, 30.4.2014, p. 17–42 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/agree_internation/2014/239/oj

Related Council decision
Related Council decision

30.4.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 128/17


UMOWA

między Unią Europejską a Republiką Azerbejdżanu o readmisji osób przebywających nielegalnie

WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,

UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej „Unią”,

oraz

REPUBLIKA AZERBEJDŻANU, zwana dalej „Azerbejdżanem”,

KIERUJĄC SIĘ chęcią zacieśnienia współpracy w celu skuteczniejszego zwalczania nielegalnej imigracji,

PRAGNĄC ustanowić w drodze niniejszej umowy oraz na zasadzie wzajemności szybkie i skuteczne procedury ustalania tożsamości i organizowania bezpiecznego i zgodnego z przepisami powrotu osób, które nie spełniają warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium Azerbejdżanu bądź jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub przestały spełniać te warunki, a także ułatwić tranzyt takich osób w duchu współpracy,

PODKREŚLAJĄC, że niniejsza umowa nie narusza praw, obowiązków i zakresu odpowiedzialności Unii, jej państw członkowskich ani Azerbejdżanu, wynikających z prawa międzynarodowego oraz w szczególności z Konwencji z dnia 28 lipca 1951 r. dotyczącej statusu uchodźców oraz protokołu do tej konwencji z dnia 31 stycznia 1967 r.,

MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z art. 21 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz stanowiska Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Irlandia nie będą uczestniczyć w niniejszej umowie, o ile nie powiadomią o swojej chęci takiego uczestnictwa zgodnie z tym protokołem,

ZWAŻYWSZY, że postanowienia niniejszej umowy wchodzącej w zakres tytułu V części trzeciej Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej nie mają zastosowania do Królestwa Danii, zgodnie z Protokołem nr 22 w sprawie stanowiska Królestwa Danii załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszej umowy:

a)

„readmisja” oznacza przekazanie przez państwo składające wniosek i przyjęcie przez państwo rozpatrujące wniosek osób (własnych obywateli państwa rozpatrującego wniosek, obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców), które nielegalnie wjechały na terytorium państwa składającego wniosek, nielegalnie się na nim znajdują lub przebywają, zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy;

b)

„Umawiające się Strony” oznaczają Azerbejdżan i Unię;

c)

„państwo członkowskie” oznacza każde państwo członkowskie Unii związane niniejszą umową;

d)

„obywatel Azerbejdżanu” oznacza każdą osobę, która posiada obywatelstwo Azerbejdżanu zgodnie z jego prawodawstwem;

e)

„obywatel państwa członkowskiego” oznacza każdą osobę, która posiada obywatelstwo państwa członkowskiego w rozumieniu definicji przyjętej na potrzeby Unii;

f)

„obywatel państwa trzeciego” oznacza każdą osobę, która posiada obywatelstwo inne niż Azerbejdżanu czy jednego z państw członkowskich;

g)

„bezpaństwowiec” oznacza każdą osobę nieposiadającą obywatelstwa jakiegokolwiek państwa;

h)

„dokument pobytowy” oznacza wszelkiego rodzaju zezwolenie wydane przez Azerbejdżan lub jedno z państw członkowskich, uprawniające daną osobę do przebywania na ich terytorium. Pojęcie to nie obejmuje czasowych zezwoleń na pozostanie na jego terytorium w związku z rozpatrywaniem wniosku o azyl lub o dokument pobytowy;

i)

„wiza” oznacza zezwolenie wydane lub decyzję podjętą przez Azerbejdżan lub jedno z państw członkowskich, w przypadku gdy wydanie zezwolenia lub podjęcie decyzji jest wymagane w związku z wjazdem na jego terytorium, przebywaniem na tym terytorium lub tranzytem przez to terytorium. Niniejsza definicja nie obejmuje lotniskowej wizy tranzytowej;

j)

„państwo składające wniosek” oznacza państwo (Azerbejdżan lub jedno z państw członkowskich), które składa wniosek o readmisję zgodnie z art. 8 lub wniosek tranzytowy zgodnie z art. 15 niniejszej umowy;

k)

„państwo rozpatrujące wniosek” oznacza państwo (Azerbejdżan lub jedno z państw członkowskich), do którego skierowany jest wniosek o readmisję zgodnie z art. 8 lub wniosek tranzytowy zgodnie z art. 15 niniejszej umowy;

l)

„właściwy organ” oznacza każdy krajowy organ Azerbejdżanu lub jednego z państw członkowskich, któremu powierzono zadanie wykonania niniejszej umowy zgodnie z jej art. 20 ust. 1 lit. a);

m)

„tranzyt” oznacza przejazd obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca przez terytorium państwa rozpatrującego wniosek podczas podróży z państwa składającego wniosek do kraju przeznaczenia.

Artykuł 2

Podstawowe zasady

Wzmacniając współpracę w zakresie zapobiegania nielegalnej migracji i zwalczania jej, państwo rozpatrujące wniosek i państwo składające wniosek zapewniają, w ramach stosowania niniejszej umowy, wobec osób objętych jej zakresem, poszanowanie praw człowieka oraz przestrzeganie zobowiązań i zakresu odpowiedzialności wynikających z następujących instrumentów międzynarodowych mających zastosowanie do Stron, w szczególności:

Powszechnej deklaracji praw człowieka z 1948 r.;

europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z 1950 r. i jej protokołów;

Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych z 1966 r.;

Konwencji ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur z 1984 r.;

Konwencji genewskiej dotyczącej statusu uchodźców z 1951 r. i jej protokołu z 1967 r.

Państwo rozpatrujące wniosek zapewnia w szczególności, zgodnie ze swoimi zobowiązaniami wynikającymi z instrumentów międzynarodowych wymienionych powyżej, ochronę praw osób podlegających readmisji na swoim terytorium.

Państwo składające wniosek powinno przedkładać dobrowolny powrót nad wymuszony powrót w przypadku gdy nie ma powodów, by uważać, że zakłóciłoby to powrót danej osoby do państwa rozpatrującego wniosek.

SEKCJA I

OBOWIĄZKI AZERBEJDŻANU W ZAKRESIE READMISJI

Artykuł 3

Readmisja własnych obywateli

1.   Na wniosek państwa członkowskiego i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż te przewidziane w niniejszej umowie, Azerbejdżan dokonuje readmisji wszystkich osób, które nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium państwa członkowskiego składającego wniosek lub przestały spełniać te warunki, o ile zostało udowodnione lub istnieje uzasadnione domniemanie na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że osoby te są obywatelami Azerbejdżanu.

2.   Azerbejdżan dokonuje również readmisji:

a)

niebędących w związku małżeńskim małoletnich dzieci osób, o których mowa w ust. 1, niezależnie od ich miejsca urodzenia czy obywatelstwa, chyba że mają one niezależne prawo pobytu w państwie członkowskim składającym wniosek lub posiadają ważny dokument pobytowy wydany przez inne państwo członkowskie;

b)

posiadających inne obywatelstwo lub będących bezpaństwowcami małżonków osób, o których mowa w ust. 1, o ile mają oni prawo wjazdu i pobytu bądź przyznaje się im prawo wjazdu i pobytu na terytorium Azerbejdżanu, chyba że mają oni niezależne prawo pobytu w państwie członkowskim składającym wniosek lub posiadają ważny dokument pobytowy wydany przez inne państwo członkowskie.

3.   Azerbejdżan dokonuje także readmisji osób nielegalnie przebywających lub zamieszkujących w państwie członkowskim składającym wniosek, które wraz z wjazdem na terytorium państwa członkowskiego zrzekły się obywatelstwa Azerbejdżanu zgodnie z krajowymi przepisami tego ostatniego, chyba że osoby takie otrzymały ze strony któregokolwiek państwa członkowskiego przynajmniej zapewnienie uzyskania naturalizacji.

4.   Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o readmisję przez Azerbejdżan właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub konsularne Azerbejdżanu, niezależnie od woli osoby podlegającej readmisji, bezpłatnie i nie później niż w ciągu pięciu dni roboczych wydaje dokument podróży wymagany do powrotu osoby podlegającej readmisji, którego okres ważności wynosi 150 dni. Jeśli w ciągu pięciu dni roboczych Azerbejdżan nie wyda dokumentu podróży, uznaje się, że akceptuje on użycie standardowego dokumentu podróży UE do celów wydalenia z kraju (załącznik 7) (1).

5.   Jeżeli z przyczyn prawnych lub faktycznych dana osoba nie może zostać przekazana w okresie ważności pierwotnie wydanego dokumentu podróży, właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub konsularne Azerbejdżanu w ciągu pięciu dni roboczych i bezpłatnie wydaje nowy dokument podróży z takim samym okresem ważności. Jeśli w ciągu pięciu dni roboczych Azerbejdżan nie wyda nowego dokumentu podróży, uznaje się, że akceptuje on użycie standardowego dokumentu podróży UE do celów wydalenia z kraju (załącznik 7) (2).

Artykuł 4

Readmisja obywateli państw trzecich i bezpaństwowców

1.   Na wniosek państwa członkowskiego i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż przewidziane w niniejszej umowie, Azerbejdżan dokonuje readmisji wszelkich obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, przebywania i pobytu na terytorium państwa członkowskiego składającego wniosek lub przestali spełniać te warunki, o ile zostało udowodnione lub istnieje uzasadnione domniemanie na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że osoby te:

a)

posiadają w chwili składania wniosku o readmisję ważną wizę lub dokument pobytowy wydany przez Azerbejdżan; lub

b)

nielegalnie i bezpośrednio wjechały na terytorium danego państwa członkowskiego po pobycie na terytorium Azerbejdżanu bądź po tranzycie przez jego terytorium.

2.   Obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

a)

obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec znalazł się na terenie międzynarodowego portu lotniczego Azerbejdżanu jedynie w związku z tranzytem lotniczym;

b)

obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec korzystał z bezwizowego dostępu do terytorium państwa członkowskiego składającego wniosek.

3.   Bez uszczerbku dla art. 7 ust. 2, po pozytywnym rozpatrzeniu przez Azerbejdżan wniosku o readmisję państwo członkowskie składające wniosek wydaje osobie, na której readmisję wyrażono zgodę, standardowy dokument podróży UE do celów wydalenia z kraju (załącznik 7) (3).

SEKCJA II

OBOWIĄZKI UNII W ZAKRESIE READMISJI

Artykuł 5

Readmisja własnych obywateli

1.   Na wniosek Azerbejdżanu i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż przewidziane w niniejszej umowie, państwo członkowskie dokonuje readmisji wszystkich osób, które nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium Azerbejdżanu lub przestały spełniać takie warunki, o ile zostało udowodnione lub istnieje uzasadnione domniemanie na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że osoby te są obywatelami tego państwa członkowskiego.

2.   Państwo członkowskie dokonuje również readmisji:

a)

niebędących w związku małżeńskim małoletnich dzieci osób, o których mowa w ust. 1, niezależnie od ich miejsca urodzenia czy obywatelstwa, chyba że mają one niezależne prawo pobytu w Azerbejdżanie;

b)

posiadających inne obywatelstwo lub będących bezpaństwowcami małżonków osób, o których mowa w ust. 1, o ile mają oni prawo wjazdu i pobytu bądź przyznaje się im prawo wjazdu i pobytu na terytorium państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek, chyba że mają oni niezależne prawo pobytu w Azerbejdżanie.

3.   Państwo członkowskie dokonuje także readmisji osób nielegalnie przebywających lub zamieszkujących w Azerbejdżanie, które wraz z wjazdem na terytorium Azerbejdżanu zostały pozbawione lub zrzekły się obywatelstwa państwa członkowskiego zgodnie z krajowymi przepisami tego ostatniego, chyba że osoby takie otrzymały ze strony Azerbejdżanu przynajmniej zapewnienie uzyskania naturalizacji.

4.   Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o readmisję przez państwo członkowskie rozpatrujące wniosek właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub konsularne tego państwa członkowskiego, niezależnie od woli osoby podlegającej readmisji, bezpłatnie i nie później niż w ciągu pięciu dni roboczych wydaje dokument podróży wymagany do powrotu osoby podlegającej readmisji, którego okres ważności wynosi 150 dni. Jeśli w ciągu pięciu dni roboczych państwo członkowskie rozpatrujące wniosek nie wyda dokumentu podróży, uznaje się, że akceptuje ono użycie standardowego dokumentu podróży Azerbejdżanu do celów wydalenia z kraju (załącznik 8).

5.   Jeżeli z przyczyn prawnych lub faktycznych dana osoba nie może zostać przekazana w okresie ważności pierwotnie wydanego dokumentu podróży, właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub konsularne tego państwa członkowskiego w ciągu pięciu dni roboczych i bezpłatnie wydaje nowy dokument podróży z takim samym okresem ważności. Jeśli w ciągu pięciu dni roboczych państwo członkowskie nie wyda dokumentu podróży, uznaje się, że akceptuje ono użycie standardowego dokumentu podróży Azerbejdżanu do celów wydalenia z kraju (załącznik 8).

Artykuł 6

Readmisja obywateli państw trzecich i bezpaństwowców

1.   Na wniosek Azerbejdżanu i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż przewidziane w niniejszej umowie, państwo członkowskie dokonuje readmisji wszelkich obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy nie spełniają obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium Azerbejdżanu lub przestały spełniać takie warunki, o ile zostało udowodnione lub istnieje uzasadnione domniemanie na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że osoby te:

a)

posiadają w chwili składania wniosku o readmisję ważną wizę lub dokument pobytowy wydany przez państwo członkowskie rozpatrujące wniosek; lub

b)

nielegalnie i bezpośrednio wjechały na terytorium Azerbejdżanu po pobycie na terytorium państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek bądź po tranzycie przez jego terytorium.

2.   Obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

a)

obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec znalazł się na terenie międzynarodowego portu lotniczego państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek jedynie w związku z tranzytem lotniczym; lub

b)

obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec korzystał z bezwizowego dostępu do terytorium Azerbejdżanu.

3.   Obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1, dotyczy tego państwa członkowskiego, które wydało wizę lub dokument pobytowy. Jeśli wizę lub dokument pobytowy wydały dwa państwa członkowskie lub większa ich liczba, obowiązek readmisji określony w ust. 1 stosuje się do tego państwa członkowskiego, które wydało dokument o dłuższym okresie ważności, lub — jeśli okres ważności jednego lub kilku z takich dokumentów upłynął — dokument, który jest nadal ważny. Jeżeli upłynął okres ważności wszystkich dokumentów, obowiązek readmisji określony w ust. 1 stosuje się do tego państwa członkowskiego, które wydało dokument z najpóźniejszym terminem ważności. Jeżeli nie da się tego ustalić, obowiązek readmisji określony w ust. 1 stosuje się do tego państwa członkowskiego, które dana osoba opuściła najpóźniej.

4.   Bez uszczerbku dla art. 7 ust. 2, po pozytywnym rozpatrzeniu przez dane państwo członkowskie wniosku o readmisję Azerbejdżan wydaje osobie, na readmisję której wyrażono zgodę, dokument podróży wymagany do powrotu tej osoby (załącznik 8).

SEKCJA III

PROCEDURA READMISJI

Artykuł 7

Zasady ogólne

1.   Z zastrzeżeniem ust. 2 każde przekazanie osoby, która ma podlegać readmisji na podstawie jednego z zobowiązań określonych w art. 3–6, wymaga złożenia wniosku o readmisję do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek.

2.   Jeśli osoba, która ma podlegać readmisji, posiada ważny dokument podróży oraz, w przypadku obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, także ważną wizę lub dokument pobytowy państwa rozpatrującego wniosek, przekazanie tej osoby może nastąpić bez konieczności złożenia przez państwo składające wniosek wniosku o readmisję oraz, w przypadku obywateli państwa rozpatrującego wniosek, złożenia pisemnego powiadomienia, zgodnie z art. 12 ust. 1, do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek.

3.   Bez uszczerbku dla ust. 2, jeśli daną osobę zatrzymano na obszarze znajdującym się w odległości nie większej niż 15 kilometrów od terenu i na terenie portów morskich i międzynarodowych portów lotniczych, w tym stref celnych, państwa składającego wniosek po tym, jak nielegalnie przekroczyła granicę, przybywając bezpośrednio z terytorium państwa rozpatrującego wniosek, państwo składające wniosek może złożyć wniosek o readmisję w ciągu dwóch dni roboczych od chwili zatrzymania tej osoby (procedura przyspieszona).

Artykuł 8

Wniosek o readmisję

1.   Wniosek o readmisję, w zakresie, w jakim jest to możliwe, powinien zawierać następujące informacje:

a)

dane określające tożsamość osoby, która ma podlegać readmisji (na przykład imiona, nazwiska, datę i — o ile to możliwe — miejsce urodzenia oraz ostatnie miejsce pobytu), a w stosownych przypadkach także dane określające tożsamość małoletnich dzieci niebędących w związku małżeńskim lub małżonków;

b)

w przypadku własnych obywateli: wskazanie środków stanowiących dowód lub dowód prima facie potwierdzający obywatelstwo, zgodnie z, odpowiednio, załącznikami 1 i 2;

c)

w przypadku obywateli państw trzecich i bezpaństwowców: wskazanie środków stanowiących dowód lub dowód prima facie potwierdzający spełnienie warunków readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców, zgodnie z, odpowiednio, załącznikami 3 i 4;

d)

zdjęcie osoby, która ma podlegać readmisji.

2.   Wniosek o readmisję, w zakresie, w jakim jest to możliwe, powinien również zawierać następujące informacje:

a)

oświadczenie stwierdzające, że osoba, która ma być przekazana, może potrzebować pomocy lub opieki, pod warunkiem że osoba ta wyraziła jednoznaczną zgodę na takie oświadczenie;

b)

wszelkie inne środki ochrony, bezpieczeństwa bądź informacje dotyczące stanu zdrowia danej osoby, jakie mogą być niezbędne w poszczególnych przypadkach przekazywania.

3.   Wspólny wzór, z którego należy korzystać przy sporządzaniu wniosków o readmisję, zamieszczono w załączniku 5 do niniejszej umowy.

4.   Wnioski o readmisję można składać za pośrednictwem różnych środków porozumiewania się na odległość, w tym elektronicznych środków przekazu, na przykład faksem, pocztą elektroniczną itp.

Artykuł 9

Środki dowodowe potwierdzające obywatelstwo

1.   Dowód potwierdzający obywatelstwo zgodnie z art. 3 ust. 1 i art. 5 ust. 1 można przedstawić w szczególności za pomocą dokumentów wymienionych w załączniku 1 do niniejszej umowy, nawet jeśli ich okres ważności upłynął maksymalnie do 6 miesięcy wcześniej. Jeżeli przedstawiono takie dokumenty, państwa członkowskie oraz Azerbejdżan wzajemnie uznają obywatelstwo bez prowadzenia dalszego dochodzenia. Dowód potwierdzający obywatelstwo nie może być oparty na fałszywych dokumentach.

2.   Na mocy art. 3 ust. 1 i art. 5 ust. 1 dowód prima facie potwierdzający obywatelstwo można w szczególności przedstawić za pomocą dokumentów wymienionych w załączniku 2 do niniejszej umowy, nawet gdy upłynął ich okres ważności. Jeżeli przedstawiono takie dokumenty, państwa członkowskie i Azerbejdżan uznają, że obywatelstwo zostało ustalone, chyba że posiadają dowody przeciwne. Dowód prima facie potwierdzający obywatelstwo nie może być oparty na fałszywych dokumentach.

3.   Jeśli nie można okazać żadnego z dokumentów wymienionych w załączniku 1 lub 2 lub okazane dokumenty nie stanowią w sposób wystarczający należytego uzasadnienia, właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub konsularne danego państwa rozpatrującego wniosek przeprowadza na prośbę państwa składającego wniosek, którą należy ująć we wniosku o readmisję, bez zbędnej zwłoki, najpóźniej w ciągu pięciu dni roboczych od dnia złożenia wniosku, rozmowę z osobą, która ma podlegać readmisji, w celu ustalenia jej obywatelstwa.

4.   Procedurę dotyczącą takich rozmów można ustanowić w protokołach wykonawczych przewidzianych w art. 20.

Artykuł 10

Środki dowodowe dotyczące obywateli państw trzecich i bezpaństwowców

1.   Dowody potwierdzające warunki readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców określone w art. 4 ust. 1 i art. 6 ust. 1 oparte są w szczególności na środkach dowodowych wymienionych w załączniku 3 do niniejszej umowy; nie mogą się one opierać na fałszywych dokumentach. Państwa członkowskie oraz Azerbejdżan wzajemnie uznają wszelkie takie dowody bez prowadzenia dalszego dochodzenia.

2.   Dowody prima facie potwierdzające warunki readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców określone w art. 4 ust. 1 i art. 6 ust. 1 oparte są w szczególności na środkach dowodowych wymienionych w załączniku 4 do niniejszej umowy; nie mogą się one opierać na fałszywych dokumentach. W przypadku przedstawienia takich dowodów prima facie państwa członkowskie i Azerbejdżan uznają warunki za ustalone, chyba że posiadają dowody przeciwne.

3.   O bezprawnym charakterze wjazdu, przebywania lub pobytu decyduje brak, w dokumentach podróży danej osoby, koniecznej wizy lub innego zezwolenia na pobyt na terytorium państwa składającego wniosek. Dowodem prima facie bezprawnego wjazdu, przebywania lub pobytu jest także oświadczenie państwa składającego wniosek, że dana osoba nie posiada niezbędnych dokumentów podróży, wizy lub dokumentu pobytowego.

Artykuł 11

Terminy

1.   Właściwy organ państwa składającego wniosek musi złożyć wniosek o readmisję do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek w ciągu nie więcej niż 6 miesięcy po dniu uzyskania informacji, że obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec nie spełnia obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu bądź przestał spełniać te warunki. W przypadku gdy istnieją prawne lub faktyczne przeszkody uniemożliwiające złożenie wniosku w terminie, na wniosek państwa składającego wniosek termin ten przedłuża się, ale wyłącznie do czasu ustąpienia przeszkód.

2.   Odpowiedź na wniosek o readmisję musi być udzielona na piśmie

a)

w ciągu dwóch dni roboczych, w przypadku gdy wniosek złożono w ramach procedury przyspieszonej (art. 7 ust. 3);

b)

w ciągu piętnastu dni kalendarzowych w pozostałych przypadkach.

Bieg terminu na udzielenie odpowiedzi rozpoczyna się od dnia otrzymania wniosku o readmisję za potwierdzeniem. W przypadku braku odpowiedzi w tym terminie zgodę na przekazanie danej osoby uważa się za udzieloną.

Odpowiedź na wnioski o readmisję można składać za pośrednictwem różnych środków porozumiewania się na odległość, w tym elektronicznych środków przekazu, na przykład faksem, pocztą elektroniczną itp.

3.   Odrzucenie wniosku o readmisję musi mieć formę pisemną i zawierać uzasadnienie.

4.   Po uzyskaniu zgody bądź w stosownych przypadkach po upływie terminów określonych w ust. 2 przekazanie danej osoby następuje w ciągu trzech miesięcy. Na prośbę państwa składającego wniosek termin ten może zostać przedłużony o czas potrzebny do usunięcia przeszkód prawnych lub praktycznych.

Artykuł 12

Warunki przekazywania i rodzaje transportu

1.   Bez uszczerbku dla art. 7 ust. 2, przed przekazaniem danej osoby właściwe organy państwa składającego wniosek powiadamiają na piśmie — z wyprzedzeniem co najmniej trzech dni roboczych — właściwe organy państwa rozpatrującego wniosek o dacie przekazania, miejscu wjazdu i ewentualnej eskorcie oraz podają inne informacje związane z przekazaniem.

2.   Transport może się odbyć dowolnym środkiem transportu, w tym drogą lotniczą lub morską. W przypadku przekazania danej osoby drogą powietrzną nie ma obowiązku korzystania z usług krajowych przewoźników Azerbejdżanu lub państw członkowskich i można korzystać z regularnych lub czarterowych połączeń lotniczych. W przypadku przekazania odbywającego się pod eskortą nie musi się ona ograniczać do uprawnionych osób z państwa składającego wniosek, pod warunkiem że osoby te są upoważnione przez Azerbejdżan lub jedno z państw członkowskich.

3.   Jeśli tranzyt odbywa się drogą lotniczą, ewentualne osoby eskortujące są zwolnione z obowiązku uzyskania niezbędnych wiz.

Artykuł 13

Omyłkowa readmisja

Państwo składające wniosek przyjmuje z powrotem każdą osobę przyjętą w ramach readmisji przez państwo rozpatrujące wniosek, jeżeli w okresie sześciu miesięcy — a w przypadku obywateli państw trzecich i bezpaństwowców w okresie 12 miesięcy — po przekazaniu danej osoby ustalono, że wymogi określone w art. 3–6 niniejszej umowy nie są spełnione.

W takich przypadkach postanowienia proceduralne niniejszej umowy stosuje się z uwzględnieniem niezbędnych zmian oraz przekazuje wszystkie dostępne informacje dotyczące rzeczywistej tożsamości i obywatelstwa osoby, która ma być przyjęta z powrotem.

SEKCJA IV

OPERACJE TRANZYTU

Artykuł 14

Zasady ogólne

1.   Państwa członkowskie i Azerbejdżan powinny ograniczyć tranzyt obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców do przypadków, gdy nie można ich przewieźć bezpośrednio do państwa przeznaczenia.

2.   Azerbejdżan zezwala na tranzyt obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców przez swoje terytorium na wniosek państwa członkowskiego, a państwo członkowskie zezwala na tranzyt obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców przez swoje terytorium na wniosek Azerbejdżanu, pod warunkiem że zapewniono dalszą podróż przez ewentualne inne państwa tranzytu oraz readmisję przez państwo przeznaczenia.

3.   Azerbejdżan lub państwo członkowskie mogą odmówić zgody na tranzyt przez swoje terytorium:

a)

jeśli obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec narażony jest w państwie przeznaczenia lub w innym państwie tranzytu na realne ryzyko tortur, nieludzkiego lub poniżającego traktowania czy ukarania, bądź karę śmierci lub prześladowania ze względu na rasę, religię, narodowość, przynależność do określonej grupy społecznej lub przekonania polityczne; lub

b)

jeśli obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec podlega sankcjom karnym w państwie rozpatrującym wniosek lub innym państwie tranzytu; lub

c)

ze względu na zdrowie publiczne, bezpieczeństwo narodowe, porządek publiczny lub inne narodowe interesy państwa rozpatrującego wniosek.

4.   Azerbejdżan lub państwo członkowskie mogą cofnąć każde wydane zezwolenie, jeśli po jego wydaniu wystąpią lub wyjdą na jaw okoliczności, o których mowa w ust. 3, stanowiące przeszkodę w przeprowadzeniu operacji tranzytu, lub jeśli nie będzie zapewniona dalsza podróż przez inne ewentualne państwa tranzytu lub readmisja przez państwo przeznaczenia. W takim przypadku państwo składające wniosek, w razie konieczności i bezzwłocznie, przyjmuje z powrotem danego obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca.

Artykuł 15

Procedura tranzytowa

1.   Wniosek tranzytowy musi zostać złożony na piśmie do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek i ma zawierać następujące informacje:

a)

rodzaj tranzytu (lotniczy, morski lub lądowy), inne ewentualne państwa tranzytu i przewidziany końcowy cel podróży;

b)

szczegółowe informacje o danej osobie (na przykład imię, nazwisko, nazwisko rodowe, inne używane imiona/nazwiska lub imiona/nazwiska, pod jakimi dana osoba jest znana, lub pseudonimy, datę urodzenia, płeć i — jeśli to możliwe — miejsce urodzenia, obywatelstwo, język ojczysty, rodzaj i numer dokumentu podróży);

c)

przewidywane miejsce wjazdu, termin przekazania osoby i ewentualną możliwość użycia eskorty;

d)

oświadczenie, że z punktu widzenia państwa składającego wniosek spełnione są warunki określone w art. 14 ust. 2 oraz że nie są znane żadne powody mogące uzasadniać odmowę zgodnie z art. 14 ust. 3.

Wspólny formularz wniosku tranzytowego znajduje się w załączniku 6.

Wnioski tranzytowe można składać za pośrednictwem różnych środków porozumiewania się na odległość, w tym elektronicznych środków przekazu, na przykład faksem, pocztą elektroniczną itp.

2.   Państwo rozpatrujące wniosek informuje na piśmie państwo składające wniosek w ciągu pięciu dni roboczych po dniu otrzymania wniosku o jego przyjęciu, potwierdzając nazwę miejsca wjazdu i planowany czas odebrania danej osoby, lub też informuje o odmowie przyjęcia wniosku, podając powody takiej decyzji. W przypadku braku odpowiedzi w ciągu pięciu dni roboczych zgodę na tranzyt uważa się za udzieloną.

Odpowiedzi na wnioski tranzytowe można udzielać za pośrednictwem różnych środków porozumiewania się na odległość, w tym elektronicznych środków przekazu, na przykład faksem, pocztą elektroniczną itp.

3.   Jeśli tranzyt odbywa się drogą lotniczą, osoba, która podlega readmisji, oraz osoby ją eskortujące są zwolnione z obowiązku uzyskania lotniskowych wiz tranzytowych.

4.   Właściwe organy państwa rozpatrującego wniosek, pod warunkiem przeprowadzenia wzajemnych konsultacji, udzielają niezbędnej pomocy przy tranzycie, w szczególności poprzez nadzorowanie danych osób oraz zapewnienie właściwych do tego celu udogodnień.

5.   Tranzyt osób następuje w ciągu 30 dni od daty otrzymania zgody na złożony wniosek, chyba że uzgodniono inaczej.

SEKCJA V

KOSZTY

Artykuł 16

Koszty transportu oraz tranzytu

Bez uszczerbku dla prawa właściwych organów do dochodzenia zwrotu kosztów związanych z readmisją od osoby, która ma jej podlegać, lub od osób trzecich, wszystkie koszty transportu poniesione w związku z readmisją i tranzytem zgodnie z niniejszą umową do granicy państwa końcowego przeznaczenia ponosi państwo składające wniosek.

SEKCJA VI

OCHRONA DANYCH I STOSOWANIE UMOWY W KONTEKŚCIE INNYCH ZOBOWIĄZAŃ MIĘDZYNARODOWYCH

Artykuł 17

Ochrona danych

Przekazanie danych osobowych może nastąpić jedynie wówczas, gdy jest konieczne do wykonania niniejszej umowy przez właściwe organy Azerbejdżanu lub państwa członkowskiego, zależnie od przypadku. Przetwarzanie i obsługa danych osobowych w indywidualnych przypadkach podlega krajowym przepisom Azerbejdżanu lub też, w przypadku gdy kontrolerem jest właściwy organ państwa członkowskiego, przepisom dyrektywy 95/46/WE oraz prawodawstwu krajowemu tego państwa członkowskiego przyjętemu zgodnie z tą dyrektywą. Dodatkowo stosuje się następujące zasady:

a)

dane osobowe muszą być przetwarzane uczciwie i zgodnie z prawem;

b)

dane osobowe muszą być zbierane w określonym, jednoznacznym i prawnie dopuszczonym celu związanym z wykonaniem niniejszej umowy i nie mogą być dalej przetwarzane przez organ przekazujący ani przez organ, który je przyjmuje, w sposób niezgodny z tym celem;

c)

dane osobowe muszą być adekwatne do potrzeb i istotne dla danej sprawy oraz nie mogą wykraczać poza cel, w jakim są gromadzone lub dalej przetwarzane; w szczególności przekazywane dane osobowe mogą dotyczyć wyłącznie:

szczegółowych informacji o osobie, która ma zostać przekazana (na przykład imiona, nazwiska, wszelkie poprzednie imiona i nazwiska, inne używane imiona/nazwiska lub imiona i nazwiska, pod jakimi dana osoba jest znana, lub pseudonimy, płeć, stan cywilny, data i miejsce urodzenia oraz obecne i każde poprzednie obywatelstwo);

paszportu, dowodu tożsamości lub prawa jazdy (numer, okres ważności, data wystawienia, nazwa organu wystawiającego dokument, miejsce wystawienia);

miejsc lądowań i trasy podróży;

innych informacji koniecznych do ustalenia tożsamości osoby, która ma zostać przekazana, lub do zbadania wymogów dotyczących readmisji zgodnie z niniejszą umową;

d)

dane osobowe muszą być dokładne i w razie konieczności aktualizowane;

e)

dane osobowe muszą być przechowywane w formie umożliwiającej identyfikację osób, których dane te dotyczą, przez okres nie dłuższy niż jest to konieczne do realizacji celu, w jakim zostały zebrane lub w jakim są dalej przetwarzane;

f)

zarówno organ, który przekazuje dane osobowe, jak i ten, który je przyjmuje, podejmują wszelkie uzasadnione kroki w celu zapewnienia, odpowiednio, sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych osobowych, w przypadku gdy ich przetwarzanie nie jest zgodne z postanowieniami niniejszego artykułu, zwłaszcza w przypadku gdy nie są one adekwatne do potrzeb, istotne dla danej sprawy lub wykraczają poza cel ich przetwarzania. Dotyczy to także zgłaszania drugiej Stronie wszelkich przypadków sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych;

g)

organ, który przyjmuje dane, informuje organ przekazujący dane na wniosek tego ostatniego o sposobie wykorzystania przekazanych danych i uzyskanych wynikach;

h)

dane osobowe mogą być przekazywane wyłącznie właściwym organom. Udostępnienie otrzymanych danych innym organom wymaga uprzedniej zgody organu przekazującego;

i)

właściwe organy przekazujące i otrzymujące dane osobowe są zobowiązane do prowadzenia pisemnego rejestru przekazywanych i otrzymanych danych.

Artykuł 18

Związek z innymi zobowiązaniami międzynarodowymi

1.   Niniejsza umowa pozostaje bez uszczerbku dla praw, obowiązków i zakresu odpowiedzialności Unii, jej państw członkowskich i Azerbejdżanu, wynikających z prawa międzynarodowego, w tym z konwencji międzynarodowych, których są one stroną, w szczególności z instrumentów międzynarodowych wymienionych w artykule 2, oraz:

konwencji międzynarodowych określających państwo odpowiedzialne za badanie złożonych wniosków o azyl;

konwencji międzynarodowych dotyczących ekstradycji i tranzytu;

wielostronnych międzynarodowych konwencji i umów o readmisji cudzoziemców, takich jak konwencja o międzynarodowym lotnictwie cywilnym.

2.   Postanowienia niniejszej umowy nie uniemożliwiają zorganizowania powrotu danej osoby na mocy innych formalnych lub nieformalnych uzgodnień.

SEKCJA VII

WPROWADZENIE W ŻYCIE I STOSOWANIE

Artykuł 19

Wspólny Komitet ds. Readmisji

1.   Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy prawnej w stosowaniu i interpretacji niniejszej umowy. W tym celu Strony ustanawiają Wspólny Komitet ds. Readmisji (dalej zwany "komitetem"), którego zadania obejmują w szczególności:

a)

monitorowanie stosowania niniejszej umowy;

b)

zajmowanie się kwestiami wynikającymi z interpretacji lub stosowania postanowień niniejszej umowy;

c)

podejmowanie decyzji w sprawie zasad wykonawczych niezbędnych do jednolitego stosowania niniejszej umowy;

d)

prowadzenie regularnej wymiany informacji na temat protokołów wykonawczych sporządzanych przez poszczególne państwa członkowskie i Azerbejdżan zgodnie z art. 20;

e)

zalecanie wprowadzania zmian do niniejszej umowy i jej załączników.

2.   Decyzje komitetu są wiążące dla Umawiających się Stron.

3.   W skład komitetu wchodzą przedstawiciele Unii i Azerbejdżanu.

4.   Komitet zbiera się w razie potrzeby na wniosek jednej z Umawiających się Stron.

5.   Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 20

Protokoły wykonawcze

1.   Bez uszczerbku dla bezpośredniej stosowalności niniejszej umowy, na wniosek państwa członkowskiego lub Azerbejdżanu, Azerbejdżan i państwo członkowskie sporządzają protokół wykonawczy obejmujący między innymi zasady dotyczące:

a)

wyznaczania właściwych organów, przejść granicznych i wymiany punktów kontaktowych;

b)

warunków powrotu osób pod eskortą, w tym tranzytu eskortowanych obywateli państw trzecich i bezpaństwowców;

c)

środków i dokumentów uzupełniających te wymienione w załącznikach 1–4 do niniejszej umowy;

d)

zasad readmisji w przypadku procedury przyspieszonej;

e)

procedury przeprowadzania rozmów.

2.   Protokoły wykonawcze, o których mowa w ust. 1, wchodzą w życie dopiero po ich zgłoszeniu komitetowi, o którym mowa w art. 19.

3.   Azerbejdżan zgadza się stosować wszelkie postanowienia protokołu wykonawczego uzgodnionego z jednym państwem członkowskim również w jego stosunkach z każdym innym państwem członkowskim, na wniosek tego ostatniego. Państwa członkowskie zgadzają się stosować wszelkie postanowienia protokołu wykonawczego uzgodnionego przez jedno z nich również w swoich stosunkach z Azerbejdżanem na wniosek tego ostatniego, z zastrzeżeniem praktycznej wykonalności ich stosowania w odniesieniu do innych państw członkowskich.

Artykuł 21

Związek z dwustronnymi umowami o readmisji lub uzgodnieniami państw członkowskich

Postanowienia niniejszej umowy są nadrzędne wobec postanowień wszelkich dwustronnych umów lub innych uzgodnień dotyczących readmisji osób przebywających bez zezwolenia, które zostały zawarte lub mogą zgodnie z art. 20 zostać zawarte przez poszczególne państwa członkowskie i Azerbejdżan, w zakresie, w jakim takie postanowienia nie są zgodne z postanowieniami niniejszej umowy.

SEKCJA VIII

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 22

Zakres terytorialny

1.   Z zastrzeżeniem ust. 2 niniejszą umowę stosuje się do terytorium, do którego mają zastosowanie Traktat o Unii Europejskiej i Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz do terytorium Azerbejdżanu.

2.   Niniejszą umowę stosuje się do terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Irlandii wyłącznie na podstawie odpowiedniego powiadomienia skierowanego przez Unię Europejską do Azerbejdżanu.

3.   Niniejszej umowy nie stosuje się do terytorium Królestwa Danii.

Artykuł 23

Wejście w życie, okres obowiązywania i rozwiązanie

1.   Umawiające się Strony ratyfikują lub zatwierdzają niniejszą umowę zgodnie ze swoimi odpowiednimi wewnętrznymi procedurami.

2.   Niniejsza umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym ostatnia z Umawiających się Stron powiadamia drugą Stronę o zakończeniu procedur, o których mowa w pierwszym ustępie.

3.   Niniejsza umowa ma zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Irlandii od pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dacie powiadomienia, o którym mowa w art. 22 ust. 2.

4.   Niniejsza umowa zostaje zawarta na czas nieokreślony.

5.   Każda z Umawiających się Stron może, w drodze oficjalnego powiadomienia drugiej Umawiającej się Strony i po wcześniejszych konsultacjach z komitetem, o którym mowa w art. 19, całkowicie lub częściowo tymczasowo zawiesić wykonywanie niniejszej umowy. Zawieszenie wykonywania umowy wchodzi w życie drugiego dnia następującego po dniu takiego powiadomienia.

6.   Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą umowę w drodze oficjalnego powiadomienia przekazanego drugiej Umawiającej się Stronie. Niniejsza umowa przestaje być stosowana po upływie sześciu miesięcy od dokonania takiego powiadomienia.

Artykuł 24

Zmiany umowy

Niniejszą umowę można zmieniać i uzupełniać za obopólną zgodą Umawiających się Stron. Zmian i uzupełnień dokonuje się poprzez sporządzenie osobnych protokołów, które stanowią integralną część niniejszej umowy i wchodzą w życie zgodnie z procedurą określoną w art. 23.

Artykuł 25

Załączniki

Załączniki 1–8 stanowią integralną część niniejszej umowy.

Sporządzono w Brukseli dnia dwudziestego ósmego lutego roku dwa tysiące czternastego w dwóch egzemplarzach w języku angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim i azerskim, przy czym każda wersja językowa jest na równi autentyczna.

За Европейския съюз

Рог la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

Avropa İttifaqı adından

Image

За Азербайджанската република

Por la República de Azerbaiyán

Za Ázerbájdžánskou republiku

For Republikken Aserbajdsjan

Für die Republik Aserbaidschan

Aserbaidžaani Vabariigi nimel

Για τη Δημοκρατία χου Αζερμπαϊτζάν

For the Republic of Azerbaijan

Pour la République d'Azerbaïdjan

Za Republiku Azerbajdžan

Per la Repubblica dell'Azerbaigian

Azerbaidžanas Republikas vārdā –

Azerbaidžano Respublikos vardu

Az Azerbajdzsán Köztársaság részéről

Għar-Repubblika tal-Azerbajģan

Voor de Republiek Azerbeidzjan

W imieniu Republiki Azerbejdżanu

Pela República do Azerbaijāo

Pentru Republica Azerbaidjan

Za Azerbajdžanskú republiku

Za Azerbajdžansko republiko

Azerbaidžanin tasavallan puolesta

För Republiken Azerbajdzjan

Image

Image


(1)  W formie określonej w zaleceniu Rady z dnia 30 listopada 1994 r. (Dz.U. C 274 z 19.9.1996, s. 18).

(2)  Tamże.

(3)  Tamże.


ZAŁĄCZNIK 1

Wspólny wykaz dokumentów, których przedstawianie uznawane jest za dowód obywatelstwa (art. 3 ust. 1, art. 5 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1)

paszporty każdego rodzaju (paszporty krajowe, paszporty zwykłe, paszporty dyplomatyczne, paszporty służbowe, paszporty urzędowe, paszporty zbiorowe i paszporty zastępcze, włącznie z paszportami dla dzieci);

laissez-passer wydane przez państwo rozpatrujące wniosek;

dokumenty tożsamości każdego rodzaju (w tym dokumenty wystawione na czas określony i dokumenty tymczasowe), z wyłączeniem dokumentów tożsamości marynarzy.


ZAŁĄCZNIK 2

Wspólny wykaz dokumentów, których przedstawianie uznawane jest za dowód prima facie obywatelstwa (art. 3 ust. 1, art. 5 ust. 1 oraz art. 9 ust. 2)

dokumenty wymienione w załączniku 1, których okres ważności upłynął ponad 6 miesięcy wcześniej;

fotokopie dokumentów wymienionych w załączniku 1;

zaświadczenia o obywatelstwie lub inne urzędowe dokumenty, w których wymieniono lub wyraźnie wskazano obywatelstwo;

prawa jazdy lub ich fotokopie;

akty urodzenia lub ich fotokopie;

identyfikatory wydane przez przedsiębiorstwa lub ich fotokopie;

legitymacje służbowe i książeczki wojskowe;

książeczki żeglarskie, legitymacje służbowe kapitanów jednostek morskich i dokumenty tożsamości marynarzy;

oświadczenia świadków;

oświadczenia złożone przez daną osobę oraz język, jakim się ona posługuje, również w formie wyniku oficjalnego testu;

wszelkie inne dokumenty mogące pomóc w ustaleniu obywatelstwa danej osoby;

odciski palców;

potwierdzenie tożsamości w wyniku wyszukiwania w wizowym systemie informacyjnym;

w przypadku państw członkowskich, które nie korzystają z wizowego systemu informacyjnego, pozytywna identyfikacja dokonana na podstawie danych z rejestru wniosków wizowych tych państw członkowskich;

potwierdzenie tożsamości w wyniku wyszukiwania w systemie IAMAS (zautomatyzowanym systemie wyszukiwania informacji na temat wjazdu/wyjazdu i rejestracji Republiki Azerbejdżanu).


ZAŁĄCZNIK 3

Wspólny wykaz dokumentów, które są uznawane za dowód potwierdzający spełnienie warunków readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców (art. 4 ust. 1, art. 6 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1)

wiza lub dokument pobytowy wydany przez państwo rozpatrujące wniosek;

stempel wjazdu/wyjazdu lub podobne potwierdzenie w dokumencie podróży danej osoby lub inny dowód wjazdu/wyjazdu (na przykład fotograficzny);

dokumenty tożsamości wydane bezpaństwowcom zamieszkującym na stałe w państwie rozpatrującym wniosek;

laissez-passer wydane bezpaństwowcom zamieszkującym na stałe w państwie rozpatrującym wniosek.


ZAŁĄCZNIK 4

Wspólny wykaz dokumentów, które są uznawane za dowód prima facie potwierdzający spełnienie warunków readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców (art. 4 ust. 1, art. 6 ust. 1 oraz art. 10 ust. 2)

wydany przez właściwe organy państwa składającego wniosek opis miejsca i okoliczności, w których dana osoba została przejęta po wjeździe na terytorium tego państwa;

informacje odnoszące się do tożsamości lub pobytu danej osoby, dostarczone przez organizację międzynarodową (na przykład UNHCR);

zgłoszenia/potwierdzenia informacji przez członków rodziny, współtowarzyszy podróży itd.;

dokumenty oraz wszelkiego rodzaju zaświadczenia lub rachunki (na przykład rachunki za hotel, karty wizyt u lekarzy/dentystów, karty wstępu do instytucji publicznych/prywatnych, umowy wynajmu samochodów, potwierdzenia płatności kartą kredytową itd.), które jednoznacznie wskazują, że dana osoba pozostawała na terytorium państwa rozpatrującego wniosek;

imienne bilety kolejowe lub listy pasażerów podróżujących samolotem, pociągiem, autokarem lub statkiem, które wskazują na obecność i przedstawiają trasę podróży danej osoby po terytorium państwa rozpatrującego wniosek;

informacje, które wskazują, że dana osoba korzystała z usług kurierskich lub usług biura podróży;

urzędowe oświadczenie złożone w szczególności przez pracowników służby granicznej lub innych świadków, którzy mogą potwierdzić, że dana osoba przekroczyła granicę;

urzędowe oświadczenie zainteresowanej osoby złożone w postępowaniu sądowym lub administracyjnym;

oświadczenie danej osoby;

odciski palców.


ZAŁĄCZNIK 5

Image

Image

Image


ZAŁĄCZNIK 6

Image

Image

Image


ZAŁĄCZNIK 7

Standardowy dokument podróży UE do celów wydalenia z kraju

(W formie określonej w zaleceniu Rady UE z dnia 30 listopada 1994 r.) (1)


(1)  Dz.U. C 247 z 19.9.1996, s. 18.


ZAŁĄCZNIK 8

Image

Image


WSPÓLNA DEKLARACJA

Dotycząca art. 3 ust. 3

Umawiające się Strony przyjmują do wiadomości, że — zgodnie z przepisami Republiki Azerbejdżanu dotyczącymi obywatelstwa — obywatela Republiki Azerbejdżanu nie można pozbawić obywatelstwa.

Strony zgadzają się przeprowadzić z odpowiednim wyprzedzeniem wzajemne konsultacje, w przypadku gdyby taka sytuacja prawna miała ulec zmianie.


WSPÓLNA DEKLARACJA

Dotycząca art. 4 i art. 6

Strony podejmą wszelkie starania w celu readmisji każdego obywatela państwa trzeciego, który nie spełnia obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na ich terytorium lub przestał spełniać te warunki, do jego kraju pochodzenia.


WSPÓLNA DEKLARACJA

Dotycząca Królestwa Danii

Umawiające się Strony przyjmują do wiadomości, że niniejsza umowa nie ma zastosowania do terytorium Królestwa Danii ani do jego obywateli. W związku z tym wskazane jest, by Azerbejdżan i Królestwo Danii zawarły umowę o readmisji na takich samych warunkach, jak niniejsza umowa.


WSPÓLNA DEKLARACJA

Dotycząca Republiki Islandii i Królestwa Norwegii

Umawiające się Strony przyjmują do wiadomości ścisłe związki między Unią Europejską a Republiką Islandii i Królestwem Norwegii, w szczególności na mocy umowy z dnia 18 maja 1999 r. dotyczącej włączenia tych państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen. W związku z tym wskazane jest, by Azerbejdżan zawarł umowę o readmisji z Republiką Islandii i Królestwem Norwegii na takich samych warunkach, jak niniejsza umowa.


WSPÓLNA DEKLARACJA

Dotycząca Konfederacji Szwajcarskiej

Umawiające się Strony przyjmują do wiadomości ścisłe związki między Unią Europejską a Konfederacją Szwajcarską, w szczególności na mocy umowy dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen, która weszła w życie dnia 1 marca 2008 r. W związku z tym wskazane jest, by Azerbejdżan zawarł umowę o readmisji z Konfederacją Szwajcarską na takich samych warunkach, jak niniejsza umowa.


WSPÓLNA DEKLARACJA

Dotycząca Księstwa Liechtensteinu

Umawiające się Strony przyjmują do wiadomości ścisłe związki między Unią Europejską a Księstwem Liechtensteinu, w szczególności na mocy umowy dotyczącej włączenia Księstwa Liechtensteinu we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen, która weszła w życie dnia 19 grudnia 2011 r. W związku z tym wskazane jest, by Azerbejdżan zawarł umowę o readmisji z Księstwem Liechtensteinu na takich samych warunkach, jak niniejsza umowa.


Top