EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 12005SP

Protokół dotyczący warunków i uzgodnień w sprawie przyjęcia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej

OJ L 157, 21.6.2005, p. 29–202 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/treaty/acc_2005/pro_1/sign

21.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/29


PROTOKÓŁ

Dotyczący warunków i uzgodnień w sprawie przyjęcia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej

WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,

ZWAŻYWSZY, że Republika Bułgarii i Rumunia zostaną członkami Unii Europejskiej w dniu 1 stycznia 2007 roku;

ZWAŻYWSZY, że Artykuł I-58 Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy przewiduje, że warunki oraz tryb przyjęcia są przedmiotem umowy między Państwami Członkowskimi a państwem kandydującym;

UZGODNIŁY następujące postanowienia, które zostaną załączone do Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy oraz do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej:

CZĘŚĆ PIERWSZA

ZASADY

Artykuł 1

1.   Do celów niniejszego Protokołu:

określenie „Konstytucja” oznacza Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy;

określenie „Traktat EWEA” oznacza Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, uzupełniony lub zmieniony traktatami i innymi aktami, które weszły w życie przed przystąpieniem;

określenie „obecne Państwa Członkowskie” oznacza Królestwo Belgii, Republikę Czeską, Królestwo Danii, Republikę Federalną Niemiec, Republikę Estońską, Republikę Grecką, Królestwo Hiszpanii, Republikę Francuską, Irlandię, Republikę Włoską, Republikę Cypryjską, Republikę Łotewską, Republikę Litewską, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republikę Węgierską, Republikę Malty, Królestwo Niderlandów, Republikę Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Portugalską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką, Republikę Finlandii, Królestwo Szwecji oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;

określenie „nowe Państwa Członkowskie” oznacza Republikę Bułgarii i Rumunię;

określenie „instytucje” oznacza instytucje określone w Konstytucji.

2.   Odniesienia do Konstytucji oraz do Unii zawarte w niniejszym Protokole są w stosownych przypadkach traktowane jako odniesienia odpowiednio do Traktatu EWEA oraz do Wspólnoty ustanowionej na mocy Traktatu EWEA.

Artykuł 2

Postanowienia Konstytucji, Traktatu EWEA oraz przepisy aktów przyjętych przez instytucje przed przystąpieniem są od dnia przystąpienia wiążące dla Bułgarii i Rumunii oraz są stosowane w tych państwach zgodnie z warunkami określonymi w Konstytucji, w Traktacie EWEA oraz w niniejszym Protokole.

Artykuł 3

1.   Bułgaria i Rumunia przystępują do decyzji i umów przyjętych przez przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zebranych w Radzie.

2.   Bułgaria i Rumunia zajmują takie samo stanowisko co obecne Państwa Członkowskie względem deklaracji, rezolucji lub innych stanowisk przyjętych przez Radę Europejską lub Radę, a także dotyczących Unii przyjętych za wspólnym porozumieniem przez Państwa Członkowskie. Bułgaria i Rumunia będą stosować się do zasad i wytycznych wynikających z tych deklaracji, rezolucji lub innych stanowisk oraz podejmą środki niezbędne dla zapewnienia wprowadzenia ich w życie.

3.   Bułgaria i Rumunia przystępują do konwencji i protokołów wymienionych w Załączniku I. Konwencje i protokoły wchodzą w życie w odniesieniu do Bułgarii i Rumunii w dniu określonym przez Radę w decyzjach, o których mowa w ustępie 4.

4.   Rada, stanowiąc jednomyślnie na podstawie zalecenia Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, przyjmuje decyzje europejskie w celu dokonania wszelkich dostosowań wymaganych w związku z przystąpieniem, do konwencji i protokołów, o których mowa w ustępie 3 oraz publikuje dostosowany tekst w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

5.   Bułgaria i Rumunia zobowiązują się do wprowadzenia ustaleń administracyjnych i innych w odniesieniu do konwencji i protokołów, o których mowa w ustępie 3, takich jak przyjęte przed dniem przystąpienia przez obecne Państwa Członkowskie lub Radę oraz do usprawnienia praktycznej współpracy między instytucjami i organizacjami Państw Członkowskich.

6.   Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może przyjąć decyzje europejskie uzupełniające Załącznik I o te konwencje, umowy i protokoły, które zostały podpisane przed dniem przystąpienia.

7.   Poszczególne instrumenty wymienione w niniejszym artykule obejmują te, o których mowa w artykule IV-438 Konstytucji.

Artykuł 4

1.   Przepisy dorobku Schengen, o których mowa w Protokole nr 17 do Konstytucji, dotyczące dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej oraz akty na nim oparte lub w inny sposób z nim związane, wymienione w Załączniku II, jak również jakiekolwiek dalsze akty przyjęte przed dniem przystąpienia, są wiążące i mają zastosowanie w Bułgarii i Rumunii od dnia przystąpienia.

2.   Przepisy dorobku Schengen włączone w ramy Unii Europejskiej oraz akty na nim oparte lub w inny sposób z nim związane, które nie zostały wymienione w ustępie 1, będąc wiążącymi dla Bułgarii i Rumunii od dnia przystąpienia, stosowane są w każdym z tych państw wyłącznie na mocy europejskiej decyzji Rady podjętej w tym celu, po sprawdzeniu, zgodnie ze stosowanymi procedurami oceny Schengen, iż w tym państwie zostały spełnione niezbędne warunki dla stosowania tego dorobku.

Rada podejmuje decyzję, po konsultacji z Parlamentem Europejskim, stanowiąc na zasadzie jednomyślności swych członków reprezentujących rządy Państw Członkowskich, w stosunku do których przepisy, o których mowa w niniejszym ustępie, już zostały wprowadzone w życie oraz przedstawiciela rządu Państwa Członkowskiego, w stosunku do którego te przepisy mają zostać wprowadzone w życie. Członkowie Rady reprezentujący rządy Irlandii i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej biorą udział w podejmowaniu takiej decyzji, w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy przepisów dorobku Schengen oraz aktów na nim opartych lub w inny sposób z nim związanych, w których te Państwa Członkowskie biorą udział.

Artykuł 5

Bułgaria i Rumunia uczestniczą w unii gospodarczej i walutowej od dnia przystąpienia jako Państwa Członkowskie objęte derogacją w rozumieniu artykułu III-197 Konstytucji.

Artykuł 6

1.   Umowy lub konwencje zawarte lub tymczasowo stosowane przez Unię z jednym lub większą liczbą państw trzecich, z organizacją międzynarodową lub z obywatelem państwa trzeciego, są wiążące dla Bułgarii i Rumunii na warunkach określonych w Konstytucji oraz w niniejszym Protokole.

2.   Bułgaria i Rumunia zobowiązują się do przystąpienia, na warunkach określonych w niniejszym Protokole, do umów lub konwencji zawartych lub podpisanych wspólnie przez Unię i obecne Państwa Członkowskie.

Przystąpienie Bułgarii i Rumunii do umów lub konwencji zawartych lub podpisanych wspólnie przez Unię i obecne Państwa Członkowskie z poszczególnymi państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi jest uzgadniane poprzez zawarcie protokołów do takich umów lub konwencji pomiędzy Radą, stanowiącą jednomyślnie w imieniu Państw Członkowskich, a danym państwem trzecim lub państwami trzecimi, lub daną organizacją międzynarodową. Komisja prowadzi negocjacje w sprawie zawarcia tych protokołów w imieniu Państw Członkowskich na podstawie wytycznych negocjacyjnych zatwierdzonych przez Radę, stanowiącą jednomyślnie, konsultując się z komitetem złożonym z przedstawicieli Państw Członkowskich. Komisja przedkłada Radzie projekt protokołów, które mają zostać zawarte.

Procedura ta pozostaje bez uszczerbku dla kompetencji własnych Unii i nie wpływa na podział kompetencji pomiędzy Unią a Państwami Członkowskimi w odniesieniu do zawierania takich umów w przyszłości lub jakichkolwiek innych zmian nie związanych z przystąpieniem.

3.   Po przystąpieniu do umów i konwencji, o których mowa w ustępie 2, Bułgaria i Rumunia uzyskują na mocy tych umów i konwencji takie same prawa i obowiązki jak obecne Państwa Członkowskie.

4.   Począwszy od dnia przystąpienia i do czasu wejścia w życie niezbędnych protokołów, o których mowa w ustępie 2, Bułgaria i Rumunia stosują, z wyjątkiem umowy o swobodnym przepływie osób zawartej ze Szwajcarią, postanowienia umów lub konwencji zawartych wspólnie przez Unię i obecne Państwa Członkowskie przed przystąpieniem. Obowiązek ten dotyczy również umów lub konwencji, które Unia i obecne Państwa Członkowski zgodziły się stosować tymczasowo.

Do czasu wejścia w życie niezbędnych protokołów, o których mowa w ustępie 2, Unia i Państwa Członkowskie, działając wspólnie w ramach swoich odpowiednich kompetencji, podejmują wszelkie właściwe środki.

5.   Bułgaria i Rumunia przystępują do Umowy o Partnerstwie między członkami Grupy Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z drugiej strony (1), podpisanej w Cotonou w dniu 23 czerwca 2000 roku.

6.   Na warunkach określonych w niniejszym Protokole, Bułgaria i Rumunia zobowiązują się przystąpić do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (2), zgodnie z artykułem 128 tego Porozumienia.

7.   Począwszy od dnia przystąpienia, Bułgaria i Rumunia stosują dwustronne umowy oraz uzgodnienia w dziedzinie wyrobów włókienniczych zawarte przez Unię z państwami trzecimi.

Ograniczenia ilościowe stosowane przez Unię w przywozie wyrobów włókienniczych oraz odzieżowych zostaną dostosowane w celu uwzględnienia przystąpienia Bułgarii i Rumunii do Unii. W tym celu Unia może przed dniem przystąpienia negocjować z odpowiednimi państwami trzecimi zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach, o których mowa powyżej.

Jeżeli zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach w dziedzinie wyrobów włókienniczych nie wejdą w życie do dnia przystąpienia, Unia dokona niezbędnych dostosowań w jej regulacjach dotyczących przywozu wyrobów włókienniczych i odzieżowych z państw trzecich w celu uwzględnienia przystąpienia Bułgarii i Rumunii.

8.   Ograniczenia ilościowe stosowane przez Unię w przywozie stali i wyrobów stalowych zostaną dostosowane w oparciu o przywozy w ostatnich latach do Bułgarii i Rumunii wyrobów stalowych pochodzących z odpowiednich krajów dostawców.

W tym celu, przed dniem przystąpienia negocjowane będą niezbędne zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach w dziedzinie stali zawartych przez Unię z państwami trzecimi.

Jeżeli do dnia przystąpienia zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach nie wejdą w życie, stosuje się postanowienia akapitu pierwszego.

9.   Unia zarządza umowami w dziedzinie rybołówstwa, zawartymi przez Bułgarię lub Rumunię z państwami trzecimi przed przystąpieniem.

Prawa i obowiązki Bułgarii i Rumunii wynikające z tych umów pozostają niezmienione przez okres, w którym postanowienia tych umów są tymczasowo utrzymane w mocy.

Możliwie najszybciej, a w każdym przypadku przed wygaśnięciem umów wskazanych w akapicie pierwszym, Rada, na wniosek Komisji, podejmie w każdym przypadku odpowiednie decyzje dotyczące kontynuacji działalności połowowej wynikającej z tych umów; możliwe jest przedłużenie obowiązywania niektórych umów na okresy nieprzekraczające roku.

10.   Z mocą od dnia przystąpienia, Bułgaria i Rumunia wystąpią z wszelkich umów o wolnym handlu z państwami trzecimi, w tym ze Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu (CEFTA).

W zakresie, w jakim umowy między Bułgarią, Rumunią lub oboma tymi państwami z jednej strony, a jednym lub większą liczbą państw trzecich z drugiej strony, nie są zgodne ze zobowiązaniami wynikającymi z niniejszego Protokołu, Bułgaria i Rumunia podejmują wszelkie właściwe środki w celu wyeliminowania stwierdzonych niezgodności. W przypadku wystąpienia trudności w dostosowaniu umowy zawartej z jednym lub większą liczbą państw trzecich przed przystąpieniem, Bułgaria lub Rumunia wystąpi z tej umowy zgodnie z jej postanowieniami.

11.   Na warunkach ustanowionych w niniejszym Protokole, Bułgaria i Rumunia przystępują do umów wewnętrznych zawartych przez obecne Państwa Członkowskie w celu wykonania umów lub konwencji, o których mowa w ustępach 2, 5 i 6.

12.   Bułgaria i Rumunia podejmą w razie konieczności wszelkie właściwe środki w celu dostosowania ich statusu w ramach organizacji międzynarodowych i umów międzynarodowych, których stroną jest również Unia lub inne Państwa Członkowskie, do praw i obowiązków wynikających z ich przystąpienia do Unii.

W szczególności, w dniu przystąpienia lub w możliwie najwcześniejszym terminie po tej dacie wystąpią z międzynarodowych umów i organizacji w dziedzinie rybołówstwa, których stroną lub członkiem jest również Unia, chyba że ich członkostwo jest związane z innymi kwestiami niż rybołówstwo.

13.   W przypadku gdy niniejszy artykuł odnosi się do konwencji i umów zawartych lub podpisanych przez Unię, odniesienia te dotyczą także konwencji i umów, o których mowa w artykule IV-438 Konstytucji.

Artykuł 7

Ustawa europejska Rady może uchylić postanowienia przejściowe zawarte w niniejszym Protokole, jeżeli nie mają już one zastosowania. Rada stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim.

Artykuł 8

1.   Przyjęte przez instytucje akty, do których odnoszą się postanowienia przejściowe ustanowione w niniejszym Protokole, zachowują swój status prawny; w szczególności w dalszym ciągu stosowane są procedury zmiany tych aktów.

2.   Postanowienia niniejszego Protokołu, których celem lub skutkiem jest uchylenie lub zmiana aktów przyjętych przez instytucje w sposób inny niż w ramach środków przejściowych, mają taki sam status prawny jak przepisy, które są przez nie uchylane lub zmieniane i podlegają tym samym regułom, co te przepisy.

Artykuł 9

Przy stosowaniu Konstytucji i aktów przyjętych przez instytucje obowiązują, w ramach środków przejściowych, odstępstwa przewidziane w niniejszym Protokole.

CZĘŚĆ DRUGA

DOSTOSOWANIA W KONSTYTUCJI

TYTUŁ I

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE

Artykuł 10

1.   Artykuł 9 akapit pierwszy Protokołu nr 3 ustanawiającego Statut Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, załączonego do Konstytucji i do Traktatu EWEA, otrzymuje brzmienie:

„Gdy co trzy lata następuje częściowe odnowienie składu sędziowskiego, dotyczy ono przemiennie czternastu i trzynastu sędziów.”.

2.   Artykuł 48 Protokołu nr 3 ustanawiającego Statut Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, załączonego do Konstytucji i do Traktatu EWEA, otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 48

Sąd składa się z dwudziestu siedmiu sędziów.”.

Artykuł 11

1.

W artykule 4 ustęp 1 akapit pierwszy:

a)

zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie:

„1.

Kapitał Banku wynosi 164 795 737 000 EUR, subskrybowany przez Państwa Członkowskie następująco (3),

b)

pomiędzy pozycją dotyczącą Irlandii a pozycją dotyczącą Słowacji dodaje się następującą pozycję:

„Rumunia

846 000 000”; oraz

c)

pomiędzy pozycją dotyczącą Słowenii a pozycją dotyczącą Litwy dodaje się następującą pozycję:

„Bułgaria

296 000 000”.

2.

W artykule 9 ustęp 2 akapity pierwszy, drugi i trzeci otrzymują brzmienie:

„2.

Rada Dyrektorów składa się z dwudziestu ośmiu dyrektorów i osiemnastu zastępców.

Dyrektorów mianuje Rada Gubernatorów na okres pięciu lat; każde Państwo Członkowskie nominuje jednego dyrektora. Jeden jest nominowany również przez Komisję.

Zastępcy dyrektora są mianowani przez Radę Gubernatorów na okres pięciu lat w następujący sposób:

dwóch zastępców wyznacza Republika Federalna Niemiec,

dwóch zastępców wyznacza Republika Francuska,

dwóch zastępców wyznacza Republika Włoska,

dwóch zastępców wyznacza Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

jednego zastępcę wyznaczają za wspólnym porozumieniem Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalska,

jednego zastępcę wyznaczają za wspólnym porozumieniem Królestwo Belgii, Wielkie Księstwo Luksemburga i Królestwo Niderlandów,

dwóch zastępców wyznaczają za wspólnym porozumieniem Królestwo Danii, Republika Grecka, Irlandia i Rumunia,

dwóch zastępców wyznaczają za wspólnym porozumieniem Republika Estońska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Republika Austrii, Republika Finlandii i Królestwo Szwecji,

trzech zastępców wyznaczają za wspólnym porozumieniem Republika Bułgarii, Republika Czeska, Republika Cypryjska, Republika Węgierska, Republika Malty, Rzeczpospolita Polska, Republika Słowenii i Republika Słowacka,

jednego zastępcę wyznacza Komisja.”.

Artykuł 12

Artykuł 134 ustęp 2, akapit pierwszy Traktatu EWEA dotyczący składu Komitetu Naukowo-Technicznego otrzymuje brzmienie:

„2.

Komitet składa się z czterdziestu jeden członków mianowanych przez Radę po konsultacji z Komisją.”

TYTUŁ II

POZOSTAŁE DOSTOSOWANIA

Artykuł 13

Artykuł III-157 ustęp 1 ostatnie zdanie Konstytucji otrzymuje brzmienie:

„W odniesieniu do ograniczeń istniejących na mocy prawa krajowego w Bułgarii, Estonii i na Węgrzech, odnośną datą jest 31 grudnia 1999 roku.”

Artykuł 14

Artykuł IV-440 ustęp 1 Konstytucji otrzymuje brzmienie:

„1.

Niniejszy Traktat stosuje się do Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Republiki Czeskiej, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Irlandii, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Rumunii, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.”

Artykuł 15

1.   W artykule IV-448 ustęp 1 Konstytucji dodaje się następujący akapit:

„Zgodnie z Traktatem o Przystąpieniu, teksty niniejszego Traktatu w językach bułgarskim i rumuńskim są również autentyczne.”

2.   Artykuł 225 akapit drugi Traktatu EWEA otrzymuje brzmienie:

„Teksty niniejszego Traktatu w językach angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim i węgierskim są również autentyczne.”

CZĘŚĆ TRZECIA

POSTANOWIENIA STAŁE

TYTUŁ I

DOSTOSOWANIA AKTÓW PRZYJĘTYCH PRZEZ INSTYTUCJE

Artykuł 16

Akty wymienione w Załączniku III do niniejszego Protokołu dostosowuje się w sposób określony w tym Załączniku.

Artykuł 17

Dostosowania aktów wymienionych w Załączniku IV do niniejszego Protokołu wymagane w związku z przystąpieniem zostaną dokonane zgodnie ze wytycznymi określonymi w tym Załączniku.

TYTUŁ II

POZOSTAŁE POSTANOWIENIA

Artykuł 18

Środki wymienione w Załączniku V do niniejszego Protokołu stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym Załączniku.

Artykuł 19

Ustawa europejska Rady może wprowadzać dostosowania do postanowień niniejszego Protokołu odnoszących się do wspólnej polityki rolnej, które mogą okazać się niezbędne w wyniku zmian dokonanych w prawie unijnym. Rada stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim.

CZĘŚĆ CZWARTA

POSTANOWIENIA TYMCZASOWE

TYTUŁ I

ŚRODKI PRZEJŚCIOWE

Artykuł 20

Środki wymienione w Załącznikach VI i VII do niniejszego Protokołu mają zastosowanie do Bułgarii i Rumunii na warunkach określonych w tych Załącznikach.

TYTUŁ II

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE

Artykuł 21

1.   W artykule 1 ustęp 2 Protokołu nr 34 w sprawie postanowień przejściowych odnoszących się do instytucji i organów Unii załączonego do Konstytucji i Traktatu EWEA, dodaje się następujący akapit:

„W drodze odstępstwa od maksymalnej liczby członków Parlamentu Europejskiego określonej w artykule I-20 ustęp 2 Konstytucji, liczba członków Parlamentu Europejskiego zostaje zwiększona w celu uwzględnienia przystąpienia Bułgarii i Rumunii o następującą liczbę członków z tych państw na okres od dnia przystąpienia do rozpoczęcia kadencji Parlamentu Europejskiego w latach 2009-2014.

Bułgaria

18

Rumunia

35”.

2.   Przed dniem 31 grudnia 2007 roku, Bułgaria i Rumunia przeprowadzą powszechne wybory bezpośrednie do Parlamentu Europejskiego, w których, zgodnie z przepisami Aktu dotyczącego wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich (4), zostaną wybrani członkowie Parlamentu Europejskiego w liczbie określonej w ustępie 1.

3.   W drodze odstępstwa od artykułu I-20 ustęp 3 Konstytucji, jeżeli wybory zostaną przeprowadzone po dniu przystąpienia, na okres od dnia przystąpienia do dnia przeprowadzenia poszczególnych wyborów, określonych w ustępie 2, członkowie Parlamentu Europejskiego reprezentujący obywateli Bułgarii i Rumunii zostaną wyznaczeni przez parlamenty tych państw spośród członków tych parlamentów zgodnie z procedurą określoną przez każde z tych państw.

Artykuł 22

1.   W artykule 2 ustęp 2 akapit drugi Protokołu nr 34 w sprawie postanowień przejściowych odnoszących się do instytucji i organów Unii załączonego do Konstytucji i Traktatu EWEA, pomiędzy pozycją dotyczącą Belgii a pozycją dotyczącą Republiki Czeskiej dodaje się następującą pozycję:

„Bułgaria

10”

oraz pomiędzy pozycją dotyczącą Portugalii a pozycją dotyczącą Słowenii dodaje się pozycję:

„Rumunia

14”.

2.   W artykule 2 ustęp 2 akapit trzeci Protokołu nr 34 w sprawie postanowień przejściowych odnoszących się do instytucji i organów Unii załączonego do Konstytucji i Traktatu EWEA otrzymuje brzmienie:

„Uchwały wymagają do ich przyjęcia co najmniej 255 głosów ‘za’, oddanych przez większość członków, jeżeli Konstytucja wymaga, aby były przyjęte na wniosek Komisji. W innych przypadkach, uchwały wymagają do ich przyjęcia co najmniej 255 głosów ‘za’, oddanych przez co najmniej dwie trzecie członków.”.

Artykuł 23

W artykule 6 Protokołu nr 34 w sprawie postanowień przejściowych odnoszących się do instytucji i organów Unii załączonego do Konstytucji i Traktatu EWEA, pomiędzy pozycją dotyczącą Belgii a pozycją dotyczącą Republiki Czeskiej dodaje się następującą pozycję:

„Bułgaria

12”

oraz pomiędzy pozycją dotyczącą Portugalii a pozycją dotyczącą Słowenii dodaje się pozycję:

„Rumunia

15”.

Artykuł 24

W artykule 7 Protokołu nr 34 w sprawie postanowień przejściowych odnoszących się do instytucji i organów Unii załączonego do Konstytucji i Traktatu EWEA, pomiędzy pozycją dotyczącą Belgii a pozycją dotyczącą Republiki Czeskiej dodaje się następującą pozycję:

„Bułgaria

12”

oraz pomiędzy pozycją dotyczącą Portugalii a pozycją dotyczącą Słowenii dodaje się pozycję:

„Rumunia

15”.

TYTUŁ III

POSTANOWIENIA FINANSOWE

Artykuł 25

 (5)

Bułgaria

14 800 000 EUR

Rumunia

42 300 000 EUR

Wkłady te zostaną wpłacone w ośmiu równych ratach, których termin płatności przypada na 31 maja 2007 roku, 31 maja 2008 roku, 31 maja 2009 roku, 30 listopada 2009 roku, 31 maja 2010 roku, 30 listopada 2010 roku, 31 maja 2011 roku oraz 30 listopada 2011 roku.

 (5)

Bułgaria

0,181 %

Rumunia

0,517 %.

3.   Kapitał i wpłaty określone w ustępach 1 i 2 są wnoszone przez Bułgarię i Rumunię w gotówce w euro, o ile, w drodze odstępstwa, Rada Gubernatorów jednomyślnie nie postanowi inaczej.

Artykuł 26

1.   Bułgaria i Rumunia wpłacają następujące kwoty na rzecz Funduszu Badawczego Węgla i Stali, o którym mowa w decyzji 2002/234/EWWiS przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zebranych w Radzie, z dnia 27 lutego 2002 r. w sprawie skutków finansowych wygaśnięcia Traktatu EWWiS oraz w sprawie Funduszu Badawczego Węgla i Stali (6):

(w milionach EUR, według cen bieżących)

Bułgaria

11,95

Rumunia

29,88.

2009:

15 %

2010:

20 %

2011:

30 %

2012:

35 %.

Artykuł 27

1.   Przetargi, zawieranie umów oraz dokonywanie płatności pomocy przedakcesyjnej na podstawie programu Phare (7), programu Phare CBC (8) oraz pomocy na podstawie Instrumentu Przejściowego określonego w artykule 31 są od dnia przystąpienia zarządzane przez agencje wdrażające w Bułgarii i Rumunii.

Kontrola uprzednia sprawowana przez Komisję nad przetargami i zawieraniem umów, zostanie zniesiona decyzją Komisji podjętą w tym celu, po przeprowadzeniu przez Komisję procedury akredytacyjnej oraz po pozytywnej ocenie Rozszerzonego Zdecentralizowanego Systemu Wdrażania (EDIS), zgodnie z kryteriami i warunkami określonymi w Załączniku do rozporządzenia Rady (WE) nr 1266/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie koordynacji pomocy dla państw ubiegających się o członkostwo w Unii Europejskiej w ramach strategii przedakcesyjnej i zmieniającego rozporządzenie (EWG) nr 3906/89 (9) oraz w artykule 164 rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (10).

Jeżeli decyzja Komisji o zniesieniu kontroli uprzednich nie zostanie przyjęta przed dniem przystąpienia, wszelkie umowy podpisane między dniem przystąpienia a dniem, w którym zostanie podjęta decyzja Komisji, nie kwalifikują się do pomocy przedakcesyjnej.

Jednakże, wyjątkowo, jeżeli podjęcie decyzji przez Komisję o zniesieniu kontroli uprzednich zostanie opóźnione po dniu przystąpienia z powodów, których nie można przypisać władzom Bułgarii lub Rumunii, Komisja może przyjąć, w odpowiednio uzasadnionych przypadkach, iż umowy podpisane między dniem przystąpienia a dniem podjęcia decyzji przez Komisję, kwalifikują się do otrzymania środków pomocy przedakcesyjnej, oraz kontynuować wdrażanie pomocy przedakcesyjnej przez ograniczony okres, podczas którego Komisja będzie sprawować uprzednią kontrolę nad przetargami i zawieraniem umów.

2.   Do zobowiązań finansowych podjętych przed przystąpieniem, na mocy przedakcesyjnych Instrumentów Finansowych, o których mowa w ustępie 1, a także zobowiązań podjętych po przystąpieniu na podstawie Instrumentu Przejściowego określonego w artykule 31, w tym do zawarcia i rejestracji następnych zobowiązań indywidualnych i płatności, dokonanych po dniu przystąpienia, stosuje się zasady i przepisy dotyczące przedakcesyjnych instrumentów finansowania; zobowiązania te będą obciążać odpowiednie pozycje budżetowe, aż do dnia zamknięcia danych programów i projektów. Niezależnie od powyższego, procedury zamówień publicznych rozpoczęte po przystąpieniu zostaną przeprowadzone zgodnie z odpowiednimi przepisami unijnymi.

3.   Ostatnie ustalanie programu pomocy przedakcesyjnej, o której mowa w ustępie 1, ma miejsce w ostatnim roku poprzedzającym przystąpienie. Umowy dotyczące działań podejmowanych na podstawie tych programów należy zawrzeć w ciągu kolejnych dwóch lat. Nie przedłuża się okresu, w którym zawierane są umowy. Wyjątkowo i w odpowiednio uzasadnionych przypadkach, może zostać przyznane ograniczone przedłużenie tego okresu w celu realizacji umów.

Niezależnie od powyższego, fundusze przedakcesyjne przeznaczone na pokrycie kosztów administracyjnych, jak określono w ustępie 4, mogą być przydzielane w ciągu pierwszych dwóch lat po przystąpieniu. W przypadku kosztów audytu i oceny, fundusze przedakcesyjne mogą być przydzielane na okres do pięciu lat po przystąpieniu.

4.   Aby zapewnić konieczne stopniowe wycofywanie przedakcesyjnych instrumentów finansowych, o których mowa w ustępie 1, jak również programu ISPA (11), Komisja może podjąć wszelkie właściwe środki zapewniające, iż niezbędna liczba pracowników zostanie utrzymana w Bułgarii i Rumunii przez okres nieprzekraczający dziewiętnastu miesięcy po dniu przystąpienia. W tym okresie, urzędnicy, członkowie personelu tymczasowego i kontraktowego powołani na stanowiska w Bułgarii i Rumunii przed przystąpieniem, którzy mają pozostać na stanowiskach w tych państwach po dniu przystąpienia, mają wyjątkowo prawo do takich samych warunków finansowych i materialnych, jakie Komisja stosowała wobec nich przed przystąpieniem zgodnie z regulaminem pracowniczym urzędników Wspólnot Europejskich i warunkami zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich, określonymi w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (12). Wydatki administracyjne, w tym płace innych niezbędnych pracowników, pokrywane są z pozycji budżetowej „Stopniowe wycofywanie pomocy przedakcesyjnej dla nowych Państw Członkowskich” lub równoważnych w ramach odpowiednich pozycji budżetu ogólnego Unii Europejskiej dotyczących rozszerzenia.

Artykuł 28

1.   Środki, które w dniu przystąpienia były przedmiotem decyzji w sprawie przyznania pomocy na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1267/1999 ustanawiającego Instrument Przedakcesyjnej Polityki Strukturalnej, oraz których wdrożenie nie zostało zakończone przed tą datą, są uznawane za zatwierdzone przez Komisję na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1164/94 z dnia 16 maja 1994 r. ustanawiającego Fundusz Spójności (13). Kwoty, które nadal należy przeznaczyć na wdrożenie tych środków są przydzielane na podstawie rozporządzenia odnoszącego się do Funduszu Spójności obowiązującego w dniu przystąpienia oraz zapisywane w działach odpowiadających temu rozporządzeniu w ramach budżetu ogólnego Unii Europejskiej. O ile postanowienia ustępów 2-5 nie stanowią inaczej, przepisy dotyczące wdrażania środków zatwierdzonych zgodnie z tym rozporządzeniem mają zastosowanie do tych środków.

2.   Każda procedura udzielania zamówienia publicznego związana ze środkiem, o którym mowa w ustępie 1, które w dniu przystąpienia było już przedmiotem ogłoszenia o przetargu opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej stosowana jest zgodnie z zasadami określonymi w tym ogłoszeniu o przetargu. Jednakże nie stosuje się przepisów zawartych w artykule 165 rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich. Każda procedura udzielania zamówienia publicznego, związana ze środkiem, o którym mowa w ustępie 1, które nie było jeszcze przedmiotem ogłoszenia o przetargu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej powinna być zgodna z postanowieniami Konstytucji, aktami przyjętymi na jej podstawie oraz z politykami Unii, w tym politykami dotyczącymi ochrony środowiska, transportu, sieci transeuropejskich, konkurencji i udzielania zamówień publicznych.

3.   Płatności dokonane przez Komisję w ramach środka wymienionego w ustępie 1 są zaksięgowane do najwcześniejszych otwartych zobowiązań dokonanych w pierwszej kolejności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1267/1999 a następnie stosownie do rozporządzenia odnoszącego się do Funduszu Spójności obowiązującego w danym czasie.

4.   Dla środków wymienionych w ustępie 1 stosuje się zasady regulujące kwalifikację wydatków zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1267/1999, poza właściwie uzasadnionymi przypadkami, gdy decyzje podejmuje Komisja na wniosek zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

5.   Komisja może podjąć decyzję, w wyjątkowych i należycie uzasadnionych przypadkach, zezwalającą na szczególne wyjątki od przepisów, które mają zastosowanie do środków określonych w ustępie 1 na podstawie rozporządzenia odnoszącego się do Funduszu Spójności obowiązującego w dniu przystąpienia.

Artykuł 29

W przypadku, gdy okres wieloletnich zobowiązań w ramach programu SAPARD (14) związanych z zalesianiem gruntów rolnych, wsparciem dla tworzenia grup producentów lub systemów rolno-środowiskowych, wykracza poza ostateczny dopuszczalny termin płatności w ramach programu SAPARD, nieuregulowane zobowiązania zostaną pokryte w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007-2013. Jeżeli w tym zakresie będą konieczne szczególne środki przejściowe, przyjmowane są one zgodnie z procedurą określoną w artykule 50 ustęp 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiającego przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych (15).

Artykuł 30

1.   Bułgaria po ostatecznym zamknięciu, zgodnie ze zobowiązaniami, przed rokiem 2003 jednostek 1 i 2 elektrowni jądrowej w Kozłoduju, przeznaczonych do późniejszej likwidacji, zobowiązuje się do ostatecznego zamknięcia jednostek 3 i 4 tej elektrowni w 2006 roku oraz do późniejszej likwidacji tych jednostek.

2.   W latach 2007-2009, Wspólnota dostarczy Bułgarii pomoc finansową na wsparcie jej wysiłków likwidacyjnych i przezwyciężenie konsekwencji zamknięcia i likwidacji jednostek 1-4 elektrowni jądrowej w Kozłoduju.

Pomoc obejmuje między innymi: środki wspierające likwidację jednostek 1-4 elektrowni jądrowej w Kozłoduju; środki w dziedzinie ochrony środowiska zgodne z dorobkiem; środki na modernizację produkcji, przesyłu i dystrybucji energii konwencjonalnej w Bułgarii; środki mające na celu podniesienie sprawności energetycznej, zwiększenie wykorzystania odnawialnych źródeł energii i poprawienie bezpieczeństwa dostaw energii.

Pomoc zagwarantowana na lata 2007-2009, wynosi 210 milionów EUR (według cen z roku 2004) i zostanie przekazana w równych transzach rocznych w wysokości 70 milionów EUR (według cen z roku 2004).

Pomoc lub jej część może być udostępniona jako wkład Wspólnoty do Międzynarodowego Funduszu Wspierania Likwidacji Elektrowni Kozłoduj, zarządzanego przez Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju.

3.   Komisja może przyjąć przepisy dotyczące wdrażania pomocy, o której mowa w ustępie 2. Przepisy te zostaną przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (16). W tym celu Komisja będzie wspierana przez komitet. Zastosowanie znajdują artykuły 4 i 7 decyzji 1999/468/WE. Okres, o którym mowa w artykule 4 ustęp 3 decyzji 1999/468/WE wynosi sześć tygodni. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 31

1.   W pierwszym roku po przystąpieniu, Unia przekazuje na rzecz Bułgarii i Rumunii tymczasową pomoc finansową (zwaną dalej „Instrumentem Przejściowym”), mającą na celu rozwój i wzmocnienie potencjału administracyjnego i sądowniczego w celu wprowadzenia w życie i egzekwowania prawa Unii, jak również rozwijania wymiany dobrych praktyk. Pomoc ta zapewnia finansowanie projektów w zakresie rozwoju instytucjonalnego oraz pomocniczych, mniejszych inwestycji.

2.   Pomoc ma na celu zaspokojenie ciągłej potrzeby wzmacniania potencjału instytucjonalnego w niektórych dziedzinach poprzez działania, które nie mogą być finansowane w ramach funduszy strukturalnych lub funduszy dotyczących rozwoju obszarów wiejskich.

3.   Dla projektów współpracy pomiędzy organami administracji publicznej mających na celu rozwój instytucjonalny nadal ma zastosowanie procedura zaproszenia do składania wniosków poprzez sieć punktów kontaktowych w Państwach Członkowskich, ustanowiona w ramach Umów ramowych z Państwami Członkowskimi dla celów pomocy przedakcesyjnej.

Środki przydzielone w ramach Instrumentu Przejściowego dla Bułgarii i Rumunii wynoszą, w pierwszym roku po przystąpieniu, według cen z roku 2004, 82 miliony EUR z przeznaczeniem na działania wynikające z priorytetów krajowych i horyzontalnych. Środki te zatwierdza organ budżetowy w ramach limitów perspektywy finansowej.

4.   Decyzje dotyczące przyznania pomocy na podstawie Instrumentu Przejściowego są podejmowane, a przyznana pomoc jest wdrażana zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3906/89 w sprawie pomocy gospodarczej dla niektórych państw Europy Środkowej i Wschodniej.

Artykuł 32

1.   Niniejszym tworzy się instrument przepływu środków pieniężnych i instrument finansowy Schengen jako tymczasowy instrument pomocy dla Bułgarii i Rumunii, między dniem przystąpienia a końcem 2009 roku w celu finansowania działań na nowych granicach zewnętrznych Unii służących wprowadzeniu w życie dorobku Schengen oraz kontroli na granicach zewnętrznych, a także w celu usprawnienia przepływu środków pieniężnych w budżetach krajowych.

2.   W latach 2007-2009 Bułgaria i Rumunia będą miały dostęp do następujących kwot (według cen z roku 2004) w formie płatności zryczałtowanych na podstawie tymczasowego instrumentu przepływu środków pieniężnych i instrumentu finansowego Schengen:

(w milionach EUR, ceny z roku 2004)

 

2007

2008

2009

Bułgaria

121,8

59,1

58,6

Rumunia

297,2

131,8

130,8

3.   Co najmniej 50 % środków przydzielonych dla każdego państwa na podstawie tymczasowego instrumentu przepływu środków pieniężnych i instrumentu finansowego Schengen wykorzystuje się w celu wsparcia Bułgarii i Rumunii w wypełnianiu ich obowiązku finansowania działań na nowych granicach zewnętrznych Unii wprowadzających w życie dorobek Schengen oraz w celu wsparcia kontroli na granicach zewnętrznych.

4.   Jedna dwunasta każdej kwoty rocznej jest wypłacana na rzecz Bułgarii i Rumunii pierwszego dnia roboczego każdego miesiąca odpowiedniego roku. Zryczałtowane płatności zostaną wykorzystane w ciągu trzech lat od otrzymania pierwszej płatności. Bułgaria i Rumunia przedłożą, nie później niż sześć miesięcy po zakończeniu tego trzyletniego okresu, obszerne sprawozdanie z ostatecznego wykonania płatności zryczałtowanych na podstawie części tymczasowego instrumentu przepływu środków pieniężnych dotyczącej Schengen i instrumentu finansowego Schengen wraz oświadczeniem zawierającym uzasadnienie takich wydatków. Wszelkie niewykorzystane lub nieuzasadnione wydatki zostaną zwrócone Komisji.

5.   Komisja może przyjąć wszelkie przepisy techniczne niezbędne dla funkcjonowania tymczasowego instrumentu przepływu środków pieniężnych i instrumentu finansowego Schengen.

Artykuł 33

1.   Bez uszczerbku dla przyszłych decyzji dotyczących polityki w tym zakresie, ogólne środki przydzielone na działania strukturalne, które mają być udostępnione Bułgarii i Rumunii w ciągu trzyletniego okresu 2007-2009, są następujące:

(w milionach EUR, ceny z roku 2004)

 

2007

2008

2009

Bułgaria

539

759

1 002

Rumunia

1 399

1 972

2 603

2.   W ciągu trzyletniego okresu 2007-2009, zakres i charakter interwencji w ramach tych ustalonych kopert dla danego kraju są określane na podstawie przepisów mających w tym czasie zastosowanie do wydatków na działania strukturalne.

Artykuł 34

1.   Oprócz przepisów dotyczących rozwoju obszarów wiejskich obowiązujących w dniu przystąpienia, postanowienia określone w sekcjach I-III Załącznika VIII mają zastosowanie do Bułgarii i Rumunii w latach 2007-2009, a szczególne postanowienia finansowe określone w sekcji IV Załącznika VIII mają zastosowanie w całym okresie programowania w latach 2007-2013.

2.   Bez uszczerbku dla przyszłych decyzji dotyczących polityki w tym zakresie, środki przydzielone z EFOGR, Sekcja Gwarancji, na rozwój obszarów wiejskich w Bułgarii i Rumunii w ciągu trzyletniego okresu 2007-2009 wynoszą 3 041 milionów EUR (według cen z roku 2004).

3.   Zgodnie z procedurą określoną w artykule 50 ustęp 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999, w razie konieczności, przyjmuje się przepisy wykonawcze w celu stosowania postanowień Załącznika VIII.

4.   Rada, stanowiąc na wniosek Komisji oraz po konsultacji z Parlamentem Europejskim, wprowadza wszelkie dostosowania postanowień Załącznika VIII tam gdzie to konieczne w celu zapewnienia spójności z przepisami dotyczącymi rozwoju obszarów wiejskich.

Artykuł 35

Co roku, w ramach dostosowań technicznych do perspektywy finansowej, Komisja dostosowuje wysokość kwot określonych w artykułach 30, 31, 32, 33 i 34 zgodnie ze zmianami cen.

TYTUŁ IV

POZOSTAŁE POSTANOWIENIA

Artykuł 36

1.   Jeżeli przed końcem trzyletniego okresu następującego po przystąpieniu pojawią się trudności, które są poważne i mogą utrzymywać się w jakimkolwiek sektorze gospodarki, lub mogą spowodować poważne pogorszenie sytuacji gospodarczej danego obszaru, Bułgaria lub Rumunia może zwrócić się o zezwolenie na podjęcie środków ochronnych w celu naprawienia sytuacji i dostosowania danego sektora do gospodarki rynku wewnętrznego.

W takich samych okolicznościach każde z obecnych Państw Członkowskich może zwrócić się o zezwolenie na podjęcie środków ochronnych w stosunku do Bułgarii lub Rumunii, lub do obydwu tych państw.

2.   Na wniosek zainteresowanego państwa, Komisja w ramach procedury nadzwyczajnej, przyjmuje rozporządzenia europejskie lub decyzje europejskie określające środki ochronne, które uważa za niezbędne, wskazując warunki i zasady ich wprowadzenia w życie.

W razie poważnych trudności gospodarczych i na wyraźny wniosek zainteresowanego Państwa Członkowskiego, Komisja podejmuje działania w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania wniosku wraz z odpowiednimi informacjami uzasadniającymi ten wniosek. Środki powzięte w ramach powyższej procedury stosuje się ze skutkiem natychmiastowym, biorąc pod uwagę interesy wszystkich zainteresowanych stron; nie mogą one pociągać za sobą konieczności przeprowadzania kontroli granicznych.

3.   Środki dopuszczone na mocy ustępu 2 mogą obejmować odstępstwa od reguł zawartych w Konstytucji, a także w niniejszym Protokole, w takim zakresie i na takie okresy, jakie są absolutnie niezbędne do realizacji celów, o których mowa w ustępie 1. Pierwszeństwo przyznaje się środkom, które w możliwie najmniejszy sposób zakłócają funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

Artykuł 37

Jeżeli Bułgaria lub Rumunia nie wykona zobowiązań podjętych w ramach negocjacji w sprawie przystąpienia powodując poważne naruszenie funkcjonowania rynku wewnętrznego, włączając w to jakiekolwiek zobowiązania we wszystkich politykach sektorowych dotyczących działalności gospodarczej o skutku transgranicznym lub bezpośrednie ryzyko wystąpienia takiego naruszenia, Komisja może, do końca najwyżej trzyletniego okresu następującego po dniu przystąpienia, na uzasadniony wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy, przyjąć rozporządzenia europejskie lub decyzje europejskie wprowadzające odpowiednie środki.

Środki powinny być proporcjonalne, a pierwszeństwo przyznaje się środkom, które w możliwie najmniejszy sposób zakłócają funkcjonowanie rynku wewnętrznego, a w stosownych przypadkach, pierwszeństwo przyznaje się istniejącym sektorowym mechanizmom ochronnym. Takie środki ochronne nie mogą stanowić środka arbitralnej dyskryminacji ani ukrytych ograniczeń w handlu między Państwami Członkowskimi. Klauzula ochronna może mieć zastosowanie także przed dniem przystąpienia na podstawie wyników monitorowania, a przyjęte środki wchodzą w życie od dnia przystąpienia, o ile nie przewidują one późniejszego terminu. Środki te utrzymuje się nie dłużej niż jest to absolutnie niezbędne, a w każdym przypadku zostaną one zniesione w momencie zrealizowania odpowiedniego zobowiązania. Mogą one jednak być stosowane po upływie okresu określonego w akapicie pierwszym, tak długo jak odpowiednie zobowiązania nie będą wykonane. W związku z postępami poczynionymi przez dane nowe Państwo Członkowskie w wykonywaniu swoich zobowiązań, Komisja może odpowiednio dostosować środki. W odpowiednim czasie przed uchyleniem rozporządzeń europejskich i decyzji europejskich ustanawiających środki ochronne, Komisja powiadamia Radę i uwzględnia w pełni wszelkie uwagi poczynione przez Radę w tym zakresie.

Artykuł 38

Jeżeli w Bułgarii lub Rumunii wystąpią poważne braki lub bezpośrednie ryzyko wystąpienia takich braków w transpozycji, we wprowadzaniu w życie lub w stosowaniu decyzji ramowych lub jakichkolwiek innych odpowiednich zobowiązań, instrumentów współpracy i decyzji odnoszących się do wzajemnego uznawania w obszarze prawa karnego - zgodnie z tytułem VI Traktatu o Unii Europejskiej oraz z dyrektywami i rozporządzeniami odnoszącymi się do wzajemnego uznawania w sprawach cywilnych na mocy tytułu IV Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, oraz ustaw europejskich i europejskich ustaw ramowych przyjętych na podstawie sekcji 3 i 4 rozdziału IV tytułu III części III Konstytucji, Komisja może przyjąć rozporządzenia europejskie lub decyzje europejskie ustanawiające odpowiednie środki, wskazując warunki i zasady, na jakich będą one wprowadzane w życie, do końca najwyżej trzyletniego okresu następującego po dniu przystąpienia, na uzasadniony wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy, po przeprowadzeniu konsultacji z Państwami Członkowskimi.

Środki te mogą przyjąć postać czasowego zawieszenia stosowania odpowiednich postanowień i decyzji w stosunkach między Bułgaria lub Rumunią i innym Państwem Członkowskim lub Państwami Członkowskimi, bez uszczerbku dla kontynuacji ścisłej współpracy sądowej. Klauzula ochronna może mieć zastosowanie także przed dniem przystąpienia na podstawie wyników monitorowania a przyjęte środki wchodzą w życie od dnia przystąpienia, o ile nie przewidują one późniejszego terminu. Środki te utrzymuje się nie dłużej, niż jest to absolutnie niezbędne, a w każdym przypadku, zostaną one zniesione w momencie uzupełnienia braków. Mogą one jednak być stosowane po upływie okresu określonego w akapicie pierwszym, tak długo jak utrzymują się te braki. W związku z postępami poczynionymi przez zainteresowane nowe Państwo Członkowskie w uzupełnianiu braków, Komisja może odpowiednio dostosować środki, po przeprowadzeniu konsultacji z Państwami Członkowskimi. W odpowiednim czasie przed uchyleniem rozporządzeń europejskich i decyzji europejskich ustanawiających środki ochronne, Komisja powiadamia Radę i uwzględnia w pełni wszelkie uwagi poczynione przez Radę w tym zakresie.

Artykuł 39

1.   Jeżeli na podstawie stałego monitorowania przez Komisję zobowiązań podjętych przez Bułgarię i Rumunię w ramach negocjacji w sprawie przystąpienia, a w szczególności sprawozdań Komisji w zakresie monitorowania, istnieją przekonujące dowody, że stan przygotowań do przyjęcia i wprowadzenia w życie dorobku w Bułgarii lub Rumunii jest taki, iż występuje poważne ryzyko, że którekolwiek z tych państw jest w sposób oczywisty nieprzygotowane, aby spełnić wymagania związane z członkostwem do dnia przystąpienia wyznaczonego na 1 stycznia 2007 roku w wielu istotnych obszarach, Rada może, stanowiąc jednomyślnie na podstawie zalecenia Komisji, podjąć decyzję, że data przystąpienia tego państwa zostanie przesunięta na dzień 1 stycznia 2008 roku.

2.   Niezależnie od postanowień ustępu 1, Rada może, stanowiąc większością kwalifikowaną na podstawie zalecenia Komisji, podjąć decyzję, o której mowa w ustępie 1 w odniesieniu do Rumunii, jeżeli zauważono poważne braki w wypełnianiu przez Rumunię jednego lub kilku zobowiązań i wymogów wymienionych w Załączniku IX, punkt I.

3.   Niezależnie od postanowień ustępu 1 oraz bez uszczerbku dla artykułu 37, Rada może, stanowiąc większością kwalifikowaną na podstawie zalecenia Komisji oraz po szczegółowej ocenie dotyczącej postępów poczynionych przez Rumunię w dziedzinie polityki konkurencji, przeprowadzonej jesienią 2005 roku, podjąć decyzję wspomnianą w ustępie 1 w odniesieniu do Rumunii, jeżeli zauważono poważne braki w wypełnianiu przez Rumunię zobowiązań podjętych na podstawie Układu Europejskiego (17) lub jednego, albo większej liczby zobowiązań i wymogów wymienionych w Załączniku IX, punkt II.

4.   W przypadku podjęcia decyzji na podstawie ustępu 1, 2 lub 3, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, natychmiast podejmuje decyzję dotyczącą dostosowań w niniejszym Protokole oraz Załącznikach i Dodatkach do niego, które mogą okazać się konieczne w związku z decyzją o przesunięciu daty przystąpienia.

Artykuł 40

W celu uniknięcia zakłócenia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego, stosowanie przepisów krajowych Bułgarii i Rumunii w trakcie okresów przejściowych określonych w Załącznikach VI i VII nie może prowadzić do wprowadzenia kontroli granicznych pomiędzy Państwami Członkowskimi.

Artykuł 41

Jeżeli dla ułatwienia przejścia z systemu istniejącego w Bułgarii i Rumunii na system wynikający ze stosowania wspólnej polityki rolnej na warunkach określonych w niniejszym Protokole, niezbędne są środki przejściowe, Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą, o której mowa w artykule 25 ustęp 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (18) - lub w stosownych przypadkach - z procedurą, o której mowa w odpowiednich artykułach innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych lub ustaw europejskich zastępujących je, lub też zgodnie z odpowiednią procedurą określoną w mających zastosowanie przepisach. Środki przejściowe, o których mowa w niniejszym artykule, mogą być podejmowane przez okres trzech lat od daty przystąpienia, a ich stosowanie jest ograniczone do tego okresu. Ustawa europejska przyjęta przez Radę może przedłużyć ten okres. Rada stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim.

Środki przejściowe odnoszące się do wprowadzania w życie instrumentów dotyczących wspólnej polityki rolnej nie wymienione w niniejszym Protokole, które są niezbędne w wyniku przystąpienia, zostaną określone przed datą przystąpienia w rozporządzeniach europejskich lub decyzjach europejskich przyjętych przez Radę na wniosek Komisji lub w przypadku gdy wpływają na instrumenty pierwotnie przyjęte przez Komisję, w rozporządzeniach europejskich lub decyzjach europejskich przyjętych przez Komisję zgodnie z procedurą wymaganą dla przyjęcia takich instrumentów.

Artykuł 42

Jeżeli środki przejściowe są niezbędne do ułatwienia przejścia z systemu istniejącego w Bułgarii i Rumunii na system wynikający z zastosowania unijnych przepisów weterynaryjnych, fitosanitarnych i w zakresie bezpieczeństwa żywności, Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z właściwą procedurą określoną w mających zastosowanie przepisach. Powyższe środki są podejmowane przez okres trzech lat następujących po dacie przystąpienia i ich stosowanie jest ograniczone do tego okresu.

CZĘŚĆ PIĄTA

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WPROWADZENIA W ŻYCIE NINIEJSZEGO PROTOKOŁU

TYTUŁ I

POWOŁYWANIE INSTYTUCJI I ORGANÓW

Artykuł 43

Parlament Europejski dokona zmian swojego regulaminu, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Artykuł 44

Rada dokona zmian swojego regulaminu, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Artykuł 45

Z dniem przystąpienia, do Komisji zostanie mianowany obywatel każdego nowego Państwa Członkowskiego. Nowych członków Komisji mianuje Rada, we wspólnym porozumieniu z przewodniczącym Komisji, po konsultacji z Parlamentem Europejskim oraz zgodnie z kryteriami określonymi w artykule I-26 ustęp 4 Konstytucji.

Mandaty członków mianowanych w ten sposób wygasają w tym samym czasie co mandaty członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

Artykuł 46

1.   Do Trybunału Sprawiedliwości mianuje się dwóch sędziów oraz dwóch sędziów mianuje się do Sądu.

2.   Mandat jednego z sędziów Trybunału Sprawiedliwości mianowanych zgodnie z ustępem 1 wygasa dnia 6 października 2009 roku Sędzia ten zostanie wybrany w drodze losowania. Mandat drugiego sędziego wygasa dnia 6 października 2012 roku.

Mandat jednego z sędziów Sądu mianowanych zgodnie z ustępem 1 wygasa dnia 31 sierpnia 2007 roku. Sędzia ten zostanie wybrany w drodze losowania. Mandat drugiego sędziego wygasa dnia 31 sierpnia 2010 roku.

3.   Trybunał Sprawiedliwości dokona zmian swojego regulaminu, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Sąd, w porozumieniu z Trybunałem Sprawiedliwości, dokona zmian swojego regulaminu, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Zmienione regulaminy wymagają zgody Rady.

4.   W sprawach zawisłych przed Trybunałem lub Sądem w dniu przystąpienia, w których postępowanie ustne rozpoczęło się przed tym dniem, pełny skład Trybunału i Sądu oraz skład izb są takie, jak przed dniem przystąpienia oraz w sprawach tych stosowane są regulaminy obowiązujące w dniu poprzedzającym dzień przystąpienia.

Artykuł 47

Do Trybunału Obrachunkowego zostanie z dniem przystąpienia mianowany na okres sześciu lat obywatel każdego nowego Państwa Członkowskiego.

Artykuł 48

Komitet Regionów zostaje powiększony przez mianowanie 27 członków reprezentujących instytucje regionalne i lokalne w Bułgarii i Rumunii, posiadających mandat wyborczy organów regionalnych lub lokalnych bądź odpowiedzialnych politycznie przed wybranym zgromadzeniem. Mandaty członków mianowanych w ten sposób wygasają w tym samym czasie co mandaty członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

Artykuł 49

Komitet Ekonomiczno-Społeczny zostaje powiększony przez mianowanie 27 członków reprezentujących różne grupy gospodarcze i społeczne w ramach zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego w Bułgarii i Rumunii. Mandaty członków mianowanych w ten sposób wygasają w tym samym czasie co mandaty członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

Artykuł 50

Dostosowania w zasadach dotyczących komitetów ustanowionych przez Konstytucję oraz w ich regulaminach, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie, wprowadza się możliwie najszybciej po przystąpieniu.

Artykuł 51

1.   Nowi członkowie komitetów, grup lub innych organów utworzonych na podstawie Konstytucji lub aktu instytucji są mianowani na warunkach i zgodnie z procedurami mianowania członków tych komitetów, grup lub innych organów. Mandaty nowo mianowanych członków wygasają w tym samym czasie co mandaty członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

2.   Skład komitetów lub grup utworzonych na podstawie Konstytucji lub aktu instytucji, których liczba członków jest stała niezależnie od liczby Państw Członkowskich zostaje całkowicie odnowiony w dniu przystąpienia, chyba że mandaty obecnych członków wygasają w ciągu jednego roku od dnia przystąpienia.

TYTUŁ II

STOSOWANIE AKTÓW INSTYTUCJI

Artykuł 52

Od dnia przystąpienia Bułgaria i Rumunia są uznawane za adresatów europejskich ustaw ramowych, rozporządzeń europejskich i decyzji europejskich w rozumieniu artykułu I-33 Konstytucji oraz dyrektyw i decyzji w rozumieniu artykułu 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i artykułu 161 Traktatu EWEA, o ile takie europejskie ustawy ramowe, rozporządzenia europejskie i decyzje europejskie oraz takie dyrektywy i decyzje zostały skierowane do wszystkich obecnych Państw Członkowskich. Z wyjątkiem decyzji europejskich, które wchodzą w życie zgodnie z artykułem I - 39 ustęp 2 Konstytucji oraz dyrektyw i decyzji, które weszły w życie zgodnie z artykułem 254 ustępy 1 i 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, uznaje się, że Bułgarii i Rumunii notyfikowano takie decyzje europejskie oraz takie dyrektywy i decyzje w dniu przystąpienia.

Artykuł 53

1.   Bułgaria i Rumunia wprowadzają w życie środki niezbędne do osiągnięcia, od dnia przystąpienia, zgodności z przepisami europejskich ustaw ramowych i tych rozporządzeń europejskich, które są wiążące w odniesieniu do rezultatu, który ma zostać osiągnięty, ale pozostawiają organom krajowym swobodę wyboru form i środków w rozumieniu artykułu I-33 Konstytucji, a także z przepisami dyrektyw i decyzji w rozumieniu artykułu 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i artykułu 161 Traktatu EWEA, chyba że w niniejszym Protokole przewidziano inny termin. Informują one Komisję o tych środkach najpóźniej do dnia przystąpienia lub, w stosownych przypadkach, w terminie przewidzianym w tym celu w niniejszym Protokole.

2.   W zakresie, w jakim zmiany do dyrektyw w rozumieniu artykułu 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i artykułu 161 Traktatu EWEA wprowadzone niniejszym Protokołem wymagają wprowadzenia zmian w przepisach ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych obecnych Państw Członkowskich, państwa te wprowadzą w życie środki niezbędne do osiągnięcia, od dnia przystąpienia, zgodności ze zmienionymi dyrektywami, chyba że w niniejszym Protokole przewidziano inny termin. Informują one Komisję o tych środkach najpóźniej do dnia przystąpienia lub, w stosownych przypadkach, w terminie przewidzianym w tym celu w niniejszym Protokole.

Artykuł 54

Przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne zmierzające do zapewnienia na terytorium Bułgarii i Rumunii ochrony zdrowia pracowników i społeczeństwa przed zagrożeniem wynikającym z promieniowania jonizującego są, zgodnie z artykułem 33 Traktatu EWEA, przekazywane Komisji przez te państwa w terminie trzech miesięcy od dnia przystąpienia.

Artykuł 55

Na właściwie uzasadniony wniosek przedłożony Komisji przez Bułgarię lub Rumunię nie później niż w dniu przystąpienia, Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, a w przypadku gdy dany akt został przyjęty przez Komisję, Komisja, może przyjąć rozporządzenia europejskie lub decyzje europejskie przewidujące czasowe odstępstwa od aktów instytucji przyjętych między dniem 1 października 2004 roku a dniem przystąpienia. Środki są przyjmowane zgodnie z zasadami głosowania obowiązującymi w przypadku przyjmowania aktu, w stosunku do którego wnioskuje się o czasowe odstępstwo. W przypadku, gdy odstępstwa takie zostaną przyjęte po dniu przystąpienia, mogą być one stosowane od dnia przystąpienia.

Artykuł 56

W przypadku, gdy akty instytucji przyjęte przed dniem przystąpienia wymagają dostosowań w związku z przystąpieniem, a niezbędne dostosowania nie zostały przewidziane w niniejszym Protokole lub jego Załącznikach, Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, a w przypadku, gdy akt podstawowy został przyjęty przez Komisję, Komisja, przyjmuje w tym celu niezbędne akty. W przypadku, gdy dostosowania takie zostaną przyjęte po dniu przystąpienia, mogą być one stosowane od dnia przystąpienia.

Artykuł 57

O ile nie przewidziano inaczej, Rada na wniosek Komisji przyjmuje rozporządzenia europejskie lub decyzje europejskie ustanawiające niezbędne środki w celu wprowadzenia w życie postanowień niniejszego Protokołu.

Artykuł 58

Teksty aktów instytucji przyjęte przed dniem przystąpienia i sporządzone przez Radę, Komisję lub Europejski Bank Centralny w językach bułgarskim i rumuńskim, od dnia przystąpienia są autentyczne na takich samych warunkach jak teksty sporządzone w obecnych językach urzędowych. Zostaną one opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, jeśli teksty w obecnych językach były w ten sposób opublikowane.

TYTUŁ III

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 59

Załączniki I do IX i dodatki do nich stanowią integralną część niniejszego Protokołu.

Artykuł 60

Rząd Republiki Włoskiej przekaże rządom Republiki Bułgarii i Rumunii uwierzytelnione kopie Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, jak również traktatów zmieniających lub uzupełniających ten traktat w językach angielskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim.

Teksty tego traktatu sporządzone w językach bułgarskim i rumuńskim są załączone do niniejszego Protokołu. Teksty te są autentyczne na takich samych warunkach jak teksty traktatu, o których mowa w pierwszym akapicie, sporządzone w obecnych językach.

Artykuł 61

Uwierzytelnione kopie umów międzynarodowych złożonych w archiwum Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej zostaną przekazane rządom Republiki Bułgarii i Rumunii przez Sekretarza Generalnego.


(1)  Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 3.

(2)  Dz.U. L 1 z 3.1.1994, str. 3.

(3)  Liczby podane dla Bułgarii i Rumunii mają charakter orientacyjny i są oparte na danych z 2003 roku opublikowanych przez Eurostat.”;

(4)  Dz.U. L 278 z 8.10.1976, str. 5. Akt ostatnio zmieniony decyzją Rady 2002/772/WE, Euratom (Dz.U. L 283 z 21.10.2002, str. 1).

(5)  Podane liczby mają charakter orientacyjny i są oparte na danych z 2003 r. opublikowanych przez Eurostat.

(6)  Dz.U. L 79 z 22.3.2002, str. 42.

(7)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3906/89 z dnia 18 grudnia 1989 r. w sprawie pomocy gospodarczej dla państw Europy Środkowej i Wschodniej (Dz.U. L 375 z 23.12.1989, str. 11). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 769/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 1).

(8)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2760/98 z dnia 18 grudnia 1998 r. dotyczące wykonania programu współpracy transgranicznej w ramach programu PHARE (Dz.U. L 345 z 19.12.1998, str. 49). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1822/2003 (Dz.U. L 267 z 17.10.2003, str. 9).

(9)  Dz.U L 161 z 26.6.1999, str. 68.

(10)  Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1).

(11)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1267/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiające Instrument Przedakcesyjnej Polityki Strukturalnej (Dz.U. L 161 z 26.9.1999, str. 73). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 769/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 1).

(12)  Dz.U. L 56 z 4.3.1968, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 723/2004 (Dz.U. L 124 z 27.4.2004, str. 1).

(13)  Dz.U L 130 z 25.5.1994, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r. (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

(14)  Rozporządzenie (WE) nr 1268/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie wspólnotowych środków pomocowych na rzecz działań przedakcesyjnych w dziedzinie rolnictwa oraz rozwoju obszarów wiejskich w państwach Europy Środkowej i Wschodniej ubiegających się o członkostwo w Unii Europejskiej w okresie przedakcesyjnym (Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 87). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2008/2004 (Dz.U. L 349 z 25.11.2004, str. 12).

(15)  Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r. (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

(16)  Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(17)  Układ Europejski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rumunią, z drugiej strony (Dz.U. L 357 z 31.12.1994, str. 2).

(18)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.


ZAŁĄCZNIK I

Wykaz konwencji i protokołów,do których przystąpi Bułgaria i Rumunia z dniem przystąpienia (określony w artykule 3 ustęp 3 Protokołu)

1.

Konwencja z dnia 19 czerwca 1980 r. o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwarta do podpisu w Rzymie dnia 19 czerwca 1980 r. (Dz.U. L 266 z 9.10.1980, str. 1)

Konwencja z dnia 10 kwietnia 1984 r. o przystąpieniu Republiki Greckiej do Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwartej do podpisu w Rzymie dnia 19 czerwca 1980 r. (Dz.U. L 146 z 31.5.1984, str. 1)

Protokół Pierwszy z dnia 19 grudnia 1988 r. w sprawie wykładni przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwartej do podpisu w Rzymie dnia 19 czerwca 1980 r. (Dz.U. L 48 z 20.2.1989, str. 1)

Protokół Drugi z dnia 19 grudnia 1988 r. przyznający Trybunałowi Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich pewne kompetencje w zakresie wykładni Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwartej do podpisu w Rzymie dnia 19 czerwca 1980 r. (Dz.U. L 48 z 20.2.1989, str. 17)

Konwencja z dnia 18 maja 1992 r. o przystąpieniu Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej do Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwartej do podpisu w Rzymie dnia 19 czerwca 1980 r. (Dz.U. L 333 z 18.11.1992, str. 1)

Konwencja z dnia 29 listopada 1996 r. o przystąpieniu Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji do Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwartej do podpisu w Rzymie dnia 19 czerwca 1980 r. oraz do Pierwszego i Drugiego Protokołu w sprawie wykładni tej Konwencji przez Trybunał Sprawiedliwości (Dz.U. C 15 z 15.1.1997, str. 10)

2.

Konwencja z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych (Dz.U. L 225 z 20.8.1990, str. 10)

Konwencja z dnia 21 grudnia 1995 r. o przystąpieniu Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji do Konwencji w sprawie eliminacji podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych (Dz.U. C 26 z 31.1.1996, str. 1)

Protokół z dnia 25 maja 1999 r. zmieniający Konwencję z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie eliminacji podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych (Dz.U. C 202 z 16.7.1999, str. 1)

3.

Konwencja z dnia 26 lipca 1995 r. sporządzona na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej o ochronie interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. C 316 z 27.11.1995, str. 49)

Protokół z dnia 27 września 1996 r. sporządzony na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej do Konwencji o ochronie interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. C 313 z 23.10.1996, str. 2)

Protokół z dnia 29 listopada 1996 r. sporządzony na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie wykładni w trybie prejudycjalnym przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich Konwencji o ochronie interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. C 151 z 20.5.1997, str. 2)

Protokół Drugi z dnia 19 czerwca 1997 r. sporządzony na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej do Konwencji finansowych o ochronie interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. C 221 z 19.7.1997, str. 12)

4.

Konwencja z dnia 26 lipca 1995 r. sporządzona na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencja o Europolu) (Dz.U. C 316 z 27.11.1995, str. 2)

Protokół z dnia 24 lipca 1996 r. sporządzony na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie wykładni w trybie prejudycjalnym przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich Konwencji w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Dz.U. C 299 z 9.10.1996, str. 2)

Protokół z dnia 19 czerwca 1997 r. sporządzony na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej oraz artykułu 41 ustęp 3 Konwencji o Europolu w sprawie przywilejów i immunitetów Europolu, członków jego organów, zastępców dyrektora i pracowników Europolu (Dz.U. C 221 z 19.7.1997, str. 2)

Protokół z dnia 30 listopada 2000 r. sporządzony na podstawie artykułu 43 ustęp 1 Konwencji w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencji o Europolu) zmieniający artykuł 2 oraz Załącznik do tej Konwencji (Dz.U. C 358 z 13.12.2000, str. 2)

Protokół z dnia 28 listopada 2002 r. zmieniający Konwencję w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencję o Europolu) oraz Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Europolu, członków jego organów, zastępców dyrektora i pracowników Europolu (Dz.U. C 312 z 16.12.2002, str. 2)

Protokół z dnia 27 listopada 2003 r. sporządzony na podstawie artykułu 43 ustęp 1 Konwencji w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencji o Europolu), zmieniający tą Konwencję (Dz.U. C 2 z 6.1.2004, str. 3)

5.

Konwencja z dnia 26 lipca 1995 r. sporządzona na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej o wykorzystaniu technologii informatycznej dla potrzeb celnych (Dz.U. C 316 z 27.11.1995, str. 34)

Protokół z dnia 29 listopada 1996 r. sporządzony na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie wykładni w trybie prejudycjalnym przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich Konwencji o wykorzystaniu technologii informatycznej dla potrzeb celnych (Dz.U. C 151 z 20.5.1997, str. 16)

Protokół z dnia 12 marca 1999 r. sporządzony na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie zakresu prania wpływów pieniężnych w Konwencji o wykorzystaniu technologii informatycznej dla potrzeb celnych oraz włączenia numeru rejestracyjnego środków transportu do Konwencji (Dz.U. C 91 z 31.3.1999, str. 2)

Protokół z dnia 8 maja 2003 r. ustanowiony zgodnie z artykułem 34 Traktatu o Unii Europejskiej zmieniający w zakresie utworzenia identyfikującej bazy danych rejestru celnego Konwencję o wykorzystaniu technologii informatycznej dla potrzeb celnych (Dz.U. C 139 z 13.6.2003, str. 2)

6.

Konwencja z dnia 26 maja 1997 r. sporządzona na podstawie artykułu K.3 ustęp 2 litera c) Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie zwalczania korupcji funkcjonariuszy Wspólnot Europejskich lub funkcjonariuszy Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Dz.U. C 195 z 25.6.1997, str. 2)

7.

Konwencja z dnia 18 grudnia 1997 r. sporządzona na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie pomocy wzajemnej i współpracy między administracjami celnymi (Dz.U. C 24 z 23.1.1998, str. 2)

8.

Konwencja z dnia 17 czerwca 1998 r. sporządzona na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej o zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych (Dz.U. C 216 z 10.7.1998, str. 2)

9.

Konwencja z dnia 29 maja 2000 r. ustanowiona przez Radę zgodnie z artykułem 34 Traktatu o Unii Europejskiej o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej (Dz.U. C 197 z 12.7.2000, str. 3)

Protokół z dnia 16 października 2001 r. ustanowiony przez Radę zgodnie z artykułem 34 Traktatu o Unii Europejskiej do Konwencji o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej (Dz.U. C 326 z 21.11.2001, str. 2)


ZAŁĄCZNIK II

Wykaz przepisów dorobku Schengen w postaci, w jakiej zostały włączone w ramy Unii Europejskiej oraz akty na nim oparte lub w inny sposób z nim związane, które będą obowiązywały i będą miały zastosowanie w nowych Państwach Członkowskich od dnia przystąpienia (określony w artykule 4 ustęp 1 Protokołu)

1.

Układ między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec i Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach z dnia 14 czerwca 1985 r. (1)

2.

Następujące postanowienia Konwencji wykonawczej podpisanej w Schengen dnia 19 czerwca 1990 r. (2) do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach oraz jej Aktu końcowego i dołączonych wspólnych deklaracji, zmienionej przez niektóre akty wymienione w ustępie 8 poniżej:

Artykuł 1 w zakresie, w jakim dotyczy postanowień niniejszego ustępu; artykuły 3 do 7, z wyłączeniem artykułu 5 ustęp 1 litera d); artykuł 13; artykuły 26 i 27; artykuł 39; artykuły 44 do 59; artykuły 61 do 63; artykuły 65 do 69; artykuły 71 do 73; artykuły 75 i 76; artykuł 82; artykuł 91; artykuły 126 do 130 w zakresie, w jakim odnoszą się do postanowień niniejszego ustępu; oraz artykuł 136; Wspólne Deklaracje 1 oraz 3 Aktu końcowego.

3.

Następujące postanowienia układów w sprawie przystąpienia do Konwencji wykonawczej podpisanej w Schengen dnia 19 czerwca 1990 r. do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, ich Aktów końcowych i powiązanych deklaracji, zmienionych przez niektóre akty wymienione w ustępie 8 poniżej:

a)

Umowa podpisana dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie przystąpienia Republiki Włoskiej:

Artykuł 4,

Wspólna Deklaracja 1 w części II Aktu końcowego;

b)

Umowa podpisana w dniu 25 czerwca 1991 r. w sprawie przystąpienia Królestwa Hiszpanii:

Artykuł 4,

Wspólna Deklaracja 1 w części II Aktu końcowego,

Deklaracja 2 w części III Aktu końcowego;

c)

Umowa podpisana dnia 25 czerwca 1991 r. w sprawie przystąpienia Republiki Portugalskiej:

Artykuły 4, 5 oraz 6,

Wspólna Deklaracja 1 w części II Aktu końcowego;

d)

Umowa podpisana dnia 6 listopada 1992 r. w sprawie przystąpienia Republiki Greckiej:

Artykuły 3, 4 oraz 5,

Wspólna Deklaracja 1 w części II Aktu końcowego,

Deklaracja 2 w części III Aktu końcowego;

e)

Umowa podpisana dnia 28 kwietnia 1995 r. w sprawie przystąpienia Republiki Austrii:

Artykuł 4,

Wspólna Deklaracja 1 w części II Aktu końcowego;

f)

Umowa podpisana dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie przystąpienia Królestwa Danii:

Artykuł 4, artykuł 5 ustęp 2 oraz artykuł 6,

Wspólne Deklaracje 1 oraz 3 w części II Aktu końcowego;

g)

Umowa podpisana dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie przystąpienia Republiki Finlandii:

Artykuły 4 oraz 5,

Wspólne Deklaracje 1 oraz 3 w części II Aktu końcowego,

Deklaracja Rządu Republiki Finlandii w sprawie Wysp Alandzkich w części III Aktu końcowego;

h)

Umowa podpisana dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie przystąpienia Królestwa Szwecji:

Artykuły 4 oraz 5,

Wspólne Deklaracje 1 oraz 3 w części II Aktu końcowego.

4.

Następujące umowy zawarte przez Radę zgodnie z art. 6 Protokołu z Schengen:

Umowa z dnia 18 maja 1999 r. zawarta przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotycząca włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, włączając załączniki, akty końcowe, deklaracje i wymiany listów załączone do nich (3), zatwierdzone decyzją Rady 1999/439/WE (4).

Umowa z dnia 30 czerwca 1999 r. zawarta przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii w sprawie ustanowienia praw i zobowiązań między Irlandią i Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z jednej strony, a Republiką Islandii i Królestwem Norwegii z drugiej strony, w obszarach dorobku Schengen, które stosują się do tych państw (5), zatwierdzona decyzją Rady 2000/29/WE (6).

Umowa podpisana dnia 25 października 2004 r. przez Radę Unii Europejskiej i Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (7).

5.

Przepisy następujących decyzji Komitetu Wykonawczego utworzonego na mocy Konwencji wykonawczej podpisanej w Schengen dnia 19 czerwca 1990 r. do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, zmienione przez niektóre akty wymienione w ustępie 8 poniżej:

SCH/Com-ex (93) 10 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 14 grudnia 1993 r. dotycząca deklaracji Ministrów i Sekretarzy Stanu

SCH/Com-ex (93) 14 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 14 grudnia 1993 r. w sprawie poprawy praktycznej współpracy sądowej w zakresie zwalczania handlu narkotykami

SCH/Com-ex (94) 16 rev Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 21 listopada 1994 r. w sprawie uzyskiwania wspólnych pieczęci wjazdu i wyjazdu

SCH/Com-ex (94) 28 rev Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 22 grudnia 1994 r. w sprawie zaświadczenia przewidzianego w artykule 75 do celów przewożenia środków odurzających i substancji psychotropowych

SCH/Com-ex (94) 29 rev 2 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 22 grudnia 1994 r. w sprawie wprowadzenia w życie Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 19 czerwca 1990 r.

SCH/Com-ex (95) 21 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 20 grudnia 1995 r. w sprawie szybkiej wymiany między Państwami Schengen statystycznych i szczególnych danych dotyczących możliwych wadliwych działań na granicach zewnętrznych

SCH/Com-ex (98) 1 rev 2 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 21 kwietnia 1998 r. w sprawie działań grupy roboczej w zakresie, w jakim dotyczy to przepisów powyższego ustępu 2

SCH/Com-ex (98) 26 def Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 16 września 1998 r. ustanawiająca Stały Komitet ds. oceny i wprowadzania w życie dorobku Schengen

SCH/Com-ex (98) 35 rev 2 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 16 września 1998 r. w sprawie przekazywania Wspólnego Podręcznika państwom ubiegającym się o członkostwo w UE

SCH/Com-ex (98) 37 def 2 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 27 października 1998 r. w sprawie przyjęcia środków do walki z nielegalną imigracją w zakresie, w jakim dotyczy to przepisów powyższego ustępu 2

SCH/Com-ex (98) 51 rev 3 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 16 grudnia 1998 r. sprawie transgranicznej współpracy policji w dziedzinie zapobiegania i wykrywania przestępczości

SCH/Com-ex (98) 52 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie podręcznika transgranicznej współpracy policji w zakresie, w jakim dotyczy przepisów powyższego ustępu 2

SCH/Com-ex (98) 57 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie wprowadzenia zharmonizowanych formularzy zapewniających dowód zaproszenia, finansowania i zakwaterowania

SCH/Com-ex (98) 59 rev Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie skoordynowanego rozmieszczania doradców ds. dokumentów

SCH/Com-ex (99) 1 rev 2 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 28 kwietnia 1999 r. w sprawie sytuacji związanej z narkotykami

SCH/Com-ex (99) 6 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 28 kwietnia 1999 r. w sprawie dorobku Schengen odnoszącego się do telekomunikacji

SCH/Com-ex (99) 7 rev 2 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 28 kwietnia 1999 r. w sprawie oficerów łącznikowych

SCH/Com-ex (99) 8 rev 2 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 28 kwietnia 1999 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących wynagradzania informatorów

SCH/Com-ex (99) 10 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 28 kwietnia 1999 r. w sprawie nielegalnego handlu bronią palną

SCH/Com-ex (99) 13 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 28 kwietnia 1999 r. w sprawie ostatecznych wersji Wspólnego Podręcznika i Wspólnych Instrukcji Konsularnych:

Załączniki 1 do 3, 7, 8 oraz 15 Wspólnych Instrukcji Konsularnych

Wspólny Podręcznik w zakresie, w jakim dotyczy postanowień ustępu 2 powyżej, włączając w to załączniki 1, 5, 5A, 6, 10, 13

SCH/Com-ex (99) 18 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 28 kwietnia 1999 r. w sprawie poprawy współpracy policji w dziedzinie zapobiegania i wykrywania przestępstw.

6.

Następujące deklaracje Komitetu Wykonawczego utworzonego na mocy Konwencji wykonawczej podpisanej w Schengen dnia 19 czerwca 1990 r. do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach w zakresie, w jakim dotyczą postanowień powyższego ustępu 2:

SCH/Com-ex (96) decl 6 rev 2 Deklaracja Komitetu Wykonawczego z dnia 26 czerwca 1996 r. w sprawie ekstradycji

SCH/Com-ex (97) decl 13 rev 2 Deklaracja Komitetu Wykonawczego z dnia 9 lutego 1998 r. w sprawie uprowadzania małoletnich.

7.

Następujące decyzje Centralnej Grupy utworzonej na mocy Konwencji wykonawczej podpisanej w Schengen dnia 19 czerwca 1990 r. do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, w zakresie w jakim dotyczą postanowień powyższego ustępu 2:

SCH/C (98) 117 Decyzja Centralnej Grupy z dnia 27 października 1998 r. w sprawie przyjęcia środków do walki z nielegalną imigracją

SCH/C (99) 25 Decyzja Centralnej Grupy z dnia 22 marca 1999 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących wynagrodzenia informatorów.

8.

Następujące akty oparte na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związane:

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1683/95 z dnia 29 maja 1995 r. ustanawiające jednolity formularz wizowy (Dz.U. L 164 z 14.7.1995, str. 1)

Decyzja Rady 1999/307/WE z dnia 1 maja 1999 r. ustanawiająca szczegółowe warunki włączenia sekretariatu Schengen do Sekretariatu Generalnego Rady (Dz.U. L 119 z 7.5.1999, str. 49)

Decyzja Rady 1999/435/WE z dnia 20 maja 1999 r. dotycząca definicji dorobku Schengen do celów określenia, zgodnie ze stosownymi postanowieniami Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i Traktatu o Unii Europejskiej, podstawy prawnej dla każdego z postanowień lub decyzji stanowiących dorobek Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 1)

Decyzja Rady 1999/436/WE z dnia 20 maja 1999 r. określająca, zgodnie ze stosownymi postanowieniami Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i Traktatu o Unii Europejskiej, podstawę prawną dla każdego z postanowień lub decyzji stanowiących dorobek Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 17)

Decyzja Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 31)

Decyzja Rady 1999/848/WE z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie pełnego stosowania dorobku Schengen w Grecji (Dz.U. L 327 z 21.12.1999, str. 58)

Decyzja Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotycząca wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 131 z 1.6.2000, str. 43)

Decyzja Rady 2000/586/WSiSW z dnia 28 września 2000 r. ustanawiająca procedurę zmiany art. 40 ust. 4 i 5, art. 41 ust. 7 i art. 65 ust. 2 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz.U. L 248 z 3.10. 2000, str. 1)

Decyzja Rady 2000/751/WE z dnia 30 listopada 2000 r. w sprawie odtajnienia niektórych części Wspólnego Podręcznika przyjętego przez Komitet Wykonawczy ustanowiony Konwencją wykonawczą do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. (Dz.U. L 303 z 2.12.2000, str. 29)

Decyzja Rady 2000/777/WE z dnia 1 grudnia 2000 r. w sprawie stosowania dorobku Schengen w Danii, Finlandii, Szwecji oraz w Islandii i Norwegii (Dz.U. L 309 z 9.10.2000, str. 24)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (Dz.U. L 81 z 21.3.2001, str. 1)

Rozporządzenie Rady nr 789/2001/WE z dnia 24 kwietnia 2001 r. zastrzegające dla Rady uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do niektórych szczegółowych przepisów i procedur praktycznych rozpatrywania wniosków wizowych (Dz.U. L 116 z 26.4.2001, str. 2)

Rozporządzenie Rady nr 790/2001/WE z dnia 24 kwietnia 2001 r. zastrzegające dla Rady uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do niektórych szczegółowych przepisów i procedur praktycznych przeprowadzania kontroli granicznej i nadzoru (Dz.U. L 116 z 26.4.2001, str. 5)

Decyzja Rady 2001/329/WE z dnia 24 kwietnia 2001 r. uzupełniająca część VI i załączniki 3, 6 i 13 do Wspólnych Instrukcji Konsularnych oraz załączniki 5 lit. a), 6 lit. a) i 8 do Wspólnego Podręcznika (Dz.U. L 116 z 26.4.2001, str. 32) w zakresie, w jakim dotyczy to załącznika 3 do Wspólnych Instrukcji Konsularnych i załącznika 5 lit. a) do Wspólnego Podręcznika

Dyrektywa Rady 2001/51/WE z dnia 28 czerwca 2001 r. uzupełniająca postanowienia art. 26 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. (Dz.U. L 187 z 10.7.2001, str. 45)

Decyzja Rady 2001/886/WSiSW z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie rozwoju Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U. L 328 z 13.12.2001, str. 1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2414/2001 z dnia 7 grudnia 2001 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych Państw Członkowskich oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (Dz.U. L 327 z 12.12.2001, str. 1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2424/2001 z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie rozwoju Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U. L 328 z 13.12.2001, str. 4)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 333/2002 z dnia 18 lutego 2002 r. w sprawie jednolitego formularza umieszczania wizy wydanej przez Państwo Członkowskie osobom posiadającym dokumenty podróży, które nie są uznane przez Państwo Członkowskie sporządzające formularz (Dz.U. L 53 z 23.2.2002, str. 4)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 334/2002 z dnia 18 lutego 2002 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1683/95 ustanawiające jednolity formularz wizowy (Dz.U. L 53 z 23.2.2002, str. 7)

Decyzja Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 64 z 7.3.2002, str. 20)

Decyzja Rady 2002/352/WE z dnia 25 kwietnia 2002 r. w sprawie nowelizacji Wspólnego Podręcznika (Dz.U. L 123 z 9.5.2002, str. 47)

Decyzja Rady 2002/353/WE z dnia 25 kwietnia 2002 r. w sprawie odtajnienia części II Wspólnego Podręcznika przyjętego przez Komitet Wykonawczy ustanowiony przez Konwencję wykonawczą do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. (Dz.U. L 123 z 9.5.2002, str. 49)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r. ustanawiające jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw trzecich (Dz.U. L 157 z 15.6.2002, str. 1)

Decyzja Rady 2002/587/WE z dnia 12 lipca 2002 r. w sprawie nowelizacji Wspólnego Podręcznika (Dz.U. L 187 z 16.7.2002, str. 50)

Decyzja ramowa Rady 2002/946/WSiSW z dnia 28 listopada 2002 r. w sprawie wzmocnienia systemu karnego w celu zapobiegania ułatwianiu nielegalnego wjazdu, tranzytu i pobytu (Dz.U. L 328 z 5.12.2002, str. 1)

Dyrektywa Rady 2002/90/WE z dnia 28 listopada 2002 r. definiująca ułatwianie nielegalnego wjazdu, tranzytu i pobytu (Dz.U. L 328 z 5.12.2002, str. 17)

Decyzja Rady 2003/170/WSiSW z dnia 27 lutego 2003 r. w sprawie wspólnego wykorzystywania oficerów łącznikowych oddelegowanych za granicę przez organy ścigania Państw Członkowskich (Dz.U. L 67 z 12.3.2003, str. 27)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 453/2003 z dnia 6 marca 2003 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (Dz.U. L 69 z 13.3.2003, str. 10)

Decyzja Rady 2003/725/WSiSW z dnia 2 października 2003 r. zmieniająca postanowienia art. 40 ust. 1 i 7 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz.U. L 260 z 3.10.2000, str. 37)

Dyrektywa Rady 2003/110/WE z dnia 25 listopada 2003 r. w sprawie pomocy w przypadkach tranzytu do celów deportacji drogą powietrzną (Dz.U. L 321 z 6.12.2003, str. 26)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 377/2004 z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie utworzenia sieci oficerów łącznikowych ds. imigracji (Dz.U. L 64 z 2.3.2004, str. 1)

Decyzja Rady 2004/466/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. zmieniająca Wspólny Podręcznik w celu włączenia postanowień dotyczących celowych kontroli granicznych małoletnich pod opieką (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, str. 136)

Dyrektywa Rady 2004/82/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie obowiązku przekazywania przez przewoźników danych dotyczących pasażerów (Dz.U. L 261 z 6.8.2004, str. 24)

Decyzja Rady 2004/573/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie organizacji wspólnych lotów w celu deportacji, z terytoriów dwóch lub większej liczby Państw Członkowskich, obywateli państw trzecich, którzy podlegają indywidualnym nakazom deportacji (Dz.U. L 261 z 6.8.2004, str. 28)

Decyzja Rady 2004/574/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. zmieniająca Wspólny Podręcznik (Dz.U. L 261 z 6.8.2004, str. 36)

Decyzja Rady 2004/512/WE z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie ustanowienia Systemu Informacji Wizowej (VIS) (Dz.U. L 213 z 15.6.2004, str. 5)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 z dnia 26 października 2004 r. ustanawiające Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Dz.U. L 349 z 25.11.2004, str. 1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2133/2004 z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie obowiązku właściwych władz Państw Członkowskich w zakresie systematycznego stemplowania dokumentów podróży obywateli państw trzecich przy przekraczaniu przez nich zewnętrznych granic Państw Członkowskich oraz zmieniające w związku z tym przepisy Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen oraz Wspólny Podręcznik (Dz.U. L 369 z 16.12.2004, str. 5)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2252/2004 z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez Państwa Członkowskie (Dz.U. L 385 z 29.12.2004, str. 1).


(1)  Dz.U. L 239 z 22.9.2000, str. 13.

(2)  Dz.U. L 239 z 22.9.2000, str. 19. Konwencja ostatnio zmieniona rozporządzeniem Rady (WE) nr 871/2004 (Dz.U. L 162 z 30.4.2004, str. 29).

(3)  Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 36.

(4)  Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 35.

(5)  Dz.U. L 15 z 20.1.2000, str. 2.

(6)  Dz.U. L 15 z 20.1.2000, str. 1.

(7)  Do czasu zawarcia niniejszej Umowy w zakresie, w jakim ma tymczasowe zastosowanie


ZAŁĄCZNIK III

Wykaz, o którym mowa w artykule 16 Protokołu: dostosowania aktów przyjętych przez instytucje

1.   PRAWO SPÓŁEK

PRAWO WŁASNOŚCI PRZEMYSŁOWEJ

I.   WSPÓLNOTOWY ZNAK TOWAROWY

31994 R 0040: Rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 11 z 14.1.1994, str. 1), zmienione przez:

31994 R 3288: Rozporządzenie Rady (WE) nr 3288/94 z dnia 22.12.1994 r. (Dz.U. L 349 z 31.12.1994, str. 83),

32003 R 0807: Rozporządzenie Rady (WE) nr 807/2003 z dnia 14.4.2003 r. (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 36),

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33),

32003 R 1653: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1653/2003 z dnia 18.6.2003 r. (Dz.U. L 245 z 29.9.2003, str. 36),

32003 R 1992: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1992/2003 z dnia 27.10.2003 r. (Dz.U. L 296 z 14.11.2003, str. 1),

32004 R 0422: Rozporządzenie Rady (WE) nr 422/2004 z dnia 19.2.2004 r. (Dz.U. L 70 z 9.3.2004, str. 1).

Artykuł 159a ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1.

Od dnia przystąpienia Bułgarii, Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Rumunii, Słowenii i Słowacji (dalej określanych jako ‘nowe Państwo/Państwa Członkowskie’), wspólnotowy znak towarowy zarejestrowany lub zgłoszony zgodnie z niniejszym rozporządzeniem przed odpowiednim dniem przystąpienia ulega rozszerzeniu na terytorium tych Państw Członkowskich, tak aby wywierał taki sam skutek w całej Wspólnocie.”.

II.   DODATKOWE ŚWIADECTWA OCHRONNE

1.

31992 R 1768: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1768/92 z dnia 18 czerwca 1992 r. dotyczące stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych (Dz.U. L 182 z 2.7.1992, str. 1), zmienione przez:

11994 N: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji (Dz.U. C 241 z 29.8.1994, str. 21),

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

a)

W artykule 19a dodaje się następujące litery:

„k)

na każdy produkt leczniczy chroniony ważnym patentem podstawowym, dla którego pierwsze zezwolenie na obrót jako produkt leczniczy zostało uzyskane po dniu 1 stycznia 2000 r. można wydać świadectwo w Bułgarii, o ile wniosek o to świadectwo zostanie złożony w ciągu sześciu miesięcy od dnia przystąpienia;

l)

na każdy produkt leczniczy chroniony ważnym patentem podstawowym, dla którego pierwsze zezwolenie na obrót jako produkt leczniczy zostało uzyskane po dniu 1 stycznia 2000 r. można wydać świadectwo w Rumunii. W przypadkach kiedy upłynął termin, o którym mowa w art. 7 ust. 1, możliwe jest ubieganie się o świadectwo przez okres sześciu miesięcy rozpoczynający się nie później, niż w dniu przystąpienia.”

b)

Artykuł 20 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2.

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do dodatkowych świadectw ochronnych udzielonych zgodnie z przepisami krajowymi Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Malty, Polski, Rumunii, Słowenii i Słowacji odpowiednio przed dniem ich przystąpienia.”.

2.

31996 R 1610: Rozporządzenie (WE) nr 1610/96 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lipca 1996 r. dotyczące stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla środków ochrony roślin (Dz.U. L 198 z 8.8.1996, str. 30), zmienione przez:

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

a)

W artykule 19a dodaje się następujące litery:

„k)

na każdy środek ochrony roślin chroniony ważnym patentem podstawowym, dla którego pierwsze zezwolenie na wprowadzenie do obrotu jako środek ochrony roślin zostało uzyskane po dniu 1 stycznia 2000 r. można wydać świadectwo w Bułgarii, o ile wniosek o to świadectwo zostanie złożony w ciągu sześciu miesięcy od dnia przystąpienia.

l)

na każdy środek ochrony roślin chroniony ważnym patentem podstawowym, dla którego pierwsze zezwolenie na wprowadzenie do obrotu jako środek ochrony roślin zostało uzyskane po dniu 1 stycznia 2000 r. można wydać świadectwo w Rumunii. W przypadkach kiedy upłynął termin, o którym mowa w art. 7 ust. 1, możliwe jest ubieganie się o świadectwo przez okres sześciu miesięcy rozpoczynający się nie później, niż w dniu przystąpienia.”

b)

Artykuł 20 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2.

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do dodatkowych świadectw ochronnych udzielonych zgodnie z przepisami krajowymi Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Malty, Polski, Rumunii, Słowenii i Słowacji odpowiednio przed dniem ich przystąpienia.”

III.   WZORY WSPÓLNOTOWE

32002 R 0006: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych (Dz.U. L 3 z 5.1.2002, str. 1), zmienione przez:

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

Artykuł 110a ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1.

Od dnia przystąpienia Bułgarii, Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Rumunii, Słowenii i Słowacji (dalej określanych jako ‘nowe Państwo/Państwa Członkowskie’), wspólnotowy wzór chroniony lub zgłoszony zgodnie z niniejszym rozporządzeniem przed odpowiednim dniem przystąpienia ulega rozszerzeniu na terytorium tych Państw Członkowskich, tak by wywierał taki sam skutek w całej Wspólnocie.”.

2.   ROLNICTWO

1.

31989 R 1576: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 z dnia 29 maja 1989 r. ustanawiające ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji napojów spirytusowych (Dz.U. L 160 z 12.6.1989, str. 1), zmienione przez:

31992 R 3280: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3280/92 z dnia 9.11.1992 r. (Dz.U. L 327 z 13.11.1992, str. 3),

31994 R 3378: Rozporządzenie (WE) nr 3378/94 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22.12.1994 r. (Dz.U. L 366 z 31.12.1994, str. 1),

11994 N: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach - Przystąpienie Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji (Dz.U. C 241 z 29.8.1994, str. 21),

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach - Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33),

32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

a)

W artykule 1 ustęp 4 litera i) dodaje się następujący punkt:

„5)

Nazwę ‘okowita owocowa’ można zastąpić oznaczeniem ‘Pălincă’ jedynie w odniesieniu do napoju spirytusowego produkowanego w Rumunii.”;

b)

W załączniku II dodaje się następujące oznaczenia geograficzne:

w ustępie 4: „Vinars Târnave”, „Vinars Vaslui”, „Vinars Murfatlar”, „Vinars Vrancea”, „Vinars Segarcea”

w ustępie 6: „Сунгурларска гроздова ракия/Гроздова ракия от Сунгурларе/Sungurlarska grozdowa rakija/Grozdowa rakija z Sungurlare”, „Сливенска перла (Сливенска гроздова ракия/Гроздова ракия от Сливен)/Sliwenska perla (Sliwenska grozdowa rakija/Grozdowa rakija ze Sliwena)”, „Стралджанска мускатова ракия/Мускатова ракия от Стралджа/Straldjanska muscatowa rakija/Muscatowa rakija ze Straldja”, „Поморийска гроздова ракия/Гроздова ракия от Поморие/Pomorijska grozdowa rakija/Grozdowa rakija z Pomoria”, „Русенска бисерна гроздова ракия/Бисерна гроздова ракия от Русе/Rusenska biserna grozdowa rakija/Biserna grozdowa rakija z Ruse”, „Бургаска мускатова ракия/Мускатова ракия от Бургас/Burgaska muscatowa rakija/Muscatowa rakija z Burgas”, „Добруджанска мускатова ракия/Мускатова ракия от Добруджа/Dobrudżanska muscatowa rakija/Muscatowa rakija z Dobrudży”, „Сухиндолска гроздова ракия/Гроздова ракия от Сухиндол/Suhindolska grozdowa rakija/Grozdowa rakija z Suhindola”, „Карловска гроздова ракия/Гроздова pакия от Карлово/Karlowska grozdowa rakija/Grozdowa rakija z Karlowa”

w punkcie 7: „Троянска сливова ракия/Сливова ракия от Троян/Trojanska sliwowa rakija/Sliwowa rakija z Trojan”, „Силистренска кайсиева ракия/Кайсиева ракия от Силистра/Silistrenska kaysiewa rakija/Kaysiewa rakija z Silistra”, „Тервелска кайсиева ракия/Кайсиева ракия от Тервел/Terwelska kaysiewa rakija/Kaysiewa rakija z Tervela”, „Ловешка сливова ракия/Сливова ракия от Ловеч/Loweska sliwowa rakija/Sliwowa rakija z Lovech”, „Ţuică Zetea de Medieşu Aurit”, „Ţuică de Valea Milcovului”, „Ţuică de Buzău”, „Ţuică de Argeş”, „Ţuică de Zalău”, „Ţuică ardelenească de Bistriţa”, „Horincă de Maramureş”, „Horincă de Cămârzan”, „Horincă de Seini”, „Horincă de Chioar”, „Horincă de Lăpuş”, „Turţ de Oaş”, „Turţ de Maramureş”.

2.

31991 R 1601: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91 z dnia 10 czerwca 1991 r. ustanawiające ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji win aromatyzowanych, aromatyzowanych napojów winopochodnych i aromatyzowanych koktajli winopodobnych (Dz.U. L 149 z 14.6.1991, str. 1), zmienione przez:

31992 R 3279: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3279/92 z dnia 9.11.1992 r. (Dz.U. L 327 z 13.11.1992, str. 1),

11994 N: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach - Przystąpienie Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji (Dz.U. C 241 z 29.8.1994, str. 21),

31994 R 3378: Rozporządzenie (WE) nr 3378/94 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22.12.1994 r. (Dz.U. L 366 z 31.12.1994, str. 1),

31996 R 2061: Rozporządzenie (WE) nr 2061/96 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8.10.1996 r. (Dz.U. L 277 z 30.10.1996, str. 1),

32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

W artykule 2 ustęp 3, po literze h) dodaje się następującą literę:

„i)

Pelin: aromatyzowany napój winopochodny produkowany z białego lub czerwonego wina, z koncentratu moszczu gronowego, z soku winogronowego (lub z cukru buraczanego) oraz z określonej nalewki ziołowej, który ma zawartość alkoholu nie mniejszą niż 8,5 % obj., zawartość cukru wyrażoną w cukrze inwertowanym 45-50 gramów na litr, oraz całkowitą kwasowość nie mniejszą niż 3 gramy na litr wyrażoną w kwasie winowym.”

oraz, litera i) zostaje zmieniona na j).

3.

31992 R 2075: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2075/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku surowca tytoniowego (Dz.U. L 215 z 30.7.1992, str. 70), zmienione przez:

11994 N: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji (Dz.U. C 241 z 29.8.1994, str. 21),

31994 R 3290: Rozporządzenie Rady (WE) nr 3290/94 z dnia 22.12.1994 r. (Dz.U. L 349 z 31.12.1994, str. 105),

31995 R 0711: Rozporządzenie Rady (WE) nr 711/95 z dnia 27.3.1995 r. (Dz.U. L 73 z 1.4.1995, str. 13),

31996 R 0415: Rozporządzenie Rady (WE) nr 415/96 z dnia 4.3.1996 r. (Dz.U. L 59 z 8.3.1996, str. 3),

31996 R 2444: Rozporządzenie Rady (WE) nr 2444/96 z dnia 17.12.1996 r. (Dz.U. L 333 z 21.12.1996, str. 4),

31997 R 2595: Rozporządzenie Rady (WE) nr 2595/97 z dnia 18.12.1997 r. (Dz.U. L 351 z 23.12.1997, str. 11),

31998 R 1636: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1636/98 z dnia 20.7.1998 r. (Dz.U. L 210 z 28.7.1998, str. 23),

31999 R 0660: Rozporządzenie Rady (WE) nr 660/1999 z dnia 22.3.1999 r. (Dz.U. L 83 z 27.3.1999, str. 10),

32000 R 1336: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1336/2000 z dnia 19.6.2000 r. (Dz.U. L 154 z 27.6.2000, str. 2),

32002 R 0546: Rozporządzenie Rady (WE) nr 546/2002 z dnia 25.3.2002 r. (Dz.U. L 84 z 28.3.2002, str. 4),

32003 R 0806: Rozporządzenie Rady (WE) nr 806/2003 z dnia 14.4.2003 r. (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1),

32003 R 2319: Rozporządzenie Rady (WE) nr 2319/2003 z dnia 17.12.2003 r. (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, str. 17),

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

a)

W załączniku, punkt V. „Sun-cured”, dodaje się następujące pozycje:

 

„Molotova

 

Ghimpati

 

Bărăgan”

b)

W załączniku, punkt VI. „Basmas”, dodaje się następujące pozycje:

 

„Djebel

 

Nevrokop

 

Dupnica

 

Melnik

 

Ustina

 

Harmanli

 

Krumovgrad

 

Iztochen Balkan

 

Topolovgrad

 

Svilengrad

 

Srednogorska yaka”

c)

W załączniku, punkt VIII. „Kaba Koulak (klasyczny)”, dodaje się następujące pozycje:

 

„Severna Bulgaria

 

Tekne”.

4.

31996 R 2201: Rozporządzenie Rady (WE) nr 2201/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków przetworów owocowych i warzywnych (Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 29) zmienione przez:

31997 R 2199: Rozporządzenie Rady (WE) nr 2199/97 z dnia 30.10.1997 r. (Dz.U. L 303 z 6.11.1997, str. 1),

31999 R 2701: Rozporządzenie Rady (WE) nr 2701/1999 z dnia 14.12.1999 r. (Dz.U. L 327 z 21.12.1999, str. 5),

32000 R 2699: Rozporządzenie Rady (WE) nr 2699/2000 z dnia 4.12.2000 r. (Dz.U. L 311 z 12.12.2000, str. 9),

32001 R 1239: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1239/2001 z dnia 19.6.2001 r. (Dz.U. L 171 z 26.6.2001, str. 1),

32002 R 0453: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 453/2002 z dnia 13.3.2002 r. (Dz.U. L 72 z 14.3.2002, str. 9),

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33),

32004 R 0386: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 386/2004 z dnia 1.3.2004 r. (Dz.U. L 64 z 2.3.2004, str. 25).

Załącznik III otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK III

Progi dla przetwórstwa, o których mowa w art. 5

Masa netto produktu świeżego

(w tonach)

 

 

Pomidory

Brzoskwinie

Gruszki

Progi wspólnotowe

8 860 061

560 428

105 659

Progi krajowe

Bułgaria

156 343

17 843

n.d.

Republika Czeska

12 000

1 287

11

Grecja

1 211 241

300 000

5 155

Hiszpania

1 238 606

180 794

35 199

Francja

401 608

15 685

17 703

Włochy

4 350 000

42 309

45 708

Cypr

7 944

6

n.d.

Łotwa

n.d.

n.d.

n.d.

Węgry

130 790

1 616

1 031

Malta

27 000

n.d.

n.d.

Niderlandy

n.d.

n.d.

243

Austria

n.d.

n.d.

9

Polska

194 639

n.d.

n.d.

Portugalia

1 050 000

218

600

Rumunia

50 390

523

n.d.

Słowacja

29 500

147

n.d.

n.d. = nie dotyczy ”.

5.

31998 R 2848: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2848/98 z dnia 22 grudnia 1998 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2075/92 w zakresie systemu premii, określania kwot produkcyjnych i przyznawania specjalnej pomocy grupom producentów w sektorze surowca tytoniowego (Dz.U. L 358 z 31.12.1998, str. 17), zmienione przez:

31999 R 0510: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 510/1999 z dnia 8.3.1999 r. (Dz.U. L 60 z 9.3.1999, str. 54),

31999 R 0731: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 731/1999 z dnia 7.4.1999 r. (Dz.U. L 93 z 8.4.1999, str. 20),

31999 R 1373: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1373/1999 z dnia 25.6.1999 r. (Dz.U. L 162 z 26.6.1999, str. 47),

31999 R 2162: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2162/1999 z dnia 12.10.1999 r. (Dz.U. L 265 z 13.10.1999, str. 13),

31999 R 2637: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2637/1999 z dnia 14.12.1999 r. (Dz.U. L 323 z 15.12.1999, str. 8),

32000 R 0531: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 531/2000 z dnia 10.3.2000 r. (Dz.U. L 64 z 11.3.2000, str. 13),

32000 R 0909: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 909/2000 z dnia 2.5.2000 r. (Dz.U. L 105 z 3.5.2000, str. 18),

32000 R 1249: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1249/2000 z dnia 15.6.2000 r. (Dz.U. L 142 z 16.6.2000, str. 3),

32001 R 0385: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 385/2001 z dnia 26.2.2001 r. (Dz.U. L 57 z 27.2.2001, str. 18),

32001 R 1441: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1441/2001 z dnia 16.7.2001 r. (Dz.U. L 193 z 17.7.2001, str. 5),

32002 R 0486: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 486/2002 z dnia 18.3.2002 r. (Dz.U. L 76 z 19.3.2002, str. 9),

32002 R 1005: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1005/2002 z dnia 12.6.2002 r. (Dz.U. L 153 z 13.6.2002, str. 3),

32002 R 1501: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1501/2002 z dnia 22.8.2002 r. (Dz.U. L 227 z 23.8.2002, str. 16),

32002 R 1983: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1983/2002 z dnia 7.11.2002 r. (Dz.U. L 306 z 8.11.2002, str. 8),

32004 R 1809: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1809/2004 z dnia 18.10.2004 r. (Dz.U. L 318 z 19.10.2004, str. 18).

Załącznik I otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK I

Procent progów gwarantowanych dla każdego państwa członkowskiego lub określonego regionu dla uznania grup producentów

Państwo Członkowskie lub określony region utworzenia grupy producentów

Procent

Niemcy, Hiszpania (z wyjątkiem Kastylii-Leon, Nawarry i strefy Compezo w Kraju Basków), Francja (z wyjątkiem Nord-Pas-de-Calais i Pikardii), Włochy, Portugalia (z wyjątkiem Autonomicznego Regionu Azorów), Belgia, Austria, Rumunia

2 %

Grecja (z wyjątkiem Epiru), Autonomiczny Region Azorów (Portugalia), Nord-Pas-de-Calais i Pikardia (Francja), Bułgaria (z wyjątkiem gmin Banite, Złatograd, Madan oraz Dospat w regionie Djebel oraz gmin Weliki Preslaw, Warbitca, Szumen, Smiadowo, Warna, Dalgopol, Generał Toszewo, Dobricz, Kawarna, Kruszari, Szabla oraz Antonowo w rejonie Bułgarii Północnej)

1 %

Kastylia-Leon (Hiszpania), Nawarra (Hiszpania), strefa Campezo w Kraju Basków (Hiszpania), Epir (Grecja) gminy Banite, Złatograd, Madan oraz Dospat w regionie Djebel oraz Weliki Preslaw, Warbitca, Szumen, Smiadwo, Warna, Dalgopol, Generał Toszewo, Dobricz, Kawarna, Kruszari, Szabla oraz Antonowo w rejonie Bułgarii Północnej (Bułgaria)

0,3 %”.

6.

31999 R 1493: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1), zmienione przez:

32000 R 1622: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1622/2000 z dnia 24.7.2000 r. (Dz.U. L 194 z 31.7.2000, str. 1),

32000 R 2826: Rozporządzenie Rady (WE) nr 2826/2000 z dnia 19.12.2000 r. (Dz.U. L 328 z 23.12.2000, str. 2),

32001 R 2585: Rozporządzenie Rady (WE) nr 2585/2001 z dnia 19.12.2001 r. (Dz.U. L 345 z 29.12.2001, str. 10),

32003 R 0806: Rozporządzenie Rady (WE) nr 806/2003 z dnia 14.4.2003 r. (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1),

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33),

32003 R 1795: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1795/2003 z dnia 13.10.2003 r. (Dz.U. L 262 z 14.10.2003, str. 13).

a)

W artykule 6 dodaje się następujący ustęp:

„5.

W przypadku Bułgarii i Rumunii, przyznaje się nowo utworzone prawa do sadzenia na produkcję win gatunkowych por, w wysokości 1,5 % całkowitej powierzchni winnic, wynoszące 2 302,5 hektarów dla Bułgarii oraz 2 830,5 hektarów dla Rumunii poczynając od dnia przystąpienia. Prawa te przydziela się na poczet krajowej rezerwy, do której ma zastosowanie art. 5.”

b)

W załączniku III, (Strefy uprawy winorośli) w punkcie 2 dodaje się następującą literę:

„g)

na terytorium Rumunii, obszar Podişul Transilvaniei”

c)

W załączniku III, (Strefy uprawy winorośli) w punkcie 3 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie:

„d)

na terytorium Słowacji, region Tokaj

e)

na terytorium Rumunii, obszary uprawy winorośli nie wymienione w pkt 2 g) lub 5 f).”

d)

W załączniku III, (Strefy uprawy winorośli) w punkcie 5 dodaje się następujące litery:

„e)

na terytorium Bułgarii, obszary uprawy winorośli położone w następujących regionach: Dunawska Rawnina (Дунавска равнина), Rejon Czarnomorski (Черноморски район), Rozowa Dolina (Розова долина)

f)

na terytorium Rumunii, obszary uprawy winorośli położone w następujących regionach: Dealurile Buzăului, Dealu Mare, Severinului oraz Plaiurile Drâncei, Colinele Dobrogei, Terasele Dunării, region południowy, w tym regiony piaszczyste i inne sprzyjające regiony”

e)

W załączniku III, (Strefy uprawy winorośli) w punkcie 6 dodaje się następującą pozycję:

„Na terytorium Bułgarii, strefa uprawy winorośli C III a) obejmuje obszary uprawy winorośli nie wymienione w pkt 5 e).”

f)

W załączniku V, część D.3 dodaje się następujące wyrazy:

„oraz w Rumunii”.

7.

32000 R 1673: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1673/2000 z dnia 27 lipca 2000 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków lnu i konopi uprawianych na włókno (Dz.U. L 193 z 29.7.2000, str. 16) zmienione przez:

32002 R 0651: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 651/2002 z dnia 16.4.2002 r. (Dz.U. L 101 z 17.4.2002, str. 3),

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33),

32003 R 1782: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1),

32004 R 0393: Rozporządzenie Rady (WE) nr 393/2004 z dnia 24.2.2004 r. (Dz.U. L 65 z 3.3.2004, str. 4).

a)

Artykuł 3 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1.

Ustanawia się maksymalną gwarantowaną ilość długiego włókna lnu wynoszącą 80 878 ton na rok gospodarczy, która jest rozdzielona pomiędzy wszystkie Państwa Członkowskie jako krajowe ilości gwarantowane, w następujący sposób:

13 800 ton dla Belgii,

13 ton dla Bułgarii,

1 923 tony dla Republiki Czeskiej,

300 ton dla Niemiec,

30 ton dla Estonii,

50 ton dla Hiszpanii,

55 800 ton dla Francji,

360 ton dla Łotwy,

2 263 tony dla Litwy,

4 800 ton dla Niderlandów,

150 ton dla Austrii,

924 tony dla Polski,

50 ton dla Portugalii,

42 tony dla Rumunii,

73 tony dla Słowacji,

200 ton dla Finlandii,

50 ton dla Szwecji,

50 ton dla Zjednoczonego Królestwa.”

b)

W artykule 3 ustęp 2 akapit wprowadzający oraz litera a) otrzymują brzmienie:

„2.

Ustanawia się maksymalną gwarantowaną ilość krótkiego włókna lnu i włókna konopi wynoszącą 147 265 ton na rok gospodarczy, która może być objęta pomocą. Ilość ta rozdzielona jest w następujący sposób:

a)

krajowe gwarantowane ilości dla następujących Państw Członkowskich:

10 350 ton dla Belgii,

48 ton dla Bułgarii,

2 866 ton dla Republiki Czeskiej,

12 800 ton dla Niemiec,

42 tony dla Estonii,

20 000 ton dla Hiszpanii,

61 350 ton dla Francji,

1 313 ton dla Łotwy,

3 463 tony dla Litwy,

2 061 ton dla Węgier,

5 550 ton dla Niderlandów,

2 500 ton dla Austrii,

462 tony dla Polski,

1 750 ton dla Portugalii,

921 ton dla Rumunii,

189 ton dla Słowacji,

2 250 ton dla Finlandii,

2 250 ton dla Szwecji,

12 100 ton dla Zjednoczonego Królestwa.

Jednakże krajowa gwarantowana ilość ustanowiona dla Węgier dotyczy wyłącznie konopi uprawianych na włókno.”

8.

32003 R 1782: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001 (Dz.U. L 270 z 21.10.2000, str. 1), zmienione przez:

32004 R 0021: Rozporządzenie Rady (WE) nr 21/2004 z dnia 17.12.2003 r. (Dz.U. L 5 z 09.1.2004, str. 8),

32004 R 0583: Rozporządzenie Rady (WE) nr 583/2004 z dnia 22.3.2004 r. (Dz.U. L 91 z 30.3.2004, str. 1),

32004 D 0281: Decyzja Rady 2004/281/WE z dnia 22.3.2004 r. (Dz.U. L 93 z 30.3.2004, str. 1),

32004 R 0864: Rozporządzenie Rady (WE) nr 864/2004 z dnia 29.4.2004 r. (Dz.U. L 161 z 30.4.2004, str. 48).

a)

Artykuł 2 litera g) otrzymuje brzmienie:

„g)

‘nowe Państwa Członkowskie’ oznaczają Bułgarię, Republikę Czeską, Estonię, Cypr, Łotwę, Litwę, Węgry, Maltę, Polskę, Rumunię, Słowenię i Słowację.”

b)

W artykule 5 ustęp 2, na końcu akapitu pierwszego dodaje się następujące zdanie:

„Jednakże Bułgaria i Rumunia zapewniają, że grunty, które były trwałymi pastwiskami w dniu 1 stycznia 2007 pozostają trwałymi pastwiskami.”

c)

W artykule 54 ustęp 2, na końcu akapitu pierwszego dodaje się następujące zdanie:

„Jednakże w przypadku Bułgarii i Rumunii jako datę w odniesieniu do wniosków o pomoc obszarową wyznacza się 30 czerwca 2005 r.”

d)

W artykule 71g dodaje się następujący ustęp:

„9.

W przypadku Bułgarii i Rumunii:

a)

trzyletni okres referencyjny, o którym mowa w ust. 2 trwa od 2002 do 2004 r.;

b)

za rok, o którym mowa w ust. 3 lit. a) przyjmuje się rok 2004;

c)

w ust. 4 akapit pierwszy odniesienie do roku 2004 oraz/lub 2005 zastępuje się odniesieniem do roku 2005 oraz/lub 2006, zaś odniesienia do roku 2004 zastępuje się odniesieniami do roku 2005.”

e)

W artykule 71h dodaje się następujące zdanie:

„Jednakże w przypadku Bułgarii i Rumunii odniesienie do 30 czerwca 2003 r. zmienia się na 30 czerwca 2005 r.”

f)

Artykuł 74 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1.

Pomoc jest przyznawana dla krajowych obszarów bazowych znajdujących się w tradycyjnych strefach produkcji wyszczególnionych w załączniku X.

Powierzchnia obszarów bazowych wynosi, jak następuje:

Bułgaria

21 800 ha

Grecja

617 000 ha

Hiszpania

594 000 ha

Francja

208 000 ha

Włochy

1 646 000 ha

Cypr

6 183 ha

Węgry

2 500 ha

Austria

7 000 ha

Portugalia

118 000 ha”.

g)

Artykuł 78 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1.

Niniejszym ustanawia się maksymalną gwarantowaną powierzchnię wynoszącą 1 648 000 ha, dla której może być przyznawana pomoc.”

h)

Artykuł 80 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2.

Pomoc wynosi jak następuje, według plonów w odnośnych Państwach Członkowskich:

 

Rok gospodarczy 2004/2005 oraz w przypadku stosowania art. 71

(EUR/ha)

Od roku gospodarczego 2005/2006 włącznie

(EUR/ha)

Bułgaria

-

345,225

Grecja

1 323,96

561,00

Hiszpania

1 123,95

476,25

Francja:

 

 

poza terytoriami zamorskimi

971,73

411,75

Gujana Francuska

1 329,27

563,25

Włochy

1 069,08

453,00

Węgry

548,70

232,50

Portugalia

1 070,85

453,75

Rumunia

-

126,075”.

i)

Artykuł 81 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 81

Obszary

Niniejszym ustanawia się krajowy obszar bazowy dla każdego Państwa Członkowskiego będącego producentem. Jednakże dla Francji ustanawia się dwa obszary bazowe. Obszary bazowe mają następującą powierzchnię:

Bułgaria

4 166 ha

Grecja

20 333 ha

Hiszpania

104 973 ha

Francja:

metropolia

19 050 ha

Gujana Francuska

4 190 ha

Włochy

219 588 ha

Węgry

3 222 ha

Portugalia

24 667 ha

Rumunia

500 ha

Państwo Członkowskie może podzielić swój obszar lub obszary bazowe na podobszary bazowe zgodnie z obiektywnymi kryteriami.”

j)

Artykuł 84 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 84

Obszary

1.   Państwo Członkowskie przyznaje pomoc wspólnotową w ramach limitu pułapu obliczonego poprzez pomnożenie liczby hektarów swoich KPG, ustalonych w ust. 3, przez średnią kwotę wynosząca 120,75 EUR.

2.   Niniejszym ustanawia się maksymalną powierzchnię gwarantowaną wynoszącą 829 229 ha.

3.   Maksymalna powierzchnia gwarantowana, o której mowa w ust. 2, jest dzielona na następujące KPG:

Krajowe powierzchnie gwarantowane (KPG)

Belgia

100 ha

Bułgaria

11 984 ha

Niemcy

1 500 ha

Grecja

41 100 ha

Hiszpania

568 200 ha

Francja

17 300 ha

Włochy

130 100 ha

Cypr

5 100 ha

Luksemburg

100 ha

Węgry

2 900 ha

Niderlandy

100 ha

Austria

100 ha

Polska

4 200 ha

Portugalia

41 300 ha

Rumunia

1 645 ha

Słowenia

300 ha

Słowacja

3 100 ha

Zjednoczone Królestwo

100 ha

4.   Państwo Członkowskie może podzielić swoją KPG na podobszary zgodnie z obiektywnymi kryteriami, w szczególności na poziomie regionalnym lub w odniesieniu do produkcji.”

k)

W artykule 95 ustęp 4 dodaje się następujące akapity:

„Dla Bułgarii i Rumunii ilości całkowite, o których mowa w akapicie pierwszym, są określone w tabeli f) załącznika I rozporządzenia Rady (WE) nr 1788/2003; weryfikuje się je zgodnie z art. 6 ust. 1 akapit szósty rozporządzenia Rady (WE) nr 1788/2003.

Dla Bułgarii i Rumunii 12-miesięczny okres, o którym mowa w akapicie pierwszym wyznacza się na lata 2006/2007.”

l)

W artykule 103 dodaje się następujące zdanie do drugiego akapitu:

„Jednakże w przypadku Bułgarii i Rumunii warunkiem dla zastosowania niniejszego akapitu jest zastosowanie systemu jednolitej płatności obszarowej w 2007 r. oraz opowiedzenie się za stosowaniem art. 66.”

m)

Artykuł 105 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1.

Dopłata uzupełniająca do płatności obszarowej, wynosząca:

291 EUR na hektar dla roku gospodarczego 2005/2006,

285 EUR na hektar począwszy od roku gospodarczego 2006/2007

włącznie, jest wypłacana dla gruntów przeznaczonych pod uprawę pszenicy durum w tradycyjnych strefach produkcyjnych wyszczególnionych w załączniku X, przy zastosowaniu następujących limitów:

(hektary)

Bułgaria

21 800

Grecja

617 000

Hiszpania

594 000

Francja

208 000

Włochy

1 646 000

Cypr

6 183

Węgry

2 500

Austria

7 000

Portugalia

118 000”

n)

W artykule 108 dodaje się następujące zdanie do drugiego ustępu:

„Jednakże w przypadku Bułgarii i Rumuni wnioski o płatności nie mogą być składane w odniesieniu do gruntów, które w dniu 30 czerwca 2005 roku stanowiły trwałe pastwiska, znajdowały się na nich trwałe plantacje albo drzewa lub też były wykorzystywane dla celów pozarolniczych.”

o)

Artykuł 110c ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1.

Niniejszym ustanawia się krajowy obszar bazowy dla:

Bułgarii: 10 237 ha

Grecji: 370 000 ha

Hiszpanii: 70 000 ha

Portugalii: 360 ha.”;

p)

Artykuł 110c ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2.

Wysokość pomocy na każdy kwalifikujący się hektar wynosi:

Bułgaria: 263 EUR;

Grecja: 594 EUR dla 300 000 hektarów oraz 342,85 EUR dla pozostałych 70 000 hektarów

Hiszpania: 1 039 EUR;

Portugalia: 556 EUR.”

q)

Artykuł 116 ustęp 4 otrzymuje brzmienie:

„4.

Zastosowanie mają następujące pułapy:

Państwo Członkowskie

Prawa (x 1 000)

Belgia

70

Bułgaria

2 058,483

Republika Czeska

66,733

Dania

104

Niemcy

2 432

Estonia

48

Grecja

11 023

Hiszpania

19 580

Francja

7 842

Irlandia

4 956

Włochy

9 575

Cypr

472,401

Łotwa

18,437

Litwa

17,304

Luksemburg

4

Węgry

1 146

Malta

8,485

Niderlandy

930

Austria

206

Polska

335,88

Portugalia

2 690

Rumunia

5 880,620

Słowenia

84,909

Słowacja

305,756

Finlandia

80

Szwecja

180

Zjednoczone Królestwo

19 492

Ogółem

89 607,008”

r)

Artykuł 123 ustęp 8 otrzymuje brzmienie:

„8.

Mają zastosowanie następujące pułapy regionalne:

Belgia

235 149

Bułgaria

90 343

Republika Czeska

244 349

Dania

277 110

Niemcy

1 782 700

Estonia

18 800

Grecja

143 134

Hiszpania

713 999 (1)

Francja

1 754 732 (2)

Irlandia

1 077 458

Włochy

598 746

Cypr

12 000

Łotwa

70 200

Litwa

150 000

Luksemburg

18 962

Węgry

94 620

Malta

3 201

Niderlandy

157 932

Austria

373 400

Polska

926 000

Portugalia

175 075 (3)

Rumunia

452 000

Słowenia

92 276

Słowacja

78 348

Finlandia

250 000

Szwecja

250 000

Zjednoczone Królestwo

1 419 811 (4)

s)

Artykuł 126 ustęp 5 otrzymuje brzmienie:

„5.

Mają zastosowanie następujące pułapy krajowe:

Belgia

394 253

Bułgaria

16 019

Republika Czeska

90 300

Dania

112 932

Niemcy

639 535

Estonia

13 416

Grecja

138 005

Hiszpania (5)

1 441 539

Francja (6)

3 779 866

Irlandia

1 102 620

Włochy

621 611

Cypr

500

Łotwa

19 368

Litwa

47 232

Luksemburg

18 537

Węgry

117 000

Malta

454

Niderlandy

63 236

Austria

375 000

Polska

325 581

Portugalia (7)

416 539

Rumunia

150 000

Słowenia

86 384

Słowacja

28 080

Finlandia

55 000

Szwecja

155 000

Zjednoczone Królestwo

1 699 511

t)

W artykule 130 ustęp 3, akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Pułapy krajowe dla nowych Państw Członkowskich są określone w poniższej tabeli.

 

Buhaje, woły, krowy i jałówki

Cielęta w wieku powyżej 1 miesiąca i poniżej 8 miesięcy oraz o wadze tuszy do 185 kg

Bułgaria

22 191

101 542

Republika Czeska

483 382

27 380

Estonia

107 813

30 000

Cypr

21 000

Łotwa

124 320

53 280

Litwa

367 484

244 200

Węgry

141 559

94 439

Malta

6 002

17

Polska

1 815 430

839 518

Rumunia

1 148 000

85 000

Słowenia

161 137

35 852

Słowacja

204 062

62 841”

u)

W artykule 143a dodaje się następujący ustęp:

„Jednakże dla Bułgarii i Rumunii płatności bezpośrednie wprowadza się zgodnie z następującym harmonogramem wzrostu, wyrażonym jako odsetek mającego wówczas zastosowanie poziomu takich płatności we Wspólnocie ustalonego 30 kwietnia 2004 r.:

25 % w 2007 r.,

30 % w 2008 r.,

35 % w 2009 r.,

40 % w 2010 r.,

50 % w 2011 r.,

60 % w 2012 r.,

70 % w 2013 r.,

80 % w 2014 r.,

90 % w 2015 r.,

100 % od 2016 r.”

v)

W artykule 143b ustęp 4 dodaje się następujący akapit:

„Jednakże dla Bułgarii i Rumunii grunty rolne znajdujące się w systemie jednolitej płatności obszarowej stanowią część użytkowanych gruntów rolnych utrzymywanych w dobrym stanie rolniczym, produkujących bądź nie, w stosownych przypadkach dostosowanych według obiektywnych kryteriów, przedstawionych przez Bułgarię i Rumunię po zatwierdzeniu przez Komisję.”

w)

Artykuł 143b ustęp 9 otrzymuje brzmienie:

„9.

Dla każdego nowego Państwa Członkowskiego system jednolitej płatności obszarowej jest dostępny w okresie obowiązywania do końca 2006 r. z możliwością dwukrotnego odnowienia na okres roku na wniosek nowego Państwa Członkowskiego. Jednakże dla Bułgarii i Rumunii system jednolitej płatności obszarowej jest dostępny w okresie obwiązywania do końca 2009 r. z możliwością dwukrotnego odnowienia na okres roku na wniosek tych państw. Z zastrzeżeniem przepisów ust. 11, każde nowe Państwo Członkowskie może podjąć decyzję o zakończeniu stosowania tego systemu na koniec pierwszego lub drugiego roku jego stosowania, w celu zastosowania systemu jednolitej płatności. Nowe Państwa Członkowskie zgłaszają Komisji zamiar zakończenia stosowania tego systemu do dnia 1 sierpnia ostatniego roku stosowania.”

x)

W artykule 143b ustęp 11 dodaje się następujący akapit:

„Dla Bułgarii i Rumunii, do końca pięcioletniego okresu stosowania systemu jednolitej płatności obszarowej (tj. do 2011 r.), stosuje się stawki procentowe określone w art. 143a. Jeżeli stosowanie systemu jednolitej płatności obszarowej jest przedłużone poza ten termin, zgodnie z decyzją podjętą na mocy lit. b), stawkę procentową określoną w drugim akapicie art. 143a na rok 2011 stosuje się do końca ostatniego roku stosowania systemu jednolitej płatności obszarowej.”

y)

Artykuł 143c ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2.

Nowe Państwa Członkowskie będą miały możliwość, po uzyskaniu zezwolenia od Komisji, uzupełniania jakichkolwiek płatności bezpośrednich do poziomu:

a)

w stosunku do wszystkich płatności bezpośrednich, 55 % poziomu płatności bezpośrednich we Wspólnocie obowiązujących na dzień 30 kwietnia 2004 r. w roku 2004, 60 % w 2005 r. i 65 % w 2006 r., a od 2007 r. do 30 punktów procentowych ponad mający zastosowanie poziom, o którym mowa w art. 143a w odpowiednim roku. Dla Bułgarii i Rumunii zastosowanie mają następujące poziomy: 55 % poziomu płatności bezpośrednich we Wspólnocie obowiązujących na dzień 30 kwietnia 2004 r. w roku 2007, 60 % w 2008 r. i 65 % w 2009 r., a od 2010 r. do 30 punktów procentowych ponad mający zastosowanie poziom, o którym mowa w art. 143a w odpowiednim roku. Jednakże Republika Czeska może uzupełniać płatności bezpośrednie w sektorze ziemniaków przeznaczonych do produkcji skrobi ziemniaczanej do 100 % poziomu stosowanego we Wspólnocie ustanowionego 30 kwietnia 2004 r. Jednakże w odniesieniu do płatności bezpośrednich, o których mowa w rozdziale 7 tytułu IV niniejszego rozporządzenia, mają zastosowanie następujące stawki maksymalne: 85 % w 2004 r., 90 % w 2005 r., 95 % w 2006 r. oraz 100 % w 2007 r. Dla Bułgarii i Rumunii zastosowanie mają następujące stawki maksymalne: 85 % w 2007 r., 90 % w 2008 r., 95 % w 2009 r. oraz 100 % w 2010 r.;

lub

b)

i)

w odniesieniu do płatności bezpośrednich innych niż system jednolitej płatności, całkowity poziom bezpośredniego wsparcia, jakie rolnik mógłby otrzymać w stosunku do poszczególnych produktów w nowych Państwach Członkowskich w roku kalendarzowym 2003 w ramach krajowego systemu podobnego do WPR, powiększony o 10 punktów procentowych. Jednakże dla Litwy rokiem odniesienia jest rok kalendarzowy 2002. Dla Bułgarii i Rumunii rokiem odniesienia jest rok kalendarzowy 2006. Dla Słowenii wzrost wynosi 10 punktów procentowych w 2004 r., 15 punktów procentowych w roku 2005, 20 punktów procentowych w roku 2006 oraz 25 punktów procentowych od roku 2007;

ii)

w odniesieniu do systemu jednolitej płatności całkowita suma uzupełniającej krajowej pomocy bezpośredniej, która może zostać przyznana przez nowe Państwo Członkowskie w danym roku, zostaje ograniczona do określonej koperty finansowej. Koperta ta jest równa różnicy pomiędzy:

całkowitą sumą krajowego systemu bezpośredniego wsparcia podobnego do WPR, który będzie dostępny w odpowiednich nowych Państwach Członkowskich w roku kalendarzowym 2003 lub, w przypadku Litwy, w roku kalendarzowym 2002; suma ta za każdym razem będzie zwiększana o 10 punktów procentowych. Jednakże dla Bułgarii i Rumunii rokiem odniesienia jest rok kalendarzowy 2006. Dla Słowenii wzrost wynosi 10 punktów procentowych w 2004 r., 15 punktów procentowych w 2005 r., 20 punktów procentowych w roku 2006 oraz 25 punktów procentowych od roku 2007,

oraz

pułap krajowy dla tego nowego Państwa Członkowskiego wymieniony w załączniku VIIIa dostosowuje się, w stosownych przypadkach, zgodnie z art. 64 ust. 2 oraz art. 70 ust. 2.

W celu wyliczenia całkowitej sumy, o której mowa w pierwszym tiret powyżej, zawarte zostają krajowe płatności bezpośrednie oraz/lub ich składniki odpowiadające wspólnotowym płatnościom bezpośrednimi oraz/lub ich składniki, które zostały wzięte pod uwagę przy wyliczaniu efektywnego pułapu danego nowego Państwa Członkowskiego zgodnie z art. 64 ust. 2, art. 70 ust. 2 oraz art. 71c.

Dla każdej odpowiedniej płatności bezpośredniej nowe Państwo Członkowskie może zdecydować się na zastosowanie powyższej opcji a) lub b).

Całkowite bezpośrednie wsparcie jakie rolnik może otrzymać w nowych Państwach Członkowskich po przystąpieniu na mocy odpowiednich dopłat bezpośrednich, obejmujących wszystkie uzupełniające krajowe płatności bezpośrednie, nie przekroczy poziomu wsparcia bezpośredniego, jakie przysługiwałoby rolnikowi na mocy odpowiedniego systemu płatności bezpośrednich stosowanego w tym czasie w Państwach Członkowskich Wspólnoty w kształcie na dzień 30 kwietnia 2004 r.”

z)

Artykuł 154a ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2.

Środki, o których mowa w ust. 1 mogą zostać przyjęte w okresie od 1 maja 2004 r. do 30 czerwca 2009 r. i nie będą miały zastosowania po tej dacie. Jednakże w przypadku Bułgarii i Rumunii okres ten rozpoczyna się 1 stycznia 2007 r. i kończy się 31 grudnia 2011 r. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może przedłużyć te okresy.”

aa)

W załączniku III, dodaje się następujące przypisy:

do tytułu punktu A:

„* W przypadku Bułgarii i Rumunii odniesienie do 2005 r. należy rozumieć jako odniesienie do pierwszego roku stosowania Systemu Jednolitej Płatności.”

do tytułu punktu B:

„* W przypadku Bułgarii i Rumunii odniesienie do 2006 r. należy rozumieć jako odniesienie do drugiego roku stosowania Systemu Jednolitej Płatności.”

oraz, do tytułu punktu C:

„* W przypadku Bułgarii i Rumunii odniesienie do 2007 r. należy rozumieć jako odniesienie do trzeciego roku stosowania Systemu Jednolitej Płatności.”

ab)

Załącznik VIIIA otrzymuje następujące brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK VIIIA

Pułapy krajowe określone w artykule 71c

Pułapy zostały wyliczone z uwzględnieniem harmonogramu wzrostu przewidzianego w artykule 143a, a zatem nie ma wymogu ich redukcji.

(w milionach EUR)

Rok kalenda-rzowy

Bułgaria

Republika Czeska

Estonia

Cypr

Łotwa

Litwa

Węgry

Malta

Polska

Rumunia

Słowenia

Słowacja

2005

-

228,8

23,4

8,9

33,9

92,0

350,8

0,67

724,6

-

35,8

97,7

2006

-

266,7

27,3

12,5

39,6

107,3

420,2

0,83

881,7

-

41,9

115,4

2007

200,3

343,6

40,4

16,3

55,6

146,9

508,3

1,64

1 140,8

440,0

56,1

146,6

2008

240,4

429,2

50,5

20,4

69,5

183,6

634,9

2,05

1 425,9

527,9

70,1

183,2

2009

281,0

514,9

60,5

24,5

83,4

220,3

761,6

2,46

1 711,0

618,1

84,1

219,7

2010

321,2

600,5

70,6

28,6

97,3

257,0

888,2

2,87

1 996,1

706,4

98,1

256,2

2011

401,4

686,2

80,7

32,7

111,2

293,7

1 014,9

3,28

2 281,1

883,0

112,1

292,8

2012

481,7

771,8

90,8

36,8

125,1

330,4

1 141,5

3,69

2 566,2

1 059,6

126,1

329,3

2013

562,0

857,5

100,9

40,9

139,0

367,1

1 268,2

4,10

2 851,3

1 236,2

140,2

365,9

2014

642,3

857,5

100,9

40,9

139,0

367,1

1 268,2

4,10

2 851,3

1 412,8

140,2

365,9

2015

722,6

857,5

100,9

40,9

139,0

367,1

1 268,2

4,10

2 851,3

1 589,4

140,2

365,9

kolejne lata

802,9

857,5

100,9

40,9

139,0

367,1

1 268,2

4,10

2 851,3

1 766,0

140,2

365,9”

ac)

W załączniku X dodaje się następujące pozycje:

 

„BUŁGARIA

 

Starozagorski

 

Haskovski

 

Slivenski

 

Yambolski

 

Burgaski

 

Dobrichki

 

Plovdivski”

ad)

Załącznik XIB otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK XIB

Krajowe obszary bazowe oraz plony referencyjne roślin uprawnych w nowych Państwach Członkowskich, określone w artykule 101 oraz 103

 

Obszar bazowy

(hektary)

Plony referencyjne

(t/ha)

Bułgaria

2 625 258

2,90

Republika Czeska

2 253 598

4,20

Estonia

362 827

2,40

Cypr

79 004

2,30

Łotwa

443 580

2,50

Litwa

1 146 633

2,70

Węgry

3 487 792

4,73

Malta

4 565

2,02

Polska

9 454 671

3,00

Rumunia

7 012 666

2,65

Słowenia

125 171

5,27

Słowacja

1 003 453

4,06”

9.

32003 R 1788: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1788/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające opłatę wyrównawczą w sektorze mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 123), zmienione przez:

32004 D 0281: Decyzja Rady 2004/281/WE z dnia 22.3.2004 r. (Dz.U. L 93 z 30.3.2004, str. 1).

a)

W artykule 1 ustęp 4 dodaje się następujący akapit:

„Ustanawia się specjalną rezerwę restrukturyzacyjną dla Bułgarii i Rumunii określoną w tabeli g) w załączniku I. Rezerwa ta zostaje uwolniona od 1 kwietnia 2009 r. w zakresie, w którym konsumpcja mleka i przetworów mlecznych w ramach gospodarstwa w każdym z tych państw będzie maleć poczynając od 2002 r. Komisja podejmuje decyzję w sprawie uwolnienia rezerwy i jej rozdziału pomiędzy dostawców oraz w sprawie kwoty sprzedaży bezpośredniej zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 23 ust. 2, na podstawie oceny raportu przedłożonego Komisji przez Bułgarię a także przez Rumunię do 31 grudnia 2008 r. Raport ten szczegółowo omawia rezultaty i trendy aktualnego procesu restrukturyzacji w krajowym sektorze mleczarskim, w szczególności przejście z produkcji służącej konsumpcji w ramach gospodarstwa na produkcję na potrzeby rynku.”

b)

Artykuł 1 ustęp 5 otrzymuje brzmienie:

„5.

Dla Bułgarii, Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Rumunii, Słowenii i Słowacji krajowe ilości referencyjne zawierają wszystkie ilości mleka krowiego lub ekwiwalentu mleka dostarczonego podmiotom skupującym lub sprzedawanego bezpośrednio do spożycia, bez względu na to czy jest ono produkowane lub wprowadzane do obrotu w ramach środka przejściowego stosowanego w tych krajach.”

c)

W artykule 1 dodaje się następujący ustęp:

„6.

Dla Bułgarii i Rumunii opłatę wyrównawczą stosuje się od 1 kwietnia 2007 r.”

d)

W artykule 6 ustęp 1 akapity drugi i trzeci otrzymują brzmienie:

„Dla Bułgarii, Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Rumunii, Słowenii i Słowacji podstawa dla omawianych indywidualnych ilości referencyjnych jest określona w tabeli f) w załączniku I.

W przypadku Bułgarii, Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Rumunii, Słowenii i Słowacji dwunastomiesięczny okres do ustanowienia indywidualnych ilości referencyjnych rozpoczyna się: 1 kwietnia 2001 r. dla Węgier, 1 kwietnia 2002 r. dla Malty i Litwy, 1 kwietnia 2003 r. dla Republiki Czeskiej, Cypru, Estonii, Łotwy i Słowacji, 1 kwietnia 2004 r. dla Polski i Słowenii oraz 1 kwietnia 2006 r. dla Bułgarii i Rumunii.”

e)

W artykule 6 ustęp 1 dodaje się następujący akapit:

„Dla Bułgarii i Rumunii rozdział ilości całkowitej pomiędzy dostawy a sprzedaż bezpośrednią określony w tabeli f) w załączniku I jest poddawany przeglądowi na podstawie rzeczywistych wielkości dostaw i sprzedaży bezpośredniej w 2006 r. oraz, w razie potrzeby, dostosowana przez Komisję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 23 ust. 2.”

f)

W artykule 9 ustęp 2, akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Dla Bułgarii, Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Polski, Rumunii, Słowenii i Słowacji referencyjna zawartość tłuszczu, o której mowa w ust. 1 jest taka sama jak referencyjna zawartość tłuszczu ilości przyznanych producentom w następujących datach: 31 marca 2002 r. dla Węgier, 31 marca 2003 r. dla Litwy, 31 marca 2004 r. dla Republiki Czeskiej, Cypru, Estonii, Łotwy i Słowacji, 31 marca 2005 r. dla Polski i Słowenii oraz 31 marca 2007 r. dla Bułgarii i Rumunii.”

g)

W artykule 9 ustęp 5 dodaje się następujący akapit:

„Dla Rumunii referencyjna zawartość tłuszczu, o której mowa w załączniku II jest poddawana przeglądowi na podstawie rzeczywistych wartości dla całego roku 2004 oraz, w razie potrzeby, dostosowana przez Komisję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 23 ust. 2.”

h)

W załączniku I, tabele d), e), f) oraz g) otrzymują brzmienie:

„d)

Okres 2007/2008

Państwo Członkowskie

Ilości w tonach

Belgia

3 343 535,000

Bułgaria

979 000,000

Republika Czeska

2 682 143,000

Dania

4 499 900,000

Niemcy

28 143 464,000

Estonia

624 483,000

Grecja

820 513,000

Hiszpania

6 116 950,000

Francja

24 478 156,000

Irlandia

5 395 764,000

Włochy

10 530 060,000

Cypr

145 200,000

Łotwa

695 395,000

Litwa

1 646 939,000

Luksemburg

271 739,000

Węgry

1 947 280,000

Malta

48 698,000

Niderlandy

11 185 440,000

Austria

2 776 895,000

Polska

8 964 017,000

Portugalia

1 939 187,000

Rumunia

3 057 000,000

Słowenia

560 424,000

Słowacja

1 013 316,000

Finlandia

2 431 047,324

Szwecja

3 336 030,000

Zjednoczone Królestwo

14 755 647,000

e)

Okres od 2008/2009 do 2014/2015

Państwo Członkowskie

Ilości w tonach

Belgia

3 360 087,000

Bułgaria

979 000,000

Republika Czeska

2 682 143,000

Dania

4 522 176,000

Niemcy

28 282 788,000

Estonia

624 483,000

Grecja

820 513,000

Hiszpania

6 116 950,000

Francja

24 599 335,000

Irlandia

5 395 764,000

Włochy

10 530 060,000

Cypr

145 200,000

Łotwa

695 395,000

Litwa

1 646 939,000

Luksemburg

273 084,000

Węgry

1 947 280,000

Malta

48 698,000

Niderlandy

11 240 814,000

Austria

2 790 642,000

Polska

8 964 017,000

Portugalia

1 948 550,000

Rumunia

3 057 000,000

Słowenia

560 424,000

Słowacja

1 013 316,000

Finlandia

2 443 069,324

Szwecja

3 352 545,000

Zjednoczone Królestwo

14 828 597,000

f)

Ilości referencyjne dla dostaw oraz sprzedaży bezpośredniej, o których mowa w artykule 6 ustęp 1 akapit drugi

Państwo Członkowskie

Ilości referencyjne dla dostaw w tonach

Ilości referencyjne dla sprzedaży bezpośredniej w tonach

Bułgaria

722 000

257 000

Republika Czeska

2 613 239

68 904

Estonia

537 188

87 365

Cypr

141 337

3 863

Łotwa

468 943

226 452

Litwa

1 256 440

390 499

Węgry

1 782 650

164 630

Malta

48 698

Polska

8 500 000

464 017

Rumunia

1 093 000

1 964 000

Słowenia

467 063

93 361

Słowacja

990 810

22 506

g)

Wielkości specjalnej rezerwy restrukturyzacyjnej, o których mowa w artykule 1 ustęp 4

Państwo Członkowskie

Wielkości specjalnej rezerwy restrukturyzacyjnej w tonach

Bułgaria

39 180

Republika Czeska

55 788

Estonia

21 885

Łotwa

33 253

Litwa

57 900

Węgry

42 780

Polska

416 126

Rumunia

188 400

Słowenia

16 214

Słowacja

27 472”

(i)

Tabela w załączniku II otrzymuje brzmienie:

„Referencyjna zawartość tłuszczu

Państwo Członkowskie

Referencyjna zawartość tłuszczu (g/kg)

Belgia

36,91

Bułgaria

39,10

Republika Czeska

42,10

Dania

43,68

Niemcy

40,11

Estonia

43,10

Grecja

36,10

Hiszpania

36,37

Francja

39,48

Irlandia

35,81

Włochy

36,88

Cypr

34,60

Łotwa

40,70

Litwa

39,90

Luksemburg

39,17

Węgry

38,50

Niderlandy

42,36

Austria

40,30

Polska

39,00

Portugalia

37,30

Rumunia

35,93

Słowenia

41,30

Słowacja

37,10

Finlandia

43,40

Szwecja

43,40

Zjednoczone Królestwo

39,70”

3.   POLITYKA TRANSPORTOWA

31996 L 0026: Dyrektywa Rady 96/26/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie dostępu do zawodu przewoźnika drogowego transportu rzeczy i przewoźnika drogowego transportu osób oraz wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji, mająca na celu ułatwienie im korzystania z prawa swobody przedsiębiorczości w dziedzinie transportu krajowego i międzynarodowego (Dz.U. L 124 z 23.5.1996, str. 1), zmieniona przez:

31998 L 0076: Dyrektywa Rady 98/76/WE z dnia 1.10.1998 r. (Dz.U. L 277 z 14.10.1998, str. 17),

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33),

32004 L 0066: Dyrektywa Rady 2004/66/WE z dnia 26.4.2004 r. (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 35).

a)

W artykule 10 dodaje się następujące ustępy:

„11.

W drodze odstępstwa od ust. 3, świadectwa wydane przewoźnikom drogowego transportu rzeczy w Bułgarii przed dniem przystąpienia traktuje się jako równorzędne świadectwom wydawanym na mocy niniejszej dyrektywy jedynie gdy zostały wydane dla:

międzynarodowych przewoźników drogowego transportu rzeczy i przewoźników drogowego transportu osób na mocy rozporządzenia nr 11 z dnia 31 października 2002 r. w sprawie międzynarodowego przewozu drogowego osób i rzeczy (Dziennik Państwowy nr 108 z dnia 19 listopada 2002 r.), po 19 listopada 2002 r.;

krajowych przewoźników drogowego transportu rzeczy i przewoźników drogowego transportu osób na mocy rozporządzenia nr 33 z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie publicznego przewozu drogowego osób i rzeczy na terytorium Bułgarii (Dziennik Państwowy nr 108 z dnia 19 listopada 2002 r.), po 19 listopada 2002 r.”.

„12.

W drodze odstępstwa od ust. 3, świadectwa wydane przewoźnikom drogowym w Rumunii przed dniem przystąpienia traktuje się jako równorzędne świadectwom wydawanym na mocy niniejszej dyrektywy jedynie wtedy, gdy zostały wydane od dnia  28 stycznia 2000 r. przewoźnikom międzynarodowego i krajowego drogowego transportu rzeczy i osób na mocy rozporządzenia Ministra Transportu nr 761 z dnia 21 grudnia 1999 r. o mianowaniu, szkoleniu i wydawaniu świadectw zawodowych osobom, które stale i skutecznie koordynują działania w zakresie transportu drogowego.”

b)

W artykule 10b akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Świadectwa kwalifikacji zawodowych, o których mowa w art. 10 ust. 4-12, mogą być ponownie wydane przez zainteresowane Państwa Członkowskie w postaci świadectwa określonego w załączniku Ia.”.

4.   PODATKI

1.

31977 L 0388: Szósta dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1), zmieniona przez:

11979 H: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Republiki Greckiej (Dz.U. L 291 z 19.11.1979, str. 95),

31980 L 0368: Dyrektywa Rady 80/368/EWG z dnia 26.3.1980 r. (Dz.U. L 90 z 3.4.1980, str. 41),

31984 L 0386: Dyrektywa Rady 84/386/EWG z dnia 31.7.1984 r. (Dz.U. L 208 z 3.8.1984, str. 58),

11985 I: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej (Dz.U. L 302 z 15.11.1985, str. 167),

31989 L 0465: Dyrektywa Rady 89/465/EWG z dnia 18.7.1989 r. (Dz.U. L 226 z 3.8.1989, str. 21),

31991 L 0680: Dyrektywa Rady 91/680/EWG z dnia 16.12.1991 r. (Dz.U. L 376 z 31.12.1991, str. 1),

31992 L 0077: Dyrektywa Rady 92/77/EWG z dnia 19.10.1992 r. (Dz.U. L 316 z 31.10.1992, str. 1),

31992 L 0111: Dyrektywa Rady 92/111/EWG z dnia 14.12.1992 r. (Dz.U. L 384 z 30.12.1992, str. 47),

31994 L 0004: Dyrektywa Rady 94/4/WE z dnia 14.2.1994 r. (Dz.U. L 60 z 3.3.1994, str. 14),

31994 L 0005: Dyrektywa Rady 94/5/WE z dnia 14.2.1994 r. (Dz.U. L 60 z 3.3.1994, str. 16),

31994 L 0076: Dyrektywa Rady 94/76/WE z dnia 22.12.1994 r. (Dz.U. L 365 z 31.12.1994, str. 53),

31995 L 0007: Dyrektywa Rady 95/7/WE z dnia 10.4.1995 r. (Dz.U. L 102 z 5.5.1995, str. 18),

31996 L 0042: Dyrektywa Rady 96/42/WE z dnia 25.6.1996 r. (Dz.U. L 170 z 9.7.1996, str. 34),

31996 L 0095: Dyrektywa Rady 96/95/WE z dnia 20.12.1996 r. (Dz.U. L 338 z 28.12.1996, str. 89),

31998 L 0080: Dyrektywa Rady 98/80/WE z dnia 12.10.1998 r. (Dz.U. L 281 z 17.10.1998, str. 31),

31999 L 0049: Dyrektywa Rady 1999/49/WE z dnia 25.5.1999 r. (Dz.U. L 139 z 2.6.1999, str. 27),

31999 L 0059: Dyrektywa Rady 1999/59/WE z dnia 17.6.1999 r. (Dz.U. L 162 z 26.6.1999, str. 63),

31999 L 0085: Dyrektywa Rady 1999/85/WE z dnia 22.10.1999 r. (Dz.U. L 277 z 28.10.1999, str. 34),

32000 L 0017: Dyrektywa Rady 2000/17/WE z dnia 30.3.2000 r. (Dz.U. L 84 z 5.4.2000, str. 24),

32000 L 0065: Dyrektywa Rady 2000/65/WE z dnia 17.10.2000 r. (Dz.U. L 269 z 21.10.2000, str. 44),

32001 L 0004: Dyrektywa Rady 2001/4/WE z dnia 19.1.2001 r. (Dz.U. L 22 z 24.1.2001, str. 17),

32001 L 0115: Dyrektywa Rady 2001/115/WE z dnia 20.12.2001 r. (Dz.U. L 15 z 17.1.2002, str. 24),

32002 L 0038: Dyrektywa Rady 2002/38/WE z dnia 7.5.2002 r. (Dz.U. L 128 z 15.5.2002, str. 41),

32002 L 0093: Dyrektywa Rady 2002/93/WE z dnia 3.12.2002 r. (Dz.U. L 331 z 7.12.2002, str. 27),

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33),

32003 L 0092: Dyrektywa Rady 2003/92/WE z dnia 7.10.2003 r. (Dz.U. L 260 z 11.10.2003, str. 8),

32004 L 0007: Dyrektywa Rady 2004/7/WE z dnia 20.1.2004 r. (Dz.U. L 27 z 30.1.2004, str. 44),

32004 L 0015: Dyrektywa Rady 2004/15/WE z dnia 10.2.2004 r. (Dz.U. L 52 z 21.2.2004, str. 61),

32004 L 0066: Dyrektywa Rady 2004/66/WE z dnia 26.4.2004 r. (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 35).

W artykule 24a, po tiret

„—

w Republice Czeskiej: 35 000 EUR” dodaje się następujące tiret:

„—

w Bułgarii: 25 600 EUR;”

oraz, po tiret

„—

w Polsce: 10 000 EUR” dodaje się następujące tiret:

„—

w Rumunii: 35 000 EUR;”

2.

31992 L 0083: Dyrektywa Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.U. L 316 z 31.10.1992, str. 21), zmieniona przez:

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach — Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33),

a)

Artykuł 22 ustęp 6 otrzymuje brzmienie:

„6.

Bułgaria i Republika Czeska mogą stosować obniżoną stawkę podatku akcyzowego, nie mniejszą niż 50 % podstawowej krajowej stawki podatku akcyzowego na alkohol etylowy, w odniesieniu do alkoholu etylowego produkowanego przez gorzelnie należące do producentów owoców produkujące rocznie ponad 10 hektolitrów alkoholu etylowego z owoców dostarczanych im przez gospodarstwa domowe producentów owoców. Stosowanie obniżonej stawki jest ograniczone do 30 litrów alkoholu owocowego rocznie na gospodarstwo domowe producentów owoców, przeznaczonego wyłącznie na własny użytek.”

b)

Artykuł 22 ustęp 7 otrzymuje brzmienie:

„7.

Węgry, Rumunia i Słowacja mogą stosować obniżoną stawkę podatku akcyzowego, nie mniejszą niż 50 % podstawowej krajowej stawki podatku akcyzowego na alkohol etylowy, w odniesieniu do alkoholu etylowego produkowanego przez gorzelnie należące do producentów owoców produkujące rocznie ponad 10 hektolitrów alkoholu etylowego z owoców dostarczanych im przez gospodarstwa domowe producentów owoców. Stosowanie obniżonej stawki jest ograniczone do 50 litrów alkoholu owocowego rocznie na gospodarstwo domowe producentów owoców, przeznaczonego wyłącznie na własny użytek. Komisja dokona przeglądu tego uzgodnienia w 2015 r. i przedstawi Radzie sprawozdanie omawiające możliwe zmiany w tym zakresie.”.


(1)  Bez uszczerbku dla szczegółowych przepisów ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1454/2001.

(2)  Bez uszczerbku dla szczegółowych przepisów ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1452/2001.

(3)  Bez uszczerbku dla szczegółowych przepisów ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1453/2001.

(4)  Pułap ten zwiększa się czasowo o 100 000 sztuk do wielkości 1 519 811 sztuk do chwili gdy żywe zwierzęta w wieku poniżej sześciu miesięcy mogą zostać wyeksportowane.

(5)  Bez uszczerbku dla szczegółowych przepisów ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1454/2001.

(6)  Bez uszczerbku dla szczegółowych przepisów ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1452/2001.

(7)  Bez uszczerbku dla szczegółowych przepisów ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1453/2001.”


ZAŁĄCZNIK IV

Wykaz, o którym mowa w artykule 17 Protokołu: dodatkowe dostosowania aktów przyjętych przez instytucje

1.   ROLNICTWO

A.   USTAWODAWSTWO ROLNE

1.

Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy, Część III, Tytuł III, Rozdział III, Sekcja 4, Rolnictwo i rybołówstwo

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, zmienia rozporządzenie dotyczące wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru, w celu uwzględnienia przystąpienia Bułgarii i Rumunii, dostosowując kwoty dla cukru i izoglukozy oraz maksymalne zapotrzebowanie na import cukru surowego, określone w poniższej tabeli, które można dostosować w ten sam sposób jak kwoty dla obecnych Państw Członkowskich w celu zapewnienia zgodności z obowiązującymi zasadami i celami wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru.

Uzgodnione ilości

(w tonach)

 

Bułgaria

Rumunia

Podstawowa ilość dla cukru (1)

4 752

109 164

z czego: A

4 320

99 240

B

432

9 924

maksymalne zapotrzebowanie (wyrażone w cukrze białym) na import cukru surowego

198 748

329 636

Podstawowa ilość dla izoglukozy (2)

56 063

9 981

z czego: A

56 063

9 790

B

0

191

Jeżeli Bułgaria wystąpi z takim wnioskiem w roku 2006, wyżej wymienione podstawowe ilości A i B dla cukru zostaną zamienione na odpowiednie podstawowe ilości A i B dla izoglukozy.

2.

31998 R 2848: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2848/98 z dnia 22 grudnia 1998 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2075/92 w zakresie systemu premii, określania kwot produkcyjnych i przyznawania specjalnej pomocy grupom producentów w sektorze surowca tytoniowego (Dz.U. L 358 z 31.12.1998, str. 17), zmienione przez:

31999 R 0510: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 510/1999 z dnia 8.3.1999 r. (Dz.U. L 60 z 9.3.1999, str. 54),

31999 R 0731: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 731/1999 z dnia 7.4.1999 r. (Dz.U. L 93 z 8.4.1999, str. 20),

31999 R 1373: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1373/1999 z dnia 25.6.1999 r. (Dz.U. L 162 z 26.6.1999, str. 47),

31999 R 2162: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2162/1999 z dnia 12.10.1999 r. (Dz.U. L 265 z 13.10.1999, str. 13),

31999 R 2637: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2637/1999 z dnia 14.12.1999 r. (Dz.U. L 323 z 15.12.1999, str. 8),

32000 R 0531: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 531/2000 z dnia 10.3.2000 r. (Dz.U. L 64 z 11.3.2000, str. 13),

32000 R 0909: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 909/2000 z dnia 2.5.2000 r. (Dz.U. L 105 z 3.5.2000, str. 18),

32000 R 1249: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1249/2000 z dnia 15.6.2000 r. (Dz.U. L 142 z 16.6.2000, str. 3),

32001 R 0385: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 385/2001 z dnia 26.2.2001 r. (Dz.U. L 57 z 27.2.2001, str. 18),

32001 R 1441: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1441/2001 z dnia 16.7.2001 r. (Dz.U. L 193 z 17.7.2001, str. 5),

32002 R 0486: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 486/2002 z dnia 18.3.2002 r. (Dz.U. L 76 z 19.3.2002, str. 9),

32002 R 1005: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1005/2002 z dnia 12.6.2002 r. (Dz.U. L 153 z 13.6.2002, str. 3).

32002 R 1501: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1501/2002 z dnia 22.8.2002 r. (Dz.U. L 227 z 23.8.2002, str. 16),

32002 R 1983: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1983/2002 z dnia 7.11.2002 r. (Dz.U. L 306 z 8.11.2002, str. 8),

32004 R 1809: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1809/2004 z dnia 18.10.2004 r. (Dz.U. L 318 z 19.10.2004, str. 18).

Komisja przyjmie w odpowiednich przypadkach, przy zastosowaniu procedury określonej w artykule 23 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2075/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku surowca tytoniowego (3), niezbędne zmiany dotyczące wspólnotowego wykazu uznanych obszarów produkcyjnych określonych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2848/98 przed przystąpieniem w celu uwzględnienia przystąpienia Bułgarii i Rumunii, w szczególności mając na uwadze włączenie do tego wykazu obszarów produkcyjnych wskazanych przez Bułgarię i Rumunię.

3.

32003 R 1782: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71, oraz (WE) nr 2529/2001 (Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1) zmienione przez:

32004 R 0021: Rozporządzenie Rady (WE) nr 21/2004 z dnia 17.12.2003 r. (Dz.U. L 5 z 9.1.2004, str. 8),

32004 R 0583: Rozporządzenie Rady (WE) nr 583/2004 z dnia 22.3.2004 r. (Dz.U. L 91 z 30.3.2004, str. 1),

32004 D 0281: Decyzja Rady 2004/281/WE z dnia 22.3.2004 r. (Dz.U. L 93 z 30.3.2004, str. 1),

32004 R 0864: Rozporządzenie Rady (WE) nr 864/2004 z dnia 29.4.2004 r. (Dz.U. L 161 z 30.4.2004, str. 48).

a)

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji oraz po konsultacji z Parlamentem Europejskim, przyjmuje niezbędne postanowienia dotyczące Bułgarii i Rumunii mające na celu integrację środków pomocowych dotyczących nasion z systemami wsparcia ustanowionymi w przepisach tytułu III, rozdział 6 oraz tytułu IV A rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

i)

Przepisy te obejmują następującą zmianę załącznika XI A „Pułapy pomocy w odniesieniu do nasion w nowych Państwach Członkowskich, określone w art. 99 ust. 3” rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 583/2004:

„ZAŁĄCZNIK XI A

Pułapy pomocy w odniesieniu do nasion w nowych Państwach Członkowskich określone w art. 99 ust. 3

(milion EUR)

Rok kalendarzowy

Bułgaria

Republika Czeska

Estonia

Cypr

Łotwa

Litwa

Węgry

Malta

Polska

Rumunia

Słowenia

Słowacja

2005

-

0,87

0,04

0,03

0,10

0,10

0,78

0,03

0,56

-

0,08

0,04

2006

-

1,02

0,04

0,03

0,12

0,12

0,90

0,03

0,65

-

0,10

0,04

2007

0,11

1,17

0,05

0,04

0,14

0,14

1,03

0,04

0,74

0,19

0,11

0,05

2008

0,13

1,46

0,06

0,05

0,17

0,17

1,29

0,05

0,93

0,23

0,14

0,06

2009

0,15

1,75

0,07

0,06

0,21

0,21

1,55

0,06

1,11

0,26

0,17

0,07

2010

0,17

2,04

0,08

0,07

0,24

0,24

1,81

0,07

1,30

0,30

0,19

0,08

2011

0,22

2,33

0,10

0,08

0,28

0,28

2,07

0,08

1,48

0,38

0,22

0,09

2012

0,26

2,62

0,11

0,09

0,31

0,31

2,33

0,09

1,67

0,45

0,25

0,11

2013

0,30

2,91

0,12

0,10

0,35

0,35

2,59

0,10

1,85

0,53

0,28

0,12

2014

0,34

2,91

0,12

0,10

0,35

0,35

2,59

0,10

1,85

0,60

0,28

0,12

2015

0,39

2,91

0,12

0,10

0,35

0,35

2,59

0,10

1,85

0,68

0,28

0,12

2016

0,43

2,91

0,12

0,10

0,35

0,35

2,59

0,10

1,85

0,75

0,28

0,12

kolejne lata

0,43

2,91

0,12

0,10

0,35

0,35

2,59

0,10

1,85

0,75

0,28

0,12”

ii)

Przydziały krajowe maksymalnych ilości nasion, od których wypłacana jest pomoc wynoszą:

Uzgodnione krajowe maksymalne przydziały nasion, od których wypłacana jest pomoc:

(w tonach)

 

Bułgaria

Rumunia

Nasiona ryżu (Oryza sativa L)

883,2

100

Nasiona inne niż nasiona ryżu

936

2 294

b)

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji oraz po konsultacji z Parlamentem Europejskim, przyjmuje niezbędne przepisy dotyczące Bułgarii i Rumunii w celu włączenia pomocy związanej z uprawą tytoniu do systemów wsparcia określonych w przepisach tytułu III rozdział 6 i tytułu IV A rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

Uzgodniony podział krajowych progów gwarantowanych dla tytoniu jest następujący:

Uzgodniony podział krajowych progów gwarantowanych dla upraw tytoniu

(w tonach)

 

Bułgaria

Rumunia

Ogółem, z czego:

47 137

12 312

I Flue-cured (tytoń suszony w piecach)

9 023

4 647

II Light air-cured (tytoń suszony powietrzem)

3 208

2 370

V Sun-cured (tytoń suszony na słońcu)

 

5 295

VI Basma

31 106

 

VIII Kaba-Koulak

3 800

 

B.   USTAWODAWSTWO WETERYNARYJNE I FITOSANITARNE

31999 L 0105: Dyrektywa Rady 1999/105/WE z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie obrotu leśnym materiałem rozmnożeniowym (Dz.U. L 11 z 15.1.2000, str. 17).

Komisja dostosuje w stosownych przypadkach zgodnie z procedurą określoną w artykule 26 ustęp 3 dyrektywy 1999/105/WE treść Załącznika I do dyrektywy w odniesieniu do gatunków leśnych Pinus peuce Griseb., Fagus orientalis Lipsky, Quercus frainetto Ten. oraz Tilia tomentosa Moench.


(1)  W tonach cukru białego.

(2)  W tonach substancji suchej.

(3)  Dz.U. L 215 z 30.7.1992, str. 70.


ZAŁĄCZNIK V

Wykaz, o którym mowa w artykule 18 Protokołu: pozostałe postanowienia stałe

1.   PRAWO SPÓŁEK

Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy, Część III, Tytuł III, Rozdział I, Sekcja 3: Swobodny przepływ towarów

SZCZEGÓLNY MECHANIZM

W odniesieniu do Bułgarii lub Rumunii uprawniony, lub osoba wywodząca od niego swoje uprawnienia z patentu lub dodatkowego świadectwa ochronnego na produkty farmaceutyczne, zgłoszone w Państwie Członkowskim w czasie, gdy taka ochrona na ten produkt nie mogła zostać udzielona w jednym z wyżej wymienionych nowych Państw Członkowskich, może powoływać się na prawa z tego patentu lub z dodatkowego świadectwa ochronnego w celu zapobieżenia importowi i wprowadzaniu do obrotu tego produktu w Państwie lub Państwach Członkowskich gdzie dany produkt korzysta z ochrony z patentu lub z dodatkowego świadectwa ochronnego, nawet jeżeli produkt ten został wprowadzony do obrotu w nowym Państwie Członkowskim po raz pierwszy przez uprawnionego lub za jego zgodą.

Każda osoba zamierzająca importować lub wprowadzać do obrotu produkty farmaceutyczne objęte powyższym akapitem w Państwie Członkowskim, w którym produkt korzysta z ochrony z patentu lub z dodatkowego świadectwa ochronnego musi wykazać właściwym organom we wniosku dotyczącym tego importu, że uprawniony lub osoba wywodząca od niego swoje prawa z tytułu tej ochrony została o tym powiadomiona z miesięcznym wyprzedzeniem.

2.   POLITYKA KONKURENCJI

Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy, część III, tytuł III, rozdział I, sekcja 5: Reguły konkurencji

1.

Następujące programy pomocowe lub pomoc indywidualna wprowadzone w życie w nowym Państwie Członkowskim przed dniem przystąpienia i mające nadal zastosowanie po tym dniu uznaje się w dniu przystąpienia za istniejącą pomoc w rozumieniu artykułu III-168 ustęp 1 Konstytucji:

a)

środki pomocowe wprowadzone w życie przed dniem 10 grudnia 1994 roku;

b)

środki pomocowe wymienione w dodatku do niniejszego załącznika;

c)

środki pomocowe, które przed dniem przystąpienia zostały uznane przez organ nadzorujący pomoc państwa w nowym Państwie Członkowskim jako zgodne z dorobkiem i w stosunku do których Komisja, zgodnie z procedurą przewidzianą w ustępie 2, nie zgłosiła sprzeciwu w związku z istnieniem poważnych wątpliwości co do zgodności tych środków ze wspólnym rynkiem.

Wszystkie środki mające nadal zastosowanie po dniu przystąpienia, które stanowią pomoc państwa i które nie spełniają określonych powyżej warunków, uznaje się w dniu przystąpienia za nową pomoc państwa do celów stosowania artykułu III-168 ustęp 3 Konstytucji.

Powyższe postanowienia nie mają zastosowania do pomocy w sektorze transportu ani do działalności związanej z produkcją, przetwarzaniem lub wprowadzaniem do obrotu produktów wymienionych w załączniku I do Konstytucji z wyjątkiem produktów rybołówstwa i produktów pochodnych.

Powyższe postanowienia są również bez uszczerbku dla środków przejściowych w zakresie polityki konkurencji wymienionych w niniejszym Protokole oraz środków określonych w załączniku VII, rozdziale 4, sekcji B tego Protokołu.

2.

W zakresie, w jakim nowe Państwo Członkowskie zamierza przedstawić Komisji do zbadania środek pomocowy w ramach procedury określonej w ustępie 1 litera c), przekazuje ono regularnie Komisji:

a)

wykaz istniejących środków pomocowych, które zostały ocenione przez krajowy organ nadzorujący pomoc państwa i które zostały uznane przez ten organ za zgodne z dorobkiem; oraz

b)

wszelkie pozostałe informacje, które są niezbędne dla oceny zgodności środka pomocowego, który podlega badaniu,

zgodnie z określonym formatem sprawozdawczości dostarczonym przez Komisję.

Jeżeli Komisja nie wyrazi sprzeciwu w stosunku do istniejącego środka pomocowego w związku z poważnymi wątpliwościami co do jego zgodności ze wspólnym rynkiem, w ciągu 3 miesięcy od dnia otrzymania kompletnej informacji dotyczącej tego środka pomocowego lub od dnia otrzymania oświadczenia nowego Państwa Członkowskiego, w którym informuje ono Komisję, iż uznaje informacje przekazane za kompletne, ponieważ żądane dodatkowe informacje nie są dostępne lub zostały już przekazane, uważa się, iż Komisja nie zgłosiła sprzeciwu w tym zakresie.

Wszelkie środki pomocowe zgłoszone Komisji przed dniem przystąpienia, zgodnie z procedurą opisaną w ustępie 1 litera c), objęte są powyższą procedurą niezależnie od faktu, iż w okresie badania nowe Państwo Członkowskie, którego badanie dotyczy, stało się już członkiem Unii.

3.

Decyzję Komisji o wyrażeniu sprzeciwu wobec środka pomocowego, w rozumieniu ustępu 1 litera c), uznaje się za decyzję o wszczęciu formalnej procedury dochodzenia w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (1).

Jeżeli taka decyzja zostanie podjęta przed dniem przystąpienia, staje się ona skuteczna dopiero z dniem przystąpienia.

4.

Bez uszczerbku dla procedur dotyczących istniejącej pomocy określonych w Artykule III-168 Konstytucji, programy pomocowe i pomoc indywidualną przyznawaną w odniesieniu do działalności w sektorze transportu, stosowane w nowym Państwie Członkowskim przed dniem przystąpienia i nadal stosowane po tym dniu, uznaje się za pomoc istniejącą w rozumieniu Artykułu III-168 ustęp 1 Konstytucji, z zastrzeżeniem następującego warunku:

o środkach pomocowych Komisja jest powiadamiana w ciągu czterech miesięcy od dnia przystąpienia. Powiadomienie to zawiera informację na temat podstaw prawnych każdego środka. Za datę powiadomienia Komisji o istniejących środkach pomocowych oraz projektach udzielenia lub zmiany pomocy, o których Komisja została powiadomiona przed dniem przystąpienia, uznaje się dzień przystąpienia.

Powyższe środki pomocowe uznaje się za „istniejącą” pomoc w rozumieniu Artykułu III-168 ustęp 1 Konstytucji do końca trzeciego roku od dnia przystąpienia.

Nowe Państwa Członkowskie, w razie konieczności, zmienią te środki pomocowe, w celu zapewnienia zgodności z wytycznymi stosowanymi przez Komisję, najpóźniej do końca trzeciego roku od dnia przystąpienia. Po tym terminie pomoc, która jest niezgodna z tymi wytycznymi uznaje się za nową pomoc.

5.

W odniesieniu do Rumunii, ustęp 1 litera c) ma zastosowanie jedynie do środków zbadanych przez rumuński organ nadzorujący pomoc państwa po dniu, w którym bilans wykonywania przepisów w zakresie pomocy państwa w Rumunii w okresie poprzedzającym przystąpienie osiągnie zadowalający stan; data ta jest określana przez Komisję na podstawie stałego monitorowania zobowiązań podjętych przez Rumunię w ramach negocjacji w sprawie przystąpienia. Taki zadowalający stan zostanie uznany za osiągnięty jedynie po wykazaniu przez Rumunię konsekwentnego stosowania pełnej i odpowiedniej kontroli pomocy państwa w odniesieniu do wszystkich środków pomocowych przyznawanych w Rumunii, w tym przyjmowania i wykonywania przez rumuński organ nadzorujący pomoc państwa wystarczająco i prawidłowo uzasadnionych decyzji zawierających dokładną ocenę tego, czy dany środek pomocowy ma charakter pomocy państwa oraz prawidłowe zastosowanie kryteriów zgodności.

Komisja może zgłosić sprzeciw, w związku z występowaniem poważnych wątpliwości co do zgodności ze wspólnym rynkiem, wobec wszelkich środków pomocowych przyznanych w okresie przed przystąpieniem między dniem 1 września 2004 roku a datą określoną w wyżej wymienionej decyzji Komisji stwierdzającej, że osiągnięto zadowalający stan wykonania przepisów. Taką decyzję Komisji o zgłoszeniu sprzeciwu wobec środka pomocowego uznaje się za decyzję o wszczęciu formalnej procedury dochodzenia w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 659/1999. Jeżeli taka decyzja zostanie podjęta przed dniem przystąpienia, staje się ona skuteczna dopiero z dniem przystąpienia.

Jeżeli po wszczęciu formalnej procedury dochodzenia Komisja podejmie decyzję negatywną, nakaże Rumunii podjęcie wszelkich niezbędnych środków celem uzyskania rzeczywistego zwrotu środków pomocowych od beneficjenta. Pomoc podlegająca zwrotowi obejmuje odsetki naliczone według właściwej stopy ustalonej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 794/2004 (2), płatne od tego samego dnia.

3.   ROLNICTWO

a)

Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy, Część III, Tytuł III, Rozdział III, Sekcja 4: Rolnictwo i rybołówstwo

1.

Wspólnota przejmuje według wartości wynikającej z zastosowania artykułu 8 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1883/78 z dnia 2 sierpnia 1978 r. ustanawiającego ogólne reguły finansowania interwencji przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej, Sekcja Gwarancji (3) zapasy publiczne utrzymywane w dniu przystąpienia przez nowe Państwa Członkowskie a będące rezultatem ich polityki wspierania rynku. Zapasy te są przejmowane jedynie pod warunkiem, że we Wspólnocie przeprowadza się interwencję publiczną w zakresie przedmiotowych produktów i że zapasy te odpowiadają wymogom interwencji wspólnotowej.

2.

Wszelkie zapasy produktów, zarówno prywatne jak i publiczne, znajdujące się w swobodnym obrocie na terytorium nowych Państw Członkowskich w dniu przystąpienia, przekraczające ilości, które mogą być uznane za normalny poziom zapasów, muszą zostać usunięte na koszt nowego Państwa Członkowskiego.

Pojęcie zwykłego poziomu zapasów definiuje się dla każdego produktu na podstawie kryteriów i celów właściwych dla każdej ze wspólnych organizacji rynku.

3.

Zapasy, o których mowa w ustępie 1, odejmuje się od wielkości przekraczającej normalny poziom zapasów.

4.

Komisja wprowadza i stosuje uzgodnienia opisane powyżej zgodnie z procedurą określoną w artykule 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 1258/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (4) lub, w odpowiednich przypadkach, zgodnie z procedurą określoną w artykule 42 ustęp 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 30 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (5), lub w odpowiednich artykułach innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych, lub właściwą procedurą komitetu, określoną w obowiązujących przepisach.

b)

Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy, część III, tytuł III, rozdział I, sekcja 5: Reguły konkurencji

Bez uszczerbku dla procedur dotyczących istniejącej pomocy określonych w artykule III-168 Konstytucji, systemy pomocy i pomoc indywidualna przyznawana w odniesieniu do działalności związanej z produkcją, przetwarzaniem lub wprowadzaniem do obrotu produktów wymienionych w załączniku I do Konstytucji, z wyjątkiem produktów rybołówstwa i produktów pochodnych, wprowadzone w życie w nowych Państwach Członkowskich przed dniem przystąpienia i nadal obowiązujące po tym dniu, uznaje się za pomoc istniejącą w rozumieniu artykułu III-168 ustęp 1 Konstytucji, pod warunkiem że spełniony jest następujący warunek:

Komisja jest powiadomiona o środkach pomocowych w ciągu czterech miesięcy od dnia przystąpienia. Powiadomienie to zawiera informację na temat podstaw prawnych w odniesieniu do każdego ze środków. W przypadku istniejących środków pomocowych oraz projektów udzielenia lub zmiany środków pomocowych, o których Komisja została powiadomiona przed dniem przystąpienia, za datę powiadomienia Komisji uznaje się dzień przystąpienia. Komisja publikuje wykaz tych pomocy.

Takie środki pomocowe uznaje się za „istniejącą” pomoc w rozumieniu artykułu III-168 ustęp 1 Konstytucji przez okres trzech lat od dnia przystąpienia.

Nowe Państwa Członkowskie, w razie potrzeby, zmodyfikują te środki pomocowe, w celu zapewnienia zgodności z wytycznymi stosowanymi przez Komisję, najpóźniej przed upływem trzech lat od dnia przystąpienia. Po tym terminie pomoc, która jest niezgodna z tymi wytycznymi uznaje się za nową pomoc.

4.   UNIA CELNA

Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy, część III, tytuł III, rozdział I, sekcja 3, swobodny przepływ towarów, podsekcja 1, unia celna

 

31992 R 2913: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1), ostatnio zmienione przez:

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach - Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33);

 

31993 R 2454: Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1), ostatnio zmienione przez:

32003 R 2286: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2286/2003 z dnia 18.12.2003 r. (Dz.U. L 343 z 31.12.2003, str. 1).

Rozporządzenie (EWG) nr 2913/92 i rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 stosuje się do nowych Państw Członkowskich z zastrzeżeniem poniższych postanowień szczególnych:

DOWÓD WSPÓLNOTOWEGO STATUSU TOWARÓW (HANDEL W RAMACH ROZSZERZONEJ WSPÓLNOTY)

1.

Bez względu na przepisy artykułu 20 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, towary, które w dniu przystąpienia są czasowo składowane lub też mają przeznaczenie celne lub są objęte jedną z procedur celnych, o których mowa w artykule 4 ustęp 15 litera b) i ustęp 16 litery b)-g) rozporządzenia w rozszerzonej Wspólnocie, lub też które są w trakcie transportu w rozszerzonej Wspólnocie po dokonaniu formalności eksportowych, są zwolnione z ceł i innych środków celnych przy zgłaszaniu do dopuszczenia ich do swobodnego obrotu w rozszerzonej Wspólnocie, pod warunkiem przedłożenia jednego z następujących dokumentów:

a)

dowód preferencyjnego pochodzenia, prawidłowo wystawiony lub sporządzony przed dniem przystąpienia, zgodnie z postanowieniami jednego z układów europejskich wymienionych poniżej lub też jednej z równoważnych umów preferencyjnych zawartych między nowymi Państwami Członkowskimi, który to dokument zawiera zakaz zwrotu lub też zwolnienia z opłat celnych w stosunku do materiałów niepochodzących, użytych do wytworzenia produktów, dla których wystawiony lub sporządzony został dowód pochodzenia (zasada zakazu zwrotu);

Układy europejskie:

21994 A 1231 (24) Bułgaria: Układ Europejski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony a Republiką Bułgarii, z drugiej strony - Protokół 4 dotyczący definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej (6);

21994 A 1231 (20) Rumunia: Układ Europejski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony a Rumunią, z drugiej strony - Protokół 4 dotyczący definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej (7).

b)

dowolny dowód potwierdzający status wspólnotowy, o którym mowa w artykule 314c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93;

c)

karnet ATA wydany przed dniem przystąpienia w obecnym Państwie Członkowskim lub w nowym Państwie Członkowskim.

2.

Do celów wystawiania dowodów, o których mowa w ustępie 1 litera b) powyżej w odniesieniu do sytuacji w dniu przystąpienia oraz uzupełniając przepisy artykułu 4 ustęp 7 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, pojęcie „towary wspólnotowe” oznacza towary:

całkowicie uzyskane na obszarze jednego z nowych Państw Członkowskich na identycznych warunkach, jak przewidziane w artykule 23 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 i nie zawierające towarów przywiezionych z innych państw lub terytoriów; lub

przywiezione z innych państw i terytoriów niż dane państwo oraz dopuszczone do swobodnego obrotu w tym państwie; lub

uzyskane lub wyprodukowane w danym państwie z towarów, o których mowa tylko w drugim tiret niniejszego ustępu albo z towarów, o których mowa w pierwszym i drugim tiret niniejszego ustępu.

3.

W celu weryfikacji dowodów, o których mowa w ustępie 1 litera a) powyżej, zastosowanie mają postanowienia dotyczące definicji terminu „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej zawarte w odpowiednich układach europejskich lub równoważnych umowach preferencyjnych zawartych między nowymi Państwami Członkowskimi. Wnioski o późniejszą weryfikację tych dowodów są przyjmowane przez właściwe organy celne obecnych Państw Członkowskich i nowych Państw Członkowskich przez okres trzech lat od daty wydania danego dowodu pochodzenia i mogą być składane przez te organy przez okres trzech lat licząc od daty przyjęcia dowodu pochodzenia dołączonego do zgłoszenia do swobodnego obrotu.

DOWÓD PREFERENCYJNEGO POCHODZENIA (HANDEL Z PAŃSTWAMI TRZECIMI, WŁĄCZAJĄC TURCJĘ W RAMACH UMÓW PREFERENCYJNYCH DOTYCZĄCYCH ROLNICTWA, WĘGLA I WYROBÓW STALOWYCH)

4.

Bez uszczerbku dla możliwości zastosowania jakiegokolwiek środka wynikającego ze wspólnej polityki handlowej, dowód pochodzenia prawidłowo wystawiony przez państwa trzecie lub sporządzony w ramach umów preferencyjnych zawartych przez nowe Państwa Członkowskie z tymi państwami, lub też wystawiony lub sporządzony w ramach jednostronnego ustawodawstwa krajowego nowych Państw Członkowskich, jest przyjmowany w odpowiednich nowych Państwach Członkowskich, pod warunkiem że:

a)

uzyskanie takiego pochodzenia uprawnia do preferencyjnego traktowania taryfowego na podstawie preferencyjnych środków taryfowych zawartych w umowach lub uzgodnieniach, które Wspólnota zawarła lub przyjęła w odniesieniu do państw trzecich lub grup państw, zgodnie z przepisami artykułu 20 ustęp 3 litery d) i e) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92; oraz

b)

dowód pochodzenia oraz dokumenty przewozowe zostały wystawione lub sporządzone najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień przystąpienia; oraz

c)

dowód pochodzenia zostanie przedstawiony organom celnym w terminie czterech miesięcy od dnia przystąpienia.

W przypadku gdy towary zostały zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu w nowym Państwie Członkowskim przed dniem przystąpienia, dowód pochodzenia wystawiony lub sporządzony z mocą wsteczną na podstawie uzgodnień lub umów preferencyjnych obowiązujących w tym nowym Państwie Członkowskim w dniu dopuszczenia do swobodnego obrotu, może być przyjęty w danym nowym Państwie Członkowskim, pod warunkiem że został przedstawiony organom celnym w terminie czterech miesięcy od dnia przystąpienia.

5.

Bułgaria i Rumunia są upoważnione do utrzymania w mocy upoważnień nadających status „upoważnionego eksportera” udzielonych w ramach umów zawartych z państwami trzecimi, pod warunkiem że:

a)

takie postanowienie jest również przewidziane w umowach zawartych przed dniem przystąpienia przez te państwa trzecie ze Wspólnotą; oraz

b)

upoważnieni eksporterzy stosują reguły pochodzenia przewidziane w tych umowach.

Nie później niż rok po dniu przystąpienia nowe Państwa Członkowskie zastąpią te upoważnienia nowymi, wystawionymi na warunkach określonych w przepisach wspólnotowych.

6.

W celu weryfikacji dowodów, o których mowa w ustępie 4, zastosowanie mają postanowienia dotyczące definicji terminu „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej zawarte w odpowiednich umowach i uzgodnieniach. Wnioski o późniejszą weryfikację tych dowodów są przyjmowane przed właściwe organy celne obecnych Państw Członkowskich i nowych Państw Członkowskich przez okres trzech lat od daty wydania danego dowodu pochodzenia i mogą być składane przez te organy przez okres trzech lat licząc od daty przyjęcia dowodu pochodzenia dołączonego do zgłoszenia do swobodnego obrotu.

7.

Bez uszczerbku dla możliwości zastosowania jakiegokolwiek środka wynikającego ze wspólnej polityki handlowej, dowód pochodzenia wystawiony z mocą wsteczną przez państwa trzecie w ramach umów preferencyjnych zawartych przez Wspólnotę z tymi państwami, jest przyjmowany w nowych Państwach Członkowskich w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu towarów, które w dniu przystąpienia są w trakcie transportu lub czasowo składowane w składzie celnym lub w wolnym obszarze celnym w jednym z tych państw trzecich lub w tym nowym Państwie Członkowskim, pod warunkiem że nowe Państwo Członkowskie, w którym ma miejsce dopuszczenie do swobodnego obrotu nie zawarło umowy o wolnym handlu z państwem trzecim w odniesieniu do przedmiotowych produktów, która obowiązywała w chwili wystawiania dokumentów przewozowych, oraz pod warunkiem, że:

a)

uzyskanie takiego pochodzenia uprawnia do preferencyjnego traktowania taryfowego na podstawie preferencyjnych środków taryfowych zawartych w umowach lub uzgodnieniach, które Wspólnota zawarła lub przyjęła w odniesieniu do państw trzecich lub grup państw, zgodnie z przepisami artykułu 20 ustęp 3 litery d) i e) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92; oraz

b)

dokumenty przewozowe zostały wystawione najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień przystąpienia; oraz

c)

dowód pochodzenia wystawiony z mocą wsteczną zostanie przedstawiony organom celnym w okresie czterech miesięcy od dnia przystąpienia.

8.

W celu weryfikacji dowodów, o których mowa w ustępie 7, zastosowanie mają postanowienia dotyczące definicji terminu „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej zawarte w odpowiednich umowach i uzgodnieniach.

DOWÓD STATUSU TOWARÓW NA PODSTAWIE PRZEPISÓW DOTYCZĄCYCH SWOBODNEGO OBROTU PRODUKTAMI PRZEMYSŁOWYMI W RAMACH UNII CELNEJ WE Z TURCJĄ

9.

Dowody pochodzenia prawidłowo wystawione przez Turcję lub nowe Państwo Członkowskie w ramach umów preferencyjnych stosowanych między tymi państwami i pozwalających na kumulację pochodzenia ze Wspólnotą na podstawie identycznych reguł pochodzenia oraz zakazujących wszelkich zwrotów lub zawieszenia opłat celnych w odniesieniu do danych produktów, są przyjmowane w odpowiednich państwach jako potwierdzenie statusu towaru na podstawie przepisów dotyczących swobodnego obrotu produktami przemysłowymi, określonych w decyzji nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE-Turcja (8), pod warunkiem że:

a)

dowód pochodzenia oraz dokumenty przewozowe zostały wystawione najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień przystąpienia; oraz

b)

dowód pochodzenia zostanie przedstawiony organom celnym w okresie czterech miesięcy od dnia przystąpienia.

W przypadku gdy towary zostały zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu w Turcji lub nowym Państwie Członkowskim przed dniem przystąpienia w ramach wspomnianych wcześniej umów preferencyjnych, dowód pochodzenia wystawiony z mocą wsteczną na podstawie tych umów może także być przyjęty, pod warunkiem że został przedstawiony organom celnym w terminie czterech miesięcy od dnia przystąpienia.

10.

W celu weryfikacji dowodów, o których mowa w ustępie 9, zastosowanie mają postanowienia dotyczące definicji terminu „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej zawarte w odpowiednich umowach preferencyjnych. Wnioski o późniejszą weryfikację tych dowodów są przyjmowane przez właściwe organy celne obecnych Państw Członkowskich i nowych Państw Członkowskich przez okres trzech lat od daty wydania danego dowodu pochodzenia i mogą być składane przez te organy przez okres trzech lat licząc od daty przyjęcia dowodu pochodzenia dołączonego do zgłoszenia do swobodnego obrotu.

11.

Bez uszczerbku dla możliwości zastosowania środków wynikających ze wspólnej polityki handlowej, świadectwo przewozowe A.TR wystawione na podstawie przepisów dotyczących swobodnego obrotu produktami przemysłowymi, określonych w decyzji nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE-Turcja, jest przyjmowane w nowych Państwach Członkowskich w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu towarów, które w dniu przystąpienia są w trakcie transportu po dokonaniu formalności eksportowych na terenie Wspólnoty lub Turcji lub są czasowo składowane lub też poddane są jednej z procedur celnych określonych w artykule 4 ustęp 16 litery b)-h) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 w Turcji lub w danym Państwie Członkowskim, pod warunkiem że:

a)

w odniesieniu do danych towarów nie przedstawiono żadnego dowodu pochodzenia, określonego w ustępie 9; oraz

b)

towary spełniają warunki stosowania przepisów dotyczących swobodnego obrotu produktami przemysłowymi; oraz

c)

dokumenty przewozowe zostały wystawione najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień przystąpienia; oraz

d)

świadectwo przewozowe A.TR zostanie przedstawione organom celnym w okresie czterech miesięcy od dnia przystąpienia.

12.

Do celu weryfikacji świadectw przewozowych A.TR, o których mowa w ustępie 11, zastosowanie mają przepisy dotyczące wystawiania świadectw przewozowych A.TR oraz metod współpracy administracyjnej zgodnie z decyzją nr 1/2001 Komitetu Współpracy Celnej WE - Turcja (9).

PROCEDURY CELNE

13.

Czasowe składowanie i procedury celne, o których mowa w artykule 4 ustęp 16 litery b)-h) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, które rozpoczęto przed przystąpieniem zostają zakończone lub zamknięte na warunkach określonych w przepisach wspólnotowych.

W przypadku gdy zakończenie lub zamknięcie powoduje powstanie długu celnego, kwota należności przywozowych do zapłacenia oznacza kwotę obowiązującą w chwili, gdy powstał dług celny zgodnie ze Wspólną Taryfą Celną, a zapłaconą kwotę uznaje się za środki własne Wspólnoty.

14.

Procedury dotyczące składów celnych, o których mowa w artykułach 84-90 oraz artykułach 98-113 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 oraz artykułach 496-535 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 mają zastosowanie do nowych Państw Członkowskich z zastrzeżeniem poniższych postanowień szczególnych:

jeżeli wysokość długu celnego jest ustalona w oparciu o właściwości przywożonych towarów, wartość celną oraz ilość przywożonych towarów w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego poddającego towary procedurze składu celnego, a zgłoszenie zostało przyjęte przed dniem przystąpienia, wówczas wymienione elementy wynikać będą z przepisów obowiązujących w danym nowym Państwie Członkowskim przed dniem przystąpienia.

15.

Procedury dotyczące uszlachetniania czynnego wymienione w artykułach 84-90 oraz artykułach 114-129 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 oraz artykułach 496-523 oraz artykułach 536-550 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 mają zastosowanie do nowych Państw Członkowskich z zastrzeżeniem poniższych postanowień szczególnych:

jeżeli wysokość długu celnego jest ustalona w oparciu o właściwości przywożonych towarów, ich klasyfikację taryfową, ilość, wartość celną oraz pochodzenie przywożonych towarów w chwili poddania ich procedurze, a zgłoszenie o poddaniu ich procedurze zostało przyjęte przed dniem przystąpienia, wówczas wymienione elementy wynikać będą z przepisów obowiązujących przed dniem przystąpienia w danym nowym Państwie Członkowskim;

w przypadku gdy zakończenie tej procedury powoduje powstanie długu celnego, w celu zachowania równości pomiędzy posiadaczami pozwoleń mającymi siedzibę w obecnych Państwach Członkowskich a tymi w nowych Państwach Członkowskich, od należności przywozowych należnych zgodnie z warunkami przepisów wspólnotowych są płacone odsetki wyrównawcze począwszy od dnia przystąpienia;

jeżeli zgłoszenie o objęciu procedurą uszlachetniania czynnego zostało przyjęte w ramach systemu ceł zwrotnych, zwrot cła zostanie dokonany na warunkach określonych w przepisach wspólnotowych, przez nowe Państwo Członkowskie i na jego koszt, w przypadku gdy dług celny, w odniesieniu do którego wnioskowany jest zwrot, powstał przed dniem przystąpienia.

16.

Procedury dotyczące odprawy czasowej określone w artykułach 84-90 i 137-144 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 oraz w artykułach 496-523 i 553-584 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 mają zastosowanie do nowych Państw Członkowskich z zastrzeżeniem poniższych postanowień szczególnych:

jeżeli wysokość długu celnego jest ustalona w oparciu o właściwości przywożonych towarów, ich klasyfikację taryfową, ilość, wartość celną oraz pochodzenie przywożonych towarów w chwili poddania ich procedurze, a zgłoszenie o poddaniu ich procedurze zostało przyjęte przed dniem przystąpienia, wówczas elementy te wynikają z przepisów obowiązujących przed dniem przystąpienia w danym nowym Państwie Członkowskim;

w przypadku gdy zakończenie tej procedury powoduje powstanie długu celnego, w celu utrzymania zasady równości pomiędzy posiadaczami pozwoleń mającymi siedzibę w obecnych Państwach Członkowskich a tymi w nowych Państwach Członkowskich, od należności przywozowych należnych zgodnie z warunkami wynikającymi z przepisów wspólnotowych są płacone odsetki wyrównawcze począwszy od dnia przystąpienia.

17.

Procedury dotyczące uszlachetniania biernego określone w artykułach 84-90 i 145-160 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 oraz w artykułach 496-523 i 585-592 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 mają zastosowanie do nowych Państw Członkowskich z zastrzeżeniem poniższych postanowień szczególnych:

Artykuł 591 ustęp 2 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 stosuje się odpowiednio do czasowego wywozu towarów, które zostały czasowo wywiezione przed dniem przystąpienia z nowych Państw Członkowskich.

POZOSTAŁE POSTANOWIENIA

18.

Pozwolenia na stosowanie procedur celnych, o których mowa w artykule 4 ustęp 16 litery d), e) i g) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, które zostały udzielone przed dniem przystąpienia, obowiązują do upływu terminu ich ważności ale nie dłużej niż rok od dnia przystąpienia.

19.

Procedury dotyczące powstania długu celnego, księgowania oraz pokrycia należności wynikających z kontroli, o których mowa w artykułach 201-232 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 oraz artykułach 859-876a rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 mają zastosowanie do nowych Państw Członkowskich z zastrzeżeniem poniższych postanowień szczególnych:

egzekucja należności jest prowadzona na warunkach określonych w przepisach wspólnotowych. Jednakże w przypadku gdy dług celny powstał przed dniem przystąpienia, egzekucja należności jest prowadzona zgodnie z warunkami obowiązującymi w nowym Państwie Członkowskim przed przystąpieniem, przez to państwo oraz na jego rzecz.

20.

Procedury dotyczące zwrotu i umorzenia należności, o których mowa w artykułach 235-242 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 oraz artykułach 877-912 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 mają zastosowanie do nowych Państw Członkowskich z zastrzeżeniem poniższych postanowień szczególnych:

zwrot i umorzenie należności celnych jest dokonywane na warunkach określonych w przepisach wspólnotowych. Jednakże w przypadku gdy należności celne, których dotyczy wniosek o zwrot lub umorzenie, odnoszą się do długu celnego, który powstał przed dniem przystąpienia, zwrot i umorzenie należności następuje zgodnie z warunkami obowiązującymi w nowym Państwie Członkowskim przed przystąpieniem, przez to państwo oraz na jego koszt.


(1)  Dz.U. L 83 z 27.3.1999, str. 1, ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r. (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz.U. L 140 z 30.4.2004, str. 1).

(3)  Dz.U L 216 z 5.8.1978, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1259/96 (Dz.U. L 163 z 2.7.1996, str. 10).

(4)  Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 103.

(5)  Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 39/2004 (Dz.U. L 6 z 10.1.2004, str. 16).

(6)  Dz.U. L 358 z 31.12.1994, str. 3. Protokół ostatnio zmieniony decyzją nr 1/2003 Rady Stowarzyszenia UE - Bułgaria z dnia 4.6.2003 r. (Dz.U. L 191 z 30.7.2003, str. 1).

(7)  Dz.U. L 357 z 31.12.1994, str. 2. Protokół ostatnio zmieniony decyzją nr 2/2003 Rady Stowarzyszenia UE - Bułgaria z dnia 25.9.2003 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(8)  Decyzja nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE - Turcja z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie wprowadzania w życie ostatniego etapu unii celnej (Dz.U. L 35 z 13.2.1996, str. 1). Decyzja ostatnio zmieniona decyzją nr 2/99 Rady Stowarzyszenia WE - Turcja (Dz.U. L 72 z 18.3.1999, str. 36).

(9)  Decyzja nr 1/2001 Komitetu Współpracy Celnej WE - Turcja z dnia 28.3.2001 r. zmieniająca decyzję nr 1/96 określającą szczegółowe zasady stosowania decyzji nr 1/95 Rady Stowarzyszenia WE-Turcja (Dz.U. L 98 z 7.4.2001, str. 31). Decyzja ostatnio zmieniona decyzją nr 1/2003 Komitetu Współpracy Celnej WE - Turcja (Dz.U. L 28 z 4.2.2003, str. 51).

Dodatek do Załącznika V

Wykaz istniejących środków pomocowych, o których mowa w punkcie 1 litera b) istniejącego mechanizmu pomocy określonego w rozdziale 2 Załącznika V

Uwaga: Środki pomocowe wymienione w niniejszym dodatku można wyłącznie uznać za istniejącą pomoc do celów stosowania istniejącego mechanizmu pomocy, określonego w rozdziale 2 załącznika V w stopniu, w jakim objęte są one zakresem jego pierwszego ustępu.

Nr

Tytuł (originał)

Data zatwierdzenia przez krajowy organ nadzorujący pomoc państwa

Okres

PCz

Nr

Rok

BG

1

2004

Предоговаряне на задълженията към държавата, възникнали по реда на Закона за уреждане на необслужваните кредити, договорени до 31.12.1990 г. със „Силома” АД, гр.Силистра, чрез удължаване на срока на изплащане на главницата за срок от 15 години

29.7.2004

2004-2018

BG

2

2004

Средства за компенсиране от държавния бюджет на доказания от „Български пощи” ЕАД дефицит от изпълнението на универсалната пощенска услуга

18.11.2004

31.12.2010

BG

3

2004

Целево финансиране на дейността на Българската телеграфна агенция- направление „Информационно обслужване”

16.12.2003

31.12.2010


ZAŁĄCZNIK VI

Wykaz, o którym mowa w artykule 20 Protokołu: środki przejściowe dotyczące Bułgarii

1.   SWOBODNY PRZEPŁYW OSÓB

Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy.

Dz.U. L 257 z 19.10.1968, str. 2

32004 L 0038: Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.4.2004 r. (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, str. 77);

31996 L 0071: Dyrektywa 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.U. L 18 z 21.1.1997, str. 1);

32004 L 0038: Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii oraz członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium Państw Członkowskich, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 oraz uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, str. 77).

1.

Artykuł III-133 i akapit pierwszy artykułu III-144 Konstytucji mają w pełni zastosowanie w odniesieniu do swobodnego przepływu pracowników oraz swobody świadczenia usług związanych z czasowym delegowaniem pracowników, określonym w artykule 1 dyrektywy 96/71/WE, między Bułgarią z jednej strony, a każdym z obecnych Państw Członkowskich z drugiej strony, wyłącznie z zastrzeżeniem postanowień przejściowych określonych w ustępach 2-14.

2.

W drodze odstępstwa od artykułów 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68, przez okres dwóch lat od dnia przystąpienia, obecne Państwa Członkowskie będą stosować środki krajowe lub środki wynikające z umów dwustronnych, regulujące dostęp obywateli bułgarskich do ich rynków pracy. Obecne Państwa Członkowskie mogą utrzymać takie środki przez okres pięciu lat od dnia przystąpienia.

Obywatele bułgarscy pracujący legalnie w obecnym Państwie Członkowskim w dniu przystąpienia, którzy zostali dopuszczeni do rynku pracy tego Państwa Członkowskiego na nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy będą korzystać z dostępu do rynku pracy tego Państwa Członkowskiego, lecz nie będą korzystać z dostępu do rynku pracy innych Państw Członkowskich stosujących środki krajowe.

Obywatele bułgarscy, dopuszczeni do rynku pracy obecnego Państwa Członkowskiego po dniu przystąpienia na nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy również korzystają z tych samych praw.

Obywatele bułgarscy, o których mowa w akapitach drugim i trzecim, tracą uprawnienia wskazane w powyższych akapitach, jeżeli z własnej woli opuszczą rynek pracy danego obecnego Państwa Członkowskiego.

Obywatele bułgarscy pracujący legalnie w obecnym Państwie Członkowskim w dniu przystąpienia, lub w okresie, w którym stosowane są środki krajowe i którzy zostali dopuszczeni do rynku pracy tego Państwa Członkowskiego na okres krótszy niż 12 miesięcy, nie korzystają z powyższych praw.

3.

Przed upływem dwuletniego okresu następującego po dniu przystąpienia, Rada dokona przeglądu funkcjonowania środków przejściowych, o których mowa w ustępie 2, na podstawie sprawozdania przedstawionego przez Komisję.

Po zakończeniu powyższego przeglądu, przed upływem dwuletniego okresu następującego po dniu przystąpienia, obecne Państwa Członkowskie notyfikują Komisji, czy będą nadal stosować środki krajowe lub środki wynikające z umów dwustronnych, czy też od tego czasu będą stosować artykuły 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68. W przypadku braku takiej notyfikacji, stosuje się artykuły 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68.

4.

Na wniosek Bułgarii można przeprowadzić jeden dodatkowy przegląd. Zastosowanie znajduje procedura określona w ustępie 3, która zostanie zakończona w ciągu sześciu miesięcy od daty otrzymania wniosku Bułgarii.

5.

Państwo Członkowskie, które utrzymuje stosowanie środków krajowych lub środków wynikających z umów dwustronnych może po upływie pięcioletniego okresu określonego w ustępie 2, w przypadku zaistnienia poważnych zakłóceń na rynku pracy lub groźby ich wystąpienia, oraz po notyfikowaniu Komisji, utrzymać te środki przez okres siedmiu lat od dnia przystąpienia. W przypadku braku takiej notyfikacji, stosuje się artykuły 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68.

6.

W ciągu siedmioletniego okresu następującego po dniu przystąpienia, te Państwa Członkowskie, w których na mocy ustępów 3, 4 lub 5, w stosunku do obywateli bułgarskich mają zastosowanie artykuły 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68, i które wydają w tym okresie, w celu monitorowania, pozwolenia na pracę dla obywateli bułgarskich, będą czynić to automatycznie.

7.

Te Państwa Członkowskie, w których na mocy ustępów 3, 4, lub 5, w stosunku do obywateli bułgarskich mają zastosowanie artykuły 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68, mogą w okresie siedmiu lat od dnia przystąpienia zastosować procedury określone w poniższych akapitach.

W przypadku, gdy w Państwie Członkowskim, o którym mowa w akapicie pierwszym możliwe jest wystąpienie lub też występują zakłócenia na krajowym rynku pracy, które stanowią poważne zagrożenie dla poziomu życia lub poziomu zatrudnienia w danym regionie lub zawodzie, to Państwo Członkowskie informuje o tym Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie oraz przekazuje im wszelkie szczegółowe informacje. Na podstawie tych informacji, Państwo Członkowskie może wystąpić do Komisji o stwierdzenie, iż stosowanie artykułów 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68 zostaje całkowicie lub częściowo zawieszone, w celu unormowania sytuacji w tym regionie lub w tym zawodzie. Komisja podejmuje decyzję w sprawie zawieszenia, jego czasu trwania i zakresu w terminie dwóch tygodni od otrzymania takiego wniosku oraz notyfikuje Radzie podjęcie takiej decyzji. W ciągu dwóch tygodni od daty podjęcia decyzji przez Komisję każde Państwo Członkowskie ma prawo wystąpić do Rady o uchylenie lub zmianę tej decyzji. Rada rozstrzyga taki wniosek w terminie dwóch tygodni stanowiąc większością kwalifikowaną.

Państwo Członkowskie, o którym mowa w akapicie pierwszym, może w nagłych i wyjątkowych przypadkach, zawiesić stosowanie artykułów 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68, po czym przekazuje Komisji notyfikację „ex post” wraz z uzasadnieniem.

8.

W okresie, gdy stosowanie artykułów 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68 jest zawieszone na mocy ustępów 2-5 oraz 7, artykuł 23 dyrektywy 2004/38/WE ma pod następującymi warunkami zastosowanie w Bułgarii w odniesieniu do obywateli obecnych Państw Członkowskich oraz w obecnych Państwach Członkowskich w odniesieniu do obywateli bułgarskich w zakresie, w jakim dotyczy prawa członków rodziny do podjęcia zatrudnienia:

współmałżonek pracownika oraz ich zstępni poniżej 21 roku życia lub pozostający na utrzymaniu pracownika, zamieszkujący legalnie z pracownikiem na terytorium Państwa Członkowskiego w dniu przystąpienia, uzyskują po dniu przystąpienia natychmiastowy dostęp do rynku pracy tego Państwa Członkowskiego. Postanowienia tego nie stosuje się wobec członków rodziny pracownika legalnie dopuszczonego do rynku pracy Państwa Członkowskiego na okres krótszy niż 12 miesięcy,

współmałżonek pracownika oraz ich zstępni poniżej 21 roku życia lub pozostający na utrzymaniu pracownika, zamieszkujący legalnie z pracownikiem na terytorium Państwa Członkowskiego od daty późniejszej niż dzień przystąpienia, lecz w czasie stosowania postanowień przejściowych, określonych powyżej, uzyskują dostęp do rynku pracy danego Państwa Członkowskiego, po upływie przynajmniej osiemnastu miesięcy zamieszkania w tym Państwie Członkowskim lub też począwszy od trzeciego roku następującego po dniu przystąpienia, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

Powyższe postanowienia pozostają bez uszczerbku dla korzystniejszych środków krajowych lub wynikających z umów dwustronnych.

9.

W zakresie, w jakim przepisy dyrektywy 2004/38/WE, które przejmują przepisy dyrektywy 68/360/EWG (1) nie mogą zostać oddzielone od przepisów rozporządzenia (EWG) nr 1612/68, których stosowanie jest odroczone na mocy ustępów 2-5 oraz 7 i 8, Bułgaria i obecne Państwa Członkowskie mogą odstąpić od stosowania tych przepisów w zakresie niezbędnym do zastosowania ustępów 2-5 oraz 7 i 8.

10.

W każdym przypadku, gdy środki krajowe lub środki wynikające z umów dwustronnych są stosowane przez obecne Państwa Członkowskie na mocy powyższych przepisów przejściowych, Bułgaria może utrzymać w mocy równoważne środki w stosunku do obywateli Państwa lub Państw Członkowskich stosujących te środki.

11.

Jeżeli stosowanie artykułów 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68 jest zawieszone przez którekolwiek z obecnych Państw Członkowskich, Bułgaria może skorzystać z procedur, o których mowa w ustępie 7 w stosunku do Rumunii. W takim okresie, wydawanie przez Bułgarię obywatelom rumuńskim pozwoleń na pracę w celu monitorowania odbywa się automatycznie.

12.

Każde obecne Państwo Członkowskie stosujące środki krajowe zgodnie z ustępami 2-5 oraz 7-9, może zapewnić, zgodnie z prawem krajowym, szerszy zakres swobody przemieszczania się niż istniejący w dniu przystąpienia, włączając w to pełny dostęp do rynku pracy. Od trzeciego roku następującego po dniu przystąpienia, każde obecne Państwo Członkowskie stosujące środki krajowe może w każdej chwili podjąć decyzję o stosowaniu zamiast nich artykułów 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68. O takiej decyzji informuje się Komisję.

13.

Niemcy i Austria, w celu zaradzenia poważnym zakłóceniom lub groźbie ich wystąpienia w szczególnych wrażliwych sektorach usług na ich rynkach pracy, które to zakłócenia lub groźba ich wystąpienia mogą pojawić się w niektórych regionach w wyniku transgranicznego świadczenia usług, określonego w artykule 1 dyrektywy 96/71/WE, i tak długo jak te państwa stosują, na mocy postanowień przejściowych określonych powyżej, środki krajowe lub też środki wynikające z umów dwustronnych dotyczących swobodnego przepływu pracowników bułgarskich, mogą, po notyfikowaniu Komisji, odstąpić od stosowania pierwszego ustępu artykułu III-144 Konstytucji w celu ograniczenia czasowego przepływu pracowników, których prawo do podjęcia pracy w Niemczech lub Austrii podlega środkom krajowym w związku ze świadczeniem usług przez przedsiębiorstwa mające siedzibę w Bułgarii.

Wykaz usług, do których może mieć zastosowanie powyższe odstępstwo, jest następujący:

w Niemczech:

Sektor

Kod NACE (2), chyba że wskazano inaczej

Usługi budowlane, włączając w to działalność pokrewną

45.1 do 4;

Działalność wymieniona w załączniku do dyrektywy 96/71/WE

Sprzątanie przemysłowe

74.70 Sprzątanie przemysłowe

Inne usługi

74.87 Wyłącznie działalność dekoratorów wnętrz

w Austrii:

Sektor

Code NACE (3),chyba że wskazano inaczej

Usługi związane z ogrodnictwem

01.41

Cięcie, rzeźbienie i wykańczanie kamienia

26.7

Ręczny wyrób konstrukcji z metalu i części tych elementów

28.11

Usługi budowlane, włączając w to działalność pokrewną

45.1 do 4;

Działalność wymieniona w załączniku do dyrektywy 96/71/WE

Działalność związana z ochroną

74.60

Sprzątanie przemysłowe

74.70

Pielęgnowanie w domu

85.14

Praca społeczna i działalność świadczona bez zakwaterowania

85.32

W zakresie, w jakim Niemcy lub Austria odstępują od stosowania pierwszego akapitu artykułu III-144 Konstytucji zgodnie z powyższymi akapitami, Bułgaria może, po notyfikowaniu Komisji, podjąć równoważne środki.

Zastosowanie przepisów niniejszego ustępu nie spowoduje wprowadzenia warunków dotyczących czasowego przepływu pracowników w związku z transgranicznym świadczeniem usług między Niemcami lub Austrią a Bułgarią, które byłyby bardziej restrykcyjne od tych, które obowiązywały w dniu podpisania Traktatu o Przystąpieniu.

14.

Zastosowanie przepisów ustępów 2-5 oraz 7-12 nie spowoduje wprowadzenia warunków dostępu obywateli bułgarskich do rynków pracy obecnych Państw Członkowskich, które byłyby bardziej restrykcyjne od tych, które obowiązywały w dniu podpisania Traktatu o Przystąpieniu.

Niezależnie od stosowania przepisów zawartych w ustępach 1-13, obecne Państwa Członkowskie, w okresie stosowania środków krajowych lub środków wynikających z umów dwustronnych, przyznają pierwszeństwo dostępu do ich rynku pracy pracownikom będącym obywatelami Państw Członkowskich przed pracownikami będącymi obywatelami państw trzecich.

Bułgarscy pracownicy migrujący oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący oraz pracujący w innym Państwie Członkowskim lub pracownicy migrujący z innych Państw Członkowskich oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący i pracujący w Bułgarii nie są traktowani w sposób bardziej restrykcyjny niż osoby pochodzące z państw trzecich, zamieszkujące i pracujące, odpowiednio, w tym Państwie Członkowskim lub w Bułgarii. Ponadto, zgodnie z zasadą preferencji wspólnotowej, pracownicy migrujący z państw trzecich, zamieszkujący i pracujący w Bułgarii, nie są traktowani korzystniej niż obywatele Bułgarii.

2.   SWOBODNY PRZEPŁYW USŁUG

31997 L 0009: Dyrektywa 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 marca 1997 r. w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów (Dz.U. L 84 z 26.3.1997, str. 22).

W drodze odstępstwa od artykułu 4 ustęp 1 dyrektywy 97/9/WE, do dnia 31 grudnia 2009 roku, w Bułgarii nie stosuje się minimalnego poziomu rekompensat. Bułgaria zapewni, aby jej system rekompensat dla inwestorów przewidywał zabezpieczenie w wysokości nie niższej niż 12 000 EUR od dnia 1 stycznia 2007 roku do dnia 31 grudnia 2007 roku oraz w wysokości nie niższej niż 15 000 EUR od dnia 1 stycznia 2008 roku do dnia 31 grudnia 2009 roku.

W okresie przejściowym, inne Państwa Członkowskie mają prawo uniemożliwić działalność oddziałowi bułgarskiej firmy inwestycyjnej, założonemu na ich terytoriach, chyba że i do czasu, gdy taki oddział przyłączy się do oficjalnie uznawanego na terytorium danego Państwa Członkowskiego systemu rekompensat dla inwestorów, w celu pokrycia różnicy pomiędzy bułgarskim poziomem rekompensat a minimalnym poziomem rekompensat, przewidzianym w artykule 4 ustęp 1 dyrektywy 97/9/WE.

3.   SWOBODNY PRZEPŁYW KAPITAŁU

Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy.

1.

Bez względu na zobowiązania wynikające z Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy, Bułgaria może utrzymać w mocy przez okres pięciu lat od dnia przystąpienia ograniczenia ustanowione w jej przepisach, istniejące w chwili podpisania Traktatu o Przystąpieniu, dotyczące nabywania własności nieruchomości stanowiących tzw. „drugie domy” przez obywateli Państw Członkowskich lub państw będących stronami Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) nie zamieszkałych w Bułgarii oraz przez osoby prawne utworzone zgodnie z przepisami prawa innego Państwa Członkowskiego lub państwa EOG.

Obywatele Państw Członkowskich i obywatele państw będących stronami Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, którzy legalnie zamieszkują w Bułgarii nie podlegają przepisom poprzedniego akapitu ani jakimkolwiek przepisom lub procedurom innym niż te, które mają zastosowanie wobec obywateli Bułgarii.

2.

Bez względu na zobowiązania wynikające z Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy, Bułgaria może utrzymać w mocy przez okres siedmiu lat od dnia przystąpienia ograniczenia ustanowione w jej przepisach, istniejące w chwili podpisania Traktatu o Przystąpieniu, dotyczące nabywania gruntów rolnych, lasów i gruntów leśnych przez obywateli innego Państwa Członkowskiego lub państwa będącego stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) oraz przez osoby prawne utworzone zgodnie z przepisami prawa innego Państwa Członkowskiego lub państwa EOG. W żadnym przypadku, obywatele Państw Członkowskich nie mogą być traktowani w sposób mniej korzystny w zakresie nabywania gruntów rolnych, lasów i gruntów leśnych niż w dniu podpisania Traktatu o Przystąpieniu lub być traktowani w sposób bardziej restrykcyjny niż obywatele państw trzecich.

Rolnicy indywidualni będący obywatelami innego Państwa Członkowskiego, którzy chcą osiedlić się i zamieszkać w Bułgarii, nie podlegają przepisom wymienionym w poprzednim akapicie ani procedurom innym niż te, które mają zastosowanie wobec obywateli Bułgarii.

Ogólny przegląd niniejszych środków przejściowych zostanie przeprowadzony w trzecim roku następującym po dniu przystąpienia. W tym celu Komisja przedstawia Radzie sprawozdanie. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może zdecydować o skróceniu lub zakończeniu okresu przejściowego określonego w pierwszym akapicie.

4.   ROLNICTWO

A.   USTAWODAWSTWO ROLNE

31997 R 2597: Rozporządzenie Rady (WE) nr 2597/97 z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiające dodatkowe zasady dotyczące wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych w odniesieniu do mleka spożywczego (Dz.U. L 351 z 23.12.1997, str. 13), ostatnio zmienione przez:

31999 R 1602: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1602/1999 z dnia 19.7.1999 r. (Dz.U. L 189 z 22.7.1999, str. 43).

W drodze odstępstwa od artykułu 3 ustęp 1 litery b) i c) rozporządzenia (WE) nr 2597/97, wymogi odnoszące się do zawartości tłuszczu nie dotyczą mleka spożywczego wyprodukowanego w Bułgarii w okresie do 30 kwietnia 2009 roku, tak aby mleko o zawartości tłuszczu 3 % (m/m) można wprowadzać do obrotu jako mleko pełne, a mleko o zawartości tłuszczu co najmniej 2 % (m/m) jako mleko półtłuste. Mleko spożywcze, które nie spełnia wymogów związanych z zawartością tłuszczu może być wprowadzane do obrotu wyłącznie w Bułgarii lub wywożone do państw trzecich.

B.   USTAWODAWSTWO WETERYNARYJNE I FITOSANITARNE PRZEPISY WETERYNARYJNE

32004 R 0853: Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne zasady higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 55).

a)

Zakłady mleczarskie wymienione w rozdziałach I i II dodatku do niniejszego załącznika, do dnia 31 grudnia 2009 roku mogą otrzymywać dostawy surowego mleka, które nie spełnia wymagań zawartych w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004, załącznik III sekcja IX rozdział I podrozdziały II i III, lub które przetwarzano niezgodnie z tymi wymaganiami, pod warunkiem że gospodarstwa, z których mleko to jest dostarczane są wymienione w wykazie prowadzonym w tym celu przez władze bułgarskie.

b)

Jeżeli zakłady wymienione w literze a) powyżej korzystają z postanowień tej litery, produkty pochodzące z tych zakładów mogą być wprowadzane jedynie na rynek krajowy lub dalej przetwarzane w zakładach w Bułgarii również objętych postanowieniami litery a), niezależnie od daty wprowadzenia do obrotu. Produkty te muszą być oznaczone innym znakiem identyfikacyjnym niż znak przewidziany w artykule 5 rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

c)

Zakłady wymienione w rozdziale II dodatku do niniejszego załącznika mogą, do dnia 31 grudnia 2009 roku, przetwarzać mleko spełniające i niespełniające wymagań UE na odrębnych liniach produkcyjnych. W tym kontekście, za mleko niespełniające wymagań UE uważa się mleko, o którym mowa w literze a). Zakłady te muszą całkowicie spełniać wymagania UE dla zakładów, łącznie z wprowadzeniem systemu analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli (HACCP) (o którym mowa w artykule 5 rozporządzenia (WE) nr 852/2004 (4) i muszą wykazać zdolność całkowitego spełnienia następujących warunków, włącznie ze wskazaniem ich właściwych linii produkcyjnych:

podjąć wszelkie konieczne działania w celu umożliwienia ścisłego przestrzegania wewnętrznych procedur segregacji mleka począwszy od odbioru do ostatecznego etapu produkcji, włącznie z ustaleniem tras odbioru mleka, oddzielnym przechowywaniem i przetwarzaniem mleka spełniającego i niespełniającego wymagań UE, specjalnym pakowaniem i etykietowaniem produktów na bazie mleka niespełniającego wymagań UE, jak również oddzielnym przechowywaniem tych produktów,

określić procedury zapewniające możliwość śledzenia pochodzenia surowca, włącznie z koniecznym udokumentowaniem przepływu produktów i księgowością dla produktów oraz korelacji surowca spełniającego i niespełniającego wymagań z kategoriami wytwarzanych produktów,

poddać całość surowego mleka obróbce termicznej w temperaturze co najmniej 71,7 oC przez 15 sekund, oraz

podjąć wszelkie właściwe środki w celu zapewnienia, że znaki identyfikacyjne nie są wykorzystywane w sposób oszukańczy.

Władze bułgarskie są zobowiązane:

zapewnić, by prowadzący lub zarządzający każdym z danych zakładów podejmował wszelkie konieczne środki w celu zapewnienia ścisłego przestrzegania wewnętrznych procedur segregacji mleka,

przeprowadzać badania i niezapowiedziane kontrole przestrzegania segregacji mleka, oraz

przeprowadzać badania w zatwierdzonych laboratoriach wszystkich surowców i produktów końcowych w celu sprawdzenia ich zgodności z wymaganiami rozporządzenia (WE) nr 853/2004 załącznik III sekcja IX rozdział II, włącznie z kryteriami mikrobiologicznymi dla produktów na bazie mleka.

Mleko i/lub produkty na bazie mleka pochodzące z odrębnych linii produkcyjnych przetwarzających surowe mleko niespełniające wymagań UE w zatwierdzonych zakładach mleczarskich mogą być wprowadzane do obrotu jedynie na warunkach określonych w literze b). Produkty na bazie surowego mleka spełniającego wymagania UE przetworzonego na odrębnej linii produkcyjnej w zakładzie wymienionym w rozdziale II dodatku do niniejszego załącznika mogą być wprowadzane do obrotu jako produkty spełniające wymagania UE, jeżeli przestrzegano wszystkich warunków dotyczących segregacji linii produkcyjnych.

d)

Mleko i przetwory mleczne produkowane zgodnie z przepisami określonymi w literze c), otrzymują wsparcie na podstawie przepisów tytułu I rozdziały II i III, z wyjątkiem artykułu 11, oraz przepisów tytułu II rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 (5), jedynie jeżeli są opatrzone owalnym znakiem identyfikacyjnym określonym w załączniku II sekcja I rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

e)

Bułgaria zapewnia, że będzie stopniowo spełniać wymagania strukturalne określone w literze a) oraz przekazywać Komisji roczne sprawozdania dotyczące postępów dokonanych w zakresie modernizacji gospodarstw mlecznych i systemu odbioru mleka. Bułgaria zapewnia, że wymagania te zostaną całkowicie spełnione do dnia 31 grudnia 2009 roku.

f)

Komisja może, zgodnie z procedurą określoną w artykule 58 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 (6), zaktualizować dodatek A do niniejszego załącznika przed przystąpieniem i przed dniem 31 grudnia 2009 roku, dodając lub wykreślając poszczególne zakłady w związku z dokonanymi przez nie postępami przy usuwaniu istniejących braków oraz w związku z wynikami procesu monitorowania.

W celu zapewnienia należytego funkcjonowania powyższego systemu przejściowego mogą zostać przyjęte szczegółowe przepisy wykonawcze zgodnie z procedurą określoną w artykule 58 rozporządzenia (WE) nr 178/2002.

5.   POLITYKA TRANSPORTOWA

1.

31993 R 3118: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3118/93 z dnia 25 października 1993 r. ustanawiające warunki wykonywania w Państwie Członkowskim usług krajowego transportu drogowego rzeczy przez przewoźników nie mających siedziby w tym państwie (Dz.U. L 279 z 12.11.1993, str. 1), ostatnio zmienione przez:

32002 R 0484: Rozporządzenie (WE) nr 484/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 1.3.2002 r. (Dz.U. L 76 z 19.3.2002, str. 1).

a)

W drodze odstępstwa od artykułu 1 rozporządzenia (EWG) nr 3118/93 i do końca trzeciego roku następującego po dniu przystąpienia, przewoźnicy mający swoją siedzibę w Bułgarii, są wyłączeni ze świadczenia usług w zakresie krajowego transportu drogowego rzeczy w innych Państwach Członkowskich, a przewoźnicy mający swoją siedzibę w innych Państwach Członkowskich są wyłączeni ze świadczenia usług w zakresie krajowego transportu drogowego rzeczy w Bułgarii.

b)

Przed końcem trzeciego roku następującego po dniu przystąpienia, Państwa Członkowskie notyfikują Komisji czy okres ten zostanie przedłużony o maksymalnie o dwa lata, czy też będą one od tego czasu w pełni stosować artykuł 1 tego rozporządzenia. W przypadku braku takiej notyfikacji, stosuje się artykuł 1 rozporządzenia. Wyłącznie przewoźnicy mający swoją siedzibę w tych Państwach Członkowskich, w których ma zastosowanie artykuł 1 rozporządzenia, mogą świadczyć usługi w zakresie krajowego transportu drogowego rzeczy w pozostałych Państwach Członkowskich, w których artykuł 1 ma również zastosowanie.

c)

Te Państwa Członkowskie, w których na mocy litery b), artykuł 1 rozporządzenia ma zastosowanie, mogą zastosować procedurę określoną poniżej, do końca piątego roku następującego po dniu przystąpienia.

Jeżeli w Państwie Członkowskim, określonym w poprzednim akapicie występują poważne zakłócenia na rynku krajowym lub jego części spowodowane kabotażem lub z jego powodu pogorszone, takie jak znaczna nadwyżka podaży nad popytem lub też zagrożenie dla równowagi finansowej lub przetrwania znacznej liczby przedsiębiorstw zajmujących się drogowym transportem rzeczy, to Państwo Członkowskie poinformuje o tym Komisję i inne Państwa Członkowskie i przekaże im wszelkie stosowne szczegółowe informacje. Na podstawie tych informacji, Państwo Członkowskie może wystąpić do Komisji o zawieszenie, w całości lub w części, stosowania artykułu 1 rozporządzenia, w celu przywrócenia normalnej sytuacji.

Komisja zbada sytuację na podstawie danych dostarczonych przez zainteresowane Państwo Członkowskie i w terminie miesiąca od otrzymania wniosku podejmie decyzję o konieczności przyjęcia środków ochronnych. Zastosowanie ma procedura określona w ustępie 3 akapity drugi, trzeci i czwarty oraz w artykule 7 ustępy 4, 5 i 6 rozporządzenia.

Państwo Członkowskie, o którym mowa w akapicie pierwszym, może, w nagłych i wyjątkowych przypadkach, zawiesić stosowanie artykułu 1 rozporządzenia, po czym przekazuje się Komisji notyfikację ex post wraz z uzasadnieniem.

d)

Tak długo jak artykuł 1 rozporządzenia nie jest stosowany na mocy liter a) i b) powyżej, Państwa Członkowskie mogą regulować dostęp do krajowego transportu drogowego rzeczy poprzez stopniową wymianę zezwoleń kabotażowych na podstawie porozumień dwustronnych. Mają one również możliwość dokonania pełnej liberalizacji.

e)

Zastosowanie postanowień liter a)-c) nie doprowadzi do bardziej restrykcyjnego dostępu do krajowych usług drogowego transportu rzeczy niż ten, który istniał w dniu podpisania Traktatu o Przystąpieniu.

2.

31996 L 0026: Dyrektywa Rady 96/26/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie dostępu do zawodu przewoźnika drogowego transportu rzeczy i przewoźnika drogowego transportu osób oraz wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji, mająca na celu ułatwienie im korzystania z prawa swobody przedsiębiorczości w dziedzinie transportu krajowego i międzynarodowego (Dz.U. L 124 z 23.5.1996, str. 1), ostatnio zmieniona przez:

32004 L 0066: Dyrektywa Rady 2004/66/WE z dnia 26.4.2004 r. (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 35).

Do dnia 31 grudnia 2010 roku, artykuł 3 ustęp 3 litera c) dyrektywy 96/26/WE nie ma zastosowania w Bułgarii w stosunku do podmiotów prowadzących działalność wyłącznie w zakresie krajowego transportu drogowego rzeczy lub osób.

Dostępny kapitał oraz rezerwy posiadane przez te przedsiębiorstwa stopniowo osiągną minimalne poziomy ustanowione w tym artykule, zgodnie z poniższym harmonogramem:

do dnia 1 stycznia 2007 roku przedsiębiorstwo musi posiadać dostępny kapitał i rezerwy wynoszące co najmniej 5 850 EUR w przypadku, gdy używany jest tylko jeden pojazd oraz co najmniej 3 250 EUR na każdy dodatkowy pojazd;

do dnia 1 stycznia 2008 roku przedsiębiorstwo musi posiadać dostępny kapitał i rezerwy wynoszące co najmniej 6 750 EUR w przypadku, gdy używany jest tylko jeden pojazd oraz co najmniej 3 750 EUR na każdy dodatkowy pojazd;

do dnia 1 stycznia 2009 roku przedsiębiorstwo musi posiadać dostępny kapitał i rezerwy wynoszące co najmniej 7 650 EUR w przypadku, gdy używany jest tylko jeden pojazd oraz co najmniej 4 250 EUR na każdy dodatkowy pojazd;

do dnia 1 stycznia 2010 roku przedsiębiorstwo musi posiadać dostępny kapitał i rezerwy wynoszące co najmniej 8 550 EUR w przypadku, gdy używany jest tylko jeden pojazd oraz co najmniej 4 750 EUR na każdy dodatkowy pojazd.

3.

31996 L 0053: Dyrektywa Rady 96/53/WE z dnia 25 lipca 1996 r. ustanawiająca dla niektórych pojazdów drogowych poruszających się na terytorium Wspólnoty maksymalne dopuszczalne wymiary w ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu międzynarodowym (Dz.U. L 235 z 17.9.1996, str. 59), ostatnio zmieniona przez:

32002 L 0007: Dyrektywa 2002/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18.2.2002 r. (Dz.U. L 67 z 9.3.2002, str. 47).

W drodze odstępstwa od artykułu 3 ustęp 1 dyrektywy 96/53/WE, pojazdy, które spełniają normy wyznaczone dla kategorii 3.2.1, 3.4.1, 3.4.2. i 3.5.1. określone w załączniku I do tej dyrektywy, mogą korzystać jedynie z niezmodernizowanych części bułgarskiej sieci dróg do dnia 31 grudnia 2013 roku, pod warunkiem że spełniają bułgarskie normy nacisku na oś.

Począwszy od dnia przystąpienia, nie mogą być wprowadzane żadne ograniczenia poruszania się pojazdów spełniających wymogi dyrektywy 96/53/WE na głównych drogach tranzytowych wymienionych w załączniku I do decyzji nr 1692/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie wspólnotowych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej (7).

Bułgaria dostosuje się do harmonogramu zawartego w poniższych tabelach dotyczących modernizacji sieci dróg głównych. Wszelkie inwestycje w infrastrukturę z użyciem środków pochodzących z budżetu Wspólnoty, zapewniają, iż drogi są budowane lub modernizowane z uwzględnieniem zdolności przenoszenia dopuszczalnego nacisku 11,5 tony na oś.

Równolegle z zakończeniem procesu modernizacji, następować będzie stopniowe otwieranie bułgarskiej sieci dróg, włączając w to sieć objętą załącznikiem I do decyzji nr 1692/96/WE, dla pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym, spełniających normy określone w dyrektywie. Do celów załadunku i rozładunku, tam gdzie jest to technicznie możliwe, w ciągu całego okresu przejściowego dozwolone jest użytkowanie niezmodernizowanych części sieci dróg drugorzędnych.

Od dnia przystąpienia, wszystkie pojazdy w międzynarodowym ruchu drogowym wyposażone w zawieszenie pneumatyczne spełniające normy zawarte w dyrektywie 96/53/WE nie podlegają tymczasowym opłatom dodatkowym na całej bułgarskiej sieci dróg.

Tymczasowe dodatkowe opłaty za użytkowanie niezmodenizowanych części sieci dróg przez pojazdy w międzynarodowym ruchu drogowym, które nie są wyposażone w zawieszenie pneumatyczne, a spełniają normy zawarte w dyrektywie, nakłada się w sposób niedyskryminujący. System nakładania opłat jest przejrzysty a ich uiszczanie nie powoduje nadmiernego obciążenia administracyjnego lub opóźnienia dla użytkownika. Uiszczanie tych opłat nie doprowadzi również do systematycznej kontroli nacisku na oś na granicy. Przestrzeganie norm nacisku na oś zapewnia się w sposób niedyskryminujący na całym terytorium; dotyczy to również pojazdów zarejestrowanych w Bułgarii.

Program modernizacji dróg (km)

Tabela 1

N

DROGA

ODCINEK

DŁUGOŚĆ/KM

OTWARTA DLA RUCHU DROGOWEGO

ŚRODEK

1

2

3

4

5

6

1

I-5/E-85/

GABROVO - SHIPKA

18

2014

NOWA BUDOWA

2

I-5/E-85/

KARDJALI - PODKOVA (MAKAZA)

18

2008

NOWA BUDOWA

 

 

RAZEM

36

 

 

3

I-6

SOFIA - PIRDOP

56

2009

REMONT

4

I-7

SILISTRA - SHUMEN

88

2011

REMONT

5

I-7

PRESLAV - E-773

48

2010

ODBUDOWA

 

 

RAZEM

136

 

 

6

I-9/E-87/

GRANICA Z RUMUNIĄ - BALCHIK

60

2009

REMONT

7

II-12

VIDIN - GRANICA Z SERBIĄ I CZARNOGÓRĄ

26

2008

ODBUDOWA

8

II-14

VIDIN - KULA - GRANICA Z SERBIĄ I CZARNOGÓRĄ

42

2009

ODBUDOWA

9

II-18

SOFIA OBWODNICA - ROZJAZD PÓŁNOCNY

24

2014

NOWA BUDOWA

10

II-19

SIMITLI - GOTSE DELCHEV - GRANICA Z GRECJĄ

91

2008

REMONT

11

II-29

DOBRICH - VARNA

21

2010

REMONT

12

II-35

LOVECH - KARNARE

28

2011

ODBUDOWA

13

II-53

SLIVEN - JAMBOL

25

2010

REMONT

14

II-55

GURKOVO - NOVA ZAGORA

26

2010

REMONT

15

II-55

NOVA ZAGORA - SVILENGRAD

81

2012

REMONT

 

 

RAZEM

107

 

 

16

II-57

STARA ZAGORA - RADNEVO

42

2010

REMONT

17

II-62

KJUSTENDIL - DUPNITSA

26

2011

ODBUDOWA

18

II-63

PERNIK - GRANICA Z SERBIĄ I CZARNOGÓRĄ

20

2010

ODBUDOWA

19

II-73

SHUMEN - KARNOBAT

44

2012

ODBUDOWA

20

II-73

SHUMEN - KARNOBAT

119

2011

ODBUDOWA

 

 

RAZEM

63

 

 

21

II-78

RADNEVO - TOPOLOVGRAD

40

2013

REMONT

22

II-86

ASENOVGRAD - SMOLIAN

72

2014

ODBUDOWA

23

II-98

BURGAS - MALKO TARNOVO

64

2014

ODBUDOWA

24

III-197

GOTSE DELCHEV - SMOLIAN

87

2013

ODBUDOWA

25

III-198

GOTSE DELCHEV - GRANICA Z BYŁĄ JUGOSŁOWIAŃSKĄ REPUBLIKĄ MACEDONII

95

2013

ODBUDOWA

26

III-534

ELENA - NOVA ZAGORA

52

2012

ODBUDOWA

27

III-534

NOVA ZAGORA - SIMEONOVGRAD

53

2014

ODBUDOWA

 

 

RAZEM

105

 

 

28

III-601

KIUSTENDIL - GRANICA Z BYŁĄ JUGOSŁOWIAŃSKĄ REPUBLIKĄ MACEDONII

27

2011

NOWA BUDOWA

29

III-622

KIUSTENDIL - GRANICA Z BYŁĄ JUGOSŁOWIAŃSKĄ REPUBLIKĄ MACEDONII

31

2013

NOWA BUDOWA

30

III-865

SMOLIAN - MADAN

15

2011

ODBUDOWA

31

III-867

SMOLIAN - KARDJALI

69

2014

ODBUDOWA

32

III-868

OBWODNICA SMOLIAN

40

2012

NOWA BUDOWA

33

IV-410068

SIMITLI - GRANICA Z BYŁĄ JUGOSŁOWIAŃSKĄ REPUBLIKĄ MACEDONII

28

2009

NOWA BUDOWA

34

 

BYPASS PLOVDIV

4

2014

NOWA BUDOWA

 

A1

AUTOSTRADA „TRAKIA” - STARA ZAGORA - KARNOBAT

 

 

 

35

 

DZIAŁKA 2

33

2010

NOWA BUDOWA

36

 

DZIAŁKA 3

37

2011

NOWA BUDOWA

37

 

DZIAŁKA 4

48

2014

NOWA BUDOWA

 

 

RAZEM

118

 

 

 

 

OGÓŁEM

1598

 

 

Tabela 2

 

2008

2009

2010

2011

2012

2013

2014

 

ŚRODEK

 

 

 

 

 

 

 

 

REMONT

91

116

114

88

81

40

0

 

ODBUDOWA

26

42

68

88

96

182

258

 

NOWA BUDOWA

18

28

33

64

40

31

94

 

 

135

186

215

240

217

253

352

1 598 km

6.   PODATKI

1.

31977 L 0388: Szósta dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1), ostatnio zmieniona przez:

32004 L 0066: Dyrektywa Rady 2004/66/WE z dnia 26.4.2004 r. (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 35).

Do celów stosowania artykułu 28 ustęp 3 litera b) dyrektywy 77/388/EWG Bułgaria może utrzymać zwolnienie międzynarodowego transportu osób z podatku od wartości dodanej, o którym mowa w punkcie 17 załącznika F do dyrektywy, do momentu spełnienia warunku określonego w artykule 28 ustęp 4 dyrektywy lub tak długo, jak takie samo zwolnienie jest stosowane przez którekolwiek z obecnych Państw Członkowskich, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

2.

31992 L 0079: Dyrektywa Rady 92/79/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków od papierosów (Dz.U. L 316 z 31.10.1992, str. 8), ostatnio zmieniona przez:

32003 L 0117: Dyrektywa Rady 2003/117/WE z dnia 5.12.2003 r. (Dz.U. L 333 z 20.12.2003, str. 49).

W drodze odstępstwa od artykułu 2 ustęp 1 dyrektywy 92/79/EWG, Bułgaria może odroczyć stosowanie ogólnej minimalnej wysokości podatku akcyzowego do ceny sprzedaży detalicznej (z uwzględnieniem wszystkich podatków) papierosów należących do kategorii cenowej o największym popycie do dnia 31 grudnia 2009 roku, pod warunkiem że w tym okresie Bułgaria stopniowo dostosuje swoje stawki podatku akcyzowego do ogólnej minimalnej wysokości akcyzy określonej w dyrektywie.

Bez uszczerbku dla artykułu 8 dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (8), po poinformowaniu Komisji, Państwa Członkowskie mogą utrzymać, tak długo jak wyżej wymienione odstępstwo jest stosowane, takie same ograniczenia ilościowe na papierosy, które mogą być wprowadzone na ich terytorium z Bułgarii bez dodatkowego opłacenia podatku akcyzowego, jak stosowane przy przywozie z państw trzecich. Państwa Członkowskie korzystające z tych możliwości mogą przeprowadzać niezbędne kontrole, pod warunkiem że nie wpłyną one na prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

3.

32003 L 0049: Dyrektywa Rady 2003/49/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych Państw Członkowskich (Dz.U. L 157 z 26.6.2003, str. 49), ostatnio zmieniona przez:

32004 L 0076: Dyrektywa Rady 2004/76/WE z dnia 29.4.2004 r. (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, str. 106).

Bułgarii zezwala się na niestosowanie przepisów artykułu 1 dyrektywy 2003/49/WE do dnia 31 grudnia 2014 r. Podczas tego okresu przejściowego stawka podatku w odniesieniu do wypłat odsetek lub należności licencyjnych dokonanych na rzecz spółki powiązanej Państwa Członkowskiego lub na rzecz stałego zakładu spółki powiązanej innego Państwa Członkowskiego znajdującego się w innym Państwie Członkowskim nie może przekraczać 10 % do dnia 31 grudnia 2010 roku oraz 5 % w kolejnych latach do dnia 31 grudnia 2014 roku.

4.

32003 L 0096: Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. L 283 z 31.10.2003, str. 51), ostatnio zmieniona przez:

32004 L 0075: Dyrektywa Rady 2004/75/WE z dnia 29.4.2004 r. (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, str. 100).

a)

W drodze odstępstwa od artykułu 7 dyrektywy 2003/96/WE, Bułgaria może zastosować następujące okresy przejściowe:

do dnia 1 stycznia 2011 roku w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania benzyny bezołowiowej wykorzystywanej jako materiał pędny do minimalnego poziomu wynoszącego 359 EUR za 1000 l. Od dnia 1 stycznia 2008 roku efektywna stawka podatku stosowana w odniesieniu do benzyny bezołowiowej wykorzystywanej jako materiał pędny jest nie mniejsza niż 323 EUR za 1000 l,

do dnia 1 stycznia 2010 roku w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania olejów napędowych i nafty wykorzystywanej jako materiał pędny do minimalnego poziomu wynoszącego 302 EUR za 1000 l oraz do dnia 1 stycznia 2013 roku w celu osiągnięcia minimalnego poziomu 330 EUR za 1000 l. Od dnia 1 stycznia 2008 roku efektywna stawka podatku stosowana w odniesieniu do olejów napędowych i nafty wykorzystywanej jako materiał pędny jest nie mniejsza niż 274 EUR za 1000 l.

b)

W drodze odstępstwa od artykułu 9 dyrektywy 2003/96/WE, Bułgaria może zastosować następujące okresy przejściowe:

do dnia 1 stycznia 2010 roku w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania węgla i koksu wykorzystywanych w miejskich systemach ciepłowniczych do minimalnych poziomów opodatkowania określonych w załączniku I tabela C,

do dnia 1 stycznia 2009 roku w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania węgla i koksu wykorzystywanych do celów innych niż miejskie systemy ciepłownicze do minimalnych poziomów opodatkowania określonych w załączniku I tabela C.

Od dnia 1 stycznia 2007 roku efektywne stawki podatku stosowane w odniesieniu do danych produktów energetycznych są nie niższe od 50 % odpowiedniej minimalnej stawki wspólnotowej.

c)

W drodze odstępstwa od artykułu 10 dyrektywy 2003/96/WE, Bułgaria może zastosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2010 roku w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania energii elektrycznej do minimalnych poziomów opodatkowania określonych w załączniku I tabela C. Od dnia 1 stycznia 2007 roku efektywne stawki podatku stosowane w odniesieniu do energii elektrycznej są nie niższe od 50 % odpowiedniej minimalnej stawki wspólnotowej.

7.   POLITYKA SPOŁECZNA I ZATRUDNIENIE

32001 L 0037: Dyrektywa 2001/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 czerwca 2001 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich, dotyczących produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych (Dz.U. L 194 z 18.7.2001, str. 26).

W drodze odstępstwa od artykułu 3 dyrektywy 2001/37/WE, terminem zastosowania maksymalnej zawartości substancji smolistych w papierosach produkowanych i wprowadzanych do obrotu na terytorium Bułgarii jest 1 stycznia 2011 roku. Podczas całego okresu przejściowego:

papierosy wyprodukowane w Bułgarii, w których zawartość substancji smolistych jest wyższa niż 10 mg na papieros nie są wprowadzane do obrotu w innych Państwach Członkowskich;

papierosy wyprodukowane w Bułgarii, w których zawartość substancji smolistych jest wyższa niż 13 mg na papieros nie są eksportowane do państw trzecich; wartość ta zostaje obniżona do 12 mg od 1 stycznia 2008 roku i do 11 mg od 1 stycznia 2010 roku;

Bułgaria przekazuje Komisji regularnie aktualizowane informacje dotyczące harmonogramu i środków podejmowanych w celu zapewnienia zgodności z dyrektywą.

8.   ENERGIA

31968 L 0414: Dyrektywa Rady 68/414/EWG z dnia 20 grudnia 1968 r. nakładająca na Państwa Członkowskie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej obowiązek utrzymywania minimalnych zapasów surowej ropy naftowej i/lub produktów ropopochodnych (Dz.U. L 308 z 23.12.1968, str. 14), ostatnio zmieniona przez:

31998 L 0093: Dyrektywa Rady 98/93/WE z dnia 14.12.1998 r. (Dz.U. L 358 z 31.12.1998, str. 100).

W drodze odstępstwa od artykułu 1 ustęp 1 dyrektywy 68/414/EWG, do dnia 31 grudnia 2012 roku nie stosuje się w Bułgarii minimalnego poziomu zapasów produktów ropopochodnych. Bułgaria zapewni, aby jej minimalny poziom zapasów produktów ropopochodnych, w stosunku do każdej z kategorii produktów ropopochodnych wymienionych w artykule 2, odpowiadał przynajmniej następującej liczbie dni przeciętnego dziennego zużycia krajowego, określonego zgodnie z artykułem 1 ustęp 1:

30 dni do dnia 1 stycznia 2007 roku;

40 dni do dnia 31 grudnia 2007 roku;

50 dni do dnia 31 grudnia 2008 roku;

60 dni do dnia 31 grudnia 2009 roku;

70 dni do dnia 31 grudnia 2010 roku;

80 dni do dnia 31 grudnia 2011 roku;

90 dni do dnia 31 grudnia 2012 roku

9.   TELEKOMUNIKACJA I TECHNOLOGIE INFORMACYJNE

32002 L 0022: Dyrektywa 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej) (Dz.U. L 108 z 24.4.2002, str. 51).

W drodze odstępstwa od artykułu 30 ustęp 1 dyrektywy 2002/22/WE, Bułgaria może opóźnić wprowadzenie usługi przenoszenia numeru nie później niż do 1 stycznia 2009 roku.

10.   ŚRODOWISKO NATURALNE

A.   JAKOŚĆ POWIETRZA

1.

31994 L 0063: Dyrektywa 94/63/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie kontroli emisji lotnych związków organicznych (LZO) wynikających ze składowania paliwa i jego dystrybucji z terminali do stacji paliw (Dz.U. L 365 z 31.12.1994, str. 24), zmieniona przez:

32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

a)

W drodze odstępstwa od artykułu 3 oraz załącznika I do dyrektywy 94/63/WE, wymagań dotyczących istniejących urządzeń do magazynowania w terminalach nie stosuje się w Bułgarii:

do dnia 31 grudnia 2007 roku do urządzeń do magazynowania w 6 terminalach o przepustowości przekraczającej 25 000 ton rocznie lecz nie większej niż 50 000 ton rocznie;

do dnia 31 grudnia 2009 roku do urządzeń do magazynowania w 19 terminalach o przepustowości nie większej niż 25 000 ton rocznie.

b)

W drodze odstępstwa od artykułu 4 oraz załącznika II do dyrektywy 94/63/WE, wymagań dotyczących załadunku i rozładunku istniejących ruchomych cystern w terminalach nie stosuje się w Bułgarii:

do dnia 31 grudnia 2007 roku do 12 terminali o przepustowości przekraczającej 25 000 ton rocznie lecz nie większej niż 150 000 ton rocznie;

do dnia 31 grudnia 2009 roku do 29 terminali o przepustowości nie większej niż 25 000 ton rocznie.

c)

W drodze odstępstwa od artykułu 5 dyrektywy 94/63/WE, wymagań dotyczących istniejących ruchomych cystern w terminalach nie stosuje się w Bułgarii:

do dnia 31 grudnia 2007 roku do 50 samochodów-cystern;

do dnia 31 grudnia 2009 roku do dalszych 466 samochodów-cystern.

d)

W drodze odstępstwa od artykułu 6 oraz załącznika III do dyrektywy 94/63/WE, wymagań dotyczących istniejących urządzeń do magazynowania na stacjach paliw nie stosuje się w Bułgarii:

do dnia 31 grudnia 2007 roku do 355 stacji paliw o przepustowości przekraczającej 500 m3 rocznie lecz nie większej niż 1000 m3 rocznie;

do dnia 31 grudnia 2009 roku do 653 stacji paliw o przepustowości nie większej niż 500 m3 rocznie.

2.

31999 L 0032: Dyrektywa Rady 1999/32/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. odnosząca się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych oraz zmieniająca dyrektywę 93/12/EWG (Dz.U. L 121 z 11.5.1999, str. 13), zmieniona przez:

32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

a)

W drodze odstępstwa od artykułu 3 ustęp 1 dyrektywy 1999/32/WE, wymagań dotyczących zawartości siarki w ciężkich olejach opałowych do użytku krajowego nie stosuje się w Bułgarii do dnia 31 grudnia 2011 roku. W tym okresie przejściowym zawartość siarki nie przekracza 3,00 % na jednostkę masy.

b)

W drodze odstępstwa od artykułu 4 ustęp 1 dyrektywy 1999/32/WE, wymagań dotyczących zawartości siarki w olejach napędowych do użytku krajowego nie stosuje się w Bułgarii do dnia 31 grudnia 2009 roku. W tym okresie przejściowym zawartość siarki nie przekracza 0,20 % na jednostkę masy.

B.   GOSPODARKA ODPADAMI

1.

31993 R 0259: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 259/93 z dnia 1 lutego 1993 r. w sprawie nadzoru i kontroli przesyłania odpadów w obrębie, do Wspólnoty Europejskiej oraz poza jej obszar (Dz.U. L 30 z 6.2.1993, str. 1), ostatnio zmienione przez:

32001 R 2557: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2557/2001 z dnia 28.12.2001 r. (Dz.U. L 349 z 31.12.2001, str. 1).

a)

Do dnia 31 grudnia 2014 roku wszystkie skierowane do Bułgarii wysyłki odpadów przeznaczonych do odzysku, które zostały wymienione w załączniku II do rozporządzenia (EWG) nr 259/93 zostaną zgłoszone właściwym organom i przetworzone zgodnie z artykułami 6, 7 i 8 tego rozporządzenia.

b)

W drodze odstępstwa od artykułu 7 ustęp 4 rozporządzenia (EWG) nr 259/93, do dnia 31 grudnia 2009 roku właściwe organy bułgarskie mogą zgłosić sprzeciw wobec wysyłek do Bułgarii następujących rodzajów odpadów przeznaczonych do odzysku, zgodnie z podstawami sprzeciwu określonymi w artykule 4 ustęp 3 tego rozporządzenia. Do takich wysyłek ma zastosowanie artykuł 10 rozporządzenia.

AA.

ODPADY ZAWIERAJĄCE METALE

AA 090

Odpady i pozostałości arsenu

AA 100

Odpady i pozostałości rtęci

AA 130

Ciecz klarowana z trawienia metali

AB.

ODPADY ZAWIERAJĄCE GŁÓWNIE SKŁADNIKI NIEORGANICZNE, KTÓRE MOGĄ ZAWIERAĆ METALE I SKŁADNIKI ORGANICZNE

AC.

ODPADY ZAWIERAJĄCE GŁÓWNIE SKŁADNIKI ORGANICZNE, KTÓRE MOGĄ ZAWIERAĆ METALE I SKŁADNIKI NIEORGANICZNE

AC 040

Pozostałości olejowe po benzynie ołowiowej

AC 050

Płyny przewodzące ciepło (wymienniki ciepła)

AC 060

Płyny hydrauliczne

AC 070

Płyny hamulcowe

AC 080

Płyny zapobiegające zamrażaniu

AC 110

Fenole, związki fenolu zawierające chlorofenol w postaci płynów lub osadów

AC 120

Polichlorowane naftaleny

AC 150

Chlorofluorowęgle

AC 160

Halony

AC 190

Lekka frakcja ze strzępienia pojazdów

AC 200

Organiczne związki zawierające fosfor

AC 230

Chlorowcowe lub bezchlorowcowe bezwodne pozostałości podestylacyjne powstałe przy operacji regeneracji rozpuszczalników organicznych

AC 240

Odpady powstałe przy produkcji alifatycznych węglowodorów (takich jak chlorometany, dichloroetan, chlorek winylu, chlorek winylidenu, chlorek allilowy oraz epichlorohydryna)

AC 260

Płynny obornik świński; kał

AD.

ODPADY, KTÓRE MOGĄ ZAWIERAĆ ALBO SKŁADNIKI NIEORGANICZNE ALBO ORGANICZNE

AD 010

Odpady powstałe przy produkcji oraz przygotowaniu produktów farmaceutycznych

Odpady które zawierają, składają się lub są zanieczyszczone jakąkolwiek z następujących substancji:

AD 040

Cyjanki nieorganiczne, z wyjątkiem nośników z metali szlachetnych zawierających śladowe ilości cyjanków nieorganicznych

AD 050

Cyjanki organiczne

AD 060

Odpady olejowo-wodne, węglowodory, emulsje

AD 070

Odpady powstałe przy produkcji, przygotowaniu oraz stosowaniu farb drukarskich, barwników, pigmentów, powłok, lakierów

AD 150

Naturalnie występujące organiczne materiały używane jako środek filtrujący (takie jak biofiltry)

AD 160

Odpady komunalne/gospodarstw domowych

Okres ten może zostać przedłużony nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2012 roku na podstawie procedury określonej w artykule 18 dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (9), zmienionej dyrektywą Rady 91/156/EWG (10).

c)

W drodze odstępstwa od artykułu 7 ustęp 4 rozporządzenia (EWG) nr 259/93, do dnia 31 grudnia 2009 roku właściwe organy bułgarskie mogą zgłosić sprzeciw wobec skierowanych do Bułgarii wysyłek odpadów przeznaczonych do odzysku, wymienionych w załączniku IV do rozporządzenia oraz wobec wysyłek odpadów przeznaczonych do odzysku niewymienionych w załącznikach do rozporządzenia, zgodnie z podstawami sprzeciwu określonymi w artykule 4 ustęp 3 tego rozporządzenia.

d)

W drodze odstępstwa od artykułu 7 ustęp 4 rozporządzenia (EWG) nr 259/93, właściwe organy bułgarskie sprzeciwiają się wysyłkom odpadów przeznaczonych do odzysku wymienionych w załącznikach II, III i IV do rozporządzenia i wysyłkom odpadów przeznaczonych do odzysku, niewymienionych w powyższych załącznikach przeznaczonych do obiektów korzystających z czasowego zwolnienia ze stosowania niektórych przepisów dyrektywy 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotyczącej zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (11) lub dyrektywy 2001/80/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2001 r. w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza z dużych obiektów energetycznego spalania (12), w okresie, w którym czasowe odstępstwo ma zastosowanie do obiektu przeznaczenia.

2.

31994 L 0062: Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 94/62/WE z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 365 z 31.12.1994, str. 10), ostatnio zmienione przez:

32004 L 0012: Dyrektywa 2004/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11.2.2004 r. (Dz.U. L 47 z 18.2.2004, str. 26).

a)

W drodze odstępstwa od artykułu 6 ustęp 1 litera a) dyrektywy 94/62/WE, Bułgaria osiągnie ogólny poziom odzysku lub spalania w spalarniach odpadów z odzyskiem energii do dnia 31 grudnia 2011 roku, zgodnie z następującymi celami pośrednimi:

35 % wagowo do dnia 31 grudnia 2006 roku, 39 % w roku 2007 r., 42 % w roku 2008, 46 % w roku 2009. i 48 % w roku 2010.

b)

W drodze odstępstwa od artykułu 6 ustęp 1 litera b) dyrektywy 94/62/WE, Bułgaria osiągnie ogólny poziom odzysku lub spalania w spalarniach odpadów z odzyskiem energii do dnia 31 grudnia 2014 roku, zgodnie z następującymi celami pośrednimi:

50 % wagowo w roku 2011, 53 % w roku 2012 i 56 % w roku 2013.

c)

W drodze odstępstwa od artykułu 6 ustęp 1 litera c) dyrektywy 94/62/WE, Bułgaria osiągnie wartości docelowe recyklingu dla tworzyw sztucznych do dnia 31 grudnia 2009 roku zgodnie z następującymi celami pośrednimi:

8 % wagowo do dnia 31 grudnia 2006 roku, 12 % w roku 2007, 14,5 % w roku 2008.

d)

W drodze odstępstwa od artykułu 6 ustęp 1 litera d) dyrektywy 94/62/WE, Bułgaria osiągnie ogólne wielkości docelowe recyklingu do dnia 31 grudnia 2014 roku zgodnie z następującymi celami pośrednimi:

34 % wagowo do dnia 31 grudnia 2006 roku, 38 % w roku 2007, 42 % w roku 2008, 45 % w roku 2009, 47 % w roku 2010, 49 % w roku 2011, 52 % w roku 2012 i 54,9 % w roku 2013.

e)

W drodze odstępstwa od artykułu 6 ustęp 1 litera e) punkt i) dyrektywy 94/62/WE, Bułgaria osiągnie wielkości docelowe recyklingu dla szkła do dnia 31 grudnia 2013 roku zgodnie z następującymi celami pośrednimi:

26 % wagowo do dnia 31 grudnia 2006 roku, 33 % w roku 2007, 40 % w roku 2008, 46 % w roku 2009, 51 % w roku 2010, 55 % w roku 2011 i 59,6 % w roku 2012.

f)

W drodze odstępstwa od artykułu 6 ustęp 1 litera e) punkt (iv) dyrektywy 94/62/WE, Bułgaria osiągnie wielkości docelowe recyklingu dla tworzyw sztucznych, uwzględniając wyłącznie materiał, który w wyniku recyklingu wykorzystuje się jako tworzywo sztuczne, do dnia 31 grudnia 2013 roku zgodnie z następującymi celami pośrednimi:

17 % wagowo w roku 2009, 19 % w roku 2010, 20 % w roku 2011 i 22 % w roku 2012.

3.

31999 L 0031: Dyrektywa Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (Dz.U. L 182 z 16.7.1999, str. 1), zmieniona przez:

32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

W drodze odstępstwa od artykułu 5 ustęp 3 litery a) i b) oraz od załącznika I punkt 2 tiret drugie dyrektywy 1999/31/WE, a także bez uszczerbku dla artykułu 6 litera c) punkt ii) dyrektywy oraz dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 17 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (13), wymagania dla odpadów płynnych, żrących lub utleniających, a także wymagania dotyczące zapobiegania przedostawaniu się wód powierzchniowych do składowanych odpadów nie mają do dnia 31 grudnia 2014 roku zastosowania do następujących 14 istniejących obiektów:

1.

Składowisko odpadów paleniskowych przy „Polimeri”, Warna, Dewnia;

2.

„Solvay Sodi”, „Deven” oraz „Agropolichim” - składowisko mieszane popiołu i odpadów paleniskowych, Warna, Dewnia w prowincji Warna;

3.

Składowisko popiołu przy EC „Varna”, Warna, Biełosław;

4.

Składowisko popiołu przy „Sviloza”, Veliko Tarnovo, Swistow;

5.

Składowisko popiołu przy EC „Zaharni zavodi”, Veliko Tarnovo, Gorna Orwahowica;

6.

Składowisko popiołu przy „Vidachim v likvidatsia”, Widin, Widin;

7.

Składowisko popiołu przy „Toplofikatsia-Ruse” EC „Ruse Wschód”, Ruse, Ruse;

8.

EC „Republika”, „COF-Pernik” oraz składowisko popiołu przy „Kremikovtsi-Rudodobiv”, Pernik, Pernik;

9.

Składowisko popiołu przy „Toplofikatsia Pernik” oraz składowisko popiołu przy „Solidus” Pernik, Pernik, Pernik;

10.

Składowisko popiołu przy EC „Bobov dol”, Kiustandil, Bobow dol;

11.

Składowisko popiołu przy „Brikel”, Stara Zagora, Galabowo;

12.

Składowisko popiołu przy „Toplofikatsia Sliven”, Sliwen, Sliwen;

13.

Składowisko popiołu przy EC „Maritsa 3”, Haskowo, Dimitrowgrad;

14.

Składowisko popiołu przy EC „Maritsa 3”, Haskowo, Dimitrowgrad.

Bułgaria zapewni stopniowe zmniejszanie ilości odpadów składowanych w tych 14 istniejących obiektach, które nie spełniają wymogów, zgodnie z następującymi rocznymi maksymalnymi ilościami odpadów:

do dnia 31 grudnia 2006 roku: 3 020 000 ton;

do dnia 31 grudnia 2007 roku: 3 010 000 ton;

do dnia 31 grudnia 2008 roku: 2 990 000 ton;

do dnia 31 grudnia 2009 roku: 1 978 000 ton;

do dnia 31 grudnia 2010 roku: 1 940 000 ton;

do dnia 31 grudnia 2011 roku: 1 929 000 ton;

do dnia 31 grudnia 2012 roku: 1 919 000 ton;

do dnia 31 grudnia 2013 roku: 1 159 000 ton;

do dnia 31 grudnia 2014 roku: 1 039 000 ton.

4.

32002 L 0096: Dyrektywa nr 2002/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE) (Dz.U. L 37 z 13.2.2003, str. 24), zmieniona przez:

32003 L 0108: Dyrektywa 2003/108/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8.12.2003 r. (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, str. 106).

W drodze odstępstwa od artykułu 5 ustęp 5 i artykułu 7 ustęp 2 dyrektywy 2002/96/WE, Bułgaria osiągnie poziom zbiórki selektywnej w wysokości co najmniej średnio 4 kg zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego na mieszkańca rocznie z gospodarstw domowych, oraz osiągnie poziom odzysku oraz poziom ponownego wykorzystania i recyklingu podzespołów, materiału i substancji do dnia 31 grudnia 2008 roku.

C.   JAKOŚĆ WODY

31991 L 0271: Dyrektywa Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotycząca oczyszczania ścieków komunalnych (Dz.U. L 135 z 30.5.1991, str. 40), ostatnio zmieniona przez:

32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

W drodze odstępstwa od artykułów 3 i 4 oraz artykułu 5 ustęp 2 dyrektywy 91/271/EWG, wymagań dotyczących systemów zbierania oraz oczyszczania ścieków komunalnych nie stosuje się w pełni w Bułgarii do dnia 31 grudnia 2014 roku zgodnie z następującym celem pośrednim:

do dnia 31 grudnia 2010 roku zgodność z dyrektywą zostanie osiągnięta dla aglomeracji o liczbie mieszkańców powyżej 10 000.

D.   KONTROLA ZANIECZYSZCZEŃ PRZEMYSŁOWYCH I ZARZĄDZANIE RYZYKIEM

1.

31996 L 0061: Dyrektywa Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotycząca zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (Dz.U. L 257 z 10.10.1996, str. 26), ostatnio zmieniona przez:

32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

W drodze odstępstwa od artykułu 5 ustęp 1 dyrektywy 96/61/WE, wymagań dotyczących udzielania pozwoleń dla istniejących instalacji nie stosuje się w Bułgarii w stosunku do następujących instalacji, do dnia wskazanego dla poszczególnych instalacji, w zakresie, w jakim obowiązuje wymóg działania instalacji zgodnie z dopuszczalnymi wartościami emisji, równoważnymi parametrami lub środkami technicznymi opartymi na najlepszych dostępnych technikach zgodnie z artykułem 9 ustępy 3 oraz 4:

 

Do dnia 31 grudnia 2008 roku:

„Jambolen” — Jamboł (działalność 4.1. h)

„Verila” — Rawno Pole (działalność 4.1)

„Lakprom” — Swetowraciane (działalność 4.1. b)

„Orgachim” — Ruse (działalność 4.1. j)

„Neochim” — Dimitrowgrad (działalność 4.1. b)

 

Do dnia 31 grudnia 2009 roku:

„Elisejna” gara Elisejna (działalność 2.5. a)

 

Do dnia 31 grudnia 2011 roku:

EC „Ruse Wschód” — Ruse (działalność 1.1)

EC „Varna” — Warna (działalność 1.1)

EC „Bobov dol” — Sofia (działalność 1.1)

EC przy „Lukoil Neftochim” — Burgas (działalność 1.1)

„Lukoil Neftochim” — Burgas (działalność 1.2)

„Kremikovtsi” — Sofia (działalność 2.2)

„Radomir Metali” — Radomir (działalność 2.3. b)

„Solidus” — Pernik (działalność 2.4)

„Berg Montana fitingi” — Montana (działalność 2.4)

„Energoremont” — Kresna (działalność 2.4)

„Chugunoleene” — Ihtiman (działalność 2.4)

„Alkomet” — Szumen (działalność 2.5. b)

„Start” — Dobricz (działalność 2.5. b)

„Alukom” — Plewen (działalność 2.5. b)

„Energia” — Targowiszte (działalność 2.5. b)

„Uspeh” — Lukowit (działalność 3.5)

„Keramika” — Burgas (działalność 3.5)

„Strojkeramika” — Mezdra (działalność 3.5)

„Stradlja keramika” — Stradlja (działalność 3.5)

„Balkankeramik” — Novi Iskar (działalność 3.5)

„Szamot” — Elin Pelin (działalność 3.5)

Fabryka ceramiki — Dragowiszica (działalność 3.5)

„Favans” — Kaspichan (działalność 3.5)

„Solvay Sodi” — Dewnia (działalność 4.2. d)

„Polimeri” — Dewnia (działalność 4.2. c)

„Agropolychim” — Dewnia (działalność 4.3)

„Neochim” — Dimitrowgrad (działalność 4.3)

„Agrija” — Plowdiw (działalność 4.4)

„Balkanpharma” — Razgrad (działalność 4.5)

„Biovet” — Pesztera (działalność 4.5)

„Catchup-frukt” — Aitos (działalność 6.4. b)

„Bulgarikum” — Burgas (działalność 6.4. c)

„Serdika 90” — Dobricz (działalność 6.4. c)

„Ekarisaj” — Warna (działalność 6.5)

„Ekarisaj Bert” — Burgas (działalność 6.5).

W pełni skoordynowane pozwolenia zawierające indywidualne wiążące harmonogramy mające na celu uzyskanie pełnej zgodności, zostaną wydane dla tych instalacji przed dniem 30 października 2007 roku. Powyższe pozwolenia zapewnią stosowanie zasad ogólnych dotyczących podstawowych obowiązków prowadzących, zgodnie z artykułem 3 tej dyrektywy, do dnia 30 października 2007 roku.

2.

32001 L 0080: Dyrektywa 2001/80/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2001 r. w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza z dużych obiektów energetycznego spalania (Dz.U. L 309 z 27.11.2001, str. 1), zmieniona przez:

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach - Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

a)

W drodze odstępstwa od artykułu 4 ustęp 3 oraz części A załączników III, IV i VII do dyrektywy 2001/80/WE, wartości dopuszczalnych emisji dla dwutlenku siarki oraz pyłu nie stosuje się w następujących zakładach w Bułgarii do daty wskazanej dla każdej jednostki danego zakładu:

EC „Varna”:

Jednostka 1 do dnia 31 grudnia 2009 roku

Jednostka 2 do dnia 31 grudnia 2010 roku

Jednostka 3 do dnia 31 grudnia 2011 roku

Jednostka 4 do dnia 31 grudnia 2012 roku

Jednostka 5 do dnia 31 grudnia 2013 roku

Jednostka 6 do dnia 31 grudnia 2014 roku

EC „Bobov dol”:

Jednostka 2 do dnia 31 grudnia 2011 roku

Jednostka 3 do dnia 31 grudnia 2014 roku

EC „Ruse - Wschód”:

Jednostki 3 i 4 do dnia 31 grudnia 2009 roku

Jednostki 1 i 2 do dnia 31 grudnia 2011 roku

EC przy „Lukoil Neftochim” Burgas:

Jednostki 2, 7-11 do dnia 31 grudnia 2011 roku

W tym okresie przejściowym emisje dwutlenku siarki i pyłu ze wszystkich obiektów energetycznego spalania zgodnie z dyrektywą 2001/80/WE nie mogą przekroczyć następujących pułapów przejściowych:

do roku 2008: 179 700 ton SO2 rocznie; 8 900 ton pyłu rocznie;

do roku 2012: 103 000 ton SO2 rocznie; 6 000 ton pyłu rocznie;

b)

W drodze odstępstwa od artykułu 4 ustęp 3 oraz części A załącznika VI do dyrektywy 2001/80/WE, wartości dopuszczalnych emisji tlenków azotu nie mają zastosowania w Bułgarii do dnia 31 grudnia 2011 roku w odniesieniu do jednostek 2, 7-11 obiektu energetycznego spalania EC „Lukoil Neftochim” Burgas.

W tym okresie przejściowym, emisja tlenków azotu ze wszystkich obiektów energetycznego spalania zgodnie z dyrektywą 2001/80/WE nie może przekroczyć następujących pułapów pośrednich:

do roku 2008: 42 900 ton rocznie

do roku 2012: 33 300 ton rocznie

c)

Do dnia 1 stycznia 2011 roku Bułgaria przedstawi Komisji uaktualniony plan, wraz z planem inwestycyjnym, stopniowego dostosowania pozostałych obiektów, które nie spełniają wymogów, wraz z dokładnym określeniem etapów stosowania dorobku. Plany te zapewnią dalszą redukcje emisji do znacznie niższego poziomu niż cele pośrednie określone w literach a) i b) powyżej, w szczególności w odniesieniu do emisji w latach 2012-2014. Jeżeli Komisja uzna, biorąc pod uwagę w szczególności skutki dla środowiska oraz potrzebę ograniczenia zakłóceń konkurencji na rynku wewnętrznym z powodu środków przejściowych, że plany te są niewystarczające do osiągnięcia tych celów, poinformuje o tym Bułgarię. W ciągu następnych trzech miesięcy Bułgaria poinformuje o podjętych środkach służących osiągnięciu tych celów. Jeżeli następnie Komisja uzna, po konsultacji z Państwami Członkowskimi, że środki te są niewystarczające do osiągnięcia tych celów, rozpocznie postępowanie w sprawie naruszenia zgodnie z artykułem III-360 Konstytucji.


(1)  Dyrektywa Rady 68/360/EWG z dnia 15 października 1968 r. w sprawie zniesienia ograniczeń w przemieszczaniu się i pobycie pracowników Państw Członkowskich i ich rodzin we Wspólnocie (Dz.U. L 257 z 19.10.1968, str. 13), dyrektywa ostatnio zmieniona przez Akt Przystąpienia z 2003 r. (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33) oraz uchylona ze skutkiem od dnia 30 kwietnia 2006 r. przez dyrektywę 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, str. 77).

(2)  NACE: patrz 31990 R 3037: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.U. L 293 z 24.10.1990, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione przez 32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(3)  NACE: patrz 31990 R 3037: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.U. L 293 z 24.10.1990, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione przez 32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(4)  Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.4.2004 r. w sprawie higieny żywności (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 1).

(5)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1255/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 48). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 186/2004 (Dz.U. L 29 z 3.2.2004, str. 6).

(6)  Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. bezpieczeństwa żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1642/2003 (Dz.U. L 245 z 29.9.2003, str. 4).

(7)  Dz.U. L 228 z 9.9.1996, str. 1. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją nr 884/2004/WE (Dz.U. L 167 z 30.4.2004, str. 1).

(8)  Dz.U L 76 z 23.3.1992, str. 11. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 807/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 36).

(9)  Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 39. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(10)  Dz.U. L 78 z 26.3.1991, str. 32.

(11)  Dz.U. L 257 z 10.10.1996, str. 26.

(12)  Dz.U. L 309 z 27.11.2001, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 2003 r. (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

(13)  Dz.U L 194 z 25.7.1975, str. 39. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 91/156/EWG oraz ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

Dodatek do załącznika VI

ROZDZIAŁ I

Wykaz zakładów, które mogą przetwarzać mleko niespełniające norm UE określonych w rozdziale 4 sekcja B litera a) załącznika VI

Nr

Nr wet.

Nazwa i adres zakładu

Lokalizacja danego zakładu

Region Blagoevgrad — nr 1

1

BG 0112004

„Matand” EOOD

gr. Pernik

ul. „Lenin” 111

s. Eleshnitsa

Region Burgas — nr 2

2

BG 0212013

ET „Marsi-Mincho Bakalov”

gr. Burgas

j.k. „Vazrajdane” bl. 1

Burgas

j.k. „Pobeda”

ul. „Baykal” 9

3

BG 0212027

DZZD „Mlechen svyat”

gr. Burgas

j.k. „Izgrev”

ul. „Malchika” 3

s. Debelt

ul. „Indje voyvoda” 5

obl. Burgaska

4

BG 0212028

„Vester” OOD

gr. Burgas

ul. „Fotinov” 36

s. Sigmen

5

BG 0212047

„Complektstroy” EOOD

gr. Burgas

ul. „Aleksandar Stamboliiski” 17

s. Veselie

Region Vidin — nr 5

6

BG 0512025

„El Bi Bulgarikum” EAD

gr. Vidin

gr. Vidin

Yujna promishlena zona

Region Vratsa — nr 6

7

BG 0612010

„Hadjiiski i familiya” EOOD

s. Gradeshnitsa

s. Gradeshnitsa

8

BG 0612027

„Mlechen ray 99” EOOD

gr. Vratsa

j.k. „Dabnika” bl. 48 ap. 3

gr. Vratsa

j.k. Bistrets

Stopanski dvor

9

BG 0612035

ET „Nivego”

s. Chiren

s. Chiren

Region Gabrovo — nr 7

10

BG 0712001

„Ben Invest” OOD

s. Kostenkovtsi

obsht. Gabrovo

s. Kostenkovtsi

obsht. Gabrovo

11

BG 0712002

„Shipka 97” AD

gr. Gabrovo

ul. „V. Levski” 2

gr. Gabrovo

ul. „V. Levski” 2

12

BG 0712003

„Elvi” OOD

s. Velkovtsi

obsht. Gabrovo

s. Velkovtsi

obsht. Gabrovo

13

BG 0712008

„Milkieks” OOD

gr. Sevlievo

j.k. „d-r Atanas Moskov”

Gr. Sevlievo

j.k. „Atanas Moskov”

Region Dobrich — nr 8

14

BG 0812002

„AVITA” OOD

gr. Sofia

ul. „20-ti April” 6

s. Tsarichino

15

BG 0812008

„Roles 2000” OOD

gr. Varna

ul. „Tsar Ivan Shishman” 13

s. Kardam

16

BG 0812019

„Filipopolis” OOD

gr. Plovdiv

ul. „Hristo Danov” 2

s. Jeglartsi

17

BG 0812029

„AKURAT — MLECHNA”

PROMISHLENOST OOD

gr. Sofia

ul. „Baba Vida 2”

gr. Dobrich

j.k. „Riltsi”

18

BG 0812030

„FAMA” AD

gr. Varna

ul. „Evlogi Georgiev” 23

gr. Dobrich

bul. „Dobrudja” 2

Region Kardjali — nr 9

19

BG 0912004

ET „Rado”

s. Byal izvor

s. Byal izvor

obsht. Ardino

Region Kiustendil — nr 10

20

BG 1012012

„Galkom” OOD

gr. Dupnitsa

gr. Dupnitsa

ul. „Venelin” 57

21

BG 1012008

ET „Nikolay Kolev”

s. Konyavo

s. Konyavo

Region Lovech — nr 11

22

BG 1112001

„Prima Lakta” Ltd.

Gr. Lovech

Ul. „Troyansko shose” 1

gr. Lovech

ul. „Troyansko shose”

23

BG 1112004

„Mlekoprodukt” OOD

gr. Lovech

s. Goran

24

BG 1112008

„Plod” AD

gr. Apriltsi

gr. Apriltsi

25

BG 1112012

„Stilos” OOD

gr. Dupnitsa

ul. „Batenberg” 64

s. Lesidren

Region Pazardjik — nr 13

26

BG 1312011

„Eko-F” EAD

gr. Sofia

ul. „Stara planina” 34

s. Karabunar

27

BG 1312015

„Mevgal Bulgaria” EOOD

gr. Velingrad

gr. Velingrad

j.k. „Industrialen”

28

BG 1312022

ET „Palmite-Vesela Popova”

gr. Plovdiv

ul. „Koprivkite” 23

gr. Strelcha

ul. „Osvobojdenie” 17

Region Pleven — nr 15

29

BG 1512003

„Mandra 1” EOOD

s. Obnova

s. Tranchovitsa

30

BG 1512006

„Mandra” OOD

s. Obnova

s. Obnova

31

BG 1512008

ET „Viola”

gr. Koynare

gr. Koynare

ul. „Hristo Botev” 16

32

BG 1512010

ET „Militsa Lazarova - 90”

gr. Slavyanovo

gr. Slavyanovo

ul. „Asen Zlatarev” 2

Region Plovdiv — nr 16

33

BG 1612009

ET „D.Madjarov”

gr. Plovdiv

gr. Stamboliiski-mandra

34

BG 1612013

ET „Polidey - EI”

gr. Karlovo

s. Domlyan

35

BG 1612017

„Snep” OOD

gr. Rakovski

gr. Rakovski

ul. „F.Stanislavov” 57

36

BG 1612020

ET „Bor -Chvor”

s. Dalbok izvor

s. Dalbok izvor

37

BG 1612023

„Vanela” OOD

gr. Plovdiv

bul. „Bulgaria” 170

s. Tsarimir

38

BG 1612024

SD „Kostovi - EMK”

gr. Saedinenie

gr. Saedinenie

39

BG 1612039

„Topolovo-Agrokomers” OOD

gr. Sofia

z.k. Dianabad, bl.20

s. Topolovo

Stopanski dvor

40

BG 1612040

„Mlechni produkti” OOD

gr. Plovdiv

s. Manole

Region Razgrad — nr 17

41

BG 1712002

ET „Rosver”

gr. Tsar Kaloyan

ul. „Ivan Vazov” 4

gr. Tsar Kaloyan

ul. „Sofia” 41

42

BG 1712010

„Bulagrotreyd” OOD

gr. Ruse

ul. „Elin Pelin” 15A

s. Juper

43

BG 1712020

ET „Prelest-Sevim Ahmed”

s. Podayva

ul. „Struma” 12

s. Lavino

Stopanski dvor

44

BG 1712042

ET „Madar”

s. Madrevo

ul. „Han Kubrat” 65

s. Terter

Stopanski dvor

Region Ruse — nr 18

45

BG 1812002

„Laktis-Byala” AD

gr. Byala

gr. Byala

ul. „Stefan Stambolov” 75

46

BG 1812005

ET „DAV”

gr. Ruse

ul. „6-ti Septemvri” 43

gr. Vetovo

47

BG 1812022

ZKPU „Tetovo”

s. Tetovo

s. Tetovo

ul. „Tsar Osvoboditel” 5

48

BG 1812011

ET „Georgi Bojinov-Gogo”

s. Nikolovo

s. Nikolovo

Region Silistra — nr 19

49

BG 1912004

ET „Merone-Hristo Kunev”

gr. Silistra

bul. „Makedonia” 150

gr. Alfatar

50

BG 1912013

„JOSI” OOD

gr. Sofia

ul. „Hadji Dimitar” 142 vh.A

s. Chernolik

51

BG 1912024

„Buldeks” OOD

gr. Silistra

ul. „D.Donchev” 6

s. Belitsa

Region Sliven — nr 20

52

BG 2012007

„Delta lakt” OOD

gr. Stara Zagora

ul. „Tsar Kaloyan” 20

s. Stoil Voyvoda

53

BG 2012020

„Yotovi” OOD

gr. Sliven

j.k. Rechitsa

ul. „Kosharite” 12

gr. Sliven

j.k. Rechitsa

54

BG 2012022

„Bratya Zafirovi” OOD

gr. Sliven

ul. „Treti mart” 7

gr. Sliven

Industrialna zona Zapad

55

BG 2012030

„Agroprodukt” OOD

gr. Sliven

ul. „Oreshak” 24

s. Dragodanovo

56

BG 2012036

„Minchevi” OOD

s. Korten

obl. Sliven

s. Korten

obl. Sliven

Region Smolian — nr 21

57

BG 2112001

„Belev” EOOD

gr. Smolyan

gr. Smolyan

ul. „Trakiya” 15

58

BG 2112021

„Rossi” EOOD

gr. Dospat

gr. Dospat

59

BG 2112018

ET „Rosen Atanasov-Komers”

s. Kutela

s. Kutela

60

BG 2112023

ET „Iliyan Isakov”

s. Trigrad

s. Trigrad

obsht. Devin

Region miasto Sofia - nr 22

61

BG 2212001

„Danon — Serdika” AD

gr. Sofia

ul. „Ohridsko ezero” 3

ul. „Ohridsko ezero” 3

62

BG 2212002

„Formalat” EOOD

s. G.Lozen

ul. „Saedinenie” 132

s. G. Lozen

ul. „Saedinenie” 132

63

BG 2212009

„Serdika-94” OOD

j.k. Jeleznitsa

j.k. Jeleznitsa

64

BG 2212022

„Megle - MJ” OOD

ul. „Probuda” 14

ul. „Probuda” 12-14

65

BG 2212023

„EL BI BULGARIKUM” EAD

gr. Sofia

ul. „Saborna” 9

ul. „Malashevska” 12A

Region okręg Sofia — nr 23

66

BG 2312013

ET „Dobrev”

s. Dragushinovo

s. Dragushinovo

67

BG 2312016

AD „Bovis”

s. Trudovets

s. Trudovets

68

BG 2312026

„Dyado Liben” OOD

gr. Sofia

ul. „Hubcha” 2

gr. Koprivshtitsa

bul. „H.Nencho Palaveev” 137

69

BG 2312033

„Balkan Spetsial” OOD

gr. Sofia

s. Gorna Malina

70

BG 2312002

ET „Danim”

gr. Elin Pelin

gr. Elin Pelin

bul. „Vitosha” 18A

Region Stara Zagora — nr 24

71

BG 2412019

„Dekada” OOD

gr. Stara Zagora

bul. „Ruski” 41 et.3 ap.9

s. Elhovo

72

BG 2412023

Agricultural Institute

gr. Stara Zagora

gr. Stara Zagora

73

BG 2412033

„Gospodinovi” OOD

gr. Stara Zagora

pl. „Beroe” 1 ap.21

s. Julievo

Region Targovishte — nr 25

74

BG 2512004

„PIP Trade” OOD

gr. Sofia

ul. „Baba Vida” 2

s. Davidovo

75

BG 2512006

„Hadad” OOD

s. Makariopolsko

s. Makariopolsko

76

BG 2512016

„Milktreyd-BG” OOD

gr. Sofia

obsht. „Studentska” 58-A-115

s. Saedinenie

obl. Targovishte

77

BG 2512017

„YU E S - Komers” OOD

gr. Opaka

s. Golyamo Gradishte

ul. „Rakovski” 2

Region Yambol — nr 28

78

BG 2812002

„Arachievi” OOD

gr. Elhovo

ul. „Bakalov” 19

s. Kirilovo

79

BG 2812003

„Balgarski jogurt” OOD

s. Ravda

s. Veselinovo

Kompleks „Ekaterina”

80

BG 2812025

„Sakarela” OOD

gr. Yambol

ul. „Hr. Botev” 24-B-15

gr. Yambol

ul. „Preslav” 269

ROZDZIAŁ II

Wykaz zakładów, które mogą przetwarzać mleko spełniające i niespełniające norm UE określonych w rozdziale 4 sekcja B litery a) i c) załącznika VI

Nr

Nr wet.

Nazwa i adres zakładu

Lokalizacja danego zakładu

Region Veliko Tarnovo — nr 4

1

BG 0412002

„Sofbiolayf-BG” OOD

gr. Svishtov

gr. Svishtov

ul. „33-ti svishtovski polk.” 67

2

BG 0412009

„Milki-luks” OOD

gr. Plovdiv

s. Byala Cherkva

3

BG 0412010

„Bi Si Si Handel” OOD

gr. Elena

gr. Elena

ul. „Treti mart” 19

Region Vratsa — nr 6

4

BG 0612012

ET „Zorov - 97”

gr. Vratsa

j.k. Kulata

ul. „Palkovitsa” 7

Vrachanski balkan, mestnost „Parshevitsa”

Region Dobrich — nr 8

5

BG 0812009

„Serdika - 90” AD

gr. Dobrich

gr. Dobrich

ul. „25 septemvri” 100

Region Lovech — nr 11

6

BG 1112006

„Kondov Ekoproduktsiya” OOD

gr. Sofia

s. Staro selo

Region Plovdiv — nr 16

7

BG 1612001

„OMK”

gr. Sofia

gr. Plovdiv

bul. „Dunav” 3

8

BG 1612002

„Shipka 99” OOD

gr. Parvomay

gr. Parvomay

9

BG 1612037

„Filipopolis-RK” OOD

gr. Plovdiv

gr. Plovdiv

j.k. „Proslav”

ul. „Prosveta” 2A

10

BG 1612041

„Elit-95” EOOD

s. Dalbok izvor

s. Dalbok izvor

Region Ruse — nr 18

11

BG 1812003

„Sirma Prista” AD

gr. Ruse

gr. Ruse

bul. „3-ti mart” 1

Region Sliven — nr 20

12

BG 2012006

„Mlechen pat” AD

gr. Sofia

ul. „Vasil Levski” 109

gr. Nova Zagora

j.k. Industrialen

13

BG 2012009

„Vangard” OOD

gr. Sliven

ul. „Al. Stamboliiski” 1

s. Jelyo voyvoda

obl. Sliven

14

BG 2012019

„Hemus milk komers” OOD

gr. Sliven

ul. „Neofit Rilski” 3a

gr. Sliven

Industrialna zona Zapad

j.k. 10

15

BG 2012042

„Tirbul” EAD

gr. Sliven

„Tirbul” EAD

gr. Sliven

Region Stara Zagora — nr 24

16

BG 2412005

„Markeli” AD

gr. Stara Zagora

ul. „Sv.Kn.Boris” 67 et.3 ap.6

gr. Kazanlak

j.k. Industrialen

Region Targovishte — nr 25

17

BG 2512001

„Mladost - 2002” OOD

gr. Targovishte

gr. Targovishte

bul. „29-ti yanuari” 7

18

BG 2512020

„Mizia-Milk” OOD

gr. Targovishte

ul. „Rodopi” 5

gr. Targovishte

Industrialna zona

Region Haskovo — nr 26

19

BG 2612047

„Balgarsko sirene” OOD

gr. Harmanli

ul. „Gotse Delchev” 1

gr. Haskovo

bul. „Saedinenie” 94

Region Yambol — nr 28

20

BG 2812022

„Karil i Tanya” OOD

gr. Yambol

gr. Yambol

ul. „Graf Ignatiev” 189


ZAŁĄCZNIK VII

Wykaz, o którym mowa w artykule 20 Protokołu: środki przejściowe dotyczące Rumunii

1.   SWOBODNY PRZEPŁYW OSÓB

Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy

 

31968 R 1612: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników we Wspólnocie (Dz.U. L 257 z 19.10.1968, str. 2), ostatnio zmienione przez:

32004 L 0038: Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.4.2004 r. (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, str. 77);

 

31996 L 0071: Dyrektywa 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.U. L 18 z 21.1.1997, str. 1);

 

32004 L 0038: Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii oraz członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium Państw Członkowskich, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 oraz uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, str. 77).

1.

Artykuł III-133 i akapit pierwszy artykułu III-144 Konstytucji mają w pełni zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do swobodnego przepływu pracowników oraz swobody świadczenia usług związanych z czasowym delegowaniem pracowników, określonym w artykule 1 dyrektywy 96/71/WE, między Rumunią z jednej strony, a każdym z obecnych Państw Członkowskich z drugiej strony, wyłącznie z zastrzeżeniem postanowień przejściowych określonych w ustępach 2-14.

2.

W drodze odstępstwa od artykułów 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68, przez okres dwóch lat od dnia przystąpienia, obecne Państwa Członkowskie będą stosować środki krajowe lub środki wynikające z umów dwustronnych, regulujące dostęp obywateli rumuńskich do ich rynków pracy. Obecne Państwa Członkowskie mogą utrzymać takie środki przez okres pięciu lat od dnia przystąpienia.

Obywatele rumuńscy pracujący legalnie w obecnym Państwie Członkowskim w dniu przystąpienia, którzy zostali dopuszczeni do rynku pracy tego Państwa Członkowskiego na nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy będą korzystać z dostępu do rynku pracy tego Państwa Członkowskiego, lecz nie będą korzystać z dostępu do rynku pracy innych Państw Członkowskich stosujących środki krajowe.

Obywatele rumuńscy dopuszczeni do rynku pracy obecnego Państwa Członkowskiego po dniu przystąpienia na nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy również korzystają z tych samych praw.

Obywatele rumuńscy, o których mowa w akapitach drugim i trzecim, tracą uprawnienia wskazane w powyższych akapitach, jeżeli z własnej woli opuszczą rynek pracy danego obecnego Państwa Członkowskiego.

Obywatele rumuńscy pracujący legalnie w obecnym Państwie Członkowskim w dniu przystąpienia, lub w okresie, w którym stosowane są środki krajowe i którzy zostali dopuszczeni do rynku pracy tego Państwa Członkowskiego na okres krótszy niż 12 miesięcy, nie korzystają z powyższych praw.

3.

Przed upływem dwuletniego okresu następującego po dniu przystąpienia, Rada dokona przeglądu funkcjonowania środków przejściowych, o których mowa w ustępie 2 na podstawie sprawozdania przedstawionego przez Komisję.

Po zakończeniu powyższego przeglądu, przed upływem dwuletniego okresu następującego po dniu przystąpienia, obecne Państwa Członkowskie notyfikują Komisji, czy będą nadal stosować środki krajowe lub środki wynikające z umów dwustronnych, czy też od tego czasu będą stosować artykuły 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68. W przypadku braku takiej notyfikacji, stosuje się artykuły 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68.

4.

Na wniosek Rumunii można przeprowadzić jeden dodatkowy przegląd. Zastosowanie znajduje procedura określona w ustępie 3, która zostanie zakończona w ciągu sześciu miesięcy od daty otrzymania wniosku Rumunii.

5.

Państwo Członkowskie, które utrzymuje środki krajowe lub środki wynikające z umów dwustronnych może po upływie pięcioletniego okresu określonego w ustępie 2, w przypadku zaistnienia poważnych zakłóceń na rynku pracy lub groźby ich wystąpienia, oraz po notyfikowaniu Komisji, utrzymać te środki przez okres siedmiu lat od dnia przystąpienia. W przypadku braku takiej notyfikacji, stosuje się artykuły 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68.

6.

W ciągu siedmioletniego okresu następującego po dniu przystąpienia, te Państwa Członkowskie, w których na mocy ustępu 3, 4 lub 5, w stosunku do obywateli rumuńskich mają zastosowanie artykuły 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68, i które wydają w tym okresie, w celu monitorowania, pozwolenia na pracę dla obywateli rumuńskich, będą czynić to automatycznie.

7.

Te Państwa Członkowskie, w których na mocy ustępów 3, 4, lub 5, w stosunku do obywateli rumuńskich mają zastosowanie artykuły 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68, mogą w okresie siedmiu lat od dnia przystąpienia zastosować procedury określone w poniższych akapitach.

W przypadku, gdy w Państwie Członkowskim, o którym mowa w akapicie pierwszym możliwe jest wystąpienie lub też występują zakłócenia na krajowym rynku pracy, które mogą stanowić poważne zagrożenie dla poziomu życia lub poziomu zatrudnienia w danym regionie lub zawodzie, to Państwo Członkowskie informuje o tym Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie i przekazuje im wszelkie szczegółowe informacje. Na podstawie tych informacji, Państwo Członkowskie może wystąpić do Komisji o stwierdzenie, iż stosowanie artykułów 1- 6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68 zostaje całkowicie lub częściowo zawieszone, w celu unormowania sytuacji w tym regionie lub w tym zawodzie. Komisja podejmuje decyzję w sprawie zawieszenia, jego czasu trwania i zakresu w terminie dwóch tygodni od otrzymania takiego wniosku oraz notyfikuje Radzie podjęcie takiej decyzji. W ciągu dwóch tygodni od daty podjęcia decyzji przez Komisję każde Państwo Członkowskie ma prawo wystąpić do Rady o uchylenie lub zmianę tej decyzji. Rada rozstrzyga taki wniosek w terminie dwóch tygodni stanowiąc większością kwalifikowaną.

Państwo Członkowskie, o którym mowa w akapicie pierwszym, może w nagłych i wyjątkowych przypadkach, zawiesić stosowanie artykułów 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68, po czym przekazuje Komisji notyfikację ex post wraz z uzasadnieniem.

8.

W okresie, gdy stosowanie artykułów 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68 jest zawieszone na mocy ustępów 2-5 oraz 7, artykuł 23 dyrektywy 2004/38/WE ma pod następującymi warunkami zastosowanie w Rumunii w odniesieniu do obywateli obecnych Państw Członkowskich oraz w obecnych Państwach Członkowskich w odniesieniu do obywateli rumuńskich w zakresie, w jakim dotyczy prawa członków rodziny do podjęcia zatrudnienia:

współmałżonek pracownika oraz ich zstępni poniżej 21 roku życia lub pozostający na utrzymaniu pracownika, zamieszkujący legalnie z pracownikiem na terytorium Państwa Członkowskiego w dniu przystąpienia, uzyskują po dniu przystąpienia natychmiastowy dostęp do rynku pracy tego Państwa Członkowskiego. Postanowienia tego nie stosuje się wobec członków rodziny pracownika legalnie dopuszczonego do rynku pracy Państwa Członkowskiego na okres krótszy niż 12 miesięcy,

współmałżonek pracownika oraz ich zstępni poniżej 21 roku życia lub pozostający na utrzymaniu pracownika, zamieszkujący legalnie z pracownikiem na terytorium Państwa Członkowskiego począwszy od daty późniejszej niż dzień przystąpienia, lecz w czasie stosowania postanowień przejściowych, określonych powyżej, uzyskują dostęp do rynku pracy danego Państwa Członkowskiego, po upływie przynajmniej osiemnastu miesięcy zamieszkania w tym Państwie Członkowskim lub też począwszy od trzeciego roku następującego po dniu przystąpienia, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

Powyższe postanowienia pozostają bez uszczerbku dla korzystniejszych środków krajowych lub wynikających z umów dwustronnych.

9.

W zakresie, w jakim przepisy dyrektywy 2004/38/WE, które przejmują przepisy dyrektywy 68/360/EWG (1) nie mogą zostać oddzielone od przepisów rozporządzenia (EWG) nr 1612/68, których stosowanie jest odroczone na mocy ustępów 2-5 oraz 7 i 8, Rumunia i obecne Państwa Członkowskie mogą odstąpić od stosowania tych przepisów w zakresie niezbędnym do zastosowania ustępów 2-5 oraz 7 i 8.

10.

W każdym przypadku, gdy środki krajowe lub środki wynikające z umów dwustronnych są stosowane przez obecne Państwa Członkowskie na mocy powyższych przepisów przejściowych, Rumunia może utrzymać w mocy równoważne środki w stosunku do obywateli Państwa lub Państw Członkowskich stosujących te środki.

11.

Jeżeli stosowanie artykułów 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68 jest zawieszone przez którekolwiek z obecnych Państw Członkowskich, Rumunia może skorzystać z procedur, o których mowa w ustępie 7 w stosunku do Bułgarii. W takim okresie, wydawanie przez Rumunię obywatelom bułgarskim pozwoleń na pracę w celu monitorowania odbywa się automatycznie.

12.

Każde obecne Państwo Członkowskie stosujące środki krajowe zgodnie z ustępami 2-5 oraz 7-9, może zapewnić, zgodnie z prawem krajowym, szerszy zakres swobody przemieszczania się niż istniejący w dniu przystąpienia, włączając w to pełny dostęp do rynku pracy. Od trzeciego roku następującego po dniu przystąpienia, każde obecne Państwo Członkowskie stosujące środki krajowe może w każdej chwili podjąć decyzję o stosowaniu zamiast nich artykułów 1-6 rozporządzenia (EWG) nr 1612/68. O takiej decyzji informuje się Komisję.

13.

Niemcy i Austria, w celu zaradzenia poważnym zakłóceniom lub groźbie ich wystąpienia w szczególnych wrażliwych sektorach usług na ich rynkach pracy, które to zakłócenia lub groźba ich wystąpienia mogą pojawić się w niektórych regionach w wyniku transgranicznego świadczenia usług, określonego w artykule 1 dyrektywy 96/71/WE, i tak długo jak te Państwa stosują, na mocy postanowień przejściowych określonych powyżej, środki krajowe lub też środki wynikające z umów dwustronnych dotyczących swobodnego przepływu pracowników rumuńskich, mogą, po notyfikowaniu Komisji, odstąpić od stosowania pierwszego ustępu artykułu III-144 Konstytucji w celu ograniczenia czasowego przepływu pracowników, których prawo do podjęcia pracy w Niemczech lub Austrii podlega środkom krajowym w związku ze świadczeniem usług przez przedsiębiorstwa mające siedzibę w Rumunii.

Wykaz usług, do których może mieć zastosowanie powyższe odstępstwo, jest następujący:

w Niemczech:

Sektor

Kod NACE (2), chyba że wskazano inaczej

Usługi budowlane, włączając w to działalność pokrewną

45.1 do 4;

Działalność wymieniona w załączniku do dyrektywy 96/71/WE

Sprzątanie przemysłowe

74.70 Sprzątanie przemysłowe

Inne usługi

74.87 Wyłącznie działalność dekoratorów wnętrz

w Austrii:

Sektor

Kod NACE (3), chyba że wskazano inaczej

Usługi związane z ogrodnictwem

01.41

Cięcie, rzeźbienie i wykańczanie kamienia

26.7

Ręczny wyrób konstrukcji z metalu i części tych elementów

28.11

Usługi budowlane, włączając w to działalność pokrewną

45.1 do 4;

Działalność wymieniona w załączniku do dyrektywy 96/71/WE

Działalność związana z ochroną

74.60

Sprzątanie przemysłowe

74.70

Pielęgnowanie w domu

85.14

Praca społeczna i działalność świadczona bez zakwaterowania

85.32

W zakresie, w jakim Niemcy lub Austria odstępują od stosowania pierwszego ustępu artykułu III-144 Konstytucji zgodnie powyższymi akapitami, Rumunia może, po notyfikowaniu Komisji, podjąć równoważne środki.

Zastosowanie przepisów niniejszego ustępu nie spowoduje wprowadzenia warunków dotyczących czasowego przepływu pracowników w związku z transgranicznym świadczeniem usług między Niemcami lub Austrią a Rumunią, które byłyby bardziej restrykcyjne od tych, które obowiązywały w dniu podpisania Traktatu o Przystąpieniu.

14.

Zastosowanie przepisów ustępów 2-5 oraz 7-12 nie spowoduje wprowadzenia warunków dostępu obywateli rumuńskich do rynków pracy obecnych Państw Członkowskich, które byłyby bardziej restrykcyjne od tych, które obowiązywały w dniu podpisania Traktatu o Przystąpieniu.

Niezależnie od stosowania przepisów zawartych w ustępach 1-13, obecne Państwa Członkowskie, w okresie stosowania środków krajowych lub środków wynikających z umów dwustronnych, przyznają pierwszeństwo dostępu do ich rynku pracy pracownikom będącym obywatelami Państw Członkowskich przed pracownikami będącymi obywatelami państw trzecich.

Rumuńscy pracownicy migrujący oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący oraz pracujący w innym Państwie Członkowskim lub też pracownicy migrujący z innych Państw Członkowskich oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący i pracujący w Rumunii nie są traktowani w sposób bardziej restrykcyjny niż osoby pochodzące z państw trzecich, zamieszkujące i pracujące, odpowiednio, w tym Państwie Członkowskim lub w Rumunii. Ponadto, zgodnie z zasadą preferencji wspólnotowej, pracownicy migrujący z państw trzecich, zamieszkujący i pracujący w Rumunii, nie są traktowani korzystniej niż obywatele Rumunii.

2.   SWOBODNY PRZEPŁYW USŁUG

31997 L 0009: Dyrektywa 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 marca 1997 r. w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów (Dz.U. L 84 z 26.3.1997, str. 22).

W drodze odstępstwa od artykułu 4 ustęp 1 dyrektywy 97/9/WE, do dnia 31 grudnia 2011 roku, w Rumunii nie stosuje się minimalnego poziomu rekompensat. Rumunia zapewni, aby jej system rekompensat dla inwestorów przewidywał zabezpieczenie w wysokości nie niższej niż 4 500 EUR od dnia 1 stycznia 2007 roku do dnia 31 grudnia 2007 roku, 7 000 EUR od dnia 1 stycznia 2008 roku do dnia 31 grudnia 2008 roku, 9 000 EUR od dnia 1 stycznia 2009 roku do dnia 31 grudnia 2009 roku, 11 000 EUR od dnia 1 stycznia 2010 roku do dnia 31 grudnia 2010 roku oraz 15 000 EUR od dnia 1 stycznia 2011 roku do dnia 31 grudnia 2011 roku.

W okresie przejściowym, inne Państwa Członkowskie mają prawo uniemożliwić działalność oddziału rumuńskiej firmy inwestycyjnej, założonego na ich terytorium, chyba że i do czasu, gdy taki oddział przyłączy się do oficjalnie uznawanego na terytorium danego Państwa Członkowskiego systemu rekompensat dla inwestorów, w celu pokrycia różnicy między rumuńskim poziomem rekompensat oraz minimalnym poziomem rekompensat, przewidzianym w artykule 4 ustęp 1 dyrektywy 97/9/WE.

3.   SWOBODNY PRZEPŁYW KAPITAŁU

Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy.

1.

Bez względu na zobowiązania wynikające z Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy, Rumunia może utrzymać w mocy przez okres pięciu lat od dnia przystąpienia ograniczenia ustanowione w jej przepisach, istniejące w chwili podpisania Traktatu o Przystąpieniu, dotyczące nabywania własności nieruchomości stanowiących tzw. „drugie domy” przez obywateli Państw Członkowskich lub państw będących stronami Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) nie zamieszkałych w Rumunii oraz przez przedsiębiorstwa utworzone zgodnie z przepisami prawa innego Państwa Członkowskiego lub państwa EOG, nie mające siedziby ani oddziału lub przedstawicielstwa na terytorium Rumunii.

Obywatele Państw Członkowskich i obywatele państw będących stronami Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, którzy legalnie zamieszkują w Rumunii, nie podlegają przepisom poprzedniego akapitu ani jakimkolwiek przepisom lub procedurom innym niż te, które mają zastosowanie wobec obywateli Rumunii.

2.

Bez względu na zobowiązania wynikające z Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy, Rumunia może utrzymać w mocy przez okres siedmiu lat od dnia przystąpienia ograniczenia ustanowione w jej przepisach, istniejące w chwili podpisania Traktatu o Przystąpieniu, dotyczące nabywania własności gruntów rolnych, lasów i gruntów leśnych przez obywateli Państw Członkowskich lub państwa będącego stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) oraz przez przedsiębiorstwa utworzone zgodnie z przepisami prawa innego Państwa Członkowskiego lub państwa EOG, nie mające siedziby ani nie zarejestrowane w Rumunii. W żadnym przypadku, obywatele Państw Członkowskich nie mogą być traktowani w sposób mniej korzystny, w zakresie nabywania gruntów rolnych, lasów i gruntów leśnych niż w dniu podpisania Traktatu o Przystąpieniu lub być traktowani w sposób bardziej restrykcyjny niż obywatele państw trzecich.

Rolnicy indywidualni będący obywatelami innego Państwa Członkowskiego, którzy chcą osiedlić się i zamieszkać w Rumunii, nie podlegają przepisom wymienionym w poprzednim akapicie ani procedurom innym niż te, które mają zastosowanie wobec obywateli Rumunii.

Ogólny przegląd niniejszych środków przejściowych zostanie przeprowadzony w trzecim roku następującym po dniu przystąpienia. W tym celu Komisja przedstawia Radzie sprawozdanie. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może zdecydować o skróceniu lub zakończeniu okresu przejściowego określonego w pierwszym akapicie.

4.   POLITYKA KONKURENCJI

A.   POMOC PODATKOWA

1.   Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy, Część III, tytuł III, rozdział I, sekcja 5, Reguły konkurencji

a)

Nie naruszając artykułów III-167 i III-168, w odniesieniu do przedsiębiorstw, którym przyznano świadectwo stałego inwestora na obszarze słabo rozwiniętym przed dniem 1 lipca 2003 roku, Rumunia może nadal przyznawać zwolnienia podatkowe dla osób prawnych na podstawie nadzwyczajnego rozporządzenia Rządu nr 24/1998 w sprawie obszarów słabo rozwiniętych, z jego późniejszymi zmianami:

dla 3 obszarów słabo rozwiniętych (Brad, Valea Jiului, Bălan) do dnia 31 grudnia 2008 roku włącznie,

dla 22 obszarów słabo rozwiniętych (Comăneşti, Bucovina, Altân Tepe, Filipeşti, Ceptura, Albeni, Schela, Motru Rovinari, Rusca Montană, Bocşa, Moldova Nouă-Anina, Baraolt, Apuseni, Ştei-Nucet, Borod Şuncuiuş-Dobreşti-Vadu Crişului, Popeşti-Derna-Aleşd, Ip, Hida-Surduc- Jibou-Bălan, Şărmăşag-Chiejd-Bobota, Baia Mare, Borşa Vişeu, Rodna) do dnia 31 grudnia 2009 roku włącznie,

dla 3 obszarów słabo rozwiniętych (Cugir, Zimnicea, Copşa Mică) do dnia 31 grudnia 2010 roku włącznie;

na następujących warunkach:

pomoc państwa przyznaje się na inwestycje regionalne:

intensywność netto takiej pomocy regionalnej nie przekracza poziomu 50 % ekwiwalentu dotacji netto. Pułap ten można podnieść dla małych i średnich przedsiębiorstw o 15 punktów procentowych, pod warunkiem, że całkowita intensywność pomocy netto nie przekracza 75 %,

jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w sektorze motoryzacyjnym (4), całkowita wielkość pomocy nie przekracza wartości 30 % kwalifikujących się kosztów inwestycyjnych,

okres wyznaczony dla obliczania wielkości pomocy, wobec której obowiązują wyżej wymienione pułapy, rozpoczyna się z dniem 2 stycznia 2003 roku; wszelka pomoc, o którą wystąpiono i którą otrzymano na podstawie dochodów uzyskanych przed tą datą jest wyłączona z tych obliczeń,

do celów obliczania całkowitej wielkości pomocy, brana jest pod uwagę całkowita pomoc udzielana beneficjentowi w związku z kwalifikującymi się kosztami, włączając w to pomoc udzieloną w ramach innych programów i niezależnie od tego czy pomoc udzielana jest ze źródeł lokalnych, regionalnych, krajowych czy wspólnotowych,

kwalifikujące się koszty określa się zgodnie z Wytycznymi w sprawie krajowej pomocy regionalnej (5),

kwalifikujące się koszty, które można uwzględniać, to koszty poniesione między dniem 2 października 1998 roku (tj. dniem wejścia w życie programu na mocy nadzwyczajnego rozporządzenia Rządu nr 24/1998 w sprawie obszarów słabo rozwiniętych) a dniem 15 września 2004 roku.

b)

Rumunia przekazuje Komisji:

dwa miesiące po dniu przystąpienia - informacje dotyczące spełnienia określonych powyżej warunków,

do końca grudnia 2010 roku - informacje dotyczące kwalifikujących się kosztów inwestycyjnych faktycznie poniesionych przez beneficjentów zgodnie z nadzwyczajnym rozporządzeniem Rządu nr 24/1998 w sprawie obszarów słabo rozwiniętych, z późniejszymi zmianami, oraz informacje o całkowitej wielkości pomocy otrzymanej przez beneficjentów, oraz

półroczne sprawozdania z monitorowania pomocy udzielanej beneficjentom w sektorze motoryzacyjnym.

2.   Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy, część III, tytuł III, rozdział I, sekcja 5, Reguły konkurencji

a)

Nie naruszając artykułów III-167 i III-168 Konstytucji, w odniesieniu do przedsiębiorstw, które podpisały umowy handlowe z administracjami stref wolnego handlu przed dniem 1 lipca 2002 roku, Rumunia może nadal udzielać zwolnień z opłat licencyjnych na podstawie ustawy nr 84/1992 o strefach wolnego handlu, ze zmianami, do dnia 31 grudnia 2011 roku na następujących warunkach:

pomoc państwa przyznaje się na inwestycje regionalne:

intensywność netto takiej pomocy regionalnej nie przekracza poziomu 50 % ekwiwalentu dotacji netto. Pułap ten można podnieść dla małych i średnich przedsiębiorstw o 15 punktów procentowych, pod warunkiem, że całkowita intensywność pomocy netto nie przekracza 75 %,

jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w sektorze motoryzacyjnym (6), całkowita wielkość pomocy nie przekracza wartości 30 % kwalifikujących się kosztów inwestycyjnych,

okres wyznaczony dla obliczania wielkości pomocy, wobec której obowiązują wyżej wymienione pułapy, rozpoczyna się z dniem 2 stycznia 2003 roku; wszelka pomoc, o którą wystąpiono i którą otrzymano na podstawie dochodów uzyskanych przed tą datą jest wyłączona z tych obliczeń,

do celów obliczania całkowitej wielkości pomocy, brana jest pod uwagę całkowita pomoc udzielana beneficjentowi w związku z kwalifikującymi się kosztami, włączając w to pomoc udzieloną w ramach innych programów i niezależnie od tego czy pomoc udzielana jest ze źródeł lokalnych, regionalnych, krajowych czy wspólnotowych,

kwalifikujące się koszty określa się zgodnie z Wytycznymi w sprawie krajowej pomocy regionalnej (7),

kwalifikujące się koszty, które można uwzględniać, to koszty poniesione między dniem 30 lipca 1992 roku (tj. dniem wejścia w życie programu na mocy ustawy nr 84/1992 o strefach wolnego handlu) a dniem 1 listopada 2004 roku.

b)

Rumunia przekazuje Komisji:

dwa miesiące po dniu przystąpienia - informacje dotyczące spełnienia przedstawionych powyżej warunków,

do końca grudnia 2011 roku - informacje dotyczące kwalifikujących się kosztów inwestycyjnych faktycznie poniesionych przez beneficjentów na mocy ustawy nr 84/1992 o strefach wolnego handlu, ze zmianami, oraz informacje o całkowitej wielkości pomocy otrzymanej przez beneficjentów, oraz

półroczne sprawozdania z monitorowania pomocy udzielanej beneficjentom w sektorze motoryzacyjnym.

B.   RESTRUKTURYZACJA HUTNICTWA ŻELAZA I STALI

Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy, część III, tytuł III, rozdział I, sekcja 5, Reguły konkurencji

1.

Nie naruszając postanowień artykułów III-167 i III-168 Konstytucji, pomoc państwa udzieloną przez Rumunię dla celów restrukturyzacji na rzecz określonych części rumuńskiego hutnictwa żelaza i stali w latach 1993 - 2004 uznaje się za zgodną ze wspólnym rynkiem, pod warunkiem że:

przedłużony do dnia 31 grudnia 2005 roku został okres, o którym mowa w artykule 9 ustęp 4 Protokołu 2 dotyczącego produktów EWWiS do Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony a Rumunią, z drugiej strony (8),

przestrzegane są postanowienia krajowego programu restrukturyzacji oraz indywidualnych biznes planów, na podstawie których obowiązywanie powyższego protokołu zostało przedłużone w trakcie całego okresu obejmującego lata 2002-2008,

spełnione są warunki określone w tych postanowieniach i w Dodatku A,

nie jest udzielania ani wypłacana w żadnej formie pomoc państwa hutom objętym krajowym programem restrukturyzacji od dnia 1 stycznia 2005 roku do dnia 31 grudnia 2008 roku - końca okresu restrukturyzacji, oraz

nie jest udzielania ani wypłacana rumuńskiemu hutnictwu żelaza i stali pomoc państwa po dniu 31 grudnia 2004 roku. Do celów niniejszych postanowień i Dodatku A, przez pomoc państwa na restrukturyzację rozumie się każdy środek dotyczący hutnictwa żelaza i stali, który stanowi pomoc państwa w rozumieniu artykułu 87 ustęp 1 Traktatu WE oraz której nie można uznać za zgodną ze wspólnym rynkiem zgodnie z normalnymi regułami stosowanymi we Wspólnocie.

2.

Wyłącznie przedsiębiorstwa wymienione w Dodatku A część I (dalej zwane „przedsiębiorstwami objętymi pomocą”) kwalifikują się do otrzymania pomocy państwa w ramach programu restrukturyzacji rumuńskiego hutnictwa żelaza i stali.

3.

Restrukturyzacja rumuńskiego hutnictwa żelaza i stali, wynikająca z indywidualnych biznes planów przedsiębiorstw objętych pomocą i z krajowego programu restrukturyzacji oraz przeprowadzona zgodnie z warunkami określonymi w niniejszych postanowieniach i w Dodatku A zostanie zakończona nie później niż do dnia 31 grudnia 2008 roku (dalej zwanego „końcem okresu restrukturyzacji”).

4.

Przedsiębiorstwo objęte pomocą nie może:

a)

w przypadku łączenia z innym przedsiębiorstwem nie wymienionym w Dodatku A, część I, przenieść korzyści wynikającej z pomocy udzielonej przedsiębiorstwu nią objętemu;

b)

przejąć aktywów żadnego przedsiębiorstwa nie wyszczególnionego w Dodatku A, część I, oraz przenieść korzyści wynikającej z pomocy udzielonej jej w okresie do dnia 31 grudnia 2008 roku.

5.

Przy każdej następnej zmianie formy własności któregokolwiek z przedsiębiorstw objętych pomocą przestrzegane będą warunki i zasady dotyczące trwałej konkurencyjności, pomocy państwa i ograniczenia zdolności produkcyjnych, określone w niniejszych postanowieniach i Dodatku A.

6.

Przedsiębiorstwa nie wymienione jako „przedsiębiorstwa objęte pomocą” w Dodatku A, część I nie kwalifikują się do otrzymania pomocy państwa w ramach programu restrukturyzacji lub innej pomocy nie uznanej za zgodną ze wspólnotowymi regułami pomocy państwa i nie wymagają w związku z tym ograniczenia zdolności produkcyjnych. Wszelkich ograniczeń zdolności produkcyjnych tych przedsiębiorstw nie wlicza się do minimum ograniczeń.

7.

Całkowita kwota brutto pomocy na cele restrukturyzacji, która ma zostać udzielona przedsiębiorstwom objętym pomocą zostanie określona w uzasadnieniach dla każdego środka pomocy określonego w ostatecznym krajowym programie restrukturyzacji oraz w indywidualnych biznes planach, które mają zostać zatwierdzone przez władze rumuńskie oraz które podlegają ostatecznej weryfikacji dotyczącej wypełniania kryteriów określonych w artykule 9 ustęp 4 protokołu 2 do Układu Europejskiego i zatwierdzeniu przez Radę. W żadnym przypadku, całkowita kwota pomocy na cele restrukturyzacji udzielona i wypłacona w okresie 1993-2004 nie może przekroczyć 49 985 miliardów ROL. W ramach ogólnego pułapu, stosuje się następujące pułapy lub maksymalne wielkości pomocy państwa udzielonej i wypłaconej każdemu przedsiębiorstwu objętemu pomocą w okresie 1993-2004:

Ispat Sidex Galapi

30 598 miliardów ROL

Siderurgica Hunedoara

9 975 miliardów ROL

CS Reşiţa

4 707 miliardów ROL

IS Câmpia Turzii

2 234 miliardów ROL

COS Târgovişte

2 399 miliardów ROL

Donasid Călăraşi

72 miliardów ROL

Pomoc państwa powinna prowadzić do trwałej konkurencyjności przedsiębiorstw objętych pomocą w normalnych warunkach gospodarki rynkowej na koniec okresu restrukturyzacji. Wysokość i natężenie takiej pomocy muszą być ściśle ograniczone do tego, co jest absolutnie niezbędne w celu odzyskania takiej trwałej konkurencyjności. Trwałą konkurencyjność określa się biorąc pod uwagę punkty odniesienia określone w Dodatku A, część III.

Rumunia nie udzieli żadnej dodatkowej pomocy państwa na cele restrukturyzacji na rzecz rumuńskiego hutnictwa żelaza i stali.

8.

W okresie od roku 1993 do 2008 przedsiębiorstwa objęte pomocą obniżą zdolności produkcyjne netto o minimum 2,05 miliona ton dla wyrobów gotowych.

Obniżenie zdolności produkcyjnych mierzone jest wyłącznie na podstawie trwałego zamknięcia instalacji produkcyjnych stali walcowanej na gorąco przez ich fizyczne zniszczenie w taki sposób, iż instalacje te nie mogą zostać przywrócone do użytku. Ogłoszenie upadłości przedsiębiorstwa z sektora hutnictwa żelaza i stali nie stanowi obniżenia zdolności produkcyjnych (9).

Obniżenie zdolności produkcyjnych netto o minimum 2,05 miliona ton oraz terminy zarówno zaprzestania produkcji jak i trwałego zamknięcia instalacji produkcyjnych powinny zostać dotrzymane zgodnie z harmonogramem określonym w Dodatku A, część II.

9.

Indywidualne biznes plany powinny być zatwierdzone na piśmie przez spółki objęte pomocą. Powinny być wprowadzone w życie i w szczególności obejmować:

a)

Dla Ispat Sidex Galaţi:

i)

wdrożenie programu inwestycyjnego dla modernizacji prac, poprawę wydajności, obniżenie kosztów (zwłaszcza zużycia energii elektrycznej) oraz poprawę jakości

ii)

przesunięcie w kierunku segmentów rynkowych obejmujących stalowe wyroby walcowane o wyższej wartości dodanej

iii)

poprawę skuteczności zarządzania i organizacji zarządzania

iv)

zakończenie finansowej restrukturyzacji przedsiębiorstwa

v)

wdrożenie inwestycji niezbędnych do uzyskania zgodności z przepisami w zakresie środowiska

b)

Dla Siderurgica Hunedoara:

i)

modernizację instalacji w celu osiągnięcia przewidzianych planów sprzedaży

ii)

poprawę skuteczności zarządzania i organizacji zarządzania

iii)

wdrożenie inwestycji niezbędnych do uzyskania zgodności z przepisami w zakresie środowiska

c)

Dla IS Câmpia Turzii:

i)

zwiększenie produkcji o wyższej wartości dodanej i produktów przetworzonych

ii)

wdrożenie programu inwestycyjnego w celu poprawy jakości produkcji

iii)

poprawę skuteczności zarządzania i organizacji zarządzania

iv)

wdrożenie inwestycji niezbędnych do uzyskania zgodności z przepisami w zakresie środowiska

d)

Dla CS Reşiţa:

i)

specjalizację w zakresie półproduktów w celu zaopatrzenia lokalnego sektora rur

ii)

zamknięcia nieefektywnych instalacji

iii)

wdrożenie inwestycji niezbędnych do uzyskania zgodności z przepisami w zakresie środowiska

e)

Dla COS Târgovişte:

i)

zwiększenie udziału produktów o wyższej wartości dodanej

ii)

wdrożenie programu inwestycyjnego w celu osiągnięcia obniżenia kosztów, wyższej wydajności i poprawy jakości

iii)

wdrożenie inwestycji niezbędnych do uzyskania zgodności z przepisami w zakresie środowiska

f)

Dla Donasid Călăraşi:

i)

wdrożenie programu inwestycyjnego w celu modernizacji prac

ii)

zwiększenie udziału produktów gotowych

iii)

wdrożenie inwestycji niezbędnych do uzyskania zgodności z przepisami w zakresie środowiska.

10.

Jakiekolwiek późniejsze zmiany w narodowym programie restrukturyzacji oraz w indywidualnych biznes planach muszą być zatwierdzone przez Komisję, oraz tam gdzie jest to konieczne, przez Radę.

11.

Wprowadzanie w życie programu restrukturyzacji nastąpi w warunkach pełnej przejrzystości oraz na podstawie zasad zdrowej gospodarki rynkowej.

12.

Komisja i Rada ściśle monitorują wdrożenie programu restrukturyzacji i indywidualnych biznes planów, jak również spełnianie warunków określonych w tych postanowieniach i w Dodatku A przed i po przystąpieniu do roku 2009. W szczególności Komisja monitoruje główne zobowiązania i postanowienia określone w ustępach 7 i 8 dotyczących pomocy państwa, trwałej konkurencyjności i ograniczeń zdolności produkcyjnych, wykorzystując zwłaszcza wskaźniki restrukturyzacji określone w ustępie 9 i Dodatku A, część III. W tym celu Komisja składa sprawozdanie Radzie.

13.

Proces monitorowania obejmuje niezależną ocenę, która ma być przeprowadzana corocznie w latach 2005-2009.

14.

Rumunia w pełni stosuje się do wszystkich uzgodnień dotyczących monitorowania. W szczególności:

Rumunia składa Komisji sprawozdania co sześć miesięcy, nie później niż dnia 15 marca i dnia 15 września każdego roku, o ile Komisja nie zadecyduje inaczej. Pierwsze sprawozdanie ma być złożone dnia 15 marca 2005 roku, a ostatnie dnia 15 marca 2009 roku;

sprawozdania zawierają wszystkie informacje niezbędne do monitorowania procesu restrukturyzacji oraz obniżenia i wykorzystania zdolności produkcyjnych oraz dostarczają wystarczających danych finansowych umożliwiających przeprowadzenie oceny czy warunki i wymogi zawarte w niniejszych postanowieniach i w Dodatku A zostały spełnione. Sprawozdania zawierają co najmniej informacje wskazane w Dodatku A, część IV, w stosunku do którego Komisja zastrzega sobie prawo zmiany zgodnie z doświadczeniem zdobytym w okresie procesu monitorowania. Oprócz poszczególnych sprawozdań z działalności przedsiębiorstw objętych pomocą, sporządza się również sprawozdanie dotyczące ogólnej sytuacji w rumuńskim hutnictwie żelaza i stali, obejmujące przedstawienie ostatnich tendencji makroekonomicznych;

Rumunia zobowiąże przedsiębiorstwa objęte pomocą do ujawnienia wszystkich właściwych danych, które w innych okolicznościach mogłyby zostać uznane za poufne. W ramach sporządzania sprawozdań dla Rady, Komisja zapewni, iż informacje poufne dotyczące poszczególnych spółek nie zostaną ujawnione.

15.

Komitet Doradczy składający się z przedstawicieli władz rumuńskich i Komisji odbywa posiedzenia co sześć miesięcy. Posiedzenia Komitetu Doradczego mogą odbywać się ad hoc, jeżeli Komisja uzna to za niezbędne.

16.

Jeżeli Komisja ustali, na podstawie procesu monitorowania, iż miały miejsce znaczne odchylenia od prognoz, w oparciu o które została dokonana ocena rozwoju makroekonomicznego, sytuacji finansowej przedsiębiorstw objętych pomocą lub oceny trwałej konkurencyjności, może wymagać od Rumunii podjęcia odpowiednich środków mających na celu wzmocnienie lub zmianę środków restrukturyzacyjnych dla odpowiednich przedsiębiorstw objętych pomocą.

17.

Jeżeli proces monitorowania wykaże, iż:

a)

jakiekolwiek warunki określone w tych postanowieniach i w Dodatku A nie zostały spełnione, lub

b)

zobowiązania podjęte w ramach przedłużenia okresu, w którym Rumunia będzie mogła wyjątkowo udzielać pomocy państwa dla celów restrukturyzacji jej przemysłu hutniczego zgodnie z Układem Europejskim nie zostały wykonane, lub,

c)

Rumunia w trakcie okresu restrukturyzacji udzieliła dodatkowej niezgodnej pomocy państwa na rzecz przedsiębiorstw objętych pomocą lub jakiegokolwiek przedsiębiorstwa w sektorze hutnictwa żelaza i stali,

Komisja podejmie odpowiednie środki, na mocy których każde przedsiębiorstwo będzie zobowiązane do zwrotu pomocy otrzymanej z naruszeniem warunków określonych w niniejszych postanowieniach oraz w Dodatku A. O ile to niezbędne, zastosuje się klauzule ochronne określone w artykule 37 Protokołu lub zgodnie z artykułem 39 Protokołu.

5.   ROLNICTWO

A.   USTAWODAWSTWO ROLNE

31999 R 1493: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1), ostatnio zmienione przez:

32003 R 1795: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1795/2003 z dnia 13.10.2003 r. (Dz.U. L 262 z 14.10.2003, str. 13).

W drodze odstępstwa od artykułu 19 ustępy 1-3 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, Rumunia może uznać prawa ponownego sadzenia wynikające z karczowania uprawianych na obszarze 30 000 hektarów odmian hybrydowych, których nie można włączyć do klasyfikacji odmian winorośli. Powyższe uprawnienia do ponownego sadzenia mogą zostać wykorzystane do dnia 31 grudnia 2014 roku oraz wyłącznie do sadzenia Vitis vinifera.

Restrukturyzacja i przekształcenie tych winnic nie kwalifikuje się do uzyskania wsparcia wspólnotowego przewidzianego w artykule 13 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999. Można jednak udzielić pomocy państwa w odniesieniu do kosztów wynikających z ich restrukturyzacji i przekształcania. Taka pomoc nie może przekraczać 75 % wszystkich kosztów na daną winnicę.

B.   USTAWODAWSTWO WETERYNARYJNE I FITOSANITARNE

I.   Ustawodawstwo weterynaryjne

32004 R 0852: Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 1).

32004 R 0853: Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne zasady higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 55).

a)

Wymagania strukturalne określone w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004, w załączniku II, rozdział II i rozporządzeniu (WE) nr 853/2004, w załączniku III, sekcja I, rozdziały II i III, sekcja II, rozdziały II i III oraz sekcja V, rozdział I, nie mają zastosowania do zakładów w Rumunii wymienionych w Dodatku B do niniejszego Załącznika do dnia 31 grudnia 2009 roku, z zastrzeżeniem warunków określonych poniżej.

b)

Jeżeli zakłady wymienione w literze a) powyżej korzystają z postanowień tej litery, produkty pochodzące z tych zakładów mogą być wprowadzane jedynie na rynek krajowy lub dalej przetwarzane w zakładach w Rumunii również objętych postanowieniami litery a), niezależnie od daty wprowadzenia do obrotu. Produkty te muszą być oznaczone innymi znakami jakości zdrowotnej lub znakami identyfikacyjnymi niż znaki przewidziane w artykule 5 rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

Poprzedni akapit ma również zastosowanie do wszystkich produktów pochodzących ze zintegrowanych zakładów mięsnych, gdzie część zakładu podlega postanowieniom litery a).

c)

Zakłady mleczarskie wymienione w Dodatku B do niniejszego załącznika mogą otrzymywać dostawy surowego mleka, które nie spełnia wymagań zawartych w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004, załącznik III, sekcja IX, rozdział I, podrozdziały II i III, lub które przetwarzano niezgodnie z tymi wymaganiami, pod warunkiem że gospodarstwa, z których mleko to jest dostarczane są wymienione w wykazie prowadzonym w tym celu przez władze rumuńskie. Rumunia przekazuje Komisji roczne sprawozdania dotyczące postępów w modernizacji tych gospodarstw mlecznych i systemu odbioru mleka.

d)

Rumunia zapewnia stopniowe spełnianie wymagań strukturalnych określonych w literze a). Przed dniem przystąpienia, Rumunia przedłoży Komisji plan modernizacji, zatwierdzony przez właściwy krajowy organ weterynaryjny, dla każdego z zakładów objętych środkiem określonym w literze a) i wymienionych w Dodatku B. Plan taki zawiera wykaz wszystkich braków w odniesieniu do wymagań określonych w literze a) oraz planowany termin ich usunięcia. Rumunia przekazuje Komisji roczne sprawozdania dotyczące postępów dokonanych w każdym z tych zakładów. Rumunia zapewni, że jedynie zakłady, które całkowicie spełnią te wymagania do dnia 31 grudnia 2009 roku będą mogły dalej prowadzić działalność.

e)

Komisja może, zgodnie z procedurą określoną w artykule 58 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 (10), zaktualizować dodatek B do niniejszego załącznika przed przystąpieniem i przed dniem 31 grudnia 2009 roku, dodając lub wykreślając poszczególne zakłady w związku z dokonanymi przez nie postępami przy usuwaniu istniejących braków oraz w związku z wynikami procesu monitorowania.

W celu zapewnienia należytego funkcjonowania powyższego systemu przejściowego mogą zostać przyjęte szczegółowe przepisy wykonawcze zgodnie z procedurą określoną w artykule 58 rozporządzenia (WE) nr 178/2002.

II.   Przepisy fitosanitarne

31991 L 0414: Dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1), ostatnio zmieniona przez:

32004 L 0099: Dyrektywa Komisji 2004/99/WE z dnia 1.10.2004 r.  (Dz.U. L 309 z 6.10.2004, str. 6).

W drodze odstępstwa od artykułu 13 ustęp 1 dyrektywy 91/414/EWG, Rumunia może przedłużyć terminy przekazywania informacji określonych w załączniku II i III do dyrektywy 91/414/EWG dotyczących środków ochrony roślin dopuszczonych w Rumunii i wprowadzonych do obrotu wyłącznie na terytorium Rumunii oraz zawierających związki miedzi (siarczan, tlenochlorek lub wodorotlenek), siarkę, acetochlor, dimetoat i 2,4-D, pod warunkiem że składniki te są w tym czasie wymienione w załączniku I do tej dyrektywy. Powyższe terminy mogą zostać przesunięte nie później niż do dnia 31 grudnia 2009 roku, z wyjątkiem terminu dla 2,4-D, który można przesunąć nie później niż do dnia 31 grudnia 2008 roku. Powyższe postanowienia mają zastosowanie jedynie do tych wnioskodawców, którzy rzeczywiście rozpoczęli prace nad gromadzeniem lub uzyskaniem wymaganych danych przed dniem 1 stycznia 2005 roku.

6.   POLITYKA TRANSPORTOWA

1.

31993 R 3118: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3118/93 z dnia 25 października 1993 r. ustanawiające warunki wykonywania w Państwie Członkowskim usług krajowego transportu drogowego rzeczy przez przewoźników nie mających siedziby w tym państwie (Dz.U. L 279 z 12.11.1993, str. 1), ostatnio zmienione przez:

32002 R 0484: Rozporządzenie (WE) nr 484/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 1.3.2002 r. (Dz.U. L 76 z 19.3.2002, str. 1).

a)

W drodze odstępstwa od artykułu 1 rozporządzenia (EWG) nr 3118/93 i do końca trzeciego roku następującego po dniu przystąpienia, przewoźnicy mający swoją siedzibę w Rumunii, są wyłączeni ze świadczenia usług w zakresie krajowego drogowego transportu rzeczy w innych Państwach Członkowskich, a przewoźnicy mający swoją siedzibę w innych Państwach Członkowskich są wyłączeni ze świadczenia usług w zakresie krajowego transportu drogowego rzeczy w Rumunii.

b)

Przed końcem trzeciego roku następującego po dniu przystąpienia, Państwa Członkowskie notyfikują Komisji czy okres ten zostanie przedłużony maksymalnie o dwa lata, czy też będą one od tego czasu w pełni stosować artykuł 1 tego rozporządzenia. W przypadku braku takiej notyfikacji, stosuje się artykuł 1 rozporządzenia. Wyłącznie przewoźnicy mający swoją siedzibę w tych Państwach Członkowskich, w których ma zastosowanie artykuł 1 rozporządzenia, mogą świadczyć usługi w zakresie krajowego drogowego transportu rzeczy w pozostałych Państwach Członkowskich, w których artykuł 1 ma również zastosowanie.

c)

Państwa Członkowskie, w których na mocy litery b), artykuł 1 rozporządzenia ma zastosowanie, mogą, do końca piątego roku następującego po dniu przystąpienia, zastosować procedurę określoną poniżej.

Jeżeli w Państwie Członkowskim, określonym w poprzednim akapicie występują poważne zakłócenia na rynku krajowym lub jego części spowodowane kabotażem lub z jego powodu pogorszone, takie jak znaczna nadwyżka podaży nad popytem lub też zagrożenie dla równowagi finansowej lub przetrwania znacznej liczby przedsiębiorstw zajmujących się drogowym transportem rzeczy, to Państwo Członkowskie poinformuje o tym Komisję i inne Państwa Członkowskie i przekaże im wszelkie stosowne szczegółowe informacje. Na podstawie tych informacji, Państwo Członkowskie może wystąpić do Komisji o zawieszenie, w całości lub w części, stosowania artykułu 1 rozporządzenia, w celu przywrócenia normalnej sytuacji.

Komisja zbada sytuację na podstawie danych dostarczonych przez zainteresowane Państwo Członkowskie i w terminie miesiąca od otrzymania wniosku podejmie decyzję o konieczności przyjęcia środków ochronnych. Zastosowanie ma procedura określona w ustępie 3 akapity drugi, trzeci i czwarty oraz w artykule 7 ustępy 4, 5 i 6 rozporządzenia.

Państwo Członkowskie, o którym mowa w akapicie pierwszym, może, w nagłych i wyjątkowych przypadkach, zawiesić stosowanie artykułu 1 rozporządzenia, po czym przekazuje się Komisji notyfikację ex post wraz z uzasadnieniem.

d)

Tak długo jak artykuł 1 rozporządzenia nie jest stosowany na mocy liter a) i b) powyżej, Państwa Członkowskie mogą regulować dostęp do krajowego transportu drogowego rzeczy poprzez stopniową wymianę zezwoleń kabotażowych na podstawie porozumień dwustronnych. Mają one również możliwość dokonania pełnej liberalizacji.

e)

Zastosowanie postanowień liter a)-c) nie doprowadzi do bardziej restrykcyjnego dostępu do krajowych usług transportu drogowego rzeczy niż istniejący w dniu podpisania Traktatu o Przystąpieniu.

2.

31996 L 0053: Dyrektywa Rady 96/53/WE z dnia 25 lipca 1996 r. ustanawiająca dla niektórych pojazdów drogowych poruszających się na terytorium Wspólnoty maksymalne dopuszczalne wymiary w ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu międzynarodowym (Dz.U. L 235 z 17.9.1996, str. 59), ostatnio zmieniona przez:

32002 L 0007: Dyrektywa 2002/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18.2.2002 r.  (Dz.U. L 67 z 9.3.2002, str. 47).

W drodze odstępstwa od artykułu 3 ustęp 1 dyrektywy 96/53/WE, pojazdy, które spełniają normy wyznaczone dla kategorii 3.2.1, 3.4.1, 3.4.2 i 3.5.1 określonych w załączniku I do tej dyrektywy, mogą do dnia 31 grudnia 2013 roku korzystać jedynie z niezmodernizowanych części rumuńskiej sieci dróg pod warunkiem, że spełniają rumuńskie normy dotyczące nacisku na oś.

Począwszy od dnia przystąpienia, nie mogą być wprowadzane żadne ograniczenia poruszania się pojazdów spełniających wymogi dyrektywy 96/53/WE na głównych drogach tranzytowych wymienionych w załączniku 5 do Umowy w sprawie transportu między WE a Rumunią (11) i w załączniku I do decyzji nr 1692/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie wspólnotowych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej (12), które są wymienione poniżej:

1.

Alba Iulia — Turda — Zalău — Satu Mare — Halmeu (droga E 81)

2.

Zalău — Oradea — Borş (drogi 1 H i E 60)

3.

Mărăşeşti — Bacău — Suceava — Siret (droga E 85)

4.

Tişiţa — Tecuci — Huşi — Albiţa (droga E 581)

5.

Simeria — Haţeg — Rovinari — Craiova — Calafat (droga E 79)

6.

Lugoj — Caransebeş — Drobeta - Turnu Severin — Filiaşi — Craiova (droga E 70)

7.

Craiova — Alexandria — Bucureşti (droga 6)

8.

Drobeta - Turnu Severin — Calafat (droga 56 A)

9.

Bucureşti — Buzău (drogi E 60/E 85)

10.

Bucureşti — Giurgiu (drogi E 70/E 85)

11.

Braşov — Sibiu (droga E 68)

12.

Timişoara — Stamora Moraviţa

Rumunia dostosuje się do harmonogramu zawartego w poniższej tabeli dotyczącej modernizacji sieci dróg drugorzędnych, zgodnie z poniższą mapą. Wszelkie inwestycje w infrastrukturę z użyciem środków pochodzących z budżetu Wspólnoty, powinny zapewniać, by drogi były budowane lub modernizowane z uwzględnieniem zdolności przenoszenia dopuszczalnego nacisku 11,5 tony na oś.

Równolegle z zakończeniem procesu modernizacji, następować będzie stopniowe otwarcie rumuńskiej sieci dróg drugorzędnych dla pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym, które spełniają normy zawarte w dyrektywie. Dla celów załadunku i rozładunku, tam gdzie jest to technicznie możliwe, w ciągu całego okresu przejściowego dozwolone będzie użytkowanie niezmodernizowanych części sieci dróg drugorzędnych.

Od dnia przystąpienia, wszystkie pojazdy w międzynarodowym ruchu drogowym spełniające normy zawarte w dyrektywie 96/53/WE podlegają jedynie tymczasowym opłatom dodatkowym na rumuńskiej sieci dróg drugorzędnych, jeżeli przekraczają one krajowe normy nacisku na oś. Pojazdy te nie podlegają tymczasowym opłatom dodatkowym na rumuńskiej sieci dróg drugorzędnych, jeżeli przekraczają one krajowe normy nacisku na oś ze względu na wymiary lub całkowitą wagę pojazdu. Ponadto pojazdy w międzynarodowym ruchu drogowym spełniające normy zawarte w dyrektywie 96/53/WE oraz wyposażone w zawieszenie pneumatyczne podlegają opłatom zmniejszonym o co najmniej 25 %.

Tymczasowe dodatkowe opłaty za użytkowanie niezmodernizowanych części sieci dróg drugorzędnych przez pojazdy w międzynarodowym ruchu drogowym, spełniające normy określone w dyrektywie, nakłada się w sposób niedyskryminujący. System nakładania opłat jest przejrzysty, a ich uiszczanie nie powoduje nadmiernego obciążenia administracyjnego lub opóźnienia dla użytkownika. Uiszczanie tych opłat nie doprowadzi również do systematycznej kontroli nacisku na oś na granicy. Przestrzeganie norm nacisku na oś zapewnia się w sposób niedyskryminujący na całym terytorium; dotyczy to również pojazdów zarejestrowanych w Rumunii.

Opłaty dla pojazdów bez zawieszenia pneumatycznego spełniających normy określone w dyrektywie 96/53/WE nie są wyższe niż opłaty określone w poniższej tabeli (wyrażone w wielkościach z roku 2002). Pojazdy wyposażone w zawieszenie pneumatyczne spełniające normy zawarte w dyrektywie 96/53/WE podlegają opłatom zmniejszonym o co najmniej 25 %.

Maksymalny poziom opłat (wielkości z roku 2002) dla pojazdów bez zawieszenia pneumatycznego nie przekraczających limitów zawartych w dyrektywie 96/53/WE

Stwierdzony nacisk na oś w pojazdach od-do

Wysokość opłaty dodatkowej za użytkowanie jednego kilometra niezmodernizowanej drogi (o maksymalnej nośności 10 ton na oś) wyrażona w EUR (liczby z roku 2002)

od 10 ton na oś do 10,5 tony na oś

0,11

od 10,5 tony na oś do 11 ton na oś

0,30

od 11 ton na oś do 11,5 tony na oś

0,44

Harmonogram dla modernizacji sieci dróg drugorzędnych, które będą stopniowo otwierane dla pojazdów nie przekraczających limitów dyrektywy 96/53/WE

Okres

2007

2008

2009

2010

2011

2012

2013

OGÓŁEM

Km prowadzonych prac (13)

3 031

2 825

1 656

1 671

1 518

1 529

1 554

 

Km oddane do użytku (14)

960

1 674

528

624

504

543

471

 

Prace łącznie (w km)

3 916

5 590

6 118

6 742

7 246

7 789

8 260

8 260

Image

3.

31999 L 0062: Dyrektywa 1999/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie pobierania opłat za użytkowanie niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe. (Dz.U. L 187 z 20.7.1999, str. 42), ostatnio zmieniona przez:

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach ‐ Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

W drodze odstępstwa od artykułu 6 ustęp 1 dyrektywy 1999/62/WE, do dnia 31 grudnia 2010 roku minimalne stawki podatkowe, ustanowione w załączniku I do dyrektywy, nie będą miały zastosowania w Rumunii do pojazdów wykorzystywanych wyłącznie w zakresie transportu krajowego.

W tym okresie, stawki stosowane przez Rumunię w odniesieniu do tych pojazdów będą stopniowo zmniejszane i osiągną poziom minimalnych stawek podatkowych określonych w załączniku I do dyrektywy, zgodnie z następującym harmonogramem:

do dnia 1 stycznia 2007 roku, stawki stosowane przez Rumunię nie powinny być niższe niż 60 % stawek minimalnych określonych w załączniku I do dyrektywy;

do dnia 1 stycznia 2009 roku, stawki stosowane przez Rumunię nie powinny być niższe niż 80 % stawek minimalnych określonych w załączniku I do dyrektywy.

7.   PODATKI

1.

31977 L 0388: Szósta dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1), ostatnio zmieniona przez:

32004 L 0066: Dyrektywa Rady 2004/66/WE z dnia 26.4.2004 r. (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 35).

Do celów stosowania artykułu 28 ustęp 3 litera b) dyrektywy 77/388/EWG Rumunia może utrzymać zwolnienie międzynarodowego transportu osób z podatku od wartości dodanej, o którym mowa w punkcie 17 załącznika F do dyrektywy, do momentu spełnienia warunku wymienionego w artykule 28 ustęp 4 dyrektywy lub tak długo, jak takie samo zwolnienie jest stosowane przez którekolwiek z obecnych Państw Członkowskich, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

2.

31992 L 0079: Dyrektywa Rady 92/79/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków od papierosów (Dz.U. L 316 z 31.10.1992, str. 8), ostatnio zmieniona przez:

32003 L 0117: Dyrektywa Rady 2003/117/WE z dnia 5.12.2003 r. (Dz.U. L 333 z 20.12.2003, str. 49).

W drodze odstępstwa od artykułu 2 ustęp 1 dyrektywy 92/79/EWG, Rumunia może odroczyć stosowanie ogólnej minimalnej wysokości podatku akcyzowego do ceny sprzedaży detalicznej (wliczając wszystkie podatki) papierosów należących do kategorii cenowej o największym popycie do dnia 31 grudnia 2009 roku, pod warunkiem że w tym okresie Rumunia stopniowo dostosuje swoje stawki podatku akcyzowego do ogólnej minimalnej wysokości akcyzy określonej w dyrektywie.

Bez uszczerbku dla artykułu 8 dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (15), po poinformowaniu Komisji, Państwa Członkowskie mogą utrzymać, tak długo jak wyżej wymienione odstępstwo jest stosowane, takie same ograniczenia ilościowe na papierosy, które mogą być wprowadzone na ich terytorium z Rumunii bez dodatkowego opłacenia podatku akcyzowego, jak te stosowane przy przywozie z państw trzecich. Państwa Członkowskie korzystające z tej możliwości mogą przeprowadzać niezbędne kontrole, pod warunkiem że nie wpłyną one na prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

3.

32003 L 0049: Dyrektywa Rady 2003/49/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych Państw Członkowskich (Dz.U. L 157 z 26.6.2003, str. 49), ostatnio zmieniona przez:

32004 L 0076: Dyrektywa Rady 2004/76/WE z dnia 29.4.2004 r. (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, str. 106).

Rumunii zezwala się na niestosowanie przepisów artykułu 1 dyrektywy 2003/49/WE do dnia 31 grudnia 2010 roku Podczas tego okresu przejściowego stawka podatku w odniesieniu do wypłat odsetek lub należności licencyjnych dokonanych na rzecz spółki powiązanej innego Państwa Członkowskiego lub na rzecz stałego zakładu spółki powiązanej Państwa Członkowskiego znajdującego się w innym Państwie Członkowskim nie może przekraczać 10 %.

4.

32003 L 0096: Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. L 283 z 31.10.2003, str. 51), ostatnio zmieniona przez:

32004 L 0075: Dyrektywa Rady 2004/75/WE z dnia 29.4.2004 r. (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, str. 100).

a)

W drodze odstępstwa od artykułu 7 dyrektywy 2003/96/WE, Rumunia może zastosować następujące okresy przejściowe:

do dnia 1 stycznia 2011 roku w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania benzyny bezołowiowej wykorzystywanej jako materiał pędny do minimalnego poziomu wynoszącego 359 EUR za 1 000 l. Od dnia 1 stycznia 2008 roku efektywna stawka podatku stosowana w odniesieniu do benzyny bezołowiowej wykorzystywanej jako materiał pędny jest nie mniejsza niż 323 EUR za 1 000 l.

do dnia 1 stycznia 2013 roku w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania olejów napędowych wykorzystywanych jako materiał pędny do minimalnego poziomu wynoszącego 330 EUR za 1 000 l. Od dnia 1 stycznia 2008 roku efektywna stawka podatku stosowana w odniesieniu do olejów napędowych wykorzystywanych jako materiał pędny jest nie mniejsza niż 274 EUR za 1 000 l, a od dnia 1 stycznia 2011 roku - nie mniejsza niż 302 EUR za 1 000 l.

b)

W drodze odstępstwa od artykułu 9 dyrektywy 2003/96/WE, Rumunia może zastosować następujące okresy przejściowe:

do dnia 1 stycznia 2010 roku w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania gazu ziemnego wykorzystywanego do ogrzewania w celach nie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą do minimalnych poziomów opodatkowania określonych w załączniku I tabela C,

do dnia 1 stycznia 2010 roku w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania ciężkiego oleju opałowego wykorzystywanego w miejskich systemach ciepłowniczych do minimalnych poziomów opodatkowania określonych w załączniku I tabela C,

do dnia 1 stycznia 2009 roku w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania ciężkiego oleju opałowego wykorzystywanego do celów innych niż miejskie systemy ciepłownicze do minimalnych poziomów opodatkowania określonych w załączniku I tabela C,

Od dnia 1 stycznia 2007 roku efektywna stawka podatku stosowana w odniesieniu do danych produktów ciężkiego oleju opałowego jest nie niższa niż 13 EUR za 1 000 kg.

c)

W drodze odstępstwa od artykułu 10 dyrektywy 2003/96/WE, Rumunia może zastosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2010 roku w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania energii elektrycznej do minimalnych poziomów opodatkowania określonych w załączniku I tabela C. Od dnia 1 stycznia 2007 roku efektywne stawki podatku stosowane w odniesieniu do energii elektrycznej są nie niższe od 50 % odpowiedniej minimalnej stawki wspólnotowej.

8.   ENERGIA

31968 L 0414: Dyrektywa Rady 68/414/EWG z dnia 20 grudnia 1968 r. nakładająca na Państwa Członkowskie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej obowiązek utrzymywania minimalnych zapasów surowej ropy naftowej i/lub produktów ropopochodnych (Dz.U. L 308 z 23.12.1968, str. 14), ostatnio zmieniona przez:

31998 L 0093: Dyrektywa Rady 98/93/WE z dnia 14.12.1998 r. (Dz.U. L 358 z 31.12.1998, str. 100).

W drodze odstępstwa od artykułu 1 ustęp 1 dyrektywy 68/414/EWG, do dnia 31 grudnia 2011 roku nie stosuje się w Rumunii minimalnego poziomu zapasów produktów ropopochodnych. Rumunia zapewni, aby jej minimalny poziom zapasów produktów ropopochodnych, w stosunku do każdej z kategorii produktów ropopochodnych wymienionych w artykule 2, odpowiadał przynajmniej następującej liczbie dni przeciętnego dziennego zużycia krajowego, określonego zgodnie z artykułem 1 ustęp 1:

68,75 dnia do dnia 1 stycznia 2007 roku;

73 dni do dnia 31 grudnia 2007 roku;

77,25 dnia do dnia 31 grudnia 2008 roku;

81,5 dnia do dnia 31 grudnia 2009 roku;

85,45 dnia do dnia 31 grudnia 2010 roku;

90 dni do dnia 31 grudnia 2011 roku

9.   ŚRODOWISKO NATURALNE

A.   JAKOŚĆ POWIETRZA

31994 L 0063: Dyrektywa 94/63/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie kontroli emisji lotnych związków organicznych (LZO) wynikających ze składowania paliwa i jego dystrybucji z terminali do stacji paliw (Dz.U. L 365 z 31.12.1994, str. 24), ostatnio zmieniona przez:

32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

1.

W drodze odstępstwa od artykułu 3 oraz załącznika I do dyrektywy 94/63/WE, wymagań dotyczących istniejących urządzeń do magazynowania w terminalach nie stosuje się w Rumunii:

do dnia 31 grudnia 2007 roku do 115 zbiorników w 12 terminalach oraz do dnia 31 grudnia 2008 roku do 4 zbiorników w 1 terminalu o przepustowości przekraczającej 25 000 ton rocznie, lecz nie większej niż 50 000 ton rocznie;

do dnia 31 grudnia 2007 roku do 138 urządzeń do magazynowania w 13 terminalach, do dnia 31 grudnia 2008 roku do 57 urządzeń do magazynowania w 10 terminalach oraz do dnia 31 grudnia 2009 roku do 526 urządzeń do magazynowania w 63 terminalach o przepustowości załadowanego paliwa nie większej niż 25 000 ton rocznie.

2.

W drodze odstępstwa od artykułu 4 oraz załącznika II do dyrektywy 94/63/WE, wymagań dotyczących załadunku i rozładunku istniejących ruchomych cystern w terminalach nie stosuje się w Rumunii:

do dnia 31 grudnia 2007 roku do 36 urządzeń do załadunku i rozładunku w 12 terminalach o przepustowości powyżej 25 000 ton rocznie, lecz nie większej niż 15 000 ton rocznie;

do dnia 31 grudnia 2007 roku do 82 urządzeń do załadunku i rozładunku w 18 terminalach, do dnia 31 grudnia 2008 roku do 14 urządzeń do załadunku i rozładunku w 11 terminalach oraz do dnia 31 grudnia 2009 roku do 114 urządzeń do załadunku i rozładunku w 58 terminalach o przepustowości nie większej niż 25 000 ton rocznie.

3.

W drodze odstępstwa od artykułu 5 do dyrektywy 94/63/WE, wymagań dotyczących istniejących ruchomych cystern w terminalach nie stosuje się w Rumunii:

do dnia 31 grudnia 2007 roku do 31 samochodów-cystern;

do dnia 31 grudnia 2008 roku do dalszych 101 samochodów-cystern;

do dnia 31 grudnia 2009 roku do dalszych 432 samochodów-cystern;

4.

W drodze odstępstwa od artykułu 6 oraz załącznika III do dyrektywy 94/63/WE, wymagań dotyczących istniejących zbiorników w stacjach paliw nie stosuje się w Rumunii:

do dnia 31 grudnia 2007 roku w 116 stacjach paliw, do dnia 31 grudnia 2008 roku w dalszych 19 stacjach paliw, oraz do dnia 31 grudnia 2009 roku w dalszych 106 stacjach paliw o przepustowości ponad 1 000 m3 rocznie;

do dnia 31 grudnia 2007 roku w 49 stacjach paliw, do dnia 31 grudnia 2008 roku w dalszych 11 stacjach paliw, oraz do dnia 31 grudnia 2009 roku w dalszych 85 stacjach paliw o przepustowości ponad 500 m3 rocznie, lecz nie większej niż 1 000 m3 rocznie;

do dnia 31 grudnia 2007 roku w 23 stacjach paliw, do dnia 31 grudnia 2008 roku w dalszych 14 stacjach paliw, oraz do dnia 31 grudnia 2009 roku w dalszych 188 stacjach paliw o przepustowości nie większej niż 500 m3 rocznie;

B.   GOSPODARKA ODPADAMI

1.

31993 R 0259: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 259/93 z dnia 1 lutego 1993 r. w sprawie nadzoru i kontroli przesyłania odpadów w obrębie, do Wspólnoty Europejskiej oraz poza jej obszar (Dz.U. L 30 z 6.2.1993, str. 21), ostatnio zmienione przez:

32001 R 2557: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2557/2001 z dnia 28.12.2001 r. (Dz.U. L 349 z 31.12.2001, str. 1),

a)

Do dnia 31 grudnia 2015 roku wszystkie skierowane do Rumunii wysyłki odpadów przeznaczonych do odzysku, wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (EWG) nr 259/93 zostaną zgłoszone właściwym organom i przetworzone zgodnie z artykułami 6, 7 i 8 tego rozporządzenia.

b)

W drodze odstępstwa od artykułu 7 ustęp 4 rozporządzenia (EWG) nr 259/93, do dnia 31 grudnia 2011 roku właściwe organy Rumunii mogą zgłosić sprzeciw wobec wysyłek następujących rodzajów odpadów wymienionych w załączniku III, przeznaczonych do odzysku skierowanych do Rumunii, zgodnie z podstawami sprzeciwu określonymi w artykule 4 ustęp 3 tego rozporządzenia. Do takich wysyłek ma zastosowanie artykuł 10 rozporządzenia.

AA.

ODPADY ZAWIERAJĄCE METALE

AA 060

Pyły i pozostałości wanadu

AA 080

Odpady, złom i pozostałości talu

AA 090

Odpady i pozostałości arszeniku

AA 100

Odpady i pozostałości rtęci

AA 130

Ciecz klarowana z trawienia metali

AB.

ODPADY ZAWIERAJĄCE GŁÓWNIE SKŁADNIKI NIEORGANICZNE, KTÓRE MOGĄ ZAWIERAĆ METALE I SKŁADNIKI ORGANICZNE

AB 010

Żużle, pyły i pozostałości nie określone i nie wymienione gdzie indziej

AB 020

Pozostałości powstałe w wyniku spalania odpadów komunalnych/z gospodarstw domowych

AB 030

Odpady z systemów nie opartych na cyjankach, powstałe w wyniku powierzchniowego traktowania metali

AB 040

Odpady szklane z lamp elektronowo-promieniowych oraz innego szkła aktywowanego

AB 050

Osad fluorku wapnia

AB 060

Pozostałe nieorganiczne związki fluoru w postaci cieczy lub osadu

AB 080

Zużyte katalizatory nie znajdujące się na zielonej liście

AB 090

Odpadowe hydraty aluminium

AB 110

Roztwory zasadowe

AB 120

Nieorganiczne związki halogenku nie określone i nie wymienione gdzie indziej

AC.

ODPADY ZAWIERAJĄCE GŁÓWNIE SKŁADNIKI ORGANICZNE, KTÓRE MOGĄ ZAWIERAĆ METALE I SKŁADNIKI NIEORGANICZNE

AC 040

Osady benzyny ołowiowej

AC 050

Płyny przewodzące ciepło (wymienniki ciepła)

AC 060

Płyny hydrauliczne

AC 070

Płyny hamulcowe

AC 080

Płyny zapobiegające zamarzaniu

AC 090

Odpady z produkcji, preparowania i wykorzystywania żywic, lateksu, plastyfikatorów, klejów i spoiw

AC 100

Nitroceluloza

AC 110

Fenole, związki fenolu zawierające chlorofenol w postaci płynów lub osadów

AC 120

Polichlorowane naftaleny

AC 140

Katalizator trietyloaminowy do wiązania masy formierskiej

AC 150

Chlorofluorowęgle

AC 160

Halony

AC 190

Lekka frakcja ze strzępienia pojazdów

AC 200

Organiczne związki fosforu

AC 210

Rozpuszczalniki nie fluorowcowane

AC 220

Rozpuszczalniki fluorowcowane

AC 230

Fluorowcowe lub bezfluorowcowe bezwodne pozostałości podestylacyjne powstałe przy operacji odzysku rozpuszczalników organicznych

AC 240

Odpady powstałe przy produkcji alifatycznych flourowcowych węglowodorów (takich jak chlorometany, dichloroetan, chlorek winylu, chlorek winylidenu, chlorek allilowy oraz epichlorohydryna)

AC 260

Płynny obornik świński, kał

AC 270

Osad ściekowy

AD.

ODPADY MOGĄCE ZAWIERAĆ SKŁADNIKI NIEORGANICZNE LUB ORGANICZNE

AD 010

Odpady powstałe przy produkcji oraz preparowaniu produktów farmaceutycznych

AD 020

Odpady powstałe przy produkcji, preparowaniu i wykorzystywaniu środków biobójczych oraz wyrobów fitofarmaceutycznych

AD 030

Odpady powstałe przy produkcji, preparowaniu i wykorzystywaniu środków chemicznych do konserwacji drewna

Odpady, które składają się lub są zanieczyszczone którąkolwiek z następujących substancji:

AD 040

- Cyjanki nieorganiczne, z wyjątkiem pozostałości w postaci stałej zawierających metale szlachetne, zawierających śladowe ilości cyjanków nieorganicznych

AD 050

- Cyjanki organiczne

AD 080

Odpady o charakterze wybuchowym, gdy nie podlegają innym szczególnym przepisom prawa

AD 110

Roztwory kwasów

AD 120

Żywice jonowymienne

AD 130

Aparaty fotograficzne jednorazowego użytku z bateriami

AD 140

Odpady z urządzeń do kontroli zanieczyszczeń przemysłowych do oczyszczania przemysłowych gazów wylotowych, nie określone i nie wymienione gdzie indziej

AD 150

Naturalnie występujące organiczne materiały używane jako środek filtrujący (takie jak biofiltry)

AD 160

Odpady komunalne i z gospodarstw domowych

AD 170

Zużyty węgiel aktywny o charakterze niebezpiecznym i wynikający z wykorzystania w branży chemii organicznej, nieorganicznej oraz branży farmaceutycznej, oczyszczaniu ścieków, oczyszczaniu gazu/powietrza i podobnych zastosowań

Okres ten może zostać przedłużony nie dalej niż do dnia 31 grudnia 2015 roku w ramach procedury określonej w artykule 18 dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (16), zmienionej dyrektywą 91/156/EWG (17).

c)

W drodze odstępstwa od artykułu 7 ustęp 4 rozporządzenia (EWG) nr 259/93, do dnia 31 grudnia 2011 roku właściwe organy rumuńskie mogą zgłosić sprzeciw wobec skierowanych do Rumunii wysyłek odpadów przeznaczonych do odzysku, wymienionych w załączniku IV do rozporządzenia oraz wobec wysyłek odpadów przeznaczonych do odzysku niewymienionych w załącznikach do rozporządzenia, zgodnie z podstawami sprzeciwu określonymi w artykule 4 ustęp 3 tego rozporządzenia. Okres ten może zostać przedłużony nie dłużej niż do 31 grudnia 2015 roku zgodnie z procedurą określoną w artykule 18 dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (16) zmienionej dyrektywą Rady 91/156/EWG (18).

d)

W drodze odstępstwa od artykułu 7 ustęp 4 rozporządzenia (EWG) nr 259/93, właściwe organy rumuńskie sprzeciwiają się wysyłkom odpadów przeznaczonych do odzysku, wymienionych w załącznikach II, III oraz IV do rozporządzenia oraz wysyłkom odpadów przeznaczonych do odzysku, niewymienionych w powyższych załącznikach, skierowanych do obiektów korzystających z czasowego odstępstwa od stosowania niektórych przepisów dyrektywy Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotyczącej zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (19), dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (20) lub dyrektywy 2001/80/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ograniczania emisji niektórych zanieczyszczeń powietrza pochodzących z dużych obiektów energetycznego spalania (21), w okresie, w którym czasowe odstępstwo ma zastosowanie do obiektu przeznaczenia.

2.

31994 L 0062: Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 94/62/WE z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz.U. L 365 z 31.12.1994, str. 10), ostatnio zmieniona przez:

32004 L 0012: Dyrektywa 2004/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11.2.2004r. (Dz.U. L 47 z 18.2.2004, str. 26).

a)

W drodze odstępstwa od artykułu 6 ustęp 1 litera a) dyrektywy 94/62/WE, Rumunia osiągnie ogólny poziom odzysku lub spalania w spalarniach odpadów z odzyskiem energii do dnia 31 grudnia 2011 roku zgodnie z następującymi celami pośrednimi:

32 % wagowo do dnia 31 grudnia 2006 roku, 34 % w roku 2007, 40 % w roku 2008, 45 % w roku 2009 oraz 48 % w roku 2010.

b)

W drodze odstępstwa od artykułu 6 ustęp 1 litera b) dyrektywy 94/62/WE, Rumunia osiągnie ogólny poziom odzysku lub spalania w spalarniach odpadów z odzyskiem energii do dnia 31 grudnia 2013 roku zgodnie z następującymi celami pośrednimi:

53 % wagowo w roku 2011 i 57 % w roku 2012.

c)

W drodze odstępstwa od artykułu 6 ustęp 1 litery c) dyrektywy 94/62/WE, Rumunia osiągnie ogólne wartości docelowe recyklingu dla tworzyw sztucznych do dnia 31 grudnia 2011 roku zgodnie z następującymi celami pośrednimi:

8 % wagowo do dnia 31 grudnia 2006 roku, 10 % w roku 2007, 11 % w roku 2008, 12 % w roku 2009 oraz 14 % w roku 2010.

d)

W drodze odstępstwa od artykułu 6 ustęp 1 litera d) dyrektywy 94/62/WE, Rumunia osiągnie ogólne wartości docelowe recyklingu do dnia 31 grudnia 2013 roku zgodnie z następującymi celami pośrednimi:

26 % wagowo do dnia 31 grudnia 2006 roku, 28 % w roku 2007, 33 % w roku 2008, 38 % w roku 2009, 42 % w roku 2010, 46 % w roku 2011, oraz 50 % w roku 2012.

e)

W drodze odstępstwa od artykułu 6 ustęp 1 litery e) punkt i) dyrektywy 94/62/WE, Rumunia osiągnie ogólne wartości docelowe recyklingu dla szkła do dnia 31 grudnia 2013 roku zgodnie z następującymi celami pośrednimi:

21 % wagowo do dnia 31 grudnia 2006 roku, 22 % w roku 2007, 32 % w roku 2008, 38 % w roku 2009, 44 % w roku 2010, 48 % w roku 2011, oraz 54 % w roku 2012.

f)

W drodze odstępstwa od artykułu 6 ustęp 1 litera e) punkt iv) dyrektywy 94/62/WE, Rumunia osiągnie ogólne wartości docelowe recyklingu dla tworzyw sztucznych, uwzględniając wyłącznie materiał, z którego w wyniku recyklingu uzyskuje się tworzywo sztuczne, do dnia 31 grudnia 2013 roku zgodnie z następującymi celami pośrednimi:

16 % wagowo w roku 2011 i 18 % w roku 2012.

g)

W drodze odstępstwa od artykułu 6 ustęp 1 litery e) punkt v) dyrektywy 94/62/WE, Rumunia osiągnie ogólne wartości docelowe recyklingu w stosunku do drewna do dnia 31 grudnia 2011 roku zgodnie z następującymi celami pośrednimi:

4 % wagowo do dnia 31 grudnia 2006 roku, 5 % w roku 2007, 7 % w roku 2008, 9 % w roku 2009 i 12 % w roku 2010.

3.

31999 L 0031: Dyrektywa Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (Dz.U. L 182 z 16.7.1999, str. 1), ostatnio zmieniona przez:

32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

a)

W drodze odstępstwa od artykułu 14 litera c) oraz punktów 2, 3, 4 i 6 załącznika I do dyrektywy 1999/31/WE oraz bez uszczerbku dla dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (22), oraz dyrektywy Rady 91/689/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. w sprawie odpadów niebezpiecznych (23), wymagań związanych z nadzorem nad zasobami wodnymi oraz zarządzaniem odciekiem, ochroną gruntów i zasobów wodnych, nadzorem nad gazem oraz stabilnością nie stosuje się do 101 miejskich składowisk odpadów w Rumunii do dnia 16 lipca 2017 roku.

Rumunia zapewni stopniowe zmniejszanie ilości odpadów składowanych w powyższych 101 istniejących składowiskach miejskich niespełniających wymogów zgodnie z następującymi rocznymi maksymalnymi ilościami odpadów:

do dnia 31 grudnia 2006 roku: 3 470 000 ton

do dnia 31 grudnia 2007 roku: 3 240 000 ton

do dnia 31 grudnia 2008 roku: 2 920 000 ton

do dnia 31 grudnia 2009 roku: 2 920 000 ton

do dnia 31 grudnia 2010 roku: 2 900 000 ton

do dnia 31 grudnia 2011 roku: 2 740 000 ton

do dnia 31 grudnia 2012 roku: 2 460 000 ton

do dnia 31 grudnia 2013 roku: 2 200 000 ton

do dnia 31 grudnia 2014 roku: 1 580 000 ton

do dnia 31 grudnia 2015 roku: 1 420 000 ton

do dnia 31 grudnia 2016 roku: 1 210 000 ton.

b)

W drodze odstępstwa od artykułu 5 ustęp 3 litery a) i b) oraz załącznika I punkt 2 drugie tiret do dyrektywy 1999/31/EW oraz bez uszczerbku dla artykułu 6 litera c) punkt ii) tej dyrektywy i dyrektywy 75/442/EWG, wymagań dotyczących odpadów płynnych, żrących i utleniających oraz dotyczących zapobiegania wpływaniu wód powierzchniowych do składowanych odpadów nie stosuje się w Rumunii do następujących 23 istniejących obiektów do dnia wyznaczonego dla każdego obiektu:

 

Do dnia 31 grudnia 2007 roku

1.

S.C. BEGA UPSOM Ocna Mureşş, Ocna Mureş, powiat Alba

 

Do dnia 31 grudnia 2008 roku

2.

S.C. TERMOELECTRICA SA - SE Doiceşti, Doiceşti, powiat Dâmboviţa

3.

S.C. COMPLEXUL ENERGETIC ROVINARI SA, Cicani-Beterega, powiat Gorj

4.

RAAN Dr.Tr.Severin - Sucursala ROMAG — TERMO, Drobeta Turnu Severin, Mehedinţi

 

Do dnia 31 grudnia 2009 roku

5.

COMPLEXUL ENERGETIC CRAIOVA - SE Craiova, Valea Mănăstirii, powiat Dolj

6.

COMPLEXUL ENERGETIC CRAIOVA - SE Işalniţa, Işalniţa II, powiat Dolj

7.

COMPLEXUL ENERGETIC CRAIOVA - SE Işalniţa, Işalniţa I, powiat Dolj

8.

S.C. ELECTROCENTRALE DEVA SA - SE Paroşeni, Căprişoara, powiat Hunedoara

9.

S.C. TERMICA SA Suceava, Suceava, powiat Suceava

 

Do dnia 31 grudnia 2010 roku

10.

S.C. ELECTROCENTRALE DEVA SA, Bejan, Hunedoara

11.

S.C. ALUM Tulcea, Tulcea, powiat Tulcea

 

Do dnia 31 grudnia 2011 roku

12.

S.C. Uzina TERMOELECTRICĂ Giurgiu SA, Giurgiu, powiat Giurgiu

 

Do dnia 31 grudnia 2012 roku

13.

CET Bacău, Furnicari — Bacău, Bacău

14.

S.C. COMPLEXUL ENERGETIC TURCENI, Valea Ceplea, powiat Gorj

15.

S.C. COMPLEXUL ENERGETIC TURCENI, Valea Ceplea, powiat Gorj

16.

S.C. UZINELE SODICE Govora, Govora, powiat Vâlcea

17.

S.C. CET Govora SA, Govora, powiat Vâlcea

 

Do dnia 31 grudnia 2013 roku

18.

S.C. CET Arad, Arad, powiat Arad

19.

S.C. ELECTROCENTRALE ORADEA SA, Sântaul Mic, powiat Bihor

20.

S.C. ELECTROCENTRALE ORADEA SA, Sântaul Mic, powiat Bihor

21.

S.C. ELECTROCENTRALE ORADEA SA, Sântaul Mic, powiat Bihor

22.

CET II Iaşi, Holboca, powiat Iaşi

23.

S.C. Uzina Electrică Zalău, Hereclean — Panic, powiat Sâlaj

Rumunia zapewni stopniowe zmniejszanie ilości płynnych odpadów składowanych w powyższych 23 istniejących obiektach niespełniających wymogów zgodnie z następującymi rocznymi ilościami maksymalnymi:

do dnia 31 grudnia 2006 roku: 11 286 000 ton

do dnia 31 grudnia 2007 roku: 11 286 000 ton

do dnia 31 grudnia 2008 roku: 11 120 000 ton

do dnia 31 grudnia 2009 roku: 7 753 000 ton

do dnia 31 grudnia 2010 roku: 4 803 000 ton

do dnia 31 grudnia 2011 roku: 3 492 000 ton

do dnia 31 grudnia 2012 roku: 3 478 000 ton

do dnia 31 grudnia 2013 roku: 520 000 ton.

c)

W drodze odstępstwa od artykułu 5 ustęp 3 litery a) i b) oraz załącznika I punkt 2, drugie tiret do dyrektywy 1999/31/WE oraz bez uszczerbku dla artykułu 6 litera c) punkt ii) tej dyrektywy i dyrektywy 75/442/EWG, wymogów dotyczących odpadów płynnych, żrących i utleniających oraz dotyczących zapobiegania przedostawaniu się wód powierzchniowych do składowanych odpadów nie stosuje się w Rumunii do następujących 5 istniejących zbiorników odpadów płynnych do dnia wyznaczonego dla każdego zbiornika:

 

Do dnia 31 grudnia 2009 roku

1.

BĂITA Ştei, Fânaţe, powiat Bihor

 

Do dnia 31 grudnia 2010 roku

2.

TRANSGOLD Baia Mare, Aurul-Recea, powiat Maramureş

3.

MINBUCOVINA Vatra Dornei, Ostra-Valea Straja, powiat Suceava

 

Do dnia 31 grudnia 2011 roku

4.

CUPRUMIN Abrud, Valea Şesei, powiat Alba

5.

CUPRUMIN Abrud, Valea Ştefancei, powiat Alba

Rumunia zapewni stopniowe zmniejszanie ilości odpadów płynnych składowanych w powyższych 5 istniejących zbiornikach odpadów płynnych niespełniających wymogów, zgodnie z następującymi rocznymi ilościami maksymalnymi:

do dnia 31 grudnia 2006 roku: 6 370 000 ton

do dnia 31 grudnia 2007 roku: 5 920 000 ton (z czego 2 100 000 ton niebezpiecznych, 3 820 000 ton innych niż niebezpieczne);

do dnia 31 grudnia 2008 roku: 4 720 000 ton (z czego 2 100 000 ton niebezpiecznych, 2 620 000 ton innych niż niebezpieczne);

do dnia 31 grudnia 2009 roku: 4 720 000 ton (z czego 2 100 000 ton niebezpiecznych, 2 620 000 ton innych niż niebezpieczne);

do dnia 31 grudnia 2010 roku: 4 640 000 ton (z czego 2 100 000 ton niebezpiecznych, 2 540 000 ton innych niż niebezpieczne);

do dnia 31 grudnia 2011 roku: 2 470 000 ton (tylko inne niż niebezpieczne).

d)

W drodze odstępstwa od przepisów artykułu 2 litera g) tiret drugie dyrektywy 1999/31/WE oraz bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 75/442/EWG oraz dyrektywy 91/689/EWG, teren, który jest stale wykorzystywany do czasowego składowania odpadów niebezpiecznych wytworzonych na terytorium Rumunii nie będzie uznawany za składowisko w Rumunii do dnia 31 grudnia 2009 roku.

Do dnia 30 czerwca każdego roku począwszy od 30 czerwca 2007 roku Rumunia przedstawia Komisji sprawozdanie dotyczące stopniowego wprowadzania w życie dyrektywy oraz zgodności z celami pośrednimi.

4.

32002 L 0096: Dyrektywa 2002/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE) (Dz.U. L 37 z 13.2.2003, str. 24), zmieniona przez:

32003 L 0108: Dyrektywa 2003/108/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8.12.2003 r.  (Dz.U. L 345 z 31.12.03, str. 106),

W drodze odstępstwa od artykułu 5 ustęp 5 i artykułu 7 ustęp 2 dyrektywy 2002/96/WE, Rumunia osiągnie poziom zbiórki selektywnej w wysokości średnio co najmniej cztery kilogramy zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego rocznie na mieszkańca z gospodarstw domowych, jak również poziom odzysku oraz poziom ponownego wykorzystania i recyklingu podzespołów, materiałów i substancji do dnia 31 grudnia 2008 roku.

C.   JAKOŚĆ WODY

1.

31983 L 0513: Dyrektywa Rady 83/513/EWG z dnia 26 września 1983 r. w sprawie wartości dopuszczalnych dla ścieków oraz wskaźników jakości wód w odniesieniu do zrzutów kadmu (Dz.U. L 291 z 24.10.1983, str. 1), ostatnio zmieniona przez:

31991 L 0692: Dyrektywa Rady 91/692/EWG z dnia 23.12.1991 r. (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48),

31984 L 0156: Dyrektywa Rady 84/156/EWG z dnia 8 marca 1984 r. w sprawie wartości dopuszczalnych dla ścieków i wskaźników jakości wód w odniesieniu do zrzutów rtęci z sektorów innych niż przemysł elektrolizy chlorków metali alkalicznych (Dz.U. L 74 z 17.3.1984, str. 49), ostatnio zmieniona przez:

31991 L 0692: Dyrektywa Rady 91/692/EWG z dnia 23.12.1991 r. (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48),

W drodze odstępstwa od artykułu 3 i załącznika I do dyrektywy 83/513/EWG oraz artykułu 3 i załącznika I do dyrektywy 84/156/EWG, dopuszczalne wartości dla zrzutów kadmu i rtęci do wód, o których mowa w artykule 1 dyrektywy Rady 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne odprowadzane do środowiska wodnego Wspólnoty (24) nie stosują się w Rumunii do dnia 31 grudnia 2009 roku do następujących zakładów przemysłowych:

 

ARIEŞMIN SA Baia de Arieş -Valea Sărtaş - Baia de Arieş — powiat Alba

 

ARIEŞMIN SA Baia de Arieş - ape de mină - Baia de Arieş — powiat Alba

 

EM TURT — Turţ — powiat Satu Mare

 

SM BAIA BORŞA- evacuare ape de mină Gura Băii — Borşa — powiat Maramureş

 

SM BAIA BORŞA- evacuare ape de mină Burloaia - Borşa — powiat Maramureş

 

SM BAIA BORŞA-evacuare Colbu-Toroioaga - Borşa — powiat Maramureş

 

EM BAIA SPRIE — Baia Sprie — powiat Maramureş

 

EM CAVNIC — Cavnic — powiat Maramureş

 

EM BĂIUŢ — Băiuţ — powiat Maramureş

 

S.C. Romplumb SA BAIA MARE-evacuare în canal de.transport — Baia Mare — powiat Maramureş

 

SUCURSALA MINIERĂ BAIA MARE-flotaţie centrală - Baia Mare e — powiat Maramureş

 

SM BAIA BORŞA- evacuare ape flotaţie - Borşa — powiat Maramureş

 

Romarm Tohan Zărneşti — Zărneşti — powiat Braşov

 

S.C. Viromet SA Victoria — Victoria — powiat Braşov

 

S.C. Electrocarbon SA Slatina - R 1 — Slatina — powiat Olt

 

S.C. Electrocarbon SA Slatina - R 2 - Slatina — powiat Olt

 

S.C. Electrocarbon SA Slatina - R 3 - Slatina — powiat Olt

 

S.C. Electrocarbon SA Slatina - R 4 - Slatina — powiat Olt

 

S.C. Electrocarbon SA Slatina - R 5 - Slatina — powiat Olt

 

S.C. Electrocarbon SA Slatina - R 6 - Slatina — powiat Olt

 

S.C. Electrocarbon SA Slatina - R 7 - Slatina — powiat Olt

 

S.C. GECSAT Târnăveni — Târnăveni — powiat Mureş

 

SGDP BAIA BORSA - Borsa — powiat Maramureş

 

SPGC SEINI — Seini — powiat Maramureş

 

S.C. VITAL BAIA MARE-evacuare staţie - Baia Mare — powiat Maramureş

 

S.C. IMI SA BAIA MARE-evacuare staţie mina Ilba - Baia Mare — powiat Maramureş

 

S.C. WEST CONSTRUCT MINA SOCEA — Valea Socea — powiat Maramureş

2.

31984 L 0491: Dyrektywa Rady 84/491/EWG z dnia 9 października 1984 r. w sprawie wartości dopuszczalnych dla ścieków oraz wskaźników jakości wód w odniesieniu do zrzutów heksachlorocykloheksanu (Dz.U. L 274 z 17.10.1984, str. 11), ostatnio zmieniona przez:

31991 L 0692: Dyrektywa Rady 91/692/EWG z dnia 23.12.1991 r. (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48).

W drodze odstępstwa od artykułu 3 oraz załącznika I do dyrektywy 84/491/EWG, wartości dopuszczalnych dla lindanu odprowadzanego do wód wymienionych w artykule 1 dyrektywy 76/464/EWG w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne odprowadzane do środowiska wodnego Wspólnoty (25), nie stosuje się w Rumunii do dnia 31 grudnia 2009 roku w następujących zakładach przemysłowych:

 

S.C. Sinteza SA Oradea — Oradea — powiat Bihor

 

S.C. OLTCHIM SA Râmnicu Vâlcea — Râmnicu Vâlcea — powiat Vâlcea

 

S.C. CHIMCOMPLEX SA Borzeşti — Borzeşti — powiat Bacău

3.

31986 L 0280: Dyrektywa Rady 86/280/EWG z dnia 12 czerwca 1986 r. w sprawie wartości dopuszczalnych dla ścieków i wskaźników jakości wód w odniesieniu do zrzutów niektórych niebezpiecznych substancji zawartych w wykazie I załącznika do dyrektywy 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. (Dz.U. L 181 z 4.7.1986, str. 21), ostatnio zmieniona przez:

31991 L 0692: Dyrektywa Rady 91/692/EWG z dnia 23.12.1991 r. (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48).

W drodze odstępstwa od artykułu 3 oraz załącznika II do dyrektywy 86/280/EWG, wartości dopuszczalnych dla heksachlorobenzenu, heksachlorobutadienu. 1,2 - dichloroetanu, trichloroetylenu oraz trichlorobenzenu odprowadzanego do wód wymienionych w artykule 1 dyrektywy 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne odprowadzane do środowiska wodnego Wspólnoty (25), nie stosuje się w Rumunii do dnia 31 grudnia 2006 roku do następujących zakładów przemysłowych:

 

S.C. NUTRISAM SATU MARE- Ferma MOFTIN — Satu Mare — powiat Satu Mare

 

S.C. MARLIN SA ULMENI — Ulmeni — powiat Maramureş

 

S.C. PROMET — Satu Mare — powiat Maramureş

 

ARDUDANA ARDUD — Ardud - powiat Maramureş

 

SM BAIA BORŞA- evacuare ape de mină Gura Băii — Borşa — powiat Maramureş

 

SM BAIA BORŞA-evacuare Colbu-Toroioaga - Borşa — powiat Maramureş

 

ERS CUG CLUJ - evacuare 3 — Cluj — Napoca — powiat Cluj

 

S.C. ARMĂTURA CLUJ — 6 evacuări directe - Cluj — Napoca — powiat Cluj

 

SUCURSALA MINIERĂ BAIA MARE-flotaţie centrală — Baia Mare — powiat Maramureş

 

S.C. OLTCHIM SA — Râmnicu Vâlcea — powiat Vâlcea

 

S.C. CHIMCOMPLEX SA Borzeşti-M 1 — Borzeşti — powiat Bacău

 

S.C. Electrocarbon SA Slatina - R 2 — Slatina — powait Olt

 

S.C. TERAPIA CLUJ - evacuare staţie 3 + staţie 2 - Cluj — Napoca — powiat Cluj

 

S.C. PHOENIX ROMÂNIA CAREI — Carei — powiat Satu Mare

 

S.C. SILVANIA ZALĂU — Zalău — powiat Sălaj

 

SNP PETROM SA - ARPECHIM Piteşti — Piteşti — powiat Argeş

 

S.C. TEHNOFRIG CLUJ - evacuare 1 - Cluj — Napoca — powiat Cluj

 

RBG ELCOND ZALĂU - Zalău — powiat Sălaj

 

S.C. MUCART CLUJ - Cluj — Napoca — powiat Cluj

 

S.C. CELHART DONARIS SA Brăila — Brăila — powiat Brăila

 

STRATUS MOB SA Blaj — Blaj — powiat Alba

4.

31991 L 0271: Dyrektywa Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotycząca oczyszczania ścieków komunalnych (Dz.U. L 135 z 30.5.1991, str. 40), ostatnio zmieniona przez:

32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

W drodze odstępstwa od artykułów 3 i 4 oraz artykułu 5 ustęp 2 dyrektywy 91/271/EWG, wymogów dotyczących systemów zbierania oraz oczyszczania ścieków komunalnych nie stosuje się w pełni w Rumunii do dnia 31 grudnia 2018 roku zgodnie z następującymi celami pośrednimi:

do 31 grudnia 2013 roku zgodność z artykułem 3 zostanie osiągnięta dla aglomeracji o równoważnej liczbie mieszkańców powyżej 10 000;

do 31 grudnia 2015 roku zgodność z artykułem 5 ustęp 2 dyrektywy zostanie osiągnięta dla aglomeracji o równoważnej liczbie mieszkańców powyżej 10 000.

Rumunia zapewni stopniowe rozszerzenie stosowania przepisów artykułu 3 w zakresie systemów zbierania zgodnie z następującymi minimalnymi równoważnymi liczbami mieszkańców:

61 % do dnia 31 grudnia 2010 roku

69 % do dnia 31 grudnia 2013 roku

80 % do dnia 31 grudnia 2015 roku

Rumunia zapewni stopniowe rozszerzenie stosowania przepisów artykułu 4 oraz artykułu 5 ustęp 2 w zakresie oczyszczania ścieków zgodnie z następującymi minimalnymi równoważnymi liczbami mieszkańców:

51 % do dnia 31 grudnia 2010 roku

61 % do dnia 31 grudnia 2013 roku

77 % do dnia 31 grudnia 2015 roku

5.

31998 L 0083: Dyrektywa Rady 98/83/WE z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 330 z 5.12.1998, str. 32), ostatnio zmieniona przez:

32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

W drodze odstępstwa od artykułu 5 ustęp 2 oraz artykułu 8, oraz od załącznika I część B i C do dyrektywy 98/83/WE, wartości ustalonych dla następujących parametrów nie stosuje się w pełni w Rumunii na następujących warunkach:

do dnia 31 grudnia 2010 roku w zakresie utlenialności w aglomeracjach o liczbie mieszkańców mniejszej niż 10 000;

do dnia 31 grudnia 2010 roku w zakresie utlenialności i mętności w aglomeracjach o liczbie mieszkańców od 10 000 do 100 000;

do dnia 31 grudnia 2010 roku w zakresie utlenialności, amonu, glinu, pestycydów, żelaza i manganu w aglomeracjach o liczbie mieszkańców ponad 100 000;

do dnia 31 grudnia 2015 roku w zakresie amonu, azotanów, mętności, glinu, żelaza, ołowiu, kadmu i pestycydów w aglomeracjach o liczbie mieszkańców poniżej 10 000;

do dnia 31 grudnia 2015 roku w zakresie amonu, azotanów, glinu, żelaza, ołowiu, kadmu i pestycydów i manganu w aglomeracjach o liczbie mieszkańców od 10 000 do 100 000.

Rumunia zapewni zgodność z wymogami dyrektywy, zgodnie z celami pośrednimi określonymi w poniższej tabeli:

Miejscowości, w których wymogi są spełnione do dnia 31 grudnia 2006 roku

Liczba mieszk.

Całkowita liczba miejscowości

Utlenialność

%

Amon

%

Azotany

%

Mętność

%

Glin

%

Żelazo

%

Kadm

Ołów

%

Pestycydy

%

Mangan

%

<10 000

1 774

98,4

99

95,3

99,3

99,7

99,2

99,9

99,9

100

10 000 -100 000

111

73

59,5

93,7

87

83,8

78,4

98,2

93,4

96,4

100 001 -200 000

14

85,7

92,9

100

100

92,9

100

100

78,6

92,9

>200 000

9

77,8

100

100

100

88,9

88,9

100

88,9

88,9

OGÓŁEM

1 908

96,7

96,7

95,2

98,64

98,64

97,9

99,8

99,4

99,7

Miejscowości, w których wymogi są spełnione do końca 2010 roku

Liczba mieszk.

Całkowita liczba miejscowości

Utlenialność

%

Amon

%

Azotany

%

Mętność

%

Glin

%

Żelazo

%

Kadm

Ołów

%

Pestycydy

%

Mangan

%

<10 000

1 774

100

99,5

97,7

99,7

99,7

99,3

99,9

99,9

100

10 000 -

100 000

111

100

80,2

97,3

100

94,6

90

98,2

96,4

96,4

100 001 -

200 000

14

100

100

100

100

100

100

100

100

100

>200 000

9

100

100

100

100

100

100

100

100

100

OGÓŁEM

1 908

100

98,32

97,7

99,7

99,4

98,7

99,8

99,7

99,7

Odstępstwa nie stosuje się do wody pitnej, przeznaczonej do wykorzystania przy przetwarzaniu żywności.

D.   KONTROLA ZANIECZYSZCZEŃ PRZEMYSŁOWYCH I ZARZĄDZANIE RYZYKIEM

1.

31996 L 0061: Dyrektywa Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotycząca zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (Dz.U. L 257 z 10.10.1996, str. 26), ostatnio zmieniona przez:

32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

W drodze odstępstwa od artykułu 5 ustęp 1 dyrektywy 96/61/WE, wymogów dotyczących udzielania pozwoleń dla istniejących instalacji nie stosuje się w Rumunii w stosunku do następujących instalacji, do dnia wskazanego dla poszczególnych instalacji, w zakresie w jakim obowiązuje wymóg działania instalacji zgodnie z dopuszczalnymi wartościami emisji, równorzędnymi parametrami lub środkami technicznymi opartymi na najlepszych dostępnych technikach zgodnie z artykułem 9 ustępy 3 oraz 4:

 

Do dnia 31 grudnia 2008 roku

1.

S.C. CARBID FOX SA Târnăveni (główna działalność 4.2)

2.

S.C. AVICOLA SA Ferma Gârleni -Bacău (główna działalność 6.6 a)

3.

S.C. EXPERT 2001 IMPEX SRL Bistriţa-Năsăud (główna działalność 6.6).

 

Do dnia 31 grudnia 2009 roku

4.

S.C. UCM Reşiţa-Caraş - Severin (główna działalność 2.2)

5.

S.C. SICERAM SA Mureş (główna działalność 3.5)

6.

S.C. BEGA UPSOM SA Alba (główna działalność 4.2)

7.

S.C. CELROM SA Mehedinţi (główna działalność 6.1)

8.

S.C. COMCEH SA Călăraşi-Călăraşi (główna działalność 6.1 b)

9.

S.C. ECOPAPER SA Zărneşti-Braşov (główna działalność 6.1 b)

10.

S.C. RIFIL SA Neamţ (główna działalność 6.2)

11.

S.C. AVICOLA SA Ferma Războieni-Iaşi (główna działalność 6.6 a)

12.

S.C. AVIMAR SA Maramureş (główna działalność 6.6 a)

13.

S.C. AVICOLA SA Iaşi-Ferma Leţcani — Iaşi (główna działalność 6.6 a)

14.

COMBINATUL AGROINDUSTRIAL Curtici-Arad (główna działalność 6.6 b)

15.

S.C. AVICOLA SA Slobozia Ferma Bora-Ialomiţa (główna działalność 6.6 a)

16.

S.C. SUINTEST Oarja SA — Argeş (główna działalność 6.6 b, c)

17.

S.C. AVICOLA SA Slobozia-Ferma Andrăşeşti-Ialomiţa (główna działalność 6.6 a)

18.

S.C. AVICOLA SA Slobozia-Ferma Perieţi-Ialomiţa (główna działalność 6.6 a)

19.

S.C. AVICOLA SA Slobozia-Ferma Gheorghe Doja-Ialomiţa (główna działalność 6.6 a)

 

Do dnia 31 grudnia 2010 roku:

20.

S.C. ROMPLUMB SA Maramureş (główna działalność 2.5)

21.

S.C. ROMRADIATOARE SA Braşov (główna działalność 2.5 b)

22.

S.C. ELECTROMONTAJ SA Bucureşti (główna działalność 2.6)

23.

HOLCIM (Romania) —Ciment Câmpulung Argeş (główna działalność 3.1)

24.

S.C. ETERMED SA Medgidia — Constanţa (główna działalność 3.2)

25.

S.C. CONGIPS SA (Azbest) Bihor (główna działalność 3.2)

26.

S.C. HELIOS SA Aştileu-Bihor (główna działalność 3.5)

27.

S.C. SOFERT SA Bacău (główna działalność 4.3, 4.2 b)

28.

S.C. CHIMOPAR SA Bucureşti (główna działalność 4.1)

29.

S.C. ANTIBIOTICE SA Iaşi (główna działalność 4.5)

30.

S.C. ROMPETROL PETROCHEMICALS SRL Constanţa (główna działalność 4.1)

31.

S.C. LETEA SA Bacău (główna działalność 6.1 a)

32.

S.C. ZAHAR Corabia SA-Olt (główna działalność 6.4 b)

33.

S.C. TARGO SRL Timiş (główna działalność 6.4)

34.

S.C. SUINPROD Roman-Neamţ (główna działalność 6.6 b)

35.

S.C. LUCA SUINPROD SA Codlea -Braşov (główna działalność 6.6 b)

36.

S.C. AVICOLA Costeşti Argeş-Argeş (główna działalność 6.6 b)

37.

S.C. AVICOLA SA Platou Avicol Brad -Bacău (główna działalność 6.6 a)

38.

S.C. AT GRUP PROD IMPEX SRL Olt (główna działalność 6.6 a)

39.

S.C. AVICOLA SA Ferma Gherăieşti — Bacău (główna działalność 6.6 a)

40.

S.C. CARNIPROD SRL Tulcea — Tulcea (główna działalność 6.6 b)

41.

S.C. PIGCOM SA Satu Nou-Tulcea (główna działalność 6.6 b)

42.

S.C. AGROPROD IANCU SRL Urziceni-Ialomiţa (główna działalność 6.6 b)

43.

S.C. CRUCIANI IMPEX SRL Deduleşti-Brăila (główna działalność 6.6)

44.

S.C. AGROFLIP Bonţida - Cluj (główna działalność 6.6 b, c)

45.

S.C. AVICOLA SA Slobozia Ferma Amara — Ialomiţa (główna działalność 6.6 a)

46.

S.C. ISOVOLTA GROUP SA Bucureşti (główna działalność 6.7)

47.

S.C. SAMOBIL SA Satu Mare (główna działalność 6.7)

48.

S.C. ELECTROCARBON SA Slatina-Olt (główna działalność (6.8)

49.

S.C. TRANSGOLD SA Baia Mare-Maramureş (główna działalność 2.5)

 

Do dnia 31 grudnia 2011 roku

50.

S.C. ORGANE DE ASAMBLARE SA Braşov (główna działalność 2.6)

51.

HEIDELBERG CEMENT - Fieni Cement Dâmboviţa (główna działalność 3.1)

52.

CARMEUSE România SA Argeş (główna działalność 3.1)

53.

S.C. RESIAL SA Alba (główna działalność 3.5)

54.

SOCIETATEA NATIONALĂ A PETROLULUI PETROM SA Sucursala Craiova, Combinatul Doljchim-Dolj (główna działalność 4.2, 4.1)

55.

S.C. USG SA Vâlcea (główna działalność 4.2 d)

56.

S.C. ULTEX SA Ţăndărei-Ialomiţa (główna działalność 6.4 b)

57.

S.C. CARMOLIMP SRL Viştea de Sus - Sibiu (główna działalność 6.6 b)

58.

S.C. AVICOLA Buftea - Ilfov (główna działalność 6.6 a)

59.

S.C. AVICOLA SA Ferma Hemeiuş-Bacău (główna działalność 6.6 a)

60.

S.C. SUINPROD SA Zimnicea — Ferma Zimnicea-Teleorman (główna działalność 6.6 b)

61.

S.C. SUINPROD SA Bilciureşti - Dâmboviţa (główna działalność 6.6)

62.

S.C. COMPLEXUL DE PORCI Brăila SA Baldovineşti -Brăila (główna działalność 6.6 b)

63.

S.C. COMPLEXUL DE PORCI Brăila SA Tichileşti-Brăila (główna działalność 6.6 b)

64.

S.C. AT GRUP PROD IMPEX SRL - Teleorman (główna działalność 6.6 a)

65.

S.C. KING HAUSE ROM Cornetu SRL Filiala Mavrodin — Teleorman (główna działalność 6.6 a)

66.

S.C. AVIKAF PROD IMPEX SRL Teleorman (główna działalność 6.6 a)

67.

S.C. SUINPROD SA Zimnicea - Ferma Dracea - Teleorman (główna działalność 6.6 b)

68.

S.C. ROMCIP Salcia — Teleorman (główna działalność 6.6 b)

69.

S.C. AVIPUTNA SA Goleşti - Vrancea (główna działalność 6.6 a)

70.

S.C. NUTRICOM SA Olteniţa — Călăraşi (główna działalność 6.6 b)

71.

S.C. PIGALEX SA Alexandria — Teleorman (główna działalność 6.6 b)

72.

S.C. PIC ROMÂNIA SRL Vasilaţi - Călăraşi (główna działalność 6.6 c)

73.

S.C. SUINTEST SA Fierbinţi -Ialomiţa (główna działalność 6.6 b)

74.

S.C. AGRIVAS SRL Vaslui (główna działalność 6.6 a)

75.

S.C. AVICOLA Buftea SA Punct de lucru Turnu Măgurele - Teleorman (główna działalność 6.6 a)

76.

S.C. C+C SA Reşiţa (główna działalność 6.6 b)

 

Do dnia 31 grudnia 2012 roku

77.

SNP PETROM SA Sucursala ARPECHIM Piteşti-Argeş (działalności 1.2, 4.1)

78.

S.C. ROMPETROL Rafinare SA Constanţa (działalność 1.2)

79.

COMBINATUL DE OŢELURI SPECIALE Târgovişte-Dâmboviţa (główna działalność 2.2, 2.3)

80.

S.C. COMBINATUL DE UTILAJ GREU SA Cluj (główna działalność 2.2, 2.3 b)

81.

S.C. IAIFO Zalău-Sălaj (główna działalność 2.3 b, 2.4)

82.

S.C. ALTUR SA Olt (główna działalność 2.5)

83.

CNCAF MINVEST SA DEVA Filiala DEVAMIN SA Deva, Exploatarea minieră Deva-Hunedoara (główna działalność 2.5)

84.

S.C. MONDIAL SA Lugoj-Timiş (główna działalność 3.5)

85.

S.C. MACOFIL SA Târgu Jiu-Gorj (główna działalność 3.5)

86.

S.C. CERAMICA SA Iaşi (główna działalność 3.5)

87.

S.C. FIBREXNYLON SA Neamţ (główna działalność 4.1 b, d; 4.2 b; 4.3)

88.

S.C. CHIMCOMPLEX SA Borzeşti — Bacău (główna działalność 4.1 a, b, c, d, f; 4.2 b, c, d; 4.4)

89.

S.C. PEHART SA Petreşti- Alba (główna działalność 6.1 b)

90.

S.C. TABACO-CAMPOFRIO SA Tulcea (główna działalność 6.4 a)

91.

S.C. AVICOLA SA Slobozia Ferma Ion Ghica-Ialomiţa (główna działalność 6.6 a)

92.

S.C. AVICOLA SA Platou Avicol Aviasan -Bacău (główna działalność 6.6 a)

93.

S.C. ITAL TRUST Racoviţă SA — Sibiu (główna działalność 6.6 b)

94.

S.C. COMTIM GROUP SRL Ferma Parţa-Timiş (główna działalność 6.6 b)

95.

S.C. COMTIM GROUP SRL Ferma Pădureni-Timiş (główna działalność 6.6 b)

96.

S.C. COMTIM GROUP SRL Ferma Peciu Nou-Timiş (główna działalność 6.6 b)

97.

S.C. COMTIM GROUP SRL Ferma Periam-Timiş (główna działalność 6.6 b)

98.

S.C. COMTIM GROUP SRL Ferma Ciacova-Timiş (główna działalność 6.6 b)

99.

S.C. AVICOLA LUMINA SA - Constanţa (główna działalność 6.6 a)

 

Do dnia 31 grudnia 2013 roku

100.

S.C. UNIO SA Satu Mare (główna działalność 2.3 b)

101.

S.C. ARTROM SA Slatina — Olt (główna działalność 2.3 b, 2.6)

102.

S.C. IAR SA Braşov (główna działalność 2.6)

103.

S.C. ARIO SA Bistriţa Năsăud (główna działalność 2.4)

104.

S.C. LAFARGE ROMCIM SA Medgidia - Constanţa (główna działalność 3.1)

105.

S.C. CARS SA Târnăveni - Mureş (główna działalność 3.5)

106.

S.C. CASIROM SA Cluj (główna działalność 3.5)

107.

S.C. TURNU SA Turnu Măgurele — Teleorman (główna działalność 4.3, 4.2 b)

108.

S.C. COMBINATUL DE ÎNGRĂŞĂMINTE CHIMICE SA Năvodari — Constanţa (główna działalność 4.3)

109.

S.C. AMBRO Suceava SA - Suceava (główna działalność 6.1 a, b)

110.

S.C. ROMSUIN TEST Periş SA - Ilfov (główna działalność 6.6 a)

111.

S.C. NUTRICOD Codlea Sucursala Sfântu Gheorghe - Covasna (główna działalność 6.6 b)

112.

S.C. HADITON GRUP SRL Argeş (główna działalność 6.6 a)

 

Do dnia 31 grudnia 2014:

113.

S.C. PETROM SA Rafinăria PETROBRAZI - Prahova (działalność 1.2)

114.

S.C. RAFINĂRIA ASTRA ROMÂNĂ SA Ploieşti - Prahova (działalność 1.2)

115.

S.C. ROMPETROL Rafinăria VEGA - Prahova (działalność 1.2)

116.

S.C. PETROTEL LUKOIL SA - Prahova (działalność 1.2)

117.

S.C. ISPAT SIDEX SA Galaţi (główna działalność 2.2, 2.3)

118.

S.C. SIDERURGICA SA Hunedoara (główna działalność 2.2, 2.3)

119.

S.C. KVAERNER IMGB SA Bucureşti (główna działalność 2.4)

120.

S.C. SOMETRA SA Copşa Mică - Sibiu (główna działalność 2.5 a, 2.5 b, 2.1, 2.4)

121.

S.C. FERAL SRL Tulcea (główna działalność 2.5 a)

122.

S.C. METALURGICA SA Aiud - Alba (główna działalność 2.4, 2.3 b)

123.

S.C. NEFERAL SA Ilfov (główna działalność 2.5 b)

124.

S.C. INDUSTRIA SÂRMEI SA Câmpia Turzii-Cluj (główna działalność 2.2, 2.3, 2.6)

125.

S.C. METALURGICA SA Vlăhiţa-Harghita (główna działalność 2.5 b)

126.

S.C. UPETROM 1 Mai SA Prahova (główna działalność 2.2)

127.

S.C. LAMINORUL SA Brăila (główna działalność 2.3)

128.

S.C. AVERSA SA Bucureşti (główna działalność 2.4)

129.

S.C. FORMA SA Botoşani (główna działalność 2.3)

130.

S.C. ISPAT TEPRO SA Iaşi (główna działalność 2.3 c)

131.

S.C. URBIS Armături Sanitare SA-Bucureşti (główna działalność 2.6)

132.

S.C. BALANŢA SA Sibiu (główna działalność 2.6)

133.

S.C. COMMET SA Galaţi (główna działalność 2.6)

134.

CNACF MINVEST SA Deva Filiala DEVAMIN Exploatarea minieră Veţel Hunedoara (główna działalność 2.5)

135.

S.C. MOLDOMIN SA Moldova Nouă -Caraş Severin (główna działalność 2.5)

136.

S.C. FIROS SA Bucureşti (główna działalność 3.3)

137.

S.C. SINTER-REF SA Azuga-Prahova (główna działalność 3.5)

138.

S.C. PRESCOM Braşov SA-Braşov (główna działalność 3.1)

139.

S.C. MELANA IV SA Neamţ (działalność 4.1)

140.

S.C. OLTCHIM SA Râmnicu Vâlcea-Vâlcea (główna działalność 4.1, 4.2, 4.3)

141.

S.C. AMONIL SA Slobozia — Ialomiţa (główna działalność 4.3, 4.2)

142.

CAROM SA Bacău (główna działalność 4.1 a, b, i)

143.

AZOCHIM SA Săvineşti-Neamţ (główna działalność 4.2)

144.

S.C. UZINA DE PRODUSE SPECIALE Făgăraş SA Braşov (główna działalność 4.6)

145.

S.C. SINTEZA SA Oradea- Bihor (główna działalność 4.1 g; 4.2 d, e; 4.4)

146.

S.C. CHIMPROD SA Bihor (główna działalność 4.1 b, 4.5)

147.

S.C. AZUR SA Timişoara-Timiş (główna działalność 4.1)

148.

S.C. PUROLITE SA Victoria — Braşov (główna działalność 4.1 d, h)

149.

S.C. CELHART DONARIS SA Brăila (główna działalność 6.1)

150.

S.C. VRANCART SA Adjud-Vrancea (główna działalność 6.1 b)

151.

S.C. PIM SA Sibiu (główna działalność 6.3)

152.

S.C. DANUBIANA Roman SA Neamţ (główna działalność 6.4 b)

153.

S.C. ZAHĂRUL Românesc SA Ţăndărei — Ialomiţa (główna działalność 6.4 b)

154.

S.C. VASCAR SA Vaslui (główna działalność 6.4 a)

155.

S.C. MULTIVITA SA Negru Voda - Constanţa (główna działalność 6.5)

156.

S.C. SUINPROD SA Prahova (główna działalność 6.6 a)

157.

S.C. AVICOLA SA Ferma Şerbăneşti-Bacău (główna działalność 6.6 a)

158.

S.C. AVICOLA BUCUREŞTI SA Punct de lucru CSHD Mihăileşti (główna działalność 6.6 a)

159.

S.C. SUINPROD SA Bumbeşti Jiu -Gorj (główna działalność 6.6 a)

160.

S.C. SIBAVIS SA Sibiu — Sibiu (główna działalność 6.6 a)

161.

S.C. OLTCHIM SA Râmnicu Vâlcea Ferma 1 Frănceşti -Vâlcea (główna działalność 6.6 a)

162.

S.C. AVIA AGROBANAT SRL Bocşa — Reşiţa (główna działalność 6.6 a)

163.

S.C. AVICOLA Găieşti SA - Dâmboviţa (główna działalność 6.6 a)

164.

S.C. VENTURELLI PROD SRL Sibiu (główna działalność 6.6 b)

165.

S.C. OLTCHIM SA Râmnicu Vâlcea Ferma Budeşti — Vâlcea (główna działalność 6.6 a)

166.

S.C. OLTCHIM SA Râmnicu Vâlcea Ferma Băbeni Mihăieşti-Vâlcea (główna działalność 6.6 a)

167.

S.C. OLTCHIM SA Râmnicu Vâlcea Ferma 2 Frănceşti -Vâlcea (główna działalność 6.6 a)

168.

S.C. OLTCHIM SA Râmnicu Vâlcea Ferma Băbeni-Vâlcea (główna działalność 6.6 a)

169.

S.C. AVICOLA Bucureşti SA Sucursala Cluj-Sălişte-Cluj (główna działalność 6.6 a)

170.

S.C. AVICOLA Bucureşti SA Sucursala CSHD Codlea-Braşov (główna działalność 6.6 a)

171.

S.C. Cereal Prod SA - Galaţi (główna działalność 6.6 a)

172.

S.C. AVICOLA Mangalia SA Constanţa (główna działalność 6.6 a)

173.

S.C. AVICOLA SA Constanţa-Constanţa (główna działalność 6.6 a)

174.

S.C. AVICOLA BUCUREŞTI SA Punct de lucru Butimanu-Dâmboviţa (główna działalność 6.6 a)

175.

S.C. EUROPIG SA Poiana Mărului - Braşov (główna działalność 6.6 b)

176.

S.C. SUINPROD SA Leţ — Covasna (główna działalność 6.6 b)

177.

S.C. AVICOLA Şiviţa SA Galaţi (główna działalność 6.6 a)

178.

S.C. COLLINI SRL Bocşa — Reşiţa (główna działalność 6.6 b)

179.

S.C. AGROSAS SRL Timişoara-Timiş (główna działalność 6.6 b, c)

180.

S.C. FLAVOIA SRL Platforma Hereclean- Sălaj (główna działalność 6.6 a)

181.

S.C. ELSID SA Titu — Dâmboviţa (główna działalność 6.8)

 

Do dnia 31 grudnia 2015 roku:

182.

S.C. RAFINĂRIA STEAUA ROMÂNĂ SA Câmpina - Prahova (działalność 1.2)

183.

S.C. TRACTORUL UTB SA Braşov (główna działalność 2.3 b, 2.4, 2.6, 6.7)

184.

S.C. ISPAT Petrotub SA Neamţ (główna działalność 2.3, 6.7)

185.

S.C. ARO SA Argeş (główna działalność 2.3 b, 2.6)

186.

S.C. STIMET SA Sighişoara — Mureş (główna działalność 3.3)

187.

S.C. BEGA REAL SA Pleşa - Prahova (główna działalność 3.5)

188.

S.C. AZOMUREŞ SA Târgu Mureş-Mureş (główna działalność 4.2, 4.3)

189.

S.C. COLOROM SA Codlea-Braşov (główna działalność 4.1 j)

190.

S.C. SOMEŞ SA Dej - Cluj (główna działalność 6.1 a, b)

191.

S.C. OMNIMPEX Hârtia SA Buşteni- Prahova (główna działalność 6.1 b)

192.

S.C. PERGODUR Internaţional SA Neamţ (główna działalność 6.1 b)

193.

S.C. PROTAN SA -Popeşti Leordeni-Ilfov (główna działalność 6.5)

194.

S.C. PROTAN SA Bucureşti Sucursala Codlea-Braşov (główna działalność 6.5)

195.

S.C. PROTAN SA-Cluj (główna działalność 6.5)

W pełni skoordynowane pozwolenia, zawierające indywidualne harmonogramy mające na celu uzyskanie pełnej zgodności zostaną wydane dla tych instalacji przed dniem 30 października 2007 roku. Powyższe pozwolenia zapewnią stosowanie zasad ogólnych dotyczących podstawowych obowiązków prowadzących, zgodnie z artykułem 3 powyższej dyrektywy, do dnia 30 października 2007 roku.

2.

32000 L 0076: Dyrektywa 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (Dz.U. L 332 z 28.12.2000, str. 91).

W drodze odstępstwa od artykułu 6, artykułu 7 ustęp 1 oraz artykułu 11 dyrektywy 2000/76/WE, dopuszczalne wielkości emisji oraz wymogi dotyczące środków nie stosują się do dnia 31 grudnia 2007 roku do 52 spalarni odpadów medycznych, oraz do dnia 31 grudnia 2008 roku do 58 spalarni odpadów medycznych w Rumunii.

Do końca pierwszego kwartału każdego roku, począwszy od dnia 30 marca 2007 roku Rumunia przedstawia Komisji sprawozdanie dotyczące zamykania niezgodnych z wymogami obiektów obróbki termicznej odpadów niebezpiecznych oraz ilości odpadów medycznych przetworzonych w poprzednim roku.

3.

32001 L 0080: Dyrektywa 2001/80/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2001 r. w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza z dużych obiektów energetycznego spalania (Dz.U. L 309 z 27.11.2001, str. 1), ostatnio zmieniona przez:

12003 T: Akt dotyczący warunków przystąpienia oraz dostosowań w Traktatach - Przystąpienie Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

a)

W drodze odstępstwa od artykułu 4 ustęp 3 oraz części A załączników III i IV dyrektywy 2001/80/WE, wartości dopuszczalnych emisji dla dwutlenku siarki nie stosuje się w Rumunii do następujących zakładów:

 

Do dnia 31 grudnia 2008 roku

 

S.C. Electrocentrale Deva SA No. 1, 4 kotły elektryczne x 264 MWth

 

Do dnia 31 grudnia 2009 roku

 

S.C. TERMOELECTRICA SE DOICEŞTI No. 1, 1 kocioł parowy x 470 MWth

 

Do dnia 31 grudnia 2010 roku

 

S.C. COMPLEXUL ENERGETIC CRAIOVA S.E. CRAIOVA II — No. 1, 2 kotły x 396,5 MWth

 

S.C. COMPLEXUL ENERGETIC TURCENI SA No 2, 2 kotły elektryczne x 789 MWth

 

S.C. COMPLEXUL ENERGETIC TURCENI SA No 3, 2 kotly elektryczne x 789 MWth

 

S.C. TERMOELECTRICA SE PAROŞENI No. 2, 1 kocioł parowy Benson x 467 MWth + 1 kocioł gorącej wody x 120 MWth

 

RAAN, BRANCH ROMAG TERMO No. 2, 3 kotły x 330 MWth

 

S.C. COLTERM SA No. 7, 1 kocioł gorącej wody x 116 MWth

 

Do dnia 31 grudnia 2011 roku

 

CET ARAD No. 2, 2 przemysłowe kotły parowe x 80 MWth

 

S.C. COMPLEXUL ENERGETIC CRAIOVA S.E. CRAIOVA II — No. 2, 2 CAF x 116 MWth + 2 x CR 68 MWth

 

S.C. COMPLEXUL ENERGETIC ROVINARI SA No. 2, 2 kotły parowe x 879 MWth

 

S.C. TERMOELECTRICA GIURGIU No. 1, 3 kotły parowe energetyczne x 285 MWth

 

S.C. ELECTROCENTRALE DEVA SA No. 2, 4 kotły elektryczne x 264 MWth

 

S.C. PETROTEL-LUKOIL SA No. 1, 2 DAV3 + HPM 1 x 45 MWth + 14,7 MWth + 11,4 MWth

 

S.C. PETROTEL-LUKOIL SA No. 2, 3 technologiczne kotły parowe x 105,5 MWth

 

S.C. C.E.T. GOVORA No. 3, 1 kocioł x 285 MWth

 

Do dnia 31 grudnia 2012 roku

 

CET BACĂU No. 1, 1 kocioł parowy x 343 MWth

 

S.C. ELCEN BUCUREŞTI VEST No. 1, 2 kotly parowe x 458 MWth

 

S.C. COMPLEXUL ENERGETIC CRAIOVA S.E. ISALNITA, 4 kotły x 473 MWth

 

Do dnia 31 grudnia 2013 roku:

 

CET ARAD No. 1, 1 kocioł parowy x 403 MWth

 

S.C. ELECTROCENTRALE ORADEA SA No.2, 2 parowe kotły zbiorcze x 300 MWth + 269 MWth

 

S.C. TERMOELECTRICA SA, SUCURSALA ELECTROCENTRALE BRĂILA, 6 kotłów parowych x 264 MWth

 

S.C. CET BRAŞOV SA No. 1, 2 kotły x 337 MWth

 

S.C. ELCEN BUCUREŞTI SUD No. 1, 4 kotły parowe x 287 MWth

 

S.C. ELCEN BUCUREŞTI SUD No. 2, 2 kotły parowe x 458 MWth

 

S.C. ELCEN BUCUREŞTI PROGRESUL No. 1, 4 kotły parowe o mocy 287 MWth

 

S.C. COMPLEXUL ENERGETIC ROVINARI SA No. 1, 2 kotły parowe x 878 MWth

 

S.C. ELECTROCENTRALE DEVA SA No. 3, 4 kotły elektryczne x 264 MWth

 

S.C. C.E.T. IAŞI II, 2 kotły parowe x 305 MWth

 

S.C. UZINA ELECTRICĂ ZALĂU No. 1, 4 przemysłowe kotły parowe x 85,4 MWth

 

S.C.TERMICA S.A SUCEAVA No. 1, 2 kotły x 296 MWth

 

S.C. COLTERM SA No. 5, 1 kotły gorącej wody x 116,3 MWth

 

S.C. COLTERM SA No. 6, 3 kotły parowe o mocy 81,4 MWth

 

S.C. C.E.T. GOVORA No. 2, 2 kotły x 285 MWth

W tym okresie przejściowym, emisja dwutlenku siarki ze wszystkich obiektów energetycznego spalania stosownie do dyrektywy 2001/80/WE nie może przekroczyć następujących pułapów pośrednich:

do roku 2007: 540 000 ton SO2/rok;

do roku 2008: 530 000 ton SO2/rok;

do roku 2010: 336 000 ton SO2/rok;

do roku 2013: 148 000 ton SO2/rok;

b)

W drodze odstępstwa od artykułu 4 ustęp 3 i części A załącznika VI do dyrektywy 2001/80/WE, wartości dopuszczalne emisji tlenku azotu nie stosują się do następujących zakładów w Rumunii do dnia wyznaczonego dla każdego zakładu:

 

Do dnia 31 grudnia 2008 roku

 

S.C. ARPECHIM PITEŞTI No. 2, 1 kocioł BW x 81 MWth

 

S.C. ARPECHIM PITEŞTI No. 3, 4 kotły x 81 MWth

 

PRODITERM BISTRIŢA, 2 kotły gorącej wody x 116 MWth + 2 kotły parowe x 69 MWth

 

S.C. C.E.T. BRAŞOV SA No.1, 2 kotły x 337 MWth

 

REGIA AUTONOMĂ DE TERMOFICARE CLUJ, 2 kotły gorącej wody x 116 MWth

 

S.C. TERMOELECTRICA GIURGIU No. 1, 3 kotły parowe energetyczne x 285 MWth

 

S.C. TERMOELECTRICA GIURGIU No. 2, 2 przemysłowe kotły parowe x 72 MWth

 

S.C. ELECTROCENTRALE DEVA SA No. 1, 4 kotły elektryczne x 264 MWth

 

S.C. COLTERM SA No. 2, 1 kocioł gorącej wody x 58,1 MWth

 

Do dnia 31 grudnia 2009 roku

 

CET ARAD No. 1, 1 kocioł parowy CR x 403 MWth

 

CET ENERGOTERM SA REŞIŢA No 2, 1 kocioł gorącej wody x 58 MWth

 

S.C. TERMICA TÂRGOVIŞTE, 1 kocioł gorącej wody x 58,15 MWth

 

S.C. COMPLEXUL ENERGETIC CRAIOVA S.E. CRAIOVA II — No. 1, 2 kotły x 396,5 MWth

 

S.C. CET IAŞI I No. 2, 2 kotły parowe x 283 MWth

 

S.C. UZINA ELECTRICĂ ZALĂU No. 3, 1 kocioł parowy x 72,3 MWth

 

Do dnia 31 grudnia 2010 roku:

 

S.C. ELECTROCENTRALE ORADEA S.A No 1, 2 parowe kotły zbiorcze x 127 MWth + 269 MWth

 

S.C. C.E.T SA No. 2 Brăila, 2 kotły x 110 MWth

 

CET ENERGOTERM SA REŞIŢA No. 1, 2 kotły x 45,94 MWth

 

S.C. UZINA TERMOELECTRICĂ MIDIA No. 2, 1 kocioł x 73 MWth

 

S.C. UZINA TERMOELECTRICĂ MIDIA No. 3, 1 kocioł x 73 MWth

 

S.C. UZINA TERMOELECTRICĂ MIDIA No. 4, 1 kocioł x 73 MWth

 

S.C. TERMOELECTRICA SE DOICEŞTI No. 1, 1 kocioł parowy Benson x 470 MWth

 

S.C. ELECTROCENTRALE GALAŢI No. 3, 3 kotły elektryczne x 293 MWth

 

S.C. TERMOELECTRICA SE PAROŞENI No. 2, 1 kocioł parowy x 467 MWth + 1 kocioł gorącej wody x 120 MWth

 

S.C. CET IAŞI I No. 1, 3 kotły parowe x 94 MWth

 

S.C. TERMICA SA SUCEAVA No. 1, 2 kotły x 296 MWth

 

S.C. TURNU SA TURNU MĂGURELE No. 1, 1 kocioł gorącej wody x 58 MWth

 

S.C. TURNU SA TURNU MĂGURELE No. 2, 1 kocioł gorącej wody x 58 MWth

 

S.C. ENET SA No. 1, 3 kotły x 18,5 MWth

 

S.C. ENET SA No. 2, 1 kocioł gorącej wody x 58 MWth

 

Do dnia 31 grudnia 2011 roku

 

CET ARAD No. 2, 2 przemysłowe kotły parowe + 1 kocioł x 80 MWth

 

S.C. TERMON SA ONEŞTI, 3 kotły x 380 MWth

 

S.C. CET SA No. 1 BRĂILA, 2 x 110 MWth

 

S.C. TERMICA SA No. 1 BOTOŞANI, 3 kotły gorącej wody x 116 MWth

 

S.C. ELCEN BUCUREŞTI SUD No. 12, 2 kotły gorącej wody x 116 MWth

 

S.C. ELCEN BUCUREŞTI SUD No. 16, 1 kotły gorącej wody x 116 MWth

 

CET ENERGOTERM SA REŞIŢA No. 4, 1 kocioł gorącej wody x 58 MWth

 

S.C. ELCEN BUCUREŞTI SE PALAS No. 1, 1 kocioł gorącej wody x 116 MWth

 

S.C. COMPLEXUL ENERGETIC CRAIOVA SE IŞALNIŢA, 4 kotly x 473 MWth

 

S.C. ELECTROCENTRALE DEVA SA No. 2, 4 kotły elektryczne x 264 MWth

 

S.C.CET IAŞI I No. 3, 4 kotły gorącej wody x 116 MWth

 

RAAN, BRANCH ROMAG TERMO No. 1, 3 kotly x 330 MWth

 

RAAN, BRANCH ROMAG TERMO No. 2, 3 kotly x 330 MWth

 

S.C. ROMPETROL SA BUCUREŞTI VEGA PLOIEŞTI, 3 technologiczne kotły parowe x 24,75 MWth

 

S.C. PETROTEL-LUKOIL SA No. 1, 2 DAV3 + HPM 1 x 45 MWth + 14,7 MWth + 11,4 MWth

 

S.C. PETROTEL-LUKOIL SA No. 2, 3 technologiczne kotły parowe x 105,5 MWth

 

S.C. UZINA ELECTRICĂ ZALĂU No. 1, 4 przemysłowe kotły parowe x 85,4 MWth

 

S.C. COLTERM SA No. 4, 1 kocioł gorącej wody x 116,1 MWth

 

S.C. C.E.T. GOVORA No. 3, 1 kocioł x 285 MWth

 

Do dnia 31 grudnia 2012 roku

 

CET ENERGOTERM SA REŞIŢA No. 3, 1 kocioł gorącej wody x 116 MWth

 

S.C. ELCEN BUCUREŞTI SE PALAS No. 2, 1 kocioł gorącej wody x 116 MWth

 

S.C. ELCEN BUCUREŞTI SE MUREŞ No. 5, 4 kotły parowe o mocy 277 MWth

 

S.C. COLTERM SA No. 6, 3 kotły parowe x 81,4 MWth

 

Do dnia 31 grudnia 2013 roku

 

S.C. TERMOELECTRICA SA, SUCURSALA ELECTROCENTRALE BRĂILA, 6 kotłów parowych x 264 MWth

 

S.C. ELCEN BUCUREŞTI SUD No. 14, 1 kocioł gorącej wody x 116 MWth

 

S.C. ELCEN BUCUREŞTI SE PALAS No. 3, 1 kocioł gorącej wody x 116 MWth

 

S.C. ELECTROCENTRALE GALAŢI No. 2, 2 kotły elektryczne x 293 MWth

 

S.C. ELECTROCENTRALE DEVA SA No. 3, 4 kotły elektryczne x 264 MWth

 

S.C. ELCEN BUCUREŞTI SE MUREŞ No. 1, 1 kocioł parowy x 277 MWth

 

S.C. ELCEN BUCUREŞTI SE MUREŞ No. 4, 1 kocioł parowy x 277 MWth

 

S.C. COLTERM SA No. 5, 1 kocioł gorącej wody x 116,3 MWth

 

S.C. COLTERM SA No. 7, 2 kotły gorącej wody x 116,3 MWth

 

S.C. C.E.T. GOVORA No. 2, 2 kotly x 285 MWth

 

S.C. ENET SA VRANCEA No. 3, 1 kocioł gorącej wody x 116,3 MWth

W tym okresie przejściowym, emisja tlenków azotu ze wszystkich obiektów energetycznego spalania zgodnie z dyrektywą 2001/80/WE nie może przekroczyć następujących pułapów pośrednich:

do roku 2007: 128 000 ton rocznie

do roku 2008: 125 000 ton rocznie

do roku 2010: 114 000 ton rocznie

do roku 2013: 112 000 ton rocznie

c)

W drodze odstępstwa od artykułu 4 ustęp 3 i części A załącznika VII do dyrektywy 2001/80/WE, wartości dopuszczalne emisji pyłów nie stosują się w Rumunii w odniesieniu do następujących zakładów do dnia wyznaczonego dla każdego zakładu:

 

Do dnia 31 grudnia 2008 roku

 

S.C. ELECTROCENTRALE DEVA SA No. 1, 4 kotły elektryczne x 264 MWth

 

S.C. C.E.T. IAŞI II, 2 kotły parowe x 305 MWth

 

Do dnia 31 grudnia 2009 roku

 

CET BACĂU No. 1, 1 kocioł parowy x 345 MWth

 

S.C. TERMOELECTRICA GIURGIU No. 1, 3 kotły parowe x 285 MWth

 

S.C. COLTERM SA No. 6, 3 kotły parowe x 81,4 MWth

 

Do dnia 31 grudnia 2010 roku

 

CET ARAD No. 1, 1 kocioł parowy x 403 MWth

 

S.C. CET BRAŞOV SA No. 1, 2 kotły x 337 MWth

 

S.C. TERMOELECTRICA DOICEŞTI No. 1, 1 kocioł parowy Benson x 470 MWth

 

S.C. COMPLEX ENERGETIC TURCENI SA No. 2, 2 kotły elektryczne x 789 MWth

 

S.C. TERMICA SA SUCEAVA No. 1, 2 kotły x 296 MWth

 

S.C. CET GOVORA SA No. 3, 1 kocioł x 285 MWth

 

Do dnia 31 grudnia 2011 roku

 

S.C. COMPLEX ENERGETIC CRAIOVA SE CRAIOVA II- No. 2, 2 CAF x 116 MWth + 2 CR x 68 MWth

 

S.C. COMPLEX ENERGETIC ROVINARI SA No. 2, 2 kotły parowe x 879 MWth

 

S.C. ELECTROCENTRALE DEVA SA No. 2, 4 kotły elektryczne x 264 MWth

 

S.C. PETROTEL LUKOIL SA No. 1, 2 DAV3 + HPM 1 x 45 MWth + 14,7 MWth + 11,4 MWth

 

S.C. PETROTEL LUKOIL SA No. 2, 3 technologiczne kotły parowe x 105,5 MWth

 

S.C. ALUM SA TULCEA No. 1, 3 kotły x 84,8 MWth + 1 x 72,6 MWth

 

S.C. CET GOVORA SA No. 2, 2 kotły x 285 MWth

 

Do dnia 31 grudnia 2013 roku

 

S.C. COMPLEX ENERGETIC Rovinari SA No. 1, 2 kotły parowe x 878 MWth

 

S.C. ELECTROCENTRALE DEVA S.A No. 3, 4 kotły elektryczne x 264 MWth

 

S.C. UZINA ELECTRICĂ ZALĂU No. 1, 4 kotły parowe x 85,4 MWth

 

S.C. ELECTROCENTRALE ORADEA SA No. 2, 2 kotły parowe zbiorcze x 300 MWth + 1 x 269 MWth

W tym okresie przejściowym, emisja pyłów ze wszystkich obiektów energetycznego spalania zgodnie z dyrektywą 2001/80/WE nie może przekroczyć następujących pułapów pośrednich:

do roku 2007: 38 600 ton rocznie;

do roku 2008: 33 800 ton rocznie;

do roku 2010: 23 200 ton rocznie;

do roku 2013: 15 500 ton rocznie.

d)

W drodze odstępstwa od artykułu 4 ustęp 3 i części A załącznika VI do dyrektywy 2001/80/WE, wartości dopuszczalne emisji dla tlenków azotu obowiązujące począwszy od 1 stycznia 2016 roku dla obiektów o mocy cieplnej spalania wyższej niż 500 MWth nie mają zastosowania do dnia 31 grudnia 2017 r do następujących obiektów:

 

S.C. ELECTROCENTRALE ORADEA No. 2, 2 kotły parowe zbiorcze x 300 MWth + 1 x 269 MWth

 

S.C. ELETROCENTRALE DEVA S.A No. 2, 4 kotły elektryczne x 264 MWth

 

S.C. COMPLEXUL ENERGETIC ROVINARI SA No. 2, 2 kotły parowe x 879 MWth

 

S.C. COMPLEXUL ENERGETIC TURCENI SA No. 3, 2 kotły elektryczne x 789 MWth

 

S.C. ELETROCENTRALE DEVA S.A No. 1, 4 kotły elektryczne x 264 MWth

 

S.C. TERMICA S.A SUCEAVA, No. 1, 2 kotły x 296 MWth

W tym okresie przejściowym, emisje tlenków azotu ze wszystkich obiektów energetycznego spalania zgodnie z dyrektywą 2001/80/WE nie może przekroczyć następujących pułapów pośrednich:

do roku 2016: 80 000 ton rocznie;

do roku 2017: 74 000 ton rocznie.

e)

Do dnia 1 stycznia 2011 roku Rumunia przedstawi Komisji uaktualniony plan, wraz z planem inwestycyjnym, stopniowego dostosowania obiektów, które nie spełniają wymogów, wraz z określeniem precyzyjnych etapów stosowania dorobku. Plany te umożliwią dalsze obniżanie emisji do poziomu znacznie poniżej celów pośrednich określonych w ustępach a) do d) powyżej, w szczególności w zakresie emisji w roku 2012. Jeżeli Komisja uzna, biorąc pod uwagę w szczególności skutki dla środowiska oraz konieczność ograniczenia zakłóceń konkurencji na rynku wewnętrznym z powodu środków przejściowych, że plany te są niewystarczające do osiągnięcia tych celów, poinformuje o tym Rumunię. W ciągu dalszych trzech miesięcy Rumunia poinformuje o podjętych środkach służących osiągnięciu tych celów. Jeżeli następnie Komisja uzna, po konsultacji z Państwami Członkowskimi, że środki te są niewystarczające do osiągnięcia tych celów, rozpocznie postępowanie w sprawie naruszenia zgodnie z artykułem III-360 Konstytucji.


(1)  Dyrektywa Rady 68/360/EWG z dnia 15 października 1968 r. w sprawie zniesienia ograniczeń w przemieszczaniu się i pobycie pracowników Państw Członkowskich i ich rodzin we Wspólnocie (Dz.U. L 257 z 19.10.1968, str. 13), dyrektywa ostatnio zmieniona przez Akt Przystąpienia z 2003 r. (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33) oraz uchylona ze skutkiem od dnia 30 kwietnia 2006 r. przez dyrektywę 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, str. 77).

(2)  NACE: patrz 31990 R 3037: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.U. L 293 z 24.10.1990, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione przez 32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(3)  NACE: patrz 31990 R 3037: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.U. L 293 z 24.10.1990, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione przez 32003 R 1882: Rozporządzenie (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.9.2003 r. (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(4)  W rozumieniu załącznika C komunikatu Komisji - Wielosektorowe zasady ramowe dotyczące pomocy regionalnej na rzecz dużych projektów inwestycyjnych (Dz.U. C 70 z 19.3.2002, str. 8), komunikat ostatnio zmieniony i opublikowany w Dz.U. C 263 z 1.11.2003, str. 3.

(5)  Dz.U. C 74 z 10.3.1998, str. 9, Wytyczne ostatnio zmienione i opublikowane w Dz.U. C 258 z 9.9.2000, str. 5.

(6)  W rozumieniu załącznika C komunikatu Komisji - Wielosektorowe zasady ramowe dotyczące pomocy regionalnej na rzecz dużych projektów inwestycyjnych (Dz.U. C 70 z 19.3.2002, str. 8), komunikat ostatnio zmieniony i opublikowany w Dz.U. C 263 z 1.11.2003, str. 3.

(7)  Dz.U. C 74 z 10.3.1998, str. 9, Wytyczne ostatnio zmienione i opublikowane w Dz.U. C 258 z 9.9.2000, str. 5.

(8)  Dz.U. L 357 z 31.12.1994, str. 2. Układ ostatnio zmieniony decyzją nr 2/2003 Rady Stowarzyszenia UE/Rumunia z dnia 25.9.2003r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(9)  Obniżenie zdolności produkcyjnych musi być trwałe w rozumieniu decyzji Komisji nr 3010/91/EWWiS (Dz.U. L 286 z 6.10.1991, str. 20.)

(10)  Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. bezpieczeństwa żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1642/2003 (Dz.U. L 245 z 29.9.2003, str. 4).

(11)  Umowa między Wspólnotą Europejską a Rumunią w sprawie tranzytu drogowego dla przewozu rzeczy z dnia 28 czerwca 2001 r. (Dz.U. L 142 z 31.5.2002, str. 75).

(12)  Dz.U L 228 z 9.9.1996, str. 1. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją nr 884/2004/WE (Dz.U. L 167 z 30.4.2004, str. 1).

(13)  Km prowadzonych prac = odcinki dróg, na których prace są prowadzone w ciągu roku referencyjnego. Prace te mogą rozpocząć się w roku referencyjnym lub mogły się rozpocząć w poprzednich latach.

(14)  Km oddane do użytku = odcinki dróg, na których zakończono prace lub które zostały oddane do użytku w roku referencyjnym.

(15)  Dz.U L 76 z 23.3.1992, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 807/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 36).

(16)  Dz.U. L 194 z 25.07.75, str. 39. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(17)  Dz.U. L 78 z 26.3.1991, str. 32.

(18)  Dz.U. L 78 z 26.3.1991, str. 32.

(19)  Dz.U. L 257 z 10.10.1996, str. 26. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(20)  Dz.U. L 332 z 28.12.2000, str. 91.

(21)  Dz.U. L 309 z 27.11.2001, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 2003 r. (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

(22)  Dz.U L 194 z 25.7.1975, str. 39. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 91/156/EWG i ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(23)  Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 20. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 94/31/WE (Dz.U. L 168 z 2.7.1994, str. 28).

(24)  Dz.U. L 129 z 18.5.1976, str. 23. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, str. 1).

(25)  Dz.U. L 129 z 18.5.1976, str. 23. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, str. 1).

Dodatek A do ZAŁĄCZNIKA VII

Restrukturyzacja rumuńskiego przemysłu hutniczego (jak określono w załączniku VII, rozdział 4, sekcja B)

CZĘŚĆ I

PRZEDSIĘBIORSTWA KORZYSTAJĄCE Z POMOCY PAŃSTWA W RAMACH PROGRAMU RESTRUKTURYZACJI HUTNICTWA ŻELAZA I STALI W RUMUNII

Ispat Sidex Galaţi

Siderurgica Hunedoara

COS Târgovişte

CS Reşiţa

IS Câmpia Turzii

Donasid (Siderca) Călăraşi

CZĘŚĆ II

HARMONOGRAM I OPIS ZMIAN W ZDOLNOŚCIACH PRODUKCYJNYCH (1)

 

Instalacja

Zmiana zdolności produkcyjnych (tony)

Data zatrzymania produkcji

Data zamknięcia na stałe

Siderurgica Hunedoara

walcówka nr 1

–400 000

1995

1997

 

walcówka nr 3

–280 000

1998

2000

 

kształtowniki średnie

–480 000

pierwszy kwartał 2008

drugi kwartał 2008

IS Câmpia Turzii

walcówka nr 1

–80 000

1995

1996

CS Reşiţa

kształtowniki lekkie

–80 000

2000

2001

 

koła do wagonów

–40 000

1999

2000

 

kształtowniki ciężkie

–220 000

czwarty kwartał 2007

drugi kwartał 2008

 

kształtowniki średnie i specjalne

–120 000

czwarty kwartał 2006

czwarty kwartał 2007

Donasid (Siderca) Călăraşi

kształtowniki średnie

–350 000

1997

1999

 

Zmiana zdolności produkcyjnych netto

–2 050 000

 

 

CZĘŚĆ III

PUNKTY ODNIESIENIA RESTRUKTURYZACJI

1.   Trwała konkurencyjność

Biorąc pod uwagę szczególne zasady księgowości stosowane przez Komisję, każde przedsiębiorstwo objęte pomocą powinno osiągnąć minimalny roczny wynik operacyjny brutto w odniesieniu do obrotu w wysokości 10 % dla niezintegrowanych przedsiębiorstw sektora hutnictwa żelaza i stali, 13,5 % dla zintegrowanych zakładów hutnictwa żelaza i stali oraz minimalny zwrot w wysokości 1,5 % obrotów z kapitału własnego, nie później niż do dnia 31 grudnia 2008 roku. Dane te zostaną sprawdzone w ramach corocznej niezależnej oceny przeprowadzanej między rokiem 2005 a 2009, zgodnie z rozdziałem 4, sekcja B, ustęp 13 załącznika VII.

2.   Wydajność

Całkowita wydajność porównywalna z tą, która jest osiągana przez sektor przemysłu hutniczego UE zostanie stopniowo osiągnięta do dnia 31 grudnia 2008 roku. Dane te zostaną sprawdzone w ramach corocznej niezależnej oceny przeprowadzanej między rokiem 2005 a 2009, zgodnie z rozdziałem 4, sekcja B, ustęp 13 załącznika VII.

3.   Obniżenia kosztów

Szczególną wagę przywiązuje się do obniżenia kosztów jako kluczowego elementu trwałej konkurencyjności. Zostanie to w pełni wprowadzone w życie, zgodnie z biznes planami spółek objętych pomocą.

CZĘŚĆ IV

ORIENTACYJNY WYKAZ WYMOGÓW INFORMACYJNYCH

1.   Produkcja i wyniki rynkowe

produkcja miesięczna surowej stali, półwyrobów oraz wyrobów gotowych, według kategorii jak również według asortymentu wyrobów,

produkty sprzedane, z uwzględnieniem poziomów sprzedaży, cen i rynków; wyszczególnienie według asortymentu wyrobów.

2.   Inwestycje

szczegółowy opis dokonanych inwestycji,

data zakończenia,

koszty inwestycji, źródła finansowania oraz wartość jakiejkolwiek pomocy, która została udzielona w związku z inwestycją,

dzień płatności pomocy, jeżeli miała miejsce.

3.   Ograniczenie siły roboczej

ilość i harmonogram zwolnień,

zmiany w zatrudnieniu w przedsiębiorstwach objętych pomocą (rozróżnienie między bezpośrednim i pośrednim zatrudnieniem),

zamiany w poziomie zatrudnienia w krajowym sektorze hutnictwa żelaza i stali.

4.   Zdolności produkcyjne (w odniesieniu do całego sektora hutnictwa żelaza i stali w Rumunii)

dzień lub przewidywany dzień zatrzymania produkcji zdolności produkcyjnych wyrażony w MPP (MPP oznacza maksymalną możliwą roczną produkcję, która może zostać uzyskana w zwykłych warunkach pracy), oraz opis tych zdolności produkcyjnych,

dzień (lub przewidywany dzień) demontażu, zgodnie z definicją zawartą w decyzji Komisji nr 3010/91/EWWiS w sprawie informacji, które mają zostać dostarczone przez przedsiębiorstwa z sektora przemysłu hutniczego odnośnie do ich inwestycji (2), właściwej instalacji oraz szczegóły dotyczące demontażu,

dzień (lub przewidywany dzień) wprowadzenia nowych zdolności produkcyjnych oraz ich opis,

zmiana całkowitej zdolności produkcyjnej w Rumunii w zakresie surowej stali oraz wyrobów gotowych według kategorii.

5.   Koszty

podział kosztów oraz ich odpowiednie zmiany w przeszłości i w przyszłości, w szczególności obniżenie kosztów siły roboczej, zużycia energii, obniżenie kosztów surowców, akcesoriów oraz usług zewnętrznych.

6.   Wyniki finansowe

zmiany w wybranych kluczowych wskaźnikach finansowych zapewniające dążenie do uzyskania trwałej konkurencyjności (wyniki finansowe i wskaźniki muszą być dostarczone w sposób pozwalający na porównanie z finansowym planem restrukturyzacji przedsiębiorstwa oraz muszą zawierać test trwałej konkurencyjności stosowany przez Komisję);

szczegóły dotyczące opłaconych podatków i ceł, z uwzględnieniem informacji o wszelkich odstępstwach od zwykle mających zastosowanie zasad fiskalnych i celnych,

poziom obciążeń finansowych,

szczegóły dotyczące terminów spłaty pomocy już udzielonej zgodnie z warunkami niniejszego Protokołu,

warunki nowych pożyczek (niezależnie od ich źródła).

7.   Utworzenie nowego przedsiębiorstwa lub nowego zakładu obejmujące zwiększenie zdolności produkcyjnych

identyfikacja każdego uczestnika z sektora prywatnego lub publicznego,

źródła finansowania utworzenia nowego przedsiębiorstwa lub nowych zakładów,

warunki i zasady udziału prywatnych i publicznych udziałowców,

struktura zarządzania nowego przedsiębiorstwa.

8.   Zmiany w strukturze własności.


(1)  Obniżenie zdolności produkcyjnych musi być trwałe w rozumieniu decyzji Komisji nr 3010/91/EWWiS z dnia 15 października 1991 r. (Dz.U. L 286 z 16.10.1991, str. 20).

(2)  Dz.U L 286 z 16.10.1991, str. 20.

Dodatek B do załącznika VII

Wykaz zakładów przetwórstwa mięsnego, zakładów przetwórstwa mięsa drobiowego i zakładów mleczarskich, o którym mowa w rozdziale 5, sekcja B, podsekcja I załącznika VIII

Zakłady przetwórstwa mięsnego

Nr

Nr wet.

Nazwa zakładu

Lokalizacja danego zakładu

1

5806/2000

Comb Agroind Curtici

Str. Revoluţiei, nr.33, Curtici, jud. Arad

2

5065/2000

S.C. RB Prod S.R.L.

Str. Constituţiei, Arad, jud. Arad

3

101/2000

S.C. Cominca S.A.

Str. Octavian Goga, nr. 4, Oradea, jud. Bihor

4

102/1999

S.C. Prodaliment S.A.

Str. Republicii, nr. 101, Salonta, jud. Bihor

5

115/1996

S.C. Ferm Com Prod S.R.L.

Căldărăşti, jud. Buzău

6

1446/2002

S.C. Izocon MC S.A.

Cuza Vodă, jud. Călăraşi

7

19/2002

S.C. Carnob S.R.L.

Str. Lebedelor, nr. 1, Lumina, jud. Constanţa

8

154/1999

S.C. Casalco S.A.

Str. Jókai Mór, nr. 9-11, Sf. Gheorghe, jud. Covasna

9

312/1999

S.C. Olas Prod S.R.L.

Str. N. Romanescu, nr. 28, Craiova, jud. Dolj

10

58/2001

S.C. Elan Trident S.R.L.

Str. Rákóczi, Miercurea Ciuc, jud. Harghita

11

143/1999

S.C. Lorialba Prest S.R.L.

Str. Crişul Alb, nr. 1, Brad, jud. Hunedoara

12

4585/2002

S.C. Agro Prod Com Dosa S.R.L.

Str. Principală, nr. 79, Chibed, jud. Mureş

13

2585/2000

S.C. Cazadela S.R.L.

Str. Oltului, nr. 34, Reghin, jud. Mureş

14

4048/2000

S.C. Coniflor S.R.L.

Str. Petru Maior, Gurghiu, jud. Mureş

15

422/1999

S.C. Prodprosper S.R.L.

Str. Dumbravei, nr. 18, Dumbrava Roşie, jud. Neamţ

16

549/1999

S.C. Tce 3 Brazi S.R.L.

Zăneşti, jud. Neamţ

17

24/2000

S.C. Spar S.R.L.

Str. Gării, nr. 10, Potcoava, jud. Olt

18

2076/2002

S.C. Simona S.R.L.

Str. Popa Şapcă, nr. 105, Balş, jud. Olt

19

86/2002

S.C. Universal S.R.L.

Crişeni, jud. Sălaj

20

5661/2002

S.C. Harald S.R.L.

Str. Mânăstirea Humorului, nr. 76A, jud. Suceava

21

6066/2002

S.C. Raitar S.R.L.

Cornu Luncii, jud. Suceava

22

5819/2002

S.C. Mara Alex S.R.L.

Milişăuţi, jud. Suceava

23

93/2003

S.C. Mara Prod Com S.R.L.

Str. Abatorului, nr. 1 bis, Alexandria, jud. Teleorman

24

1/2000

S.C. Diana S.R.L.

Bujoreni, jud. Vâlcea

25

6/1999

S.C. Diana Prod S.R.L.

Vlădeşti, jud. Vâlcea

Zakłady przetwórstwa mięsa drobiowego

Nr

Nr wet.

Nazwa zakładu

Lokalizacja danego zakładu

1

2951/2000

S.C. Agronutrisco Impex S.R.L.

Str. Abatorului, nr. 2A, Mihăileşti, jud. Giurgiu

2

3896/2002

S.C. Oprea Avicom S.R.L.

Str. Dealul Viilor, nr. 5, Crăieşti, jud. Mureş

Zakłady mleczarskie

Nr

Nr wet.

Nazwa zakładu

Lokalizacja danego zakładu

1

999/2000

S.C. Alba Lact S.A.

Str. Muncii, nr. 4, Alba Iulia, jud. Alba

2

5158/8.11.2002

S.C. Biolact Bihor S.R.L.

Paleu, jud. Bihor

3

2100/8.11.2001

S.C. Bendearcris S.R.L.

Miceştii de Câmpie, nr. 202A, jud. Bistriţa-Năsăud

4

2145/5.3.2002

S.C. Lech Lacto S.R.L.

Lechinţa, nr. 387, jud. Bistriţa-Năsăud

5

395/18.6.2001

S.C. Lacto Solomonescu S.R.L.

Miron Costin, Vlăsineşti, jud. Botoşani

6

115/1.2.2002

S.C. Comintex S.R.L. Darabani

Darabani, jud. Botoşani

7

A343827/

30.8.2002

S.C. Prodlacta S.A.

Str. Gării, nr. 403, Homorod, jud. Braşov

8

258/10.4.2000

S.C. Binco Lact S.R.L.

Săcele, jud. Constanţa

9

12203/25.9.2003

S.C. Lacto Genimico S.R.L.

Str. Căşăriei nr. 2A, Hârşova, jud. Constanţa

10

2721/28.8.2001

S.C. Industrializarea Laptelui S.A.

B-dul Independenţei, nr. 23, Târgovişte, jud. Dâmboviţa

11

4136/10.6.2002

S.C. Galmopan S.A.

B-dul G. Coşbuc, nr. 257, Galaţi, jud. Galaţi

12

5/7.5.1999

S.C. Sandralact S.R.L.

Şos. Bucureşti-Giurgiu, km. 23, jud. Giurgiu

13

213/1996

S.C. Paulact S.R.L.

Str. Principală, nr. 28, Sânpaul, jud. Harghita

14

625/21.11.1996

S.C. Lactis S.R.L.

Str. Beclean, nr. 31, Odorheiu Secuiesc, jud. Harghita

15

913/17.3.2000

S.C. Lactex — Reghin S.R.L.

Jabeniţa, nr. 33, jud. Mureş

16

207/21.4.1999

S.C. Midatod S.R.L.

Ibăneşti, nr. 273, jud. Mureş

17

391/23.4.1999

S.C. Kubo Ice Cream Company S.R.L.

Str. Dumbravei, nr. 5, Piatra Neamţ, jud. Neamţ

18

1055/10.7.2000

S.C. Oltina S.A.

Str. A. I. Cuza, nr. 152, Slatina, jud. Olt

19

282/1999

S.C. Calion S.R.L.

Str. Gheorghe Doja, nr. 39, Jibou, jud. Sălaj

20

1562/27.12.1999

5750/23.5.2002

S.C. Bucovina S.A. Suceava

Str.Humorului, nr.4, Suceava, jud. Suceava

21

1085/26.5.1999

S.C. Bucovina S.A. Falticeni

Str. Izvor, nr.5, Falticeni, jud. Suceava

22

5614/20.4.2002

S.C. Coza Rux S.R.L.

Str. Burdujeni, nr.11 A, Suceava, jud. Suceava

23

1659/27.3.2003

S.C. Ecolact S.R.L.

Milisauti, jud. Suceava

24

1205/5.10.1999

S.C. Pro Putna S.R.L.

Putna, jud. Suceava

25

5325/13.2.2002

S.C. Cetina Prod Lact S.R.L.

Neagra Sarului, Saru Dornei, jud. Suceava

26

5245/6.11.2001

S.C. Simultan S.R.L.

Ortisoara, jud. Timis

27

2459/21.8.2002

S.C. Zan S.R.L.

Str. Celulozei, nr. 5, Zarnesti, jud. Brasov


ZAŁĄCZNIIK VIII

Rozwój obszarów wiejskich (określony w artykule 34 Protokołu)

SEKCJA I

TYMCZASOWE DODATKOWE ŚRODKI W ZAKRESIE ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH DLA BUŁGARII I RUMUNII

A.   Wsparcie dla gospodarstw niskotowarowych w trakcie restrukturyzacji

1)

Wsparcie dla gospodarstw niskotowarowych w trakcie restrukturyzacji służy osiągnięciu następujących celów:

a)

zmniejszeniu problemów związanych z przekształceniami obszarów wiejskich wynikających z faktu, iż sektor rolniczy oraz gospodarka wiejska Bułgarii i Rumunii wystawione są na konkurencję w ramach jednolitego rynku;

b)

ułatwienia i zachęcania do restrukturyzacji gospodarstw, które nie są jeszcze trwale konkurencyjne.

Dla celów niniejszego załącznika pojęcie „gospodarstw niskotowarowych” oznacza gospodarstwa produkujące głównie na własne potrzeby ale również sprzedające część swojej produkcji.

2)

Warunkiem uzyskania wsparcia jest przedstawienie przez rolnika biznes planu, który:

a)

wykazuje przyszłą trwałą konkurencyjność gospodarstwa;

b)

zawiera szczegółowy opis wymaganych inwestycji;

c)

zawiera określenie celów pośrednich i końcowych.

3)

Zgodność z biznes planem, o którym mowa w ustępie 2 sprawdzana jest po upływie trzech lat. Jeżeli cele przejściowe określone w planie nie zostały osiągnięte w chwili kontroli po trzech latach, nie jest udzielana dalsza pomoc, lecz nie wymaga się na tej podstawie zwrotu środków już otrzymanych.

4)

Wsparcie jest wypłacane corocznie w formie stałych płatności, do maksymalnej dopuszczalnej kwoty określonej w sekcji I G, przez okres nie przekraczający pięciu lat.

B.   Grupy producentów

1)

Wsparcie w postaci stałych płatności udzielone jest w celu ułatwienia tworzenia i administracyjnego funkcjonowania grup producentów, których celem jest:

a)

przystosowanie produkcji i jej wielkości, w przypadku producentów będących członkami takich grup, do wymogów rynku;

b)

wspólne wprowadzanie produktów do obrotu, w tym przygotowanie do sprzedaży, centralizację sprzedaży i dostawę do odbiorców hurtowych; oraz

c)

ustanowienie wspólnych zasad w sprawie informacji o produkcji, w szczególności o zbiorach i jej dostępności.

2)

Wsparcie udzielane jest wyłącznie grupom producentów formalnie uznanym przez właściwe organy Bułgarii lub Rumunii pomiędzy dniem przystąpienia a dniem 31 grudnia 2009 roku, na mocy prawa krajowego lub prawa wspólnotowego.

3)

Wsparcie udzielane jest w formie rocznych płatności przez okres pierwszych pięciu lat od dnia uznania grupy producentów. Jest ono obliczane na podstawie rocznej sprzedanej produkcji grupy i nie przekracza:

a)

5 %, 5 %, 4 %, 3 % oraz 2 % wartości produkcji do wysokości 1 000 000 EUR, wprowadzonej do obrotu odpowiednio w pierwszym, drugim, trzecim, czwartym i piątym roku, oraz

b)

2,5 %, 2,5 %, 2,0 %, 1,5 % oraz 1,5 % wartości produkcji przekraczającej 1 000 000 EUR, wprowadzonej do obrotu odpowiednio w pierwszym, drugim, trzecim, czwartym i piątym roku.

W każdym przypadku, wsparcie nie przekracza maksymalnych dopuszczalnych kwot określonych w sekcji I G.

C.   Środki typu Leader+

1)

Wsparcie może być udzielone na środki związane z nabywaniem umiejętności służących przygotowaniu społeczności wiejskich do tworzenia i wprowadzania w życie strategii rozwoju obszarów wiejskich.

Środki te mogą obejmować w szczególności:

a)

wsparcie techniczne dla tworzenia opracowań dotyczących obszarów lokalnych oraz rozpoznania stanu określonego terytorium biorących pod uwagę potrzeby wyrażane przez społeczność lokalną;

b)

informowanie i szkolenie społeczeństwa celem zachęcania do wzięcia aktywnego udziału w procesie rozwoju;

c)

tworzenie reprezentatywnego partnerstwa na rzecz lokalnego rozwoju;

d)

sporządzanie zintegrowanych strategii rozwoju;

e)

finansowanie badań i przygotowanie wniosków o otrzymanie wsparcia.

2)

Wsparcie może być udzielane na rzecz przyjmowania zintegrowanych strategii rozwoju obszarów wiejskich, o charakterze pilotażowym, przygotowanych przez lokalne grupy działania, zgodnie z zasadami określonymi w punktach 12, 14 i 36 noty Komisji skierowanej do Państw Członkowskich z dnia14 kwietnia 2000 roku, ustanawiającej wytyczne dla Inicjatywy Wspólnoty na rzecz rozwoju obszarów wiejskich (Leader +) (1). Wsparcie to ogranicza się do regionów, w których już istnieje wystarczający potencjał administracyjny i doświadczenie związane z rozwojem lokalnych obszarów wiejskich.

3)

Lokalne grupy działania, o których mowa w ustępie 2, mogą kwalifikować się do uczestnictwa we współpracy międzyterytorialnej i transgranicznej zgodnie z zasadami określonymi w punktach 15 do 18 noty Komisji, o której mowa w ustępie 2.

4)

Bułgarii i Rumunii oraz lokalnym grupom działania przyznaje się dostęp do Obserwatorium Obszarów Wiejskich, o którym mowa w punkcie 23 noty Komisji wymienionej w ustępie 2.

D.   Doradztwo rolnicze i upowszechnianie wiedzy rolniczej

Udziela się wsparcia na świadczenie usług z zakresu doradztwa rolniczego i upowszechniania wiedzy rolniczej.

E.   Uzupełnienia do płatności bezpośrednich

1)

Wsparcie może być udzielone rolnikom uprawnionym do dodatkowych krajowych płatności bezpośrednich lub pomocy na podstawie artykułu 143c rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 (2).

2)

Wsparcie udzielone rolnikowi na lata 2007, 2008, 2009 nie przekracza różnicy pomiędzy:

a)

wysokością płatności bezpośrednich obowiązujących w Bułgarii lub Rumunii za dany rok zgodnie z artykułem 143a rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, oraz

b)

40 % poziomu płatności bezpośrednich mających zastosowanie we Wspólnocie, w kształcie na dzień 30 kwietnia 2004 roku, w odpowiednim roku.

3)

Udział Wspólnoty we wsparciu udzielonym na mocy niniejszej podsekcji E w Bułgarii lub Rumunii na każdy rok w latach 2007, 2008 i 2009 nie przekracza 20 % odpowiedniej przydzielonej kwoty rocznej. Jednakże Bułgaria lub Rumunia może postanowić o zastąpieniu stawki rocznej w wysokości 20 % następującymi stawkami: 25 % na rok 2007, 20 % na rok 2008 oraz 15 % na rok 2009.

4)

Przy stosowaniu maksymalnych wysokości określonych w artykule 143c ustęp 2a rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 wsparcie udzielone danemu rolnikowi na podstawie niniejszej podsekcji E zalicza się odpowiednio jako krajowe płatności bezpośrednie lub pomoc uzupełniającą.

F.   Pomoc techniczna

1)

Możliwe jest udzielenie wsparcia na przygotowanie, monitorowanie, oceny i kontrole, które są niezbędne do wprowadzenia w życie postanowień dokumentów dotyczących programowania rozwoju obszarów wiejskich.

2)

Środki, o których mowa w ustępie 1 obejmują w szczególności:

a)

badania;

b)

działania w zakresie pomocy technicznej, wymiany doświadczeń oraz informacji skierowanych do partnerów, beneficjentów i całego społeczeństwa;

c)

instalację, eksploatację i współdziałanie skomputeryzowanych systemów zarządzania, monitorowania i oceny;

d)

doskonalenie metod oceny i wymianę informacji dotyczących najlepszych praktyk w tej dziedzinie.

G.   Tabela kwot na tymczasowe dodatkowe środki na rzecz rozwoju obszarów wiejskich w Bułgarii i Rumunii

Środki

EUR

 

Gospodarstwa niskotowarowe

1 000

na gospodarstwo/na rok

Grupy producentów

100 000

w pierwszym roku

 

100 000

w drugim roku

 

80 000

w trzecim roku

 

60 000

w trzecim roku

 

50 000

w piątym roku

SEKCJA II

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE WSPARCIA INWESTYCYJNEGO DLA BUŁGARII I RUMUNII

1)

Wsparcie inwestycyjne dla gospodarstw rolnych na podstawie przepisów dotyczących rozwoju obszarów wiejskich obowiązujących w dniu przystąpienia jest udzielane gospodarstwom rolnym, które będą wykazywać trwałą konkurencyjność po zrealizowaniu inwestycji.

2)

Całkowita kwota wsparcia inwestycyjnego dla gospodarstw rolnych, wyrażona jako odsetek wartości inwestycji kwalifikujących się do uzyskania wsparcia jest ograniczona do 50 % oraz 60 % na obszarach mniej uprzywilejowanych, lub do maksymalnej wartości procentowej określonej w odpowiednich przepisach dotyczących rozwoju obszarów wiejskich obowiązujących w dniu przystąpienia, w zależności od tego, która z nich jest wyższa. Gdy inwestycje są podejmowane przez młodych rolników, określonych w odpowiednich przepisach dotyczących rozwoju obszarów wiejskich obowiązujących w dniu przystąpienia, powyższe wartości procentowe mogą zostać podwyższone do 55 % lub 65 % na obszarach mniej uprzywilejowanych, lub do wartości procentowych określonych w odpowiednich przepisach dotyczących rozwoju obszarów wiejskich obowiązujących w dniu przystąpienia, w zależności od tego, która wartość jest wyższa.

3)

Wsparcie dla inwestycji w celu poprawienia przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych na podstawie odpowiednich przepisów dotyczących rozwoju obszarów wiejskich obowiązujących w dniu przystąpienia, jest udzielane przedsiębiorstwom, którym przyznano okres przejściowy po przystąpieniu w celu spełnienia minimalnych norm dotyczących środowiska, higieny i dobrostanu zwierząt. W tym wypadku, po upływie okresu przejściowego lub po zakończeniu inwestycji, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej, przedsiębiorstwo powinno spełniać odpowiednie normy.

SEKCJA III

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE WSPARCIA W ZAKRESIE WCZEŚNIEJSZYCH EMERYTUR W BUŁGARII

1)

Rolnicy w Bułgarii, którym przyznano kwoty mleczne mogą ubiegać się o wcześniejszą emeryturę pod warunkiem, że w chwili przejścia na emeryturę nie ukończyli 70 roku życia.

2)

Do wysokości wsparcia mają zastosowanie kwoty maksymalne określone w odpowiednich dotyczących rozwoju obszarów wiejskich, obowiązujących w dniu przystąpienia przepisach, a wsparcie to oblicza się w stosunku do wielkości kwoty mlecznej oraz całkowitej działalności rolnej gospodarstwa.

3)

Kwoty mleczne przyznane osobie przekazującej przenosi się do krajowej rezerwy kwot mlecznych bez żadnych dodatkowych płatności wyrównawczych.

SEKCJA IV

SZCZEGÓLNE PRZEPISY FINANSOWE DLA BUŁGARII I RUMUNII NA LATA 2007-2013

1)

W okresie obowiązywania programu w latach 2007-2013 wsparcie Wspólnoty przyznane dla Bułgarii i Rumunii na wszystkie środki z zakresu rozwoju obszarów wiejskich wdraża się zgodnie z zasadami określonymi w artykułach 31 i 32 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiającego przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych (3).

2)

W obszarach objętych celem 1, wkład finansowy Wspólnoty może wynosić 85 % na środki dotyczące środowiska wiejskiego oraz dobrostanu zwierząt i 80 % na pozostałe środki, albo odpowiadać wartościom procentowym określonym w przepisach dotyczących rozwoju obszarów wiejskich obowiązujących w dniu przystąpienia, w zależności od tego, która kwota jest wyższa.


(1)  Dz.U. C 139 z 18.5.2000, str. 5.

(2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady programów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające niektóre programy wsparcia dla rolników, oraz zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999. (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 oraz (WE) nr 2529/2001 (Dz.U. L 270 z 21.10.2000, str. 1. Rozporządzenie dostosowane decyzją Rady 2004/281/WE (Dz.U. L 93 z 30.3.04, str. 1), rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 864/2004 (Dz.U. L 161 z 30.4.2004, str. 48).

(3)  Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r. (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).


ZAŁĄCZNIK IX

Szczególne zobowiązania podjęte i wymogi przyjęte przez Rumunię przy zakończeniu negocjacji w sprawie przystąpienia w dniu 14 grudnia 2004 roku (określone w artykule 39 Protokołu)

I.   W związku z artykułem 39 ustęp 2

1)

Wprowadzenie bez dalszej zwłoki planu działania Schengen opublikowanego w M. Of., cz. I, nr 129 bis/10.II.2005, zmienionego zgodnie z dorobkiem i z zachowaniem uzgodnionych terminów.

2)

Znaczne przyspieszenie starań w zakresie modernizacji sprzętu i infrastruktury na „zielonych” i „niebieskich” granicach oraz na przejściach granicznych, oraz kontynuowanie poprawy zdolności do analizy ryzyka operacyjnego, w celu zapewnienia wysokiego poziomu kontroli i ochrony granic na przyszłych zewnętrznych granicach Unii. Należy to uwzględnić w jednolitym, wieloletnim planie inwestycyjnym, który powinien być przedstawiony nie później niż w marcu 2005 roku, i który musi umożliwiać Unii coroczną analizę dokonanych postępów, do czasu podjęcia w sprawie Rumunii decyzji, o której mowa w artykule 4 ustęp 2 niniejszego Protokołu. Dodatkowo, Rumunia musi znacznie przyspieszyć realizację planów zatrudnienia 4 438 funkcjonariuszy służb granicznych, a w szczególności musi od razu po przystąpieniu zapewnić możliwie pełne obsadzenie stanowisk na granicy z Ukrainą, Mołdawią oraz na wybrzeżu Morza Czarnego. Rumunia musi także wdrożyć wszelkie środki niezbędne do skutecznego zwalczania nielegalnej imigracji, obejmujące również zacieśnienie współpracy z państwami trzecimi.

3)

Opracowanie i wdrożenie zaktualizowanego i zintegrowanego Planu Działania i strategii na rzecz reformy wymiaru sprawiedliwości, który obejmuje także główne środki służące wprowadzeniu w życie przepisów Ustawy o organizacji wymiaru sprawiedliwości, Ustawy o statusie sędziów oraz Ustawy o Najwyższej Radzie Sądownictwa, które weszły w życie w dniu 30 września 2004 roku. Obydwa zaktualizowane dokumenty muszą być przekazane Unii nie później niż w marcu 2005 roku; należy zapewnić odpowiednie zasoby finansowe i kadrowe do wprowadzania w życie Planu Działania i należy go realizować bez dalszej zwłoki i zgodnie z ustalonym harmonogramem. Do marca 2005 roku Rumunia musi także wykazać pełną zdolność operacyjną nowego systemu losowego rozdzielania spraw.

4)

Znaczne postępy w walce z korupcją, a w szczególności z korupcją na wysokich szczeblach poprzez zapewnienie rygorystycznego egzekwowania przepisów prawa antykorupcyjnego oraz rzeczywistej niezawisłości Krajowej Prokuratury Antykorupcyjnej (NAPO) oraz przekazywanie corocznie od listopada 2005 roku wiarygodnego rejestru działań NAPO podejmowanych w walce z korupcją na wysokich szczeblach. Należy zapewnić NAPO personel oraz zasoby finansowe i szkoleniowe, jak również sprzęt niezbędny do wykonywania zasadniczych zadań.

5)

Przeprowadzenie niezależnej kontroli rezultatów i wpływu obecnie stosowanej krajowej strategii antykorupcyjnej; uwzględnienie wniosków i zaleceń kontroli w nowej, wieloletniej strategii antykorupcyjnej, która musi stanowić jednolity, kompleksowy dokument, obowiązujący nie później niż od marca 2005 roku, wraz z planem działania z wyraźnie określonymi wskaźnikami i rezultatami do osiągnięcia, oraz z odpowiednimi postanowieniami budżetowymi. Wprowadzanie w życie strategii i planu działania musi być nadzorowane przez jeden istniejący, wyraźnie określony, niezależny organ; strategia musi zawierać zobowiązanie zmiany przewlekłej procedury karnej do końca 2005 roku w celu zapewnienia szybkiego i przejrzystego rozpatrywania spraw korupcyjnych, tak aby zagwarantować odpowiednie sankcje ze skutkiem odstraszającym; poza tym, musi ona uwzględniać kroki mające na celu znaczne zmniejszenie liczby organów uprawnionych do zapobiegania lub badania korupcji do końca 2005 roku, tak aby uniknąć nakładania się kompetencji.

6)

Zapewnienie do marca 2005 roku stworzenia jasnych ram prawnych dla właściwej realizacji zadań i współpracy pomiędzy żandarmerią i policją w zakresie wprowadzania w życie przepisów, oraz opracowanie i wdrożenie do połowy 2005 roku w obu instytucjach jasnego planu rekrutacji, mającego na celu dokonanie postępów w obsadzeniu do dnia przystąpienia 7 000 wakatów w policji oraz 18 000 wakatów w żandarmerii.

7)

Opracowanie i wdrożenie spójnej wieloletniej strategii przeciwdziałania przestępczości, obejmującej konkretne działania zmierzające do zmiany statusu Rumunii jako państwa pochodzenia, przepływu i miejsca przeznaczenia dla ofiar handlu ludźmi, oraz coroczne przekazywanie, od marca 2005 roku, wiarygodnych danych statystycznych dotyczących sposobu zwalczania tego zjawiska.

II.   W związku z artykułem 39 ustęp 3

8)

Zapewnienie skutecznej kontroli przez Radę ds. Konkurencji nad wszelką potencjalną pomocą publiczną, w tym pomocą przewidzianą jako odroczenie zapłaty do budżetu państwa należności podatkowych lub socjalnych lub odroczenie zapłaty należności związanych z dostawami energii.

9)

Niezwłoczne wzmocnienie egzekwowania przepisów w zakresie pomocy publicznej i zapewnienie zadowalającego poziomu egzekwowania przepisów w zakresie zarówno przeciwdziałania praktykom monopolistycznym, jak i późniejszej pomocy publicznej.

10)

Przekazanie Komisji do połowy grudnia 2004 roku zmienionego planu restrukturyzacji branży hutniczej (w tym krajowego programu restrukturyzacji oraz indywidualnych biznes planów) zgodnie z wymogami protokołu 2 w sprawie wyrobów EWWiS do Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi oraz ich Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Rumunią z drugiej strony (1), oraz warunkami wyszczególnionymi w załączniku VII, rozdziale 4, sekcji B niniejszego Protokołu.

Ścisłe przestrzeganie zobowiązania dotyczącego nieudzielania i niewypłacania pomocy publicznej hutom objętym krajową strategią restrukturyzacji od dnia 1 stycznia 2005 roku do dnia 31 grudnia 2008 roku oraz ścisłe przestrzeganie kwot pomocy publicznej oraz warunków zmniejszania zdolności produkcyjnych, które zostaną ustalone w kontekście protokołu 2 w sprawie wyrobów EWWiS do Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi oraz ich Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Rumunią z drugiej strony.

11)

Dalsze przeznaczanie odpowiednich środków finansowych oraz wystarczających i odpowiednio wykwalifikowanych kadr dla Rady ds. Konkurencji.


(1)  Dz.U. L 357 z 31.12.1994, str. 2, umowa zmieniona ostatnio decyzją nr 2/2003 Rady Stowarzyszeniowej UE/Rumunia z dnia 25.9.2003 r. (dotychczas nie opublikowana w Dzienniku Urzędowym).


Top